장음표시 사용
31쪽
dum interseram ρ Cyprianus, seculi sui decus. Bd lumen, exscripsisse ex 2. Timoιb. IV, 3.
haec m) perhibetur: secundum sua desideria coacervabunι sibi magisroi PRURIENTES IN AUDIENDO, scalpentes aures. Fallatamen. Cur enim Pauca, neque admodum obscu- ra, verba bis vertendo exprimeret 8 alterutrum,
quod minime latuit viro & dignatione & litera- rum cultu praeclaro Jo. Fesio,.nec vestigia ejus prementi γ) Jο. Miltio, nimium liberalis& ossiciosus antiquarius invito obtrusit. Dederat. tantummodo Carthaginiensitum egregius - Praesul scalpentes aures , Paullinum ακοην aequiparaturum. Atque hoc priscam N. T. versionem Latinam probasse ex hiilario Pictavens , non aliter Paullinis istis so) uso, cognoscitur. Cernimus quidem prurientes au-- res alibi apud eundem pin locorum, quod e jusdem tamen esse commatis, cujus inculcata Cypriano, scripti codices, neque e postremis illi, testimonio esse possunt: ipsa, quae succedit, Hilarii oratio salpentes aures desiderat , mirorque doctos o Benedietina familia viros: id neglectui habuisse. Ad aliud ejusdem generis N pergamus. Bacbiarius in Apologia s) haee.. habet. - Diabolum non ita factum sentimus, ut diabolus egi, nec proprium habuissee naturaesuae gentis, ut diabolus nasceretur, sed hoc agnomen , , meritum . dedisse, non Deum, noci ingenitum es-
32쪽
apse , quia Deus non ess ; nec factum esse diabolum, quia Deus malum non facit , sed Angelum bonum faectum, sicut scriptura demons te
Per bonum operatum est mihi omnem concupiscentiam. Malum enim angelu π fui se sic oredo, ut Apostolus dicit. Datus est mihi stimu- . lus carnis &o. Et alibi, nisi venerit Resuga dediscessio. Ergo qui nunc refuga est, suit at quando in intuitu creatoris, in illa gradus sublimitate, de qua &c. Non ambigo, quin
ce a. ThesJalon. C. II, derivata, oculos tuos in se converterint: meministi pulere, prius ab Augustino, doctissimo Hipponensium praesule, non inprobari: posterius videri atque in V ulgata , , quam Vocant, sedem suam tueri. - Bachiarius, quod orationis series liquido ipsa- ue ejus aetas manifestat, in refuga acquievit; secessio alienae dc nimis ossiciosae debetur dili.' gentiae. Cogita vero mihi, amicissime Venema, unde homo noster acceperit,' per bonum operatum est mihi Omnem concupiscentiam. Rein
dolent illa quidem jPaullinum aliquid ex Dist.
ad Roman. VII, 8. , sed minus sincerum. Graeca, uti ea in Epistola nunc leguntur, ni-- hil admodum juvant, neque suspicionibus ic conjecturis abuti libitum est, Philonis praeser- . tim cura nec dum libero neque satis expedito. Conmentatur ille ex Deuteron. XXIlI, i. a. o
33쪽
nonnihil, sed ea demutandi tantum de caussa, quam supra tangere memini. De Aquila, ac11 ejus ex rivulis irrigatae hae essent areolae, suspicio esse non potest, cujus eo Deuterono=mι loco reliquiae ἐπιτυμ μω, dc , non mutato Hebraeo vocabulo . praeserunt. non addo, tametsi opportune possem, scriptorem sibi & αοὰ LXX. ιὶ alias probe constare. Id admonere praestiterit, ejusdem variationis tudii argumentum & t) istnaec offerre: ἀπα-
κον ἀργυριου , liberiore paraphrasi diversioribus- , que verbis reddita, neque aliorsum tamen, ut nec oportuerat, tendentia. Quod genus non Iudaeus tantum noster, sed saepenumero Christianorum sectantur doctores. Alexandrinus su Clemens, ΕΔΩΚΑΤΕ Mol IIEIN --- πιμινος , ENΕΔΥΣΑΥΕ ME adteri ex Matis rh. Evang. XXV, 3s. 36., non ipsa DominiJe-- su verba nobis annumerans, sed juitam eorum sententiam. idem utique profitendum de Ne sorti x)istis, απατωρ. AN ET TENEA. ΛorIΑΣ formatis ad divini , Auctoris Epist. ad Hebraeos C. VII. - 3. mentem deClarandam.
