장음표시 사용
21쪽
D incubandi risibus symbolis tuo. T
Vino abstinobant apud Amphiaraum por tres dies ).
Addo ortuli. 0 au. 48 C. S. . L. XX 1 p. 379: apud oracula incubaturi . . . caStimonia inducitur es p. 15.)
Homines castos divinandi arti occupandae idoneos osse demonstrat Omp. Mela III 6 48, qui de Galligenis refert perpetua virginitate sanctis, Senae in insula habitantibus, quas insanabilia sanare, ventura scire et raedicare putabant. f. quae apud Paus VII 25, 13 de Terrae traduntur sacerdote: γυν ira i αεὶ in ἱερωσυννὶ λαι βανουσα γιστευε μεν O taetro τουτου, O si1ὶν ουδε τὰ προτερα ἔσται πλέον γ ενδ δενδρις ἐς πεῖραν ἀφιγμενη. Sacerdotem illam vaticinando fungi se linio agnoscas Hist nat. 28, 9, 1 ef infra p. 41). Christiani quoque perspicua somnia Xpetentes castae vitae peram dandam sesse intellogebant. f. qua monet Synesius de insomniis migne atrol. Gr. f. 66 . 1301 Α, ubi exponit qua ratione nos ipsi ad divinandi artem
Vigilasso viduntur Trophonii supplices'). Balnea calida apud Trophonium vetabantur g).
Apudorophonium duo onera instaurabantur aeris telorum, alterum rophonio coloris iu dis obadoa cultis minoris momenti alt0rum maioris Oeturnum opibothrium, e cuius exti cognOScebant, utrum supplici liceret oscondor noenu adhibebatur in hoc altero saerificio arios asser, de quo infra. Paus. IX 39, 5. 6.)Apud Amphiaraum quoque duplex usitatum erat Sacrificium, quam-1 Philostr. V. poli. II 37. f. p. 14, 2.2 -usus abest Veneris v. Fast. IV 657. 3 cf. p. 14 4. 4 διαιτωμενος τε ἐνταυθα . . . λουτρῶν ειργεται θερμαὶν Paus. IX 39, 5.
22쪽
18 Caput II. quam hoc loco, quantum valuerit utrumque ino fugit; qua in re si Similia statuamus, non vereor ne fallamur, praesertim cum etiam hic prius amphiarao disquo Oropi cultis λ instauraretur saerificium, in altero vero itidem mactaretur aries ).
centae cremantur si . D sacrificiis nocturnis in cultu chthonio usitatis . Stenge Uulfusali. p. 111.127. 133. v. etiam Oraculum saeculare v. si apud Dielesium Sibyllin. BlΡ. 134. ef. v. 13. Holide Psyche I 149, 2. - De epibothriis in Hecates cultu Stenge l. c. p. 111. De lassis ad sacrificandum factis Stengo ib. p. 17 sq. 26. 131.
In altero sacrificio ante rophonium eo sulendum instituto frater eius invocabatur, Agamedes ἐ).
3 Ceterum incertum est, utrum sit idem Oraculum Fauni, quod a Latino quodque a Numa aditur regi fere eadem. Illic prope Tibur, hic accuratius non significata, certe rope Romam illic lucus, hic silva. amen hoc nihil
cit, id quod arridet quidem, tamen dubium. 7 Paus. IX 39 6. Cuius Agamedis vis est obscvi a nec satis perspici potest, quid inter daemones valuerit heroibus medicis, velut Μήδειος Μγήδεια 'Aγαμ1 δνὶ eum adserendum esse putat Usenerias Ofternam. . 163. Coniungitvi eum Trophonio fratre templis vel aliis aedificiis exstrusendis. Sic de septuni templo prope Mantineam sit cf. avs VIII 10, 2. Solus Trophonius Apollinis templum Ρagasis exstruxisse dicitur ab Heraclide Pontico in schol Hesiod scut. 70. Idem
subterraneam illam avernam, in quam oracula etentes e scalam angustam solebant descendere exaedificavisse dicitur: κατεσκευασεν ἱεριν ἐν τῆ Λεβαδεία τῆς Βοιωτίας π γῆν, καὶ καλεῖται προφωνίου Schol. r. lib. 508 I. ποινὶσας . . .
