장음표시 사용
371쪽
Dignitate se OD. CV.XX I. a uartis quidem tum in aliis ait peccare posse Cardinalem , tum hoc primo' ' . loco commemorat Cum, inqui Vel gratia Papae,vel timore, aut spe alicuius rei consequendae, non dant ei ve- ra*c libera consilia, sed fraudulenta,&periculosa tum ipsis, tum aliis,in omnino contra conscientiam. Neque haec tantum Theologorum est sen-- tentia, sed etiam uriiperitorum sic
enim Mansietas idem, de quo adlo
ante,Cardinales,inquit, libere Ponti-Ir-- εfici consilium dare debent , eumque '7'admonere de cunctis utilibus, me- cessariis negociis Sanctae Ecclesiae, quantum in ipsis est, veritatem inquirendi,iustitiam, aequitatemque continue prae oculis habentes, amota Omni adulatione, tanquam verycardi' ne Ecclesiae Deo accepti. Quare si Pontifici applaudunt , non est profecto e dignitate, atque officio eoruna, i exiuit iratim haberi debent, immemoresque eorum , quae polli citi sunt, cum ad antam dignit xς cari eliguntur Gondissaluus Vero, tum c7. hoc idem confrmat, tum etiam ad-
dix, ipsam quoque imprudentiam in α Car
372쪽
31 Cardinalis Curdinali non esse sine culpa, nempe
ut in Medico, aut in Iurisconsulio un- scitiam eius artis quam profitentur. Eius verba haec sint: Debent, inquit, cauere, ne male consulendo Papam errare faciant, quia ita delinquit consulens, ut faciens idque non solum si scienter, sed etiamsi per inscitiam male constiteret, quia admittendo hoc ossi in . quod principaliter versatur in consilio dando , videntur profiteris esse peritos,ri sufficientes ad illud. Vnde fit , ut merito eis imputetur, si aliquid postea per imperitiam faciant. Denique hoc iam eorum ossicium
recte describitur in sacro quodaeta 'ς none his ipsis verbis mecet ipsi Ro-z. . a. bino Pontifici per statres suos Sacxobia in sanctae Romanae lesiae Cardin tes, qui sibi in executione ossicisSacerdotest, coadiutores assistunt. libera prouenire consilia. Vt fratres ipsos nullus
saecularis potestatis metus exterreat,
nullus temporalis fauor abso inea niari eos a veri consilii, soliditate remoueat, quia cum per ipsum Romanum
Pontificem in quibuscunq; negociis omiuerer orii peti consilia, in con-
373쪽
sulendo per omnia liberi, in omnibus quae pro tempore imminent , libere consulant,&assistant. Hae sunt igitur Partes boni,& veri Cardinalis, his ille ossiciis inuigilare bis delectari , atque ea, rei, nonori,& vitae ipsi praeponere debet. Hi etiam sent optimi co- lores quibus S. Bernardus Cardina-Lib. . deles describit, cum Eugenium Ponti ita e si optantem,&ita loquentem inducit: Οsi viderem in vita mea Ecclesiam Dei talibus innixam columnis.O si Domini mei sponsam cernerem xantae com- missam fidei , tantae creditam puritati Quid me beatius,quidve securius, cueiusmodi circa me vitae meae, custodes spectare,&teste. Quibus omnia mea secreta se re committerε, communicarem consilia,quibus me totum refunderem tanquam alteri mihi. Qui si vellem aliquatenus deuiare, non nerent, frenarent praecipitem, dormitantem excitarent.Quorum me reue
rentia 4 libertas extolleritem repria meret, excedentem corrigeret. orum me constantia , & fortitudo nutantem firmaret,erigeret dissidentem.
