장음표시 사용
371쪽
II. Nihilominus hoc contra Tatianum repetam , quod Epse
Plianius Haeres. 46. num. a. contra ipsum urget, nimirum: Fieri omnim non possie, plura ut principia stat eorum, quae successione gen rantur : Plura siquidem illa, oe' unum ab uno profecta, ab una omnium causa manas reperiemus. Ita nou jam multa Principia , sed unum erit, a quo catera dependent ad unius imperium universa referen tur . , ando enim unum ab altero generatione procedit, cum
idem non poIsit producere se ipsum , oportet, quod ab alio sit, &istud ab alio, donec deveniatur ad unum quod Qxterorum sit prin cipium , ipsum autem a nullo sit, alias in infinitum abiretiir. Hunc
errorem in Encratitis idem Epiphanius Haer. 47. num. I. ita resel lit: Si tam Vetus quam Nooum risumensam recipiant, quomodo di cessa ilia Principia ponentur , cum ambo luter se risumenta desis gulari Divinitate consentiant, ejusque cognitionem praedicent s III. Circa Sacros tumVeteris tu inNoviTestamenti Libros male sentiebant. Tatianus Legem esse alterius Dei dicebat, &quid esset Vetus &Novus homo alio plane modo, quam OrithodoXi, exponebat. Ita refert Clemens Ales. L. 3. Strom. hisce verbis: Separat autem Veterem quoque hominem ct Novum Tatianus, sed
non ut nos dicimus. I terem quidem, Legem s Novum autem ,EPan gelium , ei as utimur , nos qusque diceutra , sed uou eodem mosi , quo
vult ille , dissolveus Legem, ut alterius Dei: & propterea Librum Problematum seu casiaestionu: n, de quo supra conscripsit. De Novo Testamento quid sciatiret, ejus Harmonia , de qua supra, testatur: in qua quod sibi placebat admisit, quod vero sibi displicebat, amputavit, non ab Evangelistis Evangelium accipiens, sedistina sibi formans suis erroribus accommodatum. S. Hiero nymus in Prae fat. in Epist. ad Titum refert, Tatianum quasdam Pauli Apostoli Epistolas repudiaste. De Encratitis dicit lipi plu-nius Haeres. 47., quod in Novi foederis Libris eum Ecclesia minimὸ
eonsenti ut, sed d meritatis doctrina Iouius aberrant. Inter primo xias Scripturas habent Andreae ac Namus Acta, nee non Thoma, ct apocopbas alias. E se tere rasamento , quod libuerit eligunt: Nec aliter errores suos Sacris Scripturis aperte repugnantes tueri PO tuiisent, nisi eas ea in parte, qua eis resistebant, abjecti sent, ad apocrypha se convertillent. In hoc errore confutando non immorabor s de co enim contra, superiores H. ereses satis dictum
. I L Circa Christum errabant, quod ei veram carnem ausere bant , putativam 8c apparentem solam ei assingentes. De Tatiano inter c.xtera, quae ex Alarcione ec Valentino halisit, hoc fuit ut carnem solum putativam Christo allereret, teste Hieronymo in
372쪽
Omment. ad Galatas : quod in Harmonia, quam eX quatuor Evangeliis contexuit, demonstravit s a qua, ut dixi, omnia quae Evangelistae tradunt de Genealtata, Conceptu, Nativitate ac Vesitate carnis Christi exulare voluit . Porro cum hoc Libro etiam Encrative Theodorito teste uterentur, credendum est , eos quo que Muistri sui doctrinam in hoc fuisse amplexatos: contra
quam hic agere praetermitto, cum contra superiores haereses praecipue Gnosticorum & Marcionis de ea locutus sim. V. Circa Nuptias es Matrimonium eri abant, quod a Deo esse
negabant, nec a tornicatione ec stupro distare allerebant. Hunc errorem a Saturnino & Marcione Encratitas & Tatianum accepisese, testis est Irenaeus L. I. cap. 28. alias Io. & 3I., ubi de Encrat, lis : A Saturniuo , inquit, o Marcione, qui vocantur tanti neutes, abstinentiam a Nuptiis annuntiaverunt, frustrantes antiquam plationem Dei, γ ιbiiquὰ accusantes eum , qui ct mafiutam ct feminam ad generationem homiuum fecit. De 1atiano autem inter plura ait: Nuptias autem corruptelas furnicationes similiter ut Marcio ct Satur unus dicens: Uod ex eoclem releri hulebius L. 4. Hist. cap. 29. Illinc errorem in Tatiano confutat Clemens Alexandr. L. 3. Strom.
