Acta sanctae sedis; ephemerides romanae a SSMO D. N. Pio PP. X authenticae et officales Apostolicae Sedis actis publice evulgandis declaratae

발행: 연대 미상

분량: 758페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

276 EPISTOLA 'NCYCLICA

lumen Veritatis concupitum per tot saecula quaesitumque DU-Stra in primiSque agnovit, ud bona se multo altiora multoquemctgnincentiora natum quam haec Sint, quae SenSibu percipiuntur, fragilia et fluxa, quibus cogitatione cur que SUBSantea nierat utque hunc omnino esse humanae constitutionem Vitae, hanc legem Supremam huc tamquam Bd nnem omnia reserendo, ut a Deo prosecti, d Deum aliqu9ndo reve tamur. Ex hoc initio et undamento recreuia revixit conscientia dignitati humanae sensum fraternae omnium necessitudiniSexcepere pector tum mei et iura id quod ercti consequenS, partim ad perfectionem Bdducta, ctrtim ex integro conStituta, simulque tale excitatae pMSim VirtuteS, quale ne SuSpicctriquidem ulla veterum philoSophi potuisset. Qu9mobrem con-Silict actio vitae, moreS, in lium obiere curSum cumque Redemptori late fluxisset cognitio, tque in intima civitatum Ve-ncta Viriu eius, expultri ignor8ntictem Vitiorum Veterum, PermanuSSet, tum est St OnVei Si rerum OnSecuta, qucte, Chri- Atiana gentium humanitate parto laciem orbi terrarum funditus Commutavit. Istarum in recordntione rerum quaedam inest, venerobileAFratres, inflnita iucundit , pariterque tigna Vi 8dmonitioniS, scilicet ut habeamus toto animo, reserend9mque curemUS, Ut potest, divino Servatori grutiam. Remoti ob vetustatem Sumus ab originibus primordiisquis restitutae salutis quid tamen Stuc reserat, quando redemptioniSperpetua Virtia mi, perenniaque et immortuita 8nent beneflcias Qui natur9m pecc9to perditam reparavit semel, Servis idem servabitque in perpetuum; Dedit redemptionem semetipsum pro omnibus... 1). In Christo omnes Di incabuntur... 23. Et eum eius non erit inis 3). Itaque ex aeterno Dei consilio,

omni est in Christo Iesu cum Singulorum, tum niVereorum poSit SaluS eum qui deserunt, hoc ipso exitium sibi privatim coeco furore ConSciScunt, eodemque tempore commitiunt, quantum est in se, ut quam nlorum Hlamitatumque molem propietate Sua Redemptor depulerat, ad eam pSam convictu hinmanias ctgna iactatus tempeAlate relab9tur. Rupiuntur enim errore Vctgo optatam meis longiuS, qui-

282쪽

cumque in itinera se devia coniecerint. Similiter Si lux veri pura et Aincera respuatur, offundi caliginem menti S miSeraque opinionum pravitate passim insutuari nimo neceSSe St. SpectButem Sanitati quota potest esse reliqua iis, qui principium et sontem vitae deserant Atqui via, verita et vita Christus Et unice Est summia, et veritas, et vita 13 ita ut eo posthabito, tria illa ad omnem salutem necesSaria principia tollantur. Νum disserere est opus, quod ipsa re monet SSidUe, quodque Vel in Axima mortalium bonorum timuentia in AequiSque penitu Sentit, nihil eSSe praeter Deum, in quo VoluntBStiumctia absolute possit atque omni ex parte quiescere Domninonnis homini, Deus atque omni haec, quae in terri degitur, Beta Similitudinem peregrinationi cuiuAdam atque muginem VeriSSime gerit. Iam vero in nobis ChristuS At, quia ex hoc mortali curSu, tam laborioso praeAertim tamque ancipiti, dSummum et extremum bonorum, Deum, nulla ratione PerVenire, niSi Christo auctore et duce, poAAumuS. Nemo enit ad Patrem, nisi per me 2). Quo modo nisi per eum l empe in primi et 8xime, nisi per gratium eiu3 quae tamen saeua in homine foret, neglectis praecepti eius et legibus. Quod enim fieri, parta per Iesum ChriStum salute oportebat, legem pSesuam reliquit custodem et procuratricem generi humani, quunimirum gubern9nte, a line pravitute converSi ad Deum homine Suum Securi contenderent Euntes uocete omne gente8 ... centes eos errare omnia quaecumque manuant Obis... 33.

