Sphaera Ioannis de Sacro Bosco emendata. : cum additionibus in margine, & indice rerum & locorum memorabilium, & familiarissimis scholijs,

61쪽

DE SACRO B OSCO, c A P. II. qquae est eius membrum, facissemicircslam, oe' non peris tectum: ita colum semper apparet nobta imperfectus. quoniamsolum una ei s medietas apparet, alia vero nora

ces frigitur distinguens folstitia, transiit per polo

te Coturus in soliticialis.

tm capitibus nostris. Arαct ssera co gri, qui interis

ira Solis declinatio.Et est,

s c Η Ο L I A F. I. Erato thenes, Hipamus,st Tiolem in eandestre declinat 19nem repererunt,ac distantiam Tropicorum tabumstene M. alii integer Meridianinys Horui itur temors.fut maxima Solis obliquatio 23.ir: O bat Enim post Ptolem mn annis Tici.

63쪽

DE SAc RO BOSCO, CAP. II. 43 quo eriam moisscita uis a Ptolemaeo ct ab aliis astro Lis. Capiatur per Astrolabium, vel per aliud m. 'umentum aDotogis eleuatio Sol seupra bori n-tem in meridie maxima diei totius anni, qus estot tium aestitiale:& sit verbi gratia, sist gradu . y.m mve Florenti in obstruam. Capiatur iterum eadem eleuatio Solis in meridie minims dira tot in arint, quae dicitu opitium semate,s sit a 2 graduum Fι an nutorum: Deinde siubtrahatur minor a maiori 2 remanent 6.gradu . F7. minut. 'κα est tota latituao 7 4 .sse fonti numerus per

iaci medium tunc MV V declinatio a 3 graduum,ay.minut. 3o 'und Eodem modo i in qualiber alia ciuitate , ct nudus poteresse error.

peri rima quum An tu Cr Libo, Munt duo MN ad angulos restos *bWales. Signa quidem solstitiorum m aequinoctiorum patent his uenibus, Hiaec duo opitii in faciunt,cancer,capricoram. Sed noctes aequant Aries, Libra diebuφ. DE MERIDIA NO ET

HORIZONTE.

Sunt iterum duo alij circuli maiores in sthariseilicet

64쪽

st Φ

HERAE IO AN. iditata t ' mςriduo i, cir In Pidam transiens herpolos mundi per etenise capitis no1tri. Et dicitur me ridianus, qgra Mimnqμesiit homo Cr in quocunque tem p a tu , Pando Sol motu si amenti peruenit ad fmum meridianum, est illi meridies. Consimili ratione di

citur circulas med j diei. Et notandum quod ciuitates bent rixersos meridianos. Arcus uero uinoctialis in terceptus inter duos meridianos dicitur Iongillido ciuiatarum Si autem itae civitates eundem habeant meridi

F. I.

Diuersitas eo I

st bus latitudinem mundi. Astrolori ergo di- Wram ab Oriente in recidentem ocant longitudinem: Distantiam ζαὸ ab mali versusporum quia inuor est 2 dicunt esse Mi

tudinem

65쪽

DE s Ac Ro BOSCO, CAP. II. si studinem. Sic igitur ciuitatum 2 locorum ab occidete di tantia sui textus dicit longitudo vocatur. Quomodo cognitaesunt locorum lon itudines , lege

Ioannem Stoe obrinum in Asrolabi' fabrica. Horizon uero est circulus diuidens inferius beae hori-

mi baerium a superiori unde appellatur horizon,'' 'id est, terminator uisus. Dicitur etiam horizon circulus hemi haer j eadem de causa. Est aut e duplex horizon, UxVplςx rectus, Cr obliquus, siue decliuis. Rectum horizontem Moloner sphaeram rectam habent illi, quorum etenish est in aeωνςQV. quinoctiali, quia illorum horizon est circulus transiens per polos mundi, diuidens aequinoctialem ad angulos retactos sphaerules, unde dicitur horizon rectus σ1bbaera .recta. Obliquum horizontem silue decliuem habent illi, Horizon o-qμibus polus mundi eleuatur supra horizontem: Cr quoes 'i' IJμβ niam illorum horizon intersecat aequinoctialem ad ano gulos impares et obliquos,dicitur horizon obliquus, ta

