장음표시 사용
91쪽
iorum. Et tu apud patres conscriptos contra me dicere ausus es, cum abi' ordine ego conservator essem, tu hostis rei publicae iudicatus Comihemoratio illius tui sceleris intermissa est, non memoria deleta. Dum genus hominum, dum populi Romani nomen exstabit - quod quidem erit, si per te licebit, sempite num- tua illa pestifera intercessio nominabitur. Quid cupideis a genatu, quid temere fiebat, cum tu unus adulescens universum ' ordinem decernere de salute rei publicae prohibuisti, neque semel, sed saepius, neque tu tecum de senatus auctoritate agi pasi sus e. Quid autem agebatur, nisi ne deleri et everti rem publicam funditus velles Cum te neque principes civitatis rogando neque maiores natu monendo neque irequens senatus agendo de vendit atque addici sententia movere potuisset, tum illud multis rebus ante tentatis necessario tibi vulnus inflictum est, quod 15 paucis ante te, quorum incolumis fuit nemo tum contra te dedit. arma hic ordo consulibus reliquisque imperiis et potestatibus: quae non effugisses, nisi te ad arma Caesaris contulisses. 22 Tu, 58 tu, inquam, M. Antoni, princeps C. Caesari omnia perturbare
eupienti causam belli contra patriam inserendi dedisti. Quid enim 20 aliud ille dicebat quam causam sui dementissimi consilii et laeti
adferebat, nisi quod intercessio neglecta, ius tribunicium sublatum, circumscriptus a senatu esset Antonius ' Omitto quam haec salsa.
die eivetiseu Gritude, die dori gestend
92쪽
86 R. HIUPPI AE e. 22. 3. ε 3-56. quam levia, praesertim cum omnino nulla causa iusta cuiqvim esse possit contra patriam arma rapiendi. Sed nihil de Caesare: tibi certe confitendum est causam perniciosissimi belli persona 54 tua constitisse. o miserum te, si haec intellegis, miseriorem, si
non intellegis, hoc litteris mandari, fio memoriae prodi, huius
ne posteritatem quidem omnium saeculorum umquam imm morem fore, consules ex Italia expulsos cumque iis Cn. Pompeium, quod imperii populi Romani decus ac lumen fuit, omnes consulares, qui per valetudinem exsequi cladem illam fugamque pinuissent, praetores, praetorios, tribunos plebi, magnam partem stsenatus, omnem subolem iuventutis, unoque verbo rem publicam
55 expulsam atque exterminatam suis sedibus Ut igitur in sem iubas est causa arborum et stirpium, sic huius luctuosissimi bini semen tu fuisti. Doletis tres exercitus populi Romani interfectos: interfecit Antonius. Desideratis clarissimos cives eos quoque Ionobis eripuit Antonius. Auctoritas huius ordinis adflicta est: adflixit Antonius. Omnia denique, quae postea vidimus, quio autem mali non vidimus - si recte ratiocinabimur, uni accepta reseremus Antonio in Helena Troianis, sic iste huic rei publicae causa pestis atque exitii suit. Reliquae partes tribunatus prin astripli similes omnia perfecit, quae senatus salva re publica ne fieri possent providerat Cuius tamen scelus in scelere cognoscite. 56 23. Restituebat multos calamitosos in iis patrui nulla mentio. Si severus, cur non in omnes si misericors, cur non in suos Sed omitto ceteros Licinium Denticulum, de alea condemnatum 25
93쪽
conlusorem suum, restituit, quasi vero ludere cum condemnato
