장음표시 사용
71쪽
Ceolfridi Abbatis sui, ait Q isd di crimen Tonsurae, nocet iis, qui habent νὰ aera sidem in Deum , c charitatem erga proximum , Uertim cἡm non legerimus Ulam comρο- uersiam inter Catholicos scriptores, de discrimine Ton urae ,prout fur de Paschate. Et l. dic. 16. ubi improbat morem Aidani in obseraatione Paschatis, nihil tamen dixit c0ntra serinam coronae, quam gerebat. Rectilis hoc potuisset attribuisse S. Patritio, sic quod resert Vsserius in Antiq. Britan. p. r. 9 . sanciust in Synodo Canonem, quo excommunicandus declaratur clericus, si non more Romano capilli eius tonsi sunt.
CAPUT DECIMUM VOD MONACHI BRITANNICI, D E QVOR
caede accusetur Sanctus Augustinus, erant etiam graui errore, imo Heresi, implicati. I NIO Britonum Git, quM Pascha celebrandum erat in die Domi-
nico, qui incideret in Lunam decimam quartam inclusiue primi mensis η ,.ἡ- que a a Vige imam eiusdem. In quo, partim consentiebant, partim dissentie bant tum a Catholicis, tum a Quata decimanis Asianis. Nam dissentiebant a: in decima j ossis, di conuoliebant cum Catholicis, in eo, quod censies. h. basu i a clia omnino celebrandum in die Dominico, ut testatur S. Wilfridii apud Bedam l. 3.c. 2 3. & ipse Beda l. s. c. q. di i 7. Quart decimani vero Asiani, Pascha celebrabant ipsa decima uaria Luna, in quemcunque diem hebdomado incideret: distentiebant etiam acatholicis, quod celebrarent Pascha die D minico a decimi-quarta luna ad vigesimam, cum Catholici illud celebrarent in die Dominico a decim,quinta Luna ad vigesimam primam, adeoque Brit nes ipsam Lunam decimam quartam una cum Asianis includebant in testitimo tempore Paschalis, quam Catholici excludebant,& LunamVigesimam-quartam excludebant quam Catholici includebant. Vide Bedam l. 2. c. 2.& 19.2. Quod aut Un hoc grauiter errabant, probatur primo, quia ut S Nil sti-dus .vir doctissimus apud Bedam l. 3. c. as de Ceolfridus i. s. c. 22. arguunt erat contra legem, celebrare Pastha Iudaicum quod erat typus, & si ura Passechatis Chiistiani ipsa decima-quarta. Nam Exodi Iet. dicitur seruabitis eum Agnum que ad decimum quai tum diem mensis huius, immolabitque eum vn uesa mul vj iij. titudo fit uinum Isi ilad vesperam. Vbi licet decimi quarti diei fiat mentio, non ta- h. i. h men ut eo ipso die i fieret Pascha, sed in vespera illius diei, hoc est, ut Aenu, offerretur, quando luna habet i s. dies. Secundo probatur, Quia ut arsuit id m
et brare Pascha ipsa decima sua a Luna due fatu exempta
. - , Chri ti, qui celeb: abat Pastha tum Iudaicum, tum Christianum, in Vespera 'nae Mecima -quartae,quae Vespera pertinebat ad Lutiam decimam quintam . i. I mque ait Bedat. de Rat. temporum c. 17. ubi citat verba Theophili Alexandrini, probantis, quod Pascha non sit celebrandum in Dominica, quae incidit in ipsam decimam-quartam Lunam, quia inquit au Mummisi tum decim;- quarta Luna, quod6ὶ contra legem, aut ieiun bimus die Dominico, quod o Manichium
A. P. Dae texatis praeoccupandum, nihil minuendum ene decerneret. a m potius saluit, ,, e pectaretire, iuxtίpraecetium legis idem p ranu Anm mensiis, expectaretur d--M-qua, tus dies issim, expectaretur νespera eiusdem. liem: dec exin, γ pso cu traditio, quae per Marum Pereum Romaepraedicata , per MarcMm Eu Nebstam, . interpretem Alexandriae confii mala es, vi adueniente prιmo meust , adueniente in eo emera dies decimae uintae, ex ' letur dies Dominica a decima - quinta dieini dem mensis. Oeautem
hanc vere Apostolicam traditionem, testatur Eusebius i. s. Historiae e. Σ . his
72쪽
qui aduersentur x Augu lino Lib. I. CV. io.
