De pace Cimonica : dissertatio inauguralis philologica

3쪽

N AUGURALIS PHILOLOGICA

DIE IX. MΕΝSIS MAII ANNI MDCCCLXIII

H. XI L. S. PUBLICE DEFENDET

6쪽

HASCE

STUDIORUM SUORUM PRlMITIAS

7쪽

Quemadmodum victoriae Marathonia et Salaminia miris laudibus praedieatas sunt, ita non minus insignia ost in rerum Atheniensium historia pax Cimonica ). NequB adeo mirum est, quod Athenienses iis temporibus, quibus ex rebus a majoribus praeclare gestis nihil supererat nisi memoria pristinas gloriae. illam quoque pacem ad coelum laudi hua efferre solebant. Nonne ea sinis erat impositus hellis Persicis, quae pro libertate patriae tuenda Anacopia eranti Nonne immane quantum Cimonica discrepabat a pace Antaleidica, qua civitates Asiae minoria Graecas Persarum arbitrio permissae erant Τ Νam Athenienses regem eo adegerant, ut civitates illas liberas dimitteret, ut polliceretur, se neque copiis pedestribus intra certum quoddam spatium ad mare descensurum, ne quo ultra insulas Chelidonias Cyano

usque naves longas missurum esse. - Sed jam veterea rerum

seriptores do gloria Atheniensium detrahere ausi sunt. Calli. sthenes pacem laetam esse negavit, Theopompus columnam,quao pacis condiciones roserebat, subditiciam esse judicavit. Neque vero ad suas opiniones adduxerunt aequales Posterosve. Craterus enim inseriptiones istas suae psephismatum collectioni

inseruit; Diodorus Ephori sino dubio auctoritatem secutus quae de pace acta sunt, enarratius exposuit; Plutarchus in laudando Callisthenis multum a ceteria discrepante judicio nihil aliud

egisse videtur quam ut sententiam admodum mirificam memoria tradoret. NequB minus ea paco usi sunt Aristides et Himerius in praedicandis Atheniensibus quam Demosthenes et Lycurgus. - Nostro demum saeculo de pacis veritate denuo dubi-

Jam multi monuerunt, paci Calliae potius, qui ea ui conciliasse dieitur, quam Cimonia nomen debuisae imponi.

8쪽

tari coeptum est, et postquam Dahim annus' et c. Gu. Κgo rua de hae quaestione copiosissime et subtilissim putaverunt, rem actam agere videbatur, si quis pacem care studeret. Et sane sunt multa, quae aliquem induc possint, ut Pacem tactam esso neget. Neque enim de tem p quo illa pace bellis Persicia sinis sit impositus, consentiuveteres Scriptores; atque etiam aliae ab aliis paciA condicione exhi hentur, neque Bae rerum id semporis condicioni congruunt. Huc aecedit, quod nonnulli veteres paeem in dubium vocaverunt. Quas cum ita essent, viri illi doctissimi, eum praesertim nullum gloriosissimae istius rei vestigium ante ol. 99. in literarum Graecarum monumentis reprehenderent, in eam adducti sunt opinionem, ut nihil veri pacis condicionibus a veteribus traditis subesse, sed pace Antaleidica illos rumores excitatosesso statuerent. - Neque tamen desunt viri summae auetorita. iis, qui a Dahimanno et Kruegero dissonsorint. Grotius pacem tueri conatus est, ejusque argumentis nova quaedam haud spernenda addidit Asmilius M uelleruast . Astipv. latus est iis C. Fr. Hermannus' , et Schue serus quoquo, praeceptor noster dilectissimus, cum in Acholis quas habuit dohistoria antiqua hujus quaestionis mentionem sacersi, Eo idem sontiro dixit. Nos vero iis, quae in utramque partem disputata sunt, inter se collatis et compensatis non illuc adducti sumua, ut altera istarum sententia comprobanda esηρ vidoretur. Nequis vero aecesserimus ad Kle inertii χὶ ot E. Curtii ' opinionem, qui mediam quasi quandam ingressi viam confectam

9쪽

censuerunt; qua quidem judicandi rations nihil proficitur. Ne-

quo ita quao Lachmannua'ὶ protulit, assentiendum mse arbitror. Is enim mira quadam eredulitato quaecunque de istare apud scriptorsa inveniuntur, rotinuit et ex uno tria effecit foedera 30 . Verendum est na impudentiae crimen in mis conseratur, quod tot tantorumque virorum placita repudiaverim. Novam tamen sentontiam quamvis timido proponam, quandoquidem, quae adhuc disputata sunt, alia ab alia parto non injuria im-

