장음표시 사용
171쪽
versus enim de sensus simul deprauarentur. non enim trochaeum hoc carminis genus accipit. Illud addo auctore Plinio pennatos equos de cornibus armatos pegasos Vocari, quorum meminit ita Cicero inora
tione pro Publio Quintio. O hominem sortunatum qui eiusmodi nuncios, seu Pegasos habeat.
O cura hominum . JReprehensurus hac Satyra varia poetarum
in componendis carminibus vitia,eos in primis Satyrica indignatione persequi tur, qui inani quadam carmina scribunt ostentatione. ut inde populi laudem aucupentur , putantes quae sciant nihil omnino elle, nisi alijs eadem innotescant. Monet itaque poeta indecorum esse ad eum finem carmina scribi: nec ullo modo allentationes vulgi esse quaerendas: de in dialogi pene morem introducit monitorem,qui& respondeat, Sc plerunque consulat quid sibi agendum sit. Tota indignatio & fremitus in Neronem fertur, quem multis in locis notat ut ambitiosum. nam auctore Tranquillo declamauit saepius publice, recitauit & carmina non modo domi, sed in theatro, tanta uniuersorum laetitia , ut ob hanc recitationem supplicatio decreta sit, atque pars carminum aureis literis Ioui Capitolino dicata. Praeterea orati nis, de carminis Latini coronam, de qua honestissimus quisque contenderar, ipsorum consensu cocellam sibi receperit. Cum igitur plausu populati Je laudibus alienis delectaretur, occulte a poeta notatur. ut locis suis dicemus. O curas hominum. I. principium iactum est ab indignatione de risu Satyrico. generalis enim est exclamatio, in suorum temporum poetas : quod fama tantum correpti carmina scriberent. Sed hoc Satyrae initium ingenti arte in se detorquet, ut quod in seipso turpe ostendit, in alijs licentius jnsectetur. Hae
autem exclamationes, per nominatiuum, accusativum de vocativum seri solent. de sine aliquo verborum adminiculo. Per nominatiuum hoc modo. O Romana militia. O mos antiquus. Per accusatiuum , ut O fortunatam natam me consule Romam. Per vocati-tium. O Iane, a tergo quem nulla ciconia pinsit. O quantum est in re is inane. J o quanta est in rebus humanis vanitas : cum omnes eo scribessi studio feramur, ut apud vulgus laudem quaeramus.
172쪽
Quis leget h/c. J Monitorem interrogat per quod apparet a re
laudis cupiditatu & famae scribere, hincque exclamauri arguens tur
re esse haec sibi quaerere. Ista tu istu is. J Verba monitoris. Nemo Hercule. J Subaudi a luperiori leget. Nemo. J interrogatio indignantis de admirantis simul neminem suturum operis sui lectorem. Vel duo, vet. J Verba monitoris qui duos vel tres tantum lecturos dicturus erat. Sed quasi morum sui temporis memoria r uocatus, tres suppressit Omnique remota dubitatione dicit.
Nemo. J Affirmatque quod ante dixit. Nemo Hercule. Sicque inuidiose notat tempora sua, quibus neutiquam in precio poetae erant. Nemo sic pronuncia, ut de re certa de manifesta. Turpe ct miserabile. JQudd nemo lecturus sit. Quare. J Trahitur in admirationem & secum quaerit poeta, cur cum aliorum, de maxime Accii Labeonis opera legantur. sui carminis non sit quisquam laturus lector. Namihi γιθιωω. J Per Polydamanta Neronem intelligit , in cuius inuidiam hoc str ibit. Iliensium enim adeo studiosus fuit , ut scrip serit Troica, dc plurimam partem urbis Romanae incenderit, ut similitudinem ardentis Troiae cerneret: in cuius incendio halosim I iij decantauit, id est captiuitatem, & eorum ut scribit Cornelius causa suscepta , Claudio imperante. Romanum Troia demisium , de Iuliae stirpis auctorem AEneam , aliaque haud procul a fabulis
facunde executus perpetrarit, ut Ilienses omni publico munere soluerentur. Et cum is carminum quoque studia affectaret , eos in primis uebat poetas, quorum opera de rebus Troianis constarent.