non liueret, sed ut quod in alea perdiderat, beneficio legis dissolveret uuam auulisti rationem populo Romano cur eum restitui oporteret Absentem credo in reos relatum, rem indicia causa iudicatam, nullum fuisse de alea lege iudicium, vi oppressum et armis, postremo, quod de patruo tu dicebatur, pecunia iudicium esse corruptum. Nihil horum. Ἀ vir bonus et re publiea dignus. Nihil id quidem ad rem, ego tamen, quoniam condemnatum esse pro nihilo est, ita ignoscerem. Hominem Om-1 nium nequissimum, qui non dubitaret vel in foro alea ludere, lege, quae est de alem, condemnatum qui in integrum restituit, is non apertissime studium suum ipse profitetur an eodem vero ετ tribunatu cum Caesar in Bispaniam proficiscens huic conculcandam Italiam tradidisset, quae fuit eius peragratio itinerum, lustra- 1 tio municipiorum Scio me in rebus celebratissimis omnium se
mone versari eaque, quae dico dicturusque sum, nouora esse omnibus, qui in Italiarium suerunt, quam mihi, qui non fui: -- tabo tamen singulas res, etsi nullo modo poterit oratio mea satis
94쪽
88 R. PHILIPPICA II o. 23. 24 6 5 -60. Iacere vestrae scientiae. Etenim quod umquam in terris tantum
flagitium exstitisse auditum est tantam turpitudinem' tantum 58 dedecus' 4. Vehebatur in essedo tribunus pl. lictores laureati
antecedebant, inter quos aperta lectica minia portabatur, quam ex Oppidis municipales homines honesti, obviam necessario prode βuntes, non noto illo et mimico nomine, sed Volumniam consalutabant Sequebatur reda cum lenonibus, comites nequissimi: reiecta mater amicam impuri filii tamquam nurum sequebatur. οmiserae mulieris secunditatem calamitosam Horum flagitiorum iste vestigiis omnia municipia, praefecturas, colonias, totam de i
nique Italiam impressit 5 Reliquorum actorum eius, patres conscripti, difficilis est
sane reprehensio et lubrica Versatus in bello est saturavit se sanguine dissimillimorum sui civium selix fuit, si potest ulla in scelere esse elicitas. Sed quoniam veteranis cautum esse volu i mus, quamquam dissimilis est militum causa et tua illi secuti Sunt, tu quaesisti ducem - tamen, ne apud illos me in invidiam voces, nihil de genere belli dicam. Victor e Thessalia Brundisium cum legionibus revertisti. Ibi me non occidisti Magnum beneficium, potuisse enim lateor quamquam nemo erat eorum, qui 2ο60 tum tecum fuerunt, qui mihi non censeret parci Oportere Tanta est enim caritas patriae, ut vestris etiam legionibus sanctus essem, quod eam a me servatam esse meminissent. Sed fac id te dedisse mihi, quod non ademisti, meque a te habere vitam, quia non a te sit erepta licuitne mihi per tuas contumelias hoc tuum bene ab
95쪽
ficium sic tueri, ut tuebar, praesertim cum te haec auditurum videres 25. Venisti Brundisium, in sinum quidem et in complexum 61 tuae mimulae. Quid est num mentior Quam miserum est id negare non posse, quod sit turpissimum confiteri Si te muni- eipiorum non pudebat, ne veterani quidem exercitus quis enim
miles fuit qui Brundisii illam non viderit quis qui nescierit venisse eam tibi tot dierum viam gratulatum' quis qui non indo
luerit tam sero se quam nequam hominem secutus esset cognoscere Italiae rursus percursati eadem comite mima, in oppida 62 10 militum crudelis et misera deductio, in urbe auri, argenti maximeque vini foeda direptio. Accessit ut Caesare ignaro, cum esset ille Alexandreae, benefici amicorum eius magister equitum eo stitueretur. Tum existimavit se suo iure cum Hippia vivere et equos vectigales Sergio aim tradere tum sibi non hanc, quam
mos eosus esse mMuorum dierum viam.
r παρχος magister equitum mitHippias.
init si mi elae Noti hei Cassius Di LV, 10 der in Verordnungdos Augustus ei de Spiele des
βουλευταῖς ἐσυλαβεῖν redvmara ἔξεῖναι, te es schon frithe ni dia Iudi Apollinares undrandi magni be
ala Senator nur de Strohmanu spieite, aber de Ge tua, de belle Lieseruns deriserae si Spiolaer utas, dem Sergius liberuess. no, das de Cn. Pompeius.