374쪽
33 De Cardinalisque caneta,ad quaeque honesta prouo caret. Haec S. Bernardus, quae breuiui me sed prudentissime dicta suum cuique Cardinali officium erga Pontifice ante oculos ponunt, ut non solum ita cum eo charitate,& familiaritate coniuncti sint, ut arcana quae uis credere eis audeat, sed eam quoq; libertatem, ac sinceritatem exerceant, ut si quando velit a recto defle stere non sinant; si quando negligenter , ac remisse se gerat,excitent; si nimia praecipitatione feratur,retineant, in summa in omni re, omni tempore opportuno bonos se,& ingenuos, ac fideles monitores praestent.
ET si ex bis quae dicta sunt de fide,
libertate a Cardinalibus praestanda initiuatis consiliis, satis intelligi potest,eandem etiam praestandam
in consiliis publicis , tamen de hoc quoque aliquid separatim dicendum putauimus. Solat enim in hoc etiam esse
375쪽
esse multo maior diis cultas, quoniam cum priuatim agitur cum Pontifice, solus eius respectus impedire potest. cum autem publice sententia dicen da est, tum hic ipse respectus multo magis valet, tum deinde multorum etiam aliorum ratio haberi solet, ut Principum vel caeterorum Cardinalium , ne offendantur. Quare hac etiam ex parte muniendum est Cardinalis pectus. Munitur autem , cquodammodo armatur iis virtutibus, quas supra descripsimus,4 in primis fortitudine , despicientia rerum omnium humanarum, tum Dei amore, di illa recta mente, atque intentione, de cuius necessitate , splendore multa disseruimus. Atque ut haec aseciscenda, sic illa fugienda sunt , quae animum occupare,rectumque iudiciueuertere solent,ut timor, odium, cupiditas habendi , Min primis ambitris, quae plane ' omnem eripit libertatem Qui vero nihil cupiat,nihilq; aliud, lit, nisi Deo placere,& vitam aeternam, cuius causa omnes creati sumus, adiapisci,ille nullo labore semper consta tiam quam debet in dicendo tuebitur.
376쪽
De Cardinatu Sed tamen ut certius, clarius con-m qirid in hoc genere salua coscien tia fieri possit,aut non possit, a Cardinali,libet hanc omnem materiam quibusdam quasi pronunciatis explicare. Primum igitur hoc sit Cum nullum impendet malum,nec est ratio timen- vllum ab ullo incommodum, tum quidem debet Cardinalis dicere quod wntit, nec aliter ei fas est. Atque e
constat inter omnes, nec ab ullo in sotrouersiam vocatur Alterum deindetist mitio durius. Quicquid mali, quicquid incommodi instare videatur,nunquam licetfalsum dicere, aut aliter quam quisque sentiat. hoc est probando quod probandum non putet,aut contra improbando, quod sectum esse iudicet. Atque hoc qui mita intelligitur, ut nec aperie, C ta
cite liceat, tacite approbatur aliquid assurgendo,aut aliquo eiusmodi signo
exhibendo, quod communiter in ac cipi seleat.Hoc igitur nunquam licet.
Textiosi malum, quod sibi Cardinalis timeat grauest,malum quod pro ve- ritate lac d Ecclesiae impendea leue , potest Cardinalis ita se gerere, ut nequς
377쪽
nςque assentiat,neque dissentiat,nimi itum viedo verbis ambiguis, sic tamen ut non intelligatur probare.Ηocemna paulo ante diximus non permitti unquam,ut quispiam loquatur, secus ac siniit. Atque hoc etiam tempore liceret sane continere se domi, nec in consistorium venire, aliquo quaesito
praetextu. Quartum ac postrem am,
in quo rei cardo consistit,illud est Cugraue Ecclesis damnum imminet,tum Vero quodcunque malum subeundum sit, en per expromenda est sua cubque sententia Itaque in huiusmodi rebus nullus est dissimulationi locus, non tacendo, non dubie loquendo, non fugiendo Consistorium.Sed clare, libere, cum ea tamen qua docet modestis,ac reuerentia,repugna
dum est. Atque huius rei ratio ea est,quoniain hoe dissiri officium cha..
