장음표시 사용
381쪽
tyrio staternitas retardari incipiet, dum in oblationibus de ejus languine confundi discit. Nec eos audiriados olle monet, qui dicebant : etsi mane sola aqua otarre videmur, tamen ciun ad c - .nandum uenimus mixtum calicem offerimus. Hi g en im res γωdet, non mane, sed post coenam vinum a Christo oblatum filisth ,εc faciendum Me, quod Dominus fecit, qtiotiescumque calix in commemorationem Domini ostertur. His & aliis S. Praesul numet sui temporis Aquarios, non quidem haereticos, sed ex simplicitate& ignorantia errantes s declarans, eis de suo errore iam sum tDier instructis, si perseveraverint, non fore amplius condonan
XII. Hucusque S. Martyris Zelus etiam a nostri temporli Heterodoxis celebratur. At quia Aquarios illos ita refutat, ut vini aquil miscendi necessitatenes urgeat, quod scilicet Christus ita 1ecerit, a cujus exemplo non est recedendum : qaia omnes portabat Christus, qui ct peccata mina portabat: .idemus in aqua Popu tum intelligi: in viso veris ostendi sanguinem ori . 4ndo autem in ealite vino aqua miseetur, Christo Populus adunatur, ct credes tium pubs et , in quem eradidit, eopulaturo coniungitur . . pu latio er eo auctio aquae ct vivisis miscetur in ealice Domini, ut commixtis illa non pint ab invicem separari . . Me autem in sancti eando Catiee Domini ostierri aqua sola non potest, quo modo sec visum
βιum potes: nam si vinum tantum quis erat, Sanguis orsi incipitos sine nobis: si meris sit aqua sola, plebs incipis esse fise orso reuodo autem utrumque miscetur , π aduuatione confusa Hi invicem copulatur, tuuc Sacramentum spiritale s eaeisse perficitur . Is Oenus Cyprianus.
XIII. Propterea contra hunc S. Martyris discursum blaterant ' Protestantes, nolentes Calici Eucharistico aquam vino esse de necessitate miscendam, & rationem a Cypriano adductam veluti erer eam damnantes. Ita enim pro omnibus suis Illi ius citato loconum. I a. loquitur ,, Aquarios autem istos Cyprianus ita refutat, is ut vini cum aqua miscendi necessitatem perperam urpeat, ade ,, que nec sistam aquam, nec solum vinum sacro Cauci infui Hiis oportere existimat, non tam ut Aquariorum animos colacilia
se rei, sed quod ipsum Christum mixto Calice in Sacramenti hujus,, institutione listim, nec ab ejus exemplo recedendum esse sibi ,, persuaderet, & insuper putaret, adunationem Christi cum P ,, puto suo quasi tolli, nisi vinum cum aqua Populum denotante ,, misceatur, quasi Sanguis Christi incipiat esse sine nobis, sis ,, Ium vinum offeratur, A Plebs incipiat esse sine Christo, si solais aqua Osteratur, quod inter naevos Sanctissimi Praesulis reserendum Di tiros Ly Go Ie
382쪽
- , diuri est. Hic audaciur, ut de more ψ' Cyprianum & omnes Catholicos erroris insimulat Itielusa 1 XIV. Verum si in hoo in lamis erravit , errarunt omnes PM tres , tota Catholica erravit iactesia, quae cum illis in Calice Eu charistico aquam vino miscendam simper. docuit, Iustinus Ma Iyr in Apolog. a. de Ritu, quo sua aetate Sacra celebrabantur M steria , inter alia dicit Deinde o qui Bratribus praesi, of tur Palo Poculam aquae inini : Irciurias L. f. cap. a. insudo erra . inquit, er siniba tus mperetμι Hembam Dei- Eucharisia Sauirinis Cur orti risi γ&L. 4. c.s D
