장음표시 사용
81쪽
OR PHILIPPICA II, e. 13. ral. 32
pulum Rotnanum semper appellat, cur M. Brutus reserente elegibus est solutus, si ab urbe plus quam decem dies afuisset cur ludi Apollinares incredibili M. Bruti honore celebrati cur provinciae Bruto et Cassio datae cur quaestores additi cur le- gatorum numerus auctus Atqui haec acta per te; non igitur homicidas Sequitur ut liberatores tuo iudicio, quando quidem teritum nihil potest esse. Quid est num conturbo te non enim Mfortasse satis quae diiunctius dicuntur intellegis. Sed tamen haec
summa est conclusionis meae quoniam scelere a te liberati sunt,
i' ab eodem amplissimis praemiis dignissimos iudicatos. Itaque
iam retexo rationem meam. Scribam ad illos ut, si qui sorte quod a te mihi obiectum est quaerent sitne verum, nectui negent; etenim vereor ne aut celatum me illis ipsis non honestum, aut invitatum refugisse mihi sit turpissimum Quae enim res umi quam pro sanete Iuppiter non modo in hac urbe, sed in omni lius terris est gesta maior quae gloriosior quae commendatior
4 prosinoiso, Creta und Cyrene, niehi Macedonia ad Syria denu .esis hier on den Provinge die Rede. die si aus den Antras de Antonius erviaten haben s. Eini. ε 46. qua tores addita Daraus is haum Z seMiessen, das Caesar ei der stiminuas uber die Provinaeuirini. 45 aue die Quaestoren
13. Metim me s. Plut Brut. 12.16. mmmandatior besse anem
82쪽
hominum memoriae sempitemae In huius me tu consilii societatem tamqum in equum Troianum cum principibus includis 'sa Non recuso ago etiam gratias quoquo animo sacis. Tanta enim res est, ut invidiam istam, quam tu in me vis concitare, cum laude non comparem. Quid enim beatius illis, quos tu expulsos a te praedicas et relegatos qui locus est aut tam desertus aut tam inhumanus, qui illos, cum accesserint, non adfari atque adpetere videatur qui homines tam agrestes, qui se, cum eos adspexerint, non maximum cepisse vitae fructum putent quae vero tam immemor posteritas, quae tam ingratae litterae repe- 'rientur, quae eorum gloriam non immortalitatis memoria prose-34 quantur' u vero abscribe me talem in numerum. 14. Sed
unam rem Vereor ne non probes. Si enim fuissem, non solum
regem, sed etiam regnum de re publica sustulissem, et, si meus stilus isse litisset, ut dicitur, mihi crede, non solum unum actum, ibsed totam sabulam consecissem. Quamquam si inierfici Caesarem voluisse crimen est, vide, quaeso, Antoni, quid tibi futurum sit, quom et Narbone hoc consilium cum rebonio cepisse notissimum est, et ob eius consilii societatem, cum interficeretur Caesar, tum te a Trebonio vidimus sevocari. Ego autem-vide quam 20 tecum agam non inimice - , quod bene cogitasti aliquando, laudo;
quod non indicasti, gratias ago quod non secisti, ignosco virum 35 res illa quaerebat. Nuodsi te in iudicium quis adducat ursuΡει-
I. in manua uneultivieri'. 13. fuissem in e numero.
ditatur ut aiunn, temorat. Sat. II, 1, 39 sed his stilus haud soloe
ustro quemquam animantem et me saluti otiatodiet enata vina tectu8.
83쪽
que illud Cassianum, cui bono fuerit, Vide, quaeso, ne haereas.
uuamquam illud fuit, ut dicebas quidem, omnibus bono, qui ser
vire nolebant, tibi tamen praecipue, qui non modo non servis, sed etiam regnas, qui maximo te are alieno ad aedem pis libe- ravisti, qui per easdein tabulas innumerabilem pecuniam dissipavisti, ad quem e domo Caesaris tam multa delata sunt, cuius domi quaestuosissima est falsorum commentariorum et chirographorum officina, agrorum, oppidoinim, immunitatium, vectigalium flagitiosissimae nundinae Etenim quae res egestati et aeri alieno 3610 tuo praster mortem Caesaris subvenire potuisset Nescio quid conturbatus esse videris num quid sublimes ne ad te hoc crimen pertinere videatur Libero te metu nemo credet umquam non est tuum de re publica bene mereri habet istius pulcherrimi facti clarissimos viros res publica auctores: ego te tantum gaudere 15 dico secisse non arguo. Respondi maximis criminibus nunc etiam reliquis respondendum est.
