Apollonii Rhodii Argonautica e scriptis octo veteribus libris quorum plerique nondum collati fuerant

441쪽

morem intulerunt Iibrarii quidam Imperiti. O in end. B. sere perpetuo observatum i e quo si oelialinus Apollonium edidisset, quot monstra protulisset Supra i 47o pro γάρ οἱ in eo codice seruitum ναμ I. sco. πroo νοι Sic hen Stephanus e Parisina editione, ut in quinque Regiis scriptum est E primariis editionibus Batavus stolide πυιόπι- revocavit, quod, si amn3άνεσθαι deducatur, non admittit metrum si a πυ- Sin, absurdum est. - γαίη τυνι εχ νυ - εόμαι ' ταδὶ μῆν.κ Sie optime distinxit, lauarum oeularum transispositione sensum restituit Hoelialinus. Antea post τααχυσανra distinguebatur is legebatur κορόπινοι δὲ τ μηλα ut in omnibus etiam odicibus scriptum est. Quot enleas

na illa emendatione redemerit, aliis decernendum relinia quo. mox pro ι τα , in Guelferb. ωιτα ἐς κ.

Illa praepositiones male commutatas vide III. 9-.is . μελα κιμον. Si primariae editiones, Ceodd. melioris notae, ut Caes. Guelserb. . Perperam Stephanus e Par filia πιλα -ον edidit. Vide qirae notavi ad schyli Per 29..isio. οὐδ οσσον Si bene D. Vulgo ουε πο- γίγνιτα Perperam codices aliqno γίνεται. isti οὐ r εἰ ταρφήμι. Si caes. Guelserb. Aledie B. Ceditiones primariae. ει est etiam in c. D. In A. E. pessime Q, non ην sed quatuor hi codice φαναασ habent. Veterem Iectionem mutavit sciolus, ut non I euit, his in eodem versu.isi 4. καὶ γαρ τὸ κάλισαι - ουνομα μό- uuatuor Regii, Caes. habent καλtiora. Non male scriberetur: Ευιυιάδω , τόv γὰρ καλιε α πιν υνομευ iret. καλε- tuetur claruius ad IM '. 338. cuius rationes noti mihi omnino persuadent legitimam illam Drmam esse.

442쪽

hane e Nostro sumsit Ovidius, apud quem Perseu , ne ram. Iv I vipere reserens spolium memorabile monstri aera earpebat tenerum stridentibus alis. eumque super Libyea victor penderet arenas. Gorgonei capitis guttae eecidere cruentae: quas humus exeeptas varios animavit in an ues; unde frequens illa est infestaque terra colubris. Is sto. ναμ m. Pollux II. 9 I. M uti νος ο Ἀσοῦ, e

legitur. νδει' ου ιias αιμον μοὐλιμ. In margine eois diei B. Caes. seriptum est επι pro varia temone, quod .nt optimum, reeepi. Vox lavi librarii errore e praec. v. repetita , te absurdissinna est. Sane ἰπέμι erat vulnus illud quo statim mortuus est Μopsus. Sed quum ratio reddenda esset, ut ille vianus audacter contrectaret, addi.dit poeta, uiseris dolorem non ita magnum osse, quod in earnium putredineis gangrena solemne est.

gendum esse eonieeeram eamque lectionem diu post perspicue se seriptam reperi in D. Vulgo i ci. ἔχιν1. Pia

orum defluvium morbus est,is vitii signum in vivo eor pote sed illius vix mentio iacienda erat ad cadaveris putredinem designandam, quae manifestiori signo, min omnibus eorporis partibus . non iis solum , quae pilis vestiti latur. eon spieuo declarari debuit stitieet putrilicae uliginis e fluxu spumae illius . quae liquescentibus carnibus horitur. Hoe signifieat χνη, qua voe in genere notatur

443쪽

ad quem Ioeum videndus Scholiastes. Is 67 ενὶ πάρασι vulgo ista Illud praeserunt sex mei eodd. Whlediceus. Is 68. πιταχθονίην Sic eum Florent editione E a pilisma manu. Septem ceteri codices πιτ εο ν. Is 7o. πιεχει. In D. ἐξανα ιι , quae lectio in aliis eossieibus diverum e obscurata reperitur in A. dissem: in C. ἐξωγει. 1srs. η δὲ Si eodd. non ηχὶ, quod e veteribo ediationibus revocavit Batavus.