verbis: Caetere spraeter Quartodecimanos J Ecilesie, periniuersum orbem terrarum di perse, suetudinem, ex pejbotica traditione , ad hoc sique tempus continuatam, tenebaκt. Et Cyrillus ad Innocentium: sanctum Pasicae mi lemum , eiussu acra solennita , ' sicut ob a Saluatore nostro , hilu tradita, illibata mansisset, si eam quorundam in ia entium peruersitas, inter caetera fidei sacramenta , minimὸ comammasset : Victor Papa
primus, Epistola ad Desideriuntagiennen : apud Baronium tomo secundo in
Appendice: sicut sancta fraternitas tua , a Praesbyteris, qui s , lotos in carne mi derunt, erudita υλ, qui σ Sces si im Nnue ad tui te rexerunt, no decima quarta Luna cum Iudaeu,sed decima-qnmta ue ad Ti simam-primam palia Catholica Ecesesia celebrauit: Hanc doctrinam in petriis c Patiliti instituerunt. Leo Papa Epistola ad Proterium a su .nim Alex. Oportebat , ut ab Alexandrine Ecclesiiae Praeste talia scripta de tempore Pasichatis j ad Apoisileam sedem mitterentur, quae e tenderent, mari serto beata simi Petri I εα ε .ctyloli, hoc ab initio pers. Marcum eius discipulum didicisse ri Uptios, quod constat in Adi se Romanos. soaomeniis l. 7. c. i8. asserit Romanos, sequi traditionem Petri& Pauli in eelebratione Pastitatis. Idem asserit S. Aldelmus in Epistola ad G runt hium regem Britonum Idemque agnoscunt aliqui b Protestantes. Nam ita
Iuellas artic. i. divis r s. Occidentalis Ecclesiia, in obstruatione Pascae ,sequebatur s. Perrum. Eliensis in Respons ad Apolog. Bellum in. c. 7. In Paschate, aba u prima' fuit, aba Romae, alia Ioannis syloti, alia Petri per Occidentem. Sic citain Whi-taherus Controu. I. q. 6. c. 16. Fulcus in sua Consulat. p. ἴα3. Quart6 quit ut ait. S. Uilfridus i. cit. mos Britonum in tempore Pas e , αὐ
pluribus Concilijs Prouincialibus, tempore Papae Victoris, ut refert idem Ea- sebius i. s. Historiar c. 23. Itemque post Concilium Nicenum, ptaeceptum sib ena Anathematis, in Synodo Anthiochena, de in Concilio Chalcedonensi. Quint b, quia ut arguit idem S. Wilfridus mos Britonum erat contra runiuersilem Ecclesii e murem. Idemque ait Beda l. a. c. 2. & l. s. c. 16. Neque id negabant, M. Os aut negare poterant eius Aduersarij. Et Eusebius i. s. Historiae c.r3. scribit, quod talia consiuetudo Quartaciecimanorum in nullis prorsa s al3s Ecclesium,quam obseeν--ta friget. Et ibidem: Unum Omnes Ecclesiae Ecclesii, si cum domi ac de tempore Paschati si confirmant. Socrates etiam l. i. c. s. Dis ensio de te isest si Pasichalu per
Opi niti partes solummota peruadebat, dum air ibi j 'olum moee Iudaeorum celebrandum esse eontendebaκt, at 3 autem christianorum bique per orbem terrarum distiserum , in eo pro. sas consuetudinem imitandam, censebant. Similia habri l. q. c. 23. Et Sozomeniis l. r. c. is. Atque hinc est, quod Beda l. 3. c. 2 s. & l s. c. i 6. 19. & 22. vocet Catholicorum morem celebrandi Paschalis, Catholicum Pasicha,& Catholicam Pasicae Obbe uintiam. Sext6a rguit S. ilf idus i.cit.Q'ia mos Britonum ac Scotorum aduer- ω Mosabatur Decretis sedis A postolicae:Nam ita loquitur. Decretasedu syloticae , imo uniue salia Ecclesiae, haecque literus re confirmata contemnitis. Et Honorius Papa apud Bedam l. r. c. 19. hortatur Scotos c socios Britonum in suo erroreὶ Nesuam paticitatem , sapientiorem ,siue antiquu ,siue modernis, quae per orbem erant, Ch testi Ecclesiis, olimarent, contra Paschales computus, contra SDoucaba totius orbu Pontificum,aliud Pascha celebrarent.
. Septim6, quia error Britonum circa tempus Paschatis, aduersabatur di- C- uino iudicio: Nam sui refert Beda l. et c. r. cum S. Ausustinus non potuisset disputatione Britones conuincere, i. doctrinae suae confirmationem, & eorum
consutationem, coram ipsis, illuminauit caecum, ita viij confiterentur, veram eri tino.Qeiustitiae Mam , quam praedicaret M 'stinu . Et l. s. c. io. refert, quod S. Egbertus /1 caelitus admonitus fuit, ut adiret Columbae Monasteria, quae hoc errore tene- , bantur : Debet sinquit caelestis Spiritus r ad Columbae Monasteria menire, quia aratra
eorum non rene incedunt: oportet autem eum ire lumbaeetramitem reuocare En, utitu A .i a se
dicio caelestis oraculi, Aratra quot decimanorum Scoticorum, seu Britanni- N-ς corum, non recte incedebant, & oportebat ea reuocari ad rectum tramitem. 'I Fuisse autem hanc vere caelestem visionem, liquet, tum ex miraculo, quo, clim ..i. P
73쪽
43 Quales erant Monachi Britan. s. sine iis, diliis ire euperet, impeditus est,tiim CX Scotorum conVς si 'ς
quam perfecit, tum ex iudicio Bedae. Tanti igitur hic crror Iaco visus est, ut S. Esbertum, citin o. socijs ad conuersionem Infidelium properantem, detinu rit, eumque potitus ad Q artodecimanos hos ab errore reaocandos, miraculose amandare voluerit. Leda etiam ipse de Ratio. temporum c. qi .sed spe
ci tibiis diuisae aut horitatis iudici's, si seruantiam Drarem, qua n tenemus , defendimus.
