장음표시 사용
291쪽
steri rum Lusitanoram a urbe eandendo.
Rei catholicae apud LusitanoAiuv9ndue ducimur Studio, nec inusitato obis nec impari meritis Spectatissimne gentiS, CuiuAlaude per occasionem haud semel attigimus. Insidet enim menti species illa plane nobili tum populi Oer Vctria Vice cum ΑΡΟ- stolica Sede coniuncti, tum regum Victrici Signa inserentium consociata Cruci in diecta imperio plaga late dissitas. Quae quidem egregia virtus 'deique constantia iamdudum sibi demeruit Romano Pontinces, offecitque ut Lusitanae Bitoni essent ad multam gratiam henigni. uo Spectant in eo regeScollata decora, et in Indiae orientali ecclesia ius amplisaimum
patrocinii, et privilegi cetera atque ornamentu com9lurct. ecpaternae OStrae caritatis defuere SignincationeS, SiVe quum rebus Goani componendi animum diecimuS, Si V quum 3-riis Lusitanae ecclesiae necessitntibu opportune proSPeXim US.
Eiusdemque rei causa, bini litteris encyclicis ad Venerabiles Fratres episcopo datis, alteri die 14 Septembris urin 1886, alteris die 5 iunii anno 1891, non Huc ViSUm Si monere et praecipere salutaria. Quae iacta Semina non insecundum Solum Xperta Sunt Prudentia enim vigilantictque epiS Porum, pia cleri et populi voluntate, omniumque uno in ApoStolictim Sedem obSequio, nonnulla cogitata Sunt et propoSita, qu0e dreligioni Sarcienda damna utilitatesque provehenda condu
Sed consiliorum omnium illud in primi Secundum opinis NOStra Sit, quod est de adolescentibus ad Sacerdotale mu- nu exquiSitiore quadam cultura formandis quo uno beneneio Omnia propemodum Ecclesiae praesidia continentur. Consilium nempe dicimus, de proprio Lusitani clerici Collegio Romae aperiendo Sune, Si huiuSmodi curam pro alii gentibu quanta licuit navitate geAAimus, id providentes ut 'crorum lumniAmultiplicarentur domicilia, eaque doctrinae Virtutisque nuclenorentio, magna certe nimi propenSione excipere Ο ΟΡΟrtebat inchoata proposita in peculiare bonum cleri LuStinni, Cuiu optimum cursum nihil sere aliud nisi publicarum reru m
292쪽
conditio retardavit. - Multum quidem operae ac laboris in huius deflexu Betati episcopi contulerunt ut imminuti cleri reflceretur numerus et legitima disciplina Vigeret iuventutis Aacrae Vel excitati contuberniis vel restitutis. ihilominus iidem multa adhuc desiderari prosessi Eunt, nec Sati ecclesii SutSconsultum fore enSuerunt, nisi Collegium in Urbe conderetur clericis instituendis, ex omni Lusitania delectis. In hoc enim Vero UBSi erfugio, prope Veneranda Sepulcra Apostolorum Principum uugustamque Petri Cathedram, multo licet plenius saluberrimo haurire doctrinam, qu9 Dei ministro deceat; hic a probatissimae disciplinae solidaeque pietatis conSuetudinem sanctius dduci hic multiplici rerum ope ea arm eXPoeditius instruere, quibus muniti, boni Christi militeS, perutile religioni neque minus civitati exhibeant ministerium. Res in usu
VerSBtUr, quum neminem prosecto lateat, quantam secerint et faciant meSSem, non modo ceteri exterorum collegiorum et Aodalitatum alumni, sed unus etiam aut alter e Luctitani i9SiS, quorum rima aeta altricem RomΗm habuerit atque magiStrnm. Hi de cauSi' quo nimirum tempore Solemnia Saecularia detectes Indiae et Sunt Romae, SuSceptum negotium quum admo esset delatum, o coeptu optima omnino probare et collaudare nihil dubitavimus, optime ei a Deo precati. Ad hoc movit praeterea BP et idem omnium conSenSUS, non modo Sacrorum nUStitum, Sed ampliSSimorum quoque ex omni r-dine Civium quo in numero commemor8bile pr9ecipue Sunt