Is 8 et τό πλο Ordo est, ex quo manifestus se sus elue et r. a id est, Παν - πρὸ τον odiis , ἡ

444쪽

Mανυδα ιιών, ουσιν ἰπὸ του προυχοντος α κῶνος In s ptem odicibus nam in Guelferb. ollatione nihil ad hune versum adnotatum vix tamen dubito, quin eandem, quam eteri, lectionem habeat seriptum: αμῶνος νεῖανυσθαι Θυς απὸ προυχώς ἰουσιν. Quod si primi editores in odicibus suis repererunt, tu piter se dederunt in illius versus emendatione. Nam quumn is sensu eontrarium sit, ob primae syllabae modulum metro repugnet, ea vox eximenda erat, mretineri debebat altera, μο, quam, sensus posciti At ii contra. iam inierunt rationem, Θυς retinentes . .eximentes a D: sic. que sensum pessumdederunt .versum claudieantem Ree.

runt. Nam semperis ubique ibi e primam producit. 68s. αγνέσθω. Sic C. . bene vulgo γινtσθω. Vide valchenarium ad Euripidis Phoen. 396. nos iam

deam 4.

Is 88. αὐτῶ ον - uIgo legitur αὐταρ ὀ risi Adverbium istud σάω adeo otiosum, frigidumis ineptum est, ut nemini non spurium videri debeat. Praeterea quum sequatur αν γυ-κ, quod significat, quum sibi imposuisse. addi debuit, quo euriam corporis parti, impositum trip dem abstulerit: nam capiti, humero, brachio imponiis tuiti uilibi, quod meminerim, νεισθα si absolute ad

oci. Aratus Pharn 266.

445쪽

I s. δέλη Si quatuor Regii, caesmedie vulgo 6η εν εμμα τεσσι Μinus bene quatuor Regii, Caes. Μedie eum Florent editione ἐπὶ δομα τεσσι.I6la. mκρυς Vulgo ἀπαρύ. Eadem confusio, quae supra V. 334. 36ra. xia λαυ- si optime D. Vulgo παὶ λαγο- νω, - κρη l. Vulgo δικραίρα- , quae scriptura, quum ditrius aliquanto dictam videatur enuda bisep . corruptelae suspicionem inieeit Adriano Heringa, euius pereruditam disputationem operae preti a sererit legisse , Observat. Cap. XIII. ubi reponendum ense δικραια. elius quid dede oram eodices. In C. primum reperi x αυροι I, unde, quum mihi compertum esset, quam saepe a librariis oti FuΗ sent ommutata, statim vidi duas voees linnam eoaluisse,

i seri hendum κρη H I. andem postmodo seripturamia ιαι. οἱ in D. observavi nnne plenius eonfirmatur, aeonjectura ope codicis . in quo divisimi seriptum M. M H I. Graecum est optimae notae vocabulum αμς, δί-

