C. Suetoni Tranquilli quae supersunt omnia: quae supersunt omnia

31쪽

PRAEFATIO. XXV dico, copesianum, ulsianum Bernensem, a latinos res, iter biensem, uel te rhytanum primum i . Hi omnes p. 128, 16 de cari venae nobis rex et p. 168 33 rectas saeuo quasi inter tandi ausa interponunt, p. 224, 7 incerti- pons an evocarus scribunt, . 246, 9 in pra-n a uultunt.14 Medicens primus, plutei 66 numeroras, saeenti XIGronorio videbatur Bandiu saec. XIII ineuntis docet. -- Tornacensem codicem pervetustum e monasterio S. Martini ablatum Gulielmus Ontioius Anglus anno circiter 1515 Erasmo Erasmus a. 1530 Glareano dono dedit. Postea tamen a Tornaeensibus reciperatus est, oum et Detrio ad Senecam tragicum p. 23s eum viderit et Torrentius nova eius eollatione usus sit. Desiderabatur in eo Domitiani maxima pars a cap. 2. - Henrici opesii librum nitidissime scriptum

Graevius contulit eademque collatione usus est Bumannus.

Misaeentum XII retulerunt, sed ad XV velisnum illud quot

pro in soribi solitum trahit. - Ηulsi consulis agensis librum qui item Mentioris aetatis fuit, Burmannus adhibuit a Stavereno ollatum. Hulsiana bibliotheca enm a. I 30 Ηagae venierit, aganus ille odex, quem in auctione Longo-lius emit, postea Hartessius possedit et Wolflua, nune Bero inensis bibliotheea habet, membraneus foliorum 46 maximorum, idem esse videri potest atque Hulsianus. irum tamen quod Wolfius disit, prima verba esse Annum vena Moetum decimum et per omnia eodieem emmiano simillimum esse intelligebat redo obsopoei ollationem, qua et ipsa utebatur eum istanus Anniam assens Caesar s. d. habuerit. - Bernenses inremenses nulli suun no saeinli XIV, alter olim Danielis et M arsit, nune nnmero 104 distinetus, alter no 20 otoriginis incertae, a Bremio et Ochsnero Wolia gratia collati sunt, certe per Divi Iulii vitam. Ego eum Stei geri . . benivolentia utrumque domi haberem, priore propter inor dibilem litterarum militatam prorsu abstinui, posteriorem hi illio inspexi. a Graeo ubique praetermittit in lamna. Palatinorum trium eodieum, qui illo tempore Hesdelbergae tuerunt, nunc Romae custodiuntur numeris Palat. 8s6 sqq. distinou, oeerpta quaedam edidit Ianus Gruterus a. 161 1, paene inutilia, oum non aequabili diligentia perouourrerit, sed in locis eontroversis et suapeetis modo inspexerit luerunt nisi saliorsaee. XIV et XV. - iterbiensis libri quem Italus quidam, evius nomen elatum est Peruarini aeria fustiem inis ariem . . .

Vuerbii in propriis aedibus annum oens et a XVIII

32쪽

xxv PRAEFATIO. de vati Difficillima res est de Vaticano eodie quodam, 'ii' i' quo paueas laetiones a Lipsi collectas Pulmannus a. 157

odidit. Eiusdem libri Lipsius ipso in Antiquis lectionibus et in Eleotis mentionem fecit, tresque leotiones a Pul- manno non positas Torrentius protulit q). Fertur sine distinotione capitum soriptus esse, cum notis ' et tres priores tantum libros, Divum Iulium Divum Augustum et Tiberium, continuisse, amisso ut videtur alter tomo. 0uamquam Lipsiana exoerpta tam negligenter facta sunt,

a. 46 transcripsit, postea I. Ang. Hemandua tumeso. nessorius, nunc Parisina bibliotheca no. 806 possidet, collationem casa onus a. 159 Genevae instituit miroque eius amore captus supparem dicere ausus est emmiano Sed convenit ei omnium maxime cum Palatinorum primo nam p. 3 8 Iulius Caesar Divus annum assens p. 151, 19 eopreis Lur Meia p. 201, 36 per tres me es p. 234, 32 e Caesaris Dinatris, hi soli odices scriptum habuerunt. Eundem tamen Palatinum Gruterus quoque plurimi secit et nominavit aliquando librum simplicem et innocentem. Fuit tamen secundus aliquanto sincerior. Tertius ad codicem aliquem propaginis