Aloisius Souga Rabello Vahia, vicecome a Sancto Ioanne de Pesquetra, et nobiliSSim coniux, qui omni officiorum genere institerunt ut res bene feliciterque eveniret, Certa quoque Pecuniae vi in Collegii tuitionem liberaliter attributa. Superiore igitur anno tentata sunt quaedam Collegii initia, et temporaria ei quaesita Aedes. RebuSque Sati feliciter procedentibus, cum laetioribus in futurum uspiciis, minime iam remor nndum id eSse duximu quod expetebatur, ut eidem ephebeo ius Collegii legitimi auctoritate NoStr tribueremuS. Itaque ad maiorem Dei gloriam, ad catholicae religioniqincrementum, ad decu utilitatemque incliti Lusitaniae regni, hisce litteris, Collegium clericorum Lugitanorum, Sub Ostra et Successorum auctoritate ac tutela in Urbe fundΗmus et con-StituimVS eodemque iure ASe Olumus quo Aunt ponti'cia clericorum Collegia urbana. Quo autem oStra in gentem Lu-
293쪽
sitanum benevolentia apertius oleot, et tu proSperitati reACollegii inde ab ortu in habiturae, hoc deliberatum habemus, de aedibus eidem piis comporandi aere oStro proVidere. Decernimus porro ut rei familiari administratio sit penes Collegii rectorem, a Pontinge maximo eligendum, ConSociata cura tam duobus e clero ViriS, quo pariter ei muneri Pontifex ipse praefecerit. Cum rectore conSilia communicabunt episcopi de alumni sui in Collegium cooplandis qui ii ingenii
maximeque enim laudibus prBeStent, ut d munia Sacra dignΘ'liquando obeunda Spem asseront de Ee bonBm. Mitt9ntur ex omnibus dioecesibus Lusitanis, tum quae in continenti, tum transmctrini bini, nitem ex continenti, ab unaqu9que dioecesi mittantur. Eorum numerum praeSenti rerum necessitati parem fore Conndimus. Atque uberiori Collegii vitti proApicientes, dicimus ut alumni quatuor uSitani, quibu locus est in ostro Seminario om9no, itemque cui locus Et in Rimo Collegio Caprtinicensi, in novum hoc suae genti clericis destinatum domicilium commigrent, dottili cenSu eidem trBnSmiSSO. Quoni8m Vero e Sacro ordine Cardinalium SA consuevit qui regni Lusitan patronutum gerat, idcirco eiu quoque benevolentiae, gratiaeque Similiter Legati pud os egis Fidelissimi,
Collegium ipsum libet commendare. Haec statuimu in rcteSens opportuniu alia unedum in Collegii incrementa curabimuA. - Quod attinet B subsidia pecuniae, quRe lumni victum cultumque in perpetuitatem suppeditent, paratiora in dies ea fore pollicetur explorota obis egregia voluntas ne pia liberalita quum Sacrorum nitStitum, tum civium optimorum, quibus prima commendutio est tudium religioni B vitae cum patria carit0 te coniunctum: Θne quippe mereri de cleri adoleAcentis institutione, id demum est bene de patria ipS et prueelctre mereri.-Hoc reSint ut, quotquot in urbanum clericorum Lusitanorum Collegium Bdlegautur, ii studeant obluti a Deo beneflcii amplitudinem pro merito Be-Etimare proinde, Virtuti omni quaSi instituto certamine, iu-Sict epiScoporum civiumque suorum XSpecintionem atque ΝOStram lacre explere contendant. Cumulatnm de ipsi percipiat laetitiam Lusitana ecclesia, cuius in suAtis non pauci numerantur et viis e SHnctimonia et doctrinae ornamenti et actuosa caritate ad imitationem insigneS. Volumus denique ut hae litterae ostrae nrmae ctiaeque
294쪽
uti Sunt, ita in posterum permuneant, irritum et inane decernente si quid a quopiam super hi contigerit nitentctri; Ontrariis quibusvis non obstantibuS. Datum Romae apud Sanctum Petrum, sub anulo Piscatoris, die 2 octobria anno 1900 Pontingatus ostri vicesimo tertio. A CARD MACCΗΙ.
