장음표시 사용
51쪽
non credit in orisum , texerati sevineio ipse se fraudat. Ut si gatuelassis fenestris radios Solis excludat, non ideo Sol nos ortus es omἐ- s , sed quia calore classe ipse fras οἰt. Hactenus Ambrosius . Cui pluribus in locis accedit Augiistinus Laee CatechiZandis rudibus cap. 26. in Psal. 68. L. a. de Symia ad Catechum. c. y. L 6.m tra Julian. cap. L. de Spiritu & littera c. 33. M alii. Quae omnia confirmat Paulus x. ad Timoth. a., ubi postquam indixit orationes, obsecrationes, postulationes, gratiarum actiones pro omnibus bomin bas , addens causam W3. ait: Hoc exim bonum est dr acceptum cor massalvatore nostro Deo , qui omnes homines viat salvos fieri, ct ad agnitionem veritatis eterire .... in dedit redemtionem femetipsum pro innibus. id ad linc Saturninus e Quid Novatores p Dicebat septimor initimonium a Satana esse , ac proinde illicitum esse nubere. Hujus erroris primum auctorem fuit se Saturninum,scribit Theodoritus L. a. Haeret. Fab. dicens 'iam auemo iam primus moerimonium do inam diaboli nominavit. Esto enim Simon, Menander, & Nicolaitae promlicuum feminarum usum a mittentes, nuptias &matrimonium colueranerent, lirudinis tamen exsaturante gratia cujuscumque semitae liberum usiun volebant. At iste studio fici e castitatis omnem maris & seminae concubitum damnabat, ac liberorum procreationem aversabatur. -m haeresim amplexati fuere postea Tatiani, Severiani, Marcionita Encratit.e , Manichaei, dc Albanenses. Haue haeresim forte hauserat de schola Democriti & Epicuri: ille enim matrimonium 8c liberorum ocreationem repudiaverat propter multas, quae ab ipsis oriuntur, molestias, &quod abstrahant ab his, quae magis necelsaria sunt siste autem quia voluptati, & quietae vitae adversari putabat ,.teste Clem Alex. L. a. Stromatis XL At Matrimonium esse bonum &a Deo instinuum,habetur ex Gen. a. v. a L Producto Adamo dixit Deus : est lunum homi-mem esse futam, faciamus ei adjutorim simile sibι... Deinde ex una hcostis ejus educia semina , nempe Eva, eaque ad Adam adducta
dixit Adam v as. me nune os ex ossibus meis, O caro de carue mea tiae vocebitar Virago , quoniam de viro finia est. Irubrem relinquet boano patrem fus, ct matrem, ei' adbiserebit uxora sitae erumt o tu carue autem licat Sattirnis Mox lioc Matrimonium elle malum, quia a Deo malo Iudaeorum institutum arediat illud , Salvatore in Nova Testamento consumatum Matilia I9. U. 1 subii uerrogantibus, an liceat dimittere uxorem suam quacumque CX caula, respondit non licere . Scausam adducetis ad praelatum G
uelis aestimonii se convertit ei cense Noninis , quia qui fecit Amiuem ob initio masculum crymivom fecit eos, cxit: Propior
52쪽
Me dimittet homo patrem re matrem,ct a aerebit uxori suae, O erunt duo in earne uua e Itaque jam non sunt duo , sed uua caro : inde concludit : Eaed ergo Deus conjunxit, homo non separet. Ex quibus Epiphanius H.eres. 13. ita discurrit:-ubique docet Salaator, Creaturem homiuam Deum esse muversorum .... Et quod nuptia non ex
Satana, sed ex Deo Dut, primum quidem Dominus dicit is Quos ,, Deus, inquit, conjunxit, nomo ne stearet,,: ct rursus Sanctua ostolas is Venerance nuptiae 3c lectus impollutus M. Hinc idem Paulus Salumini M aliorum haeresim praeveniens, ad Timotheum
Ep. I. cap. v. I. am statas a Fide vocat eos qui nuptias erant ps
hibituri : In novi mis, inquit, temporibus discedent quidam ὰ Fideattendentes spiritibus emoris errinis daemoniorum in Θpoeris I
quentium mendaciam .... prodiisentiam nubere dcc. & c. s. v. I addit : mola erio, juniores nubere, filios procreare, matres amilias esse XII. Matrimo.Iium etiam comprobavit Christus in Lege grati .e D. a. cum vocatus il se cum Matre &Discipulis suis interfuit nuptiis . Unde Augustinus traei. μ in Joann. Dominus, inquit, sivitatus venit ad nuptias , e firmare voluit, qu)d ipse fecit nuptias: futuri enim erant, de quibus dicit Apostatas , probibenter subere , erdicentes, quὸd malum essent nuptiae , o quod diabolus eas feci et . Et infra : Noeteravi, quod Deus fecerit nuptias s ct sicut eo uautio a Deo, ita divortium is diabolo. Et L. de Bono conjugali cap. 3. ait:
Eonum ergo eonjugii, quod etiam Dominus in Eviangelio coormavit, non solism quia prohibuit di itere uxorem,msi ex causa fornicationis, Ied otiam quia .enit iuvitatus ad uaptivi.