23쪽
D incubamli ritibus symbolisque. 19
apparet, quantopere Trophonius eum illo Iove Rege Ζευς Basiaευς , cui iuxta Trophonium ipsum seorsum ludi colebrabantur Βασίλεια , confusus it. Sunt enim proprie Trophonius et Iuppiter Rex unum quoddam daemonium olithonium, certe eiusdem numinis emanationes, eo magis, quod Trophonius ipse, sicut alii di chthonii Iuppiter appoliabatur cf. Lolide Psyche I p. 125 1. De Alemones thalamo Thebis xaedificato v. Paus. IX 11, 1. Exstabat in eo epigramma Antholog Palat. Append. 114), cuius est versus tertius isque ultimus 'Aγχάσιος δ' ἐποίγησε ροφωνιος νηδ' 'Aγαιιήδνης ubi cognomen 'Aγχάσιος Trophoni additum
obseurum explicatione caret. De Thosain O Hyriet os Paus. IX 37, 5. 6 Trophonius Agamedis capti destidit caput. cf. Suid. S. V. εἰς ροφωνίου μεμάντευται - Plus Proverb. I 51 Paroemiogr. Gottingens. I 329). Eadem historia alium in locum translata in schol. r. Nub. 508 II: ἐν πιλίδι . ταμιεῖον χρυGουν κατFGκευασαν Λυγεία, Trophonius scilicet et Agamedes, qui hoc loco non frater exstat Trophonii, sed pater, rex Stymphali Arcadiae, Et leastes maritus. Suppeditatur tamen Trophonio alius frater Cercyon γνησιος nominatu Mibς Agamedis et picastes, cum Trophonius σκοτιος cognomine quasi ad infernam eius naturam spectante XOrnatus Epicaste tantum παῖς Oeetur, quam in matrimonium duxerit Agamedes. Notissima fuit inter antiquos historia de templo Dolphie a fratribus exaedificato Paus. IX T 5. X 5, 13. Strabo I 3 9 p. 421. Steph. yZ. S. V. ελφοί. Plut consol ad Apoll. 144 109 A. idem lig. XXII t. VII p. 126 11. Bernardaliis. Cie Tusc. I 47 114. Arsenius Violetum p. 455Walg. Plato A ioch. p. 367 Stob. Floril. 98, 5. λά ον οδον tantum fecerunt secundum hymn. Homer in poli. v. 296 eoi imque morte mercedis loco ab Apolline praebita, quippe quod optinum esset hominibus Plut utroque loco citato Arsenius . . Plato t. c. Stob. Cic. l. c. Spectat rem illam Pindari fragmentum nr. 2 Christ e scholio Luc. diat mori. 3 publici iuris saetoa olidio Philol. XXXV . 199 201. Plutaretium et Ciceronem ex eodem sonte Crantore περι πενθους haurire adnotat olidius p. 200 . De templo Delphico
24쪽
20 Caput II. Trosphonii supplices noetu a uobia tredestim am1Orum pueris, quos Hermas' voeabant, ad Hercynam fluvium dueebantur ibique oleo
1 Quippe qui ad inferos descensurum praepararent Trophonium aliquomodo cum Mercuri coniunctum esse apparet e Ciceronis quoque loco notissimo ND III 22, 56) de quo iam saepius viri docti dissemierunt: alter scit Mercurius)Volentis et Coronidis filius, is qui sub terris habetur clem Trophonius. cf. mObius IV 14 C. S. . L. IV p. 152 , sub terra est alter Mercurius , Trophonius qui
