De amicorum in Ovidii Tristibus personis. ..

발행: 1881년

분량: 66페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

MaXimus spuere et docens appelletur, et tirocinia eum posui,se in rationibus forensibus poeta dicat . um tum Viginti annos natum fuisse Ochius iudicat. Cui sententia ut assentiamur, nullo modo potest fieri. am ut omittamus eum Viginti quatuor anno natum Vix potuisse iam consulatum adipisci. qu0 anno u. c. 743 factum esse paullo infra vid0bimus, Vel eo quod pater eius anno u. c. 709 mortuus est aliisque rebus Velut anno quo legatus Caesaris fuit illa sententia refutatur. Inunc MaXimum anno a Chr. 1 quadragesimum fere annum egisse nobis est putandum i). Quid enim cogit, ut eum multo priuS. quam alios aequale magistratus illos adeptum SS Cen-SeamuS. quod illo tempore aut nunquam aut rarissime fautum est γ' Quae res ion fugit plerosque Η0rati oditores, qui inter Se diSS0ntiunt utrum illo Carminum loco Paulius Fabius MaximuS 0S anni . c. 743 intellegendus sit, necne. Illam sontentiam probant Nauckius et Obba riu S, quorum hic cen80 0ptime potuisso ab Horatio Maximum dici puerum cum saepius hominos aetatem viginti annorum egreSSOS uero appellentur, Velut apud Cicer ad saniit. X, 28 dici: egregius puer Caesar Vol ibid. X, 7: et adulescentoni vel uorum potius Caesarem iudices temore fecisse aliisque locis. 0r iocum autem oratium Voco puer ΘSSe Sum, ut significarot aullum Maximum libenter puorum agere Attamen ViXῬ0SSH-mu probare Obbarii sentontiam, quod tum, cum Cicor opistula illa scrip- Sit anno a Chr. 43i Octavianus rev0ra egit annum Vicesimum itaque apte puer appellari potuit. Praetore v. 8 iuvenis Maximus Horati soniit opponitui' totoque carmine opingitur, ut qui studia admodum iuv0nilia consectstur, ut his in verbis iocum inesso non videatur Verisimile Qua cum ita sint, magis nobis arridet id quod Orollius aliique putant c0nSulem anni 743 non laudari ab Horatio. Sod illum filium aulli Fabii Maximi consulis anni u. c. 743 misso probabile est undemquo Virum qu 'mFabianum Maximum error in Pauly oncycl. l. c. scriptum est Fabius MaXimus . nam optimi codices illo loco do quo statim disseremus praebent Fabianus do quo Sonoca dicit in Controv. I, 12: Fabianus Maximusn0bilissimus vir fuit, qui primus foro Roman hunc omicum m0rbum, quo nunc laborat, intulit, do quo Sovorus Cassius antoquam ab illo reu ageretur, dixerat: Quasi dissertus es, quasi Drm0Su es, quasi diVeS S unum tantum non es quasi, appac. an ea, qua Seneca de nobilitate, forma. divitiis eloquontia, voluptatibus dixit cum Horatianis apprime concinunt: 'aSSium autem m0ro su iniqu0 d adversari iudicasso, oratium bon0v0l de studiis et plondida vita juvonis ingeni0si locutum 8Se facile u0D-c0domus Fuisse igitur aullo Fabi Muxini duos filios statim apparebit.

32쪽

- 22 Fratro Paulli Fabii Maximi Q. Fabium Maximum Ahicanum consulem anni a Chr. 10 hiisse iam supra diximus pag I) Filium autem habuit praeter aullum Fabium Maximum Paullum Fabium emicum, qui anno . Chr. 34 eonSulatum cum L. Vitellio gessiti). Hunc tamen apud aequale non fiuisSΘmagno in honore ex Senecae d0 0ninc. IV, 30 videmus, ubi etiam impudici eius osculum devitasse dicuntur. Praeter0uillo loci comperimus eum sacerdotem non uno in collegio

SODALIS AUGUSTALIS FRATER ARVALIS Waddington' recte videlitu conclusisse eum ea annum 44 proconsulem Siae factum esse. Quod pro certo ideo non potest dici, quod in ordine proconsulum magna lacuna inter anni 1 41 et 1 intercussit. Sub imperatoribus autem Tiberi0 Caligula, Claudio, quocum amicitia erat coniunctus ), SaepiuS frater Arvalis commemoratur Eum autem magistrum annoy cf. Tacit. nn. VI. 28 Fr0 ut in. de qu. urb. R. 102. Dio. LVIII. 24. - Αcta stati . rv. pag. XXXV lin. 6 ed. Η.).' quam C. Curtius tu Hermae vol. IV 1870) pag. 21 et Heneten in Scavi no bosco sacro dei Datelli Arvali. 1878 pag. edidit. Lootui quoque in . . . m, 2 6073. ' l. l. pag. 25. ' ut satis demonstrat locus quidam in oration Claudii de iuro honorum Gallorum habita ap. Nippod in edit Annal. Vol Π', pag. 31 s):

