장음표시 사용
51쪽
DE S. TRINITATIS EXISTENTIA Ttegendam et sucum simplici biis, tum populis tum paStoribus, laciendum, plures Ormulas catholica usurpabant, quibus non jam obvium et receptum sensum sed suum haereticalem Ophis lice imponebant subdole v. g. admittendo Filium esse plenum Deum unigenitum ante Saedulum genitum immutabilem, etc. attamen chalia loeutiones catholicas v. g. consubstantialis quae nulla arte in pravum eorum sensum de Filii inserioritate detorqueri potuissent, prorsus ejistiebant Simulato illo praetextu quod a Scripturae usu alienae essent, quod angam praeberent Sabelliani S, etc. quae Omnia artificia inutilia certe suissent nisi apud fideles in consesso esset uti fides ipsa apostolica Filium esse Deum Verum, non aliter quam Pater est. s. Franget in de Trin. , thes. Newman, si Arians , hap. 3, ecl. 1 edit. 4,pp. 253 sqq). - mora hic satis fuisset solum praescriptionis argumentum. Cum enim a dissit illimum suisset dogma hujusmodi rationem humanam tam longe transcendens, in religionem chri Stianam quae primo jam saeculo per totum orbem diffusa fuit vid. Rom. i5 48 19 Coloss. 1. 6, 23 introducere sine reclamatione cumque nullum hujusmodi reclamationi vestigium inveniatur, licet adversus contrarios errores PraXeae, Oeli, Pauli Samos aleni et c. prolestatum sit cumque c)ipsi adversarii ut ex objectionum solutione conflabit, hujus introductionis
auctorem Vel aetatem assignare nequeant omnino concludendum
est doctrinam Trinitatis ab ipso aevo apostoli eo descendere. I. Ex particularibus priorum pessulorum testimonii sequentia citasse sufficiet. - 1. Saec. I S. Ignatius . ait epist ad Ephes. apud heodoret. J, uinus est me dissus carneus et Spiritalis genitu ex ingenito, in homine Deus, in morte Vera vita, ex uaria et ex Deo Q item epist ad Rom. vocat Christum si Dominum nostrum is a Filium Dei secundum divinitatem et potentiam . Hermas Pastoris l. 3 dicit Filium Dei esse in magna potestate et imperio et omni creatura antiquiorem a ita ut in consilio Patri suo adsueri ad condendam creaturam . . Clemens Romanus eodem sevo de Christo honorificentissime loquitur,
dicens eum epist ad Corinth. Dominum ὁ κυριο is et Filium
Dei. Narratur etiam Aristides Atheniensis eodem speculo docuisse coram Hadriano imperatore et Christum Je Sum solum Sse Deum n. Vide Peta V., de I rinit., Praef., cap. 2. - 2. Si ec. II S. Ju Stinu SM. dicit dialog. cum ryphon et, esse alterum in aeris libris, qui nominatur Deus et Dominus praeter universorum opificem
52쪽
scit Patrem cui alteri docet tribui in Scripturis inter alia nomen si Deus adorandus . Athenagoras in Legat. dicit de Filio Dei Verbo si Ab ipso imo et per ipsum omnia lacla Sunt, cum sit unum Pater et Filius, et sit in Patre Filius, ut Pater in Filio, unitate et virtute Spiritus . S. Irenaeias l. 4 c. 8J, o tbene qui dixit ipsum immensum Patrem in Filio mera Suratum.