Primo , quia si Matrimonium malum esset, & non a Deo, non a Deo fuisset Adae cum Eva Matrimonium, & malum millet: si non a Deo dc malum, mala quoque ellet & non a Deo filiorum .procreatio: quod si mala, & non a Deo, cur Eva cum genuit Iet Seth dicere potuit Suscitavit mihi Deus aliud semen pro Abel e Secundo hoc idem probat ex eo, quod Sacramentum Baptismi per modum regenerationis institutum est, quo carnaliter geniti spiritualiter regenerentur. Non autem Sacramentum hoc resenerationis instituillet Dominus, si generari vel a Diabolo ellet, vel
malum, aut Deo odibile. Tertio probat, Matriminatum non esie malum, quia in Lege Divina Veteri institutum a Deo, a Domino in Nova confirmatum: unde concludit is Sunt ergo separata fornicatio ia Matrimonium, quoniam a Deo longe abest Diabolus, De hoc aliqua etiam dixi agens contra Severum Cap. praecedentes. a. num. 8., dc supra cap. a. s. I. num. Io. dcc. contra Saturninum , videnda. VI. Epiphanius etiam Haeres. 46. num. a. hunc Tatiani err rem reserens: Nuptias, inquit, adulterium esse merum ac corrupte iam existimat: nec ab illa discrepare penitus , sed idem ac unum esse. md quidem continentiae ac pudicitiae specie et elut illecebra propositά homo vafer obrepsit, tanquam rapax quidam lupas pellem ovis induens, eoque cultu, quem ad tempus fusceperat, miseros homines in fraudem pelliciens: Post multa. autem cum num. a. ita rea.irguit: -d si
373쪽
septias ausori Dra tribuendar negat, easque flagitium ct Masteriam mminat se ipsum insumnis ὸ muliere prognatum atque ex virili sata procreatum fervari 'sse eos it. inquidὸm ratisne priorem
illam, quam nuptiis imposuerat, eontumeliam rescidit. Si enim ille infe originem trabem ex nuptiis fatalem consequitur , non igitur det
sandae fura nuptiae, qua res gignant, quibus fatus tribuexda fit. Deinde alio sito errore de quo statim dicam quo dicebat Adamum salutem non fuisse adeptum, eum convincere volen3: si , inquit, vera si eorundem fententia, ut illicuae sint nuptiae , tautomatis Adamum imum par essalutis compotem fieri , qui nullis propagatas nuptiis, Patris-Filii θ' Spiritus Sancti manu es effictus,
quemadmodum Scriptura testatur, eum ita riter Filium alioquem introducitur Geno. Paciamus hominem ad imaginem mm litiidinem nostram,,-porr. eonvenit Adamum quem pro deisserato habes a fatale alienam esse e Ita Epiphanius, ac si diceret: Tu qui nuptiis, quas illicitas & opus Diaboli dicis, es procreatus, salutem consequi speras: & postea Adamum opus Dei manu ejus
lorinatum a salute excludis . VII. Qllia vero errorem munire contendebat Tatianus auctoritate Pauli ad Galat. cap. 6. v. g. dicentis e Draniam qui feminat in carne sua, de carne ct metet corruptionem. feminat in spiritu , de spiritu metet vitam aeternam: ex quibus 4ic discurrebat apud S. Hieron. Comment . in hunc locum: - Si quis seminat in carne , ,, de carne metet corruptionem: in carrae autem seminat qui mu-
,, lieri jungitur: ergo b is, qui uxore utitur & seminat in came,
,, ejus, de carne metet corruptionem ,,. Haec Tatianus. Cui, inquit S. Hieronymus et Respondebitur : primum, non dixisse Paulum , qui seminat in carne ,sed in came sua . Nemo autemseeum ipse coti-cumbit , ct in sua carue feminat. Deinde, ut observantiam hanc, quam annotavistis, in carne sua, ex abundanti concedamus, addendum est, eos quoque qui comedant er bibant er dormiant er aliquid factant m Ufrigerium eorporis, 'ma illam feminare in carne , ct de ea metereco ruptiovem . Lems ad hoc confugerit, ut dicat, eos , qui sivὸ bH haut μὰ dormiam , tu nomine tamen Domini omnia eum ratione per ciant , non in carne feminare, sed in spiritu : er nos semiliter ressim debimus, eos quoque qui primam Dei sententiam sequantur cum ratione facisntes,, Cristite & multiplicamini & replete terram non in carne, sed in Diritu seminare. Ita Hieronymus '. qui subjungit, quod si Tatiani sophisma valeret, dici deberet, Abraham, Isaac, Jacob & alios sanctos Viros, qui de repromistione nati sunt, ac ipsum quoque Domini Praeci irsorum, quia in carne natus est , de corruptionis germine pullulat se: quod netas est dicere.