Manciata mea se oste 4 . Ex quo intelligi debet, illud esse inpros Sion christiana praecipuum planeque neceSSBrium, PrRQ-bere se ad Iesu Christi praecepta docilem eique, ut domino ac regi Summo, obnoxiam ac devotam penitu gerere Voluntatem. Μctgnia res, et quae multum Saepe laborem vehementemque contentionem et constantiam desidernt. Quamvis enim Redemptoris beneflcio humana sit reparatu natura, SuperSte tamen in unoquoque OStrum Velut quaedam aegrotatio eAt, instruitis ac vitiositoA. Appetitu varii huc tque illuc hominem rapiunt, rerumque externarum illecebrae facile impellunt animum ut, quod lubeat, non quod a ChriSto imperatum Sit, Sequatur. Atqui

283쪽

278 EPISTOLA AENCYCLICA

tamen conir nitendum, Bique Omnibus viribu repugnandum est cupiditatibus in obsequium Christi quae, nisi parent rationi, domin8ntur, totumque hominem Christo ereptum, ibi faciunt Servientem. Homines corruset mente, reprobi circa faem, non esciunt ut non serotan .. serviunt enim cupiditati triplices, oeIDoluptatis, vel emcellentiae, vel spectaculi 13. Atque in eiusmodi certamine Sic quiSque assectu esse debet, ut moleS60Setiam et incommoda ibi Suscipienda, Christi caussa putet Dibficile, quae tunt opere olliciunt 8tque oblectant, repellere durum Bique Sperum B, quae putontur bona corpori et ortunae, prae ChriSti domini Voluntate imperioque contemnere Sed omnino christitinum hominem oportet patientem et sortem ease in perserendo, Si Vult hoc, quod datum eSt vitae, Christiane traducere. Oblitine Sumu cuius corpori et cuius tipiti SimUS membras Proposito sibi gaudio Rustinuit crucem, qui nobi ut nOSmetipSOS bneg0rem hi praeScripSit. Ex ea vero affectione animi, quam diximus, humanae naturae dignita pendet i9M. Quod enim vel Sapientia tintiquorum saepe vidit, imperare ibi emcereque ut par animi inferior obedicti Superiori, nequaquam est fractae voluntati demissio, Sed potius qu0edam generoSavirtus rationi miriste congruenΗ, in primiSque homine dignB Ceterum, mulin erre et perpeti, humana conditio est Vitam Sibi dolore aeuammique omni Xpletam beatittite extruere non pluS homo potest, quum divini conditori sui delere consilia, qui culpae Veteri conSectaria Voluit manere perpetuo. ConSentaneum Stergo, non Xpectare in terrisinem doloris, sed 'rmare nimum ad serendum dolorem, quo scilicet ad Spem cerim mXimorum bonorum erudimur. Neque enim opibus 9ut Vitae delicatiori, neque honoribu But potentiae, Sed patientiae et lacrimis, studio iustitiae et mundo cordi sempiternam in caelo beatitudinem Christia aSSignavit. Hinc sacile apparet quid Sperari denique ex eorum errore Superbiaque debeat, qui, preto Redemptoris principatu in Summo rerum omnium saStigio hominem locant, utque impinrare liumctnam natur8m omni ratione atque in omne 99rt Statuunt oportere quamqu0m id regnum non modo BSSequi, Sed nec deflnire, quale Sit, queunt Iesu Christi regnum a divina Brittite vim et formam umit diligere Bncte atque