peramentum Calicis , si in Calice tolum vivum, &nihil aqine ose
U. Ac Gut Concilia. Carthagineiase III., cui S. Augusti
383쪽
no6 7s. t p. I. , Triburiense anno 89 s Gan. is. vi Triditionis ab Alexandro I. acceptae decertur in Calim Dorimni vitium aqua permixtum offerri debere, quia aqua significat, populosi a Christo, cujus Sanguis in Calice est, dividi non debere. Concilium et iania Florentinum sub Eugenio ΙU in Decreto pro Armenis idem statuit, Traditione accepta ab Apostolis: Petro & Paulo, &ab initio ab omnibus Ecclesiis Latinis &Graecis servata . Demum Coracilium Trident inuni scir. 22. cap. 7. idem docet, & Can. s. Anathema dicit illis, qui negant aquam vino consecrando miscendam . Ecce uinivcrse Ecclesiae ab Apostolis edoctae Traditio, a Patribus Con-.eiliis c iij usque seculi firmata & usu peri eluo retenta . Cujus erit
naevus, Cypriani, qui pro ea stad; quod vult Iit gius s ait Irtigii &aliorum de ejus grege, qui contra eam pugnant r Judicet quisquis
ἰ XVI. Nec est , quod Ittigius carpere conetur rationes quas ad hoc probandum S. CR rianus aflumiti, &ab aliis adductas reperiet: nimirum quod aqua sit miscenda vino in Calice Eucharistico, vel quia Christus ita fecit s vel quia de latere Salvatoris Sanguis &aqua fluxeres vel ut fgnificetur unio Populi cum Christo. Nam esto rationes istae probabiles sint, nostra praecipita ratio est : sic esse faciendum, quia talis est Traditio, quam ab Apostolorum te re Ecclesia Catholica semiper retinuit & pto ea quovis tempore P gnavit, ut praeter supradiista, aliis testimoniis probare possem e. hiapropter Ecclesia proponit hanc aquae cum vino mixtionem, non ut necessariam necessitate Sacramenti, ' ita ur sine illa Sacramentum nullum sit, sed solum ut necessariam necessitate Praecepte Ritus & Disciplina dc ad exprimendas si ina allatas significationes rUnde Concilium Tridentinum sest . 21. cap. q. haec habet γ Moner
deinde Sancta onodus, praeceptum esse ab Ecelesia Sacerdotibus , ut aquam vivo in calice ostferesia miserant, tum quod Gripum Domisam ita fecisse eredatur s tum etiam quia a Latere ejus aqua simul cum Sanguine exierit, quod Sacramentum Me mixtione recolitur I ct eum
aquae in Apocal si B. Dannis Populi dieantur, ipsimi Populi fideliseum Capite Christo unis repraesentatur. Hactentis Concilium. Et hoc non aliud intendit S. Cyprianus, dum dicit: Si vinum tantum quis offerat Sanguis Christi incipit en sine nobisis non quia Sa guis Christi ibi non sit, quod veritatem Sacramenti tolleret, sed quia deest significatio effectus Sacramenti, qui est Fidelium cunia Christo conjulictio. Si vero sola aqua ponatur, Plebs incipit esse sine Christo, quia non ibi Christi Sanguis est , sine quo veritas Sacra
384쪽
menti stare non potest. Sed de hoc satis cum alibi etiam locutus sim, Tom. I. in I. par. Tract. de Eucharist. qu. I. Dub. 7. s. I.