374쪽
VIII. Quae eontra Tatianum hactenus dieia sunt, etiam Encratitas seriunt, eadem enim & ipsi insania tenebantur teste Epiphanio Haeres. 47. num. I. , ubi ait: Nuptiarum auctorem Diabolum manifesὰ eonsituunt. Eos tamen castitatem simulasse addit num.3.diceus: vero continentiam gloriosὸ Detitant , lubricum es tu rum quidem ac periculi plenum facinus. Nam inter mulierculas versantur assiduὰ , quas uisecumque pelliciunt, eum iis iter faciunt, ae
communiter τιvunt, earumque miniseriis utuntur . inre eum is inritate longius absimi, nihiι emeter ementitam illius speciem osentant. Et hoc sane dici de t. Nam ciun Secta haec Epiphanio ibident mim. I. 8c Theodorito testibus, usque ad eorum tempora variis in Orbis partibus multiplicata vigeret, necesse est, ut a parentibus in filios esset propagata, non nuptiali concubitu, a quo abhorrebant f ergo stupris ac tomicationibus promiscuis: sicque qui nuptias ut illicitas , 8ca Diabolo inventas execrabantur, stupra fornicationes promiscuas ut licitas & Dei opus admittebant. IX. In eorum favorem objici potest , quod nuptiae scii maris &feminae conjunctio ortum habuerit ex lapsu & peccato primorum Parentum: si enim in originali innocentia stetissent, geniis immanum non fuistet propagatum per coitum , sed alia via a Deo instistituenda. Sed quia Deus eorumdem lapsum futurum praevidit, ideo fecit masculum M laminam, ut iitriu'ite conjunctio humanum genus, quod peccato mortem contraxerat, propagatione confervaretur. Pro hac sententia adductuatur S. Augustinus Lib. r. de Genes. contra Manich. cap. I9., dc Damascenus Lib. a. Fidei Orthod. cap. 3ἀ & Lib. 4. cap. I. . A qua sententia abhorrere non videtur S. Hieronymus Lib. I. ad ver. Jovinianum. Cum ergo
Diabolus sit peccati auctor, Sc ipse erit auctor conjugalis copulae:& proinde non a Deo, std a Diabolo nuptiae stilat. X. Admissa tamen hia sententia sqtae ut dicam praedictorum
Patrum non est Encratitarum intentum non juvatur. Nam est a ex peccato priaeviso stcuta est et diversitas inuum, & proinde maris S laminae conjunctio: hoc tamen a Deo provisum fuisse negare nemo potest, si ad ca quae narrantur in cicia si cap. I. .c a. attendere velit. Unde ait Damascenus loco citato ex Lib. q.:,, P ,, terat enim Deus hoc genus & alio modo multiplicare, si man- ,, datum usqtie tu finem strvastent intemeratum. Sed sciens Deus, ,, prascientia sua omnia sciens priusquam fiant, quod futuri erantis transgrest,es & morte condemnandi, anticipans fecit mala ,, lu:n & feminam, & augeli & multiplicari praecepit se. Unde juxta Damascenum diversitas sexuum occalione quidem peccati orta est, sed a Deo, a Deo praecepta pCr co. ,junctionem uaptialem Digitigod by Gorale
375쪽
lem maris & seminae generis humani multiplicatio & prop apatio. At non a Deo, sed a Diabolo inventa propagatio per promiscuaSac fornicarias conjunctiones, multiplicatio qua Encraticae a nu Pilis abhorrentes propagabantur. XI. C.eterum S. Au ustinus priorem sententiam suam aperte retractavit, ut ex Lib. I. Retrare cap. Io. &cap. I9. apparet. Imo Lib. I . de Civit. Dei cap. a a. asterit, futurum etiam in statu inta centia: uuptiarum bonum. Monet tamen cap. a I., non per libidinem gignendos fuisse homines in statu innocentiae, cum haec ex peccato orta sit: Post peccatum quippe orta es Me libido: post peccatum Mam natura non impudens amysEpotesate , cui corpus ex omni parte serviebat, sensit attendit erubuit operuit. Nullum tamen libidinis motum pro eo statu in actu conjugii, adfuturum admittit cap. 26. dicens et D tanta felicitate rerum o felicitate bomisum affit, ut fuspicemur , non potuisse prolem feri sine libidinis morbo : sed eo Ioluntatis nutu moverentur illa membra , sicut caetera, ct μὰ ardoris ille ebros simulo eum