284쪽

dine eius est fundamentum et Summ0. Ex quo illa necesSario fluunt, mei inviolate servare nihil alteri de iure detrahere hum9na caelestibus inferiora ducere : amorem Dei rebus omni-bim nteponere. Sed Ethnec dominatio hominis, aut aperte Christum reiicienti aut non curantis ognoScere, tota nititur in amore Sui, Britati expers, devotionum neSci9. Imperet quidem homo, per Iesum Christum licet sed eo, hi Sol poteSt, Beto, Ut primum omnium Serviat Deo, eiuSque Bb lege normam religiose petat disciplinamque vivendi. Legem vero Christi dicimia non Solum P0ecept morum naturni ict, ut en Vae accepere Biatiqui diVinituS, quae utique Iesu Christus omnia persecit et 8 Summum adduxit declarando, interprelando, anciendo Verum etiam doctrinam eius reliqu0m, et omne nominatim ab eo re institutos. QuBrum profecto rerum caput St EccleSia immo ullaene re numerantur Christo auctore inStitutae, qua non illa cumulo te complectatur et contineat Porro Ecclesiae miniSterio, PBeclctriS-Sime ab Se fundulae, perennare munus SSignatum ibi a P0-tre Voluit cumque cunn parte praeSidia Aulutis humanae inctam omni contuliSSet ex alter graviSSime anxit, ei ut Omine perinde subessentis Sibimetipsi, eamdemque Studiose et in omni vita Sequerentur ducem: ει Dos auctit, me aflciit

et qui nos spernit, me spernit 13. Quocirca omnino petenda Ηb Ecclesia lex Christi est ideoque via homini Christus, via item

Ecclesiti ille per Se et natura Sua haec, BndRto Unere et communic9tione poteStotiS. Ob eam rem quicumque ad Salutem contendere eorSum ab EccleSi velint, stilluntur errore Vine, laustraque contendunt. Quae nutem privatorum hominum, e0dem fere Si CouSSaimperiorum: haec enim ipsa in Xitu pernicioso incurrere neceSSe St, Si digrediantur de via. Ηumniane procrectior idemque redemptor noturne, Filiu Dei, rex et dominus est orbis terrarum, poteSintemque Summum in homine obtinet cum SinguloS, tum iure SociatoS. Dedit ei potestatem, et honorem, et reonum et omnes muli, tribus et linouae ipsi se olent 2). Est autem constitutus sum reae ab eo. ... Dabo tibi sientes haereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terrae 33 Debet

285쪽

ergo in convictu humano et societate lex valere Christi, ita ut non privntae tantum ea sit, sed et publicae dux et magistra micte. Quoniamque id ita est provisum et constitutum divinitus, nec repugnare quiSquum impune poteSi, idcirco male conAulitur rei publicae ubicumque instituta chriStictna non eo, quo debent, lictbeantur loco Amoto IeSu, destituitur Sibi humana ratio, maximo orbata praeSidio et lumine tum ipsa facile obscvrntUr noti cauSScte, une 'USSa, De nuctore, genuit communem Societntem, quaeque in hoc consistit maxime ut Civili coniunctione diutrice, conSequantur cive naturale bonum, Sed prorSu Summo illi, quod Supra naturum S persectisSimoque et perpetuo bono convenienter occupati rerum confuSione mentibus, ingrediuntur itinere devio tom qui parent, quum qui imperant: beSi enim quod tuto Sequantur, et in quo ConSistant.

Quo ucto miSerum et calamitoSum aberrare de Vict Simillime deSerere veri tutem. Primn autem et Bbsoluta et essentialis r eritas ChriStus St, utpote Verbum Dei, consubStantiale et coaeternum latri, Unum pSe et Pater se su/H sis, et ne itas. Iinque, Si Verum tineritur, urent primum omnium Iesu Chri-Sto, in eiuSque ogiSteri Secura conquieSent humuna Θtio, propterea quod ChriSti voce loquitur 9S VeritaS. Innume-rcthili genera sunt, in quibus humani suculta ingenii, velut in uberrim campo et quidem SUO, inVeStigando contemplandoque, libere Xcurrat, idque non Olum concedente, Sed plane 9ΟStulante natura. Illud nes, et Contra naturam, contineri mentem

nolle finibus suis, ubiectaque modeAtii debita, Christi docentia

'Speria iri auctoritatem. Doctrina en, unde noStra omnium Pendet Salus, fere de Deo Si rebuSque diviniSSimis neque Supientia homini cuiuSquam peperit erim, sed Filius Dei pS uti P. tre Sui toto in hauSit utque accepit Verba quae de sisti Arum, ciecit ei. 13. Idcirco plura nocessario complectitur, non UBerutioni diAsentiunt, id enim fieri nullo pucto poteSt, Sed quorum

altitudinem cogitutione ASequi non mugi POSSUmUS, Uum ComPrehendere, qu8li eS in Ae Deum. At enim Si tam multae re eXiStunt occultu et a natura ipS involutue, qua nullaqueat unauna explicare Sollertio, de quibu tumen nemo BDUS dubitare auctit, erit quidem liber tute perverse utentium non eu

