Veritas religionis christianae et librorum quibus innititur contra atheos, polytheos, idolatras, mahometanos, & judaeos demonstrata per fr. Vincentium Ludovicum Gotti ... Tomus 1. 7 Veritas religionis christianæ contra atheos polytheos idololatras ma

발행: 1739년

분량: 404페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

vi libilia dona , Simon hoc videns, oblata eis pecunia dixit: v.

Diite ct mihi banc potesatem, ut cutemque imposuero manus accipiat Spiritum Sanctum. Cui laetitioni exhorrens Petrus, acan themate eum seriens: Pecunia, inquit, tua tecum sit in perditionem, quoviam donum Dei exfimam pecunia possideri. III. Factum hoc considerans S.Augustinus Serm. a. in Psal. 3o.mma. I & in Pial. I 3o. n. s. ait: Intendat caritas vestra s magna res commevdatur. Immodo Simon ille Magus in mirabilibus ingredi volebat super se, propterea plus illum delestavit potentia Apostolorum, qreum D stitia Chri auorum. At ubi vidit per manus impositiovem Apsolorum , ct per orationes eorum Deum dare Melibus Spiritum

Sauctum , ct quia tunc per miraculum demonstrabatur adventus Spiritus Santia , ut linguis loquerentur quas non didicerant, omnes fumper quos veniebat Spiritus Sanctus. Nec ideo nota modo non datur Spiritus Sanctus, quia linguis non loquuntur, qui credunt: ideo exim tunc oportebat ut linguis loquerentur, ut signi carent υmvestiuuas Christo credituras . Ubi impletum es quod Muscabatur, miraculum ablatum es: Cum ergo hoc Cideret Simbu , voluit talia fucere , nou talis esse. Et nostis, quia etiam pecunia putavit comparandum Spiritum Sanctum. Erat ergo de talibus, qui tu templum intraut ad emendum oe Qendendum : emere volebat quod Qezdere dispo-' nebat. Et verὰ, Fratres mei, quia talis ille erat , ct sic tuti auc= at ad eos. Dominus illos expulit de templa , qui columbas vendebant :columba autem Spiritum Sanctum signiscat. Volebat ergo Simoη emere colambam, oe vendere columbam: accessit Dominus yefus ori-

sua qui habitabat tu Petro , O flagella resticula expulit foras malum

mercatorem. Hactenus Augustinus . IV. Reprehensum tamen Simonem non ita deseruit Petrus , quin hortaretur ad Waenitentiam s ostendens ei, quam gravi errore. ac nequitia teneretur: Non es, inquit, tibi pars neque fors in femmove iso, cor enim tuum non es rectum coram Deo . Poenitentiam itaque oge ab hac nequitia tua, ct roga Deum, si forte remittatur tibi haec cogitatio eordis tui. In felle enim amaritudinis er obliga tione iniquitatis video te esse. Ad mec commoveri Simon visus fuit, nam respondens dixit: Precamini mos pro me ad Dominum , ut nihil

veriat super me horum quae dixi s. Falsa tamen haec poenitentia Simonis fuit: rogavit Apostolos ut pro se precarentur, non ut Deus daret sibi poenitenti e donum, & dolorem de peccato com msta, sed ut e capite suo averteret mala sibi ab Apostolo denum tiata : peccatum execratus non fuit, sed solum peccati poenam metuit: Pharaonem imitatus, qui Moysen rogavit ut a plagis quibus afficiebatur cessaret , dum tamen iis etiam cessanti-