Neque diversum sentio de his apud I) Seve-
34쪽
rianum: EMNΗΣTETΣΑMHN ιμας Dὶ ἀνδρὼ παρ- . Θενον αγνοῦν. exponunt enim genuina S. Paulli E. J Corinth. X l, λ. sive Severiani seu alterius arbitrio. Nec ea tamen utor confidentia, ut
de a) Philoneis, quae subjiciam, paria asseve- l
αυτω. Nimium enim recedunt ab ejus popularium editione, neque mutandae orationis Consilio contribui post uni. Aquila Deuteron. XXVI, I7. iis. gemina illis & germana dedisse videtur, sicuti pravum istud in Hexaptorum Origeris fragmentis innuit: Alexandrini τον κυρμον εἰλου -- 6-ε λατο σε. Utros igitur noster duces agnoscit λ Si scripto Bοὐ Iejano codici aliqua in his fides, ab Alexandrinis suis minime se segregavit; eadem namque in illo prorsus, quae in his obvia sunt. At ipsam scriptoris Orationem, quandoquidam in veterum ' Conmentarios nimium saepe sibi amanuenses arrogarunt, in consilium mittamus. Continuo Philo illis, quae praeposita sunt, subdit, arae γκαλη-της αἰ-
bus, nisi mihi parum perspectum exploratumque hominis sit ingenium, si illud, quod libri hodie suppeditant, probasset, utique maluisset, παρο
ται. his Certe verborum figuris varie & copiose alludens saepe numero sese lectoresque oblectat. Neque id hoc quidem loco fugit U. C. G. Miaver, ea, quae stilum, nune eXercent, ex Scholio non injuria derivantem. Ego ero haud scio, dicendumne illud ipsum sit, de α De ClaritaM p. 7I8. B. ' . . ' ,
35쪽
de μ) his, quibus summum gentis suae sacerdo. tem Philo praepingit: ο-δη μεγ-
&e. Displicet doctissimo Theologo in Judaeo. rum pontifice οριολογιας, neque in animum potest inducere, hoc eum titulo a Philone suisse ornatum: potius ex b) Epist. ad Hebraeos ubi Christianoriim sacerdos summus &medius Jesus Christus ομολογιας ημῶν significanter ornateque dicitur, vocem - ολογί-αe huc transatam religiosi nimis librarii consi. lio. Deficit ait in codice Mediceo: scribi tamen' oportere aut , aut certe Non libet alterutram in conjecturam operose excurrere : posterior talis utique videtur, ut dubites, serione an loco projecta sit. Summum sane sacrorum apud Hebraeos sacerdotem,
quem Philo saepti sipra humanum falligium se evehit, quique sollemnibus diebus suas populique preces & vota ad Deum allegabat, eundemque victimis & fuso sanguine genti, pacis& veniae quidam sequester, conciliabat, pulcra transsationis figura ομολογιας per
hiberi, non ipse, puto, infitiabitur vir doctissimus: sunt inter manus Diodori Siculi dil simi- miles aliorum dictiones, quae huc conduci possent, si obscura res foret. At hinc digredior, atque in hoc me converto, ut disputationi mo, dum faciam. Duo restant loci, qui haec molientem morantur. Itaque bona tua cum venia, Praestantissime Venema, dg utroquct paucisa H De Somniis p. 598. A. b) CU. III. I. o Uid Druser. Hur. ad Hebr. U. I.