III. Dicebat octavo: Illicitum elise de animatis comedere. Et hoc ait Epiphanius, ut per simulatam suam vitam plures ad suam sectam alliceret a quis enim non reputasset sanctum vitae institutum, quod specie tenus abhorrebar a nuptiis, ut castitarem servaret, iacibos desicariores rejiciebat, ut abstinentiam profiteretur sed in utroque impias erat: quia nuptias ut malas &a Satana inventas. damnavit, quas Deus linituit; & ab esu animatorum tanqilain Vecto suos arcebat, quem tamen Deus concelsit. Et propterea utrosque ut deficientes a Fide proicribit Paulus I. ad Tim , nempe
prohibentes xabere, O assisere a cibis, quos Deus creavit ad percipiexdum eam gratiarum altiodie AdeIitas ct iis qui co dive ut ver talem. Liuia omnis creastim Dei bosa est , ct nihil rejiciendum , quod cam gratiarum actisvie percipitur . Unde ad Colost. a. cI6. Nemo, inquit, vos ,rdicet is cibo ,aut ri potu.
IV. Praetereundum hic non censeo id quod Iti lus sect. a.
cap. I. n.3. Acatholicorum more Ecclesi.e Romame imponit, nem-Fe a dual um i resum praelatarum nota , α. Pauli censura vix libeo rari Diqitigod by GOos e
53쪽
rari eam posse, dum & Ecclesiasticis Matrimonium interdicit, re
omnibus certis temporibus esum carnium vetat. Sed hanc apertam esse calumniam nemo sanae mentis Ivin videt. Saturninus enim &alii simile post illumNuptias generaliter damnarunt,quia eas malas este , & a Satana inventas alseretant Catholici autem eas inmsolum bisas & a Deo institutas docent,sed a Christo ad di3nitatem Sacramenti elevatas dicunt, quod Acatholici negant. Unde omnibus eas concedunt, & solum ab eis volunt abstinere illos, qui cultui Divino totaliter se manciscini, ut liberius Deo soli vacare possint, moniti ab Apostolo I. Cor. 7. amore es, sollisitutes quae Domiκifunt, quomodo placeat Deo . autem cum uxore est,
follicitus es quae funt mundi, quomodo placeat uxori , ct divisus os . Si enim in Loge Veteri, in qua Sacerdotes & Levitae cum nisi ex
una Tribu allumerentur, &propterea ne deficeret Sacerdotium sine uxoribus elle non poterant, adhuc tamen ut liberius Deo vacare pollent,a temporalium cura eximebantur, sed eis populus ne- cellaria ad victum ministrare jubebatur: unde a. Paralip. 3I. V.