22쪽

DE SI MONIANI s. 7bus, animum Israelitas adhuc asiligendi secreto retinebat. V. Ita Simons de quo esto Scriptura amplius non loquatur, historiae tamen reserunt, quod postea excusso etiam omni timore poenae, indignatus quod dona S. Spiritus ab Apostolis consequi non potuisset, implorata Lemonis ope, ma icis pra stigiis se Apostolis aequare eisque se opponere statuit. Impensius ergo magiae studio se mancipans, Samaria relicta varias Orbis regiones peragravit, loca quaerens in quibus adhuc ignotum esset nomen Jesu Christi, ut sic facilius incautos deciperet, & obicem praemitteret Evangelio. Tyrum Phoeniciae cum venisset delenam vel Selenem feminam prostitutam sibi sociam peregrinationum adjunxit, cum

qua nefanda pIura commisit. Dictitabat autem , hanc esse celebrem Helenam , Menelai uxorem , quam etiam Minervam appet Iabat . Hanc primam esse mentem ajebat, rerum onurium matrem i nec abstinuit, quin eam etiam nomine Sancti Spiritus desi-

Iaret: de se vero praedicabat, magnam cste Dei virtutem &4ediam, aliasque fabulas de quibus infra . De his videri postulat

Irenaeus L. I. cap. 2o. modo a 3. Tertullianus de Anima cap. 34. Theodoritus Hae rei. fab. L. I. c. I. A alii veteres. Quiantam vero

hisce mendaciis apud Gentes fidem compararit, testis est Statua, quam ei ut Deo Romani sub Claudio erexerunt. Tostis est &Nero, qui ob vindicandum Simonis interitum S. Petro necem creditur intulisse. Videantur, quae agentes de S. Petro citatis Iocis adduximus, repetenda enim non siliatis VI. Id quoa sibi prae finxit Simon , R propter quod plura mei dacia & absurdissima commentus est, fuit quod Irbi in animum iu duxerat s ut ait Origenes L. f. contra Celsuiri num. 62.3 fe iisdem praepigiis , quibus yefum Uum putabat , ili fore apud Populum au- Libritate. Videias autem, se id ab Apostolis oblata etiam pecunia consequi non potuille, totum studium ad hoc malis artibus &fraudibus a D.emone con tu rendum se convertit. Spargere iraque

tem Dei , , ex supernis defcendi e . Patrem Cero fe ipsum dicebat

apud Samaratos ; apud Pudae is c er)δε fisum esse dicebat, passim autem se nou pasum esse sed solLm apparentia. I heodoritus. etiam L. I. h. Er t. lab. c. I. Se iuum autem sinquit nominabat tu itam potentiam Ofe Iudaeis quidem tanquam filiam apparuisse , ad Samaritavor autem tauquam patrem descendisse: ad alios autem gen es tanquam opiritum Sanctum accessisse. Et enm meretricem nescio quam, quae Iubat in prasibulo , vocabatur autem Helena , secum basitare fecisset, eam esse primam fuae mentis comprehensiouem dicebat, matrem omNium nominabat , o se per ipsis Angelos ct Arctau- gelos

23쪽

gelos fecisse s ab Angelis auteni mundam esse archisenatum. Angeia Ios vero ei insidentes ipsam apud se detinuisse Verebat. Dolebant enim, inquit, fe ejus dici opera aut est ecta . de causa eam quo que tu musta muliebria corpora introduxerunt, atque adeo in ipsam etiam Helenam, propter quam Trojanum bellum gestam es. Propter