36쪽
μιε. Sic priscis Philonis in dὶ editionibus: U. C. N. Maver ex schedis Mediceis εν σσατο με, oblitus elegantis ingenii virum se) Pauli. Colomesum ex con)ectura dudum id re finxisse. Ιnterpretes Alexandriae olim, aut alibi certe locorum, Verterunt, ἔκ rari με οδῶν αὐ- ζεις αυτ . Aquila, πιεκτήσατο με κε φοι- λωον ωοδῶν οἰυτοῦ I apud Eusebium: nam alii, ut optime recordaris, aliter ea ostentant. Demonstrant autem apertissime, nec huic omni ex parte Philonem neque illis consentire e possum usque adeo citra audaciae crimen adfirmare, a popularibus suis haud longe, modo liberioris paraphraseos ratio consideretur, discedere. Namque εκτησατο με quin olim ex ipsorum calamo exierit, mihi quidem dubium non est. passim non aliud ac κτησαιΘM , atque haud Praeter verum , Censuerunt. Gens. IV. 2. Nn DR EDR 'n a , ἐκτησάμην ἄνθρωπον διὰ ζ ,
quem in modum & g) Philo. Omitto alia, in quibus eadem verbo potestas, b) adjungere:
festino enim ad alterum . qui molestiis satis est, locum. Jeremiae XV, 2 O. ω μῆτε δε ηλίκον μὲ
ta i) Judaeus noller, nec proxime ad Hebraei
37쪽
neque ad Alexandrini codicis fidem adpropinquans. Voluit, quicunque tandem versionis
concinnator & verborum eorum promus condus suit, liquidius declarare mu quod paullo illi melius processisset, si α,γρωπον μάχm ανθ ρωπον ἀντιδικίοις amplexus suisset:
atque haud scio, an id in Philone olim fuerit;
nexus & orationis cohaerentia id certe desiderare videntur. Debuerat praeterea ille interpres τὸ π καταρωμένων, ut cum Hebraeis recte congruerent, admittere: quamquam fieri potuit, ut non insolito sibi more Philo ejus verba non nihil inmutarit, quod citra controversiam commissum in ουδε η μου. nam negandi Vocem Prophetae sententia prorsus adspernatur, nee in ullis Graecorum aliorumve interpretum exemplaribus ea obviam fit. Ut ut suit, exstat in illis manifestum discordiae Philonem inter 8c Veteres interpretes, quos LXX. vulgo ad Pellamus, specimen, quod utrum librariis, quibus plura de hoc genere inviti debemus, acceptum sit reserendum, an ex alia versionis e. ditione propagatum fuerit, non decerno. Id mihi quidem satis constat, in hunc usque diem non liquere, ex Aquilae interpretatione isthaec depromta esse. Atque ita obtinuisse mihi, quod proposueram, videor, Ululonen; Iudaeum Alexandrinorum versonem in exscribendis veteris Testamenti verbis sedulo sectari, nonnunquam ab ea quidem parum dissis.ciari, sed aut ornatus orationis gratia, aut amanu Vensium delicto, aut suo: cum Aquila minime consentire; si quae dentur in conmentariis versionis illius inclicia. ea pleraque omnia vel intempestivis antiquariorum scholiis, ex Hexaplari Origenu edi-
38쪽
tione arcessitis, tribuenda, vel dubiae esse auctoritatis. Jamque adeo sine mora ad Platonem digredi possem : patere tamen , Clarissime Vir, ut nos Philo paullisper detineat & moretur. Notis
sima tibi est , si ve illa cillemnis
festivi diei concelebratio, quam in insula Pharo& a Judaeis re a Graecis, in memoriam absolutae isthic olim sacrorum Mosis librorum versonis, frequentatam sua etiam aetate si) prodidit: in qua
quidem ornate enarranda a veri tramite transversum non esse actum, in consessores est. De caussa instituti & diutissime continuati sollemnis ludi alia omnia viri eruditissimi si) meritissimo opinantur. Unde ergo orta consuetudo Θ Puto rudimenta quaedam esse Majumae, quo ludi spectaculique genere per orientis provincias, occiden iis etiam deinceps, cives ad maris littus sese exhilarare sin) consueverunt : huic sanequam pulere Convenire videntur omnia, & haec inprimis, οι σκηνας ὁ ἀιγιαλῆ, οἱ ν em τῆς
