장음표시 사용
81쪽
5 Refelluntur varias calumniae ix illos dedisse, quod nolebam eumpro suo Archiepiscopo agnoscere: Quod
autem Augustinus csset hvpocrita, superstitiosus , crudelis, sanguinatius, nec i. ipsi Britones, licet eius aduersarij, ei obiiciebant, sed ingratissimus haereticus luestus impudenter confinxit. Et si Cham execrationem patris sui carnalis me a ii, quod turpitudinem eius reuelasset, quanto magis merebitur Iuciliis, qui tot turpia crimina, suo & omnium Anglorum spirituali Patri Nam in Christo Iesu per i uangelium ipse nos genuit falsis state impingite Atque haec cisions luelli in S. Augustinum calumnia, in memoriam mihi reuocat, dotestabilem, eius morem, contra propriam conscientiam, impuenandi fidem Catholicam :Cum enim videret se moriturum, aduocauit Caecllanum suum Io. Geibrandum, eique praecepit, ut quamprimum animam emasset , palam omnibus fac ret, quod quicquid scripsinet contra fidem Catholicam , id fecisset aduersus v ritarem ac suamnaci conscientiam, duntaxat ut Eli Iabethae reginae placeret, ac religionem illam sulciret, quam ipsa introduxerat. Et quanquam Gerbrandus hoc omnibus palam non secerit ,rtutibus tamen id retulit, ac inter alios T. ino
. i. . , Doctori medico, I cui si enon ita prid in agenti ,& ille duobus Nobilibus Caa
c a u. tholicis, a quibus ego illud accepi. Atque ego illud typis ' via satu ante annoso. o. quando adhuc T. inus,& illi viri Catholici, in vivis erant, sine cuiusquam, hqnc usque diem redargutione. Cum autem Protestantes Angli tanti ' Iue1-lum faciant, eumque pro pugile' suo habeant, proculdubio hoc rcsutassent, hi verum esse agnouissent. Imo Hum redus in vita Iuelli p. tot indicat sparsum. fuisse rumorem quod in morte, liqua fide retractata, Papi ta euaserit. 'nde autem oriretur ille rumor, nisi c3 praefatis verbis eius ad situm Capellanum a tque ha-- ctenus probauimus, quod S. Augustinus erat & vir doctissimus,& sanctis sinus, de Protcstantium qiuorundam in eum calumnias resutauimus; id que quod Sol, doctrinam, de pietate, idoneus erat qui mitteretur ad praedicandum Anglis: sequitur, ut prob nus, quod etiam legitime fuerit missus ad praedicandum . . .
bgitime missus ad praedicandum genti Anglorum.
i. ro n gant Protestantes S. Augiminum missum csse a s. Gresorio ad praedicandum Anglis,negant tamen esse legitimE missum Nain it c. od
vin.in Cotiuos Britan. c. . Misum non inficiamur se per quem sper Ore rium Episcopum Romanam, cur ne qua quamplus iuris erat in no tram κη'lam. quam ipsi Ati silao:
Ego ver5 omni genere testimoniorum, nempe diuino , humano , di ipsorum Protestantitis confessione euincam, quod fuit legitime missas. Diuitium testimonii mi , est ipsius S. Petri: citin enim S. Laurentius, socius & succcitor S. Augustini, Angliam deserere cogitaret, a n ruit inquit Beda l. i. c. o. ei seisi, si
simus Aristolorum Princeps , multo illum tempore secretae noctu . ita estis acrioribtis sese scietis oci citabatur sbiolica dij, ictione, quare verem quem l De sibi crediderar, ,-mque eis Audis S. Petrum de cado asserentem, se credidi segregem Anglorum S.
fio, socio & successori S. Augustini, & ab ipso ordinato: ac dubitabimus eum eundem credidisse S. Augustino aut eum esse lesiti me missum , qui a S. Petio missus est Quod vero haec vera & caelestis viso fierit, non inane somnium aut illuso, multis modis manifestum est 3 Primo, ex veris plagis, quas S. Lauren tius sensit , ct Rex 'Edbaldus vidit & in suo diplomate tectatur. ut enim scribit Cod.in. in vita Augustini Anglice editi. Vbi Laurentium Ubi di experreibu υ , remm a dimotum espesensit, totum enim corpus crventatum erat. I u'propter stim pernens ad regem Edbaldum , plagas illisias nessendit , assimulea amearum aperuit: quia t/mum te ν em regi incust , D confristim relucto Idolorum tu, Baptismum expetierit. Secundue,
82쪽
fuerit legitime missus. Lib. I. Cap. I
idem liquet ex aut horitate S Laurentii, qui ctim tam sanctus vir fuerit, sis iam vidimus noluit inane somnium, aut illusionem, pro ca esti visione hominibus obtrudere. Tertio, ex fide, quam rex Edbaldus, eiusque populus illi adhibuerunt, quos de tam mirandis plagis certos fili sic, ant quam ex eorum aspectu, Idololatriam suam relinquerent. nemo sanus negauerit Vnde Malmesburiensis l. i. Regum c. I. Dum sidem Morum, Ponti icis plaga facerent, Rex non asprenantee inflexus, nyti m in rati m hausit, cir ince, iis nupti s aledixit. Et Beda , Π, υ,
loco citato. Laurentius mavefac o, venit ad Re em, O retecto volimento, suantu isset μ' .n rebe, ibim laceratus, ei biendit. Quarto, ex caelesti zffectu, quem visio illa operata est, nempe redactione gentis nostrara Paganismo ad cultum Cluisti. Quinto, ex aut holitate Bedar, S grauissimorum nostrorum historicorum, ut Malmesboriensis loco cit. Hi intin ton l. 3. Marian. Ania. 6i . HOrenti j& es monaste- c . ,. .. riensiun. 6is Polidori l. . Harpsseildi saec. 7. c. 7. Baronij Ann. 6i . Imo & - ipsi ure baldi Regis apud Thornum p. a s. vide insta l.2. c. i. c. q. quibus ad- Σ'i'. 's. de Alcuinum, qui Epist. 97 ad Archiepiscopum Cantuariensem ita scribit: Tu La. .