1phaera obliqua sive decliuis.s C II O L Ι A F. I. Horinon obtiiqum dicitur horizon artificialis quia est multipliciter variabilis secundum quod plus , vel

minim receditur a circulo aequinoctiali, unde horizon rectus uniciu est: ed obliqui Junt in finiti. Sicut uiam opus naturae unico modost, ut dicitar ab Aractotele

secundo phsicorum. Sed opus artis in infinitum per

continuas inuentiones variatur , ut dicitur ab ipso

66쪽

6 SPHAERAE ΙΟ AIq. suppositio, Tenith autem cupitis nostri semper est polus boris condiusso. zodiis, Vnde ex his patet, quod quanta est elauatio poli mundi super horieontem, tanta est distantia etenith ab aequinoctialisquod sic putet. Cum in quolibet die naturali

uterque colurus bis iungatur meridiano, Jiue idesit quod meridianm,quicquid de uno probatur, Crde reIiquo. Sumatur igiis tur quarta pars coluri di

tinguentis Llylitia , quae Hl ab aequino ctiali usque

ad polum mundis mutariterum quarta pars elusedem colari, quae est a etenith usque ad horizontem, cum etenith sit polus horieontis. Istae duae quartae, cum sint pergusid. quarta eiUdem circuli, interse sunt aequales :sed si ab

commuRςβ aeuualibus aequalia demantur,uel idem commune,repidua elemen. iij. erunt aeqlialia, dempto communι igitur arcu, Icιlicet quι ovox, est inter etenith Cr polam mundi, re sidua erunt aequalia,

scilicet eleuatio poli mundi supra horizontem,cir distantia etenith ab aequinoctiaIi.s c Η O L I A F. Lquia nisilongitudinem , ct latitudinem loci ad quem

computationes μα dirigit cognoscat: nec vera loca planetarum, nec quaUtitates, nec tempora echesium

aut ascensiones signorum definire poterit: ut his qui Notitia dictorum circulorum Meridiani, scilicet,r Horizontis Astrologo est valde necessaria. Tmn

67쪽

DE sACRO BOsco, CAP. II. 47 rabulas Alphon as,aut Pruthenicas, ct aliassimiles viderunt satis notum est. Tum quia tota cosmographsa Ptolemaei vel Petri Appiam per officia noua

duorum circulorum ordinata est ut patet tam in singulis libris idorum comographiae, ubi iuxta nominariuitatum gradus Iongitudinum ct latitudinum earum scribuntur , quaM etiam in tabulis singularum prouinciarum 2 regionum , ubi horizontes 2 meridiani si iniersicantes Der singulas riuitates str

trahuntur. Ut autem praedicta omnia faciliora sint, diuersarum regionum, ciuitatumque descriptiones ex

DIcto de sex circulis maioribus, dicendum est de quatuor minoribus. Notandum igitur, quod Sol exotens in primo puncto Cancri, siue in punctosolstiti aestiualis, ptu firmamenti describit quenda circesu, qgi ultimo descriptus est a Sole ex parte poli arctici: unde

SCHOLION VINETI. Firmamentum auctor primo capite vocabat octauam sphaeram :1ed h1o firmamentum supremam sphaeram significet necesse est,aliqu6tque aliis locis.

apprἰ atur circulus sol iiij oliualis, ratione superius

dicita xes tropicus aestiualis, a 'τροπὴ quod ejt conuersio, vir os

quia igne Sol incipit se collertere ad inferiκs hemili hae.

68쪽

48 SPHAERAE I O A N rium, er recedere a nobis. Sol iterum existens in primo

yς - Τ' quendam circulum, qui ultimo describi tur a Sole ex parie poli antaretici: unde appellatur ciris

culus D iiij Demalis, ve tropicus Demalis, quia tunc

Sol conuertitur ad nos.

