Ioannis Wieri, ... Opera omnia. Quorum contenta versa pagina exhibet

601쪽

VI I M p T E T 1 A. ys 3 sur oportet , quam quod nusmodi quid vel secisse vel procurasse credantur : alioquin proprio se gularent gladio. Nec enim aliter legitime non modo condemnari , sed etiam torqueri possent. Sectando respondeo, illam juris regulam , In maleficiis voluntatem spectari, non eventum, l. divus. D. ad i. Corn. de sicar. praeterquam quod varias habeat limitationes, hic quoquc non adduci posse. Est enim voluntas illa, potentia facto proxima : & maleficium nihil aliud, quam malum hominis factum. At facit, qui facere potest: dc id facit demum , quod fieri per ipsum potest. Unde nihil aliud illa definitio denotat, quam paria esse, delinquere, vel delictum attentare. Dictisti. l. is qui cum

telo. C. de sicariis. 9 IS. Lamias vero nostras haec .on posse, saepe multumque demonstravimus. Itaque nec faccrc quid ejuscemodi defcctus enim potentiae impedit actum ncc velle censendum est. Neque vero quis id velle videtur, quod non potest. l. Lucius. S. Impp. D. ad municip. l. si tibi. f. unius. D. deopt. leg. c. Cum a nobis. de sentent. excom. Quae igitur horum facinorum voluntas tu Lamias cadit, si modo voluntas judicanda sit, non nisi vana esse potest &debet. Inanis enim est voluntas , nisi facultas adsit, & potentia. l. nolle adire, in prin. D. de Acq. haer. & ibi notat. Alex. l. pater Severinam , in prin. D. de cond. & dcmonst. Nihilque est aliud quam vel puerilis animi persuasio, vel sallax opinio, vel simplex destitiasio , quae in viventium actionibus sola nihil essicit. l. si nondum. C. de furi . Vel cogitatio tantum, qua cum nihil sit liberius , ejus nemo poenam patitur. l. cogitationis, D. de poenis. c. cogitationis. distin. I. de poenit. l. si fugitivus. l. siepe, in fin. deverb. si g. d. l. iilficiando , in prin. dc hirt. Propositum enim in mente retentum, nihil operatur aut in publicum , aut in privatum alicujus detrimentum. Ideo cogitatio flagitiorum qu rumlibet impunita manet, quae quis & aggredi & perficere potest. Bald. in l. non ideo minus. C. de accusat. cum suis terminis contenta est: c. cogitatio non meretur, distin. I. de poenit. Quanto magis earum rerum quae & naturaliter impossibiles sunt, & in nullius hominis potestatem cadere possunt g I6. Enimvero hujusmodi cogitationes ac desideria non hominis sani, sed amentis rcvera sunt. Sanae mentis voluntas, rei possibilis est voluntas. In ea paria fiant, nolle, & non posse. lib. III. A a a a C de

602쪽

C. de haer. instit.l. I. f. usus. D.d. procur. Amens autem & ratione carci, & voluntate. Itaque nec dolus in eo praesumi, nec culpa iquidem ei qui suae mentis non est , imputari potest. l. sed etsi . 6. I.

l . ad i. A qu. Lamiis autem nostris tum aetatem decrepitam , tum cx miscria desperationem , tum phantasiae vitium , tum pharma-ca furorem inducentia , tum daemonem ita penitus omnem eripere mentem docuimus , ut quae nec secere, nec potucre, secisse tamen 1c confiteantur, seque ipsas in apertam praecipitent sita sponte mortem. Quod nemo lanus , quantumvis fortis , unquam secerit: quia voluntas ejus talis est, qualis esse debet. Est

autem omnium terribilium maximE terribile mors. l. ultimum.

