Ciceros erste und zweite philippische rede

61쪽

Manlium arcum vocari licet, sic tu propter unius dictatoris odium nomen dictatoris funditus sustulisti. Num te, cum haec 33 pro salute rei publicae tanta gessisses, ortunae tuae, num amplitudinis, num claritatis paenitebat Unde igitur subito tanta ista mutati, Non possum adduci ut suspicer te pecunia captum licet quod cuique libet loquatur, credere non est necesse nihil enim umquam in te sordidum, nihil humile cognovi. Quamquam solent domestici depravare nonnumquam, sed novi armitatem tuam. Atque utinam ut culpam, sic etiam suspicionem vitare po- 10 tuisses 14. Illud magis vereor, ne ignorans verum iter gloriae gloriosum putes plus te unum posse quam omnes et metui a civibus tuis. Quod si ita putas, totam ignoras viam gloriae Carum esse civem bene de re publica mereri, laudari, coli, diligi gloriosum est metui vero et in odio esse invidiosum, detestabile,

15 imbecillum, caducum Quod videmus etiam in fabula illi ipsi, 34

qui o di filia, tum m eam a ni dixerit, perniciosum fuisse Utinam, M. Antoni, avum tuum meminisses de quo tamen audisti multa ex me eaque saepissime. tutasne illum immortalitatem mereri voluisse, ut propter armorum habendorum licentiam me-20 tueretur cilla erat vita, illa secunda fortuna, libertate esse parem ceteris, principem dignitate. Itaque, ut uiittam res avi tui prο

Das Praenomen Maratim seia in

immortalitatem in immortalem gloriam, e iges Andenheu au Erden

62쪽

OR PHILIPPICA L . 4. 15. 44-36. speras, acerbissi,num eius supremum diem malim quam L. Cinnae dominatum, a quo ille crudelissime est intersectus.

33 Sed quid oratione te sectam Si enim exitus C. Caesaris

emcere non potest ut malis carus esse quam metui, nihil cuiusquam proficiet nec valebit oratio. Quem qui beatum suisse pu 5tant, miseri ipsi sunt. Beatus est nemo, qui ea lege vivit, ut non modo impune, sed etiam cum summa interfectoris gloria interfici possit. Quare necte te, quaeso, et maiores tuos respice atque ita guberna rem publicam, ut natum esse te cives tui gaudeant, sine quo nec beatus nec clarus nec tutus quisquam esse omnino ist36 potest. 15 Populi quidem Romani iudicia multa ambo habetis, quibus vos non satis moveri permoleste fero. Quid enim gladiatoribus clamores innumerabilium civium quid populi versus quid Pompei statuae plausus infiniti' quid duobus tribunis plebi, qui vobis adversantur parumne haec significant moredibiliter bconsentientem populi Romani universi voluntatem Quid Apollinarium ludorum plausus vel testimonia potius et iudicia populi Romani parum magna vobis videbantur ' O beatos illos, qui, quamquam adesse ipsis propter vim armorum non licebat, aderant tamen et in medullis populi Romani ac visceribus haeresant nisi forte 20 Attio tum plaudi et sexagesimo post anno palmam dari, non Bruto putabatis, qui ludis suis ita caruit, ut in illo apparatis-

ti natum ess te tui essea sudeant.

II, 64, 3 und L. Cassius, dem Brederdes C. Cassius, . ad Fam. 12, 2, 2.

63쪽

OR PHIUPPICA I e. 15. ε 36-38. 57simo spectaculo studium populus Romanus tribueret absenti desiderium liberatoris sui perpetuo plausu et clamore leniret. Equidem is sum, qui istos plausus, cum a populi parte civibus 37 tribuerentur, semper contempserim idemque, cum a Summis, mediis infimis, cum denique ab universis hoc idem sit, cumque ii, qui ante sequi populi consensum solebant, fugiunt, non plausum illum, sed iudicium puto. Si haec leviora vobis videntur, quae sunt gravissima, num etiam hoc contemnitis, quod sensistis, tam caram populo Romano vitam A. Hirtii fuisse Satis erat enim 10 probatum illum esse populo Romano, ut est iucundum amicis, in quo vincit omnes, carum suis, quibus est ipse carissimus tantam tamen sollicitudinem bonorum, tantum timorem in quo meminimus certe in nullo. Quid igitur hoc vos, per deos immortales, quale sit non interpretamini quid eos de vestra vita

15 cogitare non censetis, quibus eorum, quos sperant rei publicae consulturos, vita tam cara sit Cepi fructum, patres conscripti, reversionis meae, quoniam 38 et ea dixi, ut quicumque casus consecutus esset, exStaret Ou- Stantiae meae testimonium, et sum a vobis benigne ac diligenter 20 auditus. Quae potestas si mihi saepius sine meo vestroque periculo fiet, utar; si minus, quantum potero, non tam mihi me quam rei publicae reservabo. Mihi fere satis est quod vix vel ad aetatem vel ad gloriam huc si quid accesserit, non tam mihi

quam vobis reique publicae accesserit.