tranquillitate animae ct ebrporis nulla corruptione integritatis infunderetur gremio maritus uxoris . Neque enim quia experientia probari non potes , ideo credendum non es: quando illas corporis partes non ageret turbidus calor , sed spontanea potesar, sicut opus esset adhibere. Ita tune potuisse utero cosjugis , fansi int gritate feminei genitalis, virile semen immitti : sicut nunc istes , es deni integritate fare ,ex utero Pirginis fluxus menstrui cruoris emitti. Eadem quippe Gεposset illud iHici, quE boe potes ejici . Ut enim ad pariendum non doloris gemitus , sed maturitatis impulsus semivea viscera 1 elaxaret: sic ad fetandum er concipiendum non li bidinis appetitur, sed voluntarius Uus naturam utramque conjungeret. Haec &alia dicto Libro Augustiniis , quae ne prolixior lim, Studioso relinquo. XII. Hoc soli im ex eodem addam, quod Lib. I. de Nuptiis RGnc. cap. I a. nimirum in statu naturiae lapse commercium nuptiale esto sine libidine elle non possit, posse tamen esse sine peccato, quando non dominante libidine, sed serviente habetur: his verbis : Eametis conjugalis concubitus , qui fit intentione gene andi, non sit irae peccatam, quia bona voluntas animi sequentem ducit, noudueextem sequitur corporis voluptatem, nec humauum arbitrium tra- 'bitur subjugante peccato , cim isse reἡigitur tu usum generandi plaga peccati. Hujus plagae quidem pruritus in adulteriorum O fornicatiovum , ct quorumlibet prorum atque immunditiarum faeditatibus rexuat, in couuubiorum vero necessitudinthus fervit.
XIII. inia vero opponi pollet, conjugatos frequentius dominante libidine ad concubitum incitari , dicit, hoc non este vitium
376쪽
pthmim, sed nuptiis abutentium. Ita Lib. de Bono Gnjugali
cap. I et sit , inquit, nuptiarum considerandum est , non quid nubentium, di immoderatius nuptiis utentium . Neque enim si agris inique ac perperam invasis ita quisque utatur , ut ex eorum fructibus largas eleem Inar faciat, Hia rapinam jusificat: neque si alius ruri paterno, vel jusὰ quaesito avarus incumbat, ideὸ culpanda es juris ci vilis regula , qua possessor legitimus factus es. Nee orantiitae famonis pervet stas laudabilis erit, s regid clementia orannus obditos tractet: nee vituperabilis ordo Regiae potesatis, si Rex erudelitate ranniea saeviat. Aliud es namque injusE potesate μ' melle uti , o aliud es jus4potestate injusὰ velle uti . Ita nec concubinae ad tempus adhibitae, si liorum causa concumbaut , justum faciunt concubinatum suum: nee conjugatae , si eum maritis lasciviant, nuptiati ordini crimen imponunt. Ita docte ut de more Augustinus . Attendant ad haec Tatiani & Encratitae , & discant an juste sua scorta admittant,
q. IV. Errores de absinent a d vino etiam in masteriis, ct ab an
inantium carnibuI . I. ΥΑtiani & Encratitae, qui nuptias damnabant ut illicitas, L usum etiam vini ut illicitum prorsus respuebant, solius aquae usu contenti s eX hoc etiam Continentes, & 'droparastatasse appellari ambientes. Hunc errorem Cap. praecedente s. a. in Sovero rejeci , licet iste singulari motivo vinum reiiceret, quia nempe dicebat, vitem ex semine Diaboli satam fuisse. Plura tamen ibi dicta huc revocari possunt. Igitur Tatianos & Enaatitas in hoc errore fuisse, testes sunt Irenaeus Lib. I .cap.mMO 28. alias Io., The doritus, Clemens Alex.: qui Lib. a. Pedagogi cap. a. versus finem , ubi probavit, usum moderatum vini non esse malum, aite me n bis quidem a funt O firma ad rim Eneralitas. Epiphanius item Haeres. 46. Tatianum dicit aquam solam in mysteriis adhibuisse s&Ηaeres. 47. de Encratilis : Vim , inquit, penitas assinent , o Diaboli eum appellant: quod qui bibant eoque urantur , isnprobos ac peccatores esse saluant. Ita alii. S. Augustinus de hoc eorum erro re mentionem non facit.
