장음표시 사용
1쪽
Ex Bibliotheca majori Coll. Rom. Societ. Iesu
4쪽
Tribus Libris distributar. IN QFIBVS UBERRIME cLVAE CUM M E
ad Litteras, Dictiones, & Ora ionem attinent, explicantur.
Martinensi, Sacerdote. Theologo, Clericorum Regularium Minorum.
ROMAE, Excudebat Stephanus Piuli ius , MDCXX. Superiorum Permissu.
6쪽
Ioannes de Gueuara Clcr. Reg. Min. Praepositus Generalis.
VT Iiber Grammaticarum institutionum Arabicae
linguae a P. Francisco Mariclotto nostrae Religi nis Clericorum Minorum elaboratus, at a duobus alijs eruditis viris eiusdem Religionis,quibus id commisimus, recognitus & approbatus,typis mandetur,praesentium tenore facultatem concedimus;dummodo caeteri, quibus hoc munus incumbit,similiter approbauerint. In quorum fidem has litteras manu nostra subscriptas,di nostro sigillo obsignatas dedimus Romae in aedibus nostris S. La renth in Lucina die et r. Aprilis I 6ao.
Imprimatur si placet ReueredissRM.S.Pal.Apost. Caesar Fidelis vicesgerens.
EGO D. Franciscus Donatus Rom. Ord. Praed. iussu Reue rendis. P.M. FLHyacinthi Petronii Rom.Ord.Praed.Sac. Pal.Αpost.Magistri,vidi,perlegiq. opus istud, cuius titulus est Institutiones linguae Arabicae editum a R.P. Francisco Marte-lore' ClenReg.Mim nihilq. in eo reperi,quod fidei , bonisii moribus repugnet; immo valde utile existimo pro ijs,qui hane Iinguam sitiunt , ut alacriter possint scilices haurire aquas , optat se Deo duce assequi bravium. Ego Fr.Francisciis qui sup.manu propria.
7쪽
EGO Isaac Sciadrensis Maronita e Monte Libano,
Collegir Maronisarum in Urbe olim alcimnus , Sacra Theologia DocI. ex commissione Reuerendiss P. F. Mariu-ihi Petronij Sac. Pal. ovo l. Magistri, Grammaticam bane Arabicam vidi,-nibit in ea contra em,aut bonos mores
. Gregorius Donatus Romanus,Magister, dc Reuerendiis P. F. Hyacinthi Petronij Rom. Sac. Pal. Apost
8쪽
annis, quae tua est in Christi nς Reipub propagatione summa vigilantia s Beatiss. Pater
ut externarum linguarum studia,quoad posse, coetus omnes Religioserum capesserent,tanquam maximo emolumento ad Sedis Apostolicae gloriam , & ad Barbarorum conuersionem proin futura . Commendabas, Pater Sanctissime, inter alia, Arabicum praecipue idioma, quo cum Mahomedanorum instituta ,& leges exarata legantur, multaq; alia, tum contra nostram veram legem , ac fidem , execranda & confutanda ; tum etiam
pro naturali philosophia, ac liberalibus dileiplinis e tenebris eruenda; fiuctuosum nimis foret,si plures identidem religiosi, ac eruditi viri ad res h
9쪽
iusmodi consequendas, eo ipse, prout opus est: idiomate callerent. Quamobrem maiorum instituto, qui semper Romanae Ecclesiae, eiusq; siuminis Hierarchis morem gerere studuerunt ; omni diligentia , omnique impensa Clericorum Regularium Minorum Religio Apostolicae SediJummopere addicta, tanta alacritate externarum omnium linguarum stladia,& prςcipue Arabicam institutionii elucubrationes amplexa est , ut eas quas adhuc nemo completh, & exacte tradiderat, ma- nuducere non duoitarit : ipseq; tantum insudarim, ut,peractis Philosephiae, ac Theologiae stu-
dijs, omnem conatum, Omnemq; Operam contu
lerim, ut tuae Beatitudinis mandatis, meae Religionis hortatu obtemperarem. Quaecum in hisce Grammaticalibus elementis ostentarim , si a tua Beatitudine grato quo siles animo accepta se rint , tantum eruisse ad Dei gloriam existimabo, quantum tua benignitate, & clementia adoleuisse
poterunt existimari. Vale. Sanctitatis Vestrae. L
Humillimus,ac deuctissimus seruus ΡFra Miscus Martelotius cierim. Mim
10쪽
Niversa Linguae huius facultas apud Arabicos Authores bipartita est. Vna pars dicitur Nahhuon; Atera dicitur Tastia phona Prima docet dispositionem, ac variationem vocum penes varios earum respectus ad inuicem in oratione, quibus scilices postulant locari nomina in suis casibus , ac verba in suis modis, quod sit per dispositionem aliquam in sine tantum dictionum Distam; qua vel dictio variatur in fine, quod dicitur E-rabo, idest, declinatis , siue inflexio: vel semper eodem modo permanet,quod dicitur Benao, idest, aedificatio laue firmatio . Vnde pars haec dicta , apud Authores describitur lieiaest,scientia principiorum, quibus cognoscuntur di possiones vltimarum extremitatum dictionum declinando, vel mando. Secunda vero pars docet variationem vocum ob diuersa significata ab Alute , hoc est ad significanda genera , numeros , tempora , personas , actionem , passionem, abstractionem, concretionem, derivationem,
comparationem , & caetera huiusmodi , quae distinctὰ significari non possunt cum suis differenti js , nisi diuersificatis vocibus . Vnde definitur haec pars
idest, conuersio, siue reuolutio trunci,seu tbematis unius ιn