esse iactatur. Itaque complures discrevere theologi Mercurios, quorum alter idem esset a Trophonius. Valens et Coronis, Graece 'Iσχυς et Κορωνίς esculapii parentes uua ex re concluserunt viri doctissimi Trophonium atque Aesculapium unum eundemque fuisse deum, praesertim cum Pausanias I 39, 3. 4)Trophonii statuas Aesculapio simillimas fuisse traderet. De dis modicis ad Aeseulapii similitudinsem effetis f. nunc etiam Reis hium in libro qui inseribituro Festschris fur enndor p. 145. C. O. uelle Orchom v. d. Minyer D. 195: . Es is reoh wahi seheinlicM, das der As lepios, en die Phlegyer uni Minyerrerehclen, eben Trophonios car, der mi Asiesepios-Attributen au Lebadet ange-betet cui de. Et infra p. 196: . Es kann liber die ruriingliche inhei des Ashiepios dei Phlegyer tin des Trophonios dei Minyer aue nichi nor derleifeste Me ei obiculten. ' Cui assentitur id de sacris Troeg. . l. Nec
besitat . . in lebadeischen Trophonios ine on Hause aus mi Ashlepios identische, Mur si Ah on om abgerit elyte Locmbigui . cf. eundem in Roscheri exico I p. 623 42. Contra elehem Pausaniae loco inductus Trophonium vult intellegi, ubi apud eundem scriptorem IV 4, 6 do osculapii statua in Mes- soniae oppido Corone posita dicitur. Zeit schris fit alte uns I p. 123 cf. not. 39. Quod quidem seri non potest. Nam Trophonius numquam averream suam Lebadeensem reliquit, immo hoc ipso germanum daemonem lithonium se praestabat, quod permanebat solo Lebadeensi adstrictus. Dukeri coniectura in Ampelii libr. memorab. VIII 3, qua Argis in Epiro Iovis semplum Trophonii traditur hyphonis: Typhonis probabiliter Dietericli De hymnis Orphicis p. 46 sq.)nascitur, iam a olidio refutata Psyche I 121 adn. . Panoreae explicationes Abh. d. Beri. kad. d. Wiss. 184 Phil.-hist. l. . 111 - 119 , qui e nummis Rh0ginis Rhegii Trophonium cultum esse concludere non dubitavit, Omni arent
fundamento. Neque vero, mea quidem sententia, contendere licet Trophonium Lebadeensem plane eundem esse atque Aeseulapium. Utrumque deum eum Mercurio contaminatum esse es de nat deor. III 22 57: secundus Aesculapius secundi Mercurii frater ' non mirum, cum Constet non pavea adhaerere Mercurio,
quae chthoniam ius originem dilucide demonstrent Mercurii matris nomen Maia, quod valet matereula' nil nisi eri a matrem significare probabiliter donisecit reliseriis Grioch Mythologie 'H4 390 . Phallicae quam vocamus naturae vestigium quae e Cyllenio Mercuri pliadi instar meto elueet cf. Artemid. Ouoiroer I 45 et Paus. Id 26 5, ubi una cum Mercurio nominantur Venusset seseulapius ii Rinckius Religio de Helisenen I p. 102 videt in Odyss.
33 sqq. ubi Mereurius eum Venere Oneumbere vehementissime cupit. Addere lic0at ieeronis locum N III 22, 56 : Mercuriit unus Caelo patre Die matre natus, cuius obscenius incitata ira ura traditur, quod aspectu Prosei finiae commotussu. cf. Arnob. IV 14 C. S. . L. I p. 152. Huc pertinere mihi videtur, quod Plutarchus de s et s. 6 p. 378 B de Mercurii festo narrat undevicesimo primi mensis die apud Aegyptios videlicet celebrato μελι καὶ συκον ἐσθίουσιν. Qiti me valuerit in chthoniis notissimum es infra p. 46). συκον fecunditatis signum es Friedreici, Symboli etc. p. 318 Baccho sacrum erat. Cf. Bacchum
25쪽
Do incubandi ritibus symbolisque. 21
Adnecti potest, quod de Charonio Nysaeo Strabo arrat XIV 1, 44
p. 650): iuvenes ephebosque, cum celebraretur panegyris, meridie nudos es infra p. 24 atque unctos' taurum in antrum ducere, ubi homines incubando dei consilia exspectare Solebant.
