장음표시 사용
21쪽
3. De Christi Gratiis gratis datis aliisque donis. I ropositi I. Christus habuit omnes gratias gratis datas I99 Propositi II. Dona Spiritus sancti suerunt in Christo Propositi III fuerunt in Christo tum caritas
tum omnes virtutes morales tam in susse quam aequisitae, absque tamen imperseelionibus quae Vel proprium peccatum supponunt vel statui
beatitudinis adversantur 200ART. 3. De Christi eritis. PPODO Siti I. Christus vere et proprio meruit 201 Propositi 11 Christus a primo conceptionis instanti continuo et sine intermissione ulla USque ad instans mortis meruit 202 Propositi Iri Christus meruit per Omnes
actus liberos humanitatis suae, non ero Peractus divinae naturae 204PPODO Silio IV. Christus moruit ii sibi novo
titulo corporis gloriam et exaltationem nominis. 2 nobis autem omnia dona gratiae et gloriae; 3 angelis vero sanctis meruit non quidem grΛ-tiam et gloriam essentialem, Sed 4 dona tantum accidentalia 204ART. 4. D Christi Libertate. 1. An Christus habuerit Libertatem 206 2. Quomodo explicanda sit Christi Libertas 207CAPUT TERTIUM: De assectionibus Corporis Christi. Propositio I. Caro Christi desectibus Ommunibus subjecta fuit 213 Propositio II. Christi humanitas defectibus
particularibus, nominatim morbis sulae et non
CAPUT QUARTUM: De a1 foetionibus Anima et Corpori Chri Sti
ART. 4. An fuerit in Christo Pomes Peccati. PPODOAitio. Non fuit in Christo sontes peccati, neque in actu primo neque in actu seeundo 216ART. . An uerint in Christo Passiones. PropoSitio. Revera fuerunt in Christo paSSioneS,n0stris quidem quoad substantiam Similes, dis-
22쪽
Utrum Rectomptio hominis Finisociori Incarnationis CAPUT PRIMUM , Utrii in Redemptio uerit Finis saltem Partialis Incarnationis. Propositio Incarnatio facta est ad liberandum hominem a peccato 224 Setiolion: Ad quae egeata delenda venerit Christus 225 CAPUT SECUNDUM , Utrum Rodompti, suerit sinis Totalis Incarnationi S. Propogitio Verbum divinum vi praesentis decreti, non suisset incarnatum, si homo non peccasset 227
Utrum NeoEAsaria fuerit Inoarnatio PropoSitio. Nulla pura creatura potest pro suo vel alieno peccat mortali condigne et persecte satisfacere 232
Utrum Christus Evexa pro peccatis Satisfecerit Propositio Christit vere et proprie pro nobis vicari salisiecit 236
Utrum Christus exfoci Pro eooatis matisfecerit CAPUT PRIMUM : si Satisfactionis Christi alore Intrinseco. Propositio Christi satisfactio ex proprio intrin-Sec Valore aequivalens et superabundans fuit 245
23쪽
INDEX RERUM XVII CAPUT SECUNDUM: De Satis suctiones liristi ex Persecta Iustitia. ΑRT 1 An satis saeti Clia isti si ierit ex propriis. PPODOSitio Christus satisfecit ex propriis 248ΑRT. . An satisfactio Christi fuerit ex alias indebilis.
