장음표시 사용
351쪽
cati, a quo inspirati ac electi fuere ad Evangelium ut ajebant corruptum sui e integritati restituendumst Lut nerum colastiliorem &magistrum Satanam habuille scimus, & ipse fatetur : at a Deo vocatum & ad reformandam, ut volunt, Ecclesiam milium, quis, qui sincero animo causam initia & progrelmus suae desertionis scrutetur, vel suspicari poterit ρX. Audiant ergo. Paulus ut ostenderet se praedicare secundum Evangelii veritatem, hoc a se non resol vit, confidens se utpote a Deo vocatum, & ad hoc electum habere spiritum 8c judicium certum quo errare nequiret: scd secundum revelationem
Jeros Blymam adire statuit, ut Petrum & alios praecipuos Ecclesiar Pastores ibi consuleret, & eorum judicio dubium omne omnibus
tolleret.Ita ipse protestatur I p. ad Galat. c. a.v. I. cendi rinob mam eum Barxaha assumto γ' Tito . incendi autem fecundum reve-ιationem : er contuli cum illis Evangelium, quod praedico in Gotibus, seorsum autem iis , qui videbantur aliquid esse ne forte in vacuum currerem aut cucurrissem. Cumque facta invicem collatione Petrus, Jacobus, S Joannes , Evangelium quod praedicabat Paulus, uniforme cum ei; quod praedicabant ipsi judicatsent, mutua intercos communio facta fuit, ideoque v. s. addit: Et eum cognovissent gratiam , quae data es misi Dcobus er Cephas ct Dannes , qui .idebantur columnae esse , dexteras dederunt misi er Barnabae societatis, ut nos in Gentes, ipsi autem in Circumcisimnem . Paulus igitur , etsi
certus se Spiritum Dei habere super exorto dubio, an observatio Legalium secundum veritatem Evangelii, quod ipse pr.edicabat, esset dimittenda, judicium uota a se protiuit, sed ab Ecclesiae prsemis Pastoribus exquisivit: & licet a Deo ad praedicandum Gentibus missus, voluit missionem suam auctoritate Ecclesia, confirmari. Hoc Pauli factum ad oculum demonstrat, quantum ab ejus spiritu& Spiritu Veritatis, Spiritus Novatorum recedat. XI. Nunc ad Apellem revertendo , qui dicebat, ad salutem lassicere credere & sperare in Christum crucifixum s in hoc ejus Error erat, quod hoc solum credito, etsi quis alia de Christo ejuseque Fide credere, ut ipse, nollet, adhuc salutem consequi poli eo existimavit. Caeterum si quis non omnia quidem explicite credat, quia sibi non omnia expresse proposita sunt, sed sola praecipua mysteria Christianae Religionis, animo tamen paratus sit, omnia credere si ei proponantur s is si antequam plene de omnibus instruatur e vita decedat, salutis capax erit, ut contigit Latroni
Christum in Cruce conseilb, & pluribus aliis, qui vix se Christi nos et se confesti,statim ad Martyrium rapti sunt. Hi enim sanguine pro Christo fuso, omnia de Christo credere se paratos esse din
352쪽
clararunt. Idem dicunt aliqui de Eunucho Candacis Regilis', qtu cum solum dixistet Credo Filium Dei esse Iesum Christum, de nullo alio interrogatus, statim a Philippo harti atus est. S.Augustinus tamen L. de Fide & Operibus cap. s. censet, quod licet Scriptura taceat, de omnibus tamen credendis de Christo, & de eis quae sunt ob1ervanda ei, qui accedit ad compagem corporis Christi ;imo de omnibus a Philiptro mille instructum, quae Christiano nocessaria sunt. XII. Circa Animas tripliciter Apelles errabat. Primo, quia inebat eas a bono Deo in supercoelestibus creatas, deinde sollicitatas ab escis terrenis, mille a Deo igneo dentillas in Mundum
carne indutas peccatrice. Ita Tertullianus in Lib. de Anima c. 23. Apeller, , follicitatas refert animas terrenis incis deopercariesibus sedibus ab igneo Angelo Deo Israelis nosero , qui extude illis peccatricem circum xerit carnem: Deum enim Judaeorum Angelum igneum, teste etiam Theodorito L. I. Haeret. Fab. v
