장음표시 사용
101쪽
Μme ma emme Venati passer queique jour cho mo detemps en emps, et oi de mon cote, 'allais heg elle , Atque iudici sciscitanti: rates ous convaincuriu'ilo a eupou elle ne liberi sussisante cur contracter mariagelis reposuit: Me pense qu'ilo a eu ne pression irδ violentepour ameneris e mariage elle 'en a sali des reproches
cor temps, Jeanne, si tu Veia dire non . Ellem' regar-dge longuement an me gpondre, et arrive dans la salis docia matrie elle a dit ut . Ex his profecto manisssium fit, et Ioannae media non defuisse ad evadendas matris minas, et assertum metum ita
de die in diem decrevisso, ut uno saltem integro die ante matrimonium Vel ipsa metus suspicio quae nihil peratur
in re nostra omnino evanuerit. Iam si ipsamet Ioanna uno vitaine de cur enViron Vani e mariage γ cum sponso, remotis arbitris, conserre Voluito de hoses impo iantes qui concernatent son Veni , dum mater in eo eratui matrimonii tractatus abrumperet nonne demonstrat, metum, si quem ciri antea conceperat, tenues in auras a
102쪽
iisse Rursus dum Ioanna patri advenientio a veillo dumariago civilis movito des reproches rhs-doux , inquiens quod si inibi ipso uisso collo 'auriat pa contracte cetra union H; nonne ostendit, se eiusmet patris auxilium et longo ante per litteras implorare potuiss et praesto tunc sibi fuisso si voluisset Noluit tamen, quia ratait iro tardis. Ast cur tali tro tardo cum dis insequenti patris adventum si uno int0gro die ante matrimonium conceptis e bis maior dirarii: Il est encore temps, eanne, si tu Veu dire non loHuius argumenti vim extenuare conatur Ioanna quippe
dre de mon resus en e moment, en tolleti de maricle de-vant tos nullas, aurai sit bien plus grand que elui qui aves stat oculer a mere deux our alaparaVant quandelle prsitendat qu'il sitat impossibi de retarder . . . e 'aipas reculsi, parce que 'silais dans rimpossibilit de to latro . Quanti tamen habenda ista sint, cordalus quisque Videt. earguam namque ex antecedentibus superius adnotatis, neve
dicam, angustias huiusmodi utut miserendas, quibus se implicatam persensit actrix in civili nuptiarum ritu explendo sibimoiipsi ob neglectum patris auxilium imputandas esse;
hoc tantummodo animadvertam, ipsissima nempe Verba, quae obiiciuntur, patefacere, et actricem vel civilem ritum celebrasse non sub pressione metus, sed ob alias rationes ad rem nostram non pertinentes, et tempus oppido suffciensoldom actrici superfuisse, nedum ad deliberandum, Verum
etiam ad se eripiendam ab ipsis nunciatis angustiis. Cum enim matrimonii celebratio pro die insequenti indicta esset, quid prohibebat quominus actrix aliquam interim Vel levi
simam corporis necessitatem aut quodcumque aliud prael xeret argumentum ad nuptias specie comperendinandas, Θ autem Vera amandandas l
103쪽
Ceterum, ut, quantum ad me attinet, munus meum plenius impleam, dicam quod orsitan non deerit, qui dubitet an revera metus extiterit. Dicit enim Ioanna Lesrigmolns I attesteron sed quis id probat on invenitur nisi sororactricis, una, quae ex propria cognitioii reserat de minis. Reliqui testes innuunt, se causae scientiam aliunde et praecipue a filia vel a maire, habuisse. Et quidem quomodo scirent si mater ipsa lassa est: mous avons Phabitudo degarde enire nou nos assaires, et personne uire ne 'a
dici interroganti: α Aurieg ous de preuves qu'ilo a momee de menaces , respondit: κ Cola resultati ou moid'une laeon manifeste de me conversations Vec Mme. Vande Branden, sorore actricis . Alicia Vio0-comitissa Vilain ait 4 Elle Ioanna m' parig. . . de menaces qu'elle maior lui a salios de la metire u couvent, de ne plus 'o cuper 'elle . Denique, ut alios mittam, Clemens dein Jer adVocatus quum pene orationem pro Ioanna habuisset, iudice percontaius 4 Comment aveκ-vous t mi au courant de tous es giails intimes iis respondit: ciae connaisce dcliails P tota de suit aprescio mari ago par me. Jeanneeli menae, qui me es a configs a son premier Voyage a P ris P iis 'ont te confirmsis par a s Hur et On ea Dore 3 voulant me rendre compto mol-mem de a Ver cit de ce que -avali t raconig, 'en a parigis me. t mere . . . . Oune post haec quis suspicari posset, istos loquvios sorsan esse quod vel actrici si ius intimis placuerit ' Ceterum Hector an den Brande vir sororis actricis, qui tunc temporis penes sponsam morabatur, ita se exprimit 4 I ne eulis Vol e que de menaces morales . Quanquam, etiam positis minis, dissiculter inducor ut credam, quod Ioanna sibi persuaserit, matrem exequuturam fuisse quod minabatur. Ipsa enim a matre semper bene habita fuerat. U'avais oujour cli asseclueuse Our me en- sanis, ait mater, ais evant se resistances e me suis