qualia erant Accij Labeonis, qui carmine res Ilienses prosecutus fuerat, ut alibi. non est hic Ilias Acci. Inde igitur Satyrice ostendit principi praeterito carminis ratione, ea tantum placere, quae de Troianis sint composita. hinc indignatur, hinc excandescit. Polrdamas apte pro Nerone. Polydamantis viri Troiani miscet personain, ut mirum esse non videatur, si viro Troiano res Troianae placeant, cum ipse princeps se originem a Troianis ducere affirmaret. Simulque ad illud allusit quod scribit Homerus de Hectore, qui cum quadam nocte contra voluntate Polydamantis unius ex primoribus Vrbis , suos contra Achillem ducem Graecorum eduxisset, ab Achille superatus est maxima Troianorum strage facta.Quare Achilles in superbiam
elatus, ante portas Vrbis curru inuectus Troianis insultabat, Hector. pro portis astans cum eo congredi parabat. Verum pater & mater verentes, ne si cum illo congrederetur occumberet, multis precibus orabant, ut in Urbem se reciperet. Hector parentum verbis minime mouebatur, quin Achillem superbum in se properantem expectarer. Indignabundus tamen magno secum animo, Hei mihi , inquir, si intra muros me recipiam primus , me Polidamas arn e . qui
173쪽
ut nostros intra moenia reducerem hac exitiosa, qua in nos Achil las insurrexit nocte, consulebat: Cui ego minime obsecutus sum, quod latius prosecto suisset. Nunc cum temeritate mea popul una miserim, Troianarum longas vestes trahentium conspectum reformido , ne quis imbecillior dicat, Hectorein suis viribus fretatum Troianos prodidi isse. Nae. J Certe. Virg. in xl. Tu nar etiam telis moriere Dianae. Terent. Nae ego homo infelix. Nec aliter quam affirmative accipi debet. Nam statim infert. non si quid tur bida Roma eleuet. Haec enim particula semper producitur L nisi eum interrogati de pronunciantur. Troiades. Romani. qui In assentionem principis eadem laudabant, quae ei grata este censerent. Larionem. J Actilis Labeo ideo Neroni gratus', quia Homerum imitatas. res Troianas carmine complexus est, ut supra diximus. Labeones a labiorum magnitudine autore Plinio sunt appellati. Sicut Caesares caesones 1 caeso matris utero sunt dicti. Pilumni qui pilum pistrinis inuenerunt. Pisones a pisendo. Fabii, Lentuli, Cicerones ab eo quod ex eorum familiis aliquis optime legumina seu istet. Alius fuit Labeo praetorius iuris etiam peritus, qui memor libertatis in qua natus erat, multa contumaciter aduersus Augustum dixi Te& fecisse dicitur. De quo Horat. Labeone insanior inter Sanos dicatur. De hoc nequaquam intelligendum est. Praetulerint. J Praeposuerint, temporis est futuri: ita pronunciandum est de re certa.
Nua. J Ad seipsum poeta loquitur, potestque hic locus interrogatiue & pronuntiatiue legi. si cum interregatione, hic sensus erit: putabis ne nugas fore, qua re statim ut eorum iudicium contemnens subdit. Non si quid turbida Roma: sicque subaudies, eruui. Si autem pronuntiatiue legeri S, subaudiendum erit sunt, ut sit sensus: pro nihilo habendum est, etiam si carmen meum non recipiatur , nec laudetur: quod indicant sequentia. Non siquid turbida Roma eleuet acre M. J Duo fugienda csse monet: unum, ne populi iudicium magni faciat, qui non ratione res colligit. unde Horat.' Iudice quo nostri populo qui stultus honorem Saepe dat indignis,&samae seruit ineptus: Qui stupet in titulis & imaginibus. alterum, ne alienam laudem quaerat, quod homini turpissi inum elle iudicat
Horat. Neque te ut miretur turba, labores Contentus paucis lectoribus. Accedra. J Id est aures tuas non adhibeas, non cures, non plurimi facias, Accedimus enim&animo&corpore. ut si dicas, non accedo sententiae tuae, id est, non adhaereo tanquam malae.