Melitellium Naxi in insula, de cuius cognomine . Athen. III 8 c due ii του
ZP. 79 2361. idem . 113 392 - Kenyon Gr. Pap. p. 77, 378 qui legit πλάσμα Ερμου neque intellegit esselyum). f. ess Neu Gr. P. . 56 554qq. Kenyon 118 51 sqq. ἐγω εἰμι Ερμῆς quasi formula magica: ess. r. P. 96, 2999. Divinandi quoque vis quaedam inest Mercurio, in lychnomantia advocatur τρισμεγας es τρισμεγιστος ess. r. P. 43 886 'Eρμῆς ess Neu Gr. P. 38, 560 enyon p. 101, 551. Denique ut OmniOnim duc hWήτωρ νειρων vocatur iam in hymno Homerico III 14 cf. Dietericli AbraX. p. 65 adn. ad )
id quod ad nos maxime attinet in divinatione per somnum Xereenda Occurrit. v. Dietericli Pap. mag. . 80 V 5 γραη ον εἰς βυσσινον ράκος . . . θειν ΕρμJῆν. Inseribitur V 4 υνείρου αιτησις. cf. V. 8 δειξαί μοι καθ' υπνους τοδε MaioriStamen momenti versus Sunt tres, qui in Mercurii hymno leguntur praeceptis magicis inserto cum apud ess. r. P. 113, 24 sqq. - enyon 8, 10 sqq. tum in oneiraeteto quodam de quo infra 13. 34 plura dicemus, ess Neve Gr. P. 45 741 sqq. - Κenyon 106, 75 sqq. Hymnus amessely Gr. P. P. 48 1. restitutus apud Dieterichum quoque invenitur AbraX. 64 . Versus commemorati
leguntur . 84qq.: μοιρῶν προγνωστης συ λεγη καὶ θειος νειρος ημερινους χρη μου καὶ νυκτερινους ἐπιπεμπω ἰασαι τα βροτον αλγηματα σαῖς θεραπείαις.
Itaque his versibus arte coniunguntiar uαντικὴ δι νειρατέον et ἰατρικὴ es. Ερμθευεργετα φαρμακων φαρμακον ΛΡ. WeSS. N. Gr. ZP. 56, 28 Sq. - Κ. 117 278 1.), quas dis chthoniis proprias esse constat. Memorabile quidem, Si memineris ab Aeseulapio Trophonio simili in hac adnotatione nos exiisse, quorum uterque alterutra potentia praecellebat.1 Traditur γυμνοὶ παληλ μ μενοι vel similia, quod viris doctissimis videbatur corruptum Coniecerunt παληλιμμενοι TZSchuckius, επαληλuιμένοι CoraeSiUS, λίπα αληλιμμενοι Metaehius, id quod probavit Cramerus Tamen Omnes coniecturae illae supervacaneae sunt, qui traditum παληλιμμενοι possumus defendere. Iam vero si nullus alius locus nobis suppeditaretur, qu eodem modo verbum αλείφειν cum απ praepositione coniunctum ad actionem quandam religiosam significandam adhiberetur nihilo minus non sine dubitatione damnandum esset, quod Strabonis codices exhibent. Nam cum verisimile sit unctionem, de qua agitur,
lustrandi causa susceptam esse, Optime verbum παλείφειν videtur electum, quod quidem hoc modo circumseribi ossit τω αλείφειν αποκαθαίρειν. Confera Verbum ἀπομάττειν, de quo Dieterie in Mus Rhen. 48 p. 279, 2 adnotavit: stehender Ausdruch fili mystifche Rein istung Aecedit nune quod e papyris magicis, e quibus omnino in redibile est quantum hauriri possit materiae, duos locos protrahere licet, quibus quae in Strabonis codicibus exarata sunt, Stabili-
26쪽
Abr. 188 8 sq. χρίση sic Scribendum SSe Ut χριση . neque vero ρίσας, quod roponit eSS., qui VerSU Sequenti στεφανωσεις in στεφανωσας mutaro cogitur, quod ratione aret; immo ut tuum στεφανωσεις similiter ac futura νειροπομπήσεις, καταδ ησεις infra 945 - 87 K. hic qu0que futurum exstare indicant forma media li offensionem non praebet τε αυτὴν Selenam officiam και delendum irrepsit, quia coniuncti καί hic cumu