eam quoque se ipsum dicebat descendisse, ut ipsam ob et impositis vii

culis liberaret, O hυminibus per ejus agnitionem salutem praeberet: mutatum autem descendine , ne ab Angelis qui creatoris opi invis iniserant cognosceretur: O in Ddaea tanquam hominem apparui e cum non est et homo, er pastum esse cum non esset pastus Propiatas autem fui e Angelorum adminiseros . Pubebat autem eos, qui in ipsum credebant , eos non attendere , nec legis m/nas pertimescere, sed eos tauquam liberos facere quae voluerint. Non enim perhonas actiones , sed per gratiam eos eme salutem eo ecaturos .eirca qui ejus sectae erant, se are eIer omni libidini ct intemperantiae dedebaut omni incantatibnum praesimarum genere utebautur δα. Eadem fere dicunt S. Iretaeus L. I. c. ao. modo a3. Cyrillus Catechesis. Illuminat. , & fuse Tertullianus L. de Anima c. 34. VII. His nefarius iste nebulo factus Christi aemulus, quae de Christo audierat , sibi multis tamen enormitatibus adulterata tribuebat. Se filium Dei Jud eis, Patrem Samaritis, Gentibus Spiritum Sanctum venditabat: se cum non ellet homo ut hominem descendii se, ut ovem, quam Helenam cith dicebat, a malignis spiritibus, qui eam tenebant in vinculis, liberaret s se quoque passum sed apparenter solum. Et qui Spiritum Sanetum emere non potuit, se ipsum Spiritum Sanctum mentiebatur, cujus dona erant incantationes & praestigiae, quibus discipulis suis operantedaeruone illudebat: a quo tandem desertus, precibus S. Petri prae mceps ruit in aeterna sibi debita supplicia.

q. III.

Onis nonianoram errores. Simonia ct Magia. I. D Almaris error, quo primo Simon se prodidit, fuit, quod L existimavit Spiritum Sanctum pecunia emi ac vendi polle.

Ci enim s inquit Epiphanius haeres. ar. non haberet rectum cor neque cogitationem rei iam , sed turpi lucro θ' studio pecuniarum intentus est, θ' a prazo proposito Lao nunquam recederet, ostierebat pecunias Petro Apostolo , ut daret ipsi potestatem exhibendi Spiritum Sanctum per manuum impositionem , sperans se inde multas pecunias Iucraturum. Petrus tamen conscius praecepti Christi. Matth. Io.

24쪽

DE SIMONIANI S. D

Matth. Io. v. 8. Infirmos curate, mortuos fuscitate, leprosis muti- date , daemones ejicite: gratis accepipit , gratis date : ad has Simonis voces exhorrens ei comminatus est Aet. 8. v. ao. dicens: Pecunia

tua tecum sit in perditionem , quoniam donum Dei existimasi pecunia possderi. Si enim domim est, gratis est dandum non pecunia emendum. Hinc factum est, ut Musmodi crimen pro spiritualibus aliquid tem ale ac pretio aestimabile dandi, vel recipiendi, a

Simone Simonia nuncupetur .

II. Nec tamen primus fuit Simon, qui hoc crimine in litinar tur; alii non pauci ipsum pra cest crant. Balaam Num. 22. primuIOmnium non benedictionem sed maledictionem pecunia sibi lBalac Moabitaruin Rege oblata in populum Dei proferre paratus

crat: ut ait Petrus Ep. a. c. a. v. I 6. mercedem iniquitatis ama

Uit : correptionem vero habuit suae vesaniae: fabjugale mutum animal , hominis voce loquens, probibuit prophetae insipientiam. Jeroboam postea 3.Reg. I 3. V.33. Sacerdotia vendidit: Fecit, inquit, de novissimis populi Sacerdotes excessorum : quicumque volabat, implebat manum suam, o Aebat Sacerdos excelsorum . Et propter have causam peccavit domus Perobbam, ct eversa es ct deleta desuperficie terrae . Hoc eodem crimine inlectum mille Giegi Elisei prophetae famulum legimus 4. Reg. c. s.s qui cum a Naaman Syro pro sanitate divinitus ab Eliseo huic concelsa duo talenta & duas vestes furtim recepissEt, lepra, qua mundatus fuerat Naaman, illico percuitus fuit ipse. & semen eius usque in sempiternum. Legitur insuper a. MDcliab. c. . , Iasonein Oni.e summi Sacerdotis fratrem ab Antiocho ingenti trecentorum sexaginta talentorum pretio Sacerdotium emisse. Id quod posteaJasone expulso secit Menelaus, qui tandem Antiochi Eupatoris justu e turri quinquaSinta cubitorum de ectus, inter cineres suorum scelerum poenas luit, ut habetur c. I 3. ejusdem libri v. F. his verbis: Inde tu cinerem dejici jussit sacrilegum,