Roma turbida. J Quae non recto incedit iudicio , sed exanimi libidine cuncta iudicatur sit turbida, id est confusi iudicij. Elmet. J Diminuat. Tractum a reponderosa quae ut par sit eleuatur, id est dimia J q, Liu. lib. Di. ab urbe condita. Miror, inquit, si vana vestra
174쪽
patres conscripti auctoritas ad plebem est. Vos eleuatis eam: quippe quia plebs senatusconsultum in continuandis magistratus soluit, ipsi quoque solutum vultis,ne temeritati multitudinis credatis.Tranquillus in Caligula. versiculorumque fidem eadem haec eleuant: de eo facilius quod sine au chore sunt. Valerius. Adiecto versa Graeco qui fidem somniorum elevat. Examen ve improbum. J Examen proprie est filum trutinae, Verg. Iuppiter ipse duas aequato examine lances Su stinet. Hic vero metaphoricos pro iudicio ponitur. quemadmodum enim examen rei ponderatioris nobis indicium iacit: sic fit ut in qualibet reprobo iudicio sumatur. Improbum. J Quod ex animi libidine proficiscitur. In illa tratina. J Cum contemptu legendum est.
In illa. J Quasi quae iniqua sit. Castiges. J Senius est. Noli iudicium Romanorum, quod nulla ratione ducitur, id est quod habent in sua trutina iniustum, castigare. quasi dicat parui facias. utina. J Statera, idem enim sunt. Horat. Trutina poneris eadem. unde trutinor, ut Persius alibi. Trutinantur verba labello. Nec te quaesieris extra.J Sententia est catholica, qua monet neminem oportere in rebus gerendis famam popularem captare, nec alieno vi
uere iudicio. Sed, ut ex Ciceronis philosophia habetur, susscere debere ad gloriam benefacti conscientiam. Unde illud est apud Vergil.
Pulcherrima primum Dij moresque dabunt vestri: tum caetera reddet Actutum pius AEneas. Nee te quaesieris extra. J Illud attendendum est, Persium tanta indignatione vehi, ut prae ira sermonem& sensum non absolirat pleranque. Hic enim dicturus erat, nec te quaesiveris extra. quod alij faciunt: nam mox sequitur. Nam Romae est quis non. Sensus est igituri Quid de te homines loquantur non curabis, non
quae res quod ab aths fere omnibus fit, unde illud emergit, Et verumip quis amo; verum mihi dicito, deme Quis populi sermo. Nam Romae est nis non . J Haec omnia excipienda sunt risi, ut indi gnationem; quam in animo concepit poeta, ridendo ostendat, sequitur entio. Sed sum petulanti splene cachinno. Et paulo inferius. Rides
ait, & nimis uncis Naribus indulges. Nam Roma est quis non. J Subaudi laudis de gloriae cupidus. quis Romae non ideo aliquid scribit, ut
laxidetur. Illud.enim venerat in consuetudinem ut scriptores laudes alienas qu*rerent. Vnde Iuuenalis: Librum si malus est nequeo lauda-rn Horat. Scribet mala carmina vercors Laudato. Ouidius in Arte, amandi.Quid petitur sacris nisi tantum fama poetis.' Hoc votum nostri summa laboris habet. Aissas disere. J Tantum sibi displic
re mores poetarum sui temporis ostendit, ut in eos multa &grauia
diceret, nisi sciret sibi periculii imminere. um a Nerore, tum ab alijs, Romanis. Quare insert. AUUas direre. J Deest dicerem multa quidem, dubitat autem si non concedi, ut libertate Satirica qua usi sunt