Mensura enim Patris Filius, quoniam et capit eum. D Censet Pelavita si in cap. 3 n. 2j, hae S. Irenaei verba et inStaramplissimi voluminis s esse, ad commendandam Patris et Filii Omni ex parte absolutam aequalitatem . - 3. Saec. III S. Greg. Τhaumat. in consessione fidei, quam jussu B. Mariae Virginis S Joannes Evangelis tu eum Oguisse sertur id PetaV., c. 4,n. 5) dicit Christum v num Dominum, solum e solo, Deum ex Deo D. Item ex S. Dionysio lex. epist ad Paul. Samosat.)Christus est si Dei virtus et sapientia, Verbum sempiternum inui eum aeternu esset laetus est puer natus nobis filius D. Similiter
Hippolytus, inter alia perplurima dicit Serm. 1 Christum
si Deum illum infinitum simul, et circumscriptum hominem . Demum a Clemente Alexandrino quem tamen putat Petavius I. 1 c. 4)errone de Filio persaepe locutum esse, dicitur ChristuS, divinum Verbum verus Sine controversia Deus, cum Domino totius universitatis adaequatus is Protreptici, cap. 10). Praeter praecedentes citat Petavius Dionysium P. Cb prianum, Arnobium Lactant. Censet autem cap. 4 Originem et cap. 5 Iertullianum de dignitate et aeternitate Filii manifeste erraSS qu OS tamen alii theologi ex gusant, sicut et aliquatenus ipse PetaVius in Praefatione quam O Stea scrip Sit).
I I. Ex Martyrum actibus. - Ita v. g. S. Marcellus, filius minimus . Felicitatis, re omnes qui non confitentur Christum Verum Deum esse, in ignem aeternum mittenturis Eandem fidem testantur acta S. Ignati M. Unu est Deu S. . et unus StChristus Jesus Filius Dei unigenitus n), Polycarpi u Christum cum Patre et Spiritu sancto Deum esse confiteor s), Symphoros de u Si pro nomine Christi Dei mei ingens fuero, illos daemones tuos magis exuro s), Achati Filius Dei Verbum veritatis ex Dei corde processit s).is. Frangelin thes. 10 n. I p. 157j;
IV. Imo hane suisse an liquam Catholicorum fidem, vel ex ipsis Christiani nominis hostibus colligitur : Sciliget 1 ex veteribus haereticis, qui, ut Apostolorum professiones de Christi
53쪽
divinitate eluderent, dicebant eos veritatem vel ignorasse vel discipulos celasse 2 ex Judaeis, qui in citationibus apud apolo gistas Christianos dicunt Christum, si Deus suisset, in AEgyptum sugere non debuis Se etc. 3. ex paganis, qui similiter dicunt doctrinam de Christi divinitate facere Deum mutabilem, etc. Notissimus est locus linii testantis in Epist ad res an .), quod Christiani si soliti essent talo die Christo quasi Deo carmen dicere secum invicem . Lucianus item de morte Peregrini 13ὶ
dicit de Christianis, si Primus illis legislator Christus persuasit
omnes esse invicem fratres, O Si quana Semel transgreSSi graecos deos abnegaverint, adoraverint autem assi Xum illum cruci suum sophistam atque ex ipsius legibus Vi Vant . f. Perrone n n. 20T, Sqq-
1. Obj. 1. Ex Patribus antiquioribus aliqui dixerunt o Filium
non esse Deum qui super Omnia est ita PS eudo-Ιgnat. episti.