104쪽
mors qui te lui rendait 'ailleur , Ηο idem amrma Η etor an de Branden, qui postquam narrasset de patris agendi ratione erga filiam, quoad matrem ait 4 Quanto Μ- la insere elle 'glait a de meme our se filios . Si ergo mater se praebuerat toriour asseclueus erga Ioannam et ei amorem pro amore reddiderat, nilo modo ista potuit credere, quod mater illic o mutationis devenerit, ut exequutura fuisset quae in ipsam comminabatur. Quas tamen comminationes quid gravitatis constituunt Exhor dati ex codice gallico non Viget eam invitam in mon sterium detrudere certe mater nequibat quod autem apud patrem ei commorandum esset, quid mali l praesertim cum filia effugere vellet nuptias Victoris, de quo ipse pater ait: Μes impression oni t mauuaises j I a dit 'un s
Ne ulterius progrediar, ingenue lateor, adhuc alium timorem in me insilire Licet enim Versaliensis sententia ponderaverit 4 Quod si testes maiori ex parte cognatione aut amicitia cum actrice coniunguntur, eiusdemque infortunio commoti apparent, tales sunt tamen de eorum honestato et prudentia informationes , ut eorum testimonio certa mdos adhibenda sitis; et eximius S. C. C. Consultor addia derit: morum autem testium non sententiarum tantum,
sed interdum verborum quoq/ι miram congruentiam, noneollusionis Vitio, quod ex actis minime apparet, sed ipsi- mei rerum gestarum evidentiae arbitror esse tribuendam ω:iidem nihilominus testes eo usque se produnt actricis inso iunio commotos, ut vim quoque Veritati in rebus minime parvipendendis inserant. Ita ex gr. Ioannae pater, et Venula Veillo du mariage civit acla maisono iudici rotulit: Mon'aio ma fili manici mariago qu'a moment de la con- duim a gglis , Similiter Margarita an de BrandHn, Ioannae soror, inquit La 6sistanc de ma muro e sigrae et 'est prolongcle usqu'au our u mariag , dum matrem audivimus die praecedenti aientem: Il est encoroiemps, Joanne, si tu eu dire non . Item Hector an da
105쪽
Branden, Vir sororis actricis, asseVerat: ε me la myris
B ver parisiensis advocatus, a iudice percontatus: α Lapressio exercge sur Milo. Nelle persύvgre jusqu'au mariagelis reponit c ui, ello 'a a cess6, elle 'est momoaggraVde quand me la Are a su que a filio avait uun utre projet , dum Versa Vice Ioannae mater latetur:
Post haec omnia scribendi finem sacerem, cum iam 8 iis luculenter appareat, quam Vim habeant actricis Verba: Mon consentementis' pas sit pleinement Volontaire, car e 'a ωdemia' une pression Violente exerc6 su moi parma hre , sed quia ipsa ultra ulterius conatur infirmars
suum assensum dicendo la atrio stis Egliso 'aidonn uti tui de la tot - , ab re non erit animadvort re, quod praeterquam nullus testium super hoc reserat, imo ex verbis nonnullorum bene percipi possit contrarium,
adsit Hector an de Brande vir sororis actricis, qui aperte dicit . 'glais simoin a mariage ...cie crois qu'ellem' pasdit oui de On propre r , Est quod pietate et miser tione ductus erga actricem in huius avorem velit reto quero ui attamen dicit dixisse Adest insuper sacerdos Alphonsus 6bette, qui tunc temporis Vicarius curatus erata Oulogne u mer, quique ad Versaliensem iudicem retulit 4 out e que je uis dire, te deux sanc6sint repo du au questions que te silύbrant, ipse erat lour adresso e pareilles circonstances, ni rgpondu dis e assirmatiis v. Quaquaversus igitur res inspiciatur, eadem semper redit Conclusio non constare de nuditate matrimonii in casu
106쪽
Et hoc est responsum, quod a sapientissim EE iudicio praestolor. Quibus animadversis, suppositum sui diluendum
Duhium An sit consirmanda vel infrma=ada se=itentia Curiae Archiepiscopalis ParisienSi in caSu. RESOLUTIO. Sacra C. C. re disceptata sub dis I9 aii 1900 censuit respondere Eae hacte=ius deductis non satis constare de matrimonii nullitate.