175쪽
priores, dicat quae sentiat. Hoc autem eo risu pronunciandum est quo animi indignatio ostendituri Sed fas. J Subaudi est, id est liet tum est quidem dicere. Sed fas ita pronunciandum est, ut diu secum deliberatie videatur. Tum cum ad canitiem 2 rrostru inlud viuere tri D. II xi. J Hic locus continuatur usque ad id : Scribimus inclusi: cuius sensus talis est. omnes quidem siue grauioris sumus aetatis, siue excessimus 1 pueritia, ea ratrone aliquid i cribimus, ut a populo laudemur : unde sequitur. At pulchrum est digito monstrari, & diciet hic est, ordo est, Tunc scribimus inclusi, cum aspexi ad canitiem. Ad exi ad eanitiem. J id est, cum senes de iuuenes respicio de in tueor. illud hoc loco addo auctore Plinio, canitiem homini tantuin&equis dari. Et n eum istud vivare trisse. J Tristem dicit vitam nostram quia nimis ambitiosi sumus, de de laude aliena solliciti. & ideo valde tristem. Et nos,um istud viuere tristi. J Sermo est figuratus, cu infinito verbo sit usus pro appellatione. nostram enim vitam vult intelligi: utimur & pro participio. Vergil. Magnum dat serre talentum. tanquam ferendum , de est imitatio Graecorum, qui cum gerundiis,
gerundinisque careant, eorum loco infinitivo utuntur. Istud cum contemptu pronunciandum, quia tantopere de gloria anxij sumus. Et nucibusfacimus quacunque relicitis. J AEtatem puerilem designat, quae nucibus delectatur. Martialis. Iam tristis nucibus puer relictis. Clamoso reuocatur a magistro. Et alibi. Alea parua, nuces de non damnosa videtur: Saepe tamen pueri x abstulit ista nates. Horatius. Postquam te talos Aule, nucesque Ferre sinu laxo, donare dcludere
vidi. Facimus quacunque. J Liberiore licentia vivimus praeterita pueritia. id est, postquam ad adolescentiam peruentum est.Terent. in Andria. Postquam excessii ex ephoebis. liberior fuit vivendi potestas. Camsapimus patruos. J Sumus patruis sapientia pares. pueri enim in custodiam de uisciplinam patruis dabantur. Horatius smo ego patrue, seu recte hoc ψolui, ne sis patruus mihi mTunc, tunci. J Gemina 'tum est adverbium quod coniungitur ut dictum est cum scribimus,ut Virgilius. Nunc nunc 5 liceat crudelem abrumpere vitam, ut sit tunc
Iunc: tunc inquam stribimus. Ignorit . J Ill id spectat, sed sis, id
est, si vos fortasse ostendero dum dico quod sentio ignosdite. Hoel verbo ignoscite callide ostendit rem turpem esse de qua dicturiis sit.& risu Satyrico omnia proserenda & venusta capitis agitatione 'pro-- nuncianda. Nolo. J Subaudi dicere, dubitat, an dicat. Ad illud refertur, ae si fas dicere. Quid eiam. J Quas dicat, quid proderit dixiΩ
se cum iam omnes perdita laborent ambitione. S. lsium petulanti splene cachinno. Sed particula est aduersaliua: quae ita, rei toribus aduersa tui ut quamuis satius esset tacete cunihil loquendo proficiati tamen ostendat se incere non posse, ma natura profusus sit in risum.
