Acta sanctae sedis; ephemerides romanae a SSMO D. N. Pio PP. X authenticae et officales Apostolicae Sedis actis publice evulgandis declaratae

발행: 연대 미상

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

66 LITTERAE

Vesrimus. Huiusmodi dissidium, favente atque opitulante Dei gratia, Componere potuimuS quum enim plures X VobiS, qui el99So mense Romam petierunt, hortationibus ostris laudabiliter obtemperaverint, pax et concordia illico restituta est. Nunc Ver ad hanc animorum ConSensionem rmandam tria potisAimum per pr9eSente Littera declaranda cenSuimUS. I. Quoad Patriarchalia iura, priVilegia, munera, PBerogativas nihil detractum Volumus ut imminutum simul tamen Venerabilem Fratrem ostrum Patriarcham Antiochenum Graeco-Μelchitam enixe rogamuS, Ut eiuSdem nationi epiScopos, quos Spiritus Sanctus posuit regere Ecclesiam Dei, ea qua pareAt, reverenti proSeqUBtur et DBtern ectritate complectatur, iuxta B. Petri Principis ApoStolorum praeceptum: Neque ut minantes in cleris, sed forma facti orestis in arim Ι. 9 V, 3i, cui consonant praeclara Bernardi Verba Magis astat caritas,

ut praelaudato Patrios hae tremquum legitimo Praesuli honorem et obsequium exhibeant, debitamque obtemperationem praeAeserant quod si quaedam SubOricti lar inter ipSos controverata, eam primum Patriarchae iudicio demisse subiiciant; si verorem dirimi non eveniat, ad Sedem ApOStolicam reverenter de

ΙΙΙ. Ad praecavenda futura iurium conteStationes, optime valitura est Synodi alionali celebr0tio. Quocirect quemctdmodum alio vobis commendavimus, in Unc per PrBeSentem epistolam praecipimus ut huiusmodi Synodu quantociu Convocetur, in qua de iuribus P0triarchae et epiScoporum, de reCinndelium dministratione, de cleri disciplina, de monachorum vel alii piorum institutiA, de missionum necemitatibus, de Cultus divini decore, de aera liturgia, de cognatiSque agatur Pe-bus, quae diligenter cautiASimeque Sunt reputundae ct maiorem Dei gloriam procurandum et EccleSicte graecΟ-melchitae splendorem nugendum. Ut penes alia orientales ecclesia Synodinationalis celebratio maximo fuit emolumento pro negotii Componendis et ecclesiastica disciplina inStaur9nda, in VeStrae Eeclegiae ex legum Scriptarum elucubratione et promulgatione pr9eclctro Ductus prosecturos, obis iure merito pollicemur. Νunc Vero, antequam 'nem rct entibus litteris imponamus, intimo ostri cordi assectu Vo hortamur et obSecramuS,

72쪽

LITTERAE 67

ut quotidie magis arctissimo caritatis medere devincti, sollicitisidis eum omni humilitate et mansuetudine seroare unitatem spiritus inmineum pacis. emo enim Vestrum ignorat quantopere ad totius Ecclesiae bonum et ad reconciliationem diarii- dentium fovendam intersit, animorum, Voluntatum et Sententiarum Concordia QV3propter certa obis spes est, Venerabiles Fratres, futurum ut O paterni hisce monitis, desideriis, postulationibus libentissime obsequentes, dissensionum germina radicitus evellere ac ita gaudium ostrum implere Veliti' omneS-que gravissimi Vestri muneri partes obire ad consummationem sanctorum in aedinc8tionem corporis Christi Persuasum Vobis sit deliberatum esse obi ea omnia rnestare, quae ct mctiOrem ecci iae graeco-melchitae utilitatem pertinere pome noVerimus. Interim in humilitate cordis ostri Deum oramus et ob- Secram , ut caeleStium charismatum copiam obi propitius largiatur. Α divini praesidii auspicem et flagrantissimae illius, qua Vo in Domino amplectimur, caritati testem Apostolicam benedictionem Vobis, Venerabiles Frctrem, cunctisque clericis laicisque ndelibus graeco elchili peramanter impertimuS.