Paris. 116. ed. . to eontaminatus esse ridetur, B. gr.

p. 214, 16. - Guel Ariani primi, Gudiani 268. saec. XI

paucas quasdam lectiones WoIstus prodidit a Langero submissas. Sed desidia sensim obrepente in C. Caligulae et Divi claudii vitis rarissimo, in eronis semel in posterioribus ne semel quidem vel huius libri vel aliorum mentionem fecit. Torrentianorum codicum unus alterve hic foret commemorandus, si Torrentio codices suos quatuor saepius nominatim distinguere placuisset tam vero ita loqui solet ' codex unus, haud malus, optimiis, nosιer, pervetustus, libri duo, quatuor et similiter, ut eius labor hodie paene inutilis sit. - Pariabnorum codicum praeter Viterbiensem hi nominandi sunt no. 5801 saec. XII optimus, quem casaubonum quoque inspexisse probant omissa p. 182, 20 verba alteri pluris aliquanto Osaria tum otre-Dam 188 saeo. XIII, exoerpta continens; postremo no 580b. 810. 1l T. saeo. V. 15 Pauculae adnotationes o Vineano codice a Politiano a. 1480 facta huncne Vaticanum an alium spectent eq*dem ignoro. Fulvii Ursini e . . excerpta, quae dicit, Ierumque commenticia sunt, in Erasini Stephani Torrenti editionibus conficta. imis timide de elus fide dubitarunt Iao Gronorius et Oudendorpius. Raro non mentitur, ut eum capita Φommemorat p. II, 16.

33쪽

PRAEFATIO. XVIIa saepe per deoem vel duodecim deinceps capita ne una quidem varietas proferatur, in seoundo et tertio libro integrae p. 9-85 et p. 10-II8 silentio transeantur, tamen vel in his miseris speciminibus vestigia praeclarae indolis insunt manifesta Sio p. 38, 1 et 25 magno intervallo per et Aemilio Papo solus utrumque reoto habet; omnium maximum sit, quod p. 12, 1 lacunam explere videtur numero ccc addito, qui et ipso apud Eutropium

exstat operae igitur pretium saceret qui huno Vaticanum eodioem requireret inventique apioes omnes rimaretur et eum vulgatis omponeret. Bibliothecae Vaticanae numeri ad Suetonium spectantes hi sunt 1860 19--1915. 2966 3335. 3336. Interim non negligendum est tertium odicum genus, c'd' P in ad quod referendi sunt eodex Parisinus II 6 a me elu sua ab diligentem examinatus et Mediosus oeundus apud 'φ' q0udendorpium, tum incertae originis excerpta Lis laeana cuiae lana, Bongargiana, Vossiana q).18 Codex Parisinus numero uno 116. in I libros

divisus, nullis capitum intervallis, incipiens sio sati Sueton tranquila de vita Marum lib. I. In it disti Iulius Annum agena cesar, in fine Sidonis i. e. Ausonii versus Gaa-

reos etc. continens, saeculo XII scriptus, supra versus et inmaronibus secunda manu multifariam correctus, ad manum

fuisse videtur iam Stephano a. 1543 et Turnebo qui per tota Adversaria multa inde protulit, certe Casmbono, qui ad diri Iulii Oap. 78 perantiquum appellavit contuli ego mense Augusto 1855, cum de vetustioribus Parisini hunc emmiano dissimillimum esse expertus essem. - codicem ediceum se--ndum, plutei o numero', foliorum quaternariorum 72, ωriis lectionibus marginalibus oppletum, saec. XIII ineunte scriptum, Iacobus Gronorius contulit, adhibuit udendorpius. De Excerptis impedita res est. Primum nominandus est Hier. Groslotius Listaeus Aurolianensis. Is igitur excerpta eodice aliquo ad Lipsium mittenda curavit, quae ille accepiss. negavit a. 1587, vide Sylloge Burmannianam i p. 347 359. Idem Casaubono a. 1bs schedas tradidit, ex eodem ut id tu vetere codice decerptas. Eum codicem cuiaoianum fuisse et a Bongarsio collatum, certis argumentis probari posse oon-ndo. ipsius enim in adnotatis ad netonium a Burmanno editis cuiaeli S. saepius commemorat et superest in Lel-