D. de poenis. Furiosorum illud cst , amentium , ac infantium. His nullum omnino deliinm imputatur. l. infans. D. ad i. Corn. de sic. Non si committant quod perduellionis & majestatis rei. l. famosi. D. ad i. Jul. majestatis. Cur ita λ quia judicio carent: hoc est , ea voluntate quae in maleficiis spectatur & punitur. l. qui injuriae. l. fin. l. verum est. D. de furi . Quam etiam ob causam ut maxime Lamiae nostrae possint quae facere creduntur,& faciant quae posse dicuntur : nihilo tamen magis puniri possent, quam illi : quia non minus illa voluntate carent malefaciendi, quae poenam meretur in maleficiis tantum, dictis Η. l. si servus, g. etsi puerum. D. ad i. Aquit. l. si quis testamentum, infin. D. de furt. Hic enim locum haberet illa regula. 6 II. Veruntamen , quoniam initium cujusque rei spectandum est, i. Pomponius. D. deneg. gest. & causa : nodus hic alter injicietur , originem scilicci & causam hujus sive vitiatae voluntatis , sive amentiae attendi. Nam etsi necessitatis esse videatur, tamen ab initio voluntatis fuit. Deo etenim relicto , cum diabolo contraxerc, cumque secutae sunt lamiae, deviantes a tramite Catholicae religionis : quod non solum haereticum est , I. a. in fin. C. de haeret. & Manich. sed apostaticum etiam, l. 3.in princ. C. de postat. Denique delictis semper obligatio naturalis inest ex tacito

consensu delinquentis : quia delinquendo , ipso facto sequenti poe

nae consentire , ad camque se obligare Videtur. gl. ini. T. q. finis

D. de postul. & in l. si servus. D. qui not. in s. l. Impp. D. dejure fit. vers Tu huic poenae te subdidisti. Et sane nulla potest mitellis alia imputari culpa, nullaque justior carum puniendarum causa vel a Grillando vel , Molitore vel ab aliis Jureconsultis assu

603쪽

o I 8. Atqui rationibus innumeris ostendere possem, contractum ac foedus hoc nullum esse: itaque nihil in alterutram partem operari posse , nihilque huc facere regulam , uniuscujusquc contractus initium spectandum csse, & causam. l. si procuratorem , in prin. ff. mandati. l. I. s. non solum. depos l. si tamen. ad Maced. Ac primo quidem ratione personarum : quia inter quos nulla est communio, intcr cos quoque nullum potest esse jus, nullus naturaliter contractus. Ratione rerum : quia quae dari ncrive nec de jure nec naturaliter possunt, eorum nulla penitus est obligatio. Ratione conditionis ad)cctae stipulationi, pactove: quia nec in stipulantium est potestate , ncc ita in casia posita ut natura sit possibilis. Ratione sormae : quia non ea fit quae dat csse rei, cujusque omissio vitiat actum. Ratione dissensus: quia semper&de alio & allicr sentit daemon, quam homo. Postremo non nisi imaginarium cst universum negotium. Quae autem in spiritu tantum fiunt corum per testes veros ac ccrtos , hoc est oculatos, non potest haberi veritas. Itaque foederis hujusmodi notitiam por experientiam, &ex facto conscqui nequimus. Eorum enim quae non apparent, quaeve non sunt, nulla qualitas est. l. eius qui in provincia , j. D. si cert. pet. l. fin. D. pro soc. Caeteriimquoniam non id solum Libro tortio satis declaratum cst : scd etiam ipsas aniculas, quae plerunque lamiae 'dicuntur , dolo circumventaS , vi coactas , metu compulsas , errore inductas , ignorantia deceptas in hanc credulitatis temoritatem incidisse : prosecto nec hoc objici miseris poterit , quod in contractibus attenditur , quae ab initio sunt voluntatis, cx post facto fiunt nccessitatis. I. sicut. C. de act. & oblig. nec illud quod in haercii , delictum hoc sola voluntatc, & in mente committi. c cXcommunicamuS. g. credentcs. de haeret. Bald. in l. si quis non dicam. C. de episcop. de cler. & alii doctores. Nam ubi nullus est contractus, ibi nec contractus initium : ubi vero dolus , vis , metuS , error, orantia , ibi neque voluntas , ut dixi supra, neque consensus esse potest : quare ncc haerescos , ncc alterius dolicti, quod a solo animo pendet, suspicio, aut poena. , 19. Sunt enim ea omnia voluntati consensuique contraria: in primis dolus ac vis. L& clegantcr.D.de dolo l. in causae. g. I. de mi-ΠΟr.Lφde rcg.Iur. l. I. quod metus causa ibi: Propter ne'ccssidicincontrariam voluntati. Labeo enim dolum esse definit, callidita-