Lerimim namque , cribente A. Cyrillo Alexand. 0 copo , quia Pachmius Monachos , insigni factu AE uolicae et ratiae , fundatorque uapti, Caenobiorum, ediderit ad Minoteria, quae recebat , literas, quas Angelo Actante perceperat , t non erro incurrerent insit in sem mi- nitatis P schalti ratione. Ibidem refert ex Paschalino in Epistola ad Leonem Paph: .. pam , miraculum de sonte in ' Sicilia ebulliente, ad ostendendum legitimum A. r. diem Paschatis, po ut etiam refertur de alio sit nili sonte in Hispaniar de quibus
'' i se legi possunt Sigebertus Ann. qi7. 73. Gregorius Turonensis l. io. g. 22. & l. s.c. 17. Alantis Copus Dialog. s. c. I9. Baronius Aran. 173. Bellarminus l. 3. des, , , , s. cultu sanistorum c. 12.&alij. His adde, quod S. Axigustinus Epistola tiy. c. s. v. V - dicat : Spiritussanctus, transiitum illum de atia Tita in aliam τι tam , quod Pascha no- in i ii decima qua tu Luna dioluit obseruara, vique ad vigesima p am. Illa quibus
p . omnibus liqui Ubpatet, quὼd Britones errabant in sua obseruatione Paschatis, gula aduersabantur & legi veteri, & exemplo Christi, & traditioni S. Petri, α ecreto Concilii Generalis, & multorum particularium, di statuto sedis A p stolicae, te mori uniuersalis Ecclesiae,ac detuum iudicio Dei. Restat probandum, quod bic error eorum erat in re graui, & ex pertinacia scit ignorantia affectata. s. inod eorum error crat in re graui patet, primo ex ingentibus Elogijs,quibus D; ἡ .. S. I atro ornant sestum Paschale: Nam ita Constantinus Magnus in oratione j ' ad Synodum Nicenam apud Eusebium l. . c. i. messe lus Paschaia , olo eluti cla- , , ruri r Um0m diei, solis lumen. Et apud Theodoretum l. i. c. Io. Cogitandum ob nefa
rium esse , in re tanta , e tanto si uitatis cultu, distrepantiam iuueniri. Item : 1 c quo
que confideret sapienti an Liam a birae, quam sit horrendum, os deforme , eisdem diebuιN 'isi alios esse ieiun,s, alios conuiti s operatos. Haec ille, cum tacita saltem approbatione, magni illius Concilij. Nazianzenus orat. a. de Paschate: ait quod Pascha sic , , , , . . Fesivit a styliuitatum, celebritatum celebritas, tanto caeteris omnibus Aperior, quanto m sol sera, antecer t. Et orat. de obitu patris: Dies Pascae, rex dierum. Leo serm. de Quadragesima : In omnibus solemtutatibus Chelytianis. ηon ιζ noramus Paschale Sacramentum es 'praecipuum, & Sermone i a. de Quadragesima: Festum, festorum omnium
maximum. Et Epis L Gq. Paschal bitam , suo Sacramentum lutis humanae maxime η-tinetur. S. Atigustinus scr. i 3. dedi uerus '. quomodo Maria I irgo mater Domini, inter omnes muberes principatum tenet, uas' intercaeteros E es , haec, Paschalis o omnium dierum mater υὶ l. coiit. Epistolam fundamenti c. 8. Pasio emi totius iam mi u festibi p-mtim tempus e A. Vide plura scrin. I 6 q. de tempore. S. Gregorius homiliara. Hate ille nobilitatem lentuli aris dicam, quia solemnitates caeter antecediti sicut enim in si cro eloquio , si in asanctorum, et cantica Canticorum ,pi su dignitate dicunt ust , ita haec iliuitas recte dicitores lemnitas solemnitatum. Beda l. s. c. 23. vocat eam praeci amso innitatem , critim nam btiuitatem.
si et ... Pastitatis, ut ad illud statuendum, habita stierint Concilia Romae,in Palestina, in . . . ' Ponto, inGallia in Ostroeni, Corinthi,& alijs prope innumeris locis,quae κο cous u f ait Euseb. l. s.c. ra. J iudicioque 'nam eandemque de illis disti obseruatione tuliae siententiam. Eademque causa fuit cogendi Concilii Niceni: Nam ita S. Athana sitis Epistola ad Episcopos Africae: Nicena Synodus, ob Arianam siclam , contro-
. uesiam Pasch tis celebrata fuit. Et l. de Synodis Arimini,& Seleuciae : tqtie ea cause fuit, cur γmue us orbis iu Concilium c Niceae: coiret, eadem die Giques sum I Pascae J celebraretuν , c haeresis, quae sui pullulauerat Hrcuteretur
astris in regi aut . Nam Constantinus ut iudimus ait quod sit Nefarium. re L
. --, , m deforme in eo dissentire. E*phanius haeres. 7o. inquit: Revera duo maxima c- rei buri nobiι Deus per C es antinum: quod con uit S nodum, ediditque fidem modo Nicea
74쪽
qui aduersantur S. Augustino. Lib. I. Cap. Io s
peiceae editam, uod curauit, quia ab ipsis corrigere ur Paschalus tuita ad τηαhemus . m. Victor Papa Epist. cit. vocat errorem in Pascitate , pernitiosum errorem. Et is ut tradit Euscbius i. s. c. 2 voluit excommunicare Quart decimanos, tanquam homines alterius Dei. Et Patres Concith Palestini fac de re collecti, apud Eusebium Ibid c. 2 s. ita scribunt. Episuae nostrae exem unia per Omnes Ecclesia ran semittantur, 'tine rei es cmur animarum, quae diuersis erroribus immeetuntur. S. Anatho lius apud eum i m l. 7. c. 29. Non parum delinquere dicimus eos , qui ante quinoctium
'vernum. P haput ni esse celebrandum. In Concilio Chalcedonens actione prima in multis abiurationibus haereticorum ita dicitur : Anathemati O, eos, qui non celebrant A rem diem Pocli sicut sancta oe catholica Ecclesia celeb, ι. Im 6 ibi proponitur initus irrocli forma abiurationis : Omnu , qui non celebrat sanctum diem Paphae hec redum sanctae catholicae Ecclesiae statuta, nathema sit. Et in Consilio Epha sino e. hya. Ailathemati O, illos, qui sanctum Paschatis diem , aliter celebrant , ouam eum ancia , Cathobca , c 'sos Ohca celebrat Ecclesia: In Concilio Antiocheno c. i. qui ausu fierit saluere Ca nonem magni Concili cem de celebratione Pasichati Anathema sit. In Canone octauo Apostoloi um,ita statuitur :si quo sanctum Paschae diem ante aequi