446쪽

Mη, παρον Adeat modo lector arulatum doctissimimediet Batavi librnm. His demum scriptis, animadverti in accur tissima Parisina editione exeusum esse δικελιά i , quod eeodie aliquo petitum nihil aliud est, quam ipsissima nostra lectio, aliquantisper depravata inde sinceram scripturam Deile restituere poterat Stephanus.16I Ἀλκαίη Florent editio, α -η. Illud praeserunt octo eodiees, editiones Aldinc Basil αλααίη proprie de leonis cauda dicitur, & καταχρησlacia alii etiam tribui. tu animalibus , ut ex observatis ad Callimachi fragm. 3ir. videre est. Sed pisci parum convenit i 6 17. τό α δ αγε, τείως Sic Florenti editio, bene. In ceteris γεν Salvo metro scribere potuisset. τόδε gαγεν ειαι - quod meo judicio, praestaret. Sed, ut suis Pra ad 487. observavi, -- εω promiscue adhibent poetae. Vide supra 8a I. se Hymno in cererem Homerieo 138. apud quosvis passim. I6I8. - Min. Sic D. Caes. bene Vulgo ισem .i6l9. is τοὐμπιον. Sic uel rhytanus eodex Pe peram vulgo i Ἀφθ - ἐπ' lapissime eommutarunt Iuhrarii. Lectionem nostram satia confirmat Homerus, apud quem passim reperitur ἐν amissis Γλιν, ἐρασθαι videIλ ά. 87 γ'. 3 . . 3s I9α seque alii Poetae Theocritus in Pastoribus, . .

I628. πηραν ri . Vulgo κααροντο. Illud praeferunt quais tuo Regii, quod, temporum rationi magis congruit. B. κεχάροντο medie χαροπα. Pro αλι α Guellarb. habet 1634. A m. Si bene A. D. E. vulgo sine sensu lium. I 6 o. γήν. ale in Florent editione, & exinde in eteris, Perite cellatinus duas Mea in

447쪽

I643. Talus ille, quem uropae a Iove datum sitisse sabulantur,minois fuit famulus, cuius in administramlo regno opera utebatur. Praeter Lueiani interpretem in hiis Iopseude, nemo ut opinor, inois eum filium fuisse tradidi In Lueiani verbis καα αλιος ὀαρ , o Myriiariae, subintestigitur u mae, λυλος, vel simile quid, non vero vir I 647. o τῆς γε, nempe τῆς συι γοe, λεα Π emίρα- ζωῆς κω πιάτου vulo absque ullo sensu legitur

16so. ἀκρουεσκον , eum augmento , Ionice. Si quaismo Regii. x6s3. σφι Νη- Si D. E. ut I. 697. 26. 4Iibi. 16s4 Dμα-o. D. πιαμαι. 16ss. καὶ ι Latinorum est eis, euius aggregati, primam sedem occupante particula καὶ uni eum exemplum ex λ. f. t 6 afferri posse redidit eruditus auctor eis est tinae Particularum, p. 3so. En alterum ex Apollonio nostro, ubi salvo metro Particulae transponi nequeunt cui tertium addam e veteri Poeta apud Plutarchum de S. N. v. α και ναμ πέχονοι, - si mris, tam λυλα, κλα αἰρει . A mναίης περν μον

448쪽

A m, si ii. Si primariae editiones, B Medie Guel serb. Vulgo

I 663. βήσας Perperam A. D. mor. 1664. M κληιδαe. Perperam vulgo M. e. adciti menda sublata fuit I. 3s 8.I66s. ἀοιδῆσι absque . Si c. D. . hene. Tum φλ- . v Kκεα lectio est quatuor Reg. Caes. medicet. Insolora vulgatum Ηλγι reperi, quod, in Guelserb. esse videtur talitiones etiam Aldinais Basil. μιλα praeserunt: recte omnino Significatio enim verbi M in huius Ioel aliena est. Fraudis notio illi verbo inest , ut supra I 7.436 667 89 alibi passim. Non deliniendae , non Dialandae, non sopiendae erant Parcae, sed in eandae , a Talum incitandae.167I. λευγαλιον si ἰώ οἱ πῶ. χόλον Huius locutionis ratiosem sorte non expediam si tamen affirmabo ineptirusmum esse, quod Hoelialinus suspicatus est , Poetan ideo verbo πείειν usum fuisse, ut ad sertae inventorem Talum adluderet. Talus ille serrae inventor Daedali sororis filius fuit a Talo aereo diversissimus vide Diodor Sicut T. I. p. 3iy. Alia hujus versus lectio, sed mendosa , apiid auis