Tot ecce insigne iuvenes, quot intueor, non magis sunt paenitendi sena-t 08, quam paenitet Persicum nobiliSSimum Virum, amicum meum inter imagines mai01 in suorum Allobrogici nomen legemq.

ibid. n. 2027 ibid.

n. 202 a b. c.

ibid. pag 470 n. 2029 ibid. pag. 474 11. 2032 ibid.

33쪽

p. chr. 35 fuisse Hengemisi recte videtur ex e conicere, suod in actis ius anni primo loco refertur'. Ortuus erat, cum Sseneca scripSit. Jam Vero redeamus ad audi Fabii Maximi vitam describendam. Hunc Virum ea annum . c. 727 in Hispania legatum Caesaris fiuisse ex inscription Tarraconensi in C. . .

VOl. I n. 2581 intollogimus: CAESARI PAULLUS FABIUS MAXUMUS LEGATU CAESARIS. Nani hoc loco Caesar nondum Augustus dictus M. Deinde eum inter annum . c. 739 et annum 4 proconsulem Cypri praetoria dignitat misso vidit Boockhius. In C. enim J. 0r v0L II pag. 441 i. 2629 hunc clogimus titulum: Μαρκία Φιλιππου θυγατρί. αυε ψια Καισαρος θεοῖ Σεβαστου, Πυvαικὶ ΙΙαυλου Φαβιο Μαξ νιου Σεβαστῆς IIαφου η βουλη και ὁ δ ημιος .Paphum autem cognomento Augusti ornatam esse annou. o. 739 Cassius Di tradit β) Qua eiu ita sint, aullum Maximum probabile est inter hunc annum et illum, quo Onsul fieret, proconsulem Cypri fuisse, quam insulam inde ab anni m. c. 732 proVinciam fuisse proconsularem praetoriam eonstat g) C0nsulatum autem anno u. c. 743 eum adeptum esse cum Q. Aelio Τuberone multis dumonstratur locis β). Nonnullis

k l. l. pag. 186. l. l. pag. XXXVI. y lib. Id V, cap. 23. M of Strabon libr. XVII, cap. 40 25 d. Mein ext. β C. . . ol. I n. 99: Paulo Fabio Q. Aelio Thu Molicus 4 et n. 800 Ritscholii onum tab. XV u.): Cos. Fab. m. Aelio Tuberone . Bull. Nap. n. s. IV, 106 ill mann Sa l. Vol. I n. 206 titulus sepulcratis: Chremantino Numisias matrix obisits sidus Octob. Paullo Fabio

Cassi us Di LIV, 33 uot τε Κυι,του Αἰλίου καὶ II λου Φαβίου πατωvα, saepissimoque hi consules commemorantur in Frontini libr. do aquis urbis Romae volui c. 90 ut 1004: Q. Aeli Tuberon Paullo Fabio Maximocosqui aliis locis logimus: Quod Q. Aelius Tubis Paulus Fabius Maximus cos. V. F. etc. cap. 106, 108, 2b, 27). C. d. r. n. 397 1 in columna quadam Apolloniae scriptum est: καὶ τρίτο Ilαυλλ. Ραβι ηαξ μυω καὶ Atia to

34쪽

post consulatum anni proconsul Asia fuit ut ex fra. mento decreti cuiusdam in honorem huius viri ab Asianis facti cognoscimus i). Videtur autem aulius Fabius Maximus. cum hoc munere in Asia fungeretur, effecisse, ut urbes Asiae di0m natalem Augusti rite concelebrarent H).Ρraeterea nummi quidam sunt servati quorum in altero exinior 0li Phrygiae inscriptum est: Φαβιος Μαξιμ ocet uni Fabii nudo capite δ), in altero ex adrumeto Bycacenes iam