34쪽

VIII PRAEFATIO. o genus haud dubio vehementer o ruptum est, eum intra paucas paginas, ut exemplo utar, p. 244, 23 verba sponis in camo et quae sequuntur usque ad duaε; p. 249, 5 et p. 250, 3. 4 Graeca omnia p. 250, 32 commendanti omittat p. 248, 34 infra urbem interpolet; p. 243 2 m inermis p. 247, 3 e remo risus et isti nos p. 248, 28 et accusau e M aulares soriptam ostendat. Nihilo minus tamen non plane spernendum est, immo oum antiquissimo per se oohaasias intelliges, Postquam reputaveris non modo Memmiani libri soripturam saepe eo solo oonfirmari, sed vel Memmiano et densi bibliotheea cui iani odiola ollatio ipsi manu ad margines oditionis 15 4 apposita, ut collationem a Groslotio

Lipato transmissam appareat non erisse. Iam et Groslotius in Bumanni syllogoes p. 368 Bongaraium ait pro aenatumque p. 175, 24 coniecisse cenamque, et casa onus citharaa p. 1 5, 26 dicit Bongamium e codico cuiaesano enotasse itemque p. 224, 73. Atqui reperio δεν Menam a et in a amaei pium et incertum sponte deletum in Excerptis Bongaraianis, id est in Bernensi exemplo editionis Ib74, cuius ad margines Bongarsius perpetuam collationem codicia alicuius adscripsit. Eum odioem in Bernensi exemplo Bongareius saepa obscure signineat Me V. O. adsoribens, bis tantum ad p. 164, 1 et 24 proxima et geriauone adnotat Si cu cuiaesanum igitur codi-oam a Bongaria anno circiter Ib80 collatum eiusque collationis exempla ad GrosIotium, Lipatum, casa ouum eo

nisae existimo. In tanto testium numero nonnulla turbata es e non est Iin andum, ae alter altero propius ad Bongaraiana ma ac dere olet. Si p. 240, 33 Bongaratu e codice Moerpserat pellinus at paludiaua id ipsum refert vetus Lipsit, pessiores εἰ parudiatia habere fertur cuiacianus, Iae codd. para piari a para paludia . Item p. 139, 23 ape LMorti ah et Bongaesii autographon et cuiacianus apud casaubonum,aaepe iam otia abore dicuntur excerpta Groalotiana apud casa onum et cuiaeiana apud Bumannum. Quidquid id est, is odex multis nominibus nobilitatus simillimus ea Parisino 6116 et magis etiam odium Mundo. -- Eademque res est eum Mermis os alanta, qua Iaaacus Osaius ad editionema. Ibs in Laidens bibliotheca servatam adscripsit. Ea siseo ediseo aliquo odio ut Oudendorpius existimavit, sive ut equidem putara malo ex Anglico aliquo desumpta sunt, Per tinent ad id tertium genus de quo dicere instituimus.

35쪽

PRAEFATIO. Σαreliquis omnibus omiptis in hoo solo mota super se. Hoe ut ompluribus exemplis demonstrem, huio generi librorum debetur p. 22 6 integer versioulus, p. 168, verbum rectrur p. 164, 6 pronomen qui idem additamentis istorum es p. 45, 1 patre p. 141, 1 Omnem;

p. 150, 3 domo; p. 204, 24 suis Graeca optime servavit p. 84, 3 προπέρ-- 168, 33 τρωτας singula verba integra prae mitis. 16,12 et 'memem p. 34, 20 Camae p. 38 25 Pam p. 56, 10 mensum p. 56, 37cire e 'I p. 97, 11 finiri p. 163, 32 remotus; p. 147, 13 novi p. 159, 10 meienis p. 176, 21 ammissis a p. 183, 27 rete p. 183, 31 alia p. 209 Io Ferensio p. 242, 32 inlisia p. 247, 22 Paeti p. 252,

conatur.