noctium cum Iudaeis celebrauerit, deponatur. Britonea autem nonnunquam celebra
bant Pascha ante aequinoctium, ut eis obijcit S. Wilfridus apud Bedam l.3. c. et s.& Ccolnidus i. s. c. H. S. Leo loquens de tempore Paschatis Epist 6 ait. Non
leuiter detin tritur , si in principio Sacramenti Teritas mira ab uniuersati Ecclesia noui nero . Et Epist. 6 s. Ad omnium salutem tertinet, ut Dei cultus nullo eredire L latur. Theodoretas in Historia Patrum , in s. Maraiano, refert, quod ille sanctus nole-
bat communicare cum quodam Ercinita, qui Pascha obteruabat aliter, quam Concilium Nicenum decrcuerat. Et s. Augustinus noster, eiusque socio, licet cupidis sini communionis cum Britonibus, nolebant tamen cum ipsis communicare, nisi Pascha celebrarent more uniuersalis Ecclesiae. Neque in hoc it untur reprchensi aut a Si Cregorio, aut sqccenbribus eius, quὶn potius ab aliquibus eorum approbati: Nam Papa Monori s , ubi intellexit quit Beda lib. r. c. iq.; sco os errare in obse uat jone Paschati , hortatus ineos in s m truci
rem sapie orem omnibus per orbem Ecclesiu aestimarent, ne sontra Paschalis computus ire tu Synodahum totius o. ii Ponti cum, aliud Pasi a celeb, t. vitalianus p. apud si ei tum in Epitiolis Hibernicis p. ia 6 nouam enim celebrare silcbcinus J auctum P cha, nisi e una /- ροι oti m . ca iram 'sidem, toto orbe celo radito, ac, istianislebe, id est, secundum A b dicam tim yrae. Sanctorum Patrum, accouentum S. Cyrilli, Dionisii. Ioannes autem Papa quari s multo acri s ait Neperimis quos iam Prouinciae olbae, contre; orthodoxam Mem κουame et rei hae sin m aio rei sa e conantes , Pascha in quo πς titus es Chrisus, nebulosa caligine refutante, , de ι uiris frani cum Hebraeis celebore nitor ei. Enivi Vocet haere di contra O - , . rhodox mi deo, celebra e Pascha Luna decima quarta,ad quem modum Virio: - ia . Papa censuit o-decimanos Asanos esse alie iussi et cui sententiae subscribens Beda, audit quo Disolae mus P paea principio, maleslὸ declaratur, nupo, mὶ temporibus illis, hanc apud eos haeresim exortam. Et Ldflc.i,iΤ. proὴtetur, quod hunc errorem tum dere tur , Ettiim ibid. c. 26. tum l. y c. 2o. vocat am s tori . Ceolfi idus apud eundem lib. s. c. zz. vqc it tunc errorem n α μ'
haec sacris literis confirmita ,se m contemnitis, absque ulla d irati rinleccarn, Ncque
aliter excia fateos, qui stanc crrorei optitas secuti suetant , qtam ex ignoranti ob deicistum idonei Doctoris: quo modo etiam Beda ibi a m c. excusse . S. Aldelmus Epistolp ad Gei untium regem Britonum, Coinsertum nota es , ouu
tale 6. O tempore apud Statos, error maximus exortu es, quorum errorem Hono U
Papis c. S. Aullustinus ipse apud Bedam ii. a. ca. a. ita alloquitur Britones i
75쪽
16 similes erant Monacti Britan.
FH utatuν aliquiis ἐν re , C per cuius preces fuerit o ratui, huius fides, O operatio, Desdosa, omnibus equenda , c Lirin. In quibus verbis, aperte supponit, quod ἡ- 2- μ. des sua, non secusac operatio, littera erat a fide Britonum. Quinim6 Angli illi, qui a Scotis eruditi, hunc ere Nem imbiberam, tandem cum pernitiosum esse merito suspicati sunt. Nam ita Beda l. a. c. 13. - mertia movit haec quoio de
Paschate Phensius, O corda multorum , timentum , nῆ forte accepto Chrstianitati, πο bulo, in vanum inurerent aut cucumissent. Atque os inus Norali ambrorum rex, ubi
audiuit disputationem S. Wilfridi cum Colmanno, conclusit, quod S. Petrus eum in ca uni non esset admissiirus, qui eo errore inficeretur ; cui inquit Beda
l. r. c. is.) a e erant assidentes quique, si ιὰ utanto, maiores in.i cum mediocribus. Malinei buriensis I. a. Pontis p. 233. est. Scori in ob eruatione Catholicae Pascae delira - si ἐν bant. Hermanus Contractis in Chronico Aran. 63o. His temporibus, haeresis de Pa-ΝM, Pela mana , Britanniam turbat. Bellariminus etiam L 3. de verbo Dei ca. 6. notat, quia habiti sunt haeretici, sui non acquieverunt Pontificis decreto de tempere Paschalis. Et Bro erus Annotat. in Fortunatum l. 3. in uit: Mira bit B itannorum in heresi ny natio, re quoque rempore, quo Gre or maeni ius u Au u stium in sistanHam vi leuit. Ac Dareus, etsi Scotus, in confutatione hit aheri l. io . ita censet de Scotis It h.. quari decimanis: Hi prosecto ali quene e ritatem a 'sicerent, et i norantia i editi, D. . .. Ahaereticorum H -- decepti, Tel certe, reiici fuerunt. Sandetus de Petra Eccle-
.m z, ' saec. 16. Hos amnes,subtu aruηt Britones, non maris ob aliam causam, quam quod μ' ee ruat d/serere mererem suam fidem: nam ceperunt obseruare pisca iuxta morem Iud um Bostius i. 8. designis Ecclesiae c. i. g. a. uo tempore Au ustinus missus es a Gre' rio marao, nullus inmittannia Cathiacus erat . idemque habet l. s. c. ii r. & l. et q. c. i. l. i. c. s. Britones illos vocat Haereti os. Harpessuld. sec. r. c. vlt. Mit . , insuae presidiae tenebris iace ant. .