sed omnia

604쪽

D ELAMI Astu M vitem, fallaciam , machinationem ad circumveniendum , fallendum, decipiendum alterum. l. I. g. r. D. de dolo. Quid autem ad haec tria gravius cfficaciusque lamiis simplicibus accidere potcst , quam

2ι. daemonis tentario p cui lib. Primo docuimus nec voluntatem dees. ιιώ. i. s e , ut Iotum orbem terrarum seducat: neque diligentiam , quia alium actum non habet: neque technas artesque quibus ci Icumve- .nire, fallere, decipere non modo sceminam, sed constantissimum Gis.f. i. prudentissimumque quemque hominum potest. 3. Sent. distin. I p. quaest. 3. num. 22. 23. Verba S. Bonaventurae. His illum nostrisa 6. q. s. mulierculis imponere, mentemque earum capere , tum Canones docent, tum lioer tertius : partim intrinsecus , cum mala pro bonis, bona pro mali, proponit, suadetque miris & invisibilibus ut

LGla..i- D. Auo ullinus ait 4 modis, per illam substantiam suorum corpo-

, rum,mis Errimarum corpora non lentientIum penetrando,leque cogitationibus earum miscendo: partim vero extrinsecus , cum per 36. Imaginum simulandarum callidam operationem , ut idem inquit, seia .- coram illis in angelum lucis transformat, & Deum mentitur. Qua-S - re quomodo saepe homo hominem dolo inducit ad aliquid instituendum, quod alioquin ne cogitaret quidem : ita mirum non est, Ti. Grillandus , ut mulier ex se pudica , daemonum tentationi-Da. . d. bus ad eam quam alioquin odit, dolabatur impudicitiam. Ille enim omnes fit intus suggerunt, & soris ostentant, ut in Libro primo demonstravimus.* 2C. Veniamus ad vim, quae majoris rei impetus est, qui repelli non potest. lib. II. D. quod metus causa. Quid autem daemonis impetu violentius3 quo eum repentinos & extraordinarios animae infligat excessus , ut inquit Tertullianus, primum mentem harum muliercularum ita subjugat , captivamque ducit , teste concilio Ancyrano, &D. Augustino, ut credant ei quod nec est, nec

Deinde corpus universum ita obsidet, ut contra corporis naturam moveatur : denique linguam earum sic occupat,

ut non nisi quando vult ipse , nec aliud quam quod ipsi placet, eloqui possint. Suppetit illis, ait Tertullianus , ad utramque substantiam hominis laedendam subtilitas & tenuitas sua multum spiritualibus viribus, quas vel eo magis attendere debemus in hac quaestione, quod & invisibiles & insensibiles in cffectu potiusqilaim in actu appareant, eodem teste in Apologet. coni. gentis cap. 22. Proinde neque culpa sua, neque volentibus haec acci

dunt

605쪽

VI . IMPOT ENTIA. ss 7 dunt, quae vel in mente, vel ope corporis, vel in lingua commi tuntur. Primum enim , cui volenti fit vis ac injuria λ deinde quis G. s. vi resistere potest pl. ex conducto. g. I. V. Servius. D. lati. Deni- .nique qua custodia consequi posset hominum quisquam, ne dam- ι. a num injuria dari possit ' l. sed de damno. d. tit.l. si ea de act. empti. g a I. Tertium erat metus : qui quid aliud cst, quam instantis vel futuri periculi causa, mentis trepidatio λ l. I. D. quod metus.

