De graecorum nominibus Theophoris

91쪽

Γεραιστιάδας appellatas esse nymphas, quae Iovem coluissent 0rtynae, in oppid Cretensium, in tym0l0gie Magno mem0riae proditum est. Et alia quoque res, quae non niSi ex eodem exie n0bis nota fuit, optime theophoris confirmatur; enominibus enim hoctori' νης et Insciori ses nomen Γερα- orto mensis et hominis Papel Graecos duabus Ormis Inoat στος et Γεραστος S08 88 apparet i Neque ver0, utrum cum illa

alto γερων appellabatur, docet nomen Γεροντι τὰνVς, qu0d quia e0dem modo atque Γεραύτιφάνης in insula C reperitur P. H. 346, 73, ab eo separari n0 lieet. Sed Γεροντιος aliaque nomina eadem ratione qua Γερων et Γεροντι ὁλὶς intellegenda

In Atticam Euboeamque cultus Neptuni esse induetus videture Pel0ponneso. Namque in Iliade antiquissimae sedes Neptuni Aegae et Helice commem0rantur eandem stirpem atque huius oppidi n0men' e0ntinet dei 0gn0men Ebκωνιος, ad quod spectant the0phora, ut

Lacedaemone.

92쪽

Quae forma apud Areades et apud indigenas Lae0niae a D0ribus Subact08 reperta est S. G. D. L 121 et 458 - 4592). Nuper etiam Pergami Drma II oroto an iuventa est A. M. XXXII 1907,

304. 5. c. a. Chr. n.); Sed fieri potest, ut titulus, in quo h0cn0men Scriptum videmus, in Aeolidem ex alia regi0ne translatus sit es Beelitet Aeolida Ps.). Cum in Peloponneso, ut iam Supra m0nui, the0phora sint rarissima, quin etiam quinto aeculo omnin sere desint, tamen ab Herodoto X l Πούει Ῥωνιον

Pelop0nnes iam antiquiore aevo Neptuni cultu per Cretam insulasque maris Aegaei usque ad Lesbum, ubi usitatissima erant illa theophora, migravit. In ea vero parte orae Siae Min0ris, quam Cares Lyciique inc0lebant, in aequo p0Situs 88e

oppidum significarent, suspicatus est Augustus ei ne he. Cuiu sententia cum ethnicis 'EDκ άDιος I. G. VII 348. B. C. H. XVII 1893, 344, Delphis), quae ad loeum quendam referre mea quidem Sententia melius est quam ad montem, tum hymno in Neptunum Homerico V. 3: LIOGει-Jὰ ωνα Ποντεον, o θ' 'EDκοῆνα καὶ ιρείας χροι Λέγας, es ea quoque, quae annotaverunt Th. Allen et . Si hes), 0nfirmari mihi videtur. Idem censet Solmsen: Bettriige gur riechiselle Nortforschun I

i Ἐλικο νιος I. G. XIV 2393, 226 monumentum Centuripis repertum. Sed fieri potest, ut imago de Sit, L ea, quae annotavit Georgius albet.' Ego quidem hoc n0men intellegendum esse ut Moυσαν improbo.' κουνιον loeus sacer in insula Samo, A. M. X 1885, 33. Itaque Neptunus patronus est Pelopis, Pind. l. I 25. Nominibus quoque in κsioi exeuntibus et Aeoles Asiae Minoris et Arcades Cypriique utuntur, L nomen Καλλικρίοις, de quo disseruit Fridericus echiel Aeolica P. s.

93쪽

videtur Neptunus deo, quem indigenae forma appellantes ad0rabant. Neptuni autem Graeci cultum una cum Ap0lline a Tr0geniis, qui coloniam Halicarnassum deduxerunt, e latum SSed0 et inscriptio Halicarnassi reperta, quae catalogum Sacerd0tum Ποσειδωνος γύθμίου c0ntinet C. I. G. 2655 S.I. G. 608).Ε0dem autem c0gn0mine Neptunus etiam Cygie atque in aliis