Hi igitur libri, de quibus exposui, ad emendationem in but idonei ita necessarii esse videntur. Resiqui quorum

ingens est multitudo, novicii et a grammaticis orreoti, auctoritatem habent nullam. Nusquam enim ex antiquitato ullam leotionem servarunt quae non in semmiano aut in duorum generum vetustioribus exemplis scripta exstet. Fit tamen nonnumquam, ut feliciter oniectando vel in

uno libro novieto vel in ompluribus aliquod vitium sublatum sit, idsoquo ab eo qui singularum orrectionum auctoritates persequitur pro sabellio aut Beroaldo appellandus sit odex cortianus vel Basiliensis, id est ignotus quidam grammaticus saeculi XV, cuius haud improbabile ommentum in huno vel illum librum devenit. Hoc ut exemplis aliquot illustrem, primum laounas commemor per Divum Iulium in omnibus libris bonis et antiquis repertas unum vocabulum p. 14 37 exoidit, quod o cloerone reciperari debuit et reciperatum denique est a. 1596, verbum regnandi verum XV saeonio

ID me fortasse aliquis referat etiam p. II, 21 perferi que uerumgNe p. 62, I astere. 18 Id nunc praefero propter p. 287, 14.1M Ita enim scribi oportuit secundum onum. Ancyra num 2, 44 ubi Augustus quos inquit inistra fortuna Meripuis.

36쪽

XXX PRAEFATIO. magistri aliquot de eoniectura vel regni vel inseri su*plere maluerunt, quod utrumque in principes quoque editiones transiit. Eam lacunam quae p. 26, 19 omplura Verba absorpsit, grammaticus quidam saeculo XV tam eommode resarsit, ut in eius coniectura acquiescito uerit. Receperunt codices Perigonianus, Parisini 5809. 5811. 5814 et editiones Romanae principes. Dimollior visus hiatus p. 36, 20 explere studuerunt sex septem magistri alter altero probabilius, omnium pessime is euius commentum in Parisino 5809 Turioensi, cortiano inventum postremo in editionibus subsedit contra fa-oillima res sui in restituendo eo loco, qui p. 24, 34-36 lacuna hiabat, supersunt enim verba elapsa in Ommentariis caesarianis. Tamen non comparent nisi in Pari- sinis quattuor 5803. 5812. suppl. Lat. 140. Sorbonne 14,

in Basiliensi et Vindobonens 183, itemque cum levi varietate in margine Medice primi et in Parisino 5810, ex editionibus in Lugdunensi a. 1508. Alius quidam magister pauciora verba hae celeri quam bene atque emen- ω satis esse ratus Parisino 5805 a. 1453 scripto, et Beroaldo a. 1506 persuasit. Neque minus noviciorum librorum auctoritas eo intringitur, quod non certa et onstanti aliqua affinitate cum antiquis exemplis oniunguntur, sed diversorum exemplorum collatione contaminati modo ad hane modo ad illam librorum stirpem pertinere videntur. Sic Basiliensis eodex FI 12 et Vindobonensis 183 Vind. I. appellavit Oudendorpius qui libri inter se tam similes

sunt ut pro uno haberi possint, oeedentibus reliquis similibus, Perigoniano, Harlemensi corsendonoiano Nonniano, Lindenbrogiano, Ferrariensi, ratistaviensibus duobus q), Parisinis 5812. suppia Lat. 140. Sorb. 914. tribus-2M Perigontanus codex notis marginalibus oppletus a. 1545 Roma Vesaliam delatus est, tum a Guil. oomsi ad Iacobum Perletonium, postremo in Leidensem bibliothecam pervenit. Usi sunt Bumannus et oudondorpius. - Perigonianus co de ad Romanam editionem Io Andreae proximo accedit, ita editioni principi Venetae nullus similior est Harlemensi in bibl.

37쪽

PRAEFATIO. XXXI quo editionibus prinoipibus plerumque eum tertio genere laetunt, quod supra Par. 6116. Med. isto emoere dixi, ut eum p. 207, 1 maiora e tristiora; p. 208, 344wbvspe caro p. 214, 16 e apud Culi emam scriptum habent; p. 229, 21 M-ιem p. 236, 26 ad μιε oralitalam usque omittunt. Iidem tamen libri quod p. 217, 27 Desio-riis suae p. 238, 11 adverso rumore p. 243, 2 quid sibi habent; quod p. 248, 34 istra urbem omittunt; p. 117, 24 praecipuun m p. 40, 1 in servo addunt, ad se-oundum librorum genus, cuius sunt Medioeus I, ornacensis etc. orrecti sunt, non aequaliter quidem omnes, aedis lors serebat modo plures modo pauciores, tum rarius tum rebrius.