Α τροmi, q. ) Hanc τροπην Cicero libro secundo de natura Deorum appellat reuersionem , quod Sol reuerti incipiat eo , unde est profectus. Vocat autem auctor inferius hemisphaerium partem mundi australe in , ut Macrobius libro primo Saturnalium.

Cum autem zodiacus declinat ab aequinoctiali, erpolus eodiaci declinabit a polo mundi. Cum igitur motaneatur octauasphaera , Cr eodiacus, qui est pars octauem rae, mouebitur circa axem mundi, Cr polus eodiaci

Cioculus mouebitur circa polum mundi. Iste igitur circulus,quem rcti*Vβ polus zodiaci circa polum mundi arct icum,c heulti, dicitur circulus arcticus ille uero circulus, quem descri-antarcticus i zodiaci, circa polum mundi antareticum, dicitur circulus antarcticlis.

SCHOLION VINEΤΙ. Arcticorum orbium descriptio haec multum diuersa est ab ea, quam Cleomedes, Procluso alij tradunt.

Prima com Quanta est etiam maxima Solis declinatio, scilicet abu--ψ aequinoctiali, tanta est distantia poli mundi ad polum do duci: quod lic patet, Sumatur coluriis distinguens sopiatia, qui transiit per poloi mundi per polos zodiaci. cum

69쪽

DE s Ac RO BOSCO, CAP. II. 49 cum igitur omnes quarta unius π eiusdemcirculi inter se fuit aequales, quarta huius coluri, quae est ab aequinoetiali usque ad polum mundι, erit aequalis quartae eiusdem colutari, quae est a primo puncto cancri usque ad polum zodiaci: igitur ab illis aequalibus

dempto comuni arcu,

qui est a primo punicito cancri usque ad polgin mundi residua erunt aequalia scilicet maxima Solis declinatio, π distantia poli ninndi ad olum zodiaci. cum autem circκἷμs arctic d N eou iusso. quamlibet fui partem xqκe distet a polo in udi, patet quod ista pari col i, qua' est inter primum punctu Canacri,Cr circκlμm arcticum fere est dwsa ad maxima solis decIinationem Me ad arcum eiusdem coturi, qui intercio pitur inter circulum arcticum, Cy polum mundi arct tricum , qui etiam arcus aequalis est maximae Solis declinaistioni um enim colurus iste , hcut alis circuli; iniphaera sit 36Ogradμμm,quarta eius erit 9o gradssum. cum Gitur maxima Solis declinatio fecundu Ptolemaeum sit α; .gradκκm, T i i. minμtor m, Cr totidem graduum sit ariscus, qui est inter circrium arcticum Cy pesum mundi ara

cticum si ista duo fingi i rem,quae fere faciunt o. grau

70쪽

so SPHAERAE Io AN.σ circulum arcticum. Cr sic patet, quod isse arcus fere plus est ad maximam Solis declinationem. D E QE,U I N Q V E ZONIS. his uri Λ Eqμisso italis cum qfatuor circulis minoribus diano biiς- cintur quinque paralleli, qκ si aeqμidistantes:non quia quantum primus distat a fecundo, tantum fecunduς distet tertio, quia hoc fathum est, sicut iam patuit :sed quia quilibet duo circuli simul iuncti fecundum quamliabetfuipartem aeque distant is in icem, Cr dicuntur praerallelas equinoctialis, parallelassostiis aestinatis, parati ieiusfosiij Demalis, parallelas arctaeus, C parallelas

antarcticas.

inusinatio. clarant. Unde S Ptolcmam non modo quinqueprae dicitosparatulos .fe multos atros ab aequinotitiali veritaporum des r ibit strepe regulos quatuor gradu Spersingulos notabiles rexiones, re riuitates circulos parabulos protrahens. Cum eri cimus quod haec velisia regiojub tali parallelo ab ε unotitii ita est: statim habemus in quo climatesit, ct cuius qualitatiso complexionis est aer P us,s quot mibaria aut si dia habet unusquisque gradus terrae tu tali regione: quia non simper quilibet gradin terrae habet 7oo. stadia, ut auditor visus est dicere: aut Io o. ut Ptolemaeus tradit. Adm ita etiam alia iHi par aluisco mograp