De graecorum nominibus Theophoris

71쪽

Deinde mihi e0mmemoranda sunt n0mina a voce Φοῖβος ducta. Qu0rum exempla praebent imprimis tituli insularum

XII 3, 330 1, atque haud raro inveniuntur in Pel0ponneso aliisque terris; sed n0men foῆβος, quod persaepe in mnibus partibus Graestiae egurrit, in nominibu re vera the0ph0ris numerare dubito. E0dem m0do 0n plane expl0ratum 8Se cen8e0, num haec n0mina ab p0lline ducta sint: Noυμηνιος Ve Νεομηνιος n0men 8itatissimum es.

Προ orariis,l I. G. VII 1363. 635. 354 l. o Apollinem Προοτατ, ριον ΘΠροστατ ρος I. G. VII 3224. s es Soph. El. 637.λ)'Ε Ο Ι. G. XIV i572 Ἀπολλων Ecόιος Ap0li Rh. II 688. 702).'Probabiliter in the0ph0ris ponendum est: Πρωιτιμος f. F. Bechiel, Hermes XXXIV 1899, 397. Maioris autem p0nderi sunt ea, quae vel ad cognomina vel ad dies sest0 vel menses Apollinis pertinent. N0 80lum in B0e0tia, sed etiam in Attica ccurrunt nomina ad oυκύττta pectantia:

72쪽

N0men in insula Imbro inventum

Boi κίττxi I. G. II S, Imbr. 8, 41, Boi κάττ=i I. G. XII 8 Imbr. 8, 42 ex Attica, non e Boeotia, id quod opinatur Carolus Fredricli, Imbrum invasisse

sed etiam nomina hominum conexa Sunt: Γαδρομιος Anc. r. inser. III 2 687 e. a B.-W. 136. Ephesi. Γαδρομιος Ephesi Hunt eos. II 329. a. 202 133 a Chr. n. Γαδρομιος Ἐφεσ/o I. G. XII 8 Samothr. 170, 86. Βαδρομιος C. I. G. 315b Smyrnae.

23, 5. Liban. quae e carminibus Homerici Sumpta SSe apparet, attribuenda Sunt. in CL haec n0mina a mense ducta mi υσιος . . . Ionia 365. Sami. a. 322l205 a Chr. n. Πελυσως A. M. VII 882, 368. Stamatiades

73쪽

Mult autem frequentiu iuveniuntur the0pli 0ra, quae ad Ap0llinem Oaργήλιον vel ad eius diem sestum reserre licet; neque ver in omnes Graeciae partes dilata sunt, sed certis finibus continentur; qua autem in regi0ne patria illorum quaerenda it, ex hoc atal0g nominum acile perveStigari potest: Ταργhλιος 12ρω moi I. M. VII αργ, Do I. B.-W. 33l.

3498, 46. a. c. 200 a Chr. n.

a Chr. n.

a Chr. u.

a Chr. n.

bis θαργηλιος LeB.-W. 330. lymi. Haec in unum 10 eum c0llecta testimonia dum perlustramus Singulaque perpendimus, in eam sententiam ducimur, ut illa theoph0ra in Asia Min0re rta esse arbitremur Sed cum huc

lasae.

cum addat Ricardus i inscii nomina adeo inaudita intersunt, ut interduin dubitari possit, uni recte lecta illi . . Mensis Octorii Dcῶν I. G. XII 5, 3b, Pari Mensis Ius γη Do v

74쪽

aliis nominibus Graecis n0n reperimus, i sed in verbis indigenarum Asiae Minoris velut Lystiorum, apud quos, ut exemplum asseram, m0do teri Lyc. I 44 a 44 et saepe, mod0 eri Lyc. I 44 a 47 scriptum esse cogn0seimus), illius dei ultum Caribus attribuendum esse nobis venit in suSpicionem. Quid autem ex iis Drtasse colligi possint, nunc praetermitto aptiore l0c ex

integro reSumpturuS.