citabat : sorte quia legerat eum in flamma ignis Moysi apparuisse, eique in libris Prophetarum ignis nomen sepe tribuitur. Animas autem ante fuisse creatas, deinde in corporibus inclusas, partim ex Philosophis Ethnicis hauserat, partim ex Basilide, contra quem supra egi. XVI. Errabat secundo circa Animas, quia eas solas resurrecturas, non corpora dicebat. Sed hunc errorem in superioribus rejeci, & nuperrime in Marcione. Apellem in hoc errore fuiste, testatur Auctor Append. ad L. de Praescr. cap. 3I., &Origenes apud Hieron. in Epist. 6 I. ad Pammachium de erroribus Joannis
Jerosolymitant: ubi dicit, Haereticos, & in his Apellem penitus
carnis ec corporis resurrectionem negare, & salutem tribuere animae s & Orthodoxos reprehendere, quod frustra dicant, se ad exemplum Domini resurrecturos, cum ipse quoque Dominus in
XIV. Errabat tertio circa Animas, quia in eis ponebat sexus diversitatem, dicens alias esse sexus seminei, alias sexus virilis. Ita refert Tertullianus L. de Anima cap. 36., qui hanc doctrinam dicit a Philumena Apellem fuisse edoclum: Apriles, inqu t, D mPictor ,sed Haereticus ante corpora constituens animas viriles, ac mu
nebres , ficut a Philumena didicit, utique earnem ut posteriorem ob anima facit accipere sexum: Cum enim ex dictis poneret animas praeextitiste corporibus, & quidem in sexu vel semineo vel virili , dicebat femineas animas dum corpore induebantur, constituere corpus semineum, viriles vero corpus virile: unde fiebat, quod corpus esset semineum, quia animam seminam habebat, mascum
353쪽
tum vero quia habebat animam masculam. Hoc posito dic mihi Apelles, seu verius Philumena, quae hoc docuisti: Dum ponis in
animabus extra corpus existentibus diversitarem sexus, ut una sit femina alia masculus,necesse est ut ponas in eis membra diversitatem sexus constituentia, ergo necesse est, ut dicas eas este corporeas , quia natura spiritualis diversitatis sexus capax non est: unde quia Angeli sunt spirituales in eis diversitas sexuum locum non habet, inquit Caesarius Dialogo 3. In beata illa natura maris Ofeminae discrimen uallum est. Rursum si Lactantio asterente L. I. de Opificio Dei cap. I a. Mirabile institutum Dei es, quod ad confer vationem generum, duos sexus maris ct feminae machinatus es, qu hus inter se per evoluptatis illecebras copulatis , fuccessiridia soboles pam
Feretur , ne smve genus viventium conditio mortalitatis extingueret s
dum in animabus diversitatem sexus ponis, necet se erit, ut Ponas eas mortales, & ad generis conservationem inter masculos 3 seminas, etiam priusquam ad corpora demittantur, sint concubitus , quibus aliar animae successive generentur. Hoc te pudebit dicere: ergo insanis.
De Severianis. q. I. fuerit Severus , qui Severiani, ct quando . I. C Everiani a quodam Severo huius Haeresis Auctore docti
sunt. De hoc Severo, eadem ac de Apelle sui cap. prae y cedente s. a. n. 7. in controversia excitatur, an sicut ab Augustino, Epiphanio ante Tatiantim SI Encratitas receiasetur; ita etiam aetate ipse ac ejus hiereIis illo praecesserit. Haec controversia non adeo solutu facilis ipsi Epiphanio visa est, dum contra Severianos agens Haeres. 4s. in initio de Severo loquens ait: PiiDpe-mribus illis proximὰ 4 me subjiciendus es , et et isdem temporibus vixit , vel fauem est aetate funar is neque erim tempus ipsum accuratὰ commemorare possum , nisi quod vicini sibi invicem extiterunt. Ita se extricat Epiphanius. Accedit cum eodem seculo nedum Auctores
Vixerint, sed & Haereses sparserint, oc quidem in diversis & diisitis Orbis partibus, saltem primo publicatae fuerint, ut in una prius in alia posterius, fit ut primi earum ortus determinatum tempus incertum maneat, & maxime de Severiana Haeresi, quae nonia ima fuit in dogmate , ut statim dicam. II. Non
354쪽