At supra docuimus, ea omnia quorum metus merito & in homine constantissimo cadat, l. 6. d. tit. pericula, cruciatum corporiS,mortem & violentam dc naturalem, l. interpositam. de transact. Partim revera miseris aniculis daemonem intentare ac minari, partim ipsis etiam captis ac circumscriptis earum mentibus, ut ait Tertullianus , tanto errore objicere ac inferre, ut cum eorum omnium

sibi potestatem esse fingat, eas facile quidvis videri facere ac pati

cogat. Nam & praesentia mala quibus premuntur ac exercentur , paupertatem , odea hominum, calamitates, vel se mentitur immisisse, vel etiam Deo permittente immittit, yel ita delusis earum sensibus imprimit, ut licet nihil eorum patiantur, tamen quasi perpetiantur doleant, ut aut amolitionem eorum ostentians, aut successuum meliorum spem injiciens , fidem ac obsequium

misellis extorqueat. Hic est certe illatus timor. l. metum autem. d. it. Enim vero quoscunque superat daemon, per moerorem superat , teste Chrysostomo lib. 3. de Provident. Timor autem , Dhis.& tristitia quaedam est. Omnes enim ex malo aeque timemus, si immineat, ut affuturum: 8c dolemus, si praesens jam sit, & laedat. Nam quod laedit, naturae contrarium, ae voluntati est. Quicquid autem fit occasione alicujus involuntarii, involuntarium &est & dicitur l. qui levandae. D. ad. l. Rhod. Hoc est, propter quod credulitatis temeritatem in lamus persectae voluntati nequimus

imputare.

I aa. Restat error & ignorantia. Clarum autem est, errantis nullam esse voluntatem, & ignorantis nullum consensum. l. si per

errorem. dejuriia. Omnium jud. l. sed hoc . D. de pubi. & rect. Quin & hunc invito similem esse, i. qui potest. q. r. de reg. jur. Miurioso, i s iurioso. D. si cert. pet. cui parcitur in omnibus, ut dictum est supra. In lamiis autem nostris , error mentis ac caecitaSVoluntatis primum a morbo pendet naturae, cujus factum aequo animo fercituum cst, i. in summa. S. apud. de aqua plu. arc. Melan-

606쪽

cholicis enim morbis tam graviter omnes plerunque vexari, nos si Libro tertio, & Alciatus iupra singulari capite, docuimus, ut eis. ii. nec apprehendere, nec dijudicare quicquam recte possint, multo minus Cligere , quodque electionem consequitur velle , quod omnino liberum denotat arbitrium. l. fideicommissa. q. quanquam. de leg. 3. Tanto majus mentis vitium cst quod patiuntur , quam amoris furor: quo tamen nihil csic vehementius, dicitur in Aul. quibus mod. cn. leg. g. illud quoque: minusque puniendum. 6 23. Secundo, in tantam mentis alienationcm incidunt diaboli ludibriis, quibus diximus & mentem carum capi, ut nesciant quid agant, Sc oculos perstringi, ut scilicet videant credantque quod non est. Adeo facti quoque non alieni modo, verum ctiam sui, quod mirum est , probabili certaque laborant ignorantia, quo magis divini juris ignorantiam in iis praesumendam excusandam censeo.

Nam sit corruptum sensum omnibus animantibus communem ha-

. bent, si depravatam phantasiam & apprehensionem, si diaboli tum internis tu exteris fit ludificationibus, ut idipsum quod & agunt,& velle videntur, nesciant: qui vel intelligent, quale sit id ipsum, in quo consentiunt: vel dijudicare potoeunt, faciendum sit, an

secus p Adhaec ut nec morbus vitiatae rationis , nec tantae fraudes ruantas adhibet daemon interveniant: fit quandoque per neglectam ivini juri, ac sermonis tum promulgationem , tum interpretationem , mrumque culpam ad quos eae pertinent, ut in hanc credulitatis temeritatem incidant: nonnunquam aetatis infirmitare: semper autem sexus tum imprudentia, tum imbecillitate : cui propter ρ-F 6- eas causas quas Libro tertio retuli, specialiter indulgeri de saveri,

,.,o. supra singulari capite docuimus, praeterquam quod generaliter deceptis subveniatur, l. & primo. g verba. ad Veli. & impotentib.