XVII. Animantium carnium esum ut illicitum suis interdicebant Tatianus &Encratitae. Ita S. Epiphanius Haeres. 47. num. I.: Arimatis etesi prohibent, non temperantiae studio , neque peculiari ex instituto vitae, sed fasso quodam ct assectato metu, ne ob ammatorum Uumsibi damnationem artessunt. Hunc errorem supra rejeci in
Saturnino cap. a. s. I. num. II., bc in Marcione cap. I9. F.I. n. 7. ,
unde ibi dicta huc trahi pollunt. Caeterum unde timebant sibi damnationem arcestere, si animantium carnes moderate comedisesent ρ Nonne Deus esum carnium concessit homini post diluvium Genes-V. 3. cum ait: Et omne quod movetur vivit, erit vobis in cibum: quasi olera virentia tradidi vobis omnia e Ex novo quoque T sta mento ostendit Epiphanius contra Ebionaeos, qui in eodem erro re versabantur Haeres. 3o. num. aa. exemplo Christi, qui cum Discipulis comedit Pascha , in quo mos erat Agni carnibus vesci assatis igni. Et insuper ex eo viso, quod Beato Petro monstratuin est in linteo, quod ferarum ac pecudum & reptilium ac volucrum omnia genera continebat, eique dictum fuit Act. IO. v. 13. : Surge, Petre, Occide O manduca: & resinγndente Petro : Absit, D miNe , quia nunquam manducavi omne commune ct immundam: D minus iubjecit: -d Deus pari cavit, tu commune ne dixeris. Licet autem visio illa , ocationem Gentium adumbraret, ne praeputio praeditos tanquam immundos & communes censeret: indicat tamen , omne genuS esculentorum suisse Petro etiam concessum, ne
aliqua ut immunda, sicut ante in Lege, respueret. Omnia quippe munda & pura sunt, si cum gratiarum actione inique benedictione
sumantur '. Omnia munda mandis: eoinquinatis autem ct infidelibus nihil est mundum, ait Paulus ad Tit. I. V. I ς.: ubi Hieronymus et Quia, inquit, putabast , .nter cibos esse distantι- , quum aliqui mundi , aliqui viderentur immutidis Aropterea nunc infert, Omnia a munda mundis, his videlicet qui in oristo credunt, Osciunt omnem exeaιuram bonam esse s ct nihil abjiciendum quod eum gratiarum actione percipitur. Encratitis autem immunda erant. nam subdit Paulus j eoinquinatis O infidelibus nihil mundum: quia polluta es est rum est mens ct conscientia: propterea etiam quae munda sunt per no taram, eis smmunda uat. Ita Hieronymus ex Paulo.
385쪽
Ll, lute excidisse & ad Inferos damnatum allerebant. In hoc cum Marcione ex parte conveniebant, qui ut dixi cap. Is. s. a. , num. I 3. , ubi hoc rejeci, praesertim ex Lib. Sapientiae cap. Io. v. I. ex quo S. Augustinus Ep. 99. do 164. ad Evodium insert. Adamum ab aeterna salute non fiuile exclusiim: videantur quae ibi dicta sunt. In hoc concordant caeteri Patres,ut dicam. II. Irenaeus hoc argumentum contra Tatianum agit Lib. I. cap. 34. modo 2I., cujus prima ratio haec est: Potuit Deus salvare Adamum, qui potuit ex ejus filiis de Satanae potestate plures eripere : voluisse etiam credendum est, ne elatus Satan contra Christum hanc sibi usurparet gloriam, quod de primis spoliis triumph ret , & quem primum dolosε captivum fecerat, perpetuo captivum
detineret: Catm autem, inquit ,falvatur homo , op tetfalvari eum, qui prior firmatus es bomo. -niam nimis irrationabile est, illum quidem , qui vehementer ab inimico lassus es, di prior captivitatem passus es, dicere non eripi ab eo qui vicerit inimicam, ereptis verδflios ejus, quos in eadem captivitate generavit. Iliae victus quidem adhue parebit inimicus , ipsis veteribus spoliis manentibus apud eum. Dumadmodum si hostes expugnaverint quindam, vinctos duxerist captivos, ct multo tempore in servitutem possederint eos , ita ut gene