Propositio. Satisfactio Cliris ii quit ex alius indebitis 249ΑRT. 3. An Satisfactio Christi fuerit ad alterum. Propositio Satisfactio Christi sui ad altdrum 250
Domactio quo Christus satisfecit CAPUT PRIMUM : De Christi acui dolio et Sacrisiicio. PPODO Sitio Cliristus 1 naturalis mediator fuit inter Deum et hominem, verusque et sacerdos divinitus constitutus, ac 3 verum sacrisiicium expiatorium in cruce obtulit 252Schioli de Christi sacerdotio et sacrificio. 25 3
D Christi Hactemptori Tituli praecipuis
CAPUT PRIMUM : si dignitate Capitis. Propositi O Christus udi homo est caput Ecelesiae 258PPODOAttio 11 Christus est caput insidelium 1)non quidem actu, Seu 2 potentiari nulla vero ratione 3 est caput damnatorum 259 Propositio III. Christus ut homo est caput bonorum Angelorum 259OLS de grati Capitis 260 CAPUT SECUNDUM : De Re quo Christi 260
24쪽
DE DEO CONSUMMATORE PARS PRIMA
Domort a Jucticio Particulari Propositio L. Anima statim post mortem judi-eium particulare subit 264Setioli do judicii particularis adjunctis 266 Propositi II. Animae Separatae tum impiorumlum justorum statim post mortem poenam aut praemium pro meritis ortiuntur 26TSoliolion de animabus ustis veteris Testam0nti 272
D Beatitulino colosti CAPUT PRIMUM : De Beatitudine sissentiali Objectiva. PPODOAitio. Beatitudo objectiva hominis est Solus Deus 275 CAPUT SECUNDUM , Des meatitudinae essentiali Formali seu Subjectiva. ΑRT. 1. Utrum sit visi intuitiva Dei in caelis. Propo itio. Beati in patria Dei essentiam intui-tive vident 278 Selioli ou de lumine gloriae 282ARI. d. itrum, aut quatenus, in vision Dei intuitiva coti sistat Beatitudo 283 ART. . De Beatitudinis essentialis ualitatibus. 1. De Beatitudiniscinamissibilitate. PPODOSitio. Beatitudo est aeterna 286ODS de modo hujus perpetuitatis 288COroliui iuri de beatorum impegeabilitate 288 2. De Beatitudinis Inaequalitate. Propositio. Beati ruuntur beatitudines intequali pro meritorum diversitate 289 Seliotion desinaequalis beatitudinis euusa 291
25쪽
Do InfeDDO CAPUT PRIMUM Existentia In serni. Propogitio. animae Mecedentium cin se cato mortali in inferno puniuntur d0T CAPUT SECUNDUM: De ualitate Poenarum Inferni Propositi O. Est in in serno ignis serus, non metaphoricus I11 Sotiolion de modo quo ignis gehennali spiritus damnato cruciat 315 CAPUT TERTlUM o ternitate Poenarum Inferni. 'PODOSilio Paenae inferni sunt aeternae 31 SOLS de poenarum interni inaequalitate 321 Solioliori de poenarum inferni mitigatione. 325 CAPUT UARTU Poenis solius leccati Originalis cinsutura vita 326
DE Sancti UniveYSim CAPUT PRIMUM : De Invocatione Sanctorum. Propo iti I. Sanet una cum Christo regnante Orant pro nobis 331PPODOSitio II. Pium est et utile sanctos invO
CAPUT SECUNDUM Veneratione et Cultu Sanctorum. Propositio. Utile et licitum est, sanctos cine Cel regnantes cultu religioso venerari 335cΑPUT TERTlUM R0liquiis Sanctorum. 'PODOSitio Pius it clicitus AESU cultu sacrarum reliquiarum 33S
26쪽
2 DE MEO TRINOecele S. D edit. 874, p. 106 . Summa autem mysterii quod hoc nomine signi sileatur, hae est res in Jo esse personas realiter distinctas ab invicem Patrem Filium et Spiritum sanetum,
unam vero numerisse Sub Stantiam Si V naturam tribus personis
communem sive, ut tradit Symbolum Athanasianum, si fides catholica haec est, ut unum Deum in trinitate et trinitatem in
unitate veneremur neque confundente persona S, Deque Substantias separantes n. Quaestio proinde de Trinitatis existentia ait sanaberi disp. 1, a. ), si potest revocari ad duo capita, ita ut primo quaeratur an sit pluralitas personarum in divinis; seeundo, an proprie loquendo Singulae illae personae sint divinae seu habeant in se divinam es Sentiam D. II. Priusquam de trinitate hac in unitate et uitale in trinitate agatur, definitiones aliquae neces Sariae recolantur Oportet. 1. Essentia est id, quo res quaelibet est id quod est. 2. Natura est essentia rei, Secundum quod habet ordinem Seu Ordinationem ad propriam operationem rei. - 3. Substantia est ensquod per Se St, neque indiget alio tanquam subjecto cui inhaereat. - 4 Eae istentia St S Sentia in actu, Seu actualitas e Ssentiae Liquet ex dictis in tra et de De Uno n. l), in Deo nullam