EZechias priecepit Populo habitantium Jerii talem ut darent partes Sacerdotibus & Levitis, ut possent vacare Legi Domini. Imo &dum per vices ministrabant, ab uxoribus etiam abstinere tenebantur.Ita in NovaLege,in qua Sacerdotium non uni Tribui est alligatum , sed ex omni gente & populo Sacerdotes eligi pollunt, dc qui
non per vices sed quotidie parati esse debent ministerio s congruum fuit, ut Ecclesia nedum a temporalium, sed & ab uxoris sollicitudine removeret, ut unice solliciti quae Domini sunt, divisi non essent. Sed rem hanc contra Jacobum Piceninum fuse pertractavi in Vera Ecclesia & Colloquiis Theologic Dogmat. XV. Nec minus calumniosum eit alterum quod Protestantes impingunt Catholicis de Aestinentia a carnibus animantium, quasi in hoc sequerentur Saturnini & aliorum errorem damnatum . Nam hi non abstinetit a carnibus & aliis quibusdam cibis perpetuo , sed certis temporibus ac diebus solum s nec quia eos immundos p tent , sed ut cibis debilioris nutrimenti utentes conrus castigent, Sc in servitutem redigant exemplo Pauli, bc praecepto Ecclesie squam qui non audierit, habendus cst ianquam Ethnicus S. Publicanus juxta dictum Christi Matth. I S. v. I7.: cui propterea potesta tem ligandi &solvendi super. terram tradidit, ac quidquid ipsa ligaverit ac solverit, ratum se in Coelis habiturum promisit. Sicut ergo medico praecipienti, ne qui S certo tempore utatur cibis, quos sanitati corporis judicat insalubres, quisquis parere leuetur quia
naturae lege tenetur homo vitam corporis tueri: ita Sc multo magis Ecclesi. e certo tempore vetanti certos cibos, ut vitae oc saluti animae
consulat, tenetur fidelis obedire. XVI. Nec Disjligod by Corale
54쪽
XVI. Nire obstat, quod Christus Mattit. 1 y. v. I r. dicat: Nou sed intrat in os conquinat hominem. Et Paulus ad Co oss. a. v. Io. Nemo ergo Mos Iudicet in cibo aut potu . Alioquin seqtieretiir , quoe.lnec cibus aut potus intemperanter sumtus coinquinaret hominem,
ijec homo comemationibus & ebrietatibus deditus corrigi & judicari deberet. Cum tamen & Christus Lucae a I. moneat: Atteπ-dite aut rin vobis, ne fortὰ graventur eorda vestra in crapula ct ebrietate er euris hujus litae, en superveniat is vos repentina dies illa . Et PauluS Rom. I 3. U. I 3. aeque vetet, ne in eommessatio,bus ebrietatibus ambulent, ac in cubilibus ct impadicitiis. Vult ergo Christus indicar quod intrat in os Sc in nutrimentum sumit m per se & ex natura sua non esse naalum, nec hominem coinquinares bene tamen quod procedit ex ore, &quae exeunt de corde
pravo, ut sunt cogitationes pravae, homicidia, adulteria s & hoc ut corrigeret errorem Scribarum & Phariseorum,qui de cibo & potu scrupulum sibi facientes, observantiam mandatorum Dei negligebant. Paulus autem expresse loquitur ibi de cibis & aliis obiervantiis logalibus, Festis, Neomeniis, quae cum ellcnt umbra futurorum , adveniente Christo cessarunt, sicut con ore praesente cellatumbra corporis. Si tamen Ecclesia ad honum fidelium aliquid praecipiat, audiendam esse vult, & qui eam audire recusat, ut Ethnicum habendum eme declarat. Et Paulus Rom. II. Rui ρο- testati , inquit , resisti, Dei ordinationi resi it , qui autem resiputit, .ipsi sibi damnationem acquirunt. Cum ergo Ecclesia in Conciliis
congregata temperantiam a carnibua certiS temporibus ad corpo-
ris macerationem injunxerit, in medio ejus in nomine suo congregatae, Oaristus adel se promiserit Matth. I 8. IO. ejus o dinationi resipunt, Deo resistunt, sibi damnationem acquirunt s nec doleant si tanquam Ethnici habeantur, cum eam audire nolunt
Ux c lassiciant. Tum quia de hoc alibi locutus sum- Tum quia rei
'praescini extranea sunt. Ideoque ad propositum revertamur.