Τroplionium aditur unctione saeta statim ab iisdem Hermis, pueris lavabuntur Paus. l. c.)Aegrotum ante Aesculapium consultandum lavari docet Aristoplianis Plutus λ).untur. Altero loco IVess. N. Gr. P. 58, 109 K. 120, 108 habitu dei apparentis dos eripio hoc legitur: ἐαν δε χρηματι in se. ὁ θεός σοι, οδίνω ιυρω παλειψόν
dubio actio mystica ritu constituta Altero loco ib. 38, 535 - 101.5 27 deum invoeanti
imperatur, ut e duobus vi alter confra et alterum aperta manu deXtera solem orientem versus tollat Secuntur ori, και πολιψας ροφησον, h. e. Orbens illud, απολιπας απαλείψας iam n eSSely correctum, ii iure nam si ab πολείπειν
derivaveris formam traditam, id quod per se fieri potest, quin hac in graecitatonoristi sigmatici quos voeant saepius formantur eorum Verborum, quae uetate classica iis carent, tamen Sensum te liquem elistere osse despero propterea απαλείψας videtur certissimum. Tantummodo dubitari potest utrum Θόν sit supplendum an σεαυτόν, cui rei nihil obstat resteXivo in papyris magicis nonnumquam misso oX. gr. . . r. P. 32, 35 - Κ. 95, 48). tu res sese habet, παλείφειν hic quoquo in ritu mystico describendo adhibetur ergo deleas erucem editionis ramerianae.1 v. 656 8 1. πρῖτον μεν αυτιν Plutum caecum ἐπι θαλατταν νῆγομεν, ἐπειτ' ἐλουόμεν VOX θαλαττα adhuc non de reri intellegebatur, quin Scholium
nil v. 21 loquitur de Asclopie ἐν ἄστει, sed de sonte sacro se mirarit 'Ascl0Ρieton 'Athenos . 70 sq. . Nuper G. E. Marini in Classica Revie XII 18984nr. 4 13 208 defendit propriam vocis θάλαττα significationem contenditque contra
27쪽
De incubandi ritibus symbolisque. 23
σαντα - Aqua lustrandi causa utuntur Stenget r. ultus ait ' 14 sq. Diel Sibyll. l. p. 48 2, 2. . 1. olide Psyche II 405 sq. Dietericli Abrax. p. 158 A. Otandum adhiberi quam fluentem; quocum congruere Papyro magicas, Si perscrutaberis eas, facile invenies lavacrum in Nilo flumine faciendum ess Gr. ZP. 21, 43 sq. λαβων ιυγαλον ἐκθεωσον sq. e. Sacra)
ταμίω ib. 82, 2455 sqq. δατι θαλασσίφ ραίνων nam haec certe coniungenda, quamquam ceteroquin locus eorruptus videtur ib. 75, 2158. δωρ πηγαῖον Parili. 127, 246. αποκλυσον Sc. χα ρτην εἰς em Parth. αποκλυσων ε P.)υδωρ πηγαῖον απι ζ l πηγων, καὶ πίε απιτι αυτω . ἐπὶ γημέρας ζ l)ννὶ στri Parth. 126, 23 sq. Adhuc attulimus e papyris magicis eiusmodi locos, quibus unctionem vel Ilavationem in rebus mystici Seorsum usitatam suisse declararetur. Tamen quaerendum est, num quem locum reperire possimus, ubi similiter atque in ritibus apud Trophonium observandis unctio cum lavation coniuncta sit. Ac profecto praebet nobis papyrus Parisina aliquid, quod conferri posse mihi videtur. Ut melius hic eat, qua in re consentiant, Pausaniam quoque describo I 39 7ὶ πρQτα μεν ἐν δ νυ τὶ αυτον αγουσιν ἐπὶ τον ποταμιν τὴν Ερκυναν, αγαγοντες δε λαίω χριουσι καὶ λουουσι δυο παῖδες κτλ. Apud ess. r. P. 102, 3246 sqq. legunturhRee ποίησις καθαρευσας ς ἔμαθες και λαβων ποτνὶριον χαλκεον γράψον διαζμυρνομέλανος ria προγεγραmiένην στ ηλγην ἐπι ι αλουμενην 'Aφροδίτ)ὶν και