tibi ipsi consitim es, pro qua cama reliqueris fidem tuam , si timore mortu,aut tormentorum immanitate, aut Idololatriae execratione, sicut olimsanct simus ei de edis Pontifex Lati--atius velle legitur: Qui tamen Apstylobca authoritate caingatus, ab incepto resipiscit cou- Lib. Demum idem liquet, ex consessione ipsorum i 'rotestantium : God.in. invita Laurentij refert flagellationem S. Laurentii a S. Petro,ac verba eius ad irsum, ipsis verbis Bedae, eaque ait se libemre Uurpare: Parherus in vita eiusdem imamprimum Laurentius obdormisset , illicὀ ei vi uricomnu adesse Petrus , psum corνι- peste , c Vtitare loris, flagellis cedere, qud i mmemor mandati Auruytini, 'ei sui, mei ipplicu , t egem c isti sibi commissum , tum rapacibus laniandum relinqueret. Idem habet euerus in suis monumentis p. a s. ubi etiam recitat versus Anglicos, veteri nianuscripto idem testantes, & p. 246. Epitaphium S. Laurentii, in quo hic versus habctur. uarisi sic pis populo Chri Vti Japulas, dorsumque dedi Uti. Magdeburs. Cent 7 .c.2. col. O . 1. 3. aiunt. cum Laurentius fugam adornaret, ecce noctu , fio ipsi apparuit, quae Δ, ire illum agellans, mina si uter addidit , ne Pro ter τι tae pericula ,Det e uum desereret illud cum mane regi Edbaldo si sicaret ,simul vibices, itsi in corpore Utendens, flexit eum, is aeritimo co-ζο abdicato fani sis Idololatricis defructis, ad pietatem rediret. In t c. 3. l. s. aiunt, quod Rex diuinitus ad viam reuocatus υλ. Hol ins hed li. s. Histor.
Angi. c. Σεμ una Laurentiu projectionem adornaret, admonitus estis somnis , c a ito
satellatus sui refertur per Amyiolum Petrum: Ibid. Archiepiscopus ,-hac visione animatus , accessu d retem , plata illi , M obtendit, si rationem. Rex ex hoc timore perculsus, abiecit Ethnico, cultus. Similem flagellationem Natalis Episcopi per Ange. los , propter haeresim, refert Eusebius l. s. c. vlt. & S. Hieronymus de seipso,oblectionem librorum Ciceronis Epist. et x. ad Eustochi m. Huic S. Petri testim nio addere posJumus, quod ut dicitur in Epitaphio S. Augustini apud Bedam
rum si stultus, Obelbertum regem ae gentem illius, ab Idolorum cultu, ad fidem Christi perduxi . Quem enim Deus operatione miraculorum in sua praedicatione suffulcit, & cuius praedicationi ita benedixit: par est credere eiusdem nussionem approbasse. Huic testimonio S. Petri de legitima missiones. Augustini de sociorum ipsius, addere possumus simile testimonium caelestis spiritus, qui apparuitis Eduino regi, eique suasit ut amplecteretur doctrinam , quam Paulinus, alter S. Augustini socius, ei praedicaturus erat, quod resert Beda Lx. c. Ia- Quomque fuisse caeleste ac diuinum oraculum, agnoscunt Protestantes, ut videre est supra c. 2. S. q. ac infra c. 18. g. 6.
Σ. Ex testimonijs humanis, primum merit6 erit S. Gregorij, qui Augustinum militi Is igitur iti scribit ad Eulogium Patriarcham Alexand. L 8. Epist. 3o:
D m Gens Anglorum in mundi rutulo posita , in cultu lituorum ac lapidum perfida, πμης siue remaneret, ex morae miti orationa adiutorio pta ut, ut ad ea , M oler mei Monachum, in pradicationem transimittere, Deo aut bore, de& sem. En Vtin is --,...
sioneni S. Augustini, Deo, ut authori illius, & piorum precibus, ut medio,
83쪽
18 , 5 ιod S. Augustinus Cantuar.
- is astribat. Etapud Bedam l. i. c. z3. ita scribit ad socios S. Augustini: oportet, quod
opus bonum, quod auxiliante Domino, c psis, impl. atis. Item: Inferuore, quae inchosumo authore, peragite. Et ibid. l. i. c. z9. ait aci Augustinum : quia noua Anglorim M. Iesia , ad omnipotentis Dei gratiam , eodem Domino largiente, oe' te laborante, perducta
est. Et c. et s. E clesiis Anglorum nuper, Deo aut hore, ad finem perducta es. Praeterea l. s. Epist. 11. ait sen iliae Augustinum, auxiliante Domino, Et epist. sq. dis onente D
miiso. Nec ipse solas approbauit hanc missionem S. Augustini, sed etiam Episcopi& Reges Galliae: Nam l. 7. epist. 3o ait, Augustinum creatum Episcopum ab Episcopis ' Germania' ,&eorumsolatus perductum in Britaniam: Epist : ira: mittit k Σ ' - Pallium Euagrio Episcopo Augustodunensi, quia cinquit in praedicationis vere,
D.m G. - quamiliu cogitans, Anglorumgentiper Augusinum i endere iuditi, ita solicitum, atque deuotum adiutoremque in omnibus, te, mroporruit , se cognou mus. I s cpist. 13.ita scit bit ad Theodoricum Francorum Regem: Quanta bona IreuerendWimo Fratri Coe piseoponsis Augusmo, ad Muorum gentem proficiscenti, Excellentia vestra inbuerit, reuertentes ab eo quidam monachi retulerunt. Et epist. I s. ad Clotarium alium Fram corum Regem quidam,cui cum Reueren imo Fratre or Coepfopa n yλο et λο, ad Horum Gentemper erunt, quanta eundem Fratrem nostrum Excellentia τύ a in in sinnapositum , esuritate receperit, quant quo fragiu proficiscentem adiuuerit, narrati
mat. Idemque testatur de Brunichil de resina epist. s s. ad ipsam data, Ex quibus videmus S. Augustini mi ilionem, non approbatam mod5, sed etiam adiutam a Christianis, illius temporis, Episcopis & Regibus. 3. Ex Authoribus, qui post S. Augustini tempora, eius missionem approbarunt , Primus est Beda, qui l. I. c. et x. ait, quod Augustinum & socios, Diuma
