Auli Persii Flacci Satyrae

발행: 1613년

분량: 517페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

externo visis: aut si legerat quidem, meminisse omnium non poterat. Nam cum quaereret illic de Baronum nostrorum appellatione, quos quidam non sine risu nostro a grauitate trahunt, quae Graecis dicitur, si Persii Uaronem & veteris commentari, Varones nouisset, Cassanos illos Barones ad eosdem Barones asserendos, nunquam ut

arbitror in ex Hispania acciuisset. Sed iram apud Italos, Gallos, Hispanos, Germanos quid sit, hic disserere non instituimus, qui tantum

hoc voluimus ' primum, monere literarum studiosos a nobis verbum Varo pro Vare restitutum ex veterum codicum fide, atque antiquorugrammaticorum auctoritate: ut nequis rursus siriolorum id tam secure ausit corrumpere. Deinde, conferre cum Tarone Marci Tullij Ciceronis, si forte possit idem videri vocabulum, de h leuari molestia, quos circa vocem apud s olum Ciceronem lectam, saecula iam aliquot torquere se video.

In decimum versum sty sexta.

Hoc iubet Rudinus ille Quintus Ennius, egregie cordatus poeta, postquam tria corda habuit, ita ipse dicebat, teste Aulo Gellio, libro septimo decimo, cap. I . Noctium Atticarum) cuius est& ille vet a Lunai portum est operae cognoscere, ciues: Iubet, inquam, in suis annalibus: quos seripsit post, quam desiisset dormire &stertere, excitatus ex somno illo. in quo somniauerat animam se Maeonidae, id est, Homeri poetarum nobilissimi, habere, ex Homero mortuo in pauonem,&ex hac aue in se Quintum Ennium

prosectam: quemadmodum animas morte carere cum persuadere conabatur Pythagoras, dicebat, quod

Osu. lib. - yuoslibet occupat artusis. Me- virlim: eque feris humana in corpora transit, Inque feras nosser: nec tempore deperitvlla.

Idem autem philosophus, qui AEthalidem quandein, Euphorbum, Hermotimum, Pyrrhum Delium piscatorem, & alios multos fuisse se praedicat apud Ovidium Nasonem, Plutarchum , Philostratum. Diogenem Laertium , Lactantium Firmianum , aliosque vetustos scriptores: quod isse pauonem etiam, & Homerum fuisse aliquando dixerit, hoc ergo apud probatum auctorem non memini legere. Legitur id quidem in commentariis, quae composuerunt antiqui in Horatium, Persium, & Statium. sed glossaria esse existimo , quae indocti eruditis veterum grammaticorum interpretationibu I inter

fuerunt.

152쪽

suerunt. Primum enim habet Laetantius Placidus in in Euphorbum

migrasse dicitur Troiano proelio: secundo in Pythagorae, tertio in pavonis, quarto in Homeri, quinto in Ennij poetae corpus. Sic prorsus habet, quod Lachaniij huius sertur commentum inversum quadringentesimum octogesimum quintum libri terti) Thebaidos Statii sed Pythagoram Homero antiquiorem faceret doctus interprest Ide nugamentum barbarie imperitiaque pari, Cornuti quoque commentario insertum ab eo est, qui pulchre sibi exponere videbatur , quid esset Quintus in illo versu undecimo, numeri nomen esse omnino credens, quod Ennii praenomen videri poterat. Delenda itaque sunt illinc , ut notha, haec. Inde Quintus dixit propter eam opinionem, quae dicit animam Pyth: gorae in pauonem transsatam , de pauone vero ad Euphorbu, de Euphorbo ad Homerum .de Homero ad Ennium: de intelligendus locus tum ex praecedentibus in eundem versum verbis vetusti commentatoris, ac ex iis, quae ab eo scripta sunt in secundum versum iambici carminis, tum ex iis, quae de hac re Cicero, Tertullianusque aliquot locis repetiuerunt: nempe quod Ennius in principio suorum annalium, per somnum in Parnasso Apollini & Musis poetarum numinibus sacro monte. Homerum se vidisse, tit serit: qui ipsi Ennio dixerit, suam Homeri animam, defuncto Homero, in

pauonem auem migrasse: & rursus ex illo pauone mortuo eandem animam in Enni j corpus translatam: atque ita Ennium Homeri animam habuisse, eumque suisse sapientem. & fortem, & alterum Homerum. Melius quidem cognosceretur Enniana fabula ex ipsis eius Hisai l poematis: sed illa interciderunt, ut omnino necesse sit eam aut pror- 2. sus ignorare, aut ex aliorum veterum scriptis cognoscere, qui eius meminerunt. Tertulliani loca aliquot subscribemus, in eorum gratiam , quibus copia librorum non suppetit. Sic ille scribit in libro de