II. Non unam tantum sub Severiano nominesectam is sic colligo ab Eusebio L. 4. Hist. cap. M., qui de Severianis post Tatia-nuan exol tis, ait: Non multo ver3 postea Severus quidam, eum fuispradictae haeres robur ae vires addidisset, in causa nit, ut illius Iectae semines , ex ipsius meabulo Severiani dicereotur . Hi Lehem quidem er Prophetas eum Evangeliis admittunt: sed proprio quodam fen D Sacras Scripturas exponuul. Paulum Apostolum maledictis impereules , Epistolas ejus repudiant f ae ne Apostolorum quidem Actus
fuscipiunt. Agit de Severianis etiam Auctor Chronici Alexandrini sub anno a. Olympiadis a 38. Indie . sub Consulatu a. Severi& Pompriani, qui tamen ea tantum de eis releri, quae supra EusebiuS. III. Quibus videtur, hos Severianos, de quibus Eusebius, eos dem non fuisse ac eos, de quibus hic ex Epiphanio 8c Augustino agere intendo. Hoc injaecat enim diversitas dogmatum, quae utrique docebant: qui enim ab Eusebio reseruntur, Vetus Testame tum & Evangelia suscipiebant, solum Paulum &Apostolorum
Acta rejicientes: Hi Legem quidem edi Prophetas eum Evangeliis admittunt .... Paulum Apostolam maledictis impetentes Epipolas ejus repudiant , ae ne Apostolorum quidem Aectus fuscipiunt , inquit Eusebius. Et Auctor Chronici praefatus: Utuntur Lege Veterirnsumenti, admittunt Prometas ct Evangelia.... Paulum veris Apostolum diris deooveni M. Illi vero de quibus Epiphanius &Augustinus loquuntur, Vetus Testamentum respuebant, & earnis resurrectionem: Carnis resurrectionem cum Veteri Testamento
respuentes, dicit Augustinus. Epiphanius quidem hoc expresis non dicit: ex iis tamen, quae de eorum dicit doctri , inem ro eisse satis ostendit, ut infra. IV. Hinc Theodoritus L. i. Haeret. Fab. Severianos, de quibus Vit, a Tatiano&Encratistis accepisse doctrinam scribit, his
verbis : Soerus δεδευσε eorum doctrinε eos, qui ab ipso decepti fuerant, is suo cognomine appellavit. Hine noxnulti Eneralitas Severianos appellant. Hi Ditini Pauli Epipolas oe Actuum historiam rej ciuxi . Adversus res scribit Musanus Veritatis Patronus, ct CI mens Stromatos ct Apollinaris , qui Derae omitatis in Psenio fuisEpiscopus , o Origenes. Ac utique Severianorum meminit Origenes in cap. 34. Epist. ad Rom. super illa Pauli verba: Non enim
Regnum Dei es Uea ct potus, dum enim ea explicat, perstringit Severianos &Tatianos, quod putent, non parum esse momenti inobservantia continentiae, vel ciborum, qui lege prohibentur , vel quos quasi castitati adversantes, etiam ςripturarum auctori ritate declinandos existimant.
355쪽
V. His omnibus verius existimo, Severianos omnes Tatiano RI iacratitis coaevos quidem futile, sed eis in secia posteriores, quasi rami ab una radice divulsos, qui Hiereticorum mos est : sicut enim in Fide costantes non sunt, ita nec in errore, quem semel adoptarunt persistere, sed ad alios pertransire consueverunts sicut enim arundo vento agitatur, ita illi omni vento doctrinae circumferuntur. Quare licet Severiani omnes ex una schola Severi prodierint, non tamen in ejus doctrina generaliter omnes perstitere , sed sectam quasi in frusta concidentes, aliquid de Tatiano, aliquid de Apelle, aut de aliis sumsere. Rem sub oculis habemus. Novatores nostri temporis omnes vel Lutherani vel Calvinistae vel Luingliani vel alterius Scholae existunt, & tamen quot etiam inter unius secie nomen gerentes do matum disserentiae e adeout si quispiam eorum interrogetur,an Lutheranus sit,an Calvinista δcca vulgaris responuo sit, se nec Lutheranum nec Calviuistam, sed Evangelicum esse, idest sequi se Evangelium , secundum privati sui judicii intelligentiam. Non mirum ergo, si luc etiam veterum Hae reticorum spiritus fuerit, ac Severianorum, ut licet idem nomen gestantes, in diversa tamen dogmata abierint. VI. Hos inquam omnes Tatiano posteriores & Encratilis fulsese, sicut & Severum ipsorum auctorem, arbitror. Cum enim, teste ipso Epiphanio Haeres. 