Pietas genti An lorum Praecones veritatis,per quos crederet , de nauit. Et c. 23 Grex mus diuino instinctu admonitus, misit eruum Dei Aurastimim,s' abos plures cum o Monachos timentes Dem num , aedicare verbum Dei gentι Anglorum. Et lici rerdus Antiquus Author l. 2. c. I. Gregorius misit Augusinum , confirmatum eum diuino admonitu. Mari
nus in Chron. et oram diuino inistinctu admonitus,misi erua Dei Augustinum G c. Flo rentius Anno 1 96. Gregorium diuino millinctu admonitus, misit Augusinum o alios predicare Terbum Dei genti Orum. Neque quisquam ante haec in licia temporalia resis, de hoc dubitati iti Inio aliqui Protestantes, licet inuiti,id fatentur.Godi. nus in Conuersione Briton : c. q. Gregoriumsuo tempore excitavit Deus, ad verum Numinis cultum hῖcresiluendum. Stous in Chron. p. 6 I. Gregorius motus fuit Humo in
os ab . sinctu ad niciendum sugusinum praedicatum Anglis. Iacobus Rex in Apologia pro
Iutamento Fidelitatis p. 272. Greginius Aura num monachum cum aliis in Angbam misit, qui nos ad chrisii Fidem conuerteret: Ille ouanquam diutino ut aiebat monitu, eos in Angli.immiseris, ad Regem Ethelberium , nutim tamen illi muneris sui partem , ns regis per nisu, urere. hitaxerus Controta. q. q. i. c. et g I8. Fateor Ut smum in δε- iam enisse missum a P. pa,c Bonifacium, in Germaniam, o Deus noluit horum labares omni succe seu carere.
sitos praedicatores, non habuisse aliam Missionem , quam ab Ecclesia Romana, aut eam non fuisse immediatam a Deo, & secundum substantiam suam, extraordinariam , prout suit Missio Prophetarum & Apostoloium J qui negare pol rit, Missionem S. Augustini fuisse legitimam & idoneam ad praedicandum verbum Dei. Nam certi limum est, quod Misso in Romana Ecclesia, tempore S. Λugustant,adco legitima ac idonea erat,ac filii tempore Lut heri. Quinimo multi eorum concedunt, quod etiam post discessionem Lutheri, adhuc manet in Romana Ecclesia verum ministerium verbi. Lutherus Epist. contra Anabaptistas:
mi fatemur, qu/d in Papatu multa bona sunt, imb omne bonum Chrsianum, ferae laues ad remissionempeccatorum, verum concionandi munus oe cd. de Missa priuata to. 7. l. 236 siab Papatu mansit vocatio, o o dinario ad minserium xerbi, claues ad ligandum C δ' ' fol. ch istus Fub Papatu, ita suum ministerium , etiamsi b abominationis dominatu , confirmauit. Ibid. in c. s. Math. Gl. 2I. Papsu sunt Priapita , sacramenta,c ' alia omnia advocationem , munus Apsolicum pertinentia. Caluinus in Erechiel.
IS. v. s. Ceria cogimur fateri, penes illos Paptistas bese ordina-rium ministerium Ulla taxerus
84쪽
Whit genis Controu. 2.q. s. c. 3. la dillos quoddam mini ψlerium, O aliqua rurebi praedicatio, quae valet sine dubio nonnullis adflutem. Serauia de gradibus Ministrorum e. i. In Misia Remana, msterium Ecclesiasticum interi se, ηαn s censendum. Maseaniis l. de Consecrat. Episcoporum c. i. PraesΘrrex , quem coaetuleritnt 'blili, nihil reat aliud, cuampses.s quaedam spora abs αdmin frondι verbum G Sacramenta, ad milemiscessi per imposilii Mem man.um transmissa, etiam hodie in Ecclesia Romaua
CAPUT DECIMUM QUINTUM. VOD SANC VS AUGUSTINUS CANTUARI ENSIS
fuerit rite ordinatus ad mini Panom et iam, Sacramenta Christi.
1. V S. Augustinus Cantuariensis fuerit rite ordinatus ad ministran- dum verbum ,& Sacramenta Chris i. patet primo, quia Protestantes probare non possunt eius ordinationem fuisse illegitimam. Secundo. quia usque ad haec tempora a nemine vocata se it in dubium, sed a toto orbe Christiano a probata , non secus ac missio ipsius :Tcrtio, quia ' Protestantes fatentur, Crego- in A. rium, qui eum misit ad praedicandum, fuisse verum,&legitimum Episeopum, qui proculdubio aut eum ordinauit Praesbyterum, aut eius ordinationem approbauit. Et de eris ordinationem Episcopum, ipsemet testatur, quod facta est ab Episeopo Arelatensi ex suo mandato. Q od autem Protestantes agnoscant. s. Gregorium filisse verum & legitimum Episcopum, manifestum est ex ipsbrum confessione: Nam ita Lutheras to. 7 l. aduersus Papatum l. am Gregorius,ir - 'μittimus Frisiores Romanus, post cuius obitum, Romana Icclesia nullum habuit amplius t. . Discuum. Et ibid.in 1. Millenario sol. 6o2. Greemus magnus, ultimas Episeopus Ro-κ κa Ecclesiae se exies , t V. Caluinus A. Instit. c. 17. q. q9. ωτωμι , quem mum
ultimum Disse Roma Episcopum, iure dicere simus. Whit aher Controu. l. q. 3. cap. 1. Dicimus Gregorium magis a fuisse ultimum erum, Gr pium Episcopum ιllius Ecclesiae inuem ιare ρο bis Frificopum care. Ibid. Cauinis air fuisse me istam vitimum sevum Romanum, dignum nomine Episcopi. uumstedus ad Rat. s. Campialii, Gregorius m in Pita, s Pontificis chori ' sub , ω Uramus Episcopus. Quarto, quia Protestantes diserte approbant eam ordinationem . quae modo fit in Ecclesia Romana, mulio igitur magis, quae fiebat tempore S. Gregorij ac Augustini. Lutherus b supra Iab Papam mansit Oedinatio ad miηiylerium te id Papistes μου -- ad vocationem , munus a bioticum pertisentia. Et ll. de Caetiti. toni. a. fov 8 . Non damnandum censeo eum riturus ordinandi per tanta Iaecula celebratum. lites. lus desens. Apologiae parte z. c. s. diuis r. superiorum temporum Episcopi uccessimus.