σent apud eos, ct aliquis silens pro his qui servi facti sunt, eindem δε ser expugnet: ποn tamen , faciet, si Micis quidὸm eorum qui ea i- ε, durit funi, liberet de potestate eorum qui in semitatem deduxerant patres eorum s ipsis τοὶ qui captivitatem fustinuerant, fusisHos re linquat, propter quos ct ultionem fecit. Libus ostendit, quod Claristum, qui venit ad liberandos filios Adae a captivitate Daemonis , non decuit, ut iplam Adam parentem in captivitate relinqueret. III. Altera S. Irenaei ratio est: quod Deus Adamo & Evae pro ster peccatum poemas quidem temporarias inflixit, eis tamen, sicut Cain, nota maledixit, sed soli serpenti: sic enim ait: Propter
Me er in initio t/an rumuis Adae , sicut euarrat Scriptura , non tuum maledixit Adam, sed terram in operibus ejus , quemadmodum ex Veteribus quidam ait: quoniam quidem transulit Deus maledierum in terram , ut non perseveraret in homine . Condemnationem autem transgressionis accepit homo , taedia er terrenum laborem'manducare pavem rufudore vultus fui, ct converti tu terram ex qua ossumtus est sDist iros by COOsis
386쪽
similiter autemMulier taedia ct labores di gemitus O tristitiam partur ferviitium, ides uisemiret vi suo: ut neque maledicti is Deo imis
totum perirent, neque μὰ increpatione perseverantes Deum contemn rent . Omnis autem maledictio decurrit inserpentem quiseduxerat eos:
Et dixit , inquit, serpenti: maledictus tu ab omnibus pecor bus &ab omnibus bestiis terrae. Hoc idem autem O Dbmisus in Evangelis his qui dsinistris inveniuntur, ait: Abite maledicti in ignem aeternum, quem praeparavit Pater meus Diabolo & Angelis eius , signi- eans, quoniam non homini principaliter praeparatus es aeternus ignis, sed ei qui seduxit er ostiendere fecit b,minem M. IV. Inde ostendens , eos solos ex hominibus aeterno igni tradendos , qui sine poenitentia A sinh regreisu a malitia, contraponit Cainum Adar.Cain enim postquam occidit Abel fratrem interrogatus a Deo: Ubi est AbeI frater tuus p peccatum suum non fuit humiliter conseisiis, sed impoenitens audiater ac irreverenter respondit: Nunquid ensus fratris mei sum σορ Propter hoc Zc ipse maledictionem portavit, quoniam a se peccatum tulit, non reveritus Deum, neque confusus in fratricidio . . At non sic Adam: audii Dei voce, statim timore correptus se abscondit, non quasi Deum sit giens, sed trangressione praecepti confusas: soliis ficulneis co tegens nuditatem suam,facto suam poenitentiam ostendit s ara diceret : quoniam per inobedientiam stolam sanctitatis amisi, dignus sum tali tegumento quod mordeat & pungat corpus. Et hocsemper c ait Irenaeus ) habui et indumentam humilians femνtiuum , nisi Dominus, qui es misericors, tunicas pelliceas pro foliis Acularis indui et eos. Sic emo in Adamo peccatum fuit, sed fuit etiam confusio ac poenitentia, qua poenas sibi instic , patienter ferens, Dei misericordiam expertus fuisse usque ad finem creditur. V. Tertiam rationem ex eo deducit Irenatus, quod Christi victoria de Morte & Diabolo plena non esset, si homo, cui primum dominata est per Diabolum mors, ab ea liber non evasisset: Victurautem, inquit, erat Adam, ablata ab eo omni vites propter hoc victorauisa inimico, recepit vitam Adam. novit sima autem inimica evacuatur mors, qua primum possederat hominem. Respropter liberata homine, fiet, quod scriptum est se Absorpta est mors in victoria. Ubi est mors victoria tuast ubi est mors stimulus tuus 8 PDd nomi terit isse diei , si non ille liberatus fuerit, eui primum dominata es mors. Mas enim frius evacuatio es mortis. VI. Quarta ratione concludit, optimo Pastori Christo incu-Ubuisse quaerere & ad ovile reducere primam Ovem, quae erraverat,sc: Mentiuntur ergo omnes, qui emtradi cunt ejusfaisti, semper se ipsos excladestes avita , in eo quὸd nos credant inventam ovem quAEAaa a pε Disitirco by GOoste