Plane eadem res de his quinque oodicibus inolliano, Fouoaultiano et Friburgensi, tum de cortiano et Vindobonensi 2 Ddicenda est, nisi quod aliis locis et ab aliis

pubi quem Phil. Rullaeus et Franc. 0udendorpius Graevii Bur- mannique gratia contulerunt sub finem Divi Iulii deest tota pagina. - Orsendoncensis collegii itemque Alvari Nonnii medie codicibus usus est Theodorus Pulmannus a. 1574. Frid. inde rogius codicis nescio cuius specimina casau- bono donavit a. 1596. - Librum errariensem i. e. qui fuerat olim Io B t. Panaeti errariensis, Torrentius a. 1578eonsuluit. - ratistaviensium librorum in bibl. Relidigeriana positorum c. E chr. Schneide in programmate a. 181 excerptas quasdam lectiones edidit, sed nescio cur tam sinistro consilio usus tantum eas quas nemodum in aliis libris obser

vasset.

21 Fred. inelli Itali librum a. 1569ibertus Gitanius

Venetiis contulit elua collationis rarissima specimina orrentius dedit, paulo plura Ioannes Sehesserus in iscellaneis observationibus . IX p. 328 sqq. - codicis euiusdam Romae a. 1444 scripti, qui Nic. Ios Foucaulti l 1721 fuit, exa 173 bibliothecae senatus Lipsiensis Rep. I. fol. s. est, non indiligentem collationem Baumgarte Crustus repeti iussit I. p. XV. - Friburgensem codicem eum dico, quem olim signo P. 60 distinctum aenilis manus Ios. .... mg. 23 Nov. 1818 in Θω prorsua manu gaee duodecimi scriptum persuadere voluit, tum Iosephus Lassber Μoguntiae emit, postea anno cirester 1830, a Golbsir notice sur Sueton p. 11 Io Leon. Bus eleberrimus theologus suo sibi aere compararit et test

38쪽

HXII PRAEFATIO. magistris Oorreeti sunt. Interdum eum Meunio, nonnumquam oum tertio librorum genere ita oonsentiunt, ut

ex utroque obnstat esse debeant. Verba iseisin p. 68, 27 a tin Manu p. 163, 28 omissam Coruli p. 199, 2 otin provinciis p. 246, 9 additum p. 237, 5 natam seeundum genus produnt; missa p. 11, 21 persere Me retrumque; p. 20, 21 uisenis ac raderetur p. 48 8 delictorum; p. 62, 15 Mere p. 1M, o Amineisum cama rem e

empla sint oum tertio genere amnitatis. suis Postquam exemplorum et formulis et ea amo seriptorum mentionem fecimus non nimium te em pauois om- memoranda sunt Exeorpta quaedam e caesaribus laeta: videntur enim vel hae ad eritieen laetitandam aliouod momenium conferre posse, tantoque maius quanto antiquiora sunt. Eius igitur generis tria exempla novi,

Lipsiense a Theod. oebi in Sohnoido in Philologo I

p. 636 sqq. descriptum, Parisina duo a me a. 1855 inspecta. Et Lipsiensis quidem eodex, senatorius illo Rep. I. 4. 48 saeoulo XIV seriptus et initio mutilus, eadem Excerpta continet, quae in Parisinorum alterono. 8818 saeo. I. integra et emendat soripta reperiuntur. Initium ho est Eae Libris Suemni Tranquilli aevi a Caesarum Iulius Caesar quesis ad uesades hispa- Martim cum venisse visa apud herculis elo p. 5, M. sequuntur ex omnium caesarum vitis, praeter claudii

mento a. 1846 Friburgens bibliotheoae legavit Eum codicem Thoodori ors benivolentia ad me misinu examinavi et reliquia sui generis paulo meliorem eas deprehendi. Seriptus eat charactere Romano, vi imperitos actis fallat,saeo. V. - cortlanus codex uno tollo mutilatus, in quo aeriptae erant p. 230, 2 - 242 8, etorum picturis numismatisque eleganter ornatus vincitem --. XV serimus an noli dubitare. Tales multos Parialis vidi. Fuerat laser contulitque ad exemplum Oenevense a. 1611 Gottilebaorite, uiua labore et Ernosti et Oudendorpius usi sunt. Quo delatus sit et eodex et collatio, ignoro. - Vindobonensem 2, ut Oude dorylus appellavit 184 ut bibliotheoarii visumterunt, saeo. XVI ineunte scriptum, contulit oudendorpi gratia an sinete --bulavimus medicus ad axemplum Iunckerianum a. 1722.