XVII. Dicebat nono Saturninus: ex Prophetiis alias dictatas fuisse ab Angelis Mundi conditoribus, alias vero a Satana, quem dicebat esse Angelum Judaeorum Deo valde adversarium s nullas vero a Deo. Ita Theocloritus, & ante ipsum Irenaeus Epiplianius, qu4 hunc errorem haustum ex schola Simonis Magi confutat, ostendens omnia quae a nenina fiata fuerant a Prophetis in veteri lege, impleta fuisse in Salvatore, &.ab isto probata: dum ad gloriam suam in Transfiguratione demonstrandam,Mosen & Eliam Legis
eteris Prophetas testes adhibere voluit, dum ad suum adventum confirmandum testimonia ex Prophetis passim adducebat, qui uin a vero & bono Deo missus esset, ea certe non adhibuisset si ,
55쪽
Deo diverso Prophetiae illae prodiissent, sed illas potias tanquam
falsas rejecisset. Merito igitur S. Petrus Ep.2. α I. v. II. ait: Non enim voluntate humanε allata est aliquando prophetia: sed Spiritu Sancto inspirati Deuti fant Sancti Dei bomiser. Non negat quidem, . falilas prophetas fuisse & fore: sed ex istis fuisse Saturninum de alios Deum negantes asterit ibi c. a. v. x. dicens: Fuerunt verb pseud prophetae in populo , sicut di in vobis erust man Di mendaces, qui i troducent sectas perditionis, ct eum, qui emit eos, Dominum negant , superdarentes Hi eelerem perditiovem , ω multi sequentes eorum Iuxurias, per quos via veritatis Masphemabitur . ibbus S. Petrus pra dixit Satumini, aliasque luereses, quas inua recensebimus.
Bollideι qui , quando fuerit, ct de ejus βυο νῖdoro .
I. T Asilidem tesse Philastrio inter Haeresiarchas referunt multi, Id quia de Lege & Prophetis de Apostolis & Christo aliter
sentiens, Christianae veritatis jura violabat: sive ut ait Eusebius in Chron. quia Gnosticorum auctor fuit. Menandri discipulus & S aurnini sodalis extitit. Uterque ergo apud Epiphanium,haeres. 23. juxta proverbium, velut a vipera venenum mutuo accipiens, diaer sim constituit ac erexit, & malitiam quidem alter ab altero collogit, sed in ea Bassilides sodalem imo & magistrum superare tentavit, ut videbimus. perniciosim tamen venenum & a talibus reptilibus prosectum, per doctrinam Domini, velut per antidotiundestructum ac dissipatum fuit . II. Primum erso Basilides in AEgypto suae impietatis scholam erexit, teste Eusebio L.4.Hist. cap. ., & Epiphanio Haeresa , ubi ait si Basilides igitur ut antea diximus in AEgyptum pyofectus , is ibidem commoratus est . Inde in Prosopiticam dc Athribiticam se Pri est iuram secessit, atque etiam in Sattica & Alexandriae ver- satus est, in Alexandrino agro, sive Nomo. Sic enim uΕgyptii se cujusque civitatis agrum ac circumjacentein regionem nomi- ,, nant ,,. Basilidem auditorem fuisse cujusdam Glauciae, qui fuit interpres Petri, gloriabantur Basilidiani. Ita enim Clemens Alexandr. L. 7. Stroinat. Diamsi, inquit, Glauciam sibi adscribat magi-srum ut ipsigloriantur qui fuit interpres Petra . , III. Spiritu superbiae elatus fabulas, quas Menander praeceptor& Saturninus condiscipulus confingebant, tanctum vileS contemnens, multo magis impias commentus est,ait I heodoritus: 8c Epiphanius Haeres. a . ,, Incipit quidem prae are excessum, super
56쪽
condiscipulum tuum praesti latorem illum in syria relictum,
,, quo videlicet ea quae stiper illum sunt enarrans, aud lentes am- ,, plius persuadere videretur, placareque ac congregare multitu- dinem viper socium sutim Saturninum, &de caetero imagina- ,, rias quil clam sal lationes diiterens ac distendens se quas non1blum verbo,sed etiam quod nemo haereticorum sorte adliuc lacerat ) scripto evulgare aggressus est. Resciet enim Eusci, us I . Hiae c. 7. Basilidem suam doctrinam variis voluminibus scripto demandaste, ut sic facilius in varias Orbis partes transiret: contra quam Agrippa Castor eruditus illius te taporis scriptor Apologeticum ecfi lii: Porro , inquit Elliebius, ct eudem tempore plurimi Eccle- susici et iri putrociuium veritatis fusciperent, ct pro Ecclesiastica Apb Alicaque dυUrina disertissime de tarent s nonuulsi etiam iasse