COMPENDIUM FACTI. Petrus baro, triginta annos natus, legitimas celebravii nuptias Parisiis in Ecclesia parochiali S. Honorati 'Eylai die 5 Maii 188 cum melia in a lat i annorum constituta. Consuetudo ita coniugalis non absque contentionibuso gravibus discordiis producta sui usque ad a. 896, quo anno mense Iulio divortium, quod ita Vocant civile, coniuges obtinuerunt. - Querelam instauraverat Petrus adversus Ameliam apud iudices laicos, contendens, Suam uXOrem iampridem adultorinis umoribus implexam suisse; et suam intentionem abunde probasse Visus est, quamvis ipse deinde passus sit, non exclusive in suum favorem di sententiam divortii. Ad legitimam obtinendam sententiam de ρὶ ullitate uatrimonii a curia ecci eae capite metus primo animum adi cit, ut sertur, ipsa mater moliae, qua hodie satetur in curia eccles Civitatis Versatiles se egisse pro inchoanda huiusmodi instantia, sed rite percontata curia Versaliensis ut referret in quonam stadio res reperiretur in actis curiae,
295쪽
ista reposuit, huiusce actionis ne Vestigium quidem ad sua acta haberi. - filia, melia, intentionis matris conscia
esset, Vel saltem an eidem saVeret, ex aciis certo asseri non potest.
Querelam vero nullitatis deinde enixius apud curiam
Parisien aggressus est Petrus, allegans imperimentum m tus ex parte suae uxoris. Verum quia Amelia pertracte negaVit, se metum passam fuisse, quin imo affirmat se ultro nuptiis praebuisse consensum et alia praebuit argumenta, haec aliaque monumenta adeo Visa sunt graVia et perspecta Curiae ut haec dixerit die 26 Iulii 1899, intentionem Potri actoris videri omni destitutam fundamento, proindeque locum non esse prosecutioni actionis quippe frivola et frustratoriae. Sententia est sequentis tenoris: Considἡrant que ourqu'ilis ait contraint ii aut unsHet our a subir et ne cause Our a produire; Considgrant dii coi du Het, que a contraint inv qucle est sormellement et solennellementite par Amelle; Qu'elle amrme a contraire 'gire marte librementapros 6flexion et de bon re; mu'elle appuye se dires par de lettres nombreuses et affectuosos qu'ello crivat avant e mariage si son fianω quo 'aprsis a retention elle 'aimai pas et no oulait
296쪽
de ma connaissanc de la glimitor qu'elle a redi quatro convocations pressantes , dont leux gremptoires, 'amiris comparatim evant nous potiretre interrogge, ais u elle maintient malgr nos menaees de eines ecclesiastiquos a Voloni arrhige de neci mais comparatire Vanicie Tribunal.