resurrectione carnis. Vt Euphorbus in Pythagorem, Homerus in pa-uum recenseantur. Et in libro de anima. Pauum se meminit Homerus Ennio somniante: sed poetis nec vigilantibus, & si pulcherrimus pa-uus, S quo velit colore cultissimus, sed tacent pinnae, sed displicet vox: & poetae nihil aliud. quam cantare malunt. Damnatus est igitur Homerus in pavum non honoratus. Et post pauca, Sed necessarie hanc quoque speciem intulimus,&exclus mus, ut superioribus cohaerentem: quo perinde in pauone tunderetur Homerus, sicut in Pythagora Euphorbus. Ita Ennianum commentum festiuiter ridet Tertullianus. Fuerit ergo pavus iste, Quinti quidem Ennij totus: sed quem tamen ideo Pythagoricum Peruus appellarit, quod ab Ennio confictus esset secundum eam, quam Graeci ex Pythagorae dogmate. παλιν ωα dicunt, Pythagoras ipse eius rei auctor palingenesian, Plato metempsycosin, ut meminit Seruius,

153쪽

96 ELIAS ULNETUS IN PERSII SAT VI.

sexagesimum septimum versum libri tertij AEneidos enarrans. V. 46. Phaniseca prima declinatione Omnia nostra exemplaria: pro quo sceniseces tertia legere maluit Philippus Beroaldus: quod foenisecis tanquam a recto faenilax scriptum inuenii set apud Columellarulib. a. quo loco scenisecae nunc legitur, pro illo scenisecis. V. 11. Inter multa exemplaria vetusta, quae excussimus euoluumusque, unicum fuit, quod hic haberet, haud audeo, pro, non audeo. Quidam nouorum commentatorum contendit recte scribi, non audeo: pro quo Iodocus Badius legeret, non ausim.

Haec autem paucula ELIAS VI N ET Us annotabam in Peas II FE ACCI Satyras , cum eas , mearum antiquum interpretem ex diuersis exemplaribus pro

tribus emendarem Ber 'si in patria, O apud Engο-li enses, quo vere Burdigala secesseram Chri iam natum misses o quingentesimo mo septimo.

, anno post

154쪽

VARIAE LECTIONES QUAEDAM,

N vetustiis. & opt. exemplari. quod in his notis L. litera interdum designaturi sumus. singulae huius libri paginae hunc titulum constanter habuere, Tu EBAIDORUM PERs I SAT i R A: quo quia Πgnincetur. necdum diuinate potui. Qui coniecerit, Ismelior vates esto. . Vers. i . pe m melos in L. &-veteris codices,Perpegaseum melos.

V IAtume purabitisiuraui sie de apud Prisc. v Irr. At in L. V vanum & plorabile si quis. . . 00. Te p. em in sic L Doctissimus tamen Scaliger m lit,ino spoluisse figuras. Laudatur. vi insta,-pallentes et n. Bereynthim Aut in Idem ille legit Attiis. ω paulo post

I. aegrandi. . . I

155쪽

s. Arcessuὶ L. Accersis.17. QM L. purgantissima. 6y. In iὶ Sic L. sic Lamprid. Alexandro.

r. Foue animoὶ L. animos. s. admoueant 2 L. haec cedo ut λdmoueant templis. quod

retinendum censeo.

I m. INCREPATIO DE SI

13. Linum es 9 L. est. 66. Si euect ι miseri U Discite. 5 miseri, & caullas. est in his Satyricis huius licentiae exemplum. ει Silentia redunt P L. Produnt.1l. DAnnucea Taucis P scribe papnacia, ut in L. & apud Donatum Uin illud Andriae, Vidi Cantharam subsarcinatam. 11. Villidi praedia I L. Vettidis. s. Frigas in cure figas. non male. xl. Ricis. 3 7. Tu cum max. L. Tu nc cum.

o Glossae loco adiectiam, deformi. II. Rodere mares P L. habuit olim, radere. 9, Butatu vi mihi nugis pullatis, & adscriptum pro glo ira recen xi e manu, rogatis. Vetus interpres pridem editus ab Elia Vinctoopi .dc doctiis sene, legisse videtur, bullatas ut mihi nugas. quod M 'ligero nostro magis placet. 26. Centenas a, d. vso .P L. Lucer. Ron ineptς. ID. Quot μιt 9 L. Quo.

33. In Venerem putret in Et hoc loco vetustiss. ex .corruptum fui 64 Fruge Cisambea, Mntea petite hinc iuueneique senesque.

156쪽

si me nobs pi mant L hoc nobis pillea donat. 8ν. Licet im) L licet illud de tuo tolle. corrupte. sed optimi ex. etiam naeuos reserre interdum placebit, dc proderit.

m. Nee setto J L. Nec gluttu . Invet. glossi scriptum est, Glu in pectore aegro. de post paulo, Et .id agam

rogasὶ en saperdas a. p. Veientanumque in L. Vellentanumque. Iso. Peragois..iare deunces in L. suadere deunces. ΠΑ. Exterra, nec nunc j L ne nuc.

VI. AD CESTIVM BAssv M

EXPLICIT PER si1 THEBAIDORUM

SATYRA. FELI cITER. M L.