286쪽

perferre quae Supra uniVermam returam longe Sunt OSita, quod percipere qualia in non licet molle dogmata huc plane recidit, christi8nam religionem nullam esse Velle. Porro nectenda men demisse et obnoxie in obsequium Christi, Sque adeo, ut eiu numine imperioque velut e0ptiva teneatur In captioitaten redigentes Omnem intellectum in obsequium Christi 13. Tale prorsus obsequium est, quod Claristus sibi tributum Vult et iure Vult Deu est enim, proptereaque sicut voluntatiSin homine, ita et intelligentiae unus habet Summum imperium. Serviens utem in elligentiu Christo domino, nequaquem facit homo Serviliter, Sed maXime convenienter tum Putioni, tum nR-tivcte excellentiue iacte. um volunttite in imperium concedit non homini cuiuSpiam, Sed auctoris uiis principi omnium Dei, cui Subiectus est lege naturae nec astringi se humani opinatione magistri patitur, sed aeterna atque immutabili veritate. Ita et menti naturale bonum, et libertatem simul conSequitur. Verita enim, quae a Christi magiAterio proficiscitur, in con- Spicuo ponit, unaquaeque re quΗli in Se sit et quanti qua imbutus cognitione, Si percepto Veritnti paruerit homo, non Se rebuS, Sed Sibi reS, nec rationem libidini, sed libidinem rationi subiiciet peccatique et errorum peESima SerVitute depulSB, in libertatem praestuntissimam vindicabitur Cognoscetis ver talent, et re ita liberabit Os 2ὶ - Apparet igitur, quorum

mens imperium ChriSi recusat, eo pervicaci voluntate contra Deum contendere Elapsi uiatem e poteStute diVinu, non proptereia Solutiore futuri Sunt incident in poteStatem liquam humanum eligent quippe utit, unum ηliquem, qUem BUdinni, cui obtemPerent, quem Sequuntur mugiStrum. Ad nee mentem Unm, u rerum divinorum communicatione SeelUSam, inunguStiorem Scientiae gyrum compellunt, et Od ea 9S0, quae ratione cognOSCUntur, Venient minu instructi ad proflciendum. Sunt enim in natura rerum non uucΘ, quibu Vel perci Diendis, vel explicandi plurimum offert divina doctrina luminis. Nec Bro, OenBS de Superbi Sumpturus, Sinit illo Deu non Verct Cernere, ut in quo pecc8nt, in eo plectantur. Utruque dec3uSSu permulto Sclepe videre licet magni ingenii exquisitaque eruditione pro editoS, tumen in pSa Xploratione naturue

287쪽

Certum igitur sit, intelligentium in vita christiana auctoritati divinae totam et penitus esse tradendam. Quod si in eo quod ratio cedit auctoritati, elatior ille nimiis, qui lantam habet in nobis vim comprimitur et dolet aliquid, inde m0gi emergit, m0MBm SSe in christiano oportere non Voluntati dumtaX0t, Sed etiam menti tolertintiam. Atque id velimu meminiSSe, qui cogitatione sibi nngunt ac plane mallent qu8mdam in chriStiana professione et sentiendi disciplinam et agendi,

CuiuS SSent praecepta molliora, quaeque humanae multo indulgentior naturae, nullam in nobi toler9ntiam requireret, aut mediocrem. on Satis vim intelligunt 'dei institutorumque Chri-Stianorum non vident, undique nobis occurrere Crucen ι, eXemplum vitae exiliumque perpetuum ii omnibu futurum, quire ac lactis, non t0ntum nomine, equi Christum Velint. Vitam esse, Solita est Dei. Ceterae naturae omne participe Vitcte Sunt, it non Unt. Ex omni utem aeternitate csuupte natura ut ChriStu eSt, quo modo St VeritaS, quia