omnibus eum propellentibus ad interitum. Et tali lege praevaricatorem legis contigit mori, nec terrae dari Menelaum. Din adeo familiarefactum fuerat apud Judaeos ultimis Mosaicae Legis temporibus sub Romanis Praesidibus Sacerdotium emere , ut licet Divino jure in sola Aaronis familia fuisset, Exodi 28, attamen ut ex Josepho l. I 8. Antiquit. cap. 7. aperte colligitur, Valerius Gratus si idaeae Praeses unico anno tres summos Sacerdotes constituit. III. Post Christum natum Judas Ischariotes ante Simonem Magum non quidem Spiritum Sanctum emere ausus fuit, sed Christum Dei filium detestabili scelere pecunia vendidit. Tales habuit Simon sitae haeresis praeformatores , dignae propterea, ut in ipso A aliis Apostolico anathemate damnaretur, & subsequenti Tom. VII. B bus Duiligod by GOrale

25쪽

bus seculis Ecclesita repetitis canonibus execraretur. Unde m Gratiani Decreto Causa I. qu. I. c. I I. sic statutum legitur: resudet donum Dei pretio Mercari, in facro ordine nulla ratioue se caetero permanere aut revocari posse , dubium non est. Talis . communione omnibus modis abscindatur . Nam Spiritus Sancti donum pretio comparari , quid aliud est, quam capitale crimen oe simoniaca haeresis 'Ioed quam detestabiliter in utroque Testamento vindicatum sit, mu torum exemplis facile apparet. Giezi gratiam sanitatis Naaman SFrovendidit ; eandem gratiam fanitatis Eliseo vindicante leprosus fusus amisit. yudas omnium Redemtorem vendidit, mox laqueo fuspensus eamdem Redemtoris gratiam non obtinuit s ct merito, quia nemo potest retinere quod Qendidit. Simon etiam Magus , cum eandem Spiritus Saucii gratiam emere vellet , damnatiouis fententiam is Petro audivit is Pecunia tua tecum sit in perditionem, quia donum Dei existimasti pecunia possideri ,,. Dominus etiam ut vendevies O emeutes hujus gratiae expertes ostenderet, cunctos peccatores per gratiam tu templo dimisit ; Aingulariter vendentes ementes increpans c&s gellans,de templo ejecit: in quo venditores O emtores suos gratia Spi-r tus Santri consat destitutos esse dr vacuos. I s enim orsus ejecit de templa, numquid Spiritus Christi faciet sibi templum Ad nec Divinae indignationis exempla , quis simoniacam pestem non exhorreat, ejusque vel umbram non fugiat e IVo Altera Simonis haeresis fuit Mama, & quidem daemoniaca, ex qua nomen accepit: diversa tamen significatione ac adoratores Christi s nam hi Magi appellantur , non quia Malefici, sed quia sapientes Astrologi , ut probabilius sensi tom. . p. I. c. II. s. At Simon ea Magia infectus erat, quae daemonis arte inducta ad homines decipiendos praestigiis 6c incantationibus aemulari comnatur vera miracula, quae Deus per servos suos operatur. Hac ergo fretus Simon, postquam vidit, se Spiritus Sancti dona consequi non potuiste, totiun se damaoni dedit, ejusque ope mirabiliter incautis coepit illudere, abominationes stib nomine mysteriorum Proponens. Hinc ut suos magis alliceret, promiscuam docebat libidinem ,& mysteria quaedam spurcitiae viros inter & mulieres ,

quae recensere modestia vetat. Haec autem mysteria vitae elle dicebat persectillimae coanitionis , nullamque talutem consequi posse, nisi obscoena illa didicillet. Ita S. Epiplianius haeres a I. S. Irenaeus L. I. cap. 2 o. modo a 3. ubi ait de Simonianis : Igitur . inquit, horum Osici Sacerdotes libidinosὰ quidem vivunt , mugias autem perficiunt quemadmodum 'tes unusquisque ipsorum. Amatoria qu9que, O agogisna ad lectantia ) ct qui dicuntur paredri daemo s alsistentes ad occulta exploranda ex Tertulliano de Anima