tibnes j Eas Icriptis proditus tumi cum remedia ad praecazex das supradi-Has θ.ereses comparata posteris reliqueruui. Ex quibas pervenit ad uos
Agrippae Casioris scriptoris ea aetate nobilissimi adversus Basilidem confutatio , tu qua bominis praestigiae ac fraudes deteguntis. Dumque
cuntia ejus arcana profert iu lucem, quatuur viginti libros ab illo
conscriptos esse memιrat. Ita Eusebius. Hunc Agrippam Castorem inter illustriores illius temporis l:cclesiastic. e veritatis desenlbres recenset S. Hieronymus L. de Scrip t. Eccl. cap. II. IV. An vero viginti quatuor libri, quos Basilidem scripsiste r fert Eusebius, ejus constituerint pseudo-evangelium , an fuerint tu Evangelia commentarii,vel sui Evangelii expositiones, ignoramus. Fuille in vera Evangelia falsos commentarios indicare videtur Euscitatis. Hoc certum est , quod Clemens Alexandr. L. 4. Stromata paulo ante medium varia loca affert depromta ex vigesimo tertio libro Basilidis: Basilides autem, inquit, in vigesimo tertio exegeticos de iis, qui mar rio puniuntur, bis verbis haec dicit s A refert inde Basilidis verba. AEque etiam certum est, Basilidem Evangelium suo proprio nomine inscriptum edidisse. Id enim testantur Origenes Homil. I. in Lucam dicens: Aufus fuit oe Basilides feribere Evangeliam, suo illud nomine titulare. Ambrosius item in procem Lucae: Aufus es, inquit, etiam Basilides Evangelium scribere, quos dicitrer fecundum Nasilidem 3 Cujus etiam meminit S. Hieronymus praefat. in Matth. V. De' tempore, quo Basilides errores suos cssiuadere coepit, discordes invenio Auctores. Didam solum coepisse putant Adriam no imperante, cum nullus Apostolorum aut virorum Apostolic rum superstes esset: moventurque primo ex Firmiliano Ep. ad C prianum num. 7 s.s qui Basilidem inter eos numerat, qui post Ap itolorum aetatem adversus Ecclesiam Dei sceleratis sitis mendaciis Tom. VIL F rebel- Disiligod by Corale
57쪽
rebellarunt. Secundo ex Clemente Alexandr. L 7. Stromat. qui Basilidis aetatem exprimens sub Adriano Ecclesiam turbasth dicit, cui consentit Theodoritus L. I. Haer. fabul. in Menandro, ubi de Saturnino & Basilide dicit: Sterque autem fuit tempore Adriani Cesaris. Tertio ex Eusebio L. 4. Hist. c. 7. super quem Valesius in Notis Recte porro sinquit Eusebius noster Basilidis haeresim ,, principatu Adriani coepit se dicit: tunc euim primum haeretici ex latebris prodire, & caput attollere coeperunt, cum Apost lis omnibus jam extinctis, opportunum sibi adeste tempus ad
se evulganda errorum suorum dogmata existimarent.
VI. Alii tamen i& forte probabilius censent, Basilidem quidem sub Adriano vixille, scholas Alexandriae habuisse, &sub eo
dem mortuum esse , antea tamen esto non tanta impudentia h.er sim suam evomuisse. Ita censet Baronius ad ann. Iao. n. I s. Initia
ergo Basilidianae haeresis ad AImstolorum aetatem & Traiani tempora referenda videntur, de ea enim S. Ignatius qui sub Trajano palsus tuit, meminit in Epist. ad Trallianos dicens: Fugite autem ct malas illius propagiues, Simonem primogenitum illius filium, Menandrum , Basilidem, totamque ipsius malitiae turbam . Et superstite adhuc SanctoJoanne Apostolo ptaefatas haereses erupille, indicant