osse distinctionem realem inter SSentiam, naturam et existen-liam, Sed tantum ex nostro concipiendi modo es ibid. n. 13, III). 5. Subsistentia est ultimum Sub Stantiae Omplementum, eam reddens sui juris sive instommuni dabile alteri tanquam supposito Sive e PSOnae. III. Praeeipue ergo explicanda sunt Vocabula re Suppositum nito pergona D, cum echorum conceptu in adaequato errore S praeeipui;
de Trinitatis et Incarnationis mysterii juxta Patres Orti sint. 6. Suppositim seu hypostasis definitur a Zigliara, si substantia persecte subsistens, sui juris et alteri incommunicabilis , et a Perrone, si Sub Stantia ultim completa suique juris n. Plenior est definitio suppositi quam post Tiphanum tradit Franget in de Verb. In earn. the S. I de Trin. thes 23 Substantia singularis integra, tota in se, ut non sit alterius totius et persecti in se, nec communis pluribus inter se distinetis . - ΕΥ 'licatur haredes nitio. Dicitur a a substantia , id est ex dictis, en quod per se est, nec indiget alio tanquam subje et cui inhaereat hac
voce excluditur acciden cujuS St, non per se esse, Sed inesse
alteri, uti V. g. calor. si Singularis v quae vocatur etiam substantia a prima D scilicet haec una substantia, ab Omnibus
27쪽
aliis ejusdem generis distincta v. g. hic homo Jacobus, hic lapis quae particula excludit substantiam universalem seu secundum n genu et Speciem quae de multis praedicatur v. g. Omen ε homo a), Vel multi Supponitur inesse v. g. humanitas . Dicitur integra n id est non habens rationem partis ne naturaliter ordinata ad perficiendum aliud cui ac dedendo ipsa compleretur hujus integritati defectu corpus v. g. humanum aut anima aut manu non Si Suppositum. Dicitur , si tota in Se , quae verba ingeruntur Ob notitiam ex revelatione mysteriorum rinitatis et Ingarnationis habitam. Videli det ad mysterium S. Trinitati quod attinet, divina essentia absolute spectata est substantia, Si Singulari haec una est integra eo tamen quod identificetur cum tribus distinctis, Patre Filio, Spiritu sancto, nec Sit tota in Se non Si Suppo Silum. Iterum, in mysterio Ingarnationis, humanita Christi est substantia singularis et integra attamen quia St natura guperioris suppositi, non est tota in e nec Suppo Si tum sed tantum pringi pium quo utitur ipsum Suppositum, cui soli tribuuntur tanquam principio quod Omne ipsius humanitatis actiones Proinde hae quarta notam tota in Se n Signifieamia suppositum esse hoc unum in se persectum et distinctum ab Omnibus aliis, hoe est, substantiam, nec identi steata ui eum pluribus, nec unita in pei sectiori ad modum parti S. IV Demum T. persona desinitur, typo Stasi Seu suppositum rationalis naturae . Huic definitioni convenit illa quam tradit Boethius, si rationalis naturae individua substanti individua , enim dicitur non solum ad significandam substantiam singularem in oppo Sitione ad universalem, et substantiam integram ad excludendam imperfectionem partis, Sed ponitur in oppositione ad id quod est commune pluribus distinetis, vel est communicatum alteri persectiori tanquam personae aut supposito et ita, individua , idem signi steat quod tota in se n. - Definitiones Giintheri, quibus persona dicitur u substantia rationalis