387쪽
perierat. Si autem illa non es inventa, adhue possidetur in perditione
omnis hominis generatio . Mendax ergo is , qui prior bauc fententiam, imb hanc ignorantiam θ' caecitatem induxit, Tatianus , connexio qui-dὰm factus omnium mereticorum, quemadmodum ostendimus, hoc au
tem is femetipsi adinvenit, uti novum aliquid praeter reliquos inferens, Φacuum loquens , .acuos is pide auditores sibi praepararet, assiectans manser baberi , tentans oesubinde uti hujusmodi is Paulo assidue dictis : Laeuiam in Adam onuaes morimur, ignoraus autem, quoniam ibi abundavit peccatum superabundavit gratia. Ostenso ergo hoc manifeste, erubescant omnes qui ab eo funt, di concertant de Adam, quas maguum aliquid lucrentur, si ille non Disatur δα. . Hucusque Irenaeus, qui demum ut Haereticos Apostatas veritatiS pronuntiat eos, qui saluti Adae contradicunt. VII. Idem sentit Tertullianus Lib. a. adver. Marcionem c. as. ubi ostendens facio AG delictum suum confitentis,ia Cain nega tis, nobis proponi exempla confitendorum potius delictorum qu- negavdorum , ut jam tunc initiaretur Evangelica doctrina Matth. II. ex
ore tuo justificaberis, bc ex ore tuo damnaberis : subjungit: Nam etsi Adam propter satum Legis deditus morti est , sed spes ei salva est,
dicente Domino: Ecce Adam lacrius est tanquam unus ex nobis, defutura scilicet adlectione hominis in Divinitatem. Denique quid δε-quitur Et nunc ne quando extendat manum A sumat de ligno vitae & vivat in arvum . Interponens enim, & nunc praesentis temporii verbum temporalem , ct ad praeseus dilationem vitae fecisse se ostendit. Ideoque nec maledixit ipsum Adam nec Evam , ut restitationis candidatos , ut confessione relevatos. Cuiu verb or maledixit, ct cupidum morte luere delictum, mori interim vetuit , ut praeter admissum etiam
- VIII. De Adae salute bene sensit etiam Cyrillus Ierosolym. I Iom. in Occursum Domini num. 8., tibi ait: Exultet Adam per Si--οuem orsum alioquens in haec Qerba: se Nunc dimittis Servum , tuum Domine secundum verbum tuum in pace,,: nunc absolvis me aeternis vinculis , nunc is cor ruptione me absolvis , uunc d morte expedis , nunc d tripitia . Iiberas . Di certe Adam sic loquentem non induceret, si putaret eum este in aeternum damnatum. Pro hac
veritate arseruntur etiam Veteres, qui dixerunt Christum pastum in Calvariae loco, in quo Adam septilius fuerat, ut eum reder tionis participem specialiter faceret. Ita Origenes Tras'. as. In Matt.h : Venit, inquit, ad me traditio quaedam talis, quod corpus Adae primi hominis ibi sepultum est, ubi crucifixus es orsus : ut scut is Adam omnes moriuntur, sic in oriso omnes vivi cemur, ut in loco illo qui dicitur Calvariae locus , ides locus Capitis , Caput stum.
388쪽
Anani generis resurrectionem inveniat cum Populo universo per refurrectionem Domini Salvatoris , qui ibi passus es ct resurrexit. Inconveniens enim erat, ut cum multi ex eo nati remissio m acciperent peccatorum , ut beneficium ressurremonis consequerentur , non magis ipse Pater omnium hominum hujusmodi gratiam consequeretur.