ruatis ab officio iustitiae , quod illud
omitti potest cum proprium dam num timetur, aut nullus fruetiis speratur, ut in fraterna correctione. Qui vero insuper ex iustitia obligatur etiacum proprio detriment, etiam nulla
378쪽
334 De Cardinalis neque id potest omittere item ut Episcopus in monendis, aut corripiendis subditis.Tale est igitur ossicium cons1liarii, sitatis praesertim coliti xij,
lis est Cardinalis, cuius muneri tanta merces, tantum stipendium honoris, diuitiarum, omnium commoditatu
propositum est, cui Ecclesia uniuersa hanc quasi vigilia imposuit. Vere igi-m Ca=. ur de hoc ipso Gonditi aluus. rado, F inquit, vident aliquid tendere in pei niciem Ecclesi vel alias eis iniustu,
acere non debent, sed expresse contradicere,alioquin peccant. Nam cum ad hoc assumpti sint, ut recte colu Ianes, tacentes hoc casu censentur inprobare, id quod agitur, erroi cui non resistitur,approbatur.Tractat etia curate hanc ipsam quaestionem Hie-D. ων-ronymus Albaqus,&quidem rationes primum affert in contrariam partem, praesertim cum maior pars contra ser Oet,quia frustra iam diisentiatur. Itaque valere hic illud diei um,frustranti. ri,Modium quaerere,dementia magna est. Praeterea posse, fortasse etiam debere unumquemque id rectuininci
'Rm putare, quod pii ix maiori par-
379쪽
Dignitate se OD. p. XXV re rii. Superbum enim,& arrogans videri, ut audeat aliquis suum iudicium aliorum tam multorum iudicio praeserre. Hςc pro ista parte:ipse tamen auteram confirmat sententiam, non licere Cardinalibus veritatem reticere, ob eandem rationensqua supra nos umque attulimus, quia cum ilia cosiliarii, discedunt ab ossici, nisi dent iidele consilium Addit etiam simile quid . dam videri in teste, qui quoniam pro
ossicio veritatem indicare debet, haud secus proditor veritatis censeatur,
verum reticeat, ac si falsum enunciet. Affert etiam Abbatis, d Innocentii ea δε auctoritate,qui aperte docent,in quo6 uis capitulo, conuentu quicunquemai. M.
eius pars sit,ita obligatum esse, ut cum Q aliquid proponitur , quod sit contra
communem utilitatem , libere loqua tur,totisque viribus quantum in eo sit resistat, aliter autem pς are. Ex quo argumetirari possumus,quanto id marigis valeat in hoc Collegio Ordin lium, in quo maior est dignitas , dc maiora triatimtur negocia, magisque cum publico bono,damnoue coniuncta. Quare illud hic couenire videtur
380쪽
Decar alis Σπε quod in Exodo dicitur: Provide de Omni pube rei sapientes , ct timentes Mim in quibu sit veritin. Quomodo
autem in iis sit veritas,qui eam oppri-n conculcarique patiuntur I c omnia Astranus , qui contrariis etiam argutilentis ii respondet. Nam quod obiicitur, frustra dissentiri, cum iam maior pars Cardinalium aliter sensiti Iintius orandum esse alios etiam,
xitate audita suam mutaturos sententiam , quoniam ea veritatis vis est , ut denique omnia vincat. Qu' autem
additur de deponenda propria sen- lentia cum plures aliter sentiunt, verum est,posteaquam quid tu sen ias,dc. quare ita sentias exposueris. Nam si sis auditis,niluta nus pluresin contraria parte fuerint,tum vero decet ita existimare,potius decipi paucos, quam suilios. Sediiunt alii, qui ad legem dum timorem vel cupiditatem suam, illam afferam rationem, sepe Ponti
nem adducunt, iam constitui s. acvropterea etiam si contradicatur, aut bium omnino ruistum sequuturum.