4s .ia. I., Severuq secutus sit Apellem: Semeras quidam, a quo Severianis nomen inditum est , ps Apetiem illum prodiit: Cui adhaeret Damascenus L. de Haeres. dicens Severi ni is Severo quodam dieii faut, qui rursum Apellem secutus es. Et cum Cap. praecedente Apellem Γat ano n condenda haereti post ri orena admiserim, id potiori ratione aiserere debeo de Severo, qui Apellem secutus est. Eo vel maxime, quod, ut ibi dixi, Irenaeus, qui in Lib. adversus Haereses Tatiani meminit, de Severo, sicut nec de Apelle ullum verbum profert. y II. Mitto alterius generis Severianos, seu Severitas longe istis posteriores, qui solum post Concilium Chalcedonense extiterunt. Hi auctorem habuere Severum quendam SMOIV litanum ex Causidico Berythi Monachum postea fastum, qui propter hae resim de Una in Clu isto Natura e Monasterio ejectus,legatione pro se ac sui erroris sociis ad Anastasium Imperatorem suscepta , Abeoque benigne susceptus, exorto Antiocheno schismate adversus Flavianum, ejusdem Imperatoris favore Pseud Episcopus An tiochenus electus est , ut iLarrat Evagrius L. 3. Hist. cap. 33. , qxu ejus alia impia gesta prolequitur, maxime quod Concilium Chalcedonense anathemati Larit.De eo etiam plura scribit Anasta sius Synaita in Icib. Dux vitae cap. 6. sequent. Sed cum hic ejusque
356쪽
sequaces fuerint Haeretici Monothelitae, ad rem praestiatem non pertinent, ideoque eos dimitto. VIII. Severum , quo haeresis de qua agimM nomen & ortum habuit, solus error notum facit s ejus enim genus, patria , natio protessio penitus ignorantur. De loco, in quo errorem suum evulgare coepit, disputatio est. Danaeus in Opust. de Haeres. cay. a vult, Severum Apellis aemulatione, qui in Syria meridionali & in AEgypto sectam instituerat, suum voluit se condere errorem, euinque in Syria Orientali etiam evulgasse. Auctor Iaincii praedestinati L. I. cap. 24. primum hanc haeresim apud Rhodum eXortam fuisse vult , ibique statim habuillh contradictorem S. Ιἰuphranonem Episcopum Rhodium: Us damnavit, inquit, S. Euphramn Episcopus modius: apud modum enim horum superstitio orta est. IX. De tempore, & maxime anno, quo orta fuit, ex dictis certum esse debet, eam proditile post haeresim Tatiani, imo AApellis: cumque haeresis Tatiani in apertum saltem prodierit circa annum I 73., ut dicetur s Apellis vero circa ann. I 83. , ut probabit ter dixi s uverianae haeretis ortum differunt multi verisimiliter, vel ad extrema tempora Pontificatus Eleutheri, vel ad initia Victoris circa annum Domini I9a. , quo anno decellille Eleutherum, eique succelsi me Victorem , censet inter alios Alibertus Miraeus in Chron. Belgico. Sed in hoc certe figere sententiam non pol sumus: si enim aetate Epiphanii valde proxima certum tempus eruptionis harum haeresum statui non poterat, quod profitetur ipse
Haeres. 4s. n. I. dicens: Nequc enim tempus ipsum accaratὰ comm
morare possum, nisi quod vieinisibi invicem extiterunt: quomodo nos post quindecim & ultra secula certo illud figere audebimus e Hoc solum statuere possiimus, quod illo seculo purum granum Evangelicae veritatis, quod Apostoli seminaverant, tot superseminatis errorum ZiZaniis corrumpere, vel saltem confundere inimicus h mo Diabolus tentavit, ut granum a Zigantis, veritas Evanselica ab erroribus vix discerni polle videretur. Affuit tamen Divina ratia, quae sua luce veritatem electis puram servatam ostendit, giganta brevi tempore eradicavit. Ita haeresi Severianae contigit s adeout de suo tempore dicat Epiphanius: Vel nullae hodie δε- permi illius sectae reliquiae, vel exiguae admodum superioribus in
Provinciis relictae. Hoc eodem fato caeterae oratiam, quae in veritatem consertis manibus magna in orbis parte conjuraverant, proce
dente tempore interiere, adeout earum in Historiis memoria solasti persit. Dod & iis, quae itisce temporibus Catholicae Fidei veritatem undique invadere conantur, praefinito a Deo tempore eventurum speramuS.