176쪽
Caninno. J Is est qui immoderate ridet. punianti. J Procaei, a petendo : unde dicimus hominem petulantem, qui hunc & illum absq; pudore petit. Splene. J Scribit Plinius in splene peculiare cursus im-lsedimentum este, & idcirco per vulnus etiam exempto vivere animara, opinionem etiam esse adimi risum simul, homini . intemperantiamque ioci constare lienis magnitudine. Splen Graece, lien dici tui Latine , a quibus splenetici& lienosi. nec ij imperiti audiendi sunt qui lienem intestinum exponunt, quo egeruntur sordes alui. Scribimus inclusi J Strepitum fugientes. Iuvenalis. Qui facis in parua sublimia carmina cella. Num resti illa. t id estiversias qui pedum numeris constant. Pede liber. J A metri lege iblutus. Grande aliquid.J Ironia est, id est, orationem tumidam , inflatam. Anhelet. J Proserat vehementi spiritu. PAlmo praelargis anima. J Abundans spiritus. Nam ut scribit Plinius sub corde est pulmo , ipirandique o mcina attrahens ac reddens animam: idcirco spongiosus ac fistulis inanibus cauus. Scilicet Mepopulo.J Hinc omnis pendet indignatio poetae. quod carmina ad laudem populi consequendam scribant. Scilicet. JCum ironia insertur scilicet. Terentius. Id populus curat scilicet. PGMue, togaque recenti. J Irrisio est in eos qui opera sua recitantes, de carminis lasciuia, de cultu corporis fauorem populi quaerunt. TUAE recenti l Noua. Natalitia sardovehe. J Quae die natali dono milla
fuit: nam natalem diem celebrantibus dona ab amicis mitti solebant Martialis de natali Restituti. Certent muneribus beatiores, Agrippae tumidus negociator Cadmi municipes serat lacernas: Pugnorum reus abriaeque noctis Cinnatoria mittat aduocato. Infamata virum puella
vicit, Veros Sardonychas sed ipsa tradat. Sardovehe. J Onyx gem ma est , cui nomen est coniunctum cum Sarda alio lapide. Nam ut Sudines dicit auctore Plinio, onychi candor est in unguis humani similitudinem: item Chrysoliti de iaspidis&sardae, unti nominis societas oritur. Sardonychem Ptolemaeus a Sardonyche monte Indi derivari scribit, ea usus est primus superior Africanus: auctor est Plinius. Virili genere protulit Iuvenalis. In manibus densi radiat testudine tota Sardonyches. Tandemsgnum est tarditatis: dictum in exprobrationem nim ij cultus, quem turpem esse in homine ostendit Ouidius dicens. Sint procul a nobis iuuenes viscemina compti Z Fine coli modico forma virilis amat. Albi. J Mundus, politus: sic enim speratie populi fauorem promereri posse, aut c quod magis placet Porphyrioni in pallidus.- Sedecisi. J Eminenti cathedra. Liquido cum plasemate. J Irridet id vitium, quod frequens erat apud recitantes: nam ut voce molliore pronunciarent,plasmate utebantur. unde Fabius Qvjntilianus ita eos stigillat .Lectio iit virilis & cum suauitate quadam grauis: non tamen in canticum dissoluta: nec plasmate ut nunc a plerisq;
177쪽
fit, effoeminata. Plasma genus esse potionis ostendit Cato , cum ait de plis mitis bibendis: unde bene poeta dixit liquido, id est, non spisso: sed diluto. eo vox commendatura plasso venit quod est fingo & com-lsono. Vultur. Accipitur pro ea parte quae est a faucibus ad iugu uin, unde Plinius. Guttur homini tantum de suibus intumescit, aquarum quae potantur plerunque vitio: gula vero ea fistula appet