26쪽

DE SIMONIANI s. II cap. 27. ctoni pompi vana turpia turbida somnia immittentes quaecumque sunt alia perier curiosa, seu superstitiosa

apud eos I, ὰ exercentur. Haec, & alia narratu indigna, crant quae Simoniani vocabant mysteria. Additque Irenariis: Imaginem quoque Simonis habent factam ad Auram Pisis , ct Helenae tu Ausam Minerva , o has adorant. IV

De Lege Mundo ct Prophetis.

I 'Ertia Simonis haeresis erat, Legem non a Deo sed a sini- I stra quadam Intelligentia latam fuisse . Qillare duos Deos sinxit, unum malum & hunc auctorem Legis Mosaicae, alterum lamnum s & ab isto se descendisse dicebat, ut a Deo malo homines liberaret. Ex hoc impiaeo fonte emerierunt succei sive plures apud Christianos Polythei, quos recensui & confutavi Tomo I. hujus Operis cap. 6. quo Lectorem mitto. Interea Simonem sic arguit Epiphanius hori. ai. ,, stilomodo Mundus potest Dei boni non ,, esse, quando ex ipso omnes boni permutati sunt Quomodo,, vero fuerit sinistra virtus, quae in Lege ac Prophetis locuta est , ,, cum de adventu Christi boni Dei praedixerit, & mala omnia in- terdicate Quomodo autem non fuerit una talias, & idem spi- ritus novi ac veteris Testamenti, quando Dominus dixit: Nonis veni solvere legem, scd implere e Et ut ostenderet, quod Lex,, ab ipso annuntiata esset & per Moysen donata, Evangelica ,, vero Patia per se ipsum & adventum suum in carnem p dica- , ta esset, dixit Judaeis: Si Mosi crederetis, crederetis utique ,, mihi, ille enim de me scripsit. ,, Verius ergo Simon dixisset, a conficto Deo suo malo, idest daemone, se ipsum missum, ut legem sanctam Dei doctrinae suae impuritatibus ac praestigiis contami

naret .

II. arta Simonis haeresis fuit, Mundum non esse a Deo factum, sed ab Angelis, quos per Helenam primam suae mentis conceptionem ipse creaverat: qui tamen postea in ipsam conjurarunt, & ne in Coelum ascenderet, in varia muliebria corpora eam transformarunt f ideoque ad eam velut ovem deperditam liberandam se e Coelo descendisse, & sub humana specie se occultaste, & propter eam apparenter fuisse pastum. Fabullam ita refert Theodoritus L. haereti fab. cap. Eam Helenam esse primam

suae mentis ecimprehensionem dicebat, ct matrem omisam nominabat,

se per ipsam Angelas ct Archangelos fecisse s ab Auelis autem

27쪽

mundum esse architectatum'. Augelos veris ei invidentes ipsam apud se detinuisse assierebat. Dolebant enim , inquit, D ejus dici opera

aut essecta . de causa eam quoque tu multa muliebria corpora iu-troduxerunt , atque adeo in tuam etiam Helenam, propter quam