II. Eorum fundamenta profert & destruit S. Epiphanius dicta
Haeresi 47. num. a. sequentibus verbis: Verum ad opinionem suam , μὰ potius fabulam asserendam, resque damnandos, qui vinum adhibent , uounuliis abutuntur Scripturae Deis, ac voces aucupaviAr , qui
377쪽
vidi Dut oeuli uouxe eorum qui commorantur in vim nomne eorum
. III. . Quibus Epiplunius ita resi Virdet: Nec illud intelligant , n ixeo his de quo agitur , D ubique qaid id modum excesserit, molesum di extra id qπω propositum est, η Mibitam es. Neque enim id de vino flum, sd de cibosem nimia faturitate dici potest.
Atqxe Me es qκud in Evangelio Domisas admosuit Lucae a L. V. 33.
, , Ne graventur corda vestra craphila & ebrictate 3c curis hujus f culi, ,. Din.,,Si insatiabilis es, ne colacu piscas divitis cibos: hi enim vitae mendaci conjuncti siliat,, . Sed idem longὰ copiosim ab Apostolo
declaratum : qui edaces ct helluones deridens, aegulae cupiditates δε- resans,, Esca ventri, inquit, & venter escis: Deus autem & hunc N illas destrui , I. r.6. v. I 3. γ : Praeterea ma primogenita Da frumenti pulticulε vendidit Genes. a s. v. 3o. ut Scriptura narrat, quae eandem ct frumenti lentis pulticulam vocat. ut aquam id ego Cerisimiliar arbitr , nox ex framento eam sorbitionea Ue, βουμ fonti ex lente residuum, quod igni rarsns imp tum ac recinum proprevea piria a Scriptura vocatum est , quoniam eism refrixisset , denuis ratio is es. igitur si vinum ille, nulla d qaopiam accepisi inju-ν Exadarus est i sic alter ob famem ac vinacitatem primaeηitis ami mamz qadne ex vim rimaum .eqae inseriam accepit. Hactenus Epi-rbanius.
IV. Itaque vinum non est a Deo prohibitum, sed immoderatus vini sicut S c jusvis alterius cibi usus vetitus est. Hic enim est. Mi radii homines imp mhos, P catores & ad omne scelus parat .
Apostoliis, qui Rom. Ia. V. I a. ad honeste vividum commeti set res & ebriciates iugem moeniit , ut Cap.praecedente dixi, T mollieunis ituit, ut moi xte utatur umor &Clenaeus Alexand. Ι .ib. a. Pedagogi cap. a. ait, quod clim Ucuriinus in Nuptiis Canae alii in tu vinum convertit, vini quidem usum permisit, at vinotatbHari non permisit: rasi aquam Uiuam in ptiis feceris , non ι--η permi et . ebriari. Cum Q Christus uiui usiun coia sterit Λ- . viui utina isae adii ibimet, ut Cap. luam uae notari s xl a
378쪽
-nte audent suis interdicere Encratitae' Sed in hoc errabant ,
qu a cum legerent inimoderatum vini usum elle vetitum & -- lum , inde interebant, quemcumque vini usum etiam moderatum este vetitum S malum, non advertentes contra se stare Paulum I. ad Tim. 6. v. 4., de quo supra.