. ni illa in o niti

157쪽

EIUSDEM PITHO EI

IN GLOSSAS PERSII.

v ARO LECT IGNES. Vluia Sisennia) In quibusdam eodicibus,

Fuluia Sisenna mater nupsit postea Fuscio eq. Ro. & paulo post, Cessium Bassum &Calpurnium Statucam. ibid. Mirabaturscripta Flacci.9 Al scripturam Flacci ut v. r. s. i. r. a. c. quin illa esse vere poetica diceret. ibid. Claudi Plemi) Uet. Claudij Agatumni medici Lacedaemonii, & Petroni, Aristotegratis magnatis Aristotelici, quos unice imitatus est. Iη8. Reliquit circa H-S καὶ Vet. Circiter Sestertium vicies matri de lorori, scriptis tamen ad matrem codicellinibid. Et libros circa Dcc. In quibusdam codicibus additur, Chrν-

ibid. Praetextam in Quidam codices, Praetextam Vescio de opericarum. corrupte. Et paulo post, mirari homines de deperire ceperunt. Et, detr ctis mox omnibus.1 9. Ridiculesaris Al. ridiculose. ibid. Priamum Priamiquephisin s. in Al. pisnnos. de in aliis elossis, Pisinni, liberi. Dabid. Examen est lingua vestiunum. Al. ligua vel linum. Se infra i tra, quod est linum, de quo examinatio est. I P. Pertus pigmentarios) Al. Ynguentarios. tDid. Ex Graeco versu) Παόαμορ Mψὼὐ tam νήει. id. Fortia neglecti) Velabant, al. votitabant. & versu seq. Et per ne glectos votitabant colla capillos. rsI. Aut quatiens Ah quotiens. ibid. Coma murmurat sennini in Sibilat, apud Charis. ibid. Vulpes Thrasis musares Vide Hesychium. rsa. Bidental)-Artemid, lib. ii. vide infra 1o3. ibid. Quisputet esse Ῥιοι. In quibusdam codicibus. Credimus esse Deos

158쪽

ibid. Aut ad Saturarum iura) Al. ad assaturarum iura. 113. Hoc ct Varrosicribit) Fortassis, Aboriginibus. Nonius in Puppae. Graeci tibia fictio etiam verbo dixerunt. Zonar. Cedr. ibid. In exteriorem Al. dexteriorem. Caeterum hic esse videtur A relianus, cuius Ouidius Ponto. ibid. Quodpa crocea) Isidor. lib. vi. Elym.

ibid. Ex fuligine in Al. ex figulinis. male.

ibid. O multum Isidor. lib. h. Etym .iss. Scribon, Licini1 Al. ibonis, &, ad Fab. circum. ibid. Terrentia milibus.) Al. sexcentis. i 16. Cinctuque) Al. cinctique. 117. Cicuta) Idem Tertuli. Hieronym. ibid. Herodiani) Hinc illa lucem accipient, quae de Herodianis in sacra historia legimus Mat. xxvi. Marc.&x M. Quod sequitur de circuncisione, non videtur ab homine Christiano scriptum. I 18. An terram se) Al. vivarius.

ibid. Bouida) Nou. in Hillas. 11'. Mania) Fest. Sic & Manius legendus accipiendusque in Epigrammate Augusti apud Martialem. ibid. Tractum a patribus Et illud Isdor. lib. x. Etym. De tutore in

consuetudine vulgari dicitur, Quid me mones λ& tutorem de paedagogum pridem obrui, est ex Satyr. rii. V. 96. Adeo plerisque veteribus similitudine quadam ingeni)Persius in delici jssuit, ut inter inaiorum gentium scriptores suos commentatores habuerit, etiam ante tempora Hieronymi: qui & cius verbis frequenter utitur, Iuvenalemne nominat quidem, quod meminerim: et si Apologetico ad Dom-nionem versum illum usurpet, Et nos saepe manum terulae subduximus, ut&Macrob. lib. Hr. Sat. cap. x. Adscribam sancti viti verba ex

Apologia aduersus Rufinum, quod aliis etiam locis usui elle possint,& ad hune quodammodo pertineant. Puto, inquit, quod puer legeris aspri in Virgilium& Sallustium Commentarios, Vulcati, in orationes Ciceronis, Victorini in Dialogos eius, &. in Terenti j Comoedias praeceptoris mei Donati, aeque in Virgilium, & aliorum in alios,

Plautum, Lucretium, Flaccum, Persium, atque Lucanum. Argue interpres eorum, quare non unam explanationem secuti sunt, & in eadem re quid vel sibi, vel aliis videatur, enumerent.

160쪽

IOA. BRITANNICI

VIRI ERUDITISSIMI

INTERPRETATIO

satyrarum Perse. .

CUM THILIPPI B E ROALDI

ORATIO NE MARITA IN EN ARRATIONE

eiusdem Persit m Angeli Politiani P

lectione in eundem.

SEARCH

MENU NAVIGATION