De cardinalis dignitate et officio, Hieronymi Plati è Societate Iesu, tractatus excellens, quo, mutato cardinalis nomine, cuiusuis praelati ecclesiastici, & imprimis cathedralis canonici conditio & munus egregiè describitur

341쪽

nbn autem ad locupletandos propin- quos .Haec ille,nec Iesu. Eadem enim sentiunt non modo Theologi,sed etiaIurisconsulti,omnes plane,quos adhuc

de Cardinalium statu scripsisse Om i ι peri, ut Iacobatius,qui item Cardinalissio ipse fuit in libro de Conciliis Hiero Deeis

nymus anfredus, Hieronymus Al-13

ianus,uterque in opusculo de Cardi mo inalibus. Ita eninrasrmant omnes, eam 'I' Pontificis concessionem debere inteu ligi penes iuris Canonici definitionem nimirum ad pias causas Immo vero hoc etiam addere non dubitant, qui

secus faciat, eum quidem in exterior suro tutum futurum propter Pontifi- 'ciam auctoritatem, sed non ita tutum

in foro illo conscientiae interiori. Quid autem refert in homi fium tribunalibus vincere causam, quam deinde per das iniri tribunali 3 praesertim cum illic pecuniam , aut praedium vincas, hic autem animam in perpetuum per- da, Sed quid doctorum hominum sententias colligimus, cum videamus, quid acri Canones, Tacra Concilia definianes Extat Canon ex Syno- qui

. do septima iniisquis Episcopus ali. quid

342쪽

quid transtulerit extra Ecclesian tria tum sit. Non liceat ei fraudare quic quana ex illis, vel cognatis propriis donare,quae Dei sunt .Quod si pauperes fuerint, ut pauperibus largiatur, sed non sub horum occasione, quae sunt Ecclesiae defraudentur. Haec illo loco planum est autem quid sit largibri ut pauperibus,id est, si vere egeant, praeterea particulam duntaxat aliquam. Quo pertinet etiam illud ex

d. me. Concilio Toletano.Quicuinque Pon- muter tifidum, aut sanguine propinquis, aut

fastore personis quibuicumque sibi

coniunctis talia lucra commendare tentaverit, irritum sit in per annum

excommunicationi subiaceat. Et alibi: - ρωερ Quicumque Episcopus declinas, dem y g 3 oblationes Laicis coetiferat,& famulis, vel quod grauius est, consanguineis, inter maximos haereticos, Hyer An- rictu istoet non minimus h beatur.Denique quod grauissimum est , ideiri etiam decernitur apertissime in x dentino Concilio. im maxime, in-Mis 1 quit, potest, eos sancta synodus mo-

net, ut onmem humanum affectum,

vodo muliorum malorum in Ecclesia lamina

343쪽

seminarium extat, penitus deponant, omnino eis interdicit, ne ex redditibus Ecclesiae consanguineos familiare sive suos augere studeant, sed si pauperes sint, iis ut pauperibus distribuant. Haec ad Episcopos, sed statim additur, eadem quoque prς scribi Cardinalibus in quidem multo etiam

magis.

Sed tamen ne nimis seuere agere videamur in potius ut quantum fas sit,veritasque permittat, humanae infirmitati indulgeamus,consideremus,

nunc quid liceat , quatenus liceat Cardinali conferre in suos. Primum igitur,tiam a non egeantidare eisceret, quod sibi Cardinalis p.rce vivendo ex suae personae decoro detraheret. Sic enim habet res, ut dicunt Theologi, de Monacho iter faciente, posse eum eleemosynam dare ex eo, quod sua parsimonia, suo issius vii huidetrahit. Deinde ex multorum sententia excipiuntur pensiones , quae cum secularium fere reddituum lo- ro habeantur, vix maiorem Clericis