8 Demsim ratione probatur, quod Monachi illi, quorum necis Augustinus falso insimulatur, haeresi laborabant. Nam de licitum hulabant celebrare Pascha ipsa decima-quuti Luna, eontra uniuersalis Ecclesiae prohibitionem ,& illicitum , non celebrare Pascha decima quarta Luna, si in diem Dominicum incisederet. Censere autem aliquid licitum esse, quod uniuersalis Ecclesia prohibet, haeresis est: quia si quis Ecclesia no audierit, habendus est, ut Ethnicus,aut Publi. - canus, aut aliquid illicitia esse, quod vii aer alis Ecclesia praecipit, qui, hoc osset . Rci.ι i. negare Ecclesia esse infallibile, in decretis fidei, seu morae Quemadmodii modo esset haeresis, censere communionem sub utraque specie, e licita, aut sub una
π speeie illi etiam Et Castro de Haeres. v.P hi, ait: Neputet,ut ira decimanos ut dicisλ hae et i , , quia Pasicha decima quaris Luna celebrabant sed quia ita esse necessario facien- dum e edebaηr. Accedit, quod Nouatianorum error erat, censere tempus cel
zz i Hai brandi Pascha esse Adiaphoroii, ut videre est apud SoZomenum L 7. c. is. mul ' 'I toque magis erior Britonum damnandus, qui censebant illegitimum tempus celebrandi Pasicha, esse necessarium, & legitimum , esse illicitum : praesertim
cum id tacerent, sine ullo idoneo authore, aut argumento. Nam etsi Colma nus allegaret authoritatem S. Ioannis Euangelistae, & S. Anatholij, cos tamen Britonum errorem non approbasse, clare ostendit S. Tilfridus: Ac proinde minus excusabiles erant, quam Q ari decimani Asiam, qui reiicra S. Ioannis exemplum sequebantur. Britones autem saltem tempore S. Augustini s cien- , seu ex affectata ignorantia errabant. Nam ut resert Bedn l. i. c. r. et si v dissent s. Augustinum insigni miraculo eorum errorem confutasse, ac confessi
essent, eam esse veram iustitiae viam, quam Aurulinus praedicabit , tamen eam sinus noluerunt, imὁ cunctis i quae dicebat, contradicere laborabaκt. S. etiam Wilfridus l. 3.e: r r. ita alloquitiar Scotos, Socios B ritonum in suo errore Petri t dit omit tenter contradicitis, Item i Decreta sedis Ap ybincae, ὁ ' niue silis Ecclesiae, haecque fac is literis
eonfirmrta , contemnitis lucio labore contra torum ομ. purnatis. F t t .lebat ri norius Papa suam paucitat sapientiorem. De antiquis, iue modernis, quae per orbem
erant, Eccliniis, Utimabant. Et ut aiebat Ioannes Papa ) Catholicorum re- furabant. Atque ut habet Beda L s. c. vltimo. Catholic Ecclesctatutum
76쪽
qui agaesis fur 'S. Augustino Lis. I. Cap. io. si
m ha mimur be, moribu ue imprum, impugnabaηt. Et l. r. c. et O. Vsue hodie, moris est Bettonumsidem retitionemque Anglorum proinihilo facere. Et l. a. c. a. oblata sibi pese pertie salutis considaspreuerant. At conuadicer conscsse, & a Deo miraculis com probatae , viae iustitiae: scienter contradicere traditioni S. Petri: contemnere decreta viuuersalis Ecclesiim: pugnare contra totum orbem, aestimare se apientiores tam antiquis, quam modernis Ecclesis : res stare Pascha Catholicorum ivniver salis Eccseliae statutum pascha impugnare fidem religionemque Catholicorum pro nihilo facere: perpetuae salutis consilia spernere, procii ldubio pertinacium haereticorum est. V. Praeter scientiam igitur x it spei manus, quando li. de Concilijs p. uo.
scripsit. Pro charuatis sanitatem aflam ese ab sui tino, cum Britannis,gdum et, neutri res eo m consuetudines subito tollere, nouas ubiιυ luxus i ingerere. Quia hic non agebatur demeris ritibus aut consuetudinibus, sed nuin consuetudo Britonum circa is ta tempus Pascae, esset necessaria. Catholicorum vero, illicita. Quod clim Seliis δε ς -- maticum ae haereticum sit, non potuit, ei Augii 'inus, salua religione , coim , niuere. Accedit, quod alia iit ratio Paschatis, & aliorum Rituum , eo quod Pas--ρ cha sit praecipua solemnitas Christianorum, in qua ut vidimus in deforme est e libi 'Chrillianis discreparet His omnibus adde, quod quartodecimani numerantur eum inter haereticos, non solum a V S. Patribus sed etiam i Protestantibus in Colloq. ζ Ratis bon. scis. io. a Musculo in locis, tiri de haeresi, Mortono a. parte Apologiae l. t. ca. 39. Scalijs: ac Whitaxerus it. 6.contra Dureum sec. 3 agnoscit, Pastatu 1'. maii bis mad fidem spectare. Britones amem, partem haeresia inartadecima-ι norum Asianorum tenebant: Nempe Pascha debere celebrari ipsa decim, quarta Luna, modo in diem Dominicum incideret. Non est autem praeter charitatis suauitatem, sed maxime iuxta charitatem, cradicare omnem surculum .haeresis, quam primum quis poterit, quia est venenum seu mors animarum.Sed nec poterat Augustinus, salua religione, atque anima sua vel ad horam coma municare cum iis, qui pertinaciter vel minuitam haeresim sequebantur. Egit ergo Augustinus iuxta eliaritatis suauitatem, tum erga animam suam, quam nolebat infici communione haereticorum, tum erga Britones , quibus, & dispa ratione , dc miraculis atque sua ab ipsis secessione, quam perniciosus esset ipserum error, ostendit. Et praeter veritatem egit sulcus 2. Corinth. it. Nota. s. 8calij Protestantes, qui hos Britones vocant Caibilcm, cui n&Schismaticiatis pro . . que etiam haeretici fuerint; unde Magdcburgens. Cent. .e. io. l. si 8. scribunt Π quod S. Laurentius multumsudauit, is Stolos Socio' Britonum in errore
Ecilesii Catholica coniungeret. Quod est plane fateri, eos non fuisse Catholicos. Ac Chil linguorthus c. s. n. 3o. agnoscit, quod post Concilium Nicaenum, iure lici poterant excommunicari, qui aliter quam a Concilio statutum suerat, Paschatis ri. -- tempus obseruarent. Quod praedicti Monachi faciebant. Poterus etiam sec. r. p. si agnoscit, quod Papa Britones, ob eorum tempus celebrandi Paschatis, asina communione absciderit, citatque Baroniam A nn. 6o . di Vilerium derelia preui serione Antiq. Hibernorum ca. s. ac i o. Godπin. de Convers. Britan. c. a. ait Pasi
chalus emnitatis celebrati reundumna mam, marem Orientalium, ram perti citeria camis ritamus retenta ne dicam raracaciter.