Wess. intellexit traditur χρησαι. Quodsi dubitaveriS, an verbum χρίειν cum aqua coniungi possit alios tibi locos duos admoverim, quibus hic si is loquendi stabiliatur: Wess. Gr. P. 104 6 Sq. ἔγχρισον εν . δε τον δεξιον ὀφθαλμον μεθ' υδατος. Alterum Dietericli Papyr mag. . 15 XI 2: ἐξαλείψας πηγαίφ υδατι. Hoc tantummodo ambiguum nec Satis certum Videtur, utrum χρι scit, Orma mediatis, refleXive, ut dicere solemus. Sit intellegenda a dynamice ita ut ποτήριον accusativus Suppleri oporteat. Equidem priorem sententiam sequor, tamen concedo alteris quoque OSSedefendi. Sed quoquomodo res sese habet hoc quidem elucet lavandi ungendique ritum hic illi eundem esse lustrandi causa scilicet constitutum. Restat, ut adiectivo illi corrupto vel potius partim deleto, quod λαίφ voci adnectitur aliquid medelae afferre conemur. Desunt litterae duae punctis duobus a essely notatae Adiectivum illud ad ἐλαίφ pertinere ut terminatione κω declaratur ita propterea quoque probatur, quod Sequens υδατι 'eodem modo epitheto praeditum est. Supplendum est α σπ αστιγιῶ. Cuius vocis significati salutatorus magis dilucide apparebit, si X eadem n- pyro Parisina alterum protulerimus locum Inspicia Wes S. 36 638. Vergus,
qui antecediit describunt de cuiusdam Solis advocati habitum 635 sqq.)
urbanum quarto demum saeculo conditum SSet.
28쪽
dispicitur fortasse scribendum πυρίω - πυρείω Raucherfala quod in LXX
monstrant illud πυρι νον vel quod pro eo legere tibi lubet ideo ασπαστικόν nominari, quia in salutando de adhibetur: ἐν ασπάζεσθαι. Revertamur ad locum tractatum. Hic quoque dea XSΡectatur, cf. 3253 Sq. καὶ φανήσεταί σοι ii θεος καὶ χρηεματι ζει περι ων θέλεtς. Itaque ἔλαιον σπαστικον est oleum, quod deae illius salutandae causa adhibetur. Qua in re oleum hoc modo significatum ab leo communi distulerit, nihil ad rem neque erui potest. Satis sit locum emendasse. - Cum de oleo et aqua coniunctis agamus, adnectere liceat, quod legas apud eSS. r. P. 101, 21 sq. καὶ λαβων φιάλην λευκὴν πλῆσον δατος καὶ ἐλαίου. Vel alium locum ess. ib. 26, 223 sqq. λαβὰν ἄγγος χαλκουν i λεκάνην ii φιάλην ιαν εα delendum βουλη βάλε δωρ κτλ. b. 2274 1. κατέχοον επὶ τοῖς γονασι κευος ἐπιβαλων λαιον διεφάκινον κτλ. Ceterum notandum quattuor hoc loco diSeerni aquae genera, quorum unum quodque alii deorum generi offertur.
Adicias denique miraculosam Herodoti narrationem de Polycratis filiae somnio ubi mirifice coniungitur lavatio cum unctione III 124) ἐδοκει οἱ τι πατερα ἐν φ τηέρι μετεωρον ἐοντα λουσθαι μεν πο ου ιος, χρίεσθαι δὲ π του 8λιου.
Bibebat Trophoniunt consuliturus e Lethes et Mnemosynes fontibus ).
De Lethes ac Mnemosynes sontibus qui sunt in orco . Rohde Psyche II 390,1 - Apud nonnulla oracula sacerdotes aquam bibebant: cf. Philostr. V. Apoll. II 37 πολλα δε καὶ μαντεῖα λεγοιμ' αν ευδόκιμα παρ' Ἀλλησί τε καὶ βαρβάροις, ἐν οἷς ὁ ερευς , ut sacerctos Apollinis Clarii adn. Kayser)υδατυς . . . Gπάσας αποφθέγγεται τα κ του τρίποδος M. Varro tradidit in
Cilicia aliud oppidum Ceseum lectio incerta rivum fluere nomine Nilus', ea q/ι bibentiun subtiliores elisu fieri '' Plin. N. h. XXXI 2 12.