latur qua cibus atque potus deuoratur constatque neruo & carne
haec tamen ab auctoribus confunduntur. Cossoris. Bibendo lauerit. Fractus. 9 In lasciuia profusus dum impudica carmina recitat. Libidinanti, quasi rem carmina recitando perficiat. Patrare enim est aliquid turpiter committere, ut ille homicidium patrauit ergo patranti trementi,& libidinose se agenti. quod libido essi cete in let, vi Iuue. oculosque in fine trementes. O cella.) Satyrice homini, lasciui ocellum appellauit. Hie neque more probo. 9 Auditorum impudentiam notat, qui turpi gestu, & illiberali motu corporis recitan tes subsequuntur. Hincque ostendit in scenis lasciua carmina recitari consueuille, quod ut turpissimum notat Persius. Quare non debita laude fraudandi sunt Massilienses qui in scenam sui Valerius tradit 2 nullum aditum mimis dederunt, quod eorum argumenta maiore ex parte stuprorum continent actus: ne talia spectandi consuetudo etiam
imitandi licentiam suineret. Hic. Aut hic pro tunc, aut hic pro illic , scilicet in auditorio. Neque more probo. 9 Sed lasciuo gestu. Voce serena. 9 Nec clara voce. sed tremula & foeminea, quod libido solet efiicere. Trepidare.9 Quodam libidinis titillatu moveri de plaudere recitanti, cum tam lasciue pronunciet carmina. Ingentes Tito in Ironia est . i. Romanos principes magnae auctoritatis& urbis tutores. Romanorum enim est praenomen Titus a tuendo. unde& tituli milites appellabantur, quasi tutuli, quod patriam tuerentur. cum cammina lumbum intrant. 2 id est, rccipiuntur lumbis, ubi sedes est Venetis& omnis libidinis excitatio. Scalpuntur, titillantur. Tremuti versis. Voce tremula pronunciata a poeta. Tun vetuis auriculis. 9 Hoc pendet ex eo quoa supra dixit. Tunc cum ad canitiem. reprehendit enim eos qui extrema aetate gloriam de laudem quaerunt scriptis suis. Tun vetule, gestu excandescentis & irati pronuncia,& eo vultu quo deli quentes coram corripimus. Vetule nomen est conuich. Nam plerunque vetus insertur ad laudem, interdum ad vituperationem, ut hic,
quasi cariose, rancide. sic Terentius. Sed qui malivoli veteris poetae maledictis respondeat. Colligis escas auriculis alienis.ὰ i. carmina scribis ut eorum delectatione aures vulgi pascantur, de inde te laudent..Auriolis. Repetitio est sacta ad maiorem indignationem. Teren . in Andita olim istuc, olim cum ita animum induxti tuuiu. Quibus stc- ωuperdum Ohe. Irrisio est qua ostendit quam turpe sit seipsum.
178쪽
ostentare. Cuteperditim. 9 Ita quidem senex ut iam cutem amiseris quod in senibu accidit. vnde Iuuenalis de sene. Deformem pro cute pellem. Ohe. 9 Vox bacchantium est, ut illud Horatij. Quo me Bacche rapis tui plenumi Ohe recenti mens trepidat metu. Donatus tamen ad satietatem significari docet, ut Iuvenalis. Satur est cum dicit Horatius Ohe. Quid didicisse.) Hoc pendet ex eo. O quantum est in Tebus inane. Nam ambitionem eorum irridet qui ideo virtutem colunt ut famam &gloria alle quantur. Unde erupit illud Iuvenalis. Tanto maior famae sitis est quam virtutis. quis enim virtutem amplectitur
ipsa praemia si tollas. Ouidius in Arte amadi. Quid petitur lacris nilitantu fama poetis Z Hoc votum nostri summa laboris habet. Quid didicisse. Ecly psis est. subaudi aut prodest aut iuuat, vel aliquid tale.
