장음표시 사용
461쪽
6go. δικα, medie in margine ἐγκαν ι . Idem, seq.ἀποτρέ-.687. Πιρυσσουσιν. Sic primariae editionesis codices plerique. Mendos A. E. διιν υσσουσιν. In Stephani edistione, errore, ut videtur typothetae, διιεύσωσπ.689. ει και M. Perperam primariae editiones ii κέν M.
697. ἐν ἄλλοι, πλῆr 9ροου. Ut primariae editiones, Aledie. ἄγην Idem v seq. την γε.τω .mendosissime in Stephani editione typothetae erqrore, α κ Θέλω m. Vide notata ad III. o
ii. Ir-λς. adem te in libris varietas , quae su
7ῖ9. In primariis editionibus coniunctim exensum κα-misH-ι. Errorem Stephanus notavit in Praelatione. Non minus dignum hoc erat oellatini elegantia quam similiseompositionis vox in alter abhinc versu orardium, quae iam emendate legitur in Parisina. 7 . Κι , Si A. B. E. Ne aliter sorte in duobus aliis Regiis seriptum, qui ad emendatum apographum eollati fuerunt. inus bene vulgo Κυλρεια. 7ς 2. πεπον-ατο. alemedic ut primariae editiones,
77o. 77r. Hi versus transpositi in ptimariis editionubiis, in plerisque eodicibus.796 νυας. Si Florent editio . bene Aldus,Ge, ut perperam scriptum in A. c. 799. Θ ων. Si Hoelizlinus probabili coniectura. Editiones primariae 2 plerique codd. Θρη κν. In Ε Θικixtine, quae Iectio etiam in A. margini adscripta. 8a3. σψn Medici σφι.
462쪽
ssi πατρὸς ista Sic A. E. ut vulgo recte legitur v. 29. Hic autem impressi libri habent imia.
expressa sui Stephani editio. anes, nescio qua incogitantia, tanquam si Parisiis excusa fuisset, Parisinam falso v eavi. o semel monuisse sufficiat, si forte alibi idem et
9ys. μῶλα habent Μedie. Guelseth. ioos. τε νοτισοώL. In A. c. Ε ο ὐκ remAlsi , reclamante metro. Sed istud, non de nihilo est, ne temere additum Sequente verbo in optativo, partieula illa abesse non potest. Seribe igitur αἴ κε rerinlimrα conser III. 293. IV. 766. Mi. sine potentiali partieula subiunctivum adscisceret, ut III. 438. alibi passim. IOI9. --χὶ dant etiam Medic Gueuerb. Iidem
463쪽
e redentes librarii aliquot, αλ-- scripserunt, quod in
464쪽
Bene autem Parisina editio .ex ea Stephanus τυυάνου. In primariis exeusum τυμπάνου, ut in codicibus etiam scriptili , quod metri lex respuit. Illud tuetur auctor Elymol. m. loco quem citavimus Graecorum imitatione Catullus in Galliambie carmine: Niveis itata cepit manibus leve typanum. tFpanum, tubam cybelles, tua, Mater, initia. II . κερέ m. Sie Parisina editio, ut in Regiis eodd. scriptum ceteri tres cum primariis editionibus4is ἐλκrαι. Nihil frequentius harum terminationum permutatione, praesertim in versuum fine. III. κεισαν habet etiam Parisina editio quod iaror a Stephano fuisse neglectum. A themate Uri σοι -- currit participium tabέσσουσα IU. 38. xi κ. Vide Strabonem in Ponti descriptione L. XII.
ταυῖα δὲ μυλυωσι τον λαν , ενα τῶν Ηρακλι-- --- συμπλιυσαντα ἐπὶ rie Αργους αὐτῶ, leti. ,ro χ εα υψίαν, υπο Νυα2c αρπαγῆναι. Hune versum citat Suidas eorre. ctus a viro doctissimo Jo Toupio v. Aeraeci Θωνκ, ubi mei indola vulgo legitur ναν νειο κλiis. Postrema vocis loco κε , reponendum esse, probabiliter conjeeit Sevinus noster in Parisiensis Academiae istoria T. v. p. 227. II 82. λιχα, tuae. ασα. Hunc locum ob oculos habuit Propertius I. a .
Ille manus heroum placidis ut constitit oris mollia omposita litora fronde tegit. II I. ω δὶ ἴταν Non . sed A. B. E. dant de Ar
465쪽
I et .medio vor κρη . Guella rh. διονι, κρήνης inepte inserta opula ad latetendum metrum. Sed posterior bene ciso prior a Mil. Iaaa. - s. Propertius in Hegla modo laudata: Ile erat Arganthi Pegae, In vertice montis grata domus Nymphis humida Thyniasin.
3 3. dimisisse. Posterammedie ut veteres editio. nes, μα--ume. Illud a Stephano perite repositum tuen. tritis iis mei CGuelferb. Confer notata ad IV. 8 I9. 3I 8 rese habet Guelfer h. At Medie. - .
466쪽
Μιγύη. Diversimode hae aeeipi possunt. Prius nomen proprium esse possit, via gentila risu appellativum esse possit, idem signifieans quod sev - Μῶ : vel proprium Nymphae nomen. ihi plaeet REHnἰς proprium, irata appellativum. Quoad primum consentit Apollodoriis . . I. cap. IX. lact. - ἄπο δὲ Μυσtas απῆλθον ει - Βε ὐκ- γην,4 M-tas Ἀμυκος Ποσia αδ νος πάις κα Bais . Potior in his veterum Graecorum
v ct Deit nam Latinorum Poet rom , quorum nonnulli in diversa abieriisti Ovidius m. III. . ubi Fluviorum mores recenset
Inaehus inmelie Bithynide pauidus isse dieitur ,- gelidis incaluisse vadis. g. χρο- M. A. c. rati. MAI et Perperam impressi libri κώ - ωπ Aia, quod absque odicum ope emendari poterat. In Caesis Guel
467쪽
n IV. g. praeferri debuit. Eadem obseraratur varietas in Homeri eodicibus ad Iλ. . as ubi λαυκαέης tantum agnosti Eustathius cujus adferam Veiba, p. 27 I. l. 8.λαυκανία η παραγεται is καὶ ο λαμ- ώς γὰρ in υ
ut 6 Φοαν τ αμ*ι Vertunt ore Phaebum quam hene, ipsi viderint. non idem valet, quod 3ος , in obseerationibus. -ῖ Φοίζου propter distinem, possim grati . eodem sensu quo sequitur ε me Ηρη , pro re Iuno. nem, prorsus ut vernacula lingua dicimus, in Di u.
468쪽
469쪽
470쪽
πρὸς itidem eum aeeusativo eonstruitur absque motus signi. ficatione Antomedon in Epigrammater
πρὸ χριπτους si κους, καί ναύας πισσήρεις δρας.
sas. Μedie ἐώσisti in hoe versu habetisau. Quod me solicitavit, adverbium, mini te non ultra signifieare videtur, sed ora, et ἐπὶ τ ι πιι ι πέλας αλός. , - πέρατι τῆς νομιν - , in litoris extrema ora ad mare πιλας, vel παρος lati olim legebatur. sas. Μendolam lectionem δή, em in Guellare repe4risse videre vir doctus eum diligentiae debetur ollatio qua utor si etiam inmedie scriptum fuit a prima in m , sed emendatum orares.ss6. π ανιση habet etiam edic e correctione. sgo mendosemedie eum primariis editionibus, Milmpis is v. 82. MUM.ss .medie λαύρει recte Guellare. λα i. 6aa. Μedie. Tam es μοι ταυτα Guelserb. ess πιι,