ist. Sellorum quoque ανυποδησίαν illius ritus vestigium praebere uitat Duemniter Philol. 1897 . . De nudis pueris, qui tauriam in antrum Ny-Saeum iacebant . Supra . 21. Sacerdos, quae in Apollinis nemore Epirens dracontibus escam praebebat erat γυμν in παρθενος, ei. h. R. XI 2. Nudo corpore Stropsiadses adytum intrat, ef Dieterie Mus Rhen. 48 p. 277. Nudae mulieris statua ex aere facta in Auges tumulo Pergameno, Paus. VIII 4 9. Quod ad magica pectinet cf. ess. r. P. 1, 26 Sq.: πρααγνευσας ζ si ερας cf. 22, 2 ἐλθων προ της σελήνης εἰς τόπον πογυμινωθεὶς κτλ.ib. 25 17 sq. κατα κλίθητι ἄνω βλεπων ἐπὶ ri σινδόνα γυμνος. b. 22 89. Weinhol l. c. p. 46 sqq. Ries Ρ -W. S. V. bergi. . 35, 4. 1 Paus. IX 39 8 ἐνταυθα δὴ χρη πιειν αυτον Λήθης τε δωρ καλουμενον, ιν ληθη γενηταί οἱ πάντων α τεως φροντιζε, καὶ ἐπὶ τωδε ἄλλο αυθις δωρ
2 ἐκεῖ in antro Trophoniano ουν οἱ μυουμενοι καθέζονται ἐπὶ του στόματος γυμνοί, καὶ αρπάζονται κτλ.
29쪽
De incubandi ritibus symbolisqu0. 25
Vestes linteas albas vel purpureas neniis cinctas induebantur
Trophonium aditur ealeeis ibi usitatis subligatis φ).
es Philostr. V. Apoll. VIIIa p. 309 7 K. καθαρbν δε καὶ τ ἐννυχευειν παυτι' sc τ ' λίνω), καὶ γαρ τα ὀνείρατα τοῖς, ω ἐγω, διαιτωμένοις ἐτυμω τερα τα αυτῶν φ x ιας αγει. Sunt verba ipsius Apollonii, qui vestem linteam indutus vivebat cf. ib. I 8 p. 7, 30 K. λίνου ἐσθῆτα αμπίσχεται παραιτ ησύιιενος λὶν π τῖν pyων , quia Pura esse utabat, quae terra ipsa
gignerot cf. ib. III 15 p. 94, 25 de brahmanis i δε υλγη τῆς ἐσθῆτος ' Sic enim hoc loco interpungendum de lemmatico apud Philostratum dicendi usu v. Radermacher in Annal. Flecheis. 1895 . 218 ἔριον αυτοφυὲς δε θφυει, λευκον vel Plut Is et s. 4 9 352 E τ δε λίνον φυεταε εν ἐξ αθανάτου γῆς). Quam ob causam leguminibus vesci solebat es supra . 16). De lintea veste in cultu chthonio v. Dieteriel, Abraxas . 158 A. Linteum in magicis: συ δε ἐν λίνοις ἴσθι καθαροῖς Dieterichobr. p. 179,9. στολισον αυτον Se τον ἱπποποταειον ἐκ κηρου πυρρου λίνω καθαρω ib. 191 18 sq. θες se. ὁ πεταλον ἐπὶ τριποδου καθαρου περ is βληιιενο νοθονίω ib. 203, 30 sq. θονιον καθαρόν ietericli Pup. Mug. IV 16.
ελισσε θόνιον ib. 96 300 sq. περιελίξας θονίφ βυσσίνω eSS. N. Gr. P. 31 346 - . 95 338. Similiter adhibentur σινδονιο βυσσος σινδονιον κα θα- ρον σινδονα eSS. Gr. P. 25 171 175. σινδονα καθαράν ib. 108, 10 1 - Κ. 71, 206 'T. v. et AbraX. 179 11. cf. ἐν καθαραῖς συνδόσιν εἰλγησας Spicit. Roman. d. ng. Mai I p. 247 legendum σινδόσιν quod iam correctum Migne Patrol. r. l. 87, 3 p. 3696 A. σινδόνιον Parthe 155 162. Saepius Occurrit βυσσινον ρακος. cf. X. gr. ess . . r. P. 26, 208 - . 91, 208. Parth. 128, 277. 293 cf. 129, 332. - Quod ad album colorem vestis pertinet elin pyri conferre OS sum Od WOSS. r. Ρ. 26, 213 Sq.: siφιεσθητι λευκοῖς μῶσιν. - Num purpureus color ita sit exsplicandus, ut fit apud Diele-Sium ib. Bl. 13 7 adn. 2, dubitaveris, si conferas Dietericli Nehyin . 25 sqq.