77쪽
CAPUT UNDECIMUM. a Vo D MONACHI BRITANNICI, DE VORUM
nece Sandius Augustinus, accusetur , erant impij in Deum, in
homines iniqui, ac improbi. 1 li. , VOD errat in Deum im ij, patet. Nam S. Augustini doctrinam, quam L '' sua disputatione, & ini igni miraculo, a Deo confirmatam viderunt, dc
ipsime esse mirari iustitia fassi saerunt, nihilominus admittere noluerunt, imo, omnibus, quae ab Augustino dicebantur, contradicebant, uti refert Beda l. a. c. et Atqui agnitam veritatem Dei impugnare, scelus est in Spiritum sanctum, quod neque in hoc taculo. neque in futuro remittetur. Praeterea viue hodie i ait Beda ibid. c. ro. u es- imium , em reli monemque Amorum pro nihilos cree. At impietas est in Deum, fidem religionemque Dei, qualis erat Anglorum pro nihilo secere, ob odium gentis, quae eam colit Quod etiam erant an homines iniqui, constat, quia tanto odio gliscebant in Anglos, eo quod 1 os maiores ex parte Britanniae ante annos i 3 o. eiecissent , ut nullis S. Augulum precibus, vel minaci vaticinio induci potuerint, 't una cum ipso, Anglis tunc Paganis, viam salutis annunciarenti unde Fodius ipse in Actis suis p. ior. et ii
Augustinum reprehendat, addit tamen : Britannos multu reprehensionem mersera quod in Tindicando temporalem iniuriam oriritu.i, o ficium ne brerem, acrecusarent
opem suampraestare ad Idololatras Saxones zmiamsalutis ducendum e Beda autem l. 2. α. vocat eos ipsos Monachos, qui occisi sunt, perfidos dam gentem . Gς H exercitum pro quo orabant- Nefandam militiam: Et ait, quod temporatu interit hi em senserior per di, quod Maia sibi perpetuae alunt consilia spreuerant. Quales au-zz tem Dei intante acruentum S. Augustini, docet l. i. c. 22. his verbis: Da cocta
.ritatis, lac ius mae moderamina concul a , ac subuersasset, ut nullum earum, non dicam, uisi iis vestrium , sed memoria ,prater in paucis , TaldE paucis, Illa areareret . quin inter Hia in m alutiam Areumfac a , quae historicus eorum c a flebili ermone describit, e hoc addebant , ut nunquam im Saxonum ue Miserum ecum Britanniam ecla, ver
Lim si ei aedicando committerent. Et de Britonibus sui temporis aul. 3. c. vlt. T Mus Ecclesiae statutum P0cba , moribus improbis impurnant, Et tum Gildas, &ipse Brito a & alii omnes ascribunt sceleribus Britonum, quod patriam suam a te rint Et Foxus in Actis p. ioa. refert ex Gilda,& vctetici iodam Chronico quod Britones patriam suam amiserint, ob vitia :&quod omnia , quae Deo placebant, aura phcelaui, Maab intre eos iente pendebant e de non solum haec saeculares viri, leu Ἀ-- &ipse exmmmi Dei crimine faciebat. Ac Ioselinus licet Protestanso in pra' setione ante Gildam a se editum: Britones, Dei pretare et me contempta obedunt ια, si is recatis, asse ibi rementes. patriam amiserunt. An huiusmodi homines erant valde ρη , prout ait Iuditus parte i. Apolog. c. a. vel via itan λ- ' fen sc Apoloe p. 11. γ. Mirucr horum Monachorumpatrocinium a Protos an tibii. susteptum, eosque ab ipsis in Mar ram numerum relatos, quibus ipsum η' Monacliorum nomen alias solet csse exosimi, rus scirem Protestanticam relisio
nem ab eiusmodi Monachis fluxisse. Et quidem, si aliud nihil, hoc petri sum Protellantium Anglorum animum argueret, quod s. Axigustinum, qui Christ
uti m. et ... ι . . . . - , cummi inciai ut ita calumnientur, Monac nos autem,
Protestantium ringlori mammum j fidem maioribus suis primus annunciat ut, ita calummentur, Monachos autem,
n esse homine immosingique nullo pacto
fidem Anolis praedicarent, laudent, ac tueantur. Fieri quidem poterat atque ovi inardi t Monachi isti, iuxta illud Psalmistaei ckω i reuehrebantu, . Poenitentiam egerint, cum occidebantur a paganis ob preces '' pro salute populi Christiani factas , ac Martyrum me edem receperint. Caetet meum nitentia corum noninus. Hoc certo scimus, quod haeretic4s & schismaticis, nisi ab haeresidi hisi
78쪽
qui resistebant S. Augustino Lib. I. Cap. ii
poenituerint, nec Martyrium nec salus potest competere. Atque hactenus audiuinius hominum iudicium de istis Monachis, modo audiamus iudicium Dei de eisdem.
CAPUT DUODEC IMUM. QUO DAPRAEDICTI MONACHI ERANT A DEO
i. V OD praedicti Monachi erant a Deo ipso morti adiudicati, ma iseste
aliquet ex hac narratione Bedael. r. c. a. Quibus t Monachis γ Domini Ambstinuo tur minitans prae lixisse, ii si pacem cum fratribus acciper e nollent, lium abhobsibus furent acceptu, i, oesii Nationi An orum notior am irae praedicare, pre h
mmmanus ultionem essent mortu 'is ira, quodu per omnia , ut praedixit , diuino astente
iudicio, patritum 6 . Et cum narrasset caedem Monachortim a Ilaganis Anali, factam , subdit : Sicique complet m V pr smum S. Pontifcis sim, quamui, Wsiam multo ante tempore ad GHestia re a sublato. Eademque habent Huntington l. i.