ad Philip p. et ad argens.), b Patrem esse Filio a causam utilis ita S. Iustin. M. dialog. cum Tryph.), o Filium esse Dei administrum vel ipsi obedire ita . re n. l. 3, c. 8 oheoph. Antioch. ad Autol. l. 2 Clem Alex. Strom. ), d Filium
hecundo loco haberi et honorari, aut se eundum esse a Patre S Ju Stin. . l. c. Tertuli. contra Prax. c. 3), e)Filium ASeportionem Dei ita ertuli. O p. it. c. 9, si Pater Ota Substantia est, Filius vero derivatio totius et portio n) solum Patrem esse invisibilem Filium autem esse visibilem ita S. Ire n. l. 4,ce. 6, 20 S. Justin. Dialog.; ei tui , p. cit. c. 14-lω alii Iatqui dicta hujusmodi excludunt Filii aequalitatem et consubstantiali talem cum Patre ergo. Re Sp. 1. Generatim. Ex hujusmodi locutionibus, licet duriusculis, nequit statim concludi Patres illos vetustiores aliterraiiamno de doctrinae substantia sensisse : nondum enim, tam propter temporum difficultates quam propter ipsius mysterii indolem Superrationalem, determinata et in usum recepta sui accurata termino logia vid Card. Newman rnet theo l. an dicet e S. ,
9 p. 287 sqq.). Hinc de Patribus illis dixit S. Hieronymus dontra Rusin. 9Ol. l. 2. c. 4), u Fieri en in potest ut vel f simpliciter erraverint, vel ν alio sensu scripserint, vel e a librariis eorum Paulatim Scripta corrupta sint; ves certe dy antequam in
54쪽
30 DE ME TRINO Alexandria quasi daemonium meridianum Artu naSceretur, innocenter quaedam et minia caute loculi sint et quae non possint perversorum hominum calumniam declinare n. Praetermissa
corruptione textu per Scribas c), quae de pluribus vix oblendi potest certe locum habent S. Hieronymi explicationes b et d). Patres vero de facto Simpliciter errasse et , sine praejudicio insallibilitatis Ecclesiae de omnibus aut sere omnibus Patribus
admitti non posset et articulares etiam Patre de re ρSa erra SSenon est admittendum donec probetur, ipsorum verba nulla
probabili ratione cum doctrina catholica conciliari posse. Vid. Franget in thes. 10 n. II pp. 160, Sqq. . Quamque nece SSaria sit hae caulio Omnino evincit his soria S. Dion 3 si Alexandrini. Is enim cum in disputatione adversu Sabellianos exemplum agricolae et vitis cf. o. 16 1 obiter adhibuisset ad realem illustrandam distinctionem vel personarum Patris et Verbi, vel ut eum interpretatur . Athanas. Christi formaliter spectati, in natura assumpta, et Patris delatus fuit ad Dionysium alium Romanum Ponti siste in m. 269) quasi dixisset Filium esse opus
ποιηρια Patri nec ipsi consul, Stantialem. Respondit porro Alexandrinus, huic Oeutioni ποιηαα quam lamen ip Se re Vera non videtur adhibuisse absolute loquendo unum Subesse OSSesensum, nempe originiSFilii a Patre quo sensu plures eXplicant Clem Ale X. et Tatiari. Vocante Verbum opus εργου Patris. Cf. Frangelin, p. 196, 197. - Petavius vero in ipsa Praelatione c. 1 n. 12 admisso a Scriptores quo Sdam ecclesiasti eos antiquiore qui non in Vere Patre S perperam Omniti in hac re aliquando sensisse nempe alian. Tertuli. Origen. Lactant.), doee b aliquos Patres non quidem de doctrinae catholicae Substantia, sed re in consectariis quibusdam n nonnihil errasse ita per ipsum S. Justin. M. Athenag., Theophil. Antioch.), reliquos vero e in omnibus doctrinae Sanae consen Sisse, et ad Summum loquendi duntaxat modo ab usitatu praescriptione dissidere uti S. Ire n. Clem. le X. S. Greg. NeocaeS., S. Mellio diu Sin.
Res p. 2. Singillatim , d a Dist. Filius non est si Deus
Super Omnia is Sensu relativo Seu hypOStatiee, cone. solus enim
Pater hanc prae eminentiam personalem liabet, ut sit sons totius divinitatis et principium sine principio haec supereminentia
Super Omnia quatenus est attributum absolutum, negatur Filio, nego. Etiam post Cone Nicaenum nomen si Deus Super Omnia
55쪽
relative sumptum ut Patri proprium usurpatur a scriptoribus orthodoxis qui Filii consubstantiali talem quam maxime de senderunt: v. g. a S. Athana S. apol ad Constantium), S. Basil.