Pugnata esse intellexerim. Et Grotius quidem mihi probavit,

saetam esse pacem, Kruegerus, quas posteriores Praedicarent, pacis leges sicias esse. Quorum sententiae cur non ita inter se concilientur, ut condicionum eas, quae statui rerum ex aliis testimoniis Satis noto non congruant, eommenticias ESS. Statuamus Ea aut m mera videri posset hariolatio, nisi hujus opinionis ansam daret ipsa paeis historia. Convenisse igitur

Pacem eon semus, ita tamen ut maris limes, Supra quem Athoniensi hus non minus quam Persis navibus longis egredi non lieor et, constituero tur Phasolis, nct porro Athenienses in eas regiones, qua Artaxerxi parerent, irruptionem facerent, neu B Per.

sae Cypri urbibus quibusdam Grascis, quae iis cederBntur, e Brto tributo plus impons rent. Illud quoque pacti videntur easo Athenienses, ne naves suae moreatoriae ab ullo Persarum portu exeluderentur. Commercii enim eos, cum s , Diagertatio de paeo C. Vratia l. 1835 . raua auhiilissime

cenauram egit Kruegerua p. 137. aqq. IO Ne quia miretur, nos tam paucorum n rre sententista, non id nobis proposuimun, ut historium paeia usque ad nostram aetatem peraequamur. Eo magia autem non opus ense existima imus, qua recentiores judicaverunt, omnia deinceps enumerare, quod quaecunque contra pacis veritatem vidimus alios disputasse, invenimus eadem

apud Dahimannum et Kruegerum, neque qui a Grotii partibua atant, ab ejusdem argumentia diaceaserunt. Coterum indicem librorum de pace C. congeriptorum exhibent Hermannua l. l. et Dahim annua p. 2. . - Illud quoque hoc loeo praemoneamus, Reuegeri aenientiae nos magia quam Dahimanni rationem habitnroa. Illius enim, quamquam non negaverim Dahi mannum primum de hae quaestione accuratius diuuernisse, multo est auhtilior disputatio.

10쪽

bellum componerent, nullam rationem habuisse vix credibile est; immo vero eo animus inelinat, ut arbitror paei illi gloriosissimas nihil nisi pactionem quasi quandam mercatoriam subeSAB. Ita autem hane nostram sententiam prohaturi sumus, ut primum historiam pacis persequamur, deinde de columna pacis condiciones reserenis et de scriptoribus, qui pacem factam eSSe, negaverunt: disputemus, tum de argumentis, quae ex tota illorum tomporum historia peti possunt, agamus, postremo de Callia pacis reconciliatore dieamus.

Historiam pacis exposituria primum eat nobis disputandum do silentio antiquorum scriptorum, qui res gestas illorum temporum memoriae prodiderunt. Eoa senim multi magnopere mirati sunt, rem tam insignem nullo verbo eommemorasse. Nos vero huic rei non tantum auctoritatis tribuero possumus, quandoquidem ex pace tali, qualem nos fuisse arbitramur, non adeo multum laudis Athenienses habuerunt. Eamque ipsam ob causam nostram de tota quaestione fiententiam, aliquantum a consuetudino recedentes, initio totius disputationis propoSuimus. Venia igitur est petenda, si quando

ad eam adhuc quidem argumentis indigentem confugiemus. Attamen speramus nos alia quoque ratio no demonstraturos osse, Κruegerum aliosque de hoc loco non recte disputasse. Et scriptorum illorum Kru egerus λὶ consol antiquissimum esso Charonem Lampsaeenum, qui bellorum Persicorum astato floruerit. Cum autem et de rebus Persicis et de rebus

Graecis tractasse et compluria, quae Artaxorxo regnante lacta Asent, narraSSE; OmnibuS Vero praeter Diodorum testimoniis paulo post quam ad Arta erXem regnum venisset, pacom Cimonicam eompositam esse affirmari. Nolo hoc loco virum doctissimum impugnare, quamquam in medio relinquendum esso

putaverim, num Charon eo tempore, quo pugna apud Salamina Cypriam commissa est, in vivis fuerit. Facile igitur si quis Diodori auctoritatem haud spernendam sequi maluerit, statuat, ne potuisse quidem eum de paee illa disputaro. Alterum certe,