oppidis colebatur. Quoeum hominum qu0que nomina cohaerere videntur, velut 'Iσθμιάδης Paus. IX 2b, 7. σθμικος P. H. 202 es Πυθιοκος) Coi. Yσθμιὰς Dem. LIX 19 Athen. XIII 587i, cf. 93 s lGθρ ιος, rex Me88eniorum Paus IV 3, 10. σθltio Paus IV 3 8. )Et quoniam totus Isthmus Neptun sacer erat, Iudi qu0que Isthmi in eius hon0rem agebantur, ad quo pertinent nomina huius generis: 'Iθμονικα siel I. G. IV bl l 0. Πελλανθές. σθμιονικος Atheniensis huc. V 19. quater 'Iσθμω I. G. XII 3, et 'Iσθιε Q. G. XII 3, suppl. 302, 19.

2. Se R. Chr. D.

Sed incertum est, num ratio intercedat inter Neptunum et

catori S). Veri autem est similius in the0ph0ris habenda esse n0mina, quorum e numero hae exempla assero δ): Io i Lo L B.-F. 33Si 43. S. G. D. I. 231 Q6 Tegeae. Ἀσφάλιος hoc nomen ego quidem lego pro ' Aσφαλro I. G. IV 1484, 248. y CL 'Dθμί bitio S. B. P. A. 1900, I 3. S. G. D. I. 493. ClaZOmenius, Mileti. a. c. 390 a Chr. n.

94쪽

σφαλίων Theocr. XXI 26 nomen aptissimum ad piseatorem

significandum. Ἀσφαλίουν, servus Menelai, Odyss. 1 l6. Ἀσφαλιέων I. G. I 403, 60. ' σφάλιος I. G. XII 5, 216, Pari. Paria lapidis Origo prorsus

certa est. m. c. a. Chr. n.

si αHo ν I. G. XIV 2390. Nec vero dubium est, quin a Neptuno numina sua duxerint

Λεχaro Anc. r. inscr. IV I, 925 c, BranchidiS, et Rom. Omne I0ne 80gietate artissime e0niuncti n0 80lum Ap0llinem et Dianam religi0sissime e0lebant, sed etiam Neptunum tanta pietate venerabantur, ut die seStus, cui n0men erat Πανι ca, Neptuni 0nore meiendi causa ageretur. Quocum etiam SSeconexum videtur nomen the0phorum Hai ιωνιος Herod. VIII 105,

Athen. VI 266 e.

Nullum cultum magis religi0ni Christianae in Graeciam invadenti suppeditasse atque ad eam mai0rem vim habuisse quam Cereris n0Stri temp0ribus nullo vir phil0logo ign0tum esse arbitror. Sed priuSquam e perveniret, in varia parteScommutatus est. Etsi 0 est dubium, quin inseriore aetate Cererem Graeci ut telluris deam, quae sertilitatem a divitias largitur, adoraverint, tamen multi viri docti eam iam utiquissimis temp0ribus hoc munere unctam SSe negaverunt. Atque etym0logia n0miniS, quae n0bi n0ta est praecipue e Ciceronis De natura deorum libro Secundo 67: . . . prima littera itidem

immutata, ut a Graecis; nam ab illi qu0que 1ημήτηρ quasi ζμλὶτηρ nominata est μ), num recta sit, graviter in dubium rev0eavit 0rma coltur1ὶ Aegis reperta Aegae Jahrb. 42), quacum

95쪽

Friderieus Beelit et Cereris n0men scut in hymn H0meric0 Se re8titutum nomenque theoph0rum scoli τριος es. Mionnet III 8 Cymaeus Suppl. VII 0 c0pulavit N. . . 1890, 30). Praeterea in inscriptionibus Thessalicis nomen menSi reperitur, qu0d mihi quidem menti0ne dignum videtur Ahiuar o I. G. I 2, 109i 47, in ppid Hal0). Etsi qui titulum didit, Drmam illam

errore lapicidae ortam esse suspicatur, tamen mihi alia tu opinionem Veniunt, namque n0 Solum Suffixum n0minibus