, φίλων ἐς ιωνται. exprimunt enim eleganter illa ipsa Hilaria, sed nondum libidinibus, ut labente ae late, infamia. Iam locuples si desideretur testis,Majumam Pharo insulae adsignans, recentior rem illum quidem, sed talem dabo, e quo cogno'sci, & morem illum esse perantiquum, & ipsum M umae nomen insulae proprium fuisse fictum, poterit. M umeres hic erat, inquit Actoruin n d. ori auctor , non ex Gazenatum M uma pro
39쪽
diens, sed ex illa Alexandrinorum, quam Pharus,
quondam insula , complectitur , quaeque nunc Alexandriae cum infulana civitate conjunctae pars habetur, Vetere Majumae nomine adhuc retento. Quod hominis testimonium ea luce hane suspicionem circumdat, ut illa vero &smilis & proxima videatur. Itaque verbum non amplius addo. Venio ad Pratonis Epistolam decimam tertiam, cui status controversiam viri doctissimi moverunt saepe . 'Districtum & atrox de ea Leon. Aretini, Nassii Ficini atque aliorum judicium omitto: unde haec erunt: tertiam μ) decimam , tit plane νογευομενην , nec genuini quicquam proe se serentem in νογευομιένων classem relegamus. Quast ego quum vehementer mirarer , visum suit ad V.C. Jo. Alb. Fabricium &, quid illi animi suerit, explorare: nec inde tamen multo certior do
ctiorve abii ; nescire se sp) ait, quare in Platonis
editionibus Epistolae XIII. Criticorum νοθευετ praefigatur, cum a Thrasello & Laertio agnoscatur; nam quod de duumviris illis adfirmatur, id
robore atque auctoritate non deficeretur, si iaci. minatim tertiae decimae meminissent: id vero se .cus habet; quatuor ad Dionysium suisse Epistolas sq) perbibent, amplius nihil. Qui nuper admodum de Philosophi Epistolis data opera conmentatus est, vir eruditione & dignitate eminentissmus Angelus Maria Luirinus, genuinam pronuntiavit, posse tamen , sicuti Eruditi fr) Lipsemet docuerunt, haud pauca in contrariam partem ο) T . III. Op. Platon. Erit. Stob. p., 3o7. 1, Bibl. Graec. L. II. C. X. I 6. q) Diogenes Gert. L. III. 6 I. r) Actor. cIῖIOccΣLIV. p. 29
40쪽
tem adferri suspicionibusque eam premi. Equidem , si eminentissimi viri sententia dividatur , nihil caussae video. cur in priorem pedibus ire recusem: post exactum enim & saepius iteratum Epistolae examen animadvertisse mihi videor , haud levem illi injuriam a Criticis fuisse injun-ν. ctam. Tu videris, Vir Celeberrime, an opinionet falsus sim: ego vero, ne disputatio a recto tramis te aberret , Epistolam in partes secabo, quarum prior verbis ταυτοι μυ-ταυτη s) absolvitur. Hanc puto nihil omnino conplecti, quod aut Platonis ingenio, aut eruditione, aut temporum, quibus exarata est, conditione indignum hi; immo vero ea nobis copiose suppeditare, quae Veteres eruditique scriptores ex limpido Philosophi
fonte manasse constanter asseverarunt. Non utar ambagibus, nec te sine causia morabor. Consideremus haec t) Plutarchi, αν ισως
que isthaec u ejusdem negligamus: τ
Platone , si haec Epistola in spuriis & rejiculis sit
Censenda reperiemus Z-ο λέγω ταυτα, Plaιο-nem audis de Helicone Mathematico hac litterarum in particula, οτι ανθ ρωπου δόξαν - ους αυλου αγλ' ETMETABOΛΟT. Prospicio noni delaturos , qui & alibi Philosophum de homine leam sententiam dicere potuisse opinentur, leveque . l. adeo hoc patrocinium videri. Demus hoc illis, modo η