Trojanum bellum gestum est. Propter eam quoque se ipsum dicebat descendis , ut tuam ab ei impositis vinculis liberaret, ct hominibin

peν ejus agnitionem fatalem praeberet. Mutatum autem defendi e , ne ab Angelis, qui Creatoris opificium administraui, co uinceretur ,er in Ddaea tanquam hominem apparuisse, cum non es et homo , o

pGum esse, cum non esset passius. His plures insanas blaspliemias Simon adiungebat. Se ipsuiri faciebat Deum: Helenam inal urissimum scortum 1 ut virtutem ac intelligentiam , per quam fecerat Angelos & Archangelos qui mundum hunc condidere s 1 ed male hχbentes se per mulierem 1actos , eam per diversa muliebria corpora transmigrare fecerunt donec ipse misertus descendit, sub specie nominis dc patientis ne ab cis nosceretur, ut eam liberaret. Ita iste nebulo ea quae de Christo fides docet suis mendaciis contaminabat, sibi propter suam Helenam arrogans, quod Christus pro liberando a captivitate daeirionum homine vere priviliterat. Illum propterea tanquam mendacem Sc sibi contradicentem S. Epiphanius Haeres. II. ita redarguit 2 2 modo vero rursus erro ille propriarum nugarum oblitus seipsum rentauit, velut ignoraΛs quae praedixit e Iuum evim dixerit, qu)d ab 'si facti fragi Angeli per ipsius intelligentiam , rursus dixit, te transformatum esse persingulos caelos, ut lateret ipsis in descendendo. Num igitur ipsos timens latebat Et quomodo timebat nuga tor Angelos, quos ipse ferit e Ignomodo vero mu omibus prudentihus feminium erroris ipsius confutatu facile comperietur, quando iuprincipio fecit Deus cartam ct terram, inquit Scriptura ' Et cone λυὰ ad hune sermonem Dominus in Evangelio dicit, velut ad Deum P trem proprium: Pater Domiue caeli ct terrae 8 Si igitur Creator caelis terrae es Deus Pater Domini nostri yesu Christi, Omnia frusti a d

Simone calamulatore dicta sunt , ct Me quod ab Angelis mundus is imminutione fudius es, O o ia alia , quae in anus ille erro mundo obloquens exposuit, er fraudem quibusdam ab ipso deceptis induxit.

Ita Simonent perstringit Epiphanius . III. inta Simonis ii Iania fuit, Prophetas fuisse a malis Angelis inspiratos, eorumque 1niumstros s ac proinde nihil illis adsuis. te veritatis: nec a bono, sed a malo Deo inspiratos, seu verius arreptoa, fui se locutos, ideoque nullam eis fidem praestandam csse. Hoc confirmare intendebat alium suum errorem, de quo in Ira, nimirum Legem a malo Deo esth, di eripere veritatem Or ac Diuitiaco by Oos

28쪽

Dt SIMONIANI S. I 3lis , quae de Christo Prophetae praenus Hiaveratri, & quibus Christus

ipse in sui testimolitum usus fuerat. Errorein istum ab Ethnicis hauserat Simon s quorum aliqui, eo quod unum Deum pronunciarent, Prophetas despiciebant: Prophetae inquit Lactantius L. I.

Divin. Inst.cap. qui fuerunt admodum multi, unum Deum praedicavi, unum loquvotur , quippe qui avius Dei spiritu pleui, quae futura essent pari ct eoufonε voce praedixerunt. At euim veritatis experres nou putant his esse credendam, illas enim non diuiuas fed hamanas voces fuisse Huni s videlicet, quia de uuo Deo praeouium faciunt, aut insani aut mendaces fuerant. At quin impleta esse iupierisque quotidie eorum vaticinia videmus , er tu unam sentetitiam congruens divinatio docet non fuisse furiosos: Iuis enim mentis emotae

non modὸ futura praecinere, sed etiam eo reutia loqui possit e dae. Ex quo itaque Prophetis omnes vera semper pronuntiaverint, &cohaerentia vaticinati fuerint, licet non simul Sc eodem vixerint tempore, sed in diversis & maxime distantibus temporibus, bene infert Lactantius, eos non sinistra virtute, non sanatico spiritu , aut humana voce mille locutos. Et prosequitur: Num ergo fallaces erant qui tulia loquebantur 'naud ab his tam longὰ alienum fuit, quam ratio falleudi, elim caeteros

