장음표시 사용
41쪽
8. Propositio. I. Verbum est vere ac proprie elisae Patri consubstantiale. De fide ex Symbolo Nicaeno. - Notandum est, mulla hic proferri ob connexionem materiae, quae Supponunt Iesum Christum es8 Verbum incarnatum et Messiam, et quae diro et ejus divinitatem Stendunt. I Aruunae ritu e Vetere est umento. I. EX IS. 9.6 u Parvulu natu Se Si nobi S. . et Vocatur nomen ejus, admirabilis, consiliarius Deus fortis o Parvuli is hic descriptus est Messias ut admittunt ire etiam ex rationalistis vid Knaberi bauer, in loci, p. 228 atqui iste parvulii est Deus ergo Messias seu
Jesus Chri Stus, Verbum iii carnatum, vere St Deu S. Minor probatur ex locutione si Deus Ortis oc nomenti Deu sortis hebr. gibbor o non Deo Ρatri ut volunt rabbini, sed Parvulo isti tribilitur, id quod exprimunt cum Vulgata Vetere VerSione S, quodque ipSe prophetae scopus nempe describendi si parvulum natum him et textus hebraici constructio grammati ea teste Rosen militer exigunt atqui isto nomine si Deus sortis Et gibbor divinum designari naturam gertissimum est ita enim appellatur Julive De ut 10. IT, Jer. 32. 18,
2 Esdr. 9. 32 sicut et alibi apud ipsum Isaiam, qui 10 20 21)Jahue vocat Sanctum Israel, et in membro parallelo Et gibbor; ergo. - Petavio deo rin. l. 3, c. 2 n. 16 eodem modo interpretali sunt hunc ossum non Olum S. gnat. Irenaeus ac reliqui Patres , Sed et Symmachus et Aquila.
I. Ex Ps. l09 si Dixit Dominus Iehova Domino meo: Sedea dextris meis . . . Ex uter ante luci serum genui te. Tu e Sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech n. - Dominus,
cui haec dixit Jehova est Messias atqui Dominus iste est vere Deus ergo Messias Seu Jesus Christus, Verbum in earnatum,
Major constat 1 ex ipso conte X tu nem enim alius praete, Messiam intelligi potest, qui sit Davidis Dominus sagerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech, etc. 2 ex interpre-
divinas Oct alio sensu esse uiam Deum, quam tres homines Sunt constitis tun tiales. Sed putabat ipse e principiis Plato uicis, omnes homines eandem numero humanitatem revera inbure u Multi quidem suu eandem sortiti naturam, unus vero tu omnibus est homo. . . Unus Obis couli tendus est Deus juxta Scripturi testim Ouium audi Israel. Dominus Deus tuus Dominus uuias est etiamsi Imen deitatis ad totam pertiue ut fauetam Trinitutem n s. Fraugeli D, he 8 9, cli Ol.
42쪽
iatione ipsius Christi Matth. 22 4l 46, et:) S. Petri Act. 2.34: cf. pist prima 3. 22 , S. Pauli praesertim Hebr. 1), et
Prob. in Ille est verus Deus qui 1 habet gloriam et regnum divinum, qui 2. Si Deo con Sub Stantialis, aera peternus atquil hunc Dominum habere gloriam et regnum divinum, indicant verba Sede a dextri mei a eum esse Deo consubstantialem, probant Verba AEXUtero. ., genui te es. n. 46, Ol. 3 eum esse aeternum Significant verba, si ante iustiferum genui te is ergo. iis omnino parallela sunt 1. illud Ps. 2. I, 8 quod S. Paulus Hebr. 1 5 5 5 de Christo intelligiti, o Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te. Postula a me et dabo tibi gentes haereditatem tuam, et posseSSionem tuam terminos terrae. Reges O in Virga ferrea, et tanquam vas figuli confringe eo S. D ; necnon . illud Dan T. 13, si Ecce cum nubilus coeli quasi filius hominis veniebat, et usque ad antiquum dierum pervenit et in conspeetu eiu Obtulerunt eum. Et dedit ei potestatem et honorem, et regnum; et omne populi, tribus, et linguae ipsi Servient pote Sta ejuS, poteSta aeterna, quae non auferetur et regnum ejuS quod non corrumpetur. D Quibus locis Messias Filius hominis , divinitati notis, nempe generationis divinae et adventu cum nubibu caeli in Signitur, ae praedicitur ei gloriosa illa de universis adversariis victoria cum supremo et aeterno in OmneScreatura dominio, quam S. Joannes Apoc. 19. 13 sqq. si Verbo De D praenuntiavit. 2 Arsum erit exii OVOTQStumento. - Proti. I. Ex Js . 1. 1 u In pringi pio erat Verbum et Verbum erat apud Deum et Deus erat Verbum s. In hoc capite, ait Frangelin, si de Verb. Inc D thes. 8, a Singula Oetrinae capita de Iesu Christo vero Deo Deique Filio quibus velut luci radiis Scripturae universae splendent, in unum quodammodo colle et Verticem conspiciuntur. η - Persona cui attribuuntur aeternitas et potentiae reativa, quaeque Vocatur Simpliciter DeuS, Vere est Deus atqui ejusmodi est Verbum de quo loquitur Evangelista; ergo Verbum
Major patet. ternitas enim et potentia creativa non nisi Deo conveniunt, et nomen meus a in Singulari numero sine addito soli divinitati tribuitur in Scriptura. Prob. in per parte S. - 1. Verbum istud Substantiale est et persona, non merum Dei attribulum absolutum sicut sapientia
43쪽
v. g. aut omnipotentia : dicitia enim si Deus et juxta Evangelistam erat si apud Deum n et proinde distinctum ab eo et in se subsistens, non ero in Deo D tantum quod posterius dicendum esset de mero attributo es. Mare 6 3, si Nonne et Sorores ejus nobiseum προ ημας Sunt Matth. 26. 55, si uotidie apud vos προ υμαζ Sedebam Cor. 10. 6, si Apud VOS Iροζυαας autem
2. Ista persona est aeterna dicitur enim si in principio erat Verbum amvero sive principii nomine intelligatur principium absolutum, illud scilicet ante quod nullum aliud concipi potest proinde ipsa aeternitas ut Suadet contextus et codatio deli. 24. Prov. 8 22 1 JO. l. l . Sive principium relativum, id est principium rerum creatarum, a Verbum digitur jam fuisse in illo principio, aera manifeste opponitur tanquam non habens principium rebus principium habentibus, et o distinguitur ut
increatum a rebus saetis quae nonnisi V. 3. Evangelista commemorare incipit) Verbum erat, cetera Omnia per ipsum facta
3. Verbo illi attribui potestatem creativam, patet ex . , ubi forma negativa et affirmativa declaratur u Omnia per ipsum facta sunt, et sine ipso laetum est nihil quod tactum est . 4. Verbum vocatur simpliciter Deus dicit enim Evangelista, meus erat Verbum D, Vel clari US graece, θεος ἐυ ὁ λογος, ubi articulus demonstrat λογος esSe Subjectum θεος autem praedicatum. - s. Frangelin l. c. murter, Ian. 170, Sqq.
Setiolion de mos , S. JonuniS. - Nomen Verbum Seu Λογος, quod ut poStea Videbitur v. g. n. 28 aptissimum est ad filii naturam exprimendam, apud S. Joannem invenitur non tantum in Evangelio sed et 1 p. l. 1, et poc. 19. 13; 0nvidetur tamen ab ipso Christ adhibitum suisse neque apud alios novi es tamenti scriptores si sorsan excipias Hebr. 4. 2 reperitur . empore autem illo quo scripsit S. Joannes Evangelium, nomen hoc usuale suisse et probabilius ab ipso Evangelista in instructione orati adhibitum, inde liquet quod illud statim in ipso Evangelii exordio sine explicatione introducit. Illa autem aetate de Verbo Dei plurima scripta sunt a philosophis platonicis, et nominatim a Philone Judaeo Alexandrino nat ante C. circ. 20), qui cum philosophia raeda conciliare quaerebat doctrinam V. estamenti Ps. 32 6 Prov. 8. 22-31 Sap. I. 24-30 8.1-4 18 15 Eecti . l. 4, etc. de Sapientia et Sermone Dei, quem
44쪽
rabbini in argum im jam vocaverant Memra id est verbum exlerniam tribuentes ei pili rima ipsi Jeh0Va propria 1). In vetere
ergo es tament habebantur Saltem in germine ea Omnia quae de Verbo Dei communia sunt S. Joanni et Philoni, nec proinde ullatenus admittendum est, quod volunt rationalistae, ab hoc hausisse Evangelistam ipsam appellationem Verbi seu λογου. multo vero minus doctrinae substantiam Philonis enim Logos, si vere sui hypostasis et distinctus a principio de qua re dubitant plures , certe suit sumna Deo longe in serior si natura Deo confinis hoc quidem minor, homine vero praestantior Somniis), ac verbum internum mentis suit, non Verbum in earnatum seu Deus-homo 2). - Dicere ergo licet cum pluribus recentioribus Knaberi bauer, in . O. P. 65 Pe Sch de Incarn. , n. 22 post Maldonatum, S Joannem termino logiam tunc maximo receptam Surpas Se ad novi e Stamenti theologiam aptius et utilius declarandam, ac Simul ad notiones aliquas salsas de
i. Ille cui ex rei veritate attribuuntur 1. nomina 2 virtutes et operationes 3 altributa, . honor et cultus quae sunt divini- lati propria est vere Deus atqui Scripturae haec omnia Christo attribuunt ergo Christus e St verus Deus. Prob. in per partes. - I. uoad nomina. Omina meus sine addito, et 4 Filiu Dei , quae X Si biblico nunquam in singulari numero de aliqua creatura pura dicuntur, saepe Christo in Scriptura tribuuntur a S. homas Apostolus Jo. 20. 28 dixit Christo a Dominus meus et Deus meus Paulus Tit. 2. 15), scribit, si X Spectante beatam Spem et adventum gloriae magni Dei et Salvatoris nostri Jesu Christi graece του γαλουθεου και σωτηρος ψω 'IV σου ριπιου es Rom. 14 10-12) item S. Joannes 2 Epist. 5. 20), α Hic est verus Deus et vita aeternas necnon in Evangelio 1.18 , juxta lectionem kαουογευη θεος quam
1 Ita v. g. argum donatha allii deus ad historiam serpentis euel Νum. 21. 6 sqq. cf. Sap. 6 2 dicit. R Et erit, Si quis percussus aspeXerit eum, vivet, si cor ejus dirigatur ad ovi ei Verbi Memra Domin n. 2 urat is admitted on ali haud that his St. Johia's centra affirmation
45쪽
DE S. TRINITATIS EXISTENTIA Mipse Harnael omnino certam censet, si unigenitu DeuS n. Praecipua autem loca Sunt O. 1. 1 u Deus erat Verbuin D, et juxta unanimem Patrum OnSen Sionem quam exhibet Frangelin,
de Verbo incarn. thes. J, illud epistolae ad Romanos 9 5 ,
si Ex quibus id est, ex Judaeis est Christia secundum carnem, qui est super Omnia Deus benedictus in saecula s. - Quoad aliud nomen, Christus ossatur constanter, a Patre Matth. 3.
16 16 17 do. 6. 70j, et ab aliis v. g. a Centurione, Marc. 15. 39), imo et a daemonibus Luc. 4. 4l , si Filius Dei s, Filius eum artieulo ὀλιος , Filius dilectus, Filius unigenitus Dei.
2. Ad virtutes et Aerationes quod attinet Virtus creativa, missio Spiritus sancti, vivificatio et illuminatio spiritualisi ominum solius Dei sunt atqui haec Christo in Seripturis tri buuntur. - a Virtus creativa declaratur v. g. O. 1. 3, u Omnia per ipsum acta sunt, et Sine ipSo factum est nihil quod factum est : necnon Ibid. 5. 17-21 Pater meuS Sque modo operatur, et ego peror . . Quaecumque ille fecerit, haec et Filius similiter sacit. . Q cs. 10 28, etc. etiam ebr. l. 10-12 ubi Apostolus
de Christo intelligit verba Psalmi 10 l. 26, 27ὶ,-Τu in prineipio,
Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum Sunt caeli. . D
cf. Coloss. 1. 6, 7 20 . - Christus attribuit sibi missionem
Spiritus sancti, O. 15. 26, si duum autem Venerit Paracletus, quem ego mittam vobis a Patre, Spiritum veritatis . . a e Christus seipsum principium vitae Supernaturali declarat, V. g. Jo. 14. 16, si Ego sum via, et veritas, et vita nemo venit ad Patrem nisi per mes, etiam do. 11. 25, AEgo sum resurrectio et vita , Ibid. 8. 12, si Ego sum lux mundi praeterea Xeodem Evangelio S. Joanni 1. 2, in Christo et vita erat, et vita erat lux hominum , et v. 14 erat Christus plenus gratiae et veritatis, et v. 16 de plenitudine ejus omne no accepimus. 3. Quoad attributa Aternitas et identitas numerica in natura cum alia persona sunt propria divinitatis atqui hae ternitas ad Scribitur Christo v. g. Jo. 1. 1, In principio erat Verbum ;Ibid. 8. 58 Antequam Abraham ei et ego uin b identita naturae cum Patre, Ibid. 10 30, uigo et Pater unum Sumusn es Frangelin, de Veri, Inci, theS. T. n. I).4. Oct tremo, susere nurn cultum et adorationem Scripturae
Christo vindicant, a in genere v. g. Eph. 5. 5j, uinum St
46쪽
regnum Dei Patris et Iesu Christi Apoc. l. 23 u una claritas Philip p. 2. 10 11 si Ad nomen Iesu omne genu flectatur. . Jesus Christus in gloria est Dei Patris demum ipse Christus dicit Jo. o. 23 Statutum esse a Patre, si ut Omnes honori incent Filium sicut honorificant atrem Speciatim postulatur Jesu Christo cultus supremus fideicio. 14. 1 si Creditis in Deum, et in me credite ); spei l im. 1.1, Spes nostra J, haritatiS
Matth. 10. 37, si qui amat patrem aut matrem tu quRm me, non est me dignus G Jo. 14. 23 si Si quis diligit me, Sermonem meum servabit, et Pater meus diliget eum et ad eum veniemus, adorationis Hebr. 1. 6, si et adorent eum omnes angeli Dei u cf. Ρs. 96. T). Ergo Singula hujus argumenti partes expendit Frangelin, p. cit. theSibu 2-T.
II. Ex his et aliis Scripturae locis concludit Perrone de
Τrin. , n. 165) is Vel Christia et Scriptores sacri deceperunt nos vel latendum est Verbum seu Filium Dei vere et proprie Deum esse a Patri Onsubstantialem. At primum dici non nisi impie et absurde potest quia Deus ipSe auctori SSet deceptioni nOStrae. . Restat igitur, ut Verbum vere et proprie Dei Filium Deum,
Patrique consubstantialem profiteamur. Solvuntur hjectiones 9. Obj. 1. Contra argumentum e nomine u Deu D. - Chri tus ipse explicavit se nullo ali Sen Su SSe Deum, quam erant
olim judices et prophetae Jo. 10 34, 35 Nonne scriptum est
. in lege vestra Ps. 81. 6 quia AEgo dixi, dii estis 3 Si illo dixit
deos ... VOS dicitis: Quia blasphema quia diXi Filius Dei stim in atqui isti erant dii sensu tantum metaphorido ergo et Christus Resp. Nego Mai. Etenim . statim provocat Christus uv. 37 sqq. ad opera sibi et Patri communia nempe miracula, ut ostendat Patrem esse in ipso et ipsum in Patre ideoque . Judaei v. 39 adhuc quaerebant eum apprehendere ad lapidandum. Hinc 3 habetur tantum argumentum a minori ad majus
hujusmodi : Si citra blasphemiam judices isti dicti sunt dii,
quanto verius et justius Deus dico ego, quem Pater sanetificavit et misit in mundum, quique utpote Messias qui u in gentibus haereditatis vid. g. 81. totam terram et ipsos hos judices judicabit. Cf. Frangelin, de Verbo inearia. thes 7 n. L ed. 1869,pp. 5l, Sqq. . Inst. 1. Moyses dicitur in Scriptura singulari numero si Deus v
47쪽
EX Od. . , si Constitui te Deum Pharaonis s); atqui Moyses
non habuit divinam naturam ergo non valet argumentum X nomine u Deus is etiam in singulari numero. Res p. Dist. G. Dicitur Moyses cum addito si Deus Pharao nis v seu Pliaraoni), id est ad imperandum Pharaoni nomine et auctoritate Dei, cone. dicitur u Deus D Simpliciter, nego Faletetur in re hesauro is ipse egenius u testi non Su Spectu D, ut ait Frangeliii l. e. p. 44ὶ non tantum nomen incommunicabile rael, ova n, sed etiam si donat is nunquam de singulari aliquo homine simpliciter adhiberi. In Sl. 2. Ipse Christus alloquens Patrem, dicit eum solum Deum verum JO. 17 3 ut cognoscant te, Sollιm Deum verum, et quem misisti Jesum Christum s); ergo Christus non est veruS Deus. - Idque confirmatur ex Apostolo 1 Cor. 8 6, uinu est
Deu S, Pater, ex quo omnia is citem ex Ephe S. 4 6, si nus De US, et Pater Omnium D.
Resp. Dist. Anteced Christus dicit Patrem solum Deum
verum , ad excludendam pluralitatem deorum του μουου ληθιυου θεουὶ conc. ad excludendas alia perSona diVinas, nego. In
textibus a confirmationem ait 'gatis excluditur tantum eadem pluralitas deorum. Inst. 3. In Scripturis novi es tamenti ad signifieandum summum Deum VOX ξος adhibetur cum arti qui atqui nunquam dicitur Christus 6 θεο ς ergo non St Veru Deu S.
Res p. ego Maj. Etenim . aliquando ponitur θεος Sine articulo ad significandum summum Deum, uti V. g. O. 1. 6, Fuit homi missus a Deo is παρα θεου item v v. 12, 3 18; dum . e contra praeponitur articulus ubi agitur de deo sulso Seu dolo, V. g. 2 Cor. 4. In quibus Deus ὁ θεο: hujus mundi o Q cf. et T. 43 mal. 4. 8 9.
Nego in Vocatur enim Christus 6 θ ο a S. Thoma Jo 20. 28), S. Paulo Rom. 9 5 , a S. Joanne 1 Epist. 5. 20). Obj. . Si Christus verus Deus esset, a bonus esset bonitate divina, b aequalis Patri, e omnipotens, d omni SeiuM atquia ipse Christus a se excludit bonitatem divinam Marc. 10. 18, si Quid me dicis bonum Nemo bonus nisi unus Deus distincte dici do. 14 28 et Pater major me St , quem etiam vocat JO. 20. 17, u Deum meum et Deum veStrum n, c ait Jo. 5. 19, u Non potest Filius a se sacere quidquam n ac demum
d aperte fatetur se ignorare diem judicii Marc. 13. 32, si De
48쪽
24 DE DE TRINO die autem illo vel hora nemo git, neque angeli in caelo, neque Filius, nisi Pater s); ergo Christia non est Ver US Deu S. Re Sp. ad in per singula. - Α a Nesto his enim verbis, ut plures interpretantur Patres v. g. S. Athana S. Greg. RZ., Ba Sil. Hilar. Ambros. Aug. vid molZelaia, . 348ὶ Voluit Christi is tacite commonere indolescentem Me sua divinitate, quasi dixisset me Deum non putas, et lamen bonum dici sol us autem Deus per excellentiam bonus e Sta ergo vel bonum me non appella, Vel Deum me esse crede. - Αdra Dist. Pater
major est Filio vel ratione originis e Patre qui principium est in divinis ita exponunt Patres grae ei vel ratione humanae Filii naturae in qua ad Patrem rediturus erat ut Patres latini explicant), conss. est major Fili ratione divinae naturae nesto jam enim in eodem sermone dixerat Cit istus v v. 9, 10 qui videt
me, videt et Patrem . . . ego in Patre, et Pater in me St. . . . Eodem sensu, loquens de humanitate in qua Seensuru erat,
Christus Jo 20. I vocat Patrem Deum suum. - Ad c Dist.
Filius non potest facere quidquam a se, eo quod a Patre Pergenerationem ac deperit totam virtutem divinum, c0χὶ c. non habet virtutem et Omnipotentiam divinam negos quia Subjungit Statim, si quae eumque enim ille Pater , sederit, haec et Filiu Ssimiliter adit . - Α d Dist. α Non sciebat Filius hunc diem
ad manifestandum aliis cono. ignorabat Simpliciter, nego. In hac ergo explieatione quae dicitur a Franget in de Verbi in G, the S. 42. P. 424 si obvia et planior a quamque OS SS. Ambro S., Hieron. ChrySOSt. Augu St. len et Benarm. de Christo l. 4 c. l), ignorantia Christi suit si oeconomica D. Alii tamen laeent aliae diStinctiones v. g. ignoratus fuit iste dies ab omni creatura, ac proinde ab ipsa Christi humanitate secundum Suam S sentiam Spectata id est, praescindendo ab ejus elevatione ad unionem hypo Staticam cum Verbo divino j cone. ignoratus fuit ab ipsa humanitate Christi, uti de stadio se habebat, nego si Filius hunc diem mon Seiebat ei sentia eadem qua Pater nempe Scientia ineommunicata pariter ac do. 5 19 non potuit a se facere quidquam s. Jo. 26 28 , couc. non sciebat scientia a Patre communicata nego ita explicant S. Greg. Nugian Z. e Basil. Ad hanc dissicultatem explicandam asserta est a uiribu Pro te Stantibus s litas ex Philip p. 2. I, raemetipsum exinanivit B
έδυτο ἐκ ξυωτTH χευωτες aliqua, qua per ipsos, Verbum divinum in in Carnntione omni Seii tui aut Suam aliaque divinitatis ut tributa
49쪽
deposuit Uuae tamen interpretatio ne dum catholicae fidei de dupli et Christi natura vid de Verbo incarn. Ian. A, Sqq. adversatur, sed et Oetrinae ipsius Apostoli, ex ii O l. e. v. in Christus si eum in forma Dei SSet ἐυ χορρη θεου παρχω in natura Dei subsistensJ, non rapinam arbitratus Si esse se aequalem Deo s. id est suit vere et ideo in eo inmutabiliter Duus. Obj. 3. Non est veru Deu S, qui creatu est, quique instrumentum Dei sui in creatione mundi atqui a Sapientia divina seu Verbum, dicitur creata, celi. 24 14 6 Ab initio et an losae stula Creata Sum D, et iterum Prov. 8 22 juxta LXX) si Dominus creavit me in initio viarum suarum item b de Verbo diditur JO 1. 3, 10, si omnia per ipSum laeta Sunt . . . mundus per ipsum tactus St ergo. Resp. Dis Min. Ad a Sapientia digitur creata sensu improprio id est simpliciter productain, Onc. Sensu proprio productionis ex nihilol, nego. VOX latina a reare graece κτιζε non significat semper pro duetionem ex nihil O Sicut quando dicitur v. g. cardinalis creari a Papa Re tamen vera non constat de hac voce in textibus citatis in priore enim Sapientia digitur juxta LXX ante aequium undata, dum in ultera juxta Vulgatam post Hebraeum legitur si Deus possedit id est genuit Gen. 4. 1 me ut 32 6 me , et plures putant ἐκτis apud LXX corruptionem Sse Seribarum pro κτησε a possedit n). Cf. Holgelau,n. 349 Obiter hic notare licet, verba aliquando objecta S. Joannis Baptistae do. 1. 5. Qui post me Venturia S St, ante me saetus est is Sum Sensu tantum morali et dignitatis, et significare Christum S. Joanni anteponi. Ad b Dist. Omnia
per Verbum facta sunt tanquam per cauSam exemplarem ut efficientem, cone. tanquam per causam inStrumentalem nego.
Obj. 4. Saepe distinguit S. Paulus Patrem a Filio vocando Patrem Deum et Filium Dominum v. g. 1 Cor. 8 6 si nu)Deu S, Pater, ex quo omnia. et unus Dominus Jesus Christus, per quem Omni vid. Ib. 1. 3 12 4-6;2Τhess. l. 2 2. 15) atqui ita distinguendo manifeste supponit Filium non SSe Deum ergo. Resp. Nego in Ex pluribus enim locis constat Apostolum aequivalenter dicere Deum et Dominum. Ita l. in ipso contextu loci objectio Cor. 8, promiscue vocantur v. 5 paganorum divinitates si dii multi et domini multi . - . Christus dicitur Deus et Dominus Coloss. 3. 24, 25, in Domino accipietis retri-
50쪽
26 DE DEO TRINO butionem haereditatis Domino Christo servite. ui enim injuriam facit, recipiet id quod inique gessit et non est perSonarum acceptio apud Duum s - 3. Pariter Rom. 14. 10-12 unus judex, ante cujus tribunal stabunt omnes, et cui Omne genii flectetur, est simul Christus, Dominus, Deus. - Demum . e S. Paulo
Salvator ille Σ-ηρ qui est Christus est etiam Deus vid Tit. 1. 3, 4 2. 13 3. 4, 6ὶ - Proinde Apostolus ut am notaverat S. Ambros in Epist. ad Galat 1. 3) Nec minorem Filium significat, eum eum Dominum nostrum Oeat nee Patrem majorem quia eum Deum nostrum appellat quia non erit Verus Deus Pater, nisi et Dominus sit; neque verus Dominus Filius nisi et Deus sitis.
10. 3 Arsumenta ex truditione. - I. Cum doctrinan OStra fatentibus omnibus apta sit saltem saeculo quarto decurrente unissa Orthodoxa, sola dissicultas potest esse de tribus prioribus saeculis. Horum autem fidem eandem sui3Se ac noStram,1 a priori constat Catholicis ex unitate et insallibilitate fidei in Ecclesia : neque enim admittere licet talem progresSum et prosectum it Oetrinae, ut vetustiores Patres dicantur universim imperfecte et erronee sensisse de doctrina sundamentali ac neceS- Saria hujusmodi quae in ipsa baptismatis sormula et in liturgiae symbolis fidelibus omnibus credenda quotidie explicite proponebatur cf. Frangelin thes. 10 n. II ; deinde . ex eo quod ad Patres illos antiquiores, uti sessum Sentientes, frequenter, aperte et considenter, provocant Patres post nicaeni. Ita . . S. Allianas. de decret ni αὶ si Nos quidem hanc Sententiam Patribus ad Patres transiisse demonstramus, VOS Vero O no ViJudaei et Caiphae dis dipuli quos Patres dictorum vestrorum eXhibere potestis ... fides quam synodus Nicaena scripto eo n&SSaest, ipsa est fides catholicae Ecclesiae. AE S. Aug. de Trin. l. 1, c. Omne quo legere potui, qui ante me Scripserunt de Τrinitate quae Deus est, divinorum librorum Veterum et OVO-rum catholici tractatores hoc intenderunt sequndum Scripturas docere, quod Pater et Filius et Spiritus sanctus, unius ejuS-demque Substantiae inseparabili aequalitate divinam insinuentunitatem is Plura te Stimonia exhibet Peta V praes. c. 2 nn 1-5. Idque lique 3 ex ipsius Arii primorumque sectatorum raudibu hi enim, ut querebantur S. Athanasius et Hil rei ius dum a S. Alexandri doctrinam calumniarentur, quasi sane tu praeSUlnegasset Verbum esse genitum Patre, ipsi i ad haeresim