l. non enim. D. ex quib. caus major.

j a . Nunc igitur satis arbitror constare, in animum harum muliercularum delictum omnino , quod in sola monte consistit, ac Voluntate, nulla ratione cadere posse: Nec eandem earum in fiderationem esse , quam aut haereticorum, aut apostatarum. Haereticum enim schisma facere, & pertinaciam voluntatis,supra docuimus : apostatam vero spontanea ac voluntaria animi malitia reddit. 6 as. Quaecunque vero jam summatim diximus , co recidunt omnia, ut quod Grillandus & Molitor Lamias animo committere, & voluntate facere volunt, potius in mente pati,quam facere,

607쪽

vI ΙΜpo TR NTIA. ysPvideamus. Nihil enim agit in seipsam.l ille , quo. f. tempestivum. D. ad Debeli. Nihil autem magis differt inter se, quam agens &patiens. l. Uranius. D. de fidejuss argumento t. praetor. de tui. &cur. Quare commiseratione potius quam poena enormi dignae L- sunt , omnique potius auxilio , quod dolum , vim , metum passis, furiosis,deceptis,ignorantibus, impotentibus aut ipso jure competit, aut ratione suadente tribuitur. Neque vero poena poenae potest esse, nec afflictionem afflicto addere debemus. l. navis onustae. 3. cum autem. D. ad i. Rhodiam. c. ex parte. de cler. aegrotan. ,. quod si vis fluminis. Institi derer . divis. & r. q. I. c. cum per- Eutes .

6 26. Atque haec sane naturalis est ratio, cur neque furiosi, ne- . que phrenetici puniendi sint ex aliquo delicto, quod satis suo furore torqueantur , & sua calamitate puniantur. l. divus. D.de ossic. Irae s. l. poena. s. sane. D. ad i. Pomp. de parric. Itaque fati ut il-os, sic & nostras , infoelicitas exculat. Animo enim illi ac rationis vi destituti sunt, nec sere ullum habent aut sanae mentis aut persectae voluntatis conssensum , ut satis est superque dictum. l.a. C. de contrah. empl. Atqui neque delictum sine consensu potest committi, ac proposito. I. I. ff. si quadrupes paup. sec. dic. neque injuria inseret sine animo injurianda. l. illud. f. sane. D. de 4 ur. Ergo nullo modo ex delicto vel Canones eos irregularitate puniunt. Clem. un. de homicid. neque leges suis poenis. l. infans. ff. ad i. Corn.de sicar. Nullo modo ob parricidium commissum culeo insuuntur. d. l. poena. f. fin. Nullo modo inserunt injuriam, scd etiam patiuntur. d. S. sane. Nullo modo tenentur Aquilia , ob

damnum datum. l. sed etsi quemcunque. g. igitur injuriam. s. ad i. Aquit. Nullo modo eorum factis leges vel praemium vel poenam proponunt: sed pro talibus habent, ac s sortuita sint, in quibus nullius spectari possit hominis vel deliberatio , vel actio , vel conscientia, l. fin. in fin. ff. de administ. tutor. At & nostras, de quibus agimus, animo s sine quo dclinqui, usucapi, possideri nequit item mente, voluntate, ratione , consensu, deliberatione, βουλήσω, consilio carere, jam ad nauseam ostendimus.s et . Quid igitur gravius delinquunt, quam iuriosi , quam phrenetici, quam dormientcs, qui illis aequiparantur λ c. majores. f. si . cxt. de bap. Neque prosccto absimiles sunt nostrarum muliercularum actiones, seu potius passiones, illis dormientium, quaS

