장음표시 사용
41쪽
x De Cardinalis partitione expressa est mentio in ea oratione quam Gregorius habuit ad popul im,pestilentiae tempore,quq adhuc extat in eius vita. Ex his autem septena Diaconis unus erat praecipuus ii Pontifice electus cum Cleri populique consensu,qui Archidiaconus arpellabatur, cuiusmodi fuit S. Laurentius fixti ininister Cundi vero tunc quatuordecim essent Vrbis regiones, Diaconus quisque binas administra, bat postea tamen duplicatus est hi numerus,ut singuli singulas haberene, demum etiam adaucto Romanae Ecclesiae splendore,plures in unaPinquieetegione adiuncti Diaconi, sic tamen ut unus emitterer, aliosque guberna ret. Erant autem in gulis regionibus loca certa assignata , quae appella- Mntur Diaconiae , nimirum Ecclesiae sanctorum tu mine dicatae, in quibus nulla animarum cura gerebatur , sed
alia munera exercebantur Diacon
rum propria,de quibus infra dicemus. Atquelias quid en, Diaconio multis seculis ita distinctas fuisse accepimuna Presbyterorum titulis, ut neque rinitus unus Diaemio , nec Diaconix, Presis
42쪽
Presbytero traderetur. Quae deinde ratio quomodo confusa fuerit , omnisque propemodum sablata disti vitio, dicetur a nobis paulo inseri Verum haec quidem posteriora Ru te redeamus ad priora illa tempora, quibus, ut dictum est, quatuordecimtaritum suere Diaconi, pro numero regionurn , quibus quoniam erant as fignati, ideo Remnarii vocabantur. Postis rem piat radabi qui Ponis .fici assisterent , eique sacrificanti sera uirent,quam ob causam dicti sunt Palatini. Quare decenas iam I
Restane nunc Epi p. diruta Ies,qui ex urbibus Rome finitimis si lecti, inoe quasi priuilegio insignitisinoo soli inter Episcopos Caruina
hum nomen obtinerent, se quentius Summo Pontifici adessent, atque ei quodammodo assisterent. Hi vero nunc quidem sex tantummodo alias veroi item bis competimus Nanx Praerear eos, qui ima sunt Episcopatus unus etiam commemoratur Sylvae candidae, Mad listum II circiter annum M. M isto tempore cum
43쪽
. a De Drdinatu illa Gustas crebris Barbarorum incursibus disiecta vi incolis exhaustii esset, adructa est ea Ecclasia Poetiuerila si cuius tunc Episcopus erat Petrus
Romanus. Atque ex eo sex tantum
fuere Cetu dinalas Episcopi, nisi quod
aliquando e liares causae aliquas Ecclesias coegerant adiungi, quibus causis cetantibus, reditiun est ad hilaeundem numerum:vr non ita prid mLeone X. Potitifice ciura Bernarditio Catuales , de Gulielmo Brisonetiae, utrique Episcopo Cardinali, quos I lius IL deposierat, dignitatem restia tuisset,duas Episcopales Ecclesias ad- tinxit,Reatinam, Tiburtinam sed ea cauta sublata, eodem Leone vitreriste , traque Ecclesia Cardinalis esse et taediam aurem alias etiam Misse a mus, ut cum sub eone No no Veliterna, sub Vrbano II. Nepesina, alia alias additie sunt. his igi tu Cardinatissius Episcopis hos quo,
que inter c aetera accΦimus, qu ad-N-um Presbyteri Gu dinales inet liquis quatuor Patriai chalibus Ecele
44쪽
tarent,suisquisque diebus, sacra peragebant, septenis titulis in singulas Ecclesias distributis; ita Episcopos Cardinales in Ecclasia Lateranensi , ubi Pontificia sedes fuit usque ad Grego-ri XI. reditum inuinione, singulos
suis diebus pen vices in ara maxima missas celebrare solitos, modo praesente,modo absente: Pontifice. Quod apparet ex Anatasio Bibliothecario, qui in vita Stephani Papae, qu crea, tum constat anno DCCLXVIII ei. pressam facit mentionem de Episcopis -Caldinalibus hebdomadariis.Sic enim eos appellat Quare hunc eri in ordi nem suisse accepimus , ut Dominici)s dies Ostiensi tributus es set, proximus
Episcopo Cardines Sylvae candidae,
tertius Porruens,reliqui deinceps S hino, Praenestino,Tusculano, Albano.