Ex eadem Traditione inserunt Adami salutem Attianasius seu quisquis sit Auctor Serm. de Passione & Cruce Domini. S. Ambrosius Lib. s. Epist. 39. dicens, quod Passionem fuscepit in Golgotha Christus , ubi Adae sepulcrum , ut illum mortuum in Da Cruce refuscitaret Et Lib. Io. in Lucam cap. 23. S. Hieronymus, licet de hac Traditione olim dubius, tandem consentit Epist. I7. modo 44. ad Eustochium. Et S. Augustinus, seu Auctor Serm nis 7 i. de Tempore modo 6. in Appendice. Quamvis ergo Tr aditio de Crucifixione Christi in loco, ubi sepultus fuerat Adam, non
habeatur tanquam certa apud omneS, ut judicavi T . o. par. a. hu)us operis cap. 26. s. a. num. 6. , omnes tamen conveniunt, si
hoc verum est, iactum mille, ut & Adam Redemtionis Dominica particeps demonstraretur. IX. Directe autem Ep phanius Haeresi-num. a.' contra Tatianum : Stultu quippe , inquit , tota haec es opinio. Nam si Adamus salutem minimὰ es adeptus, hoc es, ipsa quodammodis generis massa, nee ulla massae hujus particula fervari poterit . Si enim qui primus omnium conditus es , ct ex integra ad c ι erra formatus , salutis minimὰ es particeps , quae ab eodem ortasunt, quo tandem facto fatalem obtinebunt e Et intra num. 3. , inserens, quod si ex nuptiis, quas Tatianus illicitas censebat, procreati multi salvantur, multo magis salvari decuit Adam, qui sine nuptiis a Deo formatus est . Udsi viera sit eotumdem sextentia, ut tilicita sint ptiae, tantὸ magis πώ mum tuum par es fatalis compotem eri , qui nullis propagatus nuptiis , Patris er Filii cev Spiritus Sancti manu es e ui. Et i Ust multa : Fum etero , inquir, si A.annum Dominus ipse fabricavit , ac
primum illud suum opus nihilominivs exterminat , dum reliquos isterim servat, quanta haec, Tatiaue, sultitia es e Imbecillitatem enim Domino quantum in te es Quis 3 qui cum hominem, quem ante omnes Uinxerat, ob uuicum etiolati mandati crimen ὰ Paradiso depulsum, nec mediocri animadzesioue casigatum, ut aetatemfuam perpetuo fudore ac labore transgeret, atque e Paradisi Regione degeret, quo ex felleis domicilii recordatione vehementer eum paruiteret s hunc, inquam , fer .are missime potuerit, aut, ut potuerit , misericordiam ei nallam adhibuerit . Hactenus Epiphanius. X. E'pra 'fatorum Patrum choro resilit unicus, quern. vide
rim , Rupertus Abbas, qui sententiam de Adami damnatione pro
389쪽
babilem esse affirmat, &1 multis sua aetate propugnatam. Tum . quia nullibi in Scriptura imitur , Adamum mille poenitentiam; quod enim in Libro Sapienti e dicitur: illum qui primas formatus es a Deo Pater orbis terrarum, ei solus esset creatus, eastodi- Cit, eduxit illum a delicto suo &c., non est ex Canonica riptura desumtum. Tum etiam quia de illo vetere Adam nihil usqtiam boni operis invenitur, & novus Adam illi opponitur . Sicut exim in
Adam omnes moriuntur, ita in Chriso omnes seri cabuntur. Unde
concludit, Adami salutem nullo satis firmo fundamento defendi. XI. Verum in hoc reprehensibiliter fallitur Rupertus, quia ctoritate Veterum contemta Sceorum quae supra attuli fundamentis abjectis, patrocinari vult sententiae, quam Tatianum & Encralitas Haereticos invexiste ipsemet fatetur. Numquid ergo pluris facienda est auctoritas & sententia ab Haereticis excogitata, quam ea, cui Patres per varia secula subscripsere e De Adae poenitentia non constare dicit. At cum Scriptura nos doceat, Adam labores Scpoenalitates sibi a Deo initiinas patienter sustinuisse, nec quidquam in oppositum asseratur, ciun consessus fuerit delictum suum, no ne ista poenitentiae clara indicia sunt e Prius quoque est, quia Ru- pertus e Canone Sacrarum Scripturarum Librum Sapientiae rejiciat , quem Canoni Ecclesia inseruit, & ex quo S. Augustinus
Epist. ss. modo I 6α cap. 3. etiam hanc veruatem confirmat, cujus hic repetam verba : agens enim de Patribus per Christum ab Inseris liberatis ait: Et de siti quirim primo bomine Patre generis humam , quod eum in siseris , Ecclesia feri tota eo sentit, quod