15. Castra mihi Pompei atque illud omne tempus obiecisti. 37
Ju quidem tempore si, ut dixi, meum consilium auctoritasque valuisset, tu hodie egeres, nos liberi essemus, res publiea non tot 20 duces et exercitus amisisset Fateor enim me, cum ea quae acci- iterunt providerem futura, tanta in maestitia fuisse quanta ceteri
84쪽
optimi cives, si idem providissent, ruissent. Dolebam, dolebam,
patres conscripti, rem putilicam vestris quondam meisque consiliis consereatam brevi tempore esse perituram. Nec vero eram tam indoctus ignarusque rerum, ut frangerer animo propter vitae cupiditatem, quae me manens conficeret angoribus, dimissa mo olestiis omnibus liberaret. Illos ego praestantissimos viros, lumina rei publicae, vivere volebam, in consulares, tot praetorios, tot Iionestissimos senatores, Omnem praeterea orem nobilitatis a riuventutis, tum optimorum civium exercitus qui si viverent,
quamvis iniqua condicione pacis - mihi enim omnis pax cum li, civibus bello civili utilior videbatur- rem publicam liodie tene-38 remus. Quae sententia si valuisset, ae non ei maxime mihi, quο-rum ego vitae consulebam, spe victoriae elati obstitissent, ut alia omittam, tu certe numquam in hoc ordine, vel potius numquam in hac urbe mansisses. At ver Cn. Pompei voluntatem a me ibalienabat oratio mea. Dcisse quemquam plus dilexit cum ullo aut sermones aut consilia contulit saepius quod quidem erat magnum, de summa re publica dissentientes in eadem consuetudine amicitiae permanere. Ego quid ille, et contra ille, quid ego sentirem et spectarem, videbat. Ego incolumitati civium pri 20mum, ut postea dignitati possemus, ille praesenti dignitati potius consulebat. Quod autem habebat uterque quid sequeretur, idcirco
Parte liberali verseinde an belthnen verhasst gemaehi habe. Die Foem des inmurti is dure soro
85쪽
OR PHILIPPICA II, e. o. 16 339-41.
tolerabilior erat nostra dissensio. Quid vero ille singularis vir crastpaene divinus de me senseris sciunt qui eum de Pharsalia fuga
Papirum persecuti sunt. Numquam ab eo mentio de me nisi honorifica, nisi plena amicissimi desiderii, cum me vidisse plus sa- teretur, se speravisse meliora. Et eius viri nomine me insectari audes, cuius me amicum, te sectorem esse lateare 16. Sed omittatur bellum illud, in quo tu nimium felix fuisti. Ne de ioeis quidem respondebo, quibus me in castris usum esse dixisti. Erant quidem illa castra plena curae, verumtamen homines, quamvis ini turbidis rebus sint, tamen, si modo homines sunt, interdum animis relaxantur. Quod autem idem maestitiam meam 'prehendit, idem iocum, magno argumento est me in utroque fuisse moderatum.
Hereditatem mihi negasti venire. Utinam hoc tuum verum 40 ab crimen esset plures amici mei et necessarii viverent. Sed qui istuc tibi venit in mentem ego enim amplius sestertium ducentiens acceptum hereditatibus rettuli. Quamquam in hoc genere lateor eliciorem esse te. Me nemo nisi amicus secit heredem, ut cum illo commodo, si quod erat, animi quidam dolor iungeretur: 20 te is, quem tu vidisti numquam L. Rubrius Casinas. Et quidem 41 vide, quam te amarit is, qui albus aterne fuerit ignoras. Fratris silium praeteriit, Q. Fufii, honestissimi equitis Romani suique
et Pharsalis. Disse Forin ivgI. Φαρσάλιος haben die andschr. ano Phil. 14, 23, de divinat. I, 68.
piso. nee eis utrum aio stati amator homo.