Datum Romae apud S. Petrum die XXI Iulii anno DCCCC, Pontincatus ostri XXIII. LEO P. XIII.

COMPENDIU FACTI Ioanna, nobilibus orta parentibus, mira Iulii 1883, viginti annos vix attingens rite matrimonium iniit cum Victore, in pago Vulgo Boulosne u Mer, dioecesi Versaliensis.

73쪽

Hae nuptiao haud delices successerunt videtur enim Ioanna haud lubenti animo viro nupsisse, sed metu dumtaxat, minis, coactione matris compulsa, quae cum Vici ris divitias inhiaret, huiusmodi matrimonium conciliare V lebat. Quam Vero aerumnosa fuerit ita coniugalis, narrat mulis in suo supplici libello: a Vie conjugale meo Μο- sleu Victor a durge eucans et trois mois Our te motae, mais, en gallisi, our u motis qu'il me repugne 'gerim, uno fgparatio de ait, existat dbs te si xihme mois inpresmon mariage ... ne te intolgrabie, 'a oblig6sis dema de la fgparation de corps . . . . mac de re, percrescentibus domesticis contentionibus Ioanna marito valedixit et a tribunali civili corporum bonorumque separationem obtinuit; donec vir, ut alteri nuberet mulieri, ab eodem laico tribunali sententiam divortii habuit. Interim infelix mulier cupiens et ipsa novas cinire nuptias Curiam Versaliensem adiit, postulans ut matrimonium hoc nullum declararetur ob defecium consensus ordinarius

Versaliensis, hoc accepi, libello per iudicem delegatum

processum instituit: ructricis eiusdem matris ac plurium testium iuratas depositiones excepit, quas inter legitur testimonium fac. 6beite, qui actricis consessarius suit, et, Si Vera narrantur, sua morali auctoritate usus est dis ciendum puellae animum vir etiam formiter citatus suit, sed in contumacia permansit. Quare iudices delegati, omni

tiam: Attendontes quod si testes maiori ex parte cognationΘaut amicitia cum actrico coniunguntur eiusdemque insori ni commoti apparent, tales sunt tamen de eorum honestate et prudentia informationes ut eorum testimonio certa

fides adhibenda sit;

Attendentos quod ex processus actis constat Ioannam ad suum matrimonium cum Victore consensum dedisse ob metum reverentialem:

Attendentes quod proinde iudicandum est an metus ist

74쪽

gravis suerit ut praedictus consensus non satis libere datus fuerit ad valido contrahendum; Attendentes quod propter severam actricis educationem et eius indolom metus gravis esse Videtur; Attondentos quod actrix nec a patre nec ab amicis seu cognatis adiumontum habuit, cum illi matri imperanti resistere non ausi sunt Vel noluerunt; Quod mater ipsa, Vel cum sponsi ad magistratum ut civilem actum concluderent accesserunt, Vel in secreto et privat colloquio cum . De Royer, consessa est se filiam ad hoc matrimonium coegisse et ius infelicitatis causam suisse; Quod in statu rerum et personarum familiae mulieris minae a matre filiae suae incussae talis naturae erant, ut praesdiciae actrici metus gravis causa suerint; Quod proinde conditiones a heologis requisitae ut matrimonium nullum declaretur, in causa reperiuntur; Iudicamus et declaramus constare de nullitate mala, monii contracti inter Victorem et Ioannam .

Ab hac intonii vinculi osensor Versaliensis appellationem interposuit apud Curiam Parisiensem, quae re di lius discussa, post novas inquisitiones, di 20 augusti I 898 sententiam iudicis Versaliensis confirmavit. Cum autem Vi culi defensor ad . . . appellationem interposuerit, i de Parisiensis acta transmittens, haec simul significanda dixit. Causa quippe valde dissicilis visa est sacta enim

quamvis plene probata nec ita multa sunt nec gravia Simul tamen sumpta suffcientem vis et metus probationem instruere Visa sunt pluribus ex adlectis consultoribus et assessoribus, itemque mihi. Consideratum namque fuit actricem, praeterquam est persectae religionis et omnimodae honestatis, eius etiam suisse et esse indolis, eius erga Matrem timidae et demi sae subiectionis, ut Vix et ne vix quidem mediocri vi,