96쪽
nunc male tuetur, sed M. Pisonis domum ubi habitaret legerati Quid ego istius decreta, quid rapinas, quid hereditatum possessiones datas, quid ereptas proferam' Cogebat estas quo se
verteret, non a bebat nondum ei tanta a L. Rubrio, non a L. Turaelio hereditas venerat nondum in Pompei locum multorumque aliorum, qui aberant, repentinus heres successerat. Erat ei vivendum latronum ritu, ut tantum haberet, quantum rapere
potuisset 6 Sed haec, quae robustioris improbitatis sunt, mittamus: loquamur potius de nequissimo genere lauiiuus. Tu istis saucibus, Io istis lateribus, ista gladiatoria totius corporis firmitate tantum vini in Hippiae nuptiis exhauseras, ut tibi necesse esset in populi Romani conspectu vomere postridie. O rem non modo visu --dam, sed etiam auditu Si inter cenam in ipsis tuis immanibus illis poculis hoc tibi accidisset, quis non turpe duceret in coetu I
vero populi Romani, negotium publicum gerens, magister equitum, cui ructare turpe esset, is vomens frustis esculentis vinum redolentibus gremium suum et istum tribunal implevit Sed haec ipse latetur esse in suis sordibus veniamus ad splendidiora. 64 26. Caesar Alexandrea se recepit, felix, ut sibi quidem vide mbatur, mea autem sententia, qui rei publicae sit hostis, felix esse nemo potest. Hasta posita pro aede Iovis Statoris bona subiecta Cn. Pompei Miserum mel consumptis enim lacrimis tamen infixus haeret animo dolor, bona, inquam, Cn. Pompei Magni voci acerbissimae subiecta praeconis. Una in illa re servitutis 25 lita civitas ingemuit servientibusque animis, cum omnia metu
97쪽
tenMentur, gemitus tamen populi Romani liber fuit. Exspectantibus omnibus quisnam esset tam impius, tam demens, tam das hominibusque hostis, qui ad illud scelus sectionis auderet accedere, inventus est nemo praeter Antonium, praesertim cum tot essen circum hastam illam, qui alia omnia auderent: unus inventus est qui id auderet, quod omnium fugisset et reformidasset audacia Tantus igitur te stupor oppressit vel, ut verius dicam, .
tantus furor, ut primum, cum sector sis isto loco natus, deinde cum Pompei sector, non te exsecratum populo Romano, nona instabilem, non omnes tibi deos, non omnes homines esse inimicos et futuros actas At quam insolenter statim helluo invasit in eius viri fortunas, viva virtute terribilior erat populus Romanus exteris gentibus, i uti carior. 27. In eius igitur viri copias cum se subiis ingurgitasset, exsultabat gaudio persona dei mimo modo egens, repente dives'. Sed, ut est apud positam nescio quem ma re para a mare stilabi ut ui Gncredibit. 66 a simile portenti est, quonam modo illa tam multa quam paucis non dico mensibus, sed diebus effuderit. Maximus vini numerus fuit, permagnum optimi pondus argenti pretiosa vestis, multa 2 et lauta supellex et magnifica multis' locis non illa quidem luxuriosi hominis, sed tamen abundantis horum paucis diebus nihil
Cn. Naevius, Paulus est p. 222.
