장음표시 사용
81쪽
verSae essentiae Veritas necessitasque intelligi 0ssit, quam quidem, ut sit aliqua quasi fulciens omnia et continens, tamen perinde ac principium ipsum e0ncipi scirive imp0ssibile sit . . . talia igitur num Valde eri videntur esse similia Adde, qu0d, quaecunque ut exi Stentia di Stincte concipere poSSumuS, eadem repugnantia et absurda difficilius vitare videntur, quid Vero praeter Sta esse p08sit aut quale, haud ferme intelligitur ut nihil esse potius quam aliquid, ex hac ista rerum D se videatur conditione et uatura. Nihil enim Vetat, ne rem per Se neceSSariam non dari dicamus; cui quum nihil esse omnino con Sentaneum Sit, utrumne Veri sit Similior, esse aliquid itaque rem esse per se necessariam, a nihil SSeneque ita necessarii quidquam, qui est quin habeat in promptu Nihil igitur esse, quid dicere dubitamus simplicissima
haec atque ab omni reprehensione libera est ratio, firma Sibique con Stan S, quae, quum reliqua refellat mneS, non refellatur ipsa per ullam quae enim exi Stere concipimu Cunque, Si minus ab Surda, at dubiosa certe quam maxime et per0bScura id quod praeclare convenit cum nihili ratione peSSim cum altera: namque si nihil est, Sequitur, ut de re qualibet tanquam existente cogitans incidas in absurdum sinquid eSt omnino , aliquid esse oportet, cujus ratio Sit perfecta ab S0lutaque a mentis certe ratione et intellectu nulla c0ncipi aut intelligi 0test hujusmodi ratio.
Esse omnino quidquam negantibus quum auctoritas opponitur et consensus generis humani, tum proprii pectoris testimonium et fides Experientiae . quae multas mirasque de rerum natura vel invitis obtrudere solet imagines opinionesque.
C0nsistamus igitur tandem aliquando impossibile frustra quaerente S, neVe nosmet ipso amplius decipiamus Sed, imperitorum contemptu contempto, rupti detractisque pini0num vinclis, in rationis libertatem vindicemus nos Sapere audeamus Libere et ingenue, ut phil080ph0 decet iro S,
82쪽
quid sentiamus, constendum est Nihil ut Vere exiStens c0ncipi aut cogn0Sei p0test quippe nihil enim existit aut potest existere. Sic p0tior persuadet rati0. Verum hi qu0 obstrepunt vituperantium linguae, quot
quale Sque non Xaudimu voste accusantium et increpantium qui tandem St, cujuS, nihil SSe die entes, n0n in sten Sionem aut calumniam incurramus Movetur ingens imperitorum cohorS, murmurant, conclamant irrident impii indignantur, aegre ferunt religi0Si cori Surgunt docti, una voce negant, c0ntra dicunt, innumera asserunt testimonia argumentaque ipsi improbant atque aversavtur Omnium aetatum Sapientes universum denique genu humanum, quum, di Versissimis modis essentiae qualitate descripta pro locorum et temporum diverSitate, in eo tamen conveniat, ut aliquid X-iStere uno animo Sentiat c0ntra nihili rati0nem disputare eamque infirmare ac refellere videtur. Cui tantae auctoritatis momento Si cedere nolumuS hunc ipsum objurgantium negantiumque chorum in lallacibus cogitationum imaginibus reponente S, quarum non Xi Stere putandum Sit Vera exempla, at respondet internum animi testimonium et indelebilis quaedam a quasi perVi ea naturae Vere XiStenti Opinio qua, quum ejus reddere nobi ipSi nequeamus rationem ita tamen ob Strictum atque Obsessum tenetur mentis 110Strae judicium, ut, quantumVi pura c0gitatione et intelligentia perspexisse nobis videamur, cur nihil potiu quam aliquid esse putandum Sit tamen revera omnino nihil existere persuadere nobis non p0SSimus, sed incredibilis quaedam remaneat ducia alicuju rerum veritati firmissimaque entis cujusdam n0titia atque opinio. Licet apertis Sima doceamur ratione, nihil existere posse nisi rei per Se existenti cujusdam virtute et es-jicientia, nihil concipi nisi relatum ad Substantiae per Se neceSSariae consseptum, nihil autem intelligi tanquam per Seexi Sten S, en igitur nullum vere intelligi posse, multa tamen et mira asser Semper ac quasi inculcat animo cogitati0, quae, quam Vi per Sem0 esse necessaria intelligantur neque
83쪽
ulla concipiatur ratio, cur admittere ea oporteat ut exi Stentia, facere tamen non OSSumuS quin exi Stere certe eadem Sta, necessario id dumtaxat verum 8Se fateamur His involvimur, in his haerenius Semper, circa haec tanquam Xistentia aS8idue versari solemus cogitati0ne huc Spectant appetiti0nes, deliberationes animi, consilia; isti vera onStare videtur rerum natura, cui Si quid repugnet, quoniam haec tolli omnin0 nequeant id ipsum t0lli atque everti pateat. Haec semper instant et adsunt praesentia, nunquam ab iis avellimur; sive prae Sentis tempori momento nosmet ipS08, Sicut tunc existimus affecti, cogitatione in spieimus, Sive quales fuerimus
olim recordamur: Semper no illarum rerum tanquam exiStentium opinione imbuto et oecupatos et quas Saepto circum- Scripto Sque reperimus. Vetustis Sima quaedam nec interrupta unquam aut sinita auribus offundi videtur et undique resonare fabula, vocant Experientiam riuae qu0 quanta-Ve narret portenta, quibus fidem habere nescio quo pacto coguntur h0mines, in eredibile est dictu.
84쪽
atus sum dolphus Gulielmus de eydebrechanno DCCCXL Berotini patre Ludovico juris consulto
Regi0, quem octavum jam hunc annum lugeo, matre Car0lina e gente Sydo W-Brinckner super8tite. Fidei iam addictus evangelieae Ludo Superato litterario, p0Stquam Septem ann0 et dimidium gymnasium frequentaVi Franc O- Gallicum, quod in hac urbe auspiciis Ill. 'hard adhuc floret, testimonium maturitatis adeptus, adii universitatem litterarum Bero linensem In civium academicorum numerum redeptus anno DCCCLIX a. d. XII Cal. Novembr. per qua driennium hic, et theol0giae et philosophiae studiis deditus, sch0lis intersui Ill Benary, Heng Sten berg, Nied ner, Ni et g Sch, Piper, te iumeyer, We Sten, athetheologorum, Ill Heliseri ch et Tren deleriburg philo-S0phorum. Quibus viri optime de me meritis gratia ago Semperque habebo quam maXimRS.
85쪽
I. eccare antium, qui in judiciorum formula proponenda quantitati momenta singulari et ab universali et a particulariis uncto judicio, numeret tria. I. Miram naturae Spectari sollertiam quum in reliqua oculorum fabrica tum in eo, qu0d rerum imagine nonnisi inv0rsae depinguntur in retina. I. Rerum motus cognosci non tam ipsi Sensibu perceptos quam per ratiocinationem quandam e Seri Sibu e
V. Praeclare Platonem in Timaeo es. Rep. Lib. III disputare gymaSticam, Si qui recte educari velit, cum doctrina litterisque aequabili ratione esse conjungendam; praecipue his verbis μία δῖ σωτηρια πρὀς 3. 3 Sc.