Nec dubium est quin id ad Pontificis dignitatem institutum esset, ut sicuti aliis Ecclesis Presbyteri Cardinales, ita huic uni Episcopi Cardinales deseruirent. Atque hi quidem Episcopi etiamsi Pontifici proximi,6 Cardinales dicti , tamen multo tempore nihil
praecipui prae aliis Episcopis habuere,
45쪽
neque eos vel dignitate, vel sessionis ordine praeibant, nisi forte antiqui se tres,ordinatione essent,quod aliis quo que commune est. Sed eorum digni, ita Vna cum aliorum Cardinalium tempore adaucta est, ob eas causas quas suo loco exponemus. Ex his igitin omnibus costar,etiam lsi Cardiae is nomen in veterum, numenti, rarissimum sit, rem tamen ' ipsam, ε dignitatem antiquissimam esse , semperque in Romana Ecclesia
retentam. Itaque nec de Laurentio dubitatur,ut antea diximus, quin Dia seonus Cardinalis fuerit,ac multo ante Laurintium quidam putant ex hoc numero extitisse etiam Linum,dita
tum, clementem, qui Beato Patro consiliarii,&adiutores eranti Sunt etiam qui B. Hieronymum inter Carindinales reponant , eo ducti argumento, quod, ipse de se narrat , Dam Dist. ii sum iuuerit in Epistolis scribendis, idque tum alii fere omnes sensere, tum praesertim Alphonsus Diaconus, qui cle hoc integrum libellum edidit; sed id quidem argumentum stiis infirmite'quoniam scribendi in iniis non ita pro
46쪽
Dignitate mos . p. II. amorium est Cardinalis mare illud
mmius in partem emitrariam, qu llicet Romae aliquandiu sueritinonis'men Romanae Ecclesiae Presbyterum
Hisse constat, sed Antiocheme, quod ipse aperte in Epistola quadam prosia r s. a. Pos mola d ad nomen ipsum attinet, non est dubium quin Cardinalis idest quodpraecipulusi ac primcipalis. Itaque de venti Cardinales itemque virtutes quaedam Cardinales communi, usitato more appellantur.Quare non Romae solum, sed alibim iste in Clari ordine,hoc Cardiu fur nomen, parum inada quo il-aud est, quod in Concilio Meldensicam. 4 statuitur , t Episcopus titulos Cardinales in urbibus, vel suburbiis constitutos ordinet, atque disponat Extatque Gregorii Epistola ad Fortunatum is s. Episcopum Neapolitanu, ita ei Gra- s ii .rianum quendam eoncedi, quemin sua Ecclesia Diaconum Cardinalem instituat. Idemque in alia Epist. Ioan U3.31. nem Episcopum Syracusanum o ηι' ' δε- ne ut Cosmum Subdiaconum Pre byterum facjae Cardinalem. Quod
47쪽
cum sta esset, ut vel in.orninibus,vel in
platisque Ecclesiis sui essent cardina, les,tainen hoc deinde consuetudo obtinuit,ut insola iste Rom.Ecclasia excellentiae causa id nomen remaneret. Romae autem unde hoc nomen stu xerit,non satis compertum est. Pleri que certe omne qu*s viderim uno bassensu,tra dici os putant,qui Iingudia is in uviis praeerant reliquis Pres m. teris . Vel in Diaeoniis praeerant aliis
Draconis , qui etiam alio nomine Ar,chipresbyter , ω Archid om dice' bantur. Hoc enim indicare videturio ante diximus;idem est quod princi- palis.De Episcopis autem quoniam hi aliis Episcopis non iter ne; reddit L c nuphrius aliam c usam , prius qui-Epsit introductum ex similitudine Presbyterorum, qui lii Ecclesiis P triarchalibus seruiebant. Vt enim hi CardinalesPresbyteri vcinabantur de multo magis decuisse, ut Episcopi qui Pontificiae ipsi Ei clesiae seruirent, Cardinales Episcopi vo retur. Desi mde vero adauisto Cardinalium splendore, verius etiam ita appellitos , non