357쪽
q. II. res de Mundo, rite , Muliere , Nuptris edic.
I. C Everi haereses sequentibus verbis concludit Epiphanius cita- to loco n. I. , ubi de Severo : Cujus, inquit, haec sunt δε--bulis ac mendaciis referta dogmata. Mundi originem Principiis nescio quibus , ac Potestatibus tribuit. Esse vero praeterea supremo in caelo ac feculo, quod nominari non potes , bonum quendam Deum . Diabolum magni Principis Mium esse , qui Potestatibus praesidet, cuIus nomen partim Didabaoth, partim Sabaoth appellat: A quo genitus ille ferpens primum fuit s inde ab eaelem virtute dejectus in terram ac delapsus, fer pentis forma libidinis simulis percitus cum terra
ceu muliere quadam coiit. ex fatu Vitis pullulavit. Unde adeonciliandum nugis fuis Mem , uinos vitium flexus ac rotundos , o
eujusmodi serpentium Dirae funt obliquos , ad illud signi candum
referunt. Nam albam faud vitem serpentissimilitudinem exprimere , nim am Draconis : acinos porrὸ tanquam veneni guttas aestillas esse propter rotunditatem , ac sim lorum discrimina , adebui orbiculi ipsid fe invicem avus separatique eernantur. Iuridemque θ' vinum hom
m num perturbare meuter, ac partim veneris illecebras concitare ,
partim suroris agitare simulis, partim denique ad iracundiam provomeare s qu)d ea vini vi, hoc es, Draconis illius venexo, leve flat, eo feraturque corpus. Φuam ob causam, qui hanc sectam prositentur , vib Omi usu vini pevitri ab Oent. Mulierem praeterea Satanae opus esse dieunt, id quod O Arcto ricis placuit: ide)que qui se nuptiis copulant, Satanae opus perficere .mo O hominis alteram partem Dei, alteram Diaboli esse confirmaut . Nam quod ab umbilico furfum porrigitur, divinae molitionis esse :quod infra umbilicum , is mala potesare conditum statuunt. ob id ,
inquiunt, voluptatum titillationes omnes ac libidines ab umbilic o atque inferioribus partibus excitantur. H. ec de Severo Epiphanius , quae certe nonnisi ab ebrio vel insano cinitari poterant.
II. Ex his apparet, Severum errasse primo, quia Mundi eonditionem non Deo, sed quibusdam Potestatibus tribuit:quia tamen huic errori viam pararunt Simon Menander Saturninus Basilides Carpocrates Cerinthus & alii, & proinde supra a nobis rejectus est s ideo illum dimittimus. Et eadem ratione dimittam etiam alterum de Diaboli conditione, quo dicebat eum esse filium
Magni Principis, quem Jaldabaoth seu Sabaoth nuncupabat s quia hic fuit error etiam Valentini & Arcuonticori , & in eis jam
358쪽
supra resutatus: unde ibi dicta Lector adeat Cap. I7. g. num. 7. III. Tertius error Severi singularis, nimirum quod Diabolus
sub serpentis forma coiret cum terra, ex quo coitu nata fuerit Vitis, sinuosam propterea in serpentis specie reserens sormam , ex quo inserebat, a vino ut a veneno elle abstinendum s delirium adeo apertum est, ut risu potius, quam confutatione dignum appareat. Aliqua tamen dicam . Si Scripturam Sacram consulimus primam vitis originem debemus, non Diabolo seu serpenti, sed Noe, de quo Gen. s. v. ao. dicitur, quod post diluvium expis Noe Oir agricola exercere terram , O plantaciit vineam . Cumque ante diluvium nulla nec vitis nec vineae mentio fiat, sequitur, quod Noe fuerit simpliciter primus, qui de vitis fructu gustaverit . Noli ita tamen inquit Chrysostomus hom. 29. in Genes. quod vitis antea in terra non ellet: Verisi iis enim est, qu)d antea er ab initis fuerit iufex illis diebus vinea Geata, π quando vidit Deus omnia quae fecit , Er erant valde bona : nec tamen usum fructus ex illa manifestam fuisse. Nec dica primum essectum, qui ex vite secutus fuit, probare intentum Severi, quod a serpente primum sata fuerit, & proinde venenosa s nam vix de ea gustavit Noe, cum ebrius factus rem indignam tanto ro patravit, legitur enim v. II.: Bibensque vivum inebriatus e s , ta' nudatus jacuit in tabernaculo suo s quod filiis ejus scandalo thiit. Nam hoc non ex vitio vitis & vini fuit, sed ex ejus tanquam rei antea prorsus ignotae intemperanti usu. Ex hoc ergo quod nemo ante ipsum vitis fruitu usus fuisset,