naturae , vel, Sub Stantia Sui On Seia , eo ipso rejiciendae sunt quod ex iis sequeretur, Vel unam tantum esse personam in Deo vel tres naturas ratem, in Christo vel unam tantum esse naturam vel dua perSonas C s. Kle ut gen n. 738. V. Observandum tandem est, horum nominum re hypostasis et u persona D significationem praesentem ante Setegulum quintum non suisse in Ecclesia plene determinatam. - 1. Ox hyposta -
28쪽
si apud erilites philosophos idem significabat quod substantia
Sel ουσια, et re Vera ποστασις graesse ad litteram idem sonat quod
latine substantia. Dixit itaque . Hieronymus Epist. ad Damas P. ota singularium litterarum schola nihil aliud hypostasim nisi Sian substantiam novit hinc Latini veteriores timebant digere cum graecis tre esse hyposta se in Deo,
ne viderentur jeere re esse sub Stantias Seu naturas abSOlutas - 2. X alia parte, cum VOX HYSOna graece, προσωπου
magis faciem vel externam Speciem personam dramatis s. S.Ihomas, 1 qu. 29 a 3 quam hominem ipsum significaret latina consessio trium in Deo personarum videbatur Graecis sabellianismo favere. - Dissidium hoc in synodo Alexandrina compositum est is Fran Zelin the S. 9 D. II.
DA Trinitato in UnitatE 3. Praenotrindri. - I. Τriplex de hac re distingui potest
error. 1. Alii nullam omnino distinctionem personarum in Deo admiserunt ita praeter infideles monotheisticos Judaeos ei licet et Mahumeta nos, qui putabant pluralitatem personarum impor-lare pluralitatem deorum antiquitus Ariani cum eorum Sectis et variationibus recentius vero ei Vetu S uterque Ocinus eorumque sectatores, qui proinde communi nomine Unitari vocantur de quibus distinctius agetur cap. Se q. n. 7). - 2. Alii distinctionem tantum nominalem admiserunt ita cum aliqua explicationis diversitate, saec. III post Simonem Magum et Praxeam Sabellius et Paulus Samo Salenus, atque de Q. Se q. Photinus, qui dicebant unicam personam divinam pro diversi late operationis seu manifestationis diversis nominibus Patris Filii et Spiritus S. vocari. Dicti sunt proinde hi haeretici Patri passiani, cum in eorum sententia Pater quem vocabant t6-ατωρ incarnatus et passus sit qui et Monarchian ali pessuli Sunt quia unicum tantium divinum principum liουαῖα agno Scebant. IIis adnumerandi sunt Modalistae in Anglia saec. XVI exorti qui diceban- Patrem Filium et Spiritum S esse lantum modo divinitatis. -
29쪽
DE AES TRINITATIS EXISTENTIA B. Alii demum admiserunt esse in Deo pecto naso ealite=' distinctas,
sed duas tali tum Patrem videlicet et Filium, Spiritum vero sanctum esse tantum creaturam et Filii ministrum ita Macedo niani ex eorum duce Macedonio episcopo Constantinopolitano saec. IV), qui et neumato machi, seu Spiritu S. impugnatores diei sunt. II. Doctrina contraria Orthodoxa Saepius desinita v. g. in symbolis istaeno et Athia nasiano in Conc Lat. IV docet tres esse in Deo persona distinctas. Hae doctrina cum sit supra ratione in non innotescit nobis nisi ex revelatione divina, ex Seriptura dilicet et raditione, ut dicetur quaeStione Sequenti. Ad Scripturas veteris Testamenti quod attinet, mysterium Trinitatis non sui in iis ita aperte revelatum, ut ex ipsis solis invicte demonstrari potuisset neque proinde a Judaeis vulgo cognitum et creditum fuit saltem explieite : ita tamen in iis Scripturi continetur, ut multa ipsarum loca, hi de pluralitatem personarum in De innuunt, aegre explieentur nisi per notitiam dogmatis in novo es lamento traditam. Censent vero S. Ambros. Aug. et quidam alii Patres quos indicat liber n. 287)Patriarchis, Prophetis et aliquibus aliis eximie sancti veteris Τestamenti aperte cognitum fuisse lio mysterium. Ita et Fran-Zelin the S. 6 sin. - Sati constat, argumenta ecprhedictis sontibus deducta directe valere contra eos tantum qui christianam revelationem admittunt quoad reliqu08 ergo v. g. Iudaeos et Mahumetanos), prius probanda esset eis divinitas religionis christianae et auctoritas Scripturarum .is. SuareZ l. 1 D. 2 nn.