ab omni fraude cohiberent f Idcirco enim o Deo mittebautur , ut praecones est ent majestatis ejus, ct correctores pravitatis humanae. Praeterea voluntas Ingcndi ac mentiendi eorum es, qui opes appetutat,

lucra desiderant f quae res procul dubio ab iliis faustis viris abfuit: ita enim delegato sibi ossicio fudieii fant, ut derelietis omnibus ad tute- iam vitae necessariis, non modo tu futurum, sed ne tu diem quidem laborareau contenti extemporali cibo, quem Deus subministra et .

inibus sallacia doctrinae Simonis apparet, qui adeo execrabili divitiarum cupiditate flagrabat , ut Spiritum Sanctum pecunia

emere tentarit, quo ipsiun aliis majori lucro vendere pollici . Qtiare non Proplicta , sed ipse a malis Angelis, seu verius a dae inone arreptus mendacia effundebat. Mali enim spiritus G sinistr. v virtutes mendacia magis dicere solent, quam veritates aperire, Rut decipiant non ut instruant loquuntur. IV. Hoc Cc iesponsis datis Ethnicis sane compertum est, dum Oracula seu verius daemones consulebant, sive per augures, sive per avium volatus, sive per inspectionem sacrificiorum, sive per sortes, sive per somnia , aut qu. xvis alia ejus generis signa . Unde Eusebius L. f. Demonstr. Evang. in prooemio ostendit, malos spiritus daemonesque mille cos , qui in Oraculis aliisque memoratis signis responsa dabant: Ex eo quod priscis temporibus in omni loco , o civitate ae regione bumanae illis vi Iimae sacri arentur : item ex

29쪽

eo quia rerum futurarum ignoratione sciscitantes deciperent, ct γ ὸd in mendacio mulies ae millies deprehens uni, 1ποδε quidem apertὸ Opalam, modis verδ ipsorum oraculorum ambio sermone, per quem eorqui ad se confugi Eut plurimis saepis Θ malis atque incommodis in Polvisse convitii funt: necnon quod jam antea demonstratum sit, tu rum genus foedum immundumque esse , ex eo quod obscaenis ac lascivis, quae de ipsis feruntur, canticis gaudere consueverint: item lamnisae fabulosis narrationibus, historiisque inhonesis ae perniciosir, quos

quὸd contra se ipsos ratas habuerint, er tanquam veras comprobaverint jam planὰ redarguti funt &c. Contra vero longo discursu Probat, Moysen caeterosque Prophetas vero Dei spiritu fuiste i cutos, ex materia ipsa de qua vaticinati sunt, ex diatrina quam in eorum vaticiniis tradiderunt, & vita quam fuere professi. Videat modo Simon,&judicet; quinam malo spiritu amati locuti sint, an Prophet. e Dei qui vera vaticinati sunt, quorum vitae sanctitas sanctitati doctrinae respondit: an potius ipse qui incantationibus ac praestigiis impura ac obscoena miscebat,eaque suis tanquam divina dogmata proponebat.

q. U. Drores crea opera bona ct mala. I. NI Ihilominus in sua caecitate persistens asserebat & haec

erat s. ejus hae resis credentem veteri Testamento ejuseque Legi, mortem subire: contra vero eos qui Lege ac minis ejus colitenatis, in ipsum ac Helenam suam spem haberent, liberam facicndi qliae vellent habere potestatem, & salutem consequi: non enim per bona ol. era, sed per gratiam salutem esse consecuturos. II is omni sublata lege, ac bonis operibus eliminatis, amplam ad omne scelus impune patrandum viam suis aperiebat: unde The doritus L. I. cap. I. citatis: incirca, inquit, qui ejusfectae erant feaudaicter omni libidini ct intemperantiae dedebant, er omni incantationum dr praestigiarum genere utebantur , amatoria quaedam ct pellicentia machinautes, ct quaecumque alia funt incantationum praesit,aram propria tanquam divina masteria prosequentes, ct clim ejus quidem fatuam in Povis Auram conpruxissent, Helenae autem in Minervae periem, eis thura adolebant, er tanquam Deos adorabant, Simbuiahos se ipsis nominautes.ll. Hinc disce, Lector , ex qua schola primo prodierit Lutheri S. sui gregis aliorum doctrina, dicentium, bona opera nihil conferre ad salutem, sed solam spcm ac fiducianti contra quos fuSe