ac vini vis ellet ignota, excusabilem reddit idem Chrysostomus de ebrietate Noe, qui de eo primus gustavit: Num, inquit , si fuisset
ab initio notus , omnino Abelis tempore inter oblatas hostas ct vinum libassent. Verium quia ignorabant adhue fructus usum , plant ε hsie usi non sunt. Inde subj ungit: Hie autem agriculturae studiosus, ct magnae diligentiae, forte etiam fructum degusavit , ct contritis botris v num fecit, eoque usus est. Et quia xeque ipse gustaverat pritus, neque alium sciebat, qui gusaverat, ignarus με mensurε uti debebat , per ignorantiam in ebrietatem lucidit. Hac ratione excusat med heodoritus qu. 36. in Genesim. - IV. Caeterum Vitem a Deo, non a Diabolo factam, confirmat
usus vitai ex ea expressi in Sacrificiis & oblationibus, quae in Veteri Lege Deo fiebant. Unde Melchisedech qui Gen. IMI 8. Dei Sa-cergos describitur, Sacrificium panis A vini obtulit .m Sacria scit Eucharistici a Claristo postea in Coena instituti figura fuit, C
priano teste Epist. a. ad Caecilium, & S. Thomas in I. a. qu. IOI.
ar. 3. : Ea, inquit, quae in usum huminum veniunt de terrae nascentibus, zelfunt in cibum , de eis offerebatur panis, vel fum in potum,
359쪽
de eis Ost erebatur vinum, velfunt is condimentum, di de his uD-xebatur oleum O sal: velfunt iumedicamentum , o de his offerebaturibsis, quod es aromaticum o confulidativum : Omnia ergo terrarnaic Ita erant a Deo, ei grata,& proinde natura bona, & vinum , etiam. Hinc Epiphanius num. a. ait: Exim vera vitis nequaquam este Diabolo consita , neque ex ferpentis femiue procreata , ut factu qui-Οis inte. Iigit. --Viud , tam apertὰ Salvator ipse contraria omnia testetur iis verbis blatth. a s. v. as. ,, Non bibam
hoc de genimine vitis istius, donec bibam illud novum in Regno
Coelorum Sic enim apertὰ quodam in Deo Dominus, ut infeliceia illum o imposiorem Severum a=gueret, vitem se esse pronuntiat Ioan. I s. v. I. Ego sum , isquit, vitis vera . Atqui Avitu perazda prorsus vitis est appellatis , nunquam hujus ad se similitudinem transferret. in dr Apostoli is eo Libro qus Dia taxis , Me est Constitutio, appellatur, Dei sirpem ac vineam esse Catholicam Ee-elasiam produnt. Et hoc itidem confirmat ex parabola Domini de Patre-1amilias , qui plantavit vineam Luc.e ao. s & de alio, qui operarios qliaesivit, ut mitteret in vineam suam Matth. ao. V. Ex liis omnibus ruit fundamentum, quo Severus cunctis si is usum vini velut veneni exitialis interdixit. Esto enim usus intemperans & immoderatus vini, &cimusvis alterius cibi noxiussit δc proinde vetitus s si tamen moderatns sit, vetitus non est ,
imo interdum saluti corporis congruit. Quod sit bonus & licitus ,
demonstrant exempla, tum LX Veteri, tum ex novo Testamentomperius allata. Dod etiam sit saluti congruus, ostendit Paulus
Ep. I. ad Timoth. cap. s. v. a 3., cui, cum aquam solam biberet,
scribit: Noti adhue aquam bibere s sed modico vino utere propter μ- macham tuam O frequentes tuas infirmitates. Dod si S. Jacobus Minor Apostolus post Christi Passionem perpetuo abstinuit vino , ut refert Eusebius Lib. a. Plist. cap. 23. , imo & primi Christiani Alexandriae, quorum meminit Philo, apud eundem Eusebium Lib. 2.Hissicap. I7., vinum nunquam gustaverint,quod & de multis Anachoretis scribit Hioronymus in Epist. ad Eustochium de C
stodia V irginitatis, & de multis Christianis resert Augustinus Lib.