64쪽

1 Quonam meo fato, patres conscripti, seri dicam, ut nemo his annis viginti rei publicae fuerit hostis, qui non bellum eodem tempore mihi quoque indixeriι Nec vero necesse est quemquam a me nominari vobiscum ipsi recordamini. Mihi poenarum illi plus quam optarem dederunt te miror, Antoni, quorum actas imitere, eorum exitus non perhorrescere. Atque hoc in aliis minus mirabar; nemo enim illorum inimicus mihi sui voluntarius: omnes a me rei publicae causa lacessiti. Tu ne verbo quidem violatus, ut audacior quam Catilina, furiosior quam Clodius viderere, ultro me maledictis lacessisti tuamque a me alienationem commenda ist sonem tibi ad impios cives lare putavisti. Quid putem contemptumne me mon video nec in vita nec in gratia nec in rebus gestis nec in hac mea mediocritate ingenii, quid despicere possit

partihe ancha 15 in undis Caelio 43 em quibus nominem mihi Me

mini. - illi, die Catilinarier una P. Clodius. 5 marem, te vellem construieri p. est. quod ni Mee pate-sorum aula estis quam vellem): ala ita sinschte, mones te dagunoe in de Lage are. te, Antoni, ini. φ 57.

I. voluntarius, i. e. Sua sponte.

65쪽

Antonius. An in senatu lacissime de me detrahi posso credidit' qui ordo clarissimis civibus bene gestae rei publicae testimonium multis, mihi uni conservatae dedition decertare mecum voluit contentione dicendi Hoc quidem est beneficium. Quid enima plenius, quid uberius quam mihi et pro me et contra Antonium dicere Illud prosecto non existimavit sui similibus probari posse se esse hostem patriae, nisi mihi esset inimicus. Cui prius 3

quam de ceteris rebus respondeo, de amicitia, quam a me violatam esse criminatus est, quod ego gravissimum crimen iudico, 10 pauca dicam. 2. Contra rem suam me nescio quando Venisse questus est. An ego non venirem contra alienum pro familiari et necessario 'non venirem contra gratiam non virtutis spe, sed aetatis store collectam non venirem contra iniuriam, quam iste intercessoris ini-

15 quissimi beneficio obtinuit, non iure praetorio Sed hoc idcirco

commemoratum a te puto, ut te infimo ordini commendares,

in iudicio aliquo es helas nichi

nichi besttamen. 15. hoe contra rem tuam me Venisse. - 16. εὐ- ordini homi-

66쪽

OR PHIUPPI A II, e. 2 3. 3 3-5. cum omnes te recordarentur libertini generum et liberos tuos ne

potes Q. Fadii libertini hominis fuisse. At enim in in discipli

nam meam tradideras, nam ita dixisti , domum meam ventitaras. Ne tu, si id fecisses, melius famae, melius pudicitiae tuae consuluisses Sed neque fecisti nec, si cuperes, ubi id per 54 C. Curionem facere licuisse Auguratus petitionem mihi te cessisse dixisti. O incredibilem audaciam o impudenuam praedicandam Quo enim tempore me augurem a toto collegio expetitum Cn. Pompeius et Q. Hortensius nominaverunt me enim licebat a pluribus nominari , tu nec solvendo eras nec te ullo 10 modo nisi versa re publica fore incolumem putabas. Oteras autem eo tempore auguratum petere, cum in Italia C. Curio non esset aut tum, cum es factus, unam tribum sine Curione ferre potuisses cuius etiam familiares de vi condemnati sunt, quod 5 tui nimis studiosi fuissent. a. At beneficio sum tuo usus. Quo ibquamquam illud ipsum, quod commemoras, semper prae me tuli: malui me tibi debere confiteri quam cuiquam minus prudenti non satis gratus videri Sed quo beneficio quod me Brundisii non

epist. II, 3 103 sqq.

einen vor, aus denen dermene Augur

67쪽

- PHILIPPICA II, e. 3. 3 5. 6.

occideris Quem ipse victor, qui tibi, ut tute gloriari solebas, detulerat ex latronibus suis principatum, salvum esse Voluisset, in Italiam ire iussisset, eum tu occideres Fac potuisse. Quod est aliud patres conscripti, beneficium latronum, nisi ut commemo-5 rare possint iis se dedisse vitam, quibus non ademerint' Quod si esset beneficium, numquam qui illum interfecerunt, a quo erant conservati, quos tu clarissimos viros soles appellare, laniam essent gloriam consecuti. Quale autem beneficium est, quod te abstinueris nefario scelere Qua in re non tam iucundum mihil videri debuit non interfectum m a te, quam miserum te id impune facere potuisse. Sed sit beneficium, quando quidem maius 6 accipi a latrone nullum potuit in quo potes me dicere ingratum 'An de interitu rei publicae queri non debui, ne in te ingratus Viderer is in illa querella, misera quidem et luctuosa, sed mihi 15 pro hoc gradu, in quo me senatus populusque Romanus collocavit, necessaria, quid est dictum a me cum contumelia quid non moderate quid non amice Quod quidem cuius temperantiae fuit, de M. Antoni querentem abstinere maledictis, praesertim cum tu reliquias rei publicae dissipavisses, cum domi tuae 20 turpissimo mercatu omnia essent venalia, cum leges eas, quae numquam promulgatae essent, et de te et a te laias confiterere,