86쪽
amicissimi, quem palam heredem semper factitarat, ne nominat quidem te, quem numquam viderat aut certe numquam salutaverat, fecit heredem Velim mihi dicas, nisi molestum est, L. Turgetius qua acie fuerit, qua statura, quo municipio, qua tribu.
Nihil scio' inquies nazsi quae praedia habuerit Ogitur fratrem
exheredans te faciebat heredem. In multas praeterea pecunias alienissimorum hominum vi eiectis veris heredibus, tamquam heres esset, invasit. Quamquam hoc maxime admiratus sum, mentionem te hereditatum ausum esse sacere, cum ipse hereditatem patris non adisses. 1042 17. Haec ut colligeres, homo amentissime, tot dies in aliena villa declamasti quamquam tu quidem, ut in familiarissimi dictitant, vini exalandi, non ingenii exercendi causa declamas. At vero adhibes ioci causa magistrum, suffragio tuo et compotorum tuorum rhetorem, cui concessisti ut in te quae vellet diceret, sessum bomnino hominem, sed materia facilis est in te et in tuos dicta dicere. Vide autem quid intersit inter te et avum tuum. Ille sen-43 sim dicebat, quod causae prodesset, tu cursim dicis aliena. At quanta merces rhetori data est Audite, audite, patres eonseripsi,1 palam p. il 48. Ulpianus in Dig. 28, 1, 2 hreedea palam, ita in exaudiri possint, d. i. das die Zeuge thre 'amen deuilio horeu
10. non Misaea Manutius erriari:
87쪽
et cognoscite rei publicae vulnera. Duo milia iugerum campi Leontini Sex. Clodio rhetori adsignasti et quidem immunia, ut populi Romani tanta mercede nihil sapere disceres. Num etiam hoc homo audacissime, ex Caesaris commentariis Sed dicam alio loco et de Leontino agro et de Campano, quos iste agros ereptos rei publicae turpissimis possessoribus inquinavit. Iam enim, quoniam criminibus eius satis respondi, de ipso emendatore et correctore nostro quaedam dicenda sunt. Nec enim omnia effundam, ut, si saepius decertandum sit, ut erit, Semper novus 10 veniam, quam facultatem mihi multitudo istius vitiorum pee torumque largitur. 18. Visne igitur te inspiciamus a puero ' Sic opinor a 44 principio ordiamur Tenesne memoria praetextatum te decoxisse Patris, inquies, ista culpa est. Concedo; etenim est pietatis plena a defensio. Illud tamen audaciae tuae, quod sedissi in quattuordecim ordinibus, cum esset lege Roscia decoctoribus certus locus, quamvis quis fortunae vitio, non suo decoxisset Sumpsisti virilem, quam statim muliebrem togam reddidisti. rimo vulgare scortum certa flagitii merces nec ea parva sed cito Curio intera venit, qui te a meretricio quaestu abduxit et, tamquam stolam dedisset, in matrimonio stabili et certo conlocavit. Nemo um 45 quam puer emptus libidinis causa tam fuit in domini potestate
88쪽
M . MiasPICA II, e. 8. 1s fi 45 8. quam tu in Curionis. Quotiens te pater eius domu sua eiecit quotiens custodes posuit, ne limen intrares cum tu tamen nocte socia, hortante libidine cogente mercede per tegulas demitterere. Quae flagitia domus illa diutius ferre non potuit Scisne me de rebus mihi notissimis dicere Recordare tempus illud, cum pater Curio maerens iacebat in lecto, filius se ad pedes meos prosternens, Iacrimans te mihi commendabat: rabat ut se contra suum patrem, si sestertium sexagiens peteret, defenderem; tantum enim se pro te intercessisse dicebat ipse autem amore ardens confirmabat, quod desiderium tui discidii ferre non posset, se in '46 exsilium iturum. Quo tempore ego quanta mala norentissimae familiae sedari vel potius sustulit atri persuasi ut aes alienum filii dissolveret, redimeret adulescentem summa spe et animi in ingenii prasditum rei familiaris facultatibus eumque non modo tua familiaritate sed etiam congressione patrio iure et potestate ioprohiberet. Haec tu cum per me acta meminisses, nisi illis, quos videmus, gladiis consideres, maledictis me provocare ausus esse. 47 1s. Sed iam stupra et flagitia omittamus sunt quaedam, quae honeste non possum dicere, tu autem eo liberior, quod ea in te admisisti, quae a verecundo inimico audire non posses. Sed resse quum vitae cursum videte, quem quidem celeriter perstringam. Ad haec enim, quae in civili bello, in maximis rei publicae miseriis fecit, et ad ea, quae cotidie dicit, sestinat animus. Quae peto ut, quamquam multo notiora vobis quam mihi sunt, tamen, ut facilis, attente audiatis debet enim talibus in rebus excitare ani 25
mos non cognitio solum rerum, sed etiam recordatio etsi incidamus, opinor, media, ne nimis sero ad extrema Veniamus.