COMPENDIUM FACTI. Causa haec quae Vertitur inter Episcopum Astensem et arvam Domum a Divina Providentia, Augustas aurinorum vulgo appellatam de Cottolenso, circa proprietatem seu pertinentiam ii Oporis . Clara in Cia vitato stensi, tribus vicibus ad trutinam revocata est a Sacra Congregations Episcop. et Regul. Proposita primum quassii dis 10 Aprilis l89 sub sequenti dubio. - et quomodo tradendum sit area Domui a Divina Providentia Augustae Taurinorum aediscium S. Clarae in Meitate Astensi, viri omnibus libris, pecuniis, chartis Sive publies sive privatis, testamentis aliisque huiusmodi titulis ad patrimonium et gestionem ii peris sese referentibus ab Emis atribus dimissa sui responso Negatis in omnibus et ad mentem Mena est, tit declaretur aedificium et bona omnia Instituti S. Clarae, vectare ad pia opera auctoritate Episcopi Asiensis, ibidem fundata, ad formam re-
107쪽
scripti H. S. Congregationis die. 11 Maii 1 3. Piarum
mero fundationum directionem et administrationem Fert nere ad eumdem Episcopum, quid haec munia adercenda eorum Fera uti poteSt, quos dignos et doneos in Domino iudicaverit Pariter ad Episcopum spectat ius et ossicium curandi, ut rura entatio civilis a perSonis geratur omni fiducia dignis, suisque mandatis obtemperantibuS.
Intorim eadem S. Congregati scribi mandavit Episcopo Asiensi, quod Ipsa opportunum iudicabat imponi actualibus. civilibus possessoribus, ut eorum repraesentationem cederent aliis personis ab eodem Episcopo determinandis. Contra hano decisionem defensores Parva Domus a Divina Providontia peti sunt ei obtinuerunt beneficium novae audientiae, sed non meliori exitu Siquidem reproposita causa in plenario conventu diei Iulii l898, sub assueta dubitandi formula:
An sit sta=idum vel recedendum a decisis in casu, relata sententia meruit confirmari per responsum: in decisis et ampliuS.
Neque huic secundae decisioni, iam nactae Vires rei iudicatae acquieverunt Administratores Parvae Domus a Divinae Providentia, sed iunctis precibus Archiepiscopi aurinensis et nonnullorum ex Episcopis Regni Pedemontani pro nova causae reVisione, tandem extraordinaria Via a Supremo Pri cipe id obtinuerunt. Insuper per rescriptum eiusdem Sacrao
Congrogationis dio 28 Martii 899 Emus Archiepiscopus
Taurinonsis delegatus fuit ad recipiendas nonnullas testium depositiones, de quibus inserius erit sermo in OVO Xprimento.
Νunc Vero, quoniam antea relatae decisiones publicari per ephemeridem non potuerunt, praestat brevem actorum historiam ad implexae quaestionis intelligentiam subtexere Anno 1874 in civitate Asiens pius vir Ioannes errato in propria domo hospitium chronicorum landaverat eiusque curam tradiderat sororibus ara Vincentio dependentibus a Parva om Divinae Providentiae Augustae Taurinorum, quae serius nempe circa an 1876 subrogatae fuerunt ab
108쪽
aliis sororibus a S. Rosa vulgo Nosmenuncupatis. n. l882 Fundator errato ipso Episcopo Astensi consentiente, hospitium una cum domo cessit canonicis Cathedralis stensis Sardi et Morello sub nonnullis conditionibus, qui subsequenti an . 883 iterum arcessivere Sorores ara Vincentio. Interea sciendum est quod o tempore civitas stensis erat spectatrix magni scandali siquidem Monasterium Sancta Clarae una cum ecclesia, in Vim legis suppressionis a Gubernio Occupatum, iam venditum orat cuidam privato, qui convenium pro habitatione privatorum et ecclesiam pro the tr destinaverat hic tamen promptum sese exhibebat ad cedendam huiusmodi proprietatem proti centum millium libellarum. Ut igitur tantum scandalum quam citius m Veretur ad stabilis emptions primum invitati sunt Patres Doctrinarii ab his renuentibus, emptio proposita fuit Parvae Domui a Divina Providentia, eo fino ut inibi transferretur hospitium chronicorum errato administratum a S roribus a S. Vincenti vulgo incenatii appellatis. Superior Parva Domus a Divina Providentia hanc propositionem acceptare non aluit, tum quia sibi deerant necessarii fundi, tum quia iuxta Instituti spiritum ad hunc scopum capitum distractio erat vetita. Nihilominus, curant Vicario generali stensi Riii Beriagna, Variae piarum perSOnarum oblationes, inter quas oblatio libellar. 26, 0 a Superiore,
Ρarva Domus P. Bossi nomine cuiusdam benefactoris missa, fuerunt collectae.
Priusquam emptio Venditi aedificii perficeretur Episcopus Astensis supplicem libellum S. Sedi porrexit in quo, exposito
quod a nonnullis benefactoribus Variae summae oblatae suerant pro restitutione ecclesiae ad cultum et onasterii ad pium usum, acultatem implorabat pro stipulatione contractu nomine personarum quae pro suis moralibus qualitatibus securitatem praeberent, et quae ab Episcopo Oratore designarentur. S. Congregatio Episcop. et Regularium rescripto disi limati 1883 acultates necessarias et Oppo tunas Episcopo siensi imperitia est ad hoc ut Super Dra
109쪽
misSi pro Suo arbitrio et conscienti providere possit et valeat in omnib)ιs iuria preces, praeScristis cautelis, a temporiι adiunctis requisitis.
In huius rescripti sequelam dio 14 Iunii initus sui co tractus emptionis aedificii S. Clarae pro preti 100, 0 libellarum nomine quatuor personarum ab Episcopo siensi designatarum pro civili repraesentatione nempe Vicarii generalis Beriagna canonicorum Sardi et Marello et face
dotis Bellino, solutis in actu instrumenti tantum libellis 38, 540. n. 884 in emptum odificium translatum fuit
hospitium Cronicorum errato, cuius administrati pendebat a P. Bosso Superiore Parva Domus D. Providentiae, sed reapse gerebatur a canonico Marello. Quatuor titu1ares emptores aedificii S. Clarae ad providendum meliori quo fieri possit modo ocuritati tae Institutionis, mutuum lographum iesiamentum condiderunt in quo quisque pro sua quota parte superextantes titulares haeredes scribebat. Interim quo melius consuleretur bono spirituali Chronicorum, et ecclesia cultui restitu0retur in dicium aedificium eodem anno translatum sui cons0ntisnt ipso P. Bosso Institutum fratrum ara Ioseph a canonico arello usque ab an. 1878 sundatum et cuius praecipuus finis erat od catio religiosa iuventutis. Haec pia associatio Collegium
alumnorum in memorata sede aperuit ad promoVendas Oc
tiones ad statum religiosum, et inibi in subsequenti anno 1885 etiam aperia fuit Pi Domus pro orphanis et der liciis. Horum operum universalis Director erat canonicus a- rello, qui in aedificio S. Clara domicilium fixerat Serius nempe anno I 889 sacerdos Marello promotus ad Episcopatum quensem, piorum operum directionem mandavit sacerdoti Ioanni Baptistae Cortona, qui munus Rectoris Collegii gerens ipsum adiuvabat in ministerio administrationis. Anno 189 sacerdotes titularos odificii S. Claras mi D. Sardi et Beriagna repraesentationem civilem pro eorum
110쪽
quota parte de licentia Episcopi siensis cesserunt favore sacerdotum. Parva Domus Providentia Guilolmi Marchisio et Angeli erio, quam serius nempe an. 89 subsecuta est cessio alterius quota partis avore eorumdem ex parte canonici Bellino. Horum exemplum sequi noluit Episcopus Marello licet ad cessionem aciendam a Parva omo Divianae Providentiae invitatus, causans aedificium S. Clarae Cum adneXa ecclesia vi superius restati rescripti diei limatit 883 spectare Episcopo seu Ordinario stensi. in oriae sunt dissensiones inter ipsum et Parvam Domum, quae di- Scordiae magis auctae sunt ex facto quod Episcopus Μωrello, absque interpellation eiusdem Parva Domus Castrum de Frinco et alia stabilia emit pro aperiendo seu fundando novo Collegio nuncupato Fratrum Minorum ara Iosepho. Plures conciliationis viae hinc inde a partibus siVe per Se siVe per interpositas personas initae sunt, sed semper incassum. Interim ex improvisoramus Episcopus Marellodio M aii 1895 dism vidit supremum Canonicus Pagella Vicarius Capitularis quensis Episcopo stensi declaravit
se a defuncto Episcopo Mello mandatum habuisse exhibendi . Sed allegationes in praesenti quaestione, ab e denique arello insuper haeredem universalem sacerdotemmios scriptum fuisse, legata sua quarta parte pro repra sontatione civili in aedificio S. Clara sacerdoti Io B ptisiae Cortona. Episcopus quoque siensis, antequam lis supremo S. Sedis iudicio desserretur, rem componere tent
vi constitutis ad hoc suis mandatariis sacerdotibus Pagella et Poloso, sed inutili nisu, sicut inutiliter ab ipsa S. C. delogatus sui Episcopus quensis alestra ad concordiam inter partes tractandam hinc necesso fuit quaestionem i diciali strepitu dirimere.