Whacfermentum cst qua semel isti, Innata est rupto iecore exierit capri-Din. 9 id est nisi haec tua scientia quae pectore tuo vix prae tumore contineri potest, ostenta fuerit.Fermentia: apte sermento scientiam osten ratoris coparauit. Nam quemadmodu fermentia, quod a feruendo est dictum,farina inuolutu suo seruore erupit & tumore: ita etiam scientia in osten ta toris pectore inclusa erupere omnino cupit nec coerceri
potest. Intus. In altitudine pectoris. Exierit. J Patefacta fuerit de diuulgata. Capri ιυ. Ex sylvestri genere ficus est,nunqua auctore
Plinio in maturescens: e muris maxime erumpit. Martialis . Marmora
Mellatae findit capriscus. Iuvenalis. Ad quae discutienda valent sterilis mala robora sci. Rupto iecore. Perstat in metaphora, id est patefacto pectore. Iecur nostru est: hepar vero Graecum. En palusenium P) Ironia est. quasi dicat, & cur no ostentet scientia sua cum ex nimio studio & pallore contraxerit, & senio sit consectus. o mones. Exclamatio est cu indignatione in ambitiosum ostentatore,cu unusquisq; conscientia benefacti contentus esse deberet. Scire tuum. Hunc versum
allegat Quintilia. lib.ix. dicens in eo figuram este quam regressioneni appellat, quod saepius idem verbum repetatuAAtpulchrum est digito monstrario Hinc emergit omnis indignatio poetae: ironia est. Martialis. Sed toto legor orbe fiequens, & dicitur hic est. Et idem alibi. Rumpitur inuidia, qubd turba semper in
omni Monstramur .digito. Ten cirrarorum centum dictata false Pro
nihilo podaι.) Id est pro nihilo putes, qu bd in scholis magistri pueris
dictata praebuerunt ex libiis tuis. Nadictata sunt quae magistri pueris praebent imitada. Nec ea tantu in literis, sed in alijs quoq: artibus appellamus. Asconius his verbis scribit. Ergo libellu veterem vult intelligi attulis leCaecilium, unde magistri dictata pueris praebuere consueuerunt. Suetonius. Tyrones per equites Romanos acetia per senatores armoru peritos erudiebat,preubus enites, ut disciplina singulorususciperet, ipsiq; dictata exercenti b. daret. Iuvenalis. Donec peragat
179쪽
dictata magistri. Horatius. Sic iterat voces Zc verba cadetia tollit, Vt puerum saeuo credas dictata magistro Reddere. Dermatu est a dicto. Nam dictare est enunciare quod alius excipiat & notet. Ten' pro tene. ordo est. pro nihilo pendas te silasse dictata centum cirratorum, id est, ex libris tuis magistros dictata centum pueris praebuisse. Horatius in eos ita insurgit. An tua demens Vilibus in ludis dictari carmina malismonium cirratorum. J id est puerorum: quae aetas capillis gaudet. Nam cirri dicuntur capilli cincti de torti. Martialia. caput nudum Cirris grandibus hinc & inde cingunt. Idem alibi. Nec matutini cirrata caterua magistri. Iuvenalis, Flavam Caesariem, Sc madido torquentem cornua cirro. Carnes etiam ostreorum cirri dicuntur. Martialis; Et ostreorum rapere lividos cirros. Ecce inter pocula quarunt Romulida saturi. J Satyrico risu in eos inuehitur qui epulis repleti inter ipsa pocula de scriptis alienis disputant, cum verum iudicium tunc ferri non possit. unde Horatius. Discite non inter lances, mensasque nitentes, Cum stupet insanis acies fulgoribus, & cum Acclivis falsis animus meliora recuset: Verum hic impransi mecum disquirite. Et paulo in. fra. Male verum examinat omnis Corruptus iudex. Quasi dicat recta iudicium serri non posse, cum crapulatus fueris. Hocque inuidiose in Neronem dicit, qui ut auctor est Cornelius Tacitus, ctiam doctoribus sapientiae impertiebat post epulas. Ecce, incipientis est, demo strantisque rem nouam de inauditam .cum indignatione Sc animi impatientia dictum est ecce. Inter pocula. J Hinc exit indignatio &ardore poetae. Romulida. J Romani. ironice, id est, non Romulo similes, qui summa cum sobrietate ad res gerendas descendebat. Quod docet. L. Piso Frugi. Qui cum ad coenam vocatum ait non multum