608쪽

d. Clem. un. de iis qui de nocte surg. hom. commis. Et tamen ille legum Cory phaeus, talia commissa recte excusat, tanquam ea hominis peracta operatione, quae sensu, quae voluntate careat. Dd. l. poena. ff. ad i. Pomp. depur. non secus atque a furiosis acinsi-pidi atrata. l. fluminum. S. vitium. ff. dedam, insect. l. qui occi- .dit. q. ad i. Aquit. Cur ergo nostrae , quarum similis cst ratio, magis peccent illis qui dicuntur non peccare Θ gl. in c. testamentum. 6. dist. Quid magis illarum urgetur consessio, quam flariosorum , quibus calamitate non pares , sed superiores sunt λ cum tamen illorum consessio nulla sit: uti probavimus ex l. in negotiis. D. de reg. jur. l. a. S. furiosus. D. de jur. codicil . c. fin. ext. de successionibus ab intestato. , 28. Nisi sorte replicent, eas pro meritis voluntatum divino judicio tradi illudcndas ac decipiendas , illudentibus ac decipientibus eas praevaricatoribus angelis, ut ait D. Augustinus lib. II. de Doct. Christ. c.23. Atqui sateor, divinam justitiam generaliter hominis meritum praesupponere , diverso tamen essedui: Quia sanctis amictiones, post peccatorum rumissionem, certamina sunt,& exercitationes, ut probentur: reprobis, sine remissione supplicia, poenaeque iniquitatis. Itaque non selum improbi & in corpore & in anima affliguntur, sed etiam boni, quos Deus diligit: nec ex virga Dei flagellantis aliquem, praesumendum statim cst facinus aliquod ejus , quod etiam ab hominibus puniri debeat. 6 29 . Nam ea ratione daemoniacos quosque majori poena esse aggravandos a magistratu diceremus. Sed illa sibi relinquendaeve, vel uno hoc innuit Deus , quod ipse puniat, ac exerceat Cos.

Quod enim a magistratu puniri vult, id ipse vicissim illi detegit

& relinquit, cujus opera sunt misericordia & judicium. Etenim

cum tribus tantum modis peccare possimus , quorum Primus complectitur omnem interiorem motum ac conceptum in intelligentia vel affectibus , etiam si voluntas non conssentiat : Secundus tum incidit, quoties voluntas cum motibus & affectibus consentit: Tertius, quoties re exequi conamur, quod cogitamus & volumus: magiitratus non ulterius procedit ad animum aut voluntatem puniendam, quam si emerserit & constet. 6 3 o. Deus autem in illa socrctiora , inque animum ipsum aCcogitationem hominis animadvortit. Ea enim solus Deus cognoi scit.

609쪽

UI 1 M F o . T E N T , I A. 3sci: In Clement. exivi. quamvis. de verb. signis. Scrutatrarc-rum Uium ac renum est: & tota intelligentia ,tota anima, toto corde vult a nobis diligi. Nos vero animum probamus verbi factive praelumptione, irec alia habemus animi indicia. l. I s. qui. s. divus. C. de tui. & cur. dat. l. Labeo. C. de stip. leg. l. reprehendenda. C.de institutionibus & substitutionibus.Neque judex vel voluntatem vel malaficium punire potest , nisi consideret prius , & habcat factum quod animo metitur. Alber. ina audiam , vers. qualitate. de Poen. Brevirer, non nisi externa inter lio mines puniuntur: Per ea interna probantur. l. fin. infra. C de sicar.

. ἐ3i. Sed illud etiam omittendum non est , ctiamsi. vim hancri metum ex praecedenti delicto patiantia: ncc tamen si re posse quod, pati miseras vid inuq : nec ex eo quod voluntate fa