Pompeius 17 I, Missione Drachmonias Eatachadignus sir die Elab se
98쪽
67 erat. Quae Charybdis tam vorax Charrbdim dico quae si fuit,
animal unum fuit Oceanus, me dius Fidius, vix videtur tot res, tam dissipatas, tam distantibus in locis positas tam cito abso here potuisse. Nihil erat clausum, nihil obsignatum, nihil scriptum Apothecae istae nequissimis hominibus condonabantur. Alia mimi rapiebant, alia mimae domus erat aleatoribus reserta, plena ebriorum totos dies potabatur atque id locis pluribus: suggerebantur etiam saepe - non enim semper iste selix damna aleatoria. Conchyliatis Cn. Pompei peristromatis servorum in cellis lectos stratos videres. Quam ob rem desinite mirari haec lotam celeriter esse consumpta non modo unius patrimonium
quamvis amplum, ut illud fuit, sed urbes et regna celeriter tanta 6 nequitia devorare potuisset. At idem aedes etiam et hortos. Oaudaciam immanem tu etiam ingredi illam domum ausus es tu illud sanctissimum limen intrare tu illarum aedium dis penati u sis impurissimum ostendere Quam domum aliquamdiu nemo aspicere poterat, nemo sine lacrimis praeterire, hac te in domo tam diu deversari non pudet in qua, quamvis nihil sapias, tamen nihil tibi potest esse iucundu n. 28. An tu illa in vestibulo Ostra cum aspexisti, domum tuam te introire putas seri non 20
potest. QuamVis enim Sine mente, sine sensu Sis, ut es, tamen et te et tua et tuos nosti. Nec vero te umquam neque Vigilantem neque in somnis credo posse mente consistere. Necesse est, quamvis sis, ut es, vinolentus et urens, cum tibi obiecta sit spe-
99쪽
OR PHIUPPRA II e. 28. 29. 68-71. Mcies singularis viri, perterritum te de somno excitari, ruere etiam
saepe Viligantem quidem miseret parietum ipsorum atque 6s tectorum. Quid enim umquam domus illa viderat nisi pudicum, quid nisi ex optimo more et sanctissima disciplina Fuit enim
ille vir patres conscripti, sicuti scitis, cum foris clarus tum domi admirandus, neque rebus externis magis laudandus quam institutis domesticis huius in sedibus pro cubiculis stabula, pro Onclavibus popinae sunt. Etsi iam negat nolite quaerere frugi factus est mimulam suam suas res sibi habere iussit, ex duodecim 10 tabulis claves ademit, exegit. Muam porro spectatus civis, quam probatus cuius ex omni vita nihil est honestius quam quod cum mima secit ilivortium. At quam crebro usurpat et consul et 70Αntonius' hoc est dicere et consulet impudicissimus, et consul et homo nequissimus Quid est enim aliud Antonius ' Nam 15 si dignitas significaretur in nomine, dixisset, credo, aliquando
avus tuus se et consulem et Antonium, numquam dixit :dixisset etiam conlega meus, patruus tuus, nisi si tu es solus Antonius. 29. Sed omitto ea peccata, quae non sunt earum par 71tium propria, quibus tu rem publicam vexavisti ad ipsas tuas ad partes redeo, id est ad civile bellum, quod natum, conflatum, Su8ceptum opera tua est. Cui bello cum propter timiditatem tuam, tum propter libidines defuisti. Gustaras civilem sanguinem Vespotius exsorbueras fueras in acie Pharsalica antesignanus L. Domitium, clarissimum et nobilissimum virum, occideras multos-
100쪽
94 R. HI 'PICA II, e. s. Il-73. que praeterea, qui e proelio effugerant, quos Caesar, ut nonnullos, fortasse servasset, crudelissime persecutus trucidaras. Qui Isrebus tantis talibus gessis, quid fuit causae eur in Africam Caesarem non sequerere, eum praesertim belli pars tanta restaret Itaque quem locum apud ipsum Caesarem post eius ex Africarareditum obtinuisti quo numero fuisti Cuin tu imperatoris quaestor fueras, dictatoris magister equitum, belli princeps, crudelitatis auctor, praedae socius, testamento, ut dicebas ipse, filius, appellatus es de pecunia, quam pro domo, pro hortis, pro ec stione debebas rimo respondisti plane ferociter et, ne omnia 10 Videar contra te, prope modum aequa et iusta dicebas. A me C. Caesar pecuniam cur potius quam ego ab illo an sine me
ille vicit At ne potuit quidem. Ego ad illum belli civilis causam
attuli, ego leges perniciosas rogavi, ego arma contra consules imperatoresque populi Romani, contra senatum populumque RO 15 manum, contra deos patrios arasque et focos, contra patriam tuli.
Num sibi soli vicit Quorum facinus est commune, cur non Sit eorum praeda communis' Ius postulabas, sed quid ad rem ' plus et ille poterat. Itaque excussis tuis vocibus et ad te et ad praedes tuos milites misit, cum repente a te praeclara illa tabula prolata Nest. vi risus hominum tantam esse tabulam, tam varias, tam multas possessiones, ex quibus praeter partem Miseni nihil erat, quod is qui auctionaretur posset suum dicere. Auctionis vero miserabilis aspectus vestis Pompei non multa eaque amissa, eiusdem quaedam argentea vasa conlisa sordidata mancipia, ut 25