Deus de Deo. Ab pSo, ut ab ultimo augustimimoque principio, vita omni in mundum influxit perpetuoque influet quidquideSt, per ipSum Si quidquid Vivit, per ipSum vivit, quia omnia per Verbum facta sunt, et sine ipso factum est nihil quod

factum est Id quidem in vita nuturae sed multo meliorem Vitom multoque potiorem satis iam tetigimus supra, Christi ipSiu beneflcio part8m, nempe is si sime, cuiu beBliSSimia egi exitu ita gloriae, 0d quam cogitatione atque Retione reserend8 omnes. In hoc est omni vi doctrincte legumque chriStianarum ut peccatis mortui, iustitiae iocimus 13, id est virtuti et sanctituti, in quo morali vita animorum Cum -- plorata Ap beatitudini Sempiterniae consistit. Sed vere et prinprie et ad Salutem pie nulla re tia, nisi fide christiana, o litur

iustitia. Iustus e fcie init 23. Sine de impossibile est ρω-cere Deo 33 Iinque sator et parens et ultor dei Iesus Christus, ipSe Si qui vitam in nobi morolem OnSerVB Rc Sustentat idque potiSSimum Ecclesiae miniSterio huic enim benigno providentisSimoque conSilio, odminiStrtindi instrumenta tradidit, quae 9nc, de qua loquimur, Vitam gignerent, en rctt8m tuerentur, extinctam renovarent. Vi igitur procreatrix

288쪽

eademque ConServatrix virtutum saluta tum eliditur, si disciplina morum a 'de divinu diiungitur ac sane despoliant hominem dignitate maxima, vitaque deiectum supernaturali ad n9turalem perniciosisSime revolvunt, qui more dirigi ad honestatem uno rationi mngisterio volunt. o quod praecept natus B dispicere a Servare recta ratione homo plura non queat Sed omnia quθmvis dispiceret et sine ulla offensione in omni vita SerVBret, quod nisi opitulonte Redemptoris gratia non potest, tamen DU-Stra quiSquom exper 'dei, de Solute sempiterna connderet. Si tιis in me non manserit, mittetur foras sicut Dalmes et arescet, et collissent olim, et in ionem mittent, et ardet 13. Qui non crediderit, condemnabitur 23. Ad extremum quanti sit in Secise , et quo parint fructu ista divinae dei contemptrixtioneStaS, nimis multu nubemti documenta ante oculOS. Quid est quod in tunt studio Atabiliend9 Hugendaeque proAperitu tiSpublic8e laborant tamen ne paene Begrotant civitates tam multiBin rebus tamque gravibu quotidie mugis Utique civilem Ο-cietatem sati niunt fretam esse per Se pS9m 9ΟSSe Sine Drnesidio institutorum Christianorum commode Se habere, Bique eo, quo PeCl0t, Uno labore Suo pervenire. Hinc qu9 ndmini-StrBntUr publice e mori prosano administror malunt ita ut

in disciplina civili vitaque public populorum vestigia religioniSavitae pauciora quotidie videas. At non cernunt Sctti quid agΗnt. Num submoto numine recta et prava sancienti Dei, exciderΘauctoritate principe leges necesse est, iuStitiamque coll9bi, quae duo ni missima sunt coniunctioni civilis uximeque neceSSarin vinculu. Similique modo, Subictis Semel spe iatque expecthitione bonorum immortalium, pronum Et moriolia Sitienter appetere de quibus trcthere ad Se quont ptu poterit, con8bitur quiSque pro ViribuS. Hinc emulari, invidere, diSSe tum consili te- terrima de grBdu deiectum velle omnem potestatem, mediictrip8Mim demente ruinas. on pucuine re lariS, non SecuritRS domi deformata sceleribus it communiS. In tonio cupiditatum eruamine, tantoque diScrimine, aut extrema metuenda pernicies, uia idoneum qucterendum mature remedium Coercere maleficoS, VOCureis manSuetudinem Ο- re Populnre atque omni ratione deterrere a delicti providentia legum, rectum idemque neceMarium nequaquam tamen in