bibisse, quia postridie negocium haberet. Sinuri. J post epulas scili- Iicer. Quid dia poemata narrent. J Id est scribant & tractent. Hic. I id est in conuiuio. Cui circa humeros ct Ianthinaiana est. J A qualitate vestis diuitem destinat Se nobilem. de ipso Nerone puto intelligi
cum reliqui conuiuae in eius gratiam & assentionem qualiacunque pronunciaret carmina laudarent. Nam illum constat carminis studi sum fuisse ,&saepe priuatim& publice, ut diximus, carmina decantasse. Lana. J Vestimenti genus habitus duplicis, quod ita appello tum existimant Tusce, quidam Graece chlamyda auctor est Festus Versilius loqirens de Mercurio. Tyrioque ardebat murice laena, Demilla ex humeris. Ianthina. J Id est coloris violacet. Ion enim viola anthos flos. Nam ut scribit Plinius: ex violis, quarum plura sunt genera, Purpureae, luteae, albae. quae sponte apricis & macris locis proueniunt. Purpureae latiore solio statim ab radice carnose exeunt solaeque Graeco nomine a caeteris disces avntur ianthes appellatae, ita ab
his ianthina vestas: licet apud Plinium legatur hyacinthina vestis, α
180쪽
paulo inserius hyacinthinum deprauato textu. A viola ergo quae ian iliis appellatur, ianthina est vestis. Luxuria enim auctore Plinio, vestibus quoque prouocauit eos flores qui colore commendantur. Hos ait tres esse princieales. Vnum in coccoqui in rosis micat. quo nihil gratius traditur aspectu, & hic in purpuras Tyrias, dibaphasque aut Laconicas: Alium amethstyon qui viola, dc ipse in purpureum: quenque ianthinum appellant. legendum itaque erit. Cui circa humeros de ianthina laena, ut interseratur haec particula,&: nam aliter versua non staret: corripitur enim prima syllaba in ianthina. Martialis. Coccina famosae donas & ianthina moechae. Hincque apparet magni precii
fuisse eam vestem, cum Martialis ostendat, tale munus non conuenire meretrici.& haec particula,&,ad indignationem posta est: ut illud. Et qiusquam numen Iunonis adoretὶ Ranci iam quiddam. J Putridum, & insipidum, sumpta translatione a carnibus rancidis. unde Horatius, Rancidum aprum antiqui laudabant. Balba de nare locu--. J Hinc indignantur: qubd pronunciatione malos versus de aliena scripta iuuare conatur. Balba nare: balbutienti. Phyllidus. J Fa
bulam Phyllidis. Philidas Q pyias. J Numero plurali Satyrice
dixit: quas quae a multis scriptae essent. Phyllis regina Thracum fuit,
quae Demophoontem Thesei filium regem Atheniensem redeuntem de Troiano praelio dilexit, de in coniugium suum rogauit. Ille ait se
ante ordinaturum rem suam, de sic ad eius nuptias reuersiurum. Pro
fectus itaque cum tardaret, Phyllis & amoris impatientia, de doloris impulsu, quia se spretam credebat, laqueo vitam finiuit. Sc conuersa est in arborem amygdalum sne solijs et postea reuersius Demophoon cognita re,illius amplexus in truncum, qui velut syonsi sentiret aduentum, folia emisit. de hac Ouidius, de multi ali; scrip serunt.
mpsi mi. J Hypsipyle Thoantis filia temporibus Argo nautarum
a mulieribus Lemni regina constituta fuit eiectis maribus: nam cum Vulcanus Veneris cum Marte adulterium deprehendisset, in Lemno . ut scribit Statius, Lemniades tanto Venetem contemptui habere cc perunt , ut cum omnibus d ijs sacrificarent, illam omnino sne honore omitterent. Quae illis irata, omnibus foetorem hircinum immisit. ob quod a viris euntibus in bellum aduersus Thraces spretae, communi omnium consensu viros e bello reuersos interemerunt omnes praeter Hypsipylem, quae patrem Thoantem seruauit, eumque naui imposuit, quem prospera nauigatione Bacchus eius pater in Coum insulam perduxit. Hypsipyle structo rogo in propria regia,alterius supposti sunera pro patre quem se occidisse aiebat celebrauit. Mox cum Argonautae Colchos proficiscentes eo peruenissent, ab ijs stet minis hospitio ac lecto suscepti sunt. Hanc Hypsipylen Iason cum biennium cum ea commoratus essett,hortantibus tandem socijs pro discestu gra-