48 Intimus erat in tribunatu Clodio, qui sua erga me beneficia
89쪽
eommemorat eis omnium incendiorum lax, cuius etiam domi iam tum quiddam molitus est Quid dicam ipse optime intellegit. Inde iter Alexandream contra euatus auctoritatem, contra rempublicam et religiones sed habebat ducem Gabinium, quicum quidvis rectissime facere posset. Qui tum inde reditus aut qualis prius in ultimam Galliam ex Aegypto quam domum. Quae autem domus suam enim quisque domum tum obtinebat, nec erat usquam tua. Domum dico quid orat in terris, ubi in tu pedem poneres praeter unum Misenum, quod cum sociis tamquam Sini saponem tenebas 20. Venisti e Gallia ad quaesturam petendam. 49 Aude dicere te prius ad parentem tuam venisse quam ad me. A ceperam iam ante Caesaris litteras, ut mihi satis fieri paterer a te itaque ne loqui quidem sum te passus de gratia. Ostea sum cultus a te, tu a me adimus in petitione quaesturae. Quo quidemi tempore P. Clodium adprobante populo Romano in foro es cona-
90쪽
84 R. PHILIPPICA II, e. 20. 21.4 49-bi. tus Occidere cumque eam rem tua sponis conarere, non impulsu meo, tamen ita praedicabas, te non existimare, nisi illum interfecisses, umquam mihi pro tuis in me iniuriis satis esse facturum. In quo demiror, cur Milonem impulsu meo rem illam egisse di- eas, cum te ultro mihi idem illud deserentem numquam sim ad βhoriatus quamquam, si in eo perseverares, ad tuam gloriam rem 30 illam resem malebam quam ad meam gratiam. Quaestor es factus deinde continuo sine senatus considio, sine sorte, sine lege ad Caesarem cucurristi id enim unum in terris egestatis, aeris alieni, nequitiae perditis vitae rationibus perfugium esse ducebas. 'Ibi te cum illius largitionibus et tuis rapinis explevisses, si hoc est explere, quod statim effundas deuorare, advolasti egens ad tribunatum, ut in eo magistratu, si posses, viri tui similis esses. 21. Accipite nunc, quaeso, non ea, quae ipse in se atque in domesticum decus impure et intemperanter, sed quae in nos sor i. tunasque nostras, id est in universam rem publicam, impie ac nefarie secerit ab huius enim scelere omnium malorum principium 51 natum reperietis. Nam cum L. Lentulo C. Marcello consulibus Kalendis Ianuariis labentem et prope cadentem rem publicam fulcire cuperetis, ipsique C. Caesari, si sana mente esset, consulere 20 velletis, tum iste venditum atque emancipatum tribunatum consiliis vestris opposuit cervicesque suas ei subiecit securi, qua multi minoribus in peccatis occideruntio te, M. Antoni, id decrevit senatu et quidem incolumis, nondum in luminibus exstinctis, quod in hostem togatum decerni est solitum more a 2