289쪽

iSto omnia. Αltiu sanctito petenda populorum adVocanda HS humana maior, quae uingat animoS, renoVRiΟSque n- scientiam incit, efficiat meliores ipsa illa nimirum vis, quae multo maioribus sesAum mali vindicavit Semel ab interitu orbem terrarum. Fac reviviScere et Valere, moti impedimentis, christiano in civit9te spiritus recrerebitur civitas. Conticescere proclive erit inseriorum ordinum cum Superioribus contentionem, BC Bnctu utrinque tur consiStere verecundisi mutua. Si Christum audiant, manebunt in mei fortunctii eque s miseri ulteri iustitiam et caritatem sentient ibi SSe Serv9ndam, Si alvi esse volunt, alteri temper9ntiΗm et modum. Optime constiterit domestic Societas, custode salutari metu iubentis, Velantis Dei: 9demque ratione plurimum illa in populis valebunt, quue Bb pSa 'tura prBecipiuntur, Vereri potestatem legitimam ut obtemperare legibus tu eSSe nihil Seditiose sacere, nec per coitione moliri quicqu'm Ito, ubi Christiana lex omnibus praesit et eam nulla res impediat, ibi sponterat ut conser vetur ordo divina providentia constitutuS, unde emorescit cum incolumitate prosperitaS. Clamat ergo communi SBluS, referre Se neceSSe SSe, unde Unaqu3m digredi oportuer9t, ud eum qui via et veritu et ita St, nec Singulo dumtaxat, Sed Societatem humon'in univer Se In hanc Velut in possessionem Suam reAtitui ChriStum dominum oportet, emciendumque ut prosectam ab eo vitam Buriant atque imbibant omnia mem-hru et parte reipublicae, USS I Vetito legum, instituta popularia, domicilia doctrinae, ita coniugiorum convictusque domeAtici, tecta locupletium, omcincte opineum. e sugiut quemquam e hoc pendere Bgnopere 9SIm, quae tam Vehementer expetitur, gentium humanitatem, quippe une litur et augetiar non tum ii rebuS qucte Sunt CorporiS, commoditatibus et copiiS, quam iS,mune Sunt nimi, laudabilibus moribus et

cultu virtutum.

Alieni a Iesu Christo plerique Sunt ignorotione BgiS,munm Voluntate improba qui enim hominem, qui mundum Studeant dedita opera cognoScere, quam plurimi numerantur; qui Filium Dei, perpauci. Primum igitur Sit, ignor8tionem cieralia depellere, ne repudietur aut Spernatur ignotuS. Quotquot ubique Sunt, ChriStiano obteStamur dure Velint operam, quoad quiSqUe poteSt, Redemptorem uiam Ut nOScant, qualis est in quem ut quis intuebitur mente Sincera iudicioque integro, ita

290쪽

perspicue cernet nec eius lege neri quicquam ΟSSe 9lubriuS, nec doctrina divinius. In quo mirum quantum allatura diumenti est Buctoritas atque per Vestr9, Vener9bile FrntreS, tum Cleri totius studium et SedulitaS. Insculpere optatoriam in animi germanti notionem ac prope imaginem Iesu Chri-Sti, eiuSque caritatem, beneflcia, instituta illustrare litteris, Aermone, in Scholi puerilibus, in gymnaAitS, in concione, Ubicumque se det occasio, parte ossici Vestri praecipuBS putatote. DeitS, iacte ppellantur iura hominis, 'ti audiit multitudo audiat aliquando de iuribu Dei Idoneum tempuS ASe, Vel PS' indicant excitata tum, ut diximus, multorum recin tudin, t-que isti nominatim in Redemptorem tot Signiflcationibus te- Sint pietaS, quΗm quidem Saeculo insequenti, Si Deo lucet, in auspicium melioris evi traditur SumuS. Verum, cum reS8gatur quam non oliunde perare nisi a grctii divina licet, communi studio Summisque precibus nectere ad miAericordiam insistamus Omnipotentem Deum, ut interire ne BliΗtur, UOSipSemet profuso sanguine liberavit reApiciat hanc propitiuSaetatem, qu8 multum quidem deliquit, sed multa vicissim ad patiendum Apera in expiationem Xantiavit omniumque gentium generumque homine benigne complexus, meminerit Suum illud: Eo si eaealtatus De o a terra, Omnia trahiam ad me

AuSpicem divinorum munerum, benevolentiaeque ΝΟStrcte paternu teStem vobis, Venerabile Fratres, ter populoque Vestro Apostolicam benedictionem peramanter in Domino impertimUS. Dutum Romae apud S. Petrum die I OVembri An. DCCCC, Pontincatus ostri vicesimo tertio.

l Io XII, 32.

SEARCH

MENU NAVIGATION