48쪽
qui liis Episcopis praeessent quia
praecipui essent inter alios. Ab his dissentit Bellarminus noster, idque in ' hoc praesertim argumentirin, quod in illa Gogoris Synodo , de qua ante diximus , quae Extat inter eius Epi tib se. stolas, cum trigintaquinque subscri- 3. bant Presbyteri, qui omnium concessi sunt Cardinales , eiusdem tui men Ecclesiae bini subscribunt . ut, sancti Sylvestri, Damasi, Balbim aliarum. Eius igitur haec est sententia, Cardinalis nomen loco. primum im 'positum esse,deinde a loco derivatum ad perso am. Putat enim ex Ecclesiis ipus aliquas fuisse qua Cardinales di cerentna diquibus baptismus , Malia sacramenta conferebantur , idque vidistrimen es etZab aliis Ecclassis minus praecipuis, in quibus illa non fiebant. Sic etiam inter Diaconias, suis se quasdam magis in nes, in quin bus qui residebant etiam si, plures, appellatos esse Diainos Cardina, EM inque ratio est de Episcopis testse Oillis ciuitatibus Rcnmarae
Vini: prorina'. Atque: huic quidem, senten
49쪽
ne Cardi alisse eritiae vesta congruit , quod paulo ante ex Meldensi Concilio Mutum
Nunc illud videntana quod supra
attigimus, antiquissimum fuisse morem,ut suam Cardinatas quisquetene, re Ecclesiam, nec qim dimitteret. Nam quamcunque Diaconus Diaco-o- - Presbytere titulum, vel Episeopatum Episcopus aceepisset, eam deinde linquam stationem perpetuo seruatat, alui sorte vel Diaconus ad Sacerdotium, vel presbyter ad Eps patrum ascenderet riuul si itingeret,in eo quidem loco,in quo semel positi essent , deinceps tota vita per inianebant. Prinia autem occasio hu ius moris immitandi filii ex eo schis mate quod urbano Sexto Pontifice orium, in Concilio demum Pisano quoquo modo sepitum est. Nam cum
Muisque fictionis Cardinales ad unucorpus Missent, quoimmita accidem ut iidem tituli , idemque Episcopatus a duobus Suectavii parti 1 Cardi lilaus tener tur,placuit Alexandro Quirit , qui tunc electus est
tue eos qui Urbani parto sequuti
50쪽
Di iste,ctos . p. II. 1siissent suis Ecclesiis dimissis, alio vacantes accipere. QMd cum e' quibdem tempore honesta,atque etiamne .c ria ratio induxisset postea, si nulla necessitate retentum est, dum Catilinatistentiem titillum iascopatum pinguiori mutare studerct. In quo primum fuisse tradunt Iorda, num 'unnum sub Alexandro v. qui SMartino in montibus relicto .Latiis
ampetrauit; idemque deinde ab M. ni Quarto relicto Episcopatu Abario, alvina oblimii eiusque exem plo Antonius Corarius dimita Por- tuensi ab eodem Eugenio ostiensem quia opulentior erat consequutus est, quod idem alii deinde fecere. Sed rarius adhuc,& parchas, usque ad Sixtum Quartum, qui non solum huius.
modi mutationes creberrime usurpatae, sed etiam quod nunquam antea se . fu erat, Diaconias Presbyter titulos Diaconis assignare non dubita uiro Veirum hoc quo imque ram totum arbitrio Pontificis gerebatur, eum scilicet is volebat, & quibuscumvolabat linea Oro ita inolevit, ut iam