Vix autem quisquam uni cum Augusto imperatore artiu Serat coniunctus amicitia, quam aullus Fabius Maximus. Qua in re omne illius aetatis scriptores consentiunt volui Quintil. VI, 3 52. Tacit. nii. I. . lutarch. 0 garrulit. XI μ) linius Η. N. VII, 4b. Quo factum est ut Augustum, cum lanaSinna pr0ficiSeeretur, Ome unus prosequeretur et serm0ni inter illuni et Agrippam ostumum habito interusset. Hanc autem intimam familiaritatem non solum benevolentia et favor, Sed etiam

y C. d. r. Vol. III pag. 24 n. 3902h cf. 00ckhium ad h. l. ' odid. 0guino Selecta numismata antiqua pag. 99 φ In his nummis rovora Fabii imagino inesso dom0nstravit Wadding ton Melangos de numismatique 2 sorte pag. 39. De hi nummi es. pra0torea Euhhol: Doctrina nummorum Veterum, Vol. V pag. 208. β C. . 0r. Vol L pag. 1911 add. 370h-' Apud Plutarchum reor - aut scriptoris ipsius aut ut addingt0n l. l. pag. 99 putat librarii alicuius Dαβιος q)ουλβιος Scriptum St. 7 Est illa Marcia, quam iam supra in inscriptione illa Cypria commem0ratam esse Vidimus. Filia autoni orat L. Marcii Philippi filii consulis anni a Chr. 6 - et Atiae minoris sororis Atiae maioris. Atia auteni maior secundis nuptiis a milippi patro uos anni a Chr. 65, qui item L. Marcius Philippus appellatus est in matrimonium orat ducta, ut n0Veren mariti sororis sua st Augustus privignus L. Marcii Philippi patris esset ei Annal. instit arch. XX pag. 250 - 0rgh0s l. l. V pag. 39 rrat

35쪽

- 25 matrem Suam Atiam minorem, cum Aligusti familia propinquitate erat coniuncta. Quam ac rem spectat Vidius in epistul ex Ρ0nto L . V. 13 Seqq. ,Ηane probat et primo dil0ctam Semper ab aevo Est int0 comites Marcia cenS SUIS, In tu suis habuit matertera Caesaris ante Quarum iudieici si qua probata, proba est et ast VL 802. Ita tu facile intellegimus, cur Marcia Liviae Augusti uxoris. intima fuerit Quam familiarit0 autona aullus Fabius Maxi-inu AuguSto Su sit, optime ex eo, quod de morte huius Viri traditur apparet. Cum enim Augustus ex itiner illo, quod ad vis0ndum Agrippam ostumum nepotem Plan iam Susceperat' ,

et in quo ut iam supra diximuS, Fabius eum comes unu erat proSeeutuS Romam reversu 0SSet Fabiu Marciam uxor0m

curti irem fecit de benignitate et beneVolentia quam Caesar erga nepotem praestiterat '). Quod illa Livia aperuit. Haec autem Augustum appellavit'), qui, uni de Fabio suspicionen haberet, illi est iratus ). Itaque cum aullus Maximus paulli p0stea diem obiret Supremum, uni Sibi manum intuliss0 putabant a. p. Chr. 14). Id autem tempore inter eum diem, iiii fuit pridi Idus Maias ut diem XIV Calendas septembr. factum esse, ideo iure conicore possumus quod illo die aullus

' Tacit. Ann. , 5: Multas illic utrimque lacrimas et Signa earitatiS, Spemque e eo lare, ut iuvenis penetralibus avi redd0rsetur. δ Ρlutarch. l. l. ' Tacit. l. t gnarum id Capsarii

36쪽

Fabius Maximias in actis fratrum Arvalium etiam e01 1emOraturi) Adfuserunt Imp. Caesar Augustus Tiber Caesar Augustitit Germani 'us Paullus Fabius MaXimus H), t a. d. XIV Calend. Septembr. Augustum mortuum esse inter Omne constat δ). Praeterea Taeitus tradit Marciam in fun0r illo sese ipsam illius morti causam esse X clamasso et Plutarchus eam ante Fabium morioni sibi onscivisSe narrnt. Quibus mugnare Videntur verba Vidii, quae in epistul. 0 Ponto IV 6 0gimus , Certus rus pro me Fabia lux, Maxime, 0nNS, Νumsen ad Augustum supplice Voce loqui. Oecidis ante preces Causamque go, MaXimΡ Orti Nec fueram tanti me reor SS tunse. Si autoni hoc loeo poeta es soausam mortis Fabii esse profitetur aut non satis certa de sebus illis Romae gestis fama instruetum fuisse quod minus V0risimit 'At aut, ut 310rh0lius censet ), Fabium cum Vidio AEudem pera, Nun P0stumo Agrippa consultum voluisset, cum uxore de affinis sui 40stitutione tonsilium ciniisse eique culpam erroremque Ovidii exulis ixposuisse, ut pro poeta in Livia auxilium et veniam peteret, nobis est putandum. Qua re cognita nescio an ira Caesaris aucta it. Ovidium autem eum auli , Fabi MaXimo affinit ut fuisso coniunctum, carminibus eius Satis apparet. I0rtia enim illius uxor, de qua risi eleg IV, 10 v. 3 seq. dicit: Ultima, quae tecum Sero permanSit in annOS, Sustinuit eoniunx Xulis esse viriq0 gente Fabia orta erat, ut demonstrat epist e Ρ0nt I, 2, 138: Ille ego do vestra cui data nupta dona est.