rati ab illa incussa resistere potuerit; et vicissim Matrem

75쪽

ea auctoritate eoque imperio praeditam esse, et ita ausi ram se habuiss0 ac habere erga filios, ut nec resistentiam nec etiam obiectiones admiserit aut admittat. Haec utriusque indoles quae interrogantibus iudicibus et assessoribus manifesta apparet, ingens pondus addere Visa os factis ab actrice eiusque testibus allegatis, et Tribunalis iudicium in nullitatem pronuntiandum inclinavitis. Pauca nunc addam circa facta causae. Vir pluries citatu non modo non comparuit, sed littoras emisit iudici potius iniuriosas.

Quod vero attinet ad presbyterum D/bette, qui paries non minimas in negotio habuit et coniugio bonedixit quantum in quaestionibus pressus ita se cunctantem exhibuit aut immemorem ut de sua bona fide suspicionem nobis iniecerit , Discostario Synovilon. VOTUM ANoΝisTAE. Ad iuridicum itaque processum quod attinst haec mihi notatu digna esse videntur. In hoc processu oest in primis Viri depositio, eiusdemque septimas manus testimonium. Res sane, ut quisque Videt, graVissimi momenti. Verum id non equidem Iudicum culpae tribuendum est, sed irrationabili prorsus ac pertinaci renitentiae: qui Iudicibus Versaliensibus benigniter rogantibus, ut Oram Episcopali Curiae herbrook Canadensis Civitatis, quo tunc ipse degebat, responsiones de more dignaretur edicero inurbane audaciterque id praestare detrectavit. Hinc in hoc processu habentur tantummodo Αctricis eiusdemque septimas manus testimonium, una cum nonnullis testibus, sive ad dice sive a Vinculi Defensore, ex ossicio citatis. Hi plurimum adlaborarunt, ut in iudicium illi praesertim arcesserentur testes, qui ad familiam Viri utcumque pertinerent, aut do negotio hoc instructos esse scirentur. Sicque satis, ut reor, suppletum sui stultae Viri repulsae, cuius alioquin testimonium, etiamsi causa, huic accessisset, considerata

76쪽

eius in uxorem Vehementi animi indignatione, merito uti suspectum habendum esset. In horum testium examine diverso ex Iudicum commissione peracto tam in prima quam in secunda instantia semata est ad unguem norma, a Constitutions Benedictina Dei miseratione et a S. C. C. Instructione praeseripia. Hoc unum in actis adnotatum non reperi, utrum scilicet in

examine Domini Radiguet, delatum ipsi fuerit iuramentum

de veritate dicenda, atque de secreto servando. Ceterum firmiter teneo iuris praescriptum , etiam quoad hunc testem, fuisse ad amussim servatum; at amanuensis sorte oscitantia, in acta non relatum Magnopere optaVerim, quod Iudices, saltem inter acta extraiudicialia inseruissent causas et sententiam declaratoriam divortii matrimonii a civili ribunali mulogne u me latam. emo non videt, quod do-eumenium hoc, OVum pondus maioremque lucem quaestioni

huic addidisset. Pauca nunc de testium fidei dignitate atque Veracitate.

Sane, utraque Videtur ipsis omnino adscribenda. Siquidem, Iudex primae instantiae, sententiae prolationi, haec praemittit . Attendentes quod si testes maiori ex parte cognations aut amicitia cum utrice coniunguntur, eiusdemque infortunio commoti apparent, tales sunt tamen de eorum honestate et prudentia informationes, ut eorum testimonioeerta fides adhib0nda sit , Horum autem testium, non enientiarum tantum, sed interdum Verborum quoque miram congruentiam, non collusionis Vitio quod ex actis minimo

apparet), sed ipsime rerum gestarum evidentiae, arbitror ess tribuendam. Parem iis haud videntur fidem mereri, verendus Dominus Alphonfusigbette arctissimo amicitiae vinculo amiliae viri devinctus Dominus Eques Alexander domuillebon, et Paulus 'Αnville, ambo consanguinei Viri.