ejiis Epistolae: prima quidem cap. a. a v. I 8., secunda vero V. 7. ubi ait: naeniam multi se Elbres exierunt in mundum. uun confitetur Pestim orsum Cenisse in carnem te esseductor er antichristus. Erant ergo temporibus Apostolicis seductores, qui negabant Cliristum in carne venisse, 6 hunc errorem sparseant, ita quo fuit &Basilides, ut dicam. Argumentum hoc prolixe tractavit Pear nius in Vindiciis Epist. Ignatii c. 7. statuens,post Simonis mortem, quae sub Nerone contigit, sub Vespasiano timuille Menandrum, ejusque discipulos Saturninum es Bassilidem sub Domitiano haer lim suam concepisse, sub Traiano prodidisse, sub Adriano denique particulares sectas condidiise . Pro qua firmanda sententia assertIIieronymum, qui in Dialogo adv. Luciferianos admimerat Bassi- Iidem inter eos haereticos, qui aetate Apostolorum eruperunt his
verbis: Aposolis adhue in seculo supersitibus apud Iudaeam orsit angulae receuti, nauta a Domini Corpus asserelatur . Galatas ad observationes lagis traductos Apostolus iteram parturit. Coristylos resurrectionem carnis noti credentes pluribas argumeziis ad Cerum iter truere conatur. Thuc Simn Magus θ' Meuander discipulas
ejus Dei se asseruere virtates. Nuc Basilides summum Deum Abraxas cum trecentis sexagista quinque Arinibus commentus est & post
alios subdit quorum plurimi viveute adhuc ybanne Apostolo ei se
58쪽
gorium Abul pharajum,qui sub Trajani rebus Balitidem collocant,& Epiphanium,qui Haeres. 3I. Ebionem & Cerinibum exiguo temporis spatio Basilidem anteprellos refert: ibi enim de talentino
agens: Valentinus iste, inquit, prioribus illis a me antea commemur tis tempore est posterior s Basilide nimirum, Saturnino, Ebione, Cerinibo ac Meritilbo , eorumque fociis . SNuidem omnes uno tempore ashumani generis exitum profusisunt: quamquam Cerinthus as Meri
thus 2 Ebion paululum antegressi sunt. Cum ergo Ebion & Cerii thus Joanni Apostolo coaevi tuerint, &Basilidem paululum sint
ante egressi, certe hujus haeretis exordium ad Adriani temt ira r vocari non potest . Demum si verum est quod reserente Clemente Alexandr. L. 7. Strom. jactabant Basilidiani, nempe Basilli .em habu se magistrum Glauciam S Petri interpretem, ibrtius constabit, ante Adriamim emersiste Basilidem. VIL Tempore tamen Adriani decessisse Basilidem non dissiteor. Id enim allerit S. Hieron. L. de Script. Eccles. c. a I. ubi ait: Mortuus es autem Basilides, is quo Gnostici , in Alexandria , qua tempestate ct cichebas lege Barchoclictas dux Ddaseae factionis orisianos viariis suppliciis enecavit. Cum vero Boc Iudaicum bellum coeperit anno II. imperii Adriani & Cbristi a 34.,&anno I . Adriani & Christi Ia . finem habuerit, intra hoc tempus Basilides mortuus esse creditur, quamvis alii ad annum Adriani 17. ejus vitam protrahant, sed in hujus nebulonis texenda historia tempus
VIII. Sciendum tamen, Basilidem habuisse filium nomine Issedorum, qui a patre sicut accepit naturam, ita hausit errorems imb& novis auxit deliramentis. De eo Theodoritus citato loco ait: Isidorus quoque Mius Ba dis eum aliquo additamevio patris fab
lofa commenta confirmavit. Hunc cum Epiphane conjungit Hae res a a. S. Epiphanius. Scripsit moralem impuram, cujus fragmen tum citat Clemens Alexandr. L. a. Strom. & meminit Epiphanius loco citato. Librum etiam de adiuta anima,in quo cuilibet homini duas animas inesse asserit, idem Clemens L. a. Strom. refert, unam inseriorem ad malum pronam, alteram superiorem ad honum prinpensam, quae superiorem posset superare: & lioc ne scelerati homines possent injuste se excusare dicentes , se coactos a malo spiritu facinora perpetrasse: sorte abutens dicto Pauli Rom. 7. v. 23. Video
autem aliam legem in membris meis repugnantem legi mentis meae.