ad eo um exemplum eligimur, inaugur mur, c 'mamur, admittimus, Item i Episcopi
hy ri rem more instituoque,quose resutfacti. Serauia de gradibus Ministrorum
c. a. Papyheas sed nationes supra modum Sex a exagitat, qua in re vereor, ae bonam cau
sim laedit. Masonus de Consecrat. Episcop. .c. i 3. ait, quod Papistica consecratio Episcopi, omisia ad ordinu Epscopitu essentiam in se emplaetitur. L 3. em y
Episcopos eo et andi paris, ta omnibus τοὶ semicliuem , eadem es rem vestra. Morto nus de aut horitate Principum c. i. p. m. ' pontifices, νatione sacerdoratu, quosv lpa ι Ἀῶ Iuntur mune is, pistres Δει ρα se , Utrὸ concedimus. God sinus in Praefat. ad Lecti
rem ante librum sui im de Episcopis Angliae, Anglich editum .improbat eos
85쪽
ιο Cluta fides S. Au ustini Cantuar.
ram , ac manuum impositionem, iuxta morem eius regionis Hiberniae 3 si epimus. Mon tacucius prima parte originum Eccles. p. 6 3. In Pontificiali , seu libro, quem camus ordinatι um, Flocopus i Protestanticus ab rastra o Iegitime deriηata in Gessione,
Atque hactenus audiutinus S. Augustinum si uile virum doctissimum, & sanctissi numi, legitime missum, ac rhe ordinatam ad praedicandum Dei verbum, ac Sacramenta cius ministranda: modo videamus, qualis doctrina , seu fid sfuerit, quam Anglis praedicauit.
. Anglu praedicabat, erat generatu fides orbis Christiani illo tempore. i. VΟD fides, quam S. Augustinus Anglis tradidit, fuerit illa ipsa, quini
a tunc temporis totus orbis Christianus amplectebatur, manifestum se clam testimonio eorum, qui tunc vivebant, aut sequenti seculo, atque etiam ipserum Protestantium consessione. Ex ijs, qui tunc temporis vixerunt. Primussit S. Gregorias ipse, quicumprilis fuisset legatus Pontificis in Oriente, dc p stea ipsemet Pontifex, ac literas ab omnibus Christiani orbis partibus acciperet, ignorare non potuit, quaenam tum fuerit orbis Christiani fides. Hic igituro ,ι ν - vir tantus, ac huius rei testis locupletissimus scribens ad Augustinum I. s. Epist. ..., est, mis tor re , tu ni utitia in omnium corde fidelium furiit exorta,
Ais aQ. 'Mὸdgeus Uluinu verante omni ruentis Dei gratia , tua fraternitate laborante, pus si L sis errorum tenebris, sanctae dei luce perfusa est , cliad deuotione intererrima calcat Idaa.&c. , ut rese S. Gregorio, omnes illi temporis fideles gavia sunt, quod Angli, Augustini ope, sancsae fidei liace pressisunt. Et l. 27. Moralium c. 8. Ecce iam penEE- - .. cunis r Nemim cord fides Christi penetrauit: ecce ire φί de Orienti lim tem --a .... cidentisiue coniunxu: ecce lingua Britanniae, quae nihil aliud nouerat, quam basebarum ben', dere , i Mudum in diuinis laudans Hebreum coepit Alleluia res are. En orientis, Occio La.., dentisque limites, & inter eos, Anglos, in una fide, Gregorij aetate, coniunctos: proinde Beda l. a. c. i. ait, quod Gregorius nest sexentii iri aesturi congaudens, i. γ' eamque dirara laude commendans, dicit: ecce lingua Britanniae .c.s G eris,M α. Secundus testis erit Bonifacius Papa quartus, cuius haec sunt verba in Epi
'π- ad Ethelbertum Regem, Quem S. Augustinus ad Christianismum conuem terat, apud Malniesburiensem l. i. Pontis p. zo8. Dum Christianuaru Wysrael
, is, tutum erexit. Simillia sunt verba Honorij Papa ad Eduinum Regem Northumbrorum, conuersum a S. Paulino S. Augustini socio apud Bedam l. i. c. 1 7. Iuc θtianitatis vestrae inte trita circa Condit Qui ctilium,fidei es a, de resin se, ut lota late νιe resplendeat , in omnι μηδε annuncioa , olbι Feru mkltis cito referat sesectum. Sic enim os rexes esse cognscitis , dum Regem oe Creatorem mestrum , Ortho H- predicatione edoctι, Deum Ieaerando colitis. En ut testimonio horum duorum Ponti'. ficum, Christianitas ab Augustino, de socijs, Anglis tradita, e integra, Oreb Nd a , in omni mundo annuntiata , lans lateque resplendeH. i ii':rum ii remi
3. His summis Pontificibus adiunganuis S. Augustinum, & soci0s eius , qui imhac re facti testes sunt locupletissimi. Sa actus igitur Augustinas apud Bedam l. 2. - .ab G a. ita Britones Quarto ecimanos alloquitur . vultu quidem , ne 'ae n uetus Aurusti dia i , imὸ niuerilis Accisiae . contraria teriis En, ut 'ipstibus suid in exprobrat, consuetudine V iuersalu Ecclesiae: Neque ad O vel opor strisi. vel negMep terant: Exibid L .c.λ7.i Unterrogat S Gres iqui. ν' ' 1 Me ,
86쪽
erat fidei Cniae, salis Ecclesia Lib. LCap. 16. 6
Ecclesia , atque altera in Galliarum, tenetur In quibus verbis manifeste testatur, unam eo tempore suille omnium Ecclesiarum fidem . atque eandem ubique,
quo substantiam missam, differentia solum suis te in ceremoni j s. S. etiam Laurentius socius, & successor S. Ausustini Jeri sit stimuit Bedai. r. c. cum
episcopis Dis exhortatoriam AEd Scotos Epistolam, obsecrans eos, . contectam unitatem V β ει - -
pacis,incatholica os eruationis, cum ea, qua tot. o e dissus eni ricles ire M. Quibus '' verbis plane testatur , doctrinaim suam Catholicam, & toto orbe diffusam esse. . Exijs, qui post S. Augustitii tempora vixerunt, Primus prodeat s. Timi- r. mu .dus Eboracensis Archiepis opus, quem Beda l. a. c. et j. vocat nurum doctis m,
Etl. F. c. et O. Eximium Antii titem, quemque l'arxerus in vita S. Theodori, asserit sitisse Theodo 'o .c 'nil este, eruditione, mi indus bra ,sin f rem, Hiari , omnium iudicio , parem. Hic igitur vir tantus vicinus tempori S. Augustini,
quippe qui sub Honorio S. Augustini secto,& successore, Romam perrexit Q.