Obligationem afferre posse videnturi, quam faciant ipsi redditus secu-

344쪽

. 3 o De Cur alis stares,maxim si ut fieri solet, ad c gruam decenteirique susteptationem ρssignata sint. Nam si quis parcius

frugalius pie vivens curauerit ut ex assignatis sibi ad victum pensionibus aliquid supersit,certe id quod superest ita suum facit, ut possit in quemcunque voluerit etiam non egentem

transferre, iuxta regulam quam mox

posuimus. Praeterea hi quoque excipiuntur,qui patrimonia habet, ex qui-.bus vivere possint, im enim nihil impedit,quo minus se ex Ecclesiae su--redditibus , proprios vero redditus conseruent, iisque ut liber,

Vtantur in nomine non ea tantum

inprehenduntur, quae sunt ex patrimonio , sed etiam alia quae Cardinalis sua quaesiuit industri , non ab Ecclesia prouenerunt comprehemduntur item quae haereditate relicta essent, non vi Cardinali sedit assini. D. C., amico. Sic enim Albanus,qui ta- qu. 3. men addit, re dubia, potius iudican dum pro Ecclesia. Postremo potest etiam dari consanguineis cum egent, perinde atque aliis. Nam easne dubio vera, iusta est eleemosyna. immo

Vero

345쪽

vero aliis etiam pauperibus praeferri, despossunt,& debent. Tantum viden-

dum est Cardinali , ne se ab humanis affectibus decipi, transuersum agi

sinat. Nam hoc utrumque bene a S. Ambrosio praecipitur, Vt nec desieran e.3o. tu cognati cum opus est,nec plus detur,quain opus sit. Est etiam illa, inquit, probanda liberalitas , ut proximos seminis tui non despicias,si egere cognosc*s.Melius est mim ut ipse subuenias tuis, non tamen ut illi ditiores fieri velint. Neque enim propterea te Deo dicasti,ut tuos diuites facias, sed ut vitam tibi perpetuam selictu boni operis acquiras pretio miser

tionis peccata redimas tua. Putant se parum poscere pretium tuum quae asynt , vitae tuae fructum adimere contendunt. Et accusant quod eum diui tem non feceris,cum te ille velit arterna vitae fraudare mercede. Haec Ambrosias ad Clericos; quod quidem ad rem sicit Eth autem in hoc eius dicto illud magnopere 'bseruandum, quod Propinquos ait, cu ab Ecclesiastico de

bonis Ecclesiae accipitit, fraudare eum. oeterna vitae mercederi ex quo item

346쪽

3o De Cardi sis apparet, quam graui suo damno aliis benefaciat Quare eo subtilius videndum ut iubleuetur necessitas , non ve expleatur cupiditas. Intelligendum est igitur duplicem esse posse egesta. tem miropinquis, nam crura desunt necessaria haeci alteram cum desui necessaria personae. Vtrique igitur se ccbit , ut Cardinalis subiiqnia , non solum si propinqui non habuerint unde vivant , sed etiam si non habuerint unde decenter vivant, S conue- nienter loco, & conditioni suae. Quia re si nobilis familia in olim honesta, . copsiosa, ad eam venisset inopiam,

ut ea non suppeterent , quae comuiuis

niter habent ij, qui eiusdem nobilitatis sunt, tunc sane fas esset Cardin ii iacentem erigere atque etiam in pristinum statum reuocare, nimirum , Ut simplus habeari congruentes suae nobilitati. At vero ex hoc gradu eam extollere in in alium minentiorem transferres, praesertim si magna sit diastantia,hoc sane non licet, idque prohibent eae leges, quas supra protulimus. Illud fortasse Cardinalis ampli- tudini concedendum esset, si consan-

guineos

347쪽

gilineos haberet plebeios,aut opifices, ita eos iuuare ut ad conditionem pau- lautiorem emergerent. Quod vero amplius est , nimium est, & omnino prohibitum. Immo vero hoc etiam monendus est Cardinallis, ut in eo ipso quod egentibus suis benigne facit,