de Moribus Ecclesiae cap. 31.&3s., hoc 1aciebant studio abstinenti. e & temperantiae, non quia existimarent, vitem este a Diabolo,& vinum Satanae istum ac proinde malum : cum optime nossent,
Dominum Jesum & Apostolos vinum bibere non fuit te dedignatos simo Dominum Jesum in Nuptiis Canae aquam ipsam convertisse in vinurn , ne convivis deficeret : imo Eucharistiam in pane&vino inrituisse. VI. Succedit quartus Severi error, quo dicebat, Mulierem opus
360쪽
opus esse Satanae, non Dei s Virum autem ab umbilico sursum cite opus Dei ab umbilico vero deorsum opus este Satanae . In priori hujus Haeresis parte, ut ex Epiphanio supra dixi, Archonticis non displicebat. Si contra Severianorum Setiam agam, qu.e , ut diri, Vetus Testamentum admittebat & Evangelia, eos provocare P tero ad Genesim , ubi cap. I. legitur qui m prima Mulier a Satana seducta , cap. a. tamen a Deo ex costa Adae fabricata dicitur i& ad Evangelia, ubi Christus conceptus de Muliere narratur sChristus autem boni Dei Filius non ellet de Muliere conceptus &natus, si Mulier Satanae opus esset. Si vero agam contra eo3, qui Vetus Testamentum rejiciunt, audiant saltem Paulum I. ad C Tinth. cap. II. v. 8. dicentem : Non enim Vir ex Muliere es, sed Matier ex Viro : M v. II.: Nam sicut Mulier de Viro, ita P per Mulierem, omnia autem ex Deo . Dod si nec Paulum audire u
dunt , hoc dicam : si Mulier opus Satan.e est, cum ipsi ex Muliere natisint, ergo ipsi ex opere Satanae nati sunt. Si talis origo eis placet , ea, ut merentur, fruantur.
i VII. Posterior vero pars, corpus nemph hominis pro superiori ad umbilicum parte λrmatum a Deo fuisse, pro inferiori vero a Satana, ilius Severi delirium fuit: cui aperte resistit Historiata,
Genesiis, in qua totum hominis corpus de terra a Deo plasmatum, eique spiraculum vitae ab ipso Deo inspiratum dicitur Gen. a. v. 7. Cimi producta ex ipQ Muliere, utrique dixerit DeuS cap. I. v. 18. praemisia benedictione erescite O multiplicamini O replete terram; pater,membra ad multiplicationem destinata a Deo formata fuisse, non a Satana. Licet autem ejusmodi membra sine pudore nee la minari possint s unde pudenda vocantur 3 hoc non ex natura, quam
a Deo habuerunt, χrtita sunt, sed ex malitia Satanae, qui utrum que ad peccatum induxit. Quare cum ante uterque nudus siles rubore incederet, statim post peccatum uterque pudore suffusus, de eis membris tegendis χllicitus fuit, ut legitur Genes. I. v. 7. , ubi statim ac comedentes de ligno vetito in Satanae fraudem lapsi sunt, de eis dicitur: Et aperti sunt oculi amborum: oremque cognovimur , se esse nudos, eonfuerunt folia ficus, et fecerunt sibi perizomata.
auadere Epiphanius hac Haeres. s. num. a. ait: Corpus enim universum ex iis, quae o Deo rectὰ fabrieata sunt, hoc es, naturali res appetitionibus confictum: quas non abfardum aliquem ad usum , sed
honesum ae necessarιum Deus indidit, nimirum, ut d omuum appe tomus, ct cibum ac potum, quesitum ae eateras opportunitates, qua quidem Deo baud ingratae vobis usu vieviunt, adeost vel ipsam a ratio ne minimὰ abhorrere Veneris cupiditatem demonstrare liceat . se enim