disputans cum Scotis apud Iaedam l. p. c. et s. pro Catholici obseruatione Pascat, ita eos affaturi Pasicha , quod acimtu,vidimus Romae ab omnibus celebrari: Hoc in Italia, hoc in Gallia ab omnibus agi con peximus. Hoc Mncam, Asiam, . Egyptum, Graeciam,Cr omnem orbem, qua cunque Ecclesia Christi dissus es, per dures nationes σ linguas, νηο ac nον Auerso temporis ordine ,geri comperimus , neter hos ramum, meorum obstinationis complices, Ptilis dico fritones, cum quibus de duabus Utimis Oceana insulis, his ais ZM,' totis, contra totum osse luitolaboreo nant. En ut S. Tilfridus, coram suis Adue
sariis prolixe tur, se scire, illa 1 ipsum religionis punctum, in quo vel solo, & vel praecipue,Scoti & Britones ab A ugustini religione dissidebant, a toto Christiano orbe obseruari: Neque id ipsi inficiabantur. Quanto igitur magis illud de reliquis S. Augustini doctrinae capitibus sentiendum est Eodemque cum S. Wilstitido tempore vixit s. Ceolfridus, educator Bedae, qui apud ipsam l. s. c. eta. ita seribit ad Naitanum Regem Pictoruia1: Nunc Ecclesiia Catholica, a fide ape , haritate ιn Deum consentit. Et Beda ipse l. a. c. a. asserit, quod Britones suas tradisiones , niuersis, qua per orbem, siue Augustino in Christo conc dant Ecclesiit,pν Iore,r. Q id quaeso, ad hos tam irrefragabiles, Omnisque exceptione maiores V. - testes, responderi potest Erantne Gregorius , Bonifacius, Honorius, Augustinas, Laurentius, Mellitus, Iustus, Uilfridus, Cealfridus, Beda ignari, quinnam esset tunc temporis generalis Christianorum omnium fidesΘ aut tam impua υηιμ dentes, ut scriberent, ac coram aduersariis suis astinarem, id de quo facit Epotuis sciri conui ci mendacij inu,
s. Protestantes etiam quandoque fatentur doctrinam Papisticam qualem, vi infra videbimus, S. Augustini doctrinam fuisse agnoscunt tempore S. Gim,
mat. Fusco in responis ad Rep cam Pristoi p. 336. Paputica religio i resa est, On uabur AEnno Num..co . At quid intelliger o tueriint persa νι titionem Papi sicam, religi em Pap Ac m, Apostasiam PQVticam, nisi fallent sumniana seu sub stantiam religionis . q
87쪽
quibus mediis , Idolatric a populus adductus fuerit ad meram fidem Disti. Fulcus in . -
i. Corinth. t s. Gre ortu Augistinus docuerunt veritatem in omnibus articulis necessa - 'ν , ad alutem. Iacosus R. ex in Apologia pro Iuramcnto Fidelitatis p. 2 2. Gregorius , Auetustinum cum ali s in Angliam misit, qui nos ad idem Chrijsi conuerterer, atque Dinam; diseriores Papae, illiu inbsterret et s. hi laxet l. 1 contra Dureunt scridi s Quod uoi s Gregorius o benescio a ecit , id emper gratissima memoria recessemus. Et contr. 2. qu. I. c. q. Licet non ante Gregori: tempora, tamen pestea, interruptam
si se in illopum Ecclesia , doctrinae Iucceisonem constat. c. s. Ecclesia tempore Gera, ' E ct sta reat, ut fundamentum tenebat. Mortotam in sua . io uocatione l. i. c. a. sec. I. libenter fatemur S. Gregoriumfuisses licem patremfidei multis, ac tradidisse illis salui sicam notitiam ch isti cruci xi. Exsec. I i. Haec fuit illa salui ira lides, quam S. Gre- s. -
σοrius, qui nos conuerrat, radidit AEn υ - Saxonibus, tanquam fundam nium atque ansam μή
ram totius spetsuae. Ac c. q. sec. a. ait quod Angli i agani per ministerium Augu tini, kνati GDe eoru , luce Euangelj adducti sunt ad Mule Christi. Spedus i. . c. s. vocat fidem , quam praedicauit S. Augustinus ac socii, Euangelium c. 7. eνbum vitae,verum cuscultum C testi. c. IO. Lucem Euangeli 1. c. I S. Verbum Triae. c. is. Gloriosum Euangelium t .ch isti in descriptione Cantio c. q. p. 7. ait. glutinus Saxones ad chri liani mum e uertit, templumque ma ni licent simum ad diuinum cultum extruxit. Magdeburgenses Cent. 7. c z. col. 32. vocant docti inani Augustini meram religionem: Col. 33. Fidem C ij DDoctrinam Chri . COl. veram religionem. Qu)s autem dubitet, quin illa doctrina, quae est Euangelium chro, Euangelium tempore Apostolorumpraedicatum, vobum vitae, Nerus Nummis cultus, doctrina Primitive Ecclesiae, Ῥera fides chrijli,sa sncta cr Orthodoxa fides, Tia γentatis, quae lucrifacit homines chresto, docet omnia is