et de Verbo incarn. the S. 9 n. II. - Pari ratione explicari potest distinctio Origenis comment in Jo. J, ex quo Pater est. θεο id est principium Sine principio Seu αυτοθεος, Filius vero simpliciter εο sine articulo), eo quod habet divinitatem per communicationem a Patre. Ad b Pater dicitur u causa Filio, ut sit, , sensu tantum improprio, quatenu nempe est ejus principium et hoc sen Su OS COne Nicaenum eam Ogutionem usu parunt S. Basil. l. 1 contra Eunom.), S. Greg. a Z. or. 29 , S. Joannes Dama Se . l. 3, c. 5). - Filius dicitur post ipsum Conc Nicae n. v. g. a Sil de Spiritu S. Patri admi nistrare, Obedire et g., qua tenta in operationibus ad extra divina voluntas et potentia qua Filiu Operatur ipsi a Patre per generationem communicatur cf. O. 5. 7, 19, 36). - Αd jDist. Filius habetur secundo logo vel etiam si alius Deus is, si alter Deus o ratione Originis, conci ratione dignitatis et excellentiae, nego dicit enim alibi S. Justinus apol. 1), u Haec ipsa
vero ex Patre prolata progenie ante re omne creatas una
erat cum Patre et eum a Pater loquebatur D. - Pari ratio nou natura Filii id est formaliter quatenus identificatur cum Filio diditur a Clem Alex. Strom. I si soli omnipotenti propinquissima sciliget tum in comparatione ad intra cum Spiritu sancto, tum multo magis quod videtur intendere Clemens in comparatione ad extra cum creaturi S. s. Frangelin, p. 174, sqq. - Α e Ut clare liquet ex Tertulliani eontextu vid K leui.
gen, n 895, not. J, imo ex ipSi Verbi Objectis, non signi sileatur Filius esse Patre in serior illud enim si totum D, nempe ipsa deitas quae est Patris, declaratur derivari per generationem in Filium neque voeabulum ut Orti s divisionem importat. Sed participationem seu cominu uicationem, alibi enim contra Marcion. l. 3, c. 6 explicat ipse Tertullianus, Filium esse portionem, quatenus est re consors plenitudinis D Patris. s. Frangelin,pp. 72, 1 3. - Αd f Certe ossent hi Patres, divinam naturam in se esse oculis corporeis invisibilem med ima tribuerent Filio, non Patri, inediam apparitionem in carne a S Sumpta, sed ut veteris Τ est amunt theophanias quas ut prolusione incarnationis interpretantur uxta ipsos solus Pater de lucto in praesenti ordine
56쪽
manet invisibilis idque omnino convenienter, cum Filius, imago substantialis Patris et ab ipso procedens, ad aliquem terminum mitti possit, Pater vero a nullo mitti possit et infra n n. 69sqq. . id Franget in thes 11 n. IV pp. 87, Sqq. . Obj. 2. Dossent plures Patres, a generationem temporalem
Filii ita ui tul L, v. g. contra Hermog., c. 3, 4 Fuit . . templa S. . . cum Filius non fuit ila et heophil. Athenagoras, etc. : item b hanc generationem suisse eeundum voluntatem Seu voluntariam ita S. Ignat . . epist ad myrnens. S. Ju Stin. M. dialog. cum Tryph. Hippolyt. contra Noe t. atqui haec supponunt Filium non esse Deum coaeternum Patri, Sed creatu
Res p. Dist. G. - Αd a Dossent hi Patres Filium manifestatum S Se in tempore, cum nempe indiperet operari ad extra in creatione mundi. Sub ip8um aerum exordium, cone. docenteum non procedere a Patre ab aeterno ad intra nego Tertullianus
videlicet contra Praxeam cc. 5-7 distinguit inter Dei Rationem seu ut loquit hir Theophilus, ad Autol γα l. Verbum insi
suis se quidem lypostatice apud Patrem in aeterno, veluti in utero conceptam es. Prov. 8 22-36J, in sinu Patris η Jo. l. 18), non tamen perfecte natam saltem formaliter ut Sermo)donec a Patre proferretur in creatione mundi Pro V. 8 27, Sqq.). Et sic u sui tempus quando Filius non fuit is, nempe qua Vilit/s, licet jam fuerit ut personi divini distincta. Ita fere remoxplicat Card. Newman ra et theolog and Cele S. D, P.