C. . L. VI, , pag. 460 n. 2023 lin. 36 Soq. Hengen, Acta pag. XXIX. Marini: Monumenti marm0rsi de ratulli Arvali pag. D. μ in adum tabula iam lin. 8 huius viri n0men logitur: Adfuerunt Lucius D0mitius Cn. filius Ahen0barbus, Lucius Culpurnius L. l. i80, pontis X aulius Fabius Q. f. aXimu8. V:Φ Suet. Aug. a00. Di LVI. 20 cs ast Amit et Antiat in C. . L voL L pag. 324 et 328. ' prolusio ad J hin pag. 392.

37쪽

et insequentes versus indicant eam Marcia fantiliarissime usam esse anteaque Atia minor i) Quum ad umidit iam spuctantilla quoque Verba, quae Vidius uxori ipsi seribit - , Iuncta licet facias, nisi eris laudabilis uxor, Non poterit credi Marcia culta tibi.κη)Nee mirimi illum qui tantum Valeret apud Caesarem, quocum tam firmi Vinculis coniungeretur, auxilium sibi laturum poetam Sperasse. Nam quanta amicitia inter illos, cum Ovidius Romae esset, oruerit, pistulae e Ponto satis aperte ostendunt Vide exempli causa p. I, 2 V. 129 0 1. d. . Ille eg Sum, qui te colui, quem ostii solebat

Inter conviVa mensa Videre tuos.

Ille ego, qui dux Vestros Hymenaseon ad ign0sEt 0ein fausto carmina digna toro ot scripta sua alter alteri legebat Atque quanti poeta huius amici mores apstimaret, num dignius et amplius Xponere Otitit quam Versibus illis quo in epistul. III, 3 0gimus sConvenien animo genu eSt tibi, nobile namque Poetus tineruulea simplicitatis habes. Livor iners Vitium, more non exit in altoR, Utque latens ima Vipera serpit humo. Mens tua sublimi Supra genus minet ipSum Grandius ingenio nec tibi nonien inest. 3Quae cum ita sint, facillime potest intellegi cur vidius ad hi me sirimi quem propter culpam in Casesarum familiam commissam iratim sibi esse putavit m sibi seon diliandum ut,

Durus et aversa cetera mente legaS.

38쪽

ut auxilium Drret, imp0llendum illi reliqu0rit intemptatuni Adhortatur autem una ne Vox illa, quae trepidis reis auxilio esse sol0at 0X 0nt I. 2 V. 116 d. i. amicum des01 ut 0titque Se l. ,Sus 'ipe Romana facundia MaXime lingua0 Diffiditis causae mite patrocinium. Ovidi est persuasum Fabium MaXimum eum S80, qui Caesaris iram movere possit, illo deprecatore Saluti sua optimo consultum iri ibid. v. 115 seqq.) Quare, quantum potest de arte amatoria se purgat in pist. II, 3 et demonstris stud0t artibus illis nullum in osse crimen III, 3 , 51 SHq. V. 69 Se i 3. Quamquam autem 'anta poena dignum fuisse noli negat ii, tamen Caesaris iram placabilem futuram neque eum Fabi Veniam pro exul petenti iraturum AESSe certo Sperat: Pone metu igitur, mit0scet Caesaris ira Et ventu votis mollior hora tuiSq.Ρraeterea, ut Maximi animum commoveat, in epistulis ad hunc missis multo diligentius, quam alii in carminibus describit mala, qua sibi in exilio ferenda, pericula, quae ubeunda sint, locorum et hominum barbarorum Speritatem, neque quidquam aliud ab amico petit, nisi ut, quantum p08Sit, 'iciat, ut loco commodior et propius ad patriam Suam Sit 0880 Xuli liceat, velut p. X Ont. I, 2 V. 6 Seq:,Nec tamen ulterius quidquam per0Ve precorve Quam male mutato OSSe carere loco .

Itaqu0 in his potissiimimi epistulis ad aullum Fabium

Nam dubitar non potuit, quin Maximus epistulas ipsi Augusto

Quae cum ita sint, mirari non OSSumuS, quod iam ante annum a Chr. 12 nonnulla Tristium carmina ad hunc irimi

missa SSe identur.