Parth. 152 70 sq. f. δέρμια κοκκινον schartachrot' W0s8. N. r. P. 26, 201 - . 90 201. - eiusmodi habitu dictum esse videtur, quod legis a pud Parth. 128 278 Sq.: στολίσας σεαυτον προφητικ' σχνὶματι. - taeniiS lustrantibus v. Diel Sibyll. l. 121 sq.
λευκὴ δ' ἐσθῆτι ἐσταλμιενοι Philostr. Vit Apollon. VIII 19 p. 335, 17
ΡRP. 53 8 9 oγνιον Occurrit ἐγκοιμγητριν, quod ad ipsam incubationem ertinere putat reus chen Monetitum ud Sara 13ishult p. 26. Nescio tamen, an hoc Statuere licent: θ ἐγκοιμητριν nil est nisi linteum quo ad dormiendum utuntur. cf. P0ll. X 123 ὁ παρα τοῖς κω εφδοις χιτων ευνητηρ, o του νυν ἐγκοιμητω ηδίων. ib. VI 11 τας δε ἐγκοιμγητγηρίας ψιο θους χαμευνιας ἐκάλουν.
30쪽
diuitis unum ullus inest Ov. Fast. IV 659 655. 658.)
Itaque totus supplicis habitus est incomptus. De anulis recte iudicasse videtur Peter ad ast l.), qui corporis sub iis intellegit vinculum. f. Riess
Apud Faunum frondo sagino bis tegitur caput λ).
21 sq. να ὁ ἐλαῖνος Splenses metus ib. 51, 38 - . 112, 70. ξυλον ἐλαὶ νον ib. 56, 4 - Κ. 118 53. f. ess Gr. P. 1 31. De chthonia olivae significatione es imprimis tuis Sib. l. p. 120 sq. Rohde Psyche I 227n in II 2, 1. Olivae rami iuxta aram a serpentibus circumplicatam in nummo Sinopensi v. ano sinam si lepios . . Skl0piaden, Abh. d. Beri. Aliad. d. Wiss. 1845 ab. VII 5. De oliva in magicis f. etiam tess
Apud Trophonium lue orna adhibita esse videntur'.
De cuiuslibet lucis generis significatione cathartica et chthonia v. Dieis Sib. l. . 47 sq. -- en Lustrationen vi in Totendiensi is non jeher Fac cl-, sempen v. Kerzense timer hei hominiich p. 48. cf. Itolide Psyche I 31 II 101. Sisingo Gr. ultu sali. 88 sq. 145. Dietericli fibrax. 158 .
λχ χνος in al)yris magicis magnam Occul a provinciam. EX stat enim genus quoddam vel Series praeceptorum ingicorum, quae inscribitur λυχνομαντία, id quod circumseribi potest hoc fere modo ιμαντεία δια του λυχνου. V. eSS. N. r. P. 38 549 - K. 101, 540 cf. b. 551 sq. E. 4 sq. αψον Se τον
λυχνον), λὶτω ἁψονητω Ken. dialectio variet rior πτέσθω quod tamen 1 Ov. a St. 656: bis sua fagine tempora fronde tegit. Item bis caput Spargitur qua cf. . 23 . Quod semel Fauno semel omno factum esse, sicut utrique ovis mactatur cf. supra p. 18), recte adnotat Peter. 2 Intor Cratini Trophonii fragmunt invenitur haec vox 227 Ochὶ λυχνοκαιαν. Quod fortass0 ad lampadas sacras pertinet in Trophonii cultu usitatas. In Ar Pluto 668 λυχνο a prolaolo exstinguuntur Exstabat in Asclepieis munus pyxph0ri, de cuius officiis ac vi inspicias Cavvadias ovili. 'Epid. . 52 ad nr. 85.