eam nos inauiter credidi e credendum es , unde eumqua Me traditam sis, etiamsi Camaicarum Scripturarum hine expresὸ non proferatur
aufluxitas. Gamquam illud quis in Libro Sapientiae feriptum ess cap. Io. v. I. 3 is Haec illum , qui primus factus est Patrem Orbis terrarum, cum solus ectet creatus, custodivit & eduxit illum a d licto suo, 8c dedit ei virtutem continendi omnia, magh pro haesen tentias quam pro uM alio intellem facere Cideatur. Haec Augustinus qui Librum iapietulae Canonicis non accenset, quia sua aetate non dum in Canone ab Ecclesia positus fuerat. Sed de hoc satis. XII. Erravit quoqueTatianus de Immortalitate animae humanae, quam suapte natura mortalem asserebat. In hoc errore eum fuisse eriam antequam haereticum se publice proderet, indicavit ipse in Oratione ad Graecos, quam adhuc exterius Catholicus scripsit, ut supra notavi s. I. num.8. In hoc cum Heracleone convenit , qui eidem haeresi infectus fuit, contra quem egi cap. 12. s. a. a num. Ii . quo Lectorem mitto. Ibi enim animae humanae Immose
talitatem nedum ex Sacris utritasque foederis labris, sed ex ethnicari,
390쪽
Philosophia ostendi. In hoc tamen ab Heracleone differre visiis est Tatianus, quod ubi illeAnimam nedum mortalem natura ponebat, sed etiam generaliter de facto cum corpore mori asserebat Iste,onlanes quidem natura mortales asserens, sistinguebat intermairnas veritatis ignaras, & Animas veritatis luce perfusas: & illas quidem mori cum corpore , surrecturas tamen ad poenas : istas vero licet ad tempus solvantur, attamen non mori, sed a spiritu servari: hie enim ait in Orat. ad Grimos: inare eum DIa anima derit,
deorsum ad materiam vergit carni commoriens. Spiritui autem Divino eo uina, non caret auxi s verum ascevit illac , quὸ deducitura Diritu: hujus enim sedes est sublimis. XIII. Verum quomodocumque se explicaverit Tatianus, dum ait, animam bumanam suapte natura esse mortalem, & sbium Spiritus Divini auxilio a morte praeservari, haeresim protulit, quia
contra Sacras Scripturas locutus, & pnecipue contra Ecclesiasten, ubi cap. I a. v. 7. de omnibus generaliter dicitur: Et revertatur Diaviis tu terram suam Ande erat: ct pisitus redeat ad Deum . qui dedit ilικm. Hinc Irenaeus Lib. s. adv. Haeres. c. 7. ad illa verba Rcim. 8. Oai fuscitamit Chrisum d mortuis, vivi abit er mortalia corpora Oepi a s ait: sunt ergo mortalia corpora' Numquiduam Animae s
Et postquam intendit, animam cum sit flatus vitae & spiritus non poste dici mortale corpus : subdit: Liud igitur operes dicere mose tale eorpus, nisi plasma, ides raro ae qua ctfermo es, quoniam Goseabit eam Deus e Haec enim es quae moritur solviitur, fesson anima , neque piritur. Mori enim es vitalem amittere habilitatem , ct sine spiramine in posterum, ct inanimatim, O immemorabilem fert, ct deperire in illa, ex quibus oe initium subsantia habuit. Hoc
autem neque anima evenus fatus es enim vitae, neque spiritatas incompositus es enim Osimplex spiritus, qui resolvi non potes , ct ipse
sita est eorum, qui percipium illum. Superes igitur , ut circa carnem mors Ueσdatur, quae posteaquam exierit anima, μὰ spiratiose Oiti animai incitur, O paalatim resolvitur in terram ex qua fumra est. XIV. Hoc demonstat S. Athanasius in Orat. contra Gentes num. 33. , ubi pinquam dixit, neceste in Ecclesiastica schola non ignorari humanam Animam esse Immortalem,hoc discursu id probat : Si anima corpus moset, ut ostensam es, nec ipsa ab aliis movetur , sequitar a se ipse moveri assimam, atque etiam pos eorporis interitam eam iterum is se ipsa moveri. Nee enim anima moritur , sed ejus discessu corpM moritur. Itaque si a d corpore moveretur, a ce deute movente , necessari. moreretur s fed se anima movet corpus , ipsam isse ipsa moveri prorias necesse est. ergo ipsa se ipsam -- vct , necessσι. sequitar, eam etiam pos corporis m6rtem vi vere. Si