Etenim explorata res est, hos, in hac causa, partium studi duci, prout constat ex eorum ad comparendum reluctatione, animique cunctatione, qua ad propositas quaestiones reposuerunt. laceat ex ore Iudicum audire, quid praese

77쪽

tim de Presbyteri 6bette veracitate sentiendum sit. R Verendissimus Vic Generalis Dioecesis Atrebatensis, haec signate testatur: α Quanti r Dgbette, quo 'ai, deu mis, ei quo j'ai suppli de partor en out sincgrite, e suis molns rassura. 'si te de croiro 'aprsis son attitude, qu'il nedit a iovi sa pensge . Eiusdem opinionis fuit Reverendissimus Dominus P. Montegun, qui Iudicis munere fungebatur, quum praelaudatus Debet te, Lutetia Parisiorum iterum interrogaretur. 4 Quod attinet, ait, ad Presbyterum DUbette, qui partes non minimas in negotio habuit; et coniugi benedixit, quantumvis quaestionibus presqus, ita Se eu clanctem exhibuit aut immemorem, ut de sua bona fide suspicionem nobis inieceritis. Atque de processu testiumque veracitate satis. Restat nunc, ut de ipso causae merit , paullo fusius disseramus. Agitur, ut quisque sentit, de re gravissimi momenti, difff-cillimaeque solutionis quippe quod iudicandum sit, de V lore interioris actus, a quo ratio ac existentia Sacramenti, in individuo pendet. Quocirca ne in tanti ponderis negotio, temere leviterque incedamus, prae primis statuenda sunt principia tutissima o Iuris Pontificii doctorumqne sontibus

deriVata, quae et causam nostram pressim respiciunt, continentque rationem, seu criterium pro aequa quaestioni S lutione.

Comperta res est, ad validitatem matrimonii ex iure naturali civili et ecclesiastico, omnino requiri mutuum liberumque contrahentium consensum Libertas autem On- Sensus, coactione metuque potissimum adimitur. Verum, non quaevis coactio et metus libertatem tollit et matrimonium invalidat, sed illo tantummodo metus, quem ius Canonicum, De Spon et Mam. C. Consultationi, dicit cadere in constantem virum metus scilicet, gravis et iniuste a causa libera incussus, ad extorquendum consenSum in matrimonium. Huc spectat metus reverentialis, immo hic metus, ni me sallit opinio, aliquid addit supra metum cadentem in constantem Virum, si contingat, quod austerus

78쪽

atque truculentus parens, filiae sequioris aetatis levi quo

animo natae, serio animo minatur, nisi contrahat, eadem ipsa mala, quae Doctorum sententia, Valent ex sese inc iere metum cadentem in constantem virum . Eiusmodi sunt: eiectio extra paternam domum, exhaeredatio, in monasterium detrusio, ac perpetua interdictio alteri nubendi. Si igitur plane constiterit, quod puella matrimonium contrahat, ad huiuscemodi mala praecavenda, tunc communi Iurist rum ac Theologorum suffragio, matrimonium istud, nullum irritumque decernitur. Quoniam autem huic causae, apprime cohaerent, quae fusior calamo disserui in causa Coloniensi, anno 189 coram S Congr. Conc agitata ubi iuris principia atque Doctorum placita quoad hanc rem, cumulate recensui; de ne actum iterum agam, quod Vetamur, inquit Tullius, veteri proverbio, ad illam E. V. remitto. Porro ex hisce praesuppositis principiis, ad praesentem lacti speciem collatis, evidenter conficitur nullitas matrimonii, de quo agitur ex capite Vis et metus, iamdudum a Versaliensi ac Parisiensi Curiis concorditer definita. Quam quidem sententiam, arbitror veritati esse consonam, idcirco

auctoritate apostolica confirmandam. Ut autem facilius ac videntius pateat ratio modusque ad huius quaestionis solutionem, operae pretium duco elementa congerere, quibus nullo negotio, et certo, dignosci potest natura et alor consensus a Ioanna praestitus. Haec, meo iudicio, sunt utriusque contrahentis, nec non matris Aotricis indoles atque mores.