Dianae cultum p0steris saeculis per totam sere Graeciam dilatum floruisse notum egi atque conelamatum neque vero in civitatibus Graecis eadem erat auctoritas Dianae atque Ap0llinis. De nomine Τευφιλος i. e. Θεός isoc S. G. D. I. 5045 Hierapyinae in Oppido Cretensium, cf. Brause Lautielire der retischen Dialekte p. 264. y IIυθόδωρος suci xlti νος S. G. D. I. 5313, 16. Eretriae. 1πογλυνίβλὶς

75쪽

Namquc etiam in iis regi0nibus, in quibus imprimis summa religi0ne colebatur, numerus nominum lie0phororum dimidio minor est quam e0rum, quae ad Ap0llinem pertinent. A iam n0bis p0rlu8trantibus, quibus 10 eis usitata sint nomina illa, perpauea occurrunt et in Thessalia et in B0e0tia reliquisque partibus Graeciae septentri0nalis. Itaque c0neludere licet ibi haud admodum viguisse Dianae cultum. Atque ne in Attica quidem, ubi alia the0ph0ra magno in usu fuerunt, multo frequentiora sunt n0mina a Diana ducta. In titulis enim Euelidis aetate vetusti0ribus, etsi circiter centum Septuaginta theoph0ra iis continentur, duo occurrunt ad Dianam pertinentia atque ea incerta Licet ut insequentibus saeculi paululum augeantur, tamen Sque ad aetatem Romanam ne tricesimam quidem partem theoph0r0rum metunt. Imperatorum demum temporibus deae religi Athenis videtur fl0ruisse. Omnes igitur ultus, de quibus adhuc egi, inferioris esse auctoritatis apparet; sed aliter res se habet in Pel0p0nnesi civitatibus. Cert enim Scimus erantiquam fuisse Dianae venerati0nem apud Arcades atque n0minibus theoph0ris ab illis deam religi 08issime cultam esse c0nfirmatur. Minus autem illa usitata sunt in oppidis Laeedaemoni0rum c0lonii8que, quae a Doribus sunt deductae. Unde Drtasse colligere licet cultum Dianae in Pel0ponne80, priu8quam D0re invaderent, iam vigore quodam suisse atque ibi ab iis esse receptum. Rarius autem inveniuntur theoph0ra ad Dianam pertinentia in Eub0ea aliisque insulis nitimis quin etiam Am0rgi inter centum quadraginta sere the0ph0ra unum investigavi. Neque vero ad inSulas, quae in orientem Vergunt, transgressos n08 eslugit multo crebriora ibi esse illa n0mina in ra autem Asiae Min0ris tam in gia suerunt, ut inter quaterna dena theophora singula reperiantur, quae a Dianae nomine derivata sunt. Quorum antiquissima qu0que in sinibus Ι0num inveniuntur:

Isthmυν cius Athen XII 53 3 e, o περμι ostio . . . Se a Chr. n. isti l 0ν Abderites, pater Protagorae D. Laert. IXS, . 1 ineunte

s . Sc. a. Chr. n.

que script . in b. e. a. Chr. D.

Eisi dubium non est, quin Graeci, cum illam in regionem e0l0nia deduxissent, deam, quae ab indigenis colebatur, reperiam

76쪽

Dianae, quae esset illius simillima, in aequo p08uerint, i tamen inter antiquissima numina onum habendam 8se Dianam cense0; atque cultu eiu deae, quam omnes I0ne religio8issime veneratos cSse cognomen Naa imi to d0cet Αρτεμις IIa νιωνιος C. Regling, Z. Num Beri. XXIII 1902, 192), in insulam quoque Lesbum translatus est, ubi nomina ad eam pertinentia saepe Oeeurrunt etiam in Caria et in Lycia nomina illa creberrime inveniuntur; neque tamen deae cultum a barbarorum terris dueere cogimur nam illae gente nomina sua, quae, dum auct0rita Pergarum ad eas pertinebat, nomini Asrilia aequabant, illa sublata Graecis ad Dianam pertinentibus theophoris compensare non Verebantur. )Diana autem, quae imprimi ab I0nibus adorabatur, cum Apolline, de civitatum D 0riearum, c0niuncta est ac mihi quidem causa e88 Videtur, cur illam societatem Deli saetam esse existimem huc qu0que nomen ορτυγέ tranStatum e8t, a quo Diana appellabatur Ortygia quamquam illi insulae antiquissimis temp0ribu non certior erat locus quam Nysae vel Ogygiae vel terra Hyperboreorum,s tamen posteri0re aevo n0n nisi Deli atque in vicina regi0ne 0minum nomina reperiuntur ad illam deam eiusque insulam pertinentia, ut 'ostr: hi in 'Dori γιγενης B. C. H. VII 1883, 106, Deli. Dori γῆς Erythraeus Hipp. apud Athen. VI 2594

minabatur, apud Graeco ortus Sit, tamen c0ncedendum est e08, qui Cariam et Lyciam incolebant, olim summa religi0ne venerat0Si CL L. Rieli Farneli The Culis of the Gree States II 426. Ἀρτεμ ia Ἱρτε huo D Lyc. II, II, r. 185, p. 54 de forma. ρτει uncos Guil Sehulge M. Rh. XLVIII, 1893, 253. Ἀρτεμεὶς ἈρτHμου B. C. H. I 877, 337. Ad formam Ἀρτεμείς f. αβείς, quod nomen ego quidem pro Γαβειλίχω lego etiam in titulo B. C. H. XX 896, 108:

' Haec est antiquior forma, e qua Ἀρταμις vocalibus assimulatis orta est. CL commentariolum Ioannis Schmidi . . XXXII 893 P. 3934.

77쪽

e88 deam, quae posteris aeculis cum Diana, cui nomen datum est Εκατήβολος vel 'm τρὶ confundebatur. N0 80lum iam antiquitus Cretenses deam maxime pietate colebant, quae Dianae erat persimilis, sed etiam in vetustissimis

monumentis earum gentium, a quibuS, priusquam Graeci invaderent, terra occupata erat, ea meta est, quae ut domina

ferarum adorata esse videtur.' Illa autem dea Cretensium p 0Stera aetate appellabatur Britomartis vel Dictynna aut in insula Aegina 1 pata. )Etiam in Caria et in Lycia non ipsum quidem nomen, Sed

tamen cogn0men deae quam ine0lae illius regioni Venerabantur, indagare p088umu S. Neque ver illa eadem est quae Diana atque etiam p0steri0re aetate hane ab ea Seiunctam Sse videmus.

Ita fit, ut 0i, qua in insula imprimis indigenarum auct0ritas conservata est, β cultus Dianae sit inseri0r, sed illius antiquissimae deae vel maximi m0menti. Ae iam asseramus theophora ad illam deam spectantia, qu0rum patriam esse stam Min0rem iam e0gnovit Martinus Nil fg0n Griechiseli Feste, p. 397 adn. 3)l Quin etiam ea ex Caria ad finitima regi0ne esse tranStata his, quae collegimus,n0minibus satis superque dem0nStrari opin0r 'Eκατό ν ωρος I. G. IX , Pher. 343. 'Eκαταῖος I. G. IXI, Pagas. 386 b. Unde illata sit Hecatae religi in Thessaliam docet nomen Hi odico P . G. IX m. Lar. 568, 11, de quo cum iam Supra in I 3, adn. egerim, ) 0 est, cur latiu evager. y Cf. A. Evans J. H. S. XXI 190l, 63, 164. Alio in monumento Farneli Culis of the Gree States II 296 dea fortasse reum manu

tenet cf. etiam II erculem Chron. d Or. p. l07 . Quae quanta similitudine coniuncta sit cum dea, quam in vase illo in Boeotia reperto P. Wollers 1 f. ρχ. 892, ab X pictam conspicimus, neminem mea quidem sententia tigiet.' Nomen illud ἱκτυς et hominis Cretensis et Tyrrheni, etsi ab ea

ductum non esse apparet, non ca3u electum ni illi videtur.' Quam ob rem insilla antiquissimis temporibus nominabatur ρις, Iullan apud St. B. s. Laoice et K99ς.

C s. Guil Sehulgo M. Rh. XLVi II, 1893, 253. Ad idem Hecatae

epitheton spectat nomen LP Ayιος Insi' 24. Quattuor Romanorunt,

quibus nomen Ennodius fuit, mentio sit apud scriptores cs. Palily-Wiss0Wa V 2, 2629.

78쪽

a. c. 200 a Chr. n.

a Chr. n.

' artila I. G. XII 8, has. 431. ' citata I G. XII 8, has 547 548. 550. ' cita in I. G. XII 8, has 4ll. καταῖος I. G. XII 8 Thus 305, 22,

θεωρος.

Chr. n.

mercator.

79쪽

c. 275 a Chr. n.

80쪽

Philippo imp.

Ephesi a. c. 300 a Chr. n. E ταῖος Num chron. 1880, 35. a.

1893, 180. Iasi.

'Eκαταῖος B. C. H. IV 880, 306. S. G. D. I. 5727 c. malicarnassi.

Marci in i C. H. IV 1880, 308. S. G. D. I. 727 d. Halicarnassi.

a. 44 a Chr. u.