장음표시 사용
111쪽
ium quia ipse caret iurisdictione in dioecesi stonsi, tum quia nullum exhiber valet mandatum ad res Curiae Asiensis gerendas, sive ab Episcopo stensi, sive a defuncto Episcopo Marello receptum. Quin imo, addunt, cum Episcopus Marollo haeredem instituerit sacerdotem Pelos et legat rium sacerdotem Cortona, implicite videtur Rinum agella causa tractanda exclusum Voluisse. At cum Episcopo A tens Ronco observari et reponi posset quod mus Pagella abo delegatus fuit ad compositionem ineundam cum Parva D0mo, antequam quaestio iam iudicialem ingrederetur; insuper B mus agella, praeterquam quod subsignavit una cum P loso et Cortona recursum ad S. Congregationem EE. et RR. contra arvam Domum est Superior Sororum a S. Rosa quae servitium et assistentiam praestant pauperibus in aedificio S. Clarae hinc cum interosse habeat in eiusmodi cauSa, repelli non potest. Hoc praemisso, Parva Domus contendit sibi spectasso hospitium Cersat pro chronicis, antequam ipsum ad S. Clarae aedificium transferretur. Probat id pistola diei l Dρ- combris l8T5 data a P. Anglosio, tunc Superiore Parva D mus ad Dominum Cerrato, qui ipsum rogaVerat de accepi tione Hospitii sub sua tutela et administratione P. Anglesius in hac epistola declarat se hospitium acceptare nuncupans ipsum succursalem Sedem arva Domus aurinensis, o insimul petit Domini errato cooperatiouem in ipsiusa stione Dominus errat Vero ad huius epistolae calcem scribit se e gratias agere pro huiusmodi beneficio. Quin ex adverso opponatur quod an l882 titulares Η spitii non ex arva omo desumpti, sed nuncupati suerunt canonici Sardi et Marello reponit enim Parva Domus quod haec inscriptio facta sui cum suo assensu et interventione; aliunde Parva Domus sui nomine acquirere non poterat ob
legem prohibitivam diei 3 Iulii 1830. Otat insuper quod Hospitii substoniatio facta fuit cum fundis publicae beneficentiae, et eius administratio habita sui a Sororibus a S. Vincentio, quae Parvam Domum repraesentabant. Verum quidem est quod P. Anglesius mas ab Hospitio Vocare
112쪽
macius fuit ob nimiam in Administratione Fundatoris Cor-raio ingerentiam, sed huius haero Rinus Sardi eas iterum invitavit, et P. Bossi successor Anglesii annuit sub condition quod Hospitium totaliter penderet a Parva omo. Hisco enucleatis circa hospitii errat pertinentiam ante eius translationem in aedificium S. Clarae, Parva Domus progreditur ad argumenta quibus Vincero satagit quod aedificium S. Clara in quod se transtulit hospitium, nec non totalis omnium piorum operum inibi existentium administratio sibi xclusive pertinet. Primo ex declarationibus tum Rmi Bortagna, tum canonici Bellino compertum esse ait, quod pluries arva Domus precibus excitata fuit ad emendum dictum aedificium quod acquisiti titularibus inscripta praecipue locum habuit, ut inibi hospitium Cerrai transse retur, et quod Pater ossi Superior arva Domus accitus sui ad aedificii gubernium sumendum, quod reapse secit mittendo sorores ara Vincentio. Quod oro aedificii emptiosacta suerit pro arva D0mo seu in eius interesse magis magisque scatet ex novissimis declarationibus iuratis disi
29 Soptombris l899, tum mi Bertagna et Bellino, tum Episcopi Bessia, ei causidici artini Parva Domus, qui in
huiusmodi negoti praecipuam partem sortiti sunt. Hisco statutis circa Veritatem historicam actorum Diarector Parva Domu ita ratiocinatur Vel Episcopus Astensis Onc preces porrigendo S. Sed pro emptione aedificii egit iuxta mandatum acceptum a Parva Domo, et tunc rescriptum interpretandum est iuxta mentem mandantis vel non egit iuxta acceptum mandatum, et tunc eum preces retineri debeant ceu obreptiliae et subreptiliae, rescriptum infirmandum est. Unde pro quaestionis solutione sequens proponebat dubium. - An rescriptum 11 Maii 1 3 imterpretandum sit in se tantum et uinta preces prout it raliter sonant, vel potius iuria mandatum et historicam veritatem et qualem negative ad Secundam partem an πω Scriptum non insirmetur subreptionis causa, et ideo ec dendum a decisis et si et 'ative o omnibus, an Parvas
113쪽
Domui non debeatur saltem restitutio quoad e osita et
Aliud argumentum Parva Domus deducit a Statuto et
recursu oblato a quatuor titularibus Gubernio pro recognition Hospitii errato in ens iuridicum Reapse in recursu odicitur quod titulares aedificium emerunt ut eius praeci pua pars Hospiti destinata maneret, et promptos sese X-hibent ad gratuitam cessionem avore Hospitii, dummodo ipsi existentia legalis tribuatur atque ex eodem recursu et Statuto scatet quod praelatum aedificium spectari debebat ceu ns independens ab auctoritate ecclesiastica quoad actus administrationis. Iam vero haec omnia intelligi nequirent, si aedificium et i Opera inibi existentia pertianere oberoni ad Curiam ecclesiasticam siensem. Praeterea quod aedificium S. Clarae ideo acquisitum ost, ut in civitato stensi succursalis arva Domus aurine sis undaretur, eruitur nedum ex reciproco testamento Moto a titularibus, ut sic integer maneret scopus Instituti nis, sed etiam ex facto quod tres ex titularibus, ipso Episcopo Ronc consentiente, cesserunt suam repraesentationem
civilem duobus sacerdotibus arva Domus archisi ei
Μerio, enixe rogantes Parvam Domum ut eorum medio cession0m coepto haberet. Quin imo ipse Episcopus Ronc in suis literis informativis ad . Congregationem latetur quod translatomospitio errato in aedificium S. Clara eius administrati et directi confidenter tradita sui a quatuor trutularibus P. Bosso Superiori Parva Domus. in si stacto Administratorinospitii fuit Rinus Marollo, hic se ge-robat in tali mei uti simplex delegatus Parva Domus, uti in eadem qualitate se gerebant mus Beriagna, ante eius promotionem ad Episcopatum, et alii duo titulares Sardio Bollino Id Parva Domus probat literis acceptilationis ab iisdom relaxatis eius nomine, proba pluribus literis ab
iisdsm scriptis Superiori Parva Domus, ut eius assensum in nonnullis actibus administrationis reserret. Quare iure merito, concludit Parva Domus. Superior
114쪽
Ρ. Roetii aram Marollo expostulavit cessionem administrationis, quando ipse deprehendit nonnullos fundos distractos suisso ad emendum Castrum do inco et alia stabilia nomine Fratrum ara Iosepho iuro merito exegit ut sibi
omnos libri administrationis exhiberentur et ratio redder tu de mala rogatione capitalium. Tandem Parva Domus, probato su bono iure super a deficio S. Claras, dicit sacerdotem Cortona ab Hospitii gestione Omnino esse repellendum, utpote nulla iuridica esto indutum ad tale motum. Ipse enim nullum mandatum seu delegationem ex parte Parvas Domus ostendere Valet; etsi praesumptum mandatum habuisset a Bino arsito, ipsum
nullitate laboraret, utpote concessum absque consensu et auctoritate arva Domus Neque sacerdoti Cortona aliquid sussragari valet qualitas legatarii in qua institutus si a Rmo Mello pro sua quota parte in aedificio S. Clarae, tum quia mus aretio coram Ecclesia non erat Verus proprietarius, tum quia haec institutio peracta esset absque Episcopi consensu, quod contradicit terminis et sensui s perius relati Rescripti, quando obtenta est lacultas ad emendum e conVentum S. Clarae.
IURA CURIAE ASTENSIS . Ex adverso Binus agella sust, ne nullum ius, neque circa proprietatem, neque circa administrationem aedificii S. Clarae spectare arva Domui a Divina Providentia. Quoad Hospitium errato ante eius translationem in aedificium S. Clarae, ipse observat, quod lico fundator errat promiserit, quod post suam mortem
succederet arva Domus, attamen Vivens se eius domiani privare noluit. Initio pro assistentia Chronicorum obientae sunt a Parva omo, sorores a S. Vincentio, sed post quatrimestre tempus undator errato anno nempe l876 eas dimittere coactus fuit, et nullam postea cum arva Domo relatinom habuit. Hoc testantur nodum uxor ipsius e rato, sed et Ursula errato et Aloysia Uglione, quae post Sororum a S. Vincentio discessum se gessit tamquam Hospitii Superiorissa neque ex parte arva Domus, ait rumus
115쪽
Pagella, adduci valet aliquod argumentum ad probandum extitisse aliquam protestationem vel querelam contra huiusmodi agendi modum fundatoris errato. Relato ad Epistolam Superioris Anglosio, animadvertit Pagella, eius assirmationes nihil probare cum non sint λfirmationes fundatoris errato et si aliquid pondus habere admitterentur ad summum probarent, aliquam concordiam initio extitisse inter errato et ParVam Domum, quae eo cordia evanuit ex facio dimissionis Sororum ara Vincentio. Ex eo tempore Institutor errato in hospitio semper explicuit absolutum dominium, et nulla amplius rotatio in- torcessit inter ipsum et Parvam Domum. Hinc salsum dicit quod prosertur de expensis factis a Parva Domo pro victu et vestibus Chronicorum salsum item fundatorem e rato a Parva omo invitatum ess ad cedendum Hospitium canonicis Sardi et arello, siquidom haec cessio acta est tantum ex consilio Episcopi stensis. Verum quidem est quod dimissae Sororos a S. Vindonii die 28 obr. 883 iterum in Hospitio vocatae sunt, sed neque ex hoc tempore
Parva Domus aliquid expendit pro Hospitio. inus agella
id arguit ex recursu exhibito a quatuor titularibus odiss-ci S. Clarae Gubernio pro levatione Hospitii Corrat inens iuridicum: in eo titulares latentur quod Hospitium sustentabatur subsidiis Ordinarii, lori, et Arcae Parsimoniae, et nonnullorum civium siensium de subsidiis a Parva Domo traditis ne Verbum quidem, et nudibi ipsa nominatur
Item quoad legata publicae beneficentiae quae prodierunt ex testamentis Gugliel minoili, viduae heseo, et aVastro, et quae Parva Domus contondit fuisse adiudicata ospitio Cerrato, Rihus agella ait, id a veritate alienum esse. Siquidem legatum Ioannis Guglielminsili in libollis 25,000 iam transiit ad unicipat Hospitium Astonso Chronicorum: legatum avasiro in libellis 25, 0 annui roditus factum lavore Hospitii errato huic persolvi nequivit, utpote carenti existentia legali et devolutum duit ad Hospitium Municia
116쪽
pale chronicorum aliud legatum Eugenii Guglielminolli in libellis annuis 500 item tontum sui ab Hospiti Municipali. Superest quartum legatum viduae heseo in libollis 3000, sod cum ad hoc legatum Vocetur etiam Municipale Hospitium, Ospitium errato nihil prosecto consequetur. Quam doclamati a Parva οm fundi beneficientiae quibus Hospitium Corrat ditatum traducitur, in tenues resolvun
Hisce observatis circa praetens iura ParVae Domus A
per Hospitio errato ante eius translations in aedificium S. Clara0, mus agella progreditur ad disserendum dopertinentia huius aedificii et de iis operibus ibi collectis. In primis animadvertit quod finis emptionis aedificii S. Clarao non suit, ut inibi transferretur Hospitium errato, sed potius ut conventus cum Ecclesia eriperetur a profanatione, et indeterminate ad pium usum destinaretur Scate id primum ex recursu ad . Sedem pro obtinunda facultate ademptionis contractum perficiendum scatet ex facto quod ad emptionem prius rogati sunt Patres Doctrinari s deindo Ρarva Domus. Cum hi aedificium emere renuerit, mus Beriagna sollicitus sui pecuniam a Variis benefactoribus e0lligere, et hac in parte collecta, stipulatio locum habuit contractus emptionis aedificii, conlata repraesentatione civiliquatuor persόnis, iuxta Pontificium Rescriptum ab Episcopo Asiensi designatis, nempe canonicis Bertagna, Sardi, anello et sacordoti Bollino qui Episcopi fiducia ruebantur. Iam vero in huiusmodi contractu perficiendo neque arva Domus fuit interpessata, neque civilis repraesentatio ulli ipsius membro sui assignata. Verum quidem est, subdit mus Pageda, quod . Ossi Superior Parva Domus persolvit pro emsndo aedificio libellas 25, 000, sed hoc persedit de mandato pii bonefactoris, et nuda solutioni apposita est conditio, aliunde Videtur absurda praesumptio quod arva Domus iam tenui summa Vellet emere aedificium, cuius acquisitio peracia sui preti 100, 000 libellis Ninus aliquid pr0- scit adversa pars adegando, quod post translationem vi
117쪽
spitii errat in odificium S. Clarae, ad Hospitium rege dum vocata sint Sorores a S. Vincentio, et administratio confidente commissa Supseriori P. Bossi reponit enim R Verendissimus agella, quod id explicandum est de simplici directions titulares aedificii non erant proprietarii coram
Ecclesia, ideo cessionem peragere non aluissent, iuxta mentem arva Domus, absque laesione iuris Episcopi Asiensis. Nihil pariter deduci valet ex mutuis testamentis ex adverso citatis inter titulares, siquidem probandum esset, quod ultimus superstes adstrictus esset ad testandum avore Pa Vae Domus aurinensis. Expendens deinde mus agella recursum et statutum organicum Hospitii errato exhibitum Gubernio pro obtinonda personalitato civili Instituti contendit potius ista adversari praetensionibus arva D mus. Siquidem iuxta recursum Hospitium occupare debebat non totum aedificium, sed tantum eius partem. In statuto Vero recursui adnex edicitur quod Hospitii administratio
pondere debet exclusive a Municipio o Cler Astensi quodsi Rin titulares Sardi et arollo, pluries ad Superiores
Parva Domus recurrerunt per literas, eorum operam implorantes, id secerunt non quia aliquod ius in eis recognoscerent, sed tantum pro directione et consilio ipsi enim et praesertim arello cupiebant, ut i opera S. Clara insisterent ostigiis Instituti arva Domus.
I andem Rmus agella ad examen remeat argumentume adVerSO adductum, nempe cessionem actam a tribus iatularibus Sardi, Beriagna et Bellino de suis partibus in a difici favore duobus membris arva Domus, nempe erio et Marchisio. 0tat quod verus proprietarius aedificiis iuxta tenorem Rescripti Pontificii si tantum Episcopus Astensis: titularos habebant tantum repraesentations civilem hinc hi nihil transferre potuissent absque mandato Episcopi imo neque ipse Episcopus transferre potuisse proprietatem ab que . Sedis licentia, quia Vera proprietaria est Ecclesia. Secundo Observat quod haec cessio, Vel melius substitutio personarum acta fuit post obtentam Episcopi siensis
118쪽
cultatem a Parva omo et hoc apprime respondet spiritui et tenori rescripti Pontificii, iuxta quod personae pro P praesentatione civili designari debent ab Episcopo stonsi et iuxta suam fiduciam. Iam ero si proprietaria et domina aedificii xtitisset arva Domus, haec licentia superVac
ne suisset. Ηsic addendum censetur, quod in ultima causae propositione, favore Curiae Asiensis productae fuerunt nonnullas adnotationes actae a dolancto Episcopo Ronco, non mulio alii Suam mortem super aliquibus documentis allatis ab adversa parte. Sic in documento quo Rinus Bertagna dicit, quod aedificii acquisitio facta fuit, o quia Parva Domus Gram Episcopo et quatuor titularibus doctaravit se submitier oneri emptionis et administrationis , Episcopus Roneo seribit, id sibi ignotum suisso acquirentes seu titularessuisse mandatarios Episcopi siensis, et quamcumque aliam Pontificii Rescripti interpretationem esse respuendam. Item in documento, ut alia omittantur, quo aedificium S. Claras nuncupatur sedes succursalis Parvae Domus Taurinensis, Episcopus Ronco scribit, haec est gratuita assertio : Parva Domus sibi auctoritatem vindicat, qua caret, cum iuxtarintificium rescriptum ordinatio omnium Piorum operum exissentium in aedificio S. Claras xclusive pendoat ab Episcopis Astensibus. Hisce utrimque ex susioribus allegationibus collectis su tecta fuit solutio sequentis Duhu An sit standum e recedendum a decisis dieru=n o Apria
REs0LUTIO. Sacra Congregati Ep. et Reg. quaestionesormiter discussa in plenario conventu diei 16 Marti l 900, stetit In Decisis .
119쪽
lensi litoris Apostolicis Cum propter disi 5 Iulii 85lper territorii dismembrationem a Dioecesi Dianensi, status redituum Ecclesia receptitiae S. Pantaleonis, evectae ad Cathedralom non sui immutatus. Huiusmodi reditus ab oneribus depuratus in annua summa ducatorum 1 530 iuxta litora Ordinarii an . 855 inter I canonicos et sex mansi narios ita erat distribuendus ut ignitates Ibi, simplices canonici 86, et mansionari inducata annuatim obtinerent. Verum cum detectum esset, missarum Onera quae Capitulares omne gravant pro rata, dempto canonico Archipresbytero, absorbere sere totam praebendam Capitulum an .l856 preces porrexit S. Congregationi Episcop. et Regularium, postulans sanationem et absolutionem missarum non cel bratarum quoad praeteritum et insimul reductionem quoad futurum ad missam quotidianam conventualem et ad tot anniversaria solemnia quot a S. Sed Viderentur imponenda. S. Congregatio per rescriptum diei 30 Maii 1856 annuit precibus Capituli, tum pro absolutione missarum quoad pra teritum, imposita aliquarum missarum celebratione arbitrio Ordinarii, qui eam determinavit per executoriale rescriptum dioi l Iulii l826 in missis 50 una Vice a singulis an nicis pro benefactoribus celebrandis, tum pro reductione missarum quoad suturum eas coarcians ad missam conVentu tem pro benefacioribus quotidie applicandam. In sequelam huius rescripti Capitularos rati sunt teneria applicandam unam tantum missam Conventualem etiam quando Rubrica duplicem missam conventualem praescribunt uti in diebus Quadragesimae, Vigiliarum etc. et hanc ascundam missam omiserunt. At cum Episcopus Caputaquen.
120쪽
contra sentiret, an . 892 S. Congregationi Episcop. et Reg. haec dubia proposuit: l. An Canonici Ecclesiae C thodralis Caputaquensis teneantur ad applicandam pro b
nefactoribus secundam missam quando eam Rubricae pra scribunt. 2. Ei quatenus amrmative an omnes canonici, Vel solum canonici hebdomadarii teneantur assistere huic secundae missae. Haec quaestio, ut ut sortita decretum rogo natur in plenario. an. 1892 tractari nequivit et nunc ad
novam instantiam Episcopi disceptanda subiicitur.
Disoestatio Syn Pilon. FAVORE PIscoΡI. Est lex Ecclesiae generalis quod e nonici teneantur in eorum ecclesiis quotidie ad applicandam missam conveniualem cum cantu pro benefactoribus in genere Ratio est quia missa conVeniualis est pars praecipua
divini moti, ad quod tenentur canonici ratione beneficii. Quod si rubricas plures missas conventuales certis diebus praescribant, pariter ad eas applicandas tenentur. Omissis aliis Doctoribus praestat transcriber doctrinam Bene L XIV in si is Instit eccl. Inst. 107, 9 2, qui ita rem explicat
Praeter missam convent ιalem quotidie celebrandam rubricae secundam ac tertiam pariter misSam conventualem pra
cipiunt quae certis a=in diebus contingunt. Si ossicium norem lectionum at in Quadragesima, Rogationum, qua tuo temporum ac Vigiliarum feriis tunc duo Sacra comventualia iubentur unum nempe pro celebritate diei post tertiam, alterum pro feria OS nonam . . . Quod si novem lectio=ὶum spicium indicatur in pervigilio ascensionis, tria Sacra conventualia facienda sunt, primum de sancto illius diei post tertiam, alterum de pervigilio post eaetam, temtium de Rogationibus post nonam . . et addit nullam contrariam consuetudinem, nullum tam grave nessotium adferri posse, ut ipsae rubricae negligantur.
Secundo pariter in iure pacificum est quod canonici vel beneficiat qui pro missa conventuali distributiones recipiunt,