c sapia adflutem, ut salvifica, sca sui sciens ad salutem t3. Praeter has & huiusmodi Proteilantium disertas,& directas consessiones, quod fides, quam S. Augustinus Anglis praedicabat, erat salvifica & suis ciens ad salutem, id ipsum ali)s modis indirecte confitentur, nempe quia fatemur nonnullos, qui eam secuti sunt, suisse sanctos, & maiores nostros, qui eam amplexi sunt, esse saluatos, cum ut testatur Apostolus siae fide impos ibi se si placekeD O. Et Iunius Contr. q. l. q.c. is. Ne opius usine vera side: hoc quidem ierum edis. Et Vt Protestantes aiebant in Colloquio Rati monensi sess i . Implicat coni dι- ilionem, quod aliquis sit Teresne tu coram Deo , G' nihilominus errares foueat apud se, qui fundamenta saluta everrant. Addo ego, quod implicat contradictionem, quod aliquis sit vere sanctus coram Deo , ct tamen culpabiliter erret inivllo dogmate Sdei . suscienter sibi proposito , quia talis error, est haeresis, & haeresis numer tur ab Apostolo Gal. y v. zo. inter ca crimina, quae qui asunt ι gnum Dei non eosquentur. Imo error circa quodcunque verbum Dei reuelatum, ac suifficienter propositum, tollit ipsam veracitateni Dei, ac negat elim esse veracem seu fide- . .. lem in omnibus verbis suis tollit etiam tam materiale, tum formale obiectum f. . , fidei diuinae 1 Nam materiale illius obiectum, est integrum verbum Dei reuelatum& sufficienter propositum, ac formale eius obiectum, est authoritas Dei r uelantis. QIi autem non credit totum verbum Dei reuelatum, lassicienter sibi propositum, tollit partem ob ecti materialis fidei diuinae. Et qui non credit authoritati Dei reuelantis in quodam verbo a se reuelato, tollit illius infallibilit tem in alijs Quod autem Protestantes censeant Augustinum de socios eius,it que cos , qui eorum amplexi sunt doctrinam, fuisse vere sanctos ac pios viros, ac Deo placuisse' supra audiuimus, , adhuc magis ostendemus, cum de regibus Angliae agemus , Quud etiam censeant maiores nostros sequentes Papisticam S. Augustini doctrinam, saluatos esse, multis allatis eorum confessionibus ' alibi it ostendimus, quibus has adiicimus. Iuellus art. is. sec. is Nos de patribus nostris: MN '
minime iudicamm, nedum eas damnamus. Et pari. 2. Defens c. s. diuis. i. ait de Ca- 'tholicis Episcopis Sarisburientibus defunctis: vero, quὸd trauerint fundamentum, ac vixerim,rc mortui sint in fide AD. Ac solenniter prouocauit ad doctrinam S. ιGregorij in Cocione dicens.ol Greg.ol tu i me Erc si nos fallimr vos nos deceprysis, haec vos nos do uigii .Censuit ergo, sine dubio, doctrina S. Gregorij fuisse salvificam. Perl ins in serie Causarum c. 3. to. i. col. 73. . paret, multos epatribu nostru , in
88쪽
medio Papatu statem adepto, esse. Ibid. in explicat. Symboli col. 768. Quaerat aliquis, quid otimandum aut cogitandumsit de maioribus nosti is, qui ixerunt,c mortui unt quaadia obtinuit Papatius Respondeo : timὸ de illus 'erare debemus , quod nimirum Iuvi fatui: Felidus l. 3. de Ecclesia c. 8. Drmissimὶ credimus, omnes Ecclesii M orbis, in V i , quibu patres ubi rivixerunt ,σ mortui sint, fuisse veras EcclesiM Dei , in quibus, absque of A dubio datu potuit inueniri. Atque in Appendice pari. 3. c. 2. asserit Lutherum,Caluinum , BeZam, & alios, idem docui sie : Neque inquit qui quam eruditus ex nolim,quod iam , ab eis dissentit. Hookeriis de Iastificat. p. q9s. Non dubito , quin Deus misericors fuerit ad saluaudum mollia Pareum nostrorum, viventium in Papislica sumsι-m te in tume. Bullingerus praefat. in Apocalypsim: Optimὸ de maiorum nos rum salute k ' . , aκdum , quisum licet pars magna τι erit,ub corruitela Parismi, inde tamen non consequitur, dubiam esset Eserum salutem. Brentius homilia i. infesto S. Andreae: Quid reto dicemus de has, qui monuι sunt ante haec tempora Protestantica num iamnati sunt om- δ' ς ,ri Nihil inlisus: Piscator loco et 3. Impudenter hinc colligunt, maiores nostros, quos
quot ante νυ auratam crataris lucem ,sub texebris Papatus a Gerunt, ad xnum omnes a nobu damnari. Bucanus praefat. Instit. Nec tamen cum hac dico , piorum maiorum , qui
superioribus aliquot saeculis, hac Euangeli, luce, tua Raulari Dei gratib/--ur, Destituti, , , -- πο praecesserunt ,Ialutem in dubium revoco. Ibid. p. 6. Bene speramus de illispub ac desolis . h inunibus.qui in praecedentιbussecula Ῥixerunt,m morem sunt in Ecclesia Rom. Atque hoc multo magis concedent illi, qui fatentur etiam modo Papistas in Romana Ec-ania Helia posse saluari. Iacobus Rex orat et . ad ordines Angliae puritanorum crudel