meminerit non naturali amore propinquitatis duci ad benigne faciendum se studio Christianae charitatis. Nam qui hoc natura duntaxat affectu impellitur, perdit meritum apud Deupi .Potius igitur quod facit, faciat ex Mera charitate, ut si vera eleemosyng, nec diuina mercede frustretur. Postremo ad hoc idem caput de propinquis illa quoque mala cosuetudo pertinet, ut si quis Ecclesiasticos aliquos xedditus adeptus, ita negocium instituat,ut iis mature alteri consanguineo semper resignatis de manu in manum traSserantur, ne unquam ex domo illa exeant. Quod quid est aliud,qua quod in simili re, ait S. Bernardus in Psahaa . notars,cudicitur: Haereditate possideat C. mus sanctuariu Deis Sic enim res De L. h.

Cos cratae, quae ex merito,&electione

tribuentis essent, filii fere haereditariae, atque

348쪽

atque perpetuae. Quod quidem eo de gnos aut certe minus dign*sperus

IV'modo Cardinalis nimis, ea cum in NPnquo tempe Non puro restare iam ulli dubitata

tionein, quin haud parum a Cast dinali peccetur, cu Ecclesiasticas oposuorum statum amplificandiani, illustranduinque confert. ea supe ' rest , ut hoc quod rationi persua im est, persiliam in etiam voluntati. Est enim hic locus lubricus si quis aliut, nec fere in alia re difficilius se tenere possim Cardi lis ne labantur pri mum propter naturalem propensio nem quae est omnibus innata erga san- pius nos cogn* i soring

de ob amo, di ipserum. Nam ut quisqvii iam post mortem sed suapo Distate vivere arbitratur,

349쪽

' suem accedunt exempli alloriuri ideo iam multiplicata ac di conri suetudo tam lmueterata, Vt pene vim

l legis obtinuerit,&nemo fere sit, quicin via tam trit cenare se aiareel a via existimet. Quare cum tam multi sti-imuli, iam magna incitamentacon currant, nil nixum si hac pugna adeo

dissicilis,& laboriosa sit , etiam probis ' Cardinalibus.Sed tame nihil est quod 'non,quitatis,& iustitiae,in religionis amor supera edet M. credim 'u'd' nobis superiori,

cur non hoc unum sufficiat ad omnes: ab re huiusmodi deterrendos mana. si hoc gregarim, quemlibet. 4uugarem Christianum mouere deberet, ne aliquid faciat contra Dei creat xis , M sumini d minatori inusi mam voluntatem, quanto magis eum,

qui in ipso culmine bmnis i insectionis vertatur , idque statu, omo, vj, ii ipso profitetur. Reiste autem S. 3rdus, luculento huius cul- - . iapa ini rit tem&peruersitate an sae

350쪽

3o De Camaenalis

te oculo,proponit cum ita de Catili- nalibus loquitur Qui non, inquit, de dote viduae,& patrimonio crucifixi se vel suos ditare festinent. Viduana vocat Ecclesiam , quasi orbam suo sponso Christo , qui in coelum abiit, tam autem dotem sicultates , quibus illa instructa est, quas etiam easdem patrimonium crucifixi appellat, quoniam haec quoque bona Christi an guis adeptus est. ideoque idem sanctus

ΗMme Bernardus alio loco, altari, inquit, ..' . vivat, non superbiat, non luxurietur.

denique non ditetur, nec contra San-

chi cuiusdam plane dignam omni a

ceptione sententiam , ex clericatu ditior fiat. Ion sibi de bonis Ecclesicae ampla palatia fabricet, nec loculos inde congreget,nec in vanitate , aut superfluitate dissipergat non extollat der culiatibus Ecclesiae consanguineos suos,aut neptes ne filias dixerim nuptui rata Simile est etiam,eademque vim Libet, quod est apud Hierony- η inum Amico quippiam rapere furtum est, Ecclesia ira fraudare sacrilegium est , accepisse quod pauperibus erotandum ut ,, esurientibus plurimis, vel