Sans ouloi prHuger 6finitivemen is land disons et prononsons qu'en uti tetrata de commencement de reu-ves la cause inuoquge manque de bases et qu'ilis' a paslie do Oursuiure plus lol la procedure commence v. Disooptatio Synostlon Ut patet haec sententia non est desinitiva meriti quippe est 1icrdens, tamen habens in desinitivae quia aditum praecludit ulteriori absae prosecutioni. De hisco sententiis eave Conc Trid in sess. 24 cap. 20 De et ei dum prohibet appellari a sententiis mere incidentibus, concedit appellationem ab incid0ntibus vim definitiva habentibus. Hoc iure laetus Petrus hodie apud S. C. C. urget appellationis iudi-eium petens ut sententia Parisien rata non fiat, sod illi sit integrum ulterius progredi in Suscepta actione. Suam intontionem non destitui landamoni deducit in primis x ipsa acti specie . am reseri, meliam in Ven rem omnibus suis nervis, iam intendisse quando sibi denupsit nempe in aetate I annorum Patro orbata a l886 tribus vel quatuor mensibus ante nuptias, in conspectu habebat haud laudabile matris exemplum, quae deperibat quem-
297쪽
dam Dominum Coulombier: cui postea denupsit, cuius potem Marcellum non minori affectu adamare coepit m lia filia. Horum facinorum testem profert Petrus quamdam Aloysiam Collet. Haec praeterea prosert graVem epistolam ei redditam a matre meliae quae ait: Me suis en instances Φρur obtenis a nullite tu mariage de missile bandonn/spar O marr, qui Fous une actrice et a demande sondit orce. . . e eum dire que e a mariae de fore etc. γ
Eadem Aloysia autem de ratione agendi Ameliae ergama cellum ea testatur quae longe aliena sunt ab honestate, unde praeditam se praebere in primis gloriatur puella Indo deducit actor, matrem ut ipsa liberius suo ingenio indulgeret, atque ut filiam retrahere ab abysso in quam praeceps ruebat, nuptias meditatam esse, quas postea Vel invita Amelia intro adacta fuit. Procurator Actoris, in suis animadversionibus exaratis italice, postulata venia ab E. P. negationem melias quas tantum movit tribunal parisiens ita commentatur: Se si prendono uno per uno i atti accontati alia ignora Amalia ne suo interrogatorio, si facile stabiliro chosopra uitici punii clis anno comodo a suo sistem di di-fes ossa ha afformato Ose salse. l. Gli post oriout non avendo ambiat di guarni-gione cho molio tempo op i matrimoni di melia, laragione addotia per spiegare a fretia messa a concludemi matrimonio e mentita. 2. I motivo che essa ave di non sposareis it B rone tetro ne altri, non deve ricercarsi nolla libert i sciatale alla adre, come essa retende ma ne satio choessa amava perduiamente Marcello e VoleVa Aposario, e chela adre si opponeVa a matrimonio col nipote de proprio
3. Obbligata a consessare o scene, di cui essa era Γοggetio, te raeconia con recisione meraVigliosa, a pretende cerne dimenticata a causa si inverosimilo ho
298쪽
essa ricordi di essors algata a mensa od essersi iiiratanella propria camera, unde ii suo fidangat la supplica didiscendere, e non possa vivarne i motivilis 4 Vuo dipingere ii suo dangat come troppo ardito ed intraprendente, mentre educagione, it carattere e lestesse lettere che si producono di tui, an sede delia sua correttogga e delia sua dignitti. 5. a Signora molia ha ingannato laribunale a lando dolis causo de suo divorgio. Et potir bien aire voti quese murisais a question largent, ella dice, e etaisa seu α polyn/e de silet de banque que fanais en main. On 'on a ait te gries o plus grave. 'est lis dessus quon
tata alia ignora melia per nascondere a Tribunale lavera causa. Si in satio che sapondo cho sua Oglie loingaunaVa, Senga Verne te prove materiali ii Barone Pi iro avea minacciat una domanda di separagione che in
acconsonti che la sentenga osse provocata 'aecordo senga
taceci motivi dei quali su ossa presso te omenicane di Nevilly, ed umenta a durata delia sua dimor in quella casa Religiosa attribuisce a Barone Pietro sentimenti clieno sono stati matri suoi parta delia ortuna di suo marito in torminici pili bullati per sar credere bo gli a