Ae0licis stor νυ0ος, LAUειδος, Καῖκος, Λ μματρος collatis nihil habet 0s ensi0nis, sed etiam vocaliSmum n0tabilem rectum 8Senec ullo mendo ortum n0mine theophor Abllarolo I. G. I 2, Phar. 34, 134 in inseripti0ne illa Pharsalia invento e0nfirmatur.' Huc etiam accedit The8Salicum salili τριος, quod, quamquam haud difficulter e v0ce ullaroto explicari p0tesb in similiter in verbis Latinis e0u80uantia ad duas syllabas

tracta geminantur), tamen aliquius Sse m0menti equidem haud sine ulla dubitali 0ne negaverim. Quibus allatis n0 iam sati constat vir0rum Sententia doctissi-m0rum, qui Cererem antiqui88imi temporibus eandem ac Tellurem fuisse arbitrantur; sed p0stea hac ratione eam esse a Graecis ad 0ratam certiSSimum est; neque ver Ernest Maas concedendum esse ut Matrem, deam Asiae Mitioris, eandem suisse atque Cererem, id qu0d ille e the0ph0ris quidem n0minibus e0lligebat Oesteri . . 1908, 17); qu0d enim nec nomina unitur γυ- γένος, -κλλὶς, - ῶναζ, - δωρος, - IOTOς, -τέλος, -ξενος, - IGI TOς, - τιμος linque eiu m0di, neque scilla τρις, λὶμ Vrρῆς, 'Aημί τρων, Similia extarent, utrumque genus n0minum ad eandem deam pertinere demonstrari. Sed defuit illi vir, d0etissim satis magna materia. Ego

Fieri potuit, ut pro ii littera ε scribatur es. JIει odoro S. G. D. I. 1, in Creta forsitan illi id mendi tui extiterit eo, quod sequitur MενεκDi ς), sed bis lapicidas Thessaloruit errasse in titulos, ii sunt diligentissi ut inseripti, incidentes vel ii pro a mihi si uidem ui

96쪽

quidem e c0llectione mea quadraginta sere milia heoph0r0rum continente haec exempla asseri e 08Sum, quibus Ernesti Maasssundamenta demoveo: snsi τρις' I. G. XIV 535. Iλὶμλὶτρας Lyc. II, I 69.

givus.

97쪽

I 457 a. 19 146 a Chr. n. non 'I υανa , Sed a Nar a legendum est comparato Magedonteo I υ νης. i)Γato ver0, quod attulit a nestus Maas Oesterr J XIl 908, 11 e titulo Cretido S. G. D. I. 5026 0rtynae reperto, eo semovetur, quod equitur in eadem in8eriptione Dro Dora. Aeoles, eum perantiqua sorma n0mini Cereri conservaverint, primo omnium Graee0rum in patria sua Thessalia illam deam religi08issime coluisse mihi quidem probatur; atque idem aliis causis allatis pinatus est Otto erit; qui, quantum haberet momenti in hac quaesti0ne campus fertilissimus, quem Thessali Dotium: appellaverunt, recte c0gnovit Pauly-Wi880K IV 2, 27 14). Os Callim. h. in Cererem 25 τεῖ Dται καλον χλοος haroth Gai To I λα oro i) Quae eum ita sint, imprimis in Pelasgi0tide the0ph0ra a Cerere ueta reperimus. Etiam in B0e0tia n0men alia τριος vel Ἀλὶμ τρto: inter usitatissima reserendum ist. In Atticai CL Otto Hos anu: Die Mahedonen p. 29. Ino favλὶς quod nomen apud Marg. Demit fas legitur, a rideri eo Bechiel S. G. D. I. 456, 459 correctitui est Demit fas enim forma litterae λ deceptus in hunc errorem incidit, L etiam . . H. XXIV 90 269ὶ.- Nomen hominis Imrio Arch. epigr. Mitt. 1,S 7, 46 Tomi a. c.