Ac primum quidem Vix dubitamus, quin eleg III, 6 7 apud Loors. Fabi Maximo inscribenda sit. -)

39쪽

Nam ut praetereamus silentio totum hoc carmen non minorem amicitiam longo usu effectam seq. spirare suam illas epistula iam supra laudatas, de quonam Oeta V. I Se s. aptius potuit dicere: Donec enim licuit, nee te mihi carior alter

Noe tibi me tota iunctior urbe fuitet quum de Paullo Fabio Maximo et amico et amni Huc acc0dit, quod i0eta saepius ruit familiaritatem, quae amicum cum AuguSt coniungit, eiusque apud illam gratiam respicit. Dicit

Quique est in uaris animi tibi candor amicis, C0gnitus est illi, quem coli ipSe, Viro. et V 21 eq. eum adhortatur: Si memor et, si quas fecit tibi gratia vires, Issas pro nobi experiare, rogog. Neque minus bene ad Fabium quadrant ea, quae V. 13 de eius moribus dicit, sibi si consilio amici uSuS SSet, nunquam tunt mala ferenda esse. OStro quoque in carmine e pece Se concedit, sed illo peccato praemia nulla a se esse petita V. 33 seq. confirmat eodemque modo, quo in alii ad Maximum Scriptis, culpam XCuSat et animum amici commovere Studet, cum dicit: Idque ita, si nullum scelu est in pectore n0Stro, Principiumque mei criminis error habet V 2 seq.)Ut paullo infra V. 35 eq. ,Stultitiamque meum crimen debere Vocari, Nomina si facto reddere Vera VeliS.et Hoc autem in carmin iterum nihil impetrare vult nisi Νuminis ut laesi fiat mansuetior ira Mutatoque minor sit mea poena Deo ,

Suhedi Horontinis expositam hoc carmen Celso propter Verauni Fabius Maximus enim Celsi patronus fuit tribuendum esse refutat ochius ad sententiam suam fimandam hasce affert causas a V 24 convenit cum p. ex P. I, 2 66.b V. 19 Maximo aptus si vid ex P. I, 3, 63 4sq. et I 6. I scribendum erat , 2, 3 etes, 41, quae tamen cauSa non multum Valet. c V. 20 Padi desiderii maxima paulis mihi lovitor alludi videtur Maximi nomini.

40쪽

id, qu0d Ovidium inprimis ab hoo petere amico iam Supra

Denique id, quod o litus attulit, non omni veritatis Specie carere videtur Verbis: Pars desiderii maxima paene nieici Maximi nomen significari. Quae eum ninia optime ad aullum Fabium Maximum quadrent adducti sumus, ut hoc carmen huic amico inseri

Neque minus apte alteram legiam illi tribuendum esse nobis persuasum St, ri Stium eleg V, 2'). Quo in carmine Ovidius amicum quendam adhortatur, ut tandem aliquando Caesarem pro se roget. Facillime autem

intollegi potest, Fabium Maximum propter illam ipsani Caesaris

familiaritatem non potuisse tam aperto et instanter ab imperatore poetae irato Veniam pro infelici amico petere Fortasse statim initio Augusti iram frustra lenire conatu Brat, Dum paullo posto sine ulla dubitation iterum pro exule deprecario licuit Itaque quam quant i semper hoc fuisse in animo constat, tamen eum voluntati inici nunquam potuisse SatiS- facere usque ad mortem suam ex Ovidii ipsius Verbis cognoscimuS, qui de hoc viro in p. ex Ρ0nt IV, 6 v. 11 dicit soccidis ante preces et Quid his de causis non e est Verisimillimum poetam, cum hunc quoque amicum tam potentem anteaque tam fidum subtraxisse Afracto colla iugo putaret, oi elegiam gravi Vituperationi summaeque deSperationis, maximae anxietatis et trepida innimi Meti0nis plenam misiss033 v. 20.' L00rsius in pro00mio ad h. v. et oui solius I. l. ag 1832 00 carmen uxori tribuunt quod Obi Videtur osso minus orisimile. In

omnibus senim logiis ad illam missis Ι, 6. III, 3. IV, 3. V, 11. eam uXorem allocutus est et verba initio leg. V 2 Ecquid ubi o P0nt n0va senit epistola palles Et tibi s0llieita s0lvitur illa Dianu,

Vel. V. 34 Ε88et, quae debet. Si tibi cura mei aliaque Optime tam car0 amico scribor potuit ochius hanc quoque eleg MaXim inscribit, quamquam au8aS, qua attulit non probamur am se similitudine sontentiarum, quae Sint ei Scinae, non potest c0Deludi.

SEARCH

MENU NAVIGATION