Scripsit etiam libros Expositionum Prophetae Parebor, quo nomine commentitium vatem ad terrorem indociorum nuncupabat rex qui hus libris nonnulla citat deliramenta idem Clemens Alexandr.L.F. Strom. Fa s. Hl. siligod by GOrale
59쪽
I. T Asilides, ut apud imperitum vulgus magnum sibi nomen D conciliaret, ad non antea excogitatas fabulas sub mysteriorum nomine propalandas animum studiumque convertit. Primo ergo posuit unum ingenitum principium & parentem omnium ruem barbaro nomine Abraxas seu Abra x appellabat. Ab istoicebat, procreatam mille Nun idest Mentem s a Mente Lorauidest Uerbii in s a Verbo Pisonesim idest Prudentiam s a Prudenti λ namin dc Sophiam , idest Virtutem & Sapientiam prodilitas ab utraque ista conditos fulta Principatus, Potestates & Angelos primos . Hi ajebat primum ac silpremiura Coelum moliti, Angelos. alios proipagarunt z qui ipsi secundum fabricati sunt, Κ alios ii super alios produxerunt. Hi tertium adjecere Coelum & aliam Angelorum pros amnem s dc sic sigiIlatim uno post aliud Coeici constituto, & cublue novis Nagelis prae I mutis, fiebat ut a primo Asipremo Coelo usque ad ultumim, quod nobis supereminet, tercentum 1exaginta quinque Coeli numerarentur , quo stragulis suus ordo Angeloruin praeficiebatur. Ita ex Irenaeo L. L c. 24.-Epsephanio Haeres. Σ , quibus adliaeret Theodotiuis tu Basilide. II. Dixi, sui3 Araxas Purafax nomine Basilidem intellexisse summum ac ingenitum Deum o nnium parentem, a quo omnia ut a principio deducebat: rude sinquit S.August. L. de Haeresic. etiam quasi DNilum uomen commendabat, quod est Abrasax ,eujus nominis litera fecundum graecamsupputationem eundum Numerum nempe 363. Coelorum complent. Sistenimseptem Aer P AOE Α Σ, ides unum dr duo, ceu tum ct sexagis'εaer unum O dacenda, quae ut iuumma trecenta feAM1IIIo qui que. Ita August. quod hoc pacto exprimitur Σ
60쪽
III. De hoc nomine Abraxas idem sentit S. Hieronymus iii
c. 3. Amos dicens: Ut Basilides, qui Omnipotentem Deum portentoso nomme appellat AbraXas, qui fecundum graecus titeras, ct annui cur- fas numerum, dicit in Solis circulo contineri, quem Ethnici sub eodem numero aliarum literarum vocavi Mithrain. Ejusdem portentosi nominis meminit quoque in L. de Script. Eccl. c. 2I . in Comment. ad c. I. Abdiae ec caput I. Nahum: necnon in Ep. 29. modo s3. ad Theodoram, ubi dicit Abraxas, M alia portentosa vocabula, quae recentet, eise magis portenta qtvim nomina , quae ad imperitorum O' muliercularum auimos concitandos quasi de hebraicis fontibus hauriretit , barbaro simplices quinque terrentes fons, ut quod uou intelli
lU. Dicit Hieronymus, Abraxas Basilidis eundem esse cum Mithra Gentilium, sub Mithrae nomine eundem numerum latere, quod aliqui conati sunt ostendere ut videre est apud Ittigi uiti
Sect. 2. c. a. n. 3., meum enim non est haec scrinari. Aliqui etiam in
uater quos Vendetinus in lapist. ad Chistletium) nomine Abraxas
censent latere mystice Sanctillimae Trinitatis ec Crucifixionis mysterium, quod exprimere conantur, ut videri potest apud eundem Ittigium loco citato num.*., & Card. Cog ga de Basilidianis Coni metit. hist. nil m.9. Sed ab nis abstineo, quia ingenio magis adscribenda sunt quam veritati: imo veritati contraria , nam apud Omnes constat, Basilidem oc Trinitatem non agnovili e Sc Crucifixionem Salvatoris aperte negat se. Verum quidem est, hisce characteribus & figuris, quibus conflatur hoc nomen Abraxas sive Abrasax diversimode concinnatis, usos fuiste haereticos ad amuleta
conficienda s inter quae celebre est illud, quod antiquus Medicus 4. Serenus Sammonicus Basilidis sectator collo appendi jussit
morbo hirinitritaeo aegrotantis, constans ex voce Abra dabra se
pius repetita, & ultimis elementis successive diminuta, ita ut in coni aut inverse pyramidis figuram desinat & in ultima linea sol initialis litera relinquatur, cujus specimen e Xlubeo: Abraladabrae AbrasadabrAbrasadab Abrasada Abrasad Abrasa Abras Abra Abr