V. Ex hac Ita resi viam sibi parabant ad alteram, qua dice bant , vinum in sacris mysteriis, nempe ΙSucharistia, conficiendis non esse adhibendum, sed aquam solam. Et quidem si a mensis
comminibus vinum tanquam per se malum rejiciebant, eodein,
errore ducti a Sacra dc Eucharistica mensa illud rejicere multo magis debebant f ideoque Sacram Eucharistiam in aqua sola celebrabant . Unde, teste Theodorito, ab ista solius aquae oblatione Hy
droparastatae dicti sunt: autem, inquit, 'd parasa tae, qaἰd aquam pro vino ostier t. Idem de Eucratitis allerit Tim theus Presbyter in Lib. de Receptione Haereticorum: In loco vivi aquam Deo ostferunt ob quod 'droparastatae nuncupantur. Additque Ittigius Dillari. de Hiem . cap. II. 1ect. a. num. IO. , quod Hydroparastatarimi nomen etiam in Codice Tlieodosiano Lib.
tit. s. de Haeretic. Lege 7. s. II. & ε s. currit. Eorumdem me otii init Basilius in Epist. ad Amplailochium Caia. I. ia alii. VI. Licet autem Hydroparastatarum nomen primo a Tatiano ortum & acceptum asterat Theodoritus Lib. i. Haeret. Fab., ubi de Encratitis ait ' Hune TMimul halent ducem, qui dicuntur πι- .roparasatae ct Eucratuae : si tamen rem spectemus, plures tum ante Tatiamura, tum post , ,κ nomen facto sibi vindicarunt. A te Tatianumquidεm: nam hanc praxim servaste Ebionaeos, testis
est Epiphanius Haeres. 3o. num. Issi dicens: Exori anorum Ecclesiaeque imitatione Usteria quaedam quotannis celebrant, in quibo panes azdimos, ct ad alteram osterii partem meram aquam ad Gens et Marcionem quoque Haeres. 4a. uiun. 3. his verbis: MUeris Catem
ebumenis cernentibus apud ilium celebrantur s ad Me vera m eriα
aquam adhibet. Post Tatianiim quoei Manichaei idem sectati 1uut, quos in Codice Theodosiano sub Hydroparastatarum nomine is primis intelligi, in Annot. ad Lib. 7. tit. s. de Haereticis Ciaefridus observavit. An metus etiam auctor, qui Collectanea de quibusdam Haeresibus a Saeuuartis prunum edita. & iii Lugdunensi Patrum Bibliotheca Tona. a 7. pag.6a3. repetuntur, Marci Ponticidiscipulos Hydroparastatas appellat.
VII. Porro qui Wicabulo graeco Hydroparastatae dicti sunt,
379쪽
solica facere eo uevit&Augustinus Haeres. 64.: Aquarii ex hoc appellatifunt, quὸd aquam ostierunt in pocula Saeramenti , non illud quod omnis Ecelesia. De quibus loquuntur etiam Isidorus Hispale sis Lib. 8. Originum cap. f., Rhabanus Maurus Lib. a. de Instit. Cleric. cap. s8., Honorius item Augustodunensis in Libello de Haerescap.3 3. : hi tamen Aquarii, ut observat Danaeus in Notis ad I Iaeres. 6 , vel solo nomine ab Encratuis secernebantur, vel saltem eorum propago in hoc extitere. Nam causam cur Aquarii solam siquam in poculo Eucharistico adhibebant, hanc fuisse auctor praedestinati dicit, quod vinum ebrietatem pariat, per quam homici dia , fornicationes & alia scelera perpetrantur, quae etiam Encra-
titis , ut dixi, causa fuit - Cui tamen objectioni ipse respondet, quod aqua etiam & panis, si modus in edendo & bibendo excedatur , in vitium verti potest, ut supra ex Epiphanio dixi s & hunc
cXcellum nos etiam anathematiramus, sive vino sive etiam aquauci pane tu Sacramento Eucharistico committeretur.
VIII. Ab Hydroparastatis lainen & Aquariis secernendi sunt alii Haeretici dicit Aquei seu Hγdrotheitae , qui aquam colebant, quia putabant eam a Deo non factam, sed se ipsa semper extitille, scilicet quia Moyses Genesis I. v s. aquas non dicit a Deo factas ,
sed congregatas : Congregentur aquae , quae sub Caelo funt, tu locum unum , O appareat arida'. de quibus Auctor Praedestinati cap. 7s. N Philaster Haeres. 96. dicens : Alia es Haeresiis, quae de aqua am
bigit , qu)d sit facta a Deo, fedfemper em eam ex semetipsa a erit, voram , qu)d si majus elementum factum est , ides terra , qaautis
magis ct minus , ides aqua. quae continetur is terra e In quo errore Elcesaitas fuisse seu Samseos refert Epiphanius Haeres. y3. his verbis : Aquam magnopere venerantur, ac propemodum instar Numinis habent, quὐd ab ea propagatam esse vitam a erant. Ex hiς etiam ortos mille, Aquarios, solam aquam ut rem sacram&Divinam in mysteriis alia tamen causa offerentes, censet Ittigius citato loconum. II. . Tatianum in hoc errore pro vino aquam offerendi secu- tos suiste, relari Timotheus Presbyter tom. a.Auctarii novi Bibli thec. Patrum Graeco-latiirae pag. 43I., quosdam quos Accaopho rosappellat dicens: Aceaophorisequacium pars quaedam ac reliquiae Dut. Hi loco vini aquam Deo ostierunt, unde 'droparastatae diei ant.