30쪽

iiii Vera Ecclesia tom. I. c. II. F. I. re tom. 2. p. I. toto art. 8.i Amm.3. in I. a. de Iustific. q. a. dub. a. Licet autem moderni Sectarii in hoc a Simonianis differant, quod salutem poniliat in spe ac fiducia in Cluistum, Simoniani autem eam ponebaut in spe in Simonem & Helenam, conveniunt tamen in hoc, quod bona operati Legis observatio nihil conserant ad salutem, contra Clusisti sententiam qui Matth. I9. v. 17. adolescenti ipsum interroganti sboni faciam ut habeam vitam aeternam e non respondit ei: Crede , fiduciam habe, M spem in me s sed: Si vis ad mitam isgredi, serva mandata: cauaenam autem essent ista mandata declaravit dicens: I homicidium facies: Noti adulterabis δα. qii.e mandata moralia legis sunt. Errorem ergo contrarium rejicere volens S. Augustinus L.de Fide es operibus c. I ait: Iesmobrem jam illud videamus, quod excutiendum est is cordibus religiosis, ne mala securitate salutem fuam perdant , si ad eam obtinendam focere deis putaveriui s beuoaatem livere, O bovis operibus viam Domini tenere neglexerint.

Nam etiam temporibus Apostolorum non intellectis quibusdam fabo-scuris fententiis Apostoli Pauli , hoc cum quidam arbitrati Dut dicere se Faciamus mala, ut veniant bona , , . Et infra : Moniam ergo haec opinio tauc fuerat exorta , aliae apostolicae Epistolae Petri Dan vis PMbbi Fudae contra eam maxime dirigant tutentionem s ut .ebementer a Wruant, Mem sine operibus non prodesse : sicut etiati ipse Paulus, non qualemlibet Mem qua in Deum creditur , sed eam fulubrem planeque Evangelicam definivit, cujres opera ex dilectione procedunt, , Et fides, Aquit,quae per dilectionem operatur,, Gal. s. v.6. in Unde illam fidem, quae tu ere ad salutem quibusdam videtur, ita nihil prodesse ad falutem asseverat, ut dicat I.CG. I 3. v. I. habeam omnem fidem, ita ut montes transferam, Caritatem autem non habeam, nihil sumis : Ubi autem fidelis caritas operatur, μὰ dubio benὸ Civitur se Plenitudo legis caritas,,. Rom. I 3. U. IO. His Augustinus errorem S. Simonis & aliorum sive recentioruinhaereticorum contundit.

III. Primus ergo omnium docuit Simon,Irenaeo teste L. I. c. IO. modo et 3. , liberum hominibuS elle agere quae vellent, nec legis minas timere debere, quia secundum ejus gratiam, non per Opera

justa salvantur. Qu.ia cum se ipsum Christum faceret, &gratia Christi salvari ho nilws amuntiarent Apostolis ideo dicebat, ad salutem sufficere in eum spem ponere, cujus gratia dc non alterius salvari quis posset. Quia audierat ab Apostolis praedicari, ex fide non ex operibus homiiws salvari, putans sola fide salutem dari, opera bona rejiciebat. Hic autem error ei placebat, quia sibi de suis viam stertiebat ad impune in omnia scelera, qua si omni lege

SEARCH

MENU NAVIGATION