장음표시 사용
731쪽
CAp. XI. DE sENESCENT Is L. L i DIO Tis Mis. ix Aemulatio a TAC I TO n) AEMvLATus vocatur. Idemo) atque PLINI Vsp A U D S N T L A maluerunt uti, quam audacia. AMAN v ENSE s finxerunt, quos veteres liberiatos seruosque a manu esse Voluerunt. Ita ipse svgetoia
Nivs : q) Philemonem a manu struum dixit. Sed ali hi : r) amanuensibus exceptis. Rursum : s) cum amanuensibus suis per ludum iocumque certantem. Quod er-egsto t) redundans et superfluens dixit, suPERpLvvis hoc seculo factum est. Iunior PL Nius: υ) flumina
campis superflua. V o L v P T v O s V nunc, qui Olim voluptarius vocatuS. Ρ L N i us : π non minus utile quam moluptuomn, posse utraque Praedia, eadem opera, eodem uiatico, inuisere. QV NT L ANV : F multa mehercle animalia quae venire ad mareum, et manguescere queunt, non humanum modo, sed etiam voluptuosium es, alere repascere. At cieERO: z) quae voluptaria, delicata, mollis
habeatur disciplina. Rursum : a Vs voluptaria deuem
licula quaerunt, et virtutes habent in ore