200 P. Chr. n. removendum esse apparet, quod nulla ratione cum Cerere conexum est, sed Stirpem J υ continet; es. Lusio Rev. i. gr. IX IS96

422 Cnidi.

98쪽

Vero illa, etsi antiquiore aevo rarissima sunt, post Elielidis aetatem tantopere increbreScunt, ut ea re nulla alia terra Graeeiae Macedonia excepta illam adaequet atque imperatorum temporibu8R0man0rum auctoritatem eius cultu neque augeri nee minuid0dent theophora. Alia autem via illa religi iam antiquissima aetate in insulam Cretam translata est i unde emanavit n0n 80lum in insula maris Aegaei Asiamque Minorem, Sed etiam cum per reliquas terra Peloponnesi, tum in Argolidem, ubi Cere cognominabatur Mosia, ad quam pertinet nomen Musto I. G. IV 732 IV 4 es. Bechiel in Genethliae R0berti an p. l). Sancti8Sime

incolae quoque Siciliae in8ulae Cererem venerabantur. Atque etiam in interiores Asiae in0ris regiones invasit eius cultus; quam ibi diis indigenarum, velut Matri parem Sse poSitam Veries simile. Neque blivi0ne bruendum est saepissime illa theophora ad regum nomina annexa esse. Et similiter res in Graedia Athenis Demetrius, rex Maced0num, etiam in de08

relatus St, es Plut Demetr. 10 et Athon. VI 253 si dies sestus Anti= Tsta Plut Demetr. 12 mensis λὶμλὶτρι D ibidem et in Maced0nia se habere videtur in hac quidem terra the0phora

ad Cererem spectantia n0 80lum reliqua omnia, si diScesseri a nominibus ad Bacchum pertinentibus, requentia superant, Sed etiam saepius quam in Attica egurrunt adeo, ut eptimum qu0dque theoph0rum a Cerere derivatum it.

Si Graeciae atque Asia Minoris singula l0 ea, quibus illa inVeniunt tir, perluStraverimus, non nos es sugiet imprimis ea infertilissimis vallibus reperiri. Neque o quidem mirum 8t, qu0niam Ceres ibi singularem opis morumenti ac ructuum largitur, ii 0pter quae tona Graeci iam appellabant si χρπο

λ Cf. . oria Pauly-Wisso va IV 2. 2720. CL L. Malten Arelli f. Religionsiuissensebast XII i 9, 300. Multum autum dissentio ab illo viro doctissim epithetum deae cum

99쪽

Nec vero scio an h0 mimim nomina Laoποφορο et Ka0πο- dcoso cum illo epitheto conectere liceat. Qu0rum exempla, quae omnia sunt inserioris aetatis, hae commem0rare satis habe0: Καρποφορος I. G. XI 2, 232. Καρπος ορο B. C. H. XXIII 1899, Καρποφόρo P. H. 242. 168; in Pisidia.

I 2, 0m 287 b c appellabant. Verum etiam eadem nomina hominibus data in theophoris ponere Vereor. Quanta sit antiquitate dies sestus, ut 0men est ait Gla, non 80lum inde apparet, quod iam in Iliade I 5334. Oeneus illum s0llemniter celebrat, sed etiam, ni ita esset, alter quoque docere p0SSumus argumento a n0minibus epicis petito: A 458 patr0nymicum Θαλχ st Jh occurrit, qu0 a n0mine a D6ιος

100쪽

H0 loco addo mensem Mimi colo es. O. H0mann Dialellte II, p. 111 et nomina h0minum cum eo conexa: μαλ υιος, pater Demetrii, Αἰολευς απὼ υρίνης . . H. XIXI 895, 340 I. G. VII 760 I. G. VII 3195. 'Aμαλωιος . M. XXXIII 908, 404 Pergami. Inter omnes constat Eleusinem suis8e clarissimam sedem Cereris ac Pr080rpinae, quae aliis locis Graedia ut dri a 'sol cs Pausan. IV 33, 4. S. G. D. I. 4689 ad0rabantur. Sed qu0t nomina e numero eorum, quae ad 000 ' λευσίς spectant n0va difficultas e offertur, quod Ilithyia cum illo verbo contaminatur), i sint the0ph0ra, in medio relinquendum esse puto; )eadem rati0ne diiudicare non audeo, quae n0mina Vocabulum arvo continentia cum diis, qua paulo ante e0mmem0ravi, e0nectenda Sint. Neque vero ulla est certa c0ni uneti Cereri8, quae με Tyγρία