rem tymol. . p. 688. reperitur. πρι a. ἐνταυb αντὶ

e. λαοῦ iam Minemo δέ οἱ πρει χολος. πολωνιος. embum πιι serrandi, frendendi notione hic positum non est, sed sufflandi vide Elymol. . iii πρ Θω, p. 87. Hesychii interpretes ad glossainor liται, φυτουται.

449쪽

16 r. v λα Perperam Regii omnes a m Vide

ad I. M. I 674. λυγρο ολεῖρος Si D. meo iudicio, optime. Vulgo legitur μοῖνον λελοσ hoe sensu εἰ δή - να, νήσοισι τυπησι τ ολελος ἀντιαει. Sed in similibus phrasibus μονον elegantius supprimitur, Whuc e glossemate invectum fuisse, nemo non videt. 1677. α - - . Sic bene editiones primari eum sex eodicibus. Perperam Parisina, ex ea Stephanus is, quod in solis A. a. repertum. I 68o μολυσω. Sic Parisina editio, bene. In tribus Reis

16M- ρον. Perperam edie. νον , eadem menda, auam sustulimus II. Ig. 169s. Hunc versum citat Suidasci κατουλαις ἡ κύειώ

Iocum videnda egregia usteri nota. I 696. σι αμαρυγH. Vulgo o r. Illud praeferunt quinque Regii, Caes. medicens. 1697. ελαν χαι ος. Si quatuor Regii, Caes. In D. μεια χάος In Guelserb. πιλα χαλκ. Vulgo perquam mendose legitur μελαγχροος, ubi editorum supinitatem quis non miretur Nam absurdissima hae lectio scrupulum alieulinjieere debebatis suspieionem, melius quid in vetustis libris sorte repertum iri optimam nostram lectionem quaeis rentibus obtulisset Florentina editio. - η τις αι ρο ρει σκοτιη. Vulgo egitur, ris x. Mi quod licet ab IIceltalino, i

450쪽

eptissima quaeque comprobante, explicatum . summo Hemis stet husio depravatum visum est quicum ego sentio; sed aliteUemendo. Reponebat ille o τήA- . Ah ΑΛΛΗ minus recedit AIΔNII, quam ΑΙΔΟΥ. taeterea odis iiiiis, quae uno interjecto versu recurrit, notio jam continetur in II lo. μαι μη - αι, . Si quatuor Regii in ea su

II 14. So ἀνερχομένη. Si sex mel eodiem, ueru tb. Vulgo absurdissit me legitur ιυγεν. 17I8. μν--έ- Μendos vulgo legitur πιν, quod jam animadverterat Stephanus. iri'. - δὶ ἔσσα πιι ανδρε --πλωσtiis. In Guel

optativus οπλιγμα particulam re flagitat.172 t. ar tiare c. Si quatuor Regii. Divisim in B. ἐπι MT-rM. ale vulgo ἐπω. ligurra ville notata ad I ri 33. ἐπαγ ν apud Homerum Iλ. '. 99. eadem ratione secundam producit. 1723 γ λ.tu . Sic A. . . Vulgoris .fω. Priorem formam praetuli, quae apud Homerum occurrit, Odytis. 349. πισον inrta ' να-- ἔταροισι amet. Altera forma sine ν dialem Atticae est Vide erodiani Philetierum p. 43 . Aeeusativus Μίνω ibi enotatus eonfirmari potuerat ex Nostro III. Iror. Iras. x οωσκον. Sic D. In B. a prima manu ἐπι- Aufi αν. Vulgo cum tigmento ι- ο κον A. c. ἐπι- ῶομισκον. Vide ad III. 663. eis a