xvi'. ratem, quι omnes Paptylia , cura exceptionem, ignibus adiudicant , lammis c semus e t - 'aadam. Potterus Respons ad charitatem &c. sec. 3. In cimus Romanum Eccles A ii. sitam esse membrum Corporis chrisi: atque hoc eximit nos ab ιmputatione Schismatis cur H
prium is, abscisdere a Corpore chri 'he salutιs, Ecclesiam a qua secedit. Guel. in .sais Apologia pro HOxero art. II. A'birmamus Os , tuont, ae miniuntur in illa Messas Romana e nihilominuisaluari. Laudus Superintendens Cantuariensis in sua Relatione colloqui j sec. 3s. A incipio moido iri hoc concesserunt , posse homines fatuari in De Romana : Et in margine citat Lutherum , Caluinum, Hallum, Ab- i batum, Holcerum, Felidum: Et ibidem: Possititia saluiu in Roman Ecclesia θno potui , ut exi mo, negari. Et se st. 38. Potuit mmma saluari in Romana fide ,siue Ecclesia. Sulliuius praefat. libr. de Ecclesia. N oppugnamus auitam patrum fidem. . Ex his autem Protestantium consessionibus, tria euidenter conssequuntur: Primo, S. Augustini doctrinam continuise omnia, quae sunt necessaria ad salutem, neque quicquam comprehendisse quod ex se, seu natura sua , esset destructiuum salutis. Nam si vel quicquam ei destisset, quod isset ad salutem necc si Drium , aut aliquid inc siet, quod ex se, seu natura uua destria eret salutcm, nemo per eam, salutem consecutus esset : Secundo,Protestanticam dorctrinam nihil affore, quod aut neces Iatium est ad salutem , aut quod tollit impcdimentum salutis, quandoquidem Papisticas. Augustini docti ina habuit omnia necessaria pd salutem nec quicquam quod salutem impediat. Tertio, Protestantium s cessionem a doctrina S. Augustini, non fuisse necissariam ad salutem inuand quidem haee haberet Omnia neccssaria ad salutem, neque quicquam, quod ii, Iam impediret, coque illos esse Schismaticos. s. Si dicas, quod risi Papistica doctrina S. Augustini habuerit omnia, quae erunt ex institutione Dei nccessaria necessitate medi3 ad salutem , neque qui quam haberet, quod praecise ex seipso esset dc structiuum salutis , quia tunc
nemo in ca potuisset saluari, mixta tamen erat multis erroi ibus, qui necc ssario an di erant necessitate praecepti, quos quia maiores nostri inuinc ibi liter ignorarint, cum iis saluari poterant, prout communiter dicitur de errore S.Cypriapi circa Baptismum haereticorum ,& de aliis erroribus quorundam Patrum . modo . . autem , qui vincibiliter in eis errant, non possunt saluati. Verum haec euasio noni satisfacit, tum quia Protestantes arguunt, doctrinam Papisticam, Antic hristianismi, circa Primatum Pontificis, Idololatriae , circa cultum Eucharistia'. sanctorum ,& imaginum, & erroris circa ipsum medium Iustificationis , nem e
P bona opera, α non per fidem tantum At huiusmodi errores sunt ex seipsis destructi ui
89쪽
erat salvifica. Lib. I. Capo i os
destructici salutis, & contra fundamentum pietatis. In sundamentalibus autem erroribus, nec inuincibilis ignorantia consistere potest cum saluter turri etiam, quia pratis asserunt, nullo autem modo Vel apparenter probant, docti mos maiores nostros inuincibiliter errasse in iis, quae ipsi asserunt esse errores: Imo aliquando affirmant, eos vincibiliter errasse, ut infra videbimus. Atque ita prout illis libet vel expedit, modo asserunt, modo negant, S. Augustinum , ae maiores nostros vincibiliter , vel inuincibiliter errasse: modo damnato, esse, modo saluatos. In signia autem Elogia doctrinae & eruditionis, quae ' ante tria 'buerunt S. Augustino & sociis eiusdem, &qi ut postea videbimus λ tri
buunt multis eiusdem sectatoribus, manifeste euincunt, quod non ob ignorantiam errarint, praescrtim in tam crassis erroribus, quos illis Protestantes astri bunt. Qu propter vana & friuola est corum excusatio maiorum nostrorum ob inuincibilem ignorantiam doctrinae Protestanticae.Sι loqueretur, ut sentium, dicerent maiores nostros saluatos esse, quia reuera non errabant in ullo dogmate necessario, aut necessitate naedij, aut praecepti et sed quia haec vera maiorum n strorum defensio, non consistit cum praetensa veritate doctrinae Protestanticae, confingunt ignorantiam inuincibilcm, quam nulla ratione possunt facere pro babilem. . .