229 Sqq. qui et docet vid. p. 251 - 253 hunc de temporali generationu Filii modum loquendi usque ad annum 360 fuisse,
extra AE eclesias Romanam et Antio elienam, communem Seriptoribus tum Orientalibus tum occidentalibus quorum opera ad nos pervenerunt 1). Cf. Frangelin. p. 182187, nec non Schol. 2, Pp. 203 sqq. AEleutgen, n 897. - Ε Petavio autem l . , c. 5 n. ) illud ertulliani nuda specie vel suco potest obtegi, quod Fili fini nunc a Patre productum asserit, cum mundum fabri: De instituerit is et quod n. 2 nulla alia ratione, Secundum Tertulliani ina suerit Filius apud Patre in ab aeterno, quam suerint
57쪽
DE SS TRINITATIS EXISTENTIA. 33
in mente divina creaturae omnes quae in aliqua disserentia te ni-poris existere incipiunt. - Α b Generationem istam temporalem Verbi prolatia ii, sicut et generationem Christi in carne seu essectionem incarnationi S utpote opera ad extra, dici posse
secundum voluntatem, per Se constat Generationem item Verbi insiti suisse voluntariam, Seu per Voluntatem e Sensu quod non fuerit coacta e invita admittunt Patre ni caeni V. g. S. Athanas. , contra Arian. orat. ): hi tamen Patres affirmant adversus Arianorum Ophismata voluntatem illam non liberam esse, sed necessariam quemadmodum et ipsa bonitas Dei licet non sit contra voluntatem, Si tamen Simpliciter et absolute necessaria. Cf. Franget in p. 177, 178, et P. 186, not. NewmRD, . Arian SD,
p. 208. Obj. 3. Vox μοου rio, a non inVenitur in Scriptura neque b)apud Patres vetustiores imo c erronea Si aut ambigua, ac
proinde rejecta a Concilio Antiocheno a. 264 atqui vox
hujusmodi non est admittenda ergo. Resp. ad Maj per singula. - Α a Vox haec, sicut et quaedam alia vocabula Ecelesiae usu con Secrata v. g. rinitas, Theoto eos, Incarnatio , quoad litteras quidem et sonum non invenitur in Seriptura bene vero quoad ignissicationem et sensum nempe in iis locis, ubi declaratur Filii divinitas dum e contra vox
Semiariana μοιουσεου neque quo ad Sensum neque quoad sonum
in Scriptura ullibi reperitur id quod valset etiam de Patris
nomine αγε νυητου non genitum Vel γενητου non factum), quo
abutebantur Ariani contra Filii aeternitatem Vid Petav. l. 5, cc. -3). Unde merito retorquebat .milar. contra Constantium)haereticorum sophisma Decerni similem Patri Filium Evangelia non praedigant quid est quod non refugis hane vocem ΤIn uno novitas eligitur, in alio submovetur Ad b Nego, nedum quoad doctrinam, Sed et quoad ipsam vocem Etenim
saec. II circa an. 260 S. Dionysius Alexandrinus in pologia ad cognominem suum Romanum Pontificem dicit apud S. Atha
naS., si de Sent. Dionysii In alia epistola ostendi mendacem criminationem quam contra me proferunt, quasi nollem dicere Christum Deo consubstantialem οριοουσεου); etsi enim fatear me hoc vocabulum nus luam invenisse aut legisSe in . Scripturis, argumenta tamen mea quae Subjunxi et quae isti tacuerunt, ab hoc sensu non discrepant . Origenem quoque, S. Dionysii magistrum, jam antea vocabuli Hi istud adhibuisse, insertur ex
58쪽
apologia S. Pamphili pro Origeneri ad fatetur Eusebius Caesariensis, insignis ille consubstantialitatis Filii adversarius apud
Sostrat. Hi St. cele S. l. 1. c. ) quosdam ex pri Seis eruditos et praeelaros antistite aliosque cliptores, de Patris et Filii deitate loquente Voge 6 166υτιος esse Sos n. - Α o Licet Oxoυιοουσιος Vi Sua nativa plures habere posset significationes plailosophica aut etiam haereticas, . ., ad signissicandam specificam tantum unitatem cum numerica distinctione nulla rarum, vel εὶ personarum realem identitatem eum distinctione tantum nominali ut tameno ex usu recepto Christianorum triete significat in dis in diis personis unitatem numeri eam naturae. Cf. e man,
si Arians , p. 186, Sqq. - Ad, Dist. Vogabulum ejeetum est in sensu haeretico, vel j, transeat in Sensu nostro Orthodo XO, nego. Ad primum distinctionis membrum dicitur transeat etenim in toto exordio et progre8su controversiae arianae ab anno 10 dei neeps, nunquam allegata est ab haereti eis, licet maximi eorum interesset hujus logiationis damnati et primo asserta est quoad Sen Sum 8, contra Paulum Samosa tentam a Semiarianis in pseudo eo ne illo An gyran an. 358 unde de tali condemnatione auctores plurimi dubitant. Vid. Franget in Schol. 1, p. 198, Sqq. 12. Propositio I. Spiritus Sanetus est persona divina, Patri Filioque consubstantialis. - De fide ex Synodo Romana sub Damas Papa et ex Cone Constantinop. I. contra Maced Onianos divinitatem Spiritus S. negantes cita v. g. an. 22, si Siquis non dixerit adorandum Spiritum sanctum ab omni creatura sicut Filium et Patrem, a. S. Den Zinger,n. 43): id et cann. 3, 10, 6, etc. Est etiam contra Socinianos, qui statuunt ut ait Peta V. l. 3, c. 7 n. ), Spiritum Sanctum neque Deum S Se, neque personam a Patre distinctam et Filio, sed Dei essiicientiam
Pro L. I. Ex 1 Cor. 6. 49, 20 An ne Sciti quoniam membra vestra templum sunt Spiritu sancti, qui in Obis est, quem habetis a Deo, et non estis vestri Empti enim estis iretio magno Glorificate et portate Deum in corpore Vestro. Spiritus sanctu S, de quo hi agitur est persona et quidem distincta a Patre atqui ei illa tribuuntur quae Soli Deo competunt ergo Spiritus Sanctus est pei Sona divina. Prob. Maj per partes. 1. Spiritus . es persona. Dicitur iste Spiritus non tantum nobi ines Se Sed nos jure ossidere o non estis e Stri s. Ornet in l0 . . atqui Solita personae est jure
59쪽
DE S. TRINITATIS EXISTENTIA. 35 quidquam possidere. - Hae pars ulterius confirmatur ex probatione Minoris principalis. 2. Est persona distincta a Patre dicimur enim recipere et habere hunc Spiritum a Patren datum autem distinctum est ad ante ergo. Prob. in principalis, scilicet uic personae ea tribuuntur quae Soli Deo competunt. 1. COrpia nostrum propter inhabitantem Spiritum . dicitur st templum atqui sola divinitatis habitacula dicuntur templa es. 1 Cor. 3. 6 17 Cor. 6. 16);
ergo Spiritus inhabitans est Deus. - 2 Apostolus hortando nos ad istum Spiritum inhabitantem rite venerandum Vocat eum simpliciter a Deum n Glorificate. Deum in corpore e Stro n); atqui nomen si Deus D in ingulari numero sine addito soli divi nitati in Scriptura tribuitur ergo. - s. et a V. l. 2 c. 15,
II. Spiritu Sanctus vere est persona divina, si 1 distinctus est a Patre et Filio et tamen 2 tribuuntur ipsi ea quae Soli personae divinae propria Sunt atqui utrumque Verum ergo. Prob. in per partes. 4. Spiritus S distinctus est a Patre et
Filio : quia, ut jam dictum Si Supra, . , p. 9 datur a Patre Jo. 14. 6), mittitur a Patre in nomine Filii Ιb. v. 27j. mittitur a Filio, cui etiam testimonium perhibet Ib. 15. 26).2. ribuuntur ipsi ea quae Soli personae divinae propria Sunt. a Dicitur baptisma in nomine Spiritus . dari Matth. 28 19 si Baptigantes eos in nomine Patris et Filii et Spiritus sanet n):b dicitur ipse Spiritus conferre dona supernaturalia Ilom. 5. 5, si Caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum, qui datus est nobis GH Cor. 6. 11, si Sed abluti estis sed sanctifigali estis sed justificati estis in nomino Domini nostri Jesu Christi et in Spiritu Dei nostri s. leutgen, n n. 83I-833j. dicitur e inhabitare in creaturis intellectualibus anquam intemplo 1 Cor. 6. 19, ut supra cf. 2 im. l. 14 dicitur d)constituere et mittereri vangelii et Ecclesiae ministros Act. 20. 28,
si Et ipsi SS. Paulus et Barnabas quidem missi a Spiritu
sancto Ibid. 20. 28, si In quo vos Spiritu Sanctus posuit Episcopo regere Ecclesiam Dei s. 1 Or. 12. 1l atqui singula haec soli personae divinae propria Sunt ergo. Haec par amplius consi matur ex iis locis ubi Scriptura asserit et explicat de Spiritu sancto ilia pede Deo vero alibi diei l. II V. g. :a Dum Is G. 8, 9 dictum esset, audivi vocem Domini dicenti S. . .
60쪽
36 DE DEO TRINO Vade et dices populo huic audite audientes et nolite intelligereis dicitur et 28. 25, si Bene Spiritus sanctus locutus est per satam ad patres nostroS, dicens Vade ad populum istum, et dic ad eos: Aure audietis et non intelligetis . - Ubi S. Petrus dixerat Act. 5. 3, u Anania i cur tentavit Salanas cor tuum mentiri Spiritui sancto is, mox subdit v. On es men litus hominibus, sed Deo n. c Postquam S. Paulus Scripserat 1 Or. 12 6 si Divisiones Operationum Sunt, idem Vero Deus, qui operatur Omnia in omnibus , deinde subjungit v. 11), si Haec autem omnia Operatur unu idemque Spiritus, dividens singulis prout vult n. - Capite sexto ejusdem epistolae v. 20 dicitur,u Glorisi eute Deum in corpore VeStro , cum VerS praecedente dictum esset, si membra VeStra graece, si corpus veStrum J Sunt
templum Spiritus sancti D. III. Ex Aet. 19. 2, 3, si Dixitque Paulus ad οὐ Si Spiritum
sanctum de epiSti credentes graece, si postquam credidistis ,
scilicet in sacramento confirmationis et At illi dixerunt ad eum:
Sed neque si Spiritus sanctus est, audivimus. Ille vero suspicatus ex reSponsione, eos saliri Stiano non esSe ait: In quo ergo
graece, si in quod baptigati estis Qui dixerunt In Joannis
baptismate. D Si Spiritus sanctus de quo hic agitur est distinctus a Patre et virtute ejus, it tamen ut vere Sit Deus, Si perSona divinas atqui res ita Se habet ergo. Prob. in per partes . . Spiritu Sanctu est distinctus a Patre et virtute seu es sic acia illius. Isti homines utpote Judaei et discipuli S. Joannis Baptistae certe non ignorabant Patrem et efficientiam ejus; atqui nondum defeetu institutionis christianae)audierunt de Spiritu sancto cujus existentiam S. Paulus iis declarabat ergo Spiritus Sanctu non est Pater nec efficientia ejus, Sed tamen existit. 2. Iste Spiritus vere est Deus. Ex hoc loco collato cum Matth. 28 19 Christiani dum in Edelusiam initiantur, Spiritui sancto
con Secrantur vel nomine auetoritate et virtute illius sanctifi- Cantiar vid. Supra n. 4 p. 9 atqui Soli De homines consecrantur et a solo Deo Sanctificatio habetur) ergo Spiritus Sanctu Sest persona divina. - Cf. Beelen, in loc. V. Traditionis argumentum quod Spectat Ex antiquioribus Patribus citari possunt s. S. Ignatius M. qui in epist ad Trallenses inter haereticos recenset eos, qui si Spiritum Sanctum nec SSe confitentur is, quique dicunt, a eundem AES Se Patrem,