4 5 Ἀilber n. 336.4. Propositio. Sunt in Deo tres Personae distinetae. t Aruum oritu ex vetere est umento. I. EX Gen. 1. 25, 26, u Et vidit Deus quod esset bonum, et ait Faciamus
hominem ad imaginem et similitudinem nostram . - Verba ista indicant plures esse purgonas in uno Deo, si voce si vidit , si altu, imaginem, indicant unitatem Dei vostes vero re facium US , et u nostram n pluralitatem personarum atqui res ita e habet ergo. Prob. in per partes. H. Voces si vidit , re ait imaginem n indicare unitatem Dei, constat ex ipsis Verbis. 2. Oee u faciamus is et u nostram o indicanti iralitatum perSonarum Hae voces si faciamus o et u nostram n vel indicant. juxta Sensum obvium et naturalem pluralitatem perSonarum
30쪽
in De vel juxta adversariorum placita, aut a reseruntur ad Angelos, aut sunt plurale majestatis, aut in exhibent Deum Sese cohortantem ad Operationem ; atqui a verba non reseruntur ad Augelos, quia homo a solo De et ad ipsius imaginem creatu est, ut saepius dicitur in Genesi 1. 26, 27 3 22 9 7 verba ista non sunt plurale majestatiS nullum enim istius moris exemplum in Scripturis antiquis inveniri, contra doctores suae gentis Ostendit ben-ΕZra cit. p. Lamyin Genes. ad loe . praeterea ut notat Theodoret. ap. Und.), Si Deus propter auctoritatem et majestatem a se loqueretur in plurali oportuisset eum ita loqui Semper quod non est verumtvel saltem in adjunetis solemni oribus. v. g. in promulgatione legis in Sina quod etiam est contra factum) dicere demum haec esse verba Dei seipsum ad Operationem cohortantis esset contra divinam perseetionem. is Franget in thes. 6 edit.
1874, p. 98J Eleutgen n. 905; attamen una me lauer in Genes. censet punctara et e non esse prorsus firma. I. EX Gen. 3. 22, si Et ait Dominus Deus Adam quasi
unus ex nobi factus est, sciens bonum et malum . - Verba si ex nobi is Supponunt ei aliam divinam personam aut personast, vel daemones ut vult osen millier aut angelos juxta
oleaster); atqui non supponunt 3ngelos aut daemones ergo aliam divinam personam aut PerSODAS .
Prob. in . Hoc loco Deus per ironiam increpat Adam, qui exesu fructus vetiti sperabat se scientiam plane divinam et infiditam adepturum is v. 4); atqui per scientiam ejusmodi haud factus esset Angelis aut daemonibus similis, Sed ipsi Deo ergo
Verba et e nobi is non supponunt Angelo aut daemones, Sed perSOnam aut persona alias divinas.
III. In theophaniis veteris estamenti utrum ille qui in
ipsis immediate subsorma visibili hominis, ignis, tibi, etc. Oeu tus Si dicatur esse ipse Deus, an creatus angelus agens in Dei nomine et auctoritate aliquando saltem v. g. Gen. l. ll. 13)significatur idem esse simul Deus et angelus seu nuntius Dei aliis verbis significatur persona divina ab alia persona divina missa) item docent prophetae, Iessiam suturum esse ipSum Verum Deum, quem Israel adorabat, et tamen a De missum iri sic Messias vocatur ab Isaia T. 1 Enamanuel , Seu sieUS nobi Scum n vid. Frangelin, p. 106-108ὶ demum a Malachia 3.1 praenuntiatum est, ipsum Dominatorem, cujus eSt templum