Atque hactenus vidimus, quod doctrina seu fides, quam S. Augustinus do cuit, erit uniuersalis fides orbis Christiani suo tempore, & quod fuerit salvifica seu sussciens ad salutem, modo videamus, quod saerit etiam veris miraculis a
tab, praedicauit, veru miraculis a Deo confirmata fuerit. . i. VOD S. Augustini doctrina . veris a Deo miraculis confirmata suerit, vitantis, talibusque testimonijs comprobabo, ut nisi omnem hominibus
fidem abrogare velimus, id negare nequeamus: Ea vero ad tres Hages reducam Prima erit eorum, qui eodem, quo Sanetus Augustinus, tempore visexerunt. secunda eorum, qui post ipsum vixerunt. Tertia , erit ipsorum Protestantium consessio. Ex ijs, qui cum Sanilio Atigustitio vixerunt. Primus est Sanctus Gregorius ipse, qui scribens ad Eulo tum Patriarcham Alexandriis. lib. . Epist. 3 o. ita loquitur de Sancti Augustini, ac sociorum eius in iraculis raritu mi aculis , Neline vel hi, qui cum est a mssint, ingente eadem AΠglin ra. . Mi rum c istant , visos olorum Tirtutes in sigris , quae exhibent, imitari videantur. Et a. ad Augustinum ipsum l. v. Epist. 13. ' Scio, quia o nupotens Deus per dilectionem tuam ingeme, q metui Noluit, mama miraculta sendit. Infra : Gaudeas, naia A, et oram iani perexteriora miracula ad interior gratiam pertrahuntur. 1tem se liter intelli- . . to remeti: im , Mups quanta sit iv eadem gente ,et ratia ,pro cuius conuersione, etiamfaciendorum si strumvitiam 'ercepisti. Et l. 27. Moralium c 8. Quia enimρ ceptis, caelebsibus verbis, clarescentibus tuoque miraculu, ireus et Nationi Anglor diuine cognitionis infunditur , c. Quibus verbis ait Beda l. r. c. r. Mattis Gregorius hoc quoque declarat, quod S. Augotinus O μ' eius nos sola aedicatione verborum , Metiam cae estium olen ne senisum , entem Anglorum ad anu rionem Hriratas perduce
bant. Praeterea l. s. Epist. 16. ita scribit S. Gre orius ad Brunichil dam Reginam Galliae: qualia autem, quant/que in conuersione, pra dictae Gentis i Anglorum Jay
demptor nse uerit miracula operatus, Excellentiae Myti iam uotum est. In qi tibiis S. ρος
Gregorij testimoniis, obserua mecum pie LectorJPrimo quod S. Gregorius s. Augustini miracula, noli viro tantum loco testatur,sed pluribus:deinde,quod de eis scribit. non quibuscunque, sed Patriarchae, Reginae Galliae, de ipsi A. aris i. rustino, quod nunquam secisset, nisi de eis fidisset certissimus: Praettea, quod c
90쪽
cs suo fides S. Augustini Cantuari
tam insignia ea aestimauerit, ut ea & appellauerit, & ex eis Sanctum Augustinum ac socios γὰ*0, δρο tuorum posse imitari asseruerit, ac opus habu rit Augustinum per Epistolam hortari, ne de eis superbiret. Cui magnitudinia misita miraculorum S. Augustini, Beda li. i. c. 3 i. addit etiam multitudinem , cum ait Gregorium misi se Augu imo Epylotim 'per miraculis,quaeper eum ficta esse cognouerat, i.
qua , ne per illorum copiam , periculum elationis incurreret, hortatur ut certi cssemus nec
multitudinem , nec magnitudinem miraculorum, Ecclesiae Anglorum consti, tuendae desiit me; or , Oremus I inquit Gregorius J quantafuerit in mente Ilisum gratia , pro cuius conuersione tot tantaque miracula facta sunt: Demum obserua modum, quo S. Gregorius haec Augustini miracula asserit, nempe, quod ea scit ,&quod calli unechildae Reginae nota 't. Hic conscientiam tuam o Protestans; appello: An putas hunc grauissimum & canetissimum virum, s. Ausi stini miracula, & toties, & tantis personis, quae, nisi vera fuissent, eum facile redarguere potuissent) & tam asseueranter athi maturum fuisse, nisi de illis certissimus extitisset. a. Secundus testis eorum , qui S. Augustini tempore vixerunt, erit S. Laurentius, socius & succes reiusdem, qui 'miraculosam suam flagellationem a s. Per. Lauren tro, quod Angliam deserere voluisset, di verbis testatus est,& reis a re i Ed- ta. baldo, eiusque populo ostendit. An tanto viro ignorantiam , a quo fiagellatustas i. fuerit, aut mentiendi libidinem ascribemus ; aut Edbaldo, eiusque populo, taptam inscitiam aut stupiditatem, ut non potuerint discernere vulgarem sa- gellationem; aut tantam leuitatem, ut ob vulgarem flagellationem, auitam suam religionem deserere, ac nouam amplecti voluerint sed de hac re satis stupra dictum est. Tertio loco accedant authorcs Epitaphii s. Augustini, quod est huiusmodi apud Bedam l. a. c. 7. & alios.
- - . Hic requiescit Domnus Augustinus Dorouernensis P rchie- . . se pii copiis primus, qui olim huc a B. Gregorio Rom. mrbis .i A---. Pontifice directus, s a Deo operatione miraculorum suf-c . m. fultus, s Edilbertum regem, ac gentem Egitu, ab Idolo
rum cultu, ad fidem Christi perduxit, s completis in pace, diebus officiν sui, de uni tui est septimo Malendas Iuni,
En Augustimam, a Deo operatione miraculorum si sultum, conuertisse Ethelber. tum regem, & gentem illius ; Et putabit quisquam, vel hos tam impudentes suisse, vitam publico monumento incndacium omnium oculis exponerent: aut Ethelbertum& Gentem illius tam vecordes, ut id permitterent Aut cur credet alia omnia in hoc Epitaphio scripta, vera esse, si hoc unum, quod Augustinus a Deo operatione miraculorum usultus es t , mendacium esse, cum eadem au- . thoritate asseratur, qua reliqua 3. Quarto loco accedant Britones S. Augustini, eiusque doctrinae hostes insensissimi: Qui cum longa sinquit Beda l. a. c. a. d: putatione habita, neque preci
bus, neque clamentu , neque increpationibu qui fui ac ociorum eris , assensum praebere,oluissent. Adducatur , inquit Auguitinu , aliquis arger, o Per cuius preces fuerit curatus, huius fides atque operatio Deo deuota, atque omnibus quenda credatur. uodcς aduesari , licet multi, concederent, allatus est quidam de gente M larum, oculorum luce priuatus, qui cam oblatus Britonumscerdotibus, nil curatioMu vel sanationis acciperet. tandem Augustinus tuis a W spirate compulsius laxis genua ad Deum Patrem Donum no iri Iesu hi isti
deprecans , ut sum caco , quem am erat , restituerer , per allat nination nius homi oris corporalem, inplurimorum cordibus Fidelium uritualis patiae lumen accenderet: Nec