299쪽
corto di denaro, non ebbe in mira altro cho lare u m trimoniora interesse accomoda a suo capricci scene molio significanti, e che an sede elle ViolenZe materne; uoldam ad intendere di avere una salute debole, mentre id in opposietione cosse suo abitudini de spori et Tinconduite pdh. alle discussioni traci suo marito, e la Baronne lova
rore de . si motivi utili ho non sono stati maici veri;
invoca te assenete de suo marito che non ei an adiit se quenti e non parta delia sua cosidotta subblica scandalosa tace a Vera causa delia sua collera i giorno in cui essageti no suoco i biglieiti di banca, quando issalta causaeo stabilita a una sua lettera si atteggia a religiosa, qua do te suo turpitudini sono note a uita urigi; uol darcia credΘre che essa non eppe nulla elle pratiche satie a sua adro per intentare agione di nullit det matrimonio, di averte angi proibito di partargliene, menire si pili chocerto che madre e figlia agivano di concerto. La lettera colla quale a Signora Coulombier ingratiae Luis Collet per esse pronia a deporre, Soggiungendo clista notigia far felice Lily, e tropso eloquente, Scia Lily si uti ali imbraca, si deve adrodio verso it marito,
Drse alia con iacena verso amante che non desiderat ederi liberat In una parola, non ira un punt sui qualola donna non altori gravomento a verita. Qua sorga dunque pud Vere a negativa di questa donna cho un analisi superficialissima dei pochi atti, auro e dimostrata tigiari odon' indagine sommarissima ella sua ita, adultera , De pluribus epistolis ad acta doductis ab Amelia adve tit procurator plures moveri posse scrupulos qui dubitars
sinunt de earumdem authenticitate. Quamvis earum tenor non admodum commoVeat procuratorem qui advertit liti ras non minus quam nuptiarum propositum non filiae, sed matris voluntati adscribenda esse.
Iudex parisiensis magni secit meliae voluntatom ultro exhibitam instaurandi iterum vitam coniugalem; sed reponit advocatus, mulierem, qui sui corporis copiam tam sa-
300쪽
cilem praebuit pluribus, non satis probare suam intenti nem quasi iuri et Veritati consentaneam. Deniquo in haec verba a matre, quater citata sed usque contumace, per litteras directa iudici parisionsio it si ratque dans la inchre croyance 'assure so bonheur, 'aius ΘnVera elis des mon influence matemelle ou rengager accepter our mari ons Pierro Dans uelle mesure coit naturelle sollicitude Nolle lavsse te libro arbitro et Pind6pendane de resolutio de ma ille, i est hors de maconnaissance do is glimitor, o te ribunal oit ire a cetegar mieux enseigne que motis advertit patronus adeo esse ambigua et aequivoca ut expostulent iudicis examen, cui praevia sit admodum diligens et minuta factorum inquisitio. Quae omnia advocato Videntur aperte persuadere, intentionem Petri non esse fundamento ostitutam ipsique ius praesto esse iudicialiter inquirsndi an matrimoniale Vinc tum ratum firmumque fuerit.
culi matrimonialis adserior in primis recolit impedimentum metu ex iis esse in quibus actio adversus matrimonium non cuique competit, sed ei tantum coniugi, qui metum passus perhibetur. Ad rem in memoriam revocat quae habet Instructio S. Congr. . . . Inquisit die 20 iunii 1883 edita, ori. teri δε impediment vis et mei. cibi 4 Circa impedime tum quod is et eius dicitur, ante omnia adVertendum occurrit, neminem a iure admitti ad matrimonium ex hoc capite impugnandum, nisi qui violentiam et coactionem passus dicitur . Idipsum recolit Instructio a S. Congr. de Pr paganda Fide art. teri de impediment vis et mel anno paritor 883 promulgata. Equidem ne praebeatur acilis ansa ad pacificos cives liatibus temorariis lacessendos, cautum est ut iudex nedum in matrimonialibus, Verum nec in aliis Vel levibus causis indicialem inquisitionem instituat, nisi actori assistat tumus