alii tamen in Pollevini de Cotelerii cclitiove non Accaophori s ed i Saccophori appellantur, & sub hoc nomine in Codice Theodosiano L b. 7. s. & Ia. Hydroparastatis junguntur, sicut Sc a Basilio M. in Epist. ad Amph loclitum Can. 47. Encratitis &Apotachitis asesociantur.
IX. C intra Hydroparas alas S. . alios Aquarios calamum strii
380쪽
sisse visus est etiam S. Cyprianus Epist. 64. ad Caeciliam, in qua iisdem argumentis, quibus Hydroparastatae rejiciuntur, confutat quosdam, quisito tempore aquam Qtam in Sacrificio Eucharistico offerebant. Verum statim sub initio Epistol. x indicat, eos, quorum sententiatu A consuetudinem in ea restitate aggreditur, ex simplicitate solum & ignorantia , non quia vinum abominabile existim rent, in Calice Dominico solam aquam adhibuis te. Propterea enim a Sacra mensa vinum subtrahebant, loco vini solam aquam imp nentes, ne vini odore a Gentilibus Christiani esse proderentur. Et propterea, ut ex eadem Epistola liquet, in Eucharistia quidem
quam matutinis horis celebrabant, aquam 1blam adhibebant, at in Sinaxi, quam vespere peragebant, vinum apponebant. X. Istos ergo S. Cyprianus sortiter refellit, ejusque argumenta etiam in Encratitas converti pollinat. Primo ostendit, eos recedere ab exemplo Christi, qui ut suum sanguinem ibi est e exprimeret , rorrigendo Calicem dixit: Hic es Sauguri meus Clim autem ipse etiam di erit: Ego sum titis vera: concitiait, uola aquam sed vinum neri Christi Sanguinem: Num cum dicat Christus : Ego sum vitis vera se .S auguis γε si non aqua es utique,sed vinum. Nec potese ideri Sanguis ejus , quo redemti fumus, esse tu Calice, quando visum dest Calici, quo Chri .Sa uis inenditur, qui Scripturarum omulum Jacramento ac tesimonio ejectus es. bus Cyprianus ostendit, contra hieterodoxos modernos vinum in Calice neri & converti in Sanguinem: & hoc testimonio Cypriani utitur Aumistin ux Lib. de Doctrina Christiana cap. a I. . Secundo procedit S. Cyprianus ex
Figuris Vet. Testamenti, sive Noe vinum bibentis, sive Melchis decli Regis & Sacerdotis, qui typum Christi gerens panem & ubnum obtulit non aquam s sive Divinae Sapientiae, de qtis dicitur
Prov. s. v. a. : Miscuit tu eratera vinum fuam ct paravit mensa
suam: oc Judae, cui benedicens Jacob ut Christi figurae, dixit: Lavabit is et ivo solam suam, σ in Iangulis uvae amictum suum. Tertio quia pcr aquam solam in Scriptura designatur quidem Baptis-ImlS , nunquam tamen Eucharistia, quam in vino a Christo institutam dicit: uude Sanguis Christi offerri non potest, si vinum calici desit: & tandem perversum esse, quod cum Dominus in Nuptiis de aqua vinum fecerit, nonnulli de vino aquam sacere ausi
M. Ad eorum autem excitfationem, qua se id ex consuetud, ne acceptum facere Iuebantur, relpondet, Christi potius exemplo quam consuetudini esse adhuerendum. Nec eos juvare, quod dicant, se id facere, ne per saporem vini sanguinciri Chiisti redoleant ,& vini odore in vitae periculum incuri urt. Nam sic.t MM-