ciunt, & animi judicio, sed cx ipsis maecedenti dcli M punicia-

. das esse. l. nec timorem. D. quod motus causa , Quin cum daemonetiam nihil ejusmodi recte possit in serro sicut magistratus sessi II. l. ritu uersuuccurrendum illis esse Rotius ex o videtot. Nam de contra daemonis dolos officium sacerdotum sincti Prires in Concilio Ancyrano requisvhre, ut probent ea omnia cite falsa, quae miseris persuadct: tum etiam si ligulorum Christianorum, ut commonefaciant se invicem de tanti hostis fraudibus D potentia ac profunditatibus, ut vocantur in Apoc. cap. a. Contra luim au . tem habemus in primis: panopitam. Christianam se quam supra de sciipsimus Lib. v. cap. 1. 23. dein vero preces: Mi Obsecrationestum publicas , quibus Deus moveri se coimrmat tuuii privatas. uitauri enim valet oratio justi , dc oratio.humilis penumine celos. Contra morbum Pan dicurum, ena adhiberur qui, postquam unxeruntas istas , hoc est , postquam adhibuer indea Rum .opor ret, commendant CasDoo, scuc praecipit. D. Augustanus oratio fidei salvabit infirmum, hoc est Si Jacobi nsilium . . Contra meatum diligens ad tolutantiam & constantiam admonitio , ur resia. stamus diabolo juvabit :i quemadmodum i Libro v. cavlao . prae seripsimus. Contra creorum praedicantasi sermo, in iustandui itempestivor int pestise , arguondum Om in 1 lenitate 8c doctrina. Semper autem orandus est Deus , ut ipse intellectum earumarruliercularuna aperiat, cum proficiscuntuo in Emaus : hoc est, cum in hos errores animi judiciique dolabuntur. Contra ignoraη-

610쪽

s6a D E L A M. I A R U Mtiam autem, magistratus ossicium postulandum , ut pastorum soni- nolentiam excutiat: ut quo tales oves & debiliores sunt , de incaulae magis propter aetatem deliram , & Icxum scelmineum: hoc dilugentius ac melius iis caveant a lupis, easquc instruant de insidiis eorum. Hac demum ratione in integrum restituendae sunt.. γ, 32. Etsi quoque nec assidua spiritualium altutiarum tentatio, nec tanti aduca sarii inevitabilis impetus,nec tam justus metus , necrandum. corporis mentisque vitium 'iuiseras omni voluntatis culpa liboraret, licet vel haeresi vel apostasia laborare concederem : unica tamen aut aetatis infirmitas,aut laxus simplicitas, vel id ipsum praesitarct illis, vel poenam ccrte mitigaret. Sic enim & crimen quodlibet attenditur, S animus delinquentis in quotlibet crimine, ut expendatur an ignoraritia quadam, impcritia, vel simplicitate,an voro dolo, i litia, pertinaciaque delinquat: ut iis perspectis, ossicio

judicis poenae temperciatuλla espiciendum .l. aut facta. D.dc pcen.l. . m: .quid Ergo de his qui notaniam. Dd ita l. I. g. divus l. in lege Come-ua,D .adlegem Corneliam de sicariis. I. pcnuit. D. ad legem Pom-- peja arde parr. oearum autem sceminarum causam agimus is secum . . ,- dum sexuuque iCnectutis gradum , & eam attigere partem, qua

decrepita dicitur & est. l. III. ignoscitur. D. ad Sylon. & c. ult., dilitia. 8O. &c. 33. Quae &ipsa morbus cst, ut Menandcr ait, &sere sempora uin animii delirio q& judicii l ptu naturaliter conjuncta est. Itaque

movectar a ropublica gerenda, honoratur tamen .tit. C.qui se aetat.. ' π t excus.l .mRores. l. limpcr, in princ. de jur. imm . l. non tamen,ici

princ. dit mun. & hon. & in criminibus poenae relaxationem & ve niam meretur,ut quos premit, cos & culpae suspicione liberet. d. .. ignoscisu. 1& tormentis eximat. Bart. jn d. l. & in t de minore, in t princ. de quaest. Ansel. in tractatu Malefic. gl. fama publica. voL. . , a quaer quae Hippol.ut l. ediistum. 3.col.deqtimst. Anus autem nostrae non modo tum delirant,cum viri, hCc est,in secundo ac extremo se ne, tutis gradu: sed etiam qusa mulicres sunt, magis repuerascunt: vxl certoeaon minus in primo,quam viri in secundo & ultimo: Priamim igiti. vix Oi,ut crimen in mente ae voluntate magis commitram,quana pueri, quique judicio animi destituti sunt. Dein te vero, ut tan tum fguoris ac excusationis, aetatis lapsus non praestet: pro- Ptere in tameia nec Iorqueri debent,ut nunc fit; nccep pinna assici. . quai pessirum qi libezmulctiit , ia . i