39쪽

PRAEFATIO. XXXIII Galba Othonis, narratiunculae quaedam diotorum velisotὸrum memorabilium. Postremo adduntur de Traiano et Ioviano pauo versiouli ex orosio Dd acripti co- die suetoniano usus est is qui hoc storilegium ompilavit antiquissimo, qui plerumque oum Memmiano et virtutibus et vitiis onspirabat, verum nonnumquam integrior illo fuisse videtur si quod legitur in hae epitomo turpius pereo pro turpiter p. 195, 38, id odioi

nondum laeunos debetur fortasse oliam omissum quo p. 72, 18 nondum interpolato. - Alter codex Parisinus, Nouo-Dame M insoriptus et a multis inspectus,saeo. XIII consoriptus os multorumque iam poetarum quam oratorum Latinorum modo continua capita modo deoerptos flosculos continet. Ao suetoniana compilatio mullo uberior quidem est superiore, sed haud aeque eleganter tacta, cum nunc pleni instar apographi esse possit, uno multarum paginarum, ut p. 3-18 38-46;Τ-97 118-124 155-162 167-173 nulla aut vix tenuia quaedam Vestigia reliquerit. Adhthuit soriptoreodidem in XII libros distribulum et Modico primi simiulimum, ut hae exempla demonstrant: p. 5, 27 28 con- euaperunt o potiundi; 30 10 mirabilem 75, 35 elogiιentiae 195, 26 coram se. Illud quoque non indignum memoria duco, hae utraque exterpla pro integro suetonio had manus scriptoribus duobus mediae aetatis φι-22 Praeter Anetonium et rosium non video cur plures libros is scriptor adhibuisse dicatur, neque ulla ea causa urguetonii exemplum statuas ei ad manum suisse miro quodammodo concinnatum, quo et ipso orosius usus sit. Quaeeumque a Tranquillo aliena sunt, rosio debentur. Maximum sit 183, 2 retibus aureis quae funibus purpureis vel coccineis trahebantur, ubi Orosiana retibus aureis quas purpureis fu- Guo eaetrastebantur necessario substituenda fuerunt, quod insuetoniano exemplo oorrupte eat auram seriptum exstabat. Se enim Memmianus. Item p. 22 6 versiculum integrum ignorat eum Memmimo. 23 ceterum non nego orosio quoque auetore Sares riensem Suetonti verba afferre ut 8, 18 et 19. Semel neque sine inuone per se nominatim appellavit Suetonium,

40쪽

XXXIV PRAEFATIO. MDγ--ατοι luisse, et illa quidem Ioanni saresberiensi, qui Polioratioum suum a. 1161 soripsit, haec incentio Bellovacensi, qui a. 1244 speeulum suum historiala

absolvit Lot in libris VI- dimidiam fore partem illo-

tropius, Postremo Ioe oommemorandi sunt ii soriptores, quia Nais Romano imperio nondum everso suetonianum opus legerunt atque indo tamquam ex eopioso flumine anales suos dorivaverunt. ui cum multo antiquiores sint omnibus libris superstitibus, dubiis ieetioribus nonnumquam sua auotoritate magnum pondus onferre possunt, Eutropium dioo, Violorem, orosium tardum. Id ut aliquot exemplis demonstrem Eutropius leotionem duodecim p. 237, 18 oonfirmat per aliquot saecula vitii typographio gratia ab editoribus spretam, verborum ordinem p. 241 10 -- gessit quamis vindioat p. 12, 1 Vaticano odio lacunam explenti patrocinatur Aurelius Victor p. 238 6 virum reois omitti docet et p. 95, 38 vetustis Excerptis pereo praebentibus ealoulum adiicit Orosius Ooabulum omnium p. 109, 9 aliena manu ineuioatum esse docet Lydus in suo exemplo p. 56, 37 circore lectum esse prodit eua 'dam leotiones ex his soriptoribus vel nulla suetonian rum Istrorum uotoritate accedente videbantur recipiendo Fortuna Galba scribens , 4; et mirabere redo mecum enumeratos 8, 18 exu dein pa Suetonium, Q. Curtium, Cornelium Tacitum, T. Livium, serenum e Tranquillum Do Vineantio quaerere operae non fuit.