und Cassius und andere υραννοκτονοι tressen die Caesar nach

68쪽

OR PhILIPPICA II, e. 8 4 φ 6. cum auspicia augur, intercessionem consul sustulisses, cum esses laedissime stipatus armatis, cum omnes impuritates impudica in et domo cotidie susciperes in lustrisque consectus. At ego, tamquam mihi cum M. Crasso contenti esset, quocum multae et magnae fuerunt, non cum uno gladiatore nequissimo, de re pu o

blica graviter querens de homine nihil dixi. Itaque hodie perfi

ciam ut intellegat, quantum a me beneficium tum acceperit. 4. At etiam litteras, quas me sibi misisse diceret, recitavit homo et humanitatis expers et vitae communis ignarus. Quis enim umquam, qui paulum modo bonorum consuetudinem nos 10set, litteras ad se ab amico missas offensione aliqua interposita in medium protulit palamque recitavit Quid est aliud tollere ex vita vitae societatem, tollere amicorum conloquia absentium uuam multa ioca solent esse in epistulis, quae prolata si sint, inepta videantur quam multa seria, neque tamen ullo modo 15

des Hauses.

69쪽

divulganda Si hoc inhumanitatis stultitiam incredibilem videte. 80uid habes quod mihi opponas, homo diserte, ut Tironi et Hu

stelae iam esse videris' qui cum hoc ipso tempore stent cum gladiis in conspectu senatus, ego quoque te disertum putabo, si ostenderis, quo modo sis eos inter sicarios defensurus - sed quid opponas tandem, si negem me umquam ad te istas litteras misisse Quo me teste convincas an chirograph, in quo habes scientiam quaestuosam. Qui possis sunt enim librarii manu. Iam invideo magistro tuo, qui te tanta mercede, quantam iam 10 proferam, nihil sapere doceat. Quid enim est minus non dico soratoris, sed hominis, quam id bicere adversario, quod ille si verbo negarit, longius progredi non possit qui obiecerit' At ego non nego, teque in isto ipso convinco non inhumanitatis solum, sed euam amentiae. Quod enim verbum in istis litteris est noni plenum humanitatis, officii, benevolentiae omne autem crimen tuum est, quod de te in his litteris non male existimem, quod

an Lehensari'. 2. Tyroni et maestae, Banden-

stare de Antonius Phil. 13, ε 3

a. atent eum gladiis s. ma 112.5 intre aisarios. i. e. in iudicio inter sicarios s. Eies. Tur P. . Rose. - m. 69. I. an hirogra o liber an s.

nius ad me re post de restistitione Ser. Clodii quam honori te. quod ad me et nee, em saltis taureis og-

70쪽

64 OR PHILIPPICA II, e. 4. 5. - 11. scribebam tamquam ad civem, tamquam ad bonum virum, non tamquam ad sceleratum et latronem. At ego tuas litteras, etsi iure poteram a te lacessitus, tamen non proferam, quibus petis' tibi per me liceat quendam de exsilio reducere, adiurasque id te invit me non esse lacturum: idque a me impetrasti. Quid enim ome interponerem audaciae tuae, quam neque auctoritas huius o

dinis neque existimatio populi Romani neque leges ullae possent 10 coercere Verum tamen quid erat quod me rogares, si erat is, de quo rogabas, Caesaris lege reductus Sed videlicet meam gratiam voluit esse, in quo ne ipsius quidem ulla esse poterat 10 lege lata. 5. Sed cum mihi, patres conscripti, et pro me aliquid et in

M. Antonium multa dicenda sint, alterum peto a vobis ut me prome dicentem benigne, alterum ipse efficiam ut contra illum cum dicam, attente audiatis. Simul illud oro, si meam cum in omni 15 vita, tum in dicendo moderationem modestiamque cognostis, ne me hodie, cum sit, ut provocavit, respondero, oblitum esse putetis mei. Non tractabo ut consulem ne ille quidem me ut consularem. Hi ille nullo modo consul, vel quod ita vivit vesquod ita rem publicam gerit vel quod ita factus est: ego sine ulla 2011 controversia consularis. Ut igitur intellegeretis, isalem ipse se consulem profiteretur, obiecit mihi consulatum meum. Qui consulatus verbo meus, patres conscipsi, re vester fuit. Quid enim

ego constitui, quid gessi, quid egi nisi ex huius ordinis consilio,

auctoritate sententia Haec tu homo sapiens, non solum elo 25quens, apud eos, quorum consili sapientiaque gesta sunt, ausus es vituperare uis autem meum consulatum praeter te Publiumque Clodium, qui vituperaret, inventus est Cuius quidem tibi satum, sicut C. Curioni, manet, quoniam id domus tuae est, quod