Opprauius in vitas. Augustini,&alij. Ex quibus manifestum est, quod Deus adiudicauerit Monachos illos morti: quod causa illius iudici, erat . quia nolobant pacem cum fratribus habere, nec Anglis viam salutis praedicare: quodque S. Augustinus tantum erat praenuncius illius iudici j. Q Iocirca qui hos Monachos innocentes & immeritos morzis pronunciat, dc Dei iudicium coarguit, aeSchisma , ac charitatis defeetiim, nullum crimen esse defendit. Actores vero huius cydis erant Pagani Angli, non illi, quibus Augustinus praedicabat, sed alij, eosque occidebant, non quod Monachi, aut Christiani talent, nec quod Augustino parere noluerint, sed quod orabant pro exercitu Britonum, cum quo illi praelium inituri erant.1. Ex omnibus. autem hactenus de istis Monachis dictis, liquet, quod si Au ristinus instigasset Anglos ad illos occidendos , eos incitasset ad puniendoschismaticos,&haereticos, sedi Apostolicae rebelles, in Deum , & homines impios ae improbos ,& Dei sententia morti addicras: ac longh mitius egisset cum illis quam Lutherus egit cum Rusticis suae do irinae sectatoribus. Nam teste
Steidano l. s. Editot bello, iη RMestic t Ucum cecinit , monuit, hineos,non fetus ac se ab in es ato belluas, impet in proin ue feret ab omnibus. Imo ipse Lutherus in Collo qui js Issebiensibus cit. de Concionatoribus, gloriabundus ait duo omne interfeci, quia . ut interficerentur mus, s eor'm super caput meum. Occisa autem
sunt ex his Rusticis centum millia inter Pascha, & Pentecosten, ut ipsemet fate. tur toni. . sol. 17. Haec ille in Rusticos suae sectae, & quos is et suis seriptis ad rebellionem excitarat. At in Catholico, ita fulminat in fine Epitomes to. g. ,, ea. i. l. 191. Si fures Dua ,si latronei sadio, si h reticos igne plectimus, cur non mastu hos . .maosros preditionis, hos Cardinales, hos Papa , totam esiam Romanae Sodomae restaui omnibus armis impetimus , m anus nostras in sanguine is um lauanius 8 Nonne agente
Caluino exustus est s tructus i nonne incentore Bera, tot strages hominum, opapidorum, urbium per totam Galliam editae suntl Nonne luellas in Defensi Apolog. parte i. c. q. diuis. 3. gloriatur suis, haereticos esse deleelas, damna itos, morte affectos λ nonne Pseud Episcopi Anglicani multas sanguinarias leases, non contra Schismaticos aut erroneos Monachos, ab Ecclesia&D 'ipsis damnatos, sed contra Catholicos sacerdotes condiderunt, multis iudiciis de eorum condemnatione rinterfuerunt , imo praesicrunt , plurimos eorum per suos satellites comprehenderunt, & in teterrimos carceres compegerunt,masi stratus ad eos occidendos non cita morte gladij, sed diro Proditorum supplicio, do verbis &concionibus,& scriptis,& propemodium minis aut conuitiis imp ierunt nonne omnes Consessiones Protestantium, ut Augustana, Cirtenbre
censis.Helvetica, Basiliensis, Scotica, Belgica, locent haereticos esse puniendos it et Giij
79쪽
Refelluntur zariae calumniae nonne id ipsit in profitentur Caluinus, Bria, Melancibon, Bullingerus, Capito nonne Pouelliis in Praefat. I de Anti-Christo, ita loquitur ad Iacobum regem
bia ,sime adfinitatem reducendi ,si e e re no exterminandi, siue ιn ventos, γε g o. iasa ma. disper di, dissipandiquesunt , nullo eo relicto loco, ubi nec homines, nec aerem insic
in q, ant f Nonne Scottis quidam gloriatur, quod in Anglii communis aem hau . Papi colu interdictus es. Et nihilominus hi homines non erubescuntobi cere crudelitatem S. Augustino, quod Schismaticos quosdam Monachos curauit occidi, quod tamen non secit, sed duntaxat eos de ipso supplicio futuro admonuit.
Sanctum u usinum, diluuntur. i. IN GRATISSIMI Protestantes Angli, memores illius dicti Calomniare. 1 fortiter ,si re aliquid adhaerebit 1. non sulum crudelitarem in praedictos Monachos , sed multa alia crimina S. Augustino attribuunt, ut sic eum eiusque relingionem in odium apud plebem ducant: - superbiam igitur ei obi jciunt, quod norias rexit Episcopis Britannicis ad eum accedentibus. Et quidem non assurrexisse fateor, quia Beda l. 2. c. a. ait. Factumque efff, Tt MureAt bus illis ,sederet icem:
At id factum ab Augustino ex superbia, nec ait Zcda, nec probari potest. Primo, quia sicut assurgere accedentibus, non est certum signum humilitatis; ita nee non assurgere, superbiae: sed utrumque aut bene aut male fieri poterit, iuxta di uel fas circumstantias loci, temporis, aut personarum. Accedit, quod1lunt inston l. 3 p. 313. scribat, quod S. Augusti missi. Mi Romano moste, adeoque non ob superbiam, sed ad obseruandam patriae sitae consuetudinem. CertEnon assu gere eiusmodi hominibus, quales crant illi Episcopi,&Monachi, nullum superbiae argumentum est. Nam dc erant subditi Ausuistino, ut liquet ex Beda l. i. c. 29. & prius ab ipso erroris conuicti, &disputatione,&miraculo, & praeterea moribus improbi, ut supra ostensum est. Cum huiusmodi autem hominibus velle vel sermonem miscere, non leue est humilitatis argumentum. S. Ioannes Epis . a. iussit, Nec Me dicere ei, qui hinc doctrinam non a se l. Et S. Gregorius, licet V vir humillimus, i. Epist 37. praecipitretiitae humilitatem, in mente, sed O dinis dignitatem, in honore. Et quid ni putemus s. Augustinum id hic obser uasse Θ Praesertim cum socia eius apud Bedam l. a. e. q. scribant, quod cimi primum venerunti in Britanniam, in ma a meremia sanctitatu, tam Britones , quam
Scoto, veneratisiunt. An credibile est, eum qui in tanta reuerentia Britones veneratus est, ob superbiam noluisse eis assurgere An superbus crat Elias, quando noluit descendere ad preces duorum nunciorum regis Israel q. Reg. c. r. Ansuperbus Hiratus , qui dixit ad R egem suum :si non ' ultum D aphat regua Iuda erubescerem, non attendi siem cludem te, nee respexissem q. Reg 3. Certe S. Augustinus
Epist. 7 i. ad Dulcitium Tribunum scribir, quod honorificentioribus verbis tractarat haereticum Episcopum, quam decebat. Et Epist. i . censet Donatilias Episcopos nullo honore di nos ruisse ob errorem Schisinistis. Secundo proba tur non processisse exsuperbia, quod Augustinus non asi arrexerit Britonibus. ex insigni illius sanctitate & diuino fauore, illi tunc tempori s ex hibito. Nam nec sum a congruit cum tam illustri sanctitate, qualem Augustini fuisse supra audiuimus: Nec verisimile est, Deum voluisse ipsum , eo ipso tempore ornare dono Prophetiae de futura clade Britonum, si per suam superbiam, iustam tanti standali occasionem illis praebuisset. Tertio, quia nec venerabilis Beda, nec
quisquam Cathblicorum, hoc factum, s. Augustini superbiae ascribit. sed soli Protestantes, hostes ipsius, suaeque religionis, qui quod recte fieri potuit, ob
malevolentiam in peiorem partem interpretantur. Interitia tamen non superbiae arguunt, quia potius laudant Crannieram & Ridleum Pseudomartyres suos, is quod
80쪽
quia nec caput aperire, nec oculos coniic e voluerint in Episcopum, iudicem eorum, deputatum a Pontifice, ut ait, Foxus in Actis p. I696.476s. Goduiniis c , in Annalibus in Regina Maria, Holinshed. Ann. lues s. eosque ob hoc laifi
x. Tertium crimen, quod s. Augustino attribuunt Protestantes, sis. thema sitiquit sutelissus in sua subvers. c. 3.3-H- decem meum A stolicum. Et Parherus in Antiq. Britan. p. 36. vocat eum hominem morem: Nimirum quia s ut resert Beda l. i. cap. 23. J C mit si ocii ab lirant miti eru confecissent,perculsit timiseinerri, redire domum portias, quain barbaram feram, incredulamque entem, cuius nec Inguam quidem nos ent, adire cο it Iant, or hoc est e tutius commvm consiliis doce, ne 'ser nec ονa; in m domum rem urer, qui a B. Greporto Hrmili sui plicatione obtineret, ne tam laboriosam, tam incertam 'ore' nationem adire deberret. Agnosco hic timorem
humadum, sed talem, qui cadere posset in constantes viros: Nam ut vere diacianti Gens nostra tunc temporis erat barbara & 'fera, quae ut habet Beda l. t. c. i 1.3 ρ . acre lues inter Altaria trucidauerat, Praesides cum popul re, si e Ilo res et tu Q. . , A. honoru ferro pariter ac flamma absumpsierat. Erantque Saxones c ut Gildas loquitur; i Deo traminibu ue inusi. Certe Apostolorum Princeps ad vocem Ancillae ita trepi- lauit, ut Dominum suum abnegaret. Accedit, quod ipse S. Augustinus immi nis ab hoc timore videri posset, eo quod S. regorius eum honore auxerit. Nam
cum antea tantum praepositus esset suoroni sociorum, redeuntem mira, corum
ς Abbatem constituit. lnio Godxinus in vita Augustidi AnglicF edita scribit, et mi
quod sorij eius eum , quodammodo cuebant Romam redire, ac peteretis triam Deu -
tendi. Caeteriim utcunque S. Augustinus ae socii ad tempus praedicto timori sue cubuerint, summe laudandi sunt,qubaeum vicerint, ac in Angliam peruen rint ibique ut testatur Beda l. i. c. 26.)paratum adpatiendum aduersa quaeque, vel
etiam ad mori dum ea, pram praedicabant, irare, animum habuerint. An lautus
modi homines molles au ignaui An vacui spii itu Apostolico si hi molle, aut ignatii erant, qualis erat Protestantium Anglorum ' Pseudo 'postqlus Latini a xati cn. rus,qui abiurauit Protestatismum nec ille soli sed pene omnes primi ac prae- cipui l 'raedicatores Protestantismi i x Anglia: ut ' shaxtonque, ἡ Bilocus Lo-. V ,- i. mus, Garretius, Barnes, 'Arthurus, Batseldus, k Cranii crus, Cromus&tamen horum Abiuratorum progenies audet S. Augustino ignauiam ex robr re non quod fidem suam abnirauerit, scaduntaxat, quod ad tempus serae ac is ui barbarae nationi praedicare timuerit. Praedictis abiuratoribus addere possumus , .i
nium Tindalli, quod Catholici sistebant dicere esse neminem ex Protestantibus, . .
qui non potius Palinodiam cancrct, quam morter Oppeteret. Elisumsteda i s an is ..in vita luelli, quem vocat Speculum studio rum π αι ademicorum , ac Uemmamgem ma um, de in epistola dedicat. Exemplaν armis, brumiat cuircima, Inutta manu, cera a
doctrinae Papisiisa capita comp/obas . Eiusmodi verbis, eius abiurationem ext ' νεν nuat. His adde seconum apud Raleum Cent. s. c. 76. Q ictiam cent. 3 c. 7 s. meminit Palinodiae Barnis, Arthuri,LOmi, Garreti. . . . 3. Quartum crimen, seu potius congeriem criminum s. Augustino impingit Iuellus ari. diciis. 11. his verbis: Nubiluseat ab ilia, vi ei videri ut, a nouo unt, nec sincii retus, nec γ latenses di nus, po Ianthis cen eretur, sed hu rita per litiose, crudebs. sanguinarius , supra modum, perbus. Et in marsi cita; Galfi tu imi. 8 c. . Caeterum Galfridus co loco, non asserit, quod Britones illi ullum cis men Augustino impegerunt, selum ait, quod recusarint subiici AVsusti 'o,c-ia . p eonium Muluerisivum habebam. Sic enim scribit ille: AEqui lino, petenti hvsto
Britonibu subiecisionem, suadenti ut secum renti A Horum e munem Euan ebundi laborems operem Dionothus Abbas ) Auersis muli auu αν inextata bui, iusti ei '' . nullam Asiectionem debere duces m praedicationem imi cu μ' impendere, cum oesuum Archipraesulem haberent, . renus Saxonumpatriam ' preta ne siem auferre in starent. Vse de eos summo habebant odio , sdemque cur religionem eorum pro O ha bant, nec in a quo nagu quam canibus communicabant. Luque haec tota causa est,quam Galfrid