Epistola Petri Wesselingii ad virum celeberrimum H. Venenam De aquilae in scriptis Philonis Jud. fragmentis et Platonis epistola 13. &c

51쪽

48 P. WESSELINGII EPISTOLA

' tis Imperator filium agnovit Arcadium, potuit. que adeo Arcassio minori, quod Centonis Auctor postulat, ea omnia tradere. Neque hilum huic opinioni ossicit Des orbis, uti matrona canit, 'arrisque decus. Nam FRATER , Ualentilianus u. est, non ob sororem Gallam Theodosio enuptam, quae Puc. Hyerio sententia, a t. Fomani eo rectissime repudiata , sedit: sed quod Orientis occidentisque Imperatores FHATRES & haberentur dc dicerentur. Atque hoc, quoniam doctissimis viris, ut in Honorium & Arcadium tanto inpetu ruerent, fraudi fuit, ejus aetatis scriptorum testimoniis ita muniri quilum est, ut extra Controversiae aleam maneat. Claudius Mamert

nus sy) de Maximiano & Diocletiano, revera eis nim, adi, Doratissime Imperator, merito quivis re, suumque FRATREM Romani Imperii dixerit conditores. tum sc), haec omnia eum a FRATRE op. timo oblata s ceperis, tu fecisti sortiter. Praete

viso patrimonio tam aequabiliter utuntur J Diocleistianum tamen & Μaximianum Augustos nemo unus natura fratres perhibuit: fratres erant virtutibus, uti 1dem se) Mamerrinus, sive f) castra, praelia , paresque vi Iorae eOS scerant fratres. Omitto g) Laritantium, ad quem plura de hoe

genere eruditissimos viros Si b. Balvetium Se Gisb. duperum conduxisse optime recordaris: nec tem

52쪽

perare tamen possum, quin isthaec Perra Chrsolvi

in medium bὶ conseram:' Frequenter fieri indemus, ubi regum vel fratrum tabulae depinguntur , tit inter tigrosque unanimitatis declaremur insignia, artifex pictor femineo habitu post tergum uintriusque Concordiam saruit, quae brachiis suis uintrumque conplectens indicet, quod hi, qui viden-gur corporibus separati, sententiis oe voluntate conveniant. Sunt enim ad hunc morem egregie accommodata, & lucem ι -foenerantur. Id quidem abunde declaratum mihi persuadeo. Valentinianum I l. rheodosii Magni fratrem bellissime ex eo more censeri, meritoqu. Theodosium fratris hujus decus a Proba Falconia

nuncupari. Jam cum in toto Centone nulla Honorii rccurrat mentio, non longe ab ea absum opsenione, conpositum digestumque eum videri ante annum aerae Conmunis, quo lucis usura Honorius

perfrui λὶ coepit, CCCLXXX lv. Quem quidem

Centoni finem terminumque validius constituerem, nisi cum eo mihi sermo esset, cui in hujus. modi disquisitionibus pauca lassiciunti De vetere & inter christianos celebratissimo Hymno de- fuligar brevi. Po,arpus L serus V. C. hoc Venaniti Fortunati ex codice Mindensi carmen eruit, di publico, quoniam editum inter ejus poem in nusquam, sicuti adfirmat, minime g negavit: Cru

53쪽

crux fidelis inter omnet Arbor una nobilis:

Niala silua talem profert Fronde , sore , germine. Dulce lignum, dulce clavo , Dulce pondus businen1. Pa Ne lingua glorios Araelium &c. Idem ex Lersero repetitum V. C. Jo. AU. Fabricius dignissimum exi stimavit, quod in m) m-bliothecam Latinam adderetur. Ego Uero vehementer demiratus utrumque sum, & vicem humani ingenii memoriaeque , id considerans ipsum, dolui. Ambo doctissimi viri frequentissime legerant nobilissimum veteris Ecclesiae Hymnum, versibus itochaicis molliter fluentem: Pange lingua glorios praelium eertaminis. Et oper crucis tropaeo dic trιumphum nobilem,

Ambo illum Venetae Jae. Salvatoris Solanii op rum Fortunati editioni insertum haud sane igno. rabant, neque neglectum a Georg. Fabricio , n que a Christoph. Broisero in Edito Moguntino, nec a inter Hymnos Ecclesia1ticos fuisse. Una tamen Odes strophe, loco in schedis Mindensibus inprudenter mota, has utrique ten bras offudit ; suam illa in sedem si, uti decet, re- revocetur, Hymnus Venantii Fortunati , si ve, quae non absurda docti orum n) virorum conjectu-

54쪽

i jectura, Mamerti Claudiani, purus putusque erit., Quod quidem genus cum vitio humani ingenii l omnibus praeter opinionem saepe accidat, equil dem loquacissimae epistolae modum pono , at-l que e te, Amice integerrime, etiam atque etiami ixorum contendo, ut de his, quae hactenus dispu

tata suerunt, arbitrium facias. rationemque ami- i. citiae, sic inter nos a prima juventute, ut in gra- tiam nunquam redierimus, Cultae, seponas Om-

l nem: tuo judicio stabunt cadentque universa. Ita Vale Trajecti ad Rhenum a. d. vHI. Kalend. Juvii

55쪽

Pagina IV. lin. Io dele ex. VIII, 8. lege