Commentatio de Aeschyli Prometheo: Adjecta est interpretatio ejus fabulae ...

81쪽

'deis, sed eam emus tertiua in utroque voea Halet hahel, turam, quam prioris lingua Sanserit eas locativo, alterius i . atrumentali edderet. V. 44a. μου. γας non nisi unam notionem omprehendunt, alenti vertimus eras Mefit vocabulo germanico, quae notio idem viil sibi, ub Tartarus natione grammatica ' vix positumeat, quo non significatur, esse terrae angulum Orci partem. V. 469. Interpungo cum Reifigio Comm. Criu ad Oed Col. p. 566. πέπονθας αικες ποι ἀποσφαλεὶ. φρενων Πλανα. V. 47a. Verbis σωμασὶν θ' υπως mendum manifestum inest. Duo enim inventa inter se similia numerantur et ibi quasi opponuntur, unum, quod jumentis iugum Prometheus imposuerit, alterum, quod turribus equo alligaverit. Iam vero si σιώμασίν θ' πως legitur, de altero invento duo praedicantur, de altero nihil. Quo fit, ut membrorum symmetria, cui multum antiquἱ poetae indulgent, Prorsus dissolvatur. Tum vero quod eo eo allio equos curribus alligasse dicit, ut hominum eorporibus maximorum onerum laborumque suceras res fierent, cum appositione, quo equi currus vehentes ἀγάλματα τῆς περπλουτον λεὲης nuneupantur, nullo Paeto ongruit aptum autem est egregie invento priua narrato. Etenim iumenta, quae onera vehunt, vere sunt μεγιστων μοχθημώπων διάδοχοι σωμασεν Nola, non autem equi, Iuxus ornamenta. Ac sana est oratio et bene coneinata, at V. 472. σωμασιν γ πως et . 774. φ αρμα τ' legitur. Quod po-

.lerius iam ridem quidem Turnebus, a Blomseldo laudatus, excogitavit, absonum tamen, immutata a Particula, V 4 a.

collocata.

V. 8a. De somhiorum tum de tum infidelitate videatur

Ovid. Heroid. XIX, Io5. Sub aurora iam dormitante Iucema. Tempore quo cerni somnia vera solent et Hom. OdyM XIX, 56o-567. V. AEar. Bonam Elmsteti coniecturam τι μην amplexua flum Rewie os lovifiet Prometheus in Edinburgh ne te. 810. N. XXXIII. p. 56.). Vulgatam bene resutavit Belaigiua Cena M. Veli in Eph Ienens. 824 P. 24 . V. 748. s. quae de hoc versu disputata sunt a Velcherol. l. p. 33. V. 775. 776. κρεισσον γαρ εὼάπαξ ἄνειν, - ἁπάσας ἡμέρας παπειν κακῶς. Huic Ionis similem sententiam Antigona apud Sophoclem profert Antio. 461-464.:

82쪽

οστι me ἐν πώλευ- ω ἐγώ, --εσω, πω ον ova κατθανων κέρδος μεροι ea Ande laine Euripidea in Troad. V. 658-Mi. reo ζῆν δ λοπρως κρεισσον ἐστε κἄτθανειν.ἀhar me οὐδἐν των κακιμάσθημένοσο δ' εὐτοχήσας - δυσστοχἐ -ωννοχην ἀλαται τῆς πάροιθ' εμιναρισα ex quibus versibus omparatis cum stato Aeschyleo perspicue apparet diversuin utriusque Poetae ingenium Aeschylus enim satis habuit, Ionem brevem sententiam eloquentem singere, Euripides autem secit, ut Andromache, semina calamitate depressa, enunciatum auum more Philosophico exponere et argumentia inua et Apud Harivium, poetam Arabum eleb aerimum, Abu Zeidua in itina sexta idem illud sentit, quod ita reddit riderieus numherius παροφράσεως ingeniosae p. 154. De eo is besa. De sine mannati s aia laban - νie Mactorem

Misisti Ethie. III, 6. Deos vos o θάνατοι. V. si a d αὐασθαι, de infinitivo abundanti videatur . H. seMeserus ad Sophoclis Philoct. V. 847.

83쪽

de Aeschylos

.. .

87쪽

Docri Lanu mancia die Ketis selin die sextigeru

89쪽

Prometheus.