Indoles iri. - Νοtoria erat mariti effraenata licentia; eius enim animus in turpi libidinis coeno haeserat, simulque ludis ac ebriolatibus iugiter intentus, si lico nobili genere natus, ex diutina tamen rudium hominum societate, rusticus et ipse agrestisque evasit. Vel ipsemet R. D. Alph. mbelle amicus, et fautor eiusdem viri fatetur quod illo italid'un caracisere emport6, n eu bruta , et quoad mores: la Onne paraissait rhs-intime ave Μr Victor avant lemariago in disai qu'it 'eniendat avec elle . Dominus

79쪽

74 Ex s. c. CONCILII

Chambo do eodem has testatur: mr Victor fiat moncamarade au ggiment. Il lait sans conduite, 'adonnant licia boisson, ne se lessant que dans des milieux inserieurso interlopes It tali connu comine et par tout te monile . Et ut de ceteris sileam Domina Arnouit fatetur, dominum

praeseserebat. Sic eam graphice describit mus Dominus P. onlegun, Iudex in secunda instantia 4 Consideratum namque fuit Actricem, praeterquam est persectae religionis et omnimodae honestatis, eius etiam suisse ei esse indolis, eius ergamatrem timidae et demissae subiectionis, ut vixo ne vix quidem mediocri vi morali ab illa incussa resistere potueritis. Praestat, hac in re, unum Vel alterum otiam audire testem. Ac Dominus quidem Clemens de Oyer, qui amiliam mulieris ab infantia agnoscebat, testatur: Μllo Joanne tali uno jeune fille charmante fous laus tesrapporis, 'un tempύramen nerVeux, trδ impressionnable,d'uno nature sensitive facilement accessibi higmotion o lila cratnte , Dominus Chambo sic deponit . La euns

Indoles Matris Actricis. Idem Rmus Dominus P. onle-gun, in considerandis prolationi sententiae praemissis, indo lem matris sponsae hisce Verbis expressit: Ἀttenta indole indomita, imperiosa et violenta matris, ut facile consist Quis etiam his in diebus , Et in epistola ad Emum Card. S. Congr. Concilii Praesectum missa, de eadem matre ait: ea auctoritate eoque imperio praeditam esse, et ita austeram se habuisse et habere erga filias, ut nec resistentiam, nec etiam obiectiones admiserit, aut admittato. Id-

80쪽

VERSALIEN SEU PARISIEN. 75

que plane eruitur ex sequenti Domini Clem. D Royer testimonio: madam de . est uno semme 'un caracthroirh autoritatre, qui D'admeitait de la par de ses ensanis ni objection, ni discussion a se ordres. La Oindre Veligit do resistencs init immgdialamen reprimge. Ses deux filios, lovgos 'apros es habitudo de gusirit exageme, non conserv une orto de timidii craintive, qui est facile

a constater. Sur ne nature aussi dolico que cello dei damo eanne, a brutalito maiornelio produisai une grii bis erreu P. Ast quorsum spectat, dicet sorte aliquis, harum personarum germanae indolis recensi, Plurimum sane. Ex eo enim, ut superius notaVi, pendet quam maxime, rectitudo et veritas iudicii, circa naturam assensus in matrimonium,

a Ioanna praestiti. Vel ipsime Iudices lassi sunt, quod

sundamentum et ratio coacti consensus in Ioanna, repetendum sit, ex relatione et concursu indolum praedictarum

personarum. Siquidem ait saepe citatus mus Dominus P. Onlegun: maec utriusque, sponsae scilicet et eius matris, indoles quae interrogantibus iudicibus et assessoribus manifesta apparet, ingens pondus addere Visa est factis ab Actrice eiusque testibus allegatis, o Tribunalis iudicium in nullitatem matrimoni pronuntiandam inclinavit. Videamus itaque quaenam sint haec facta ab ctrice allegata, quibus probat se coacte consensisse in matrim nium cum Domino Victore. Haec sunt:

Ineluctabilis et constans aversio quam Ioanna e erta est ema virum, sibi a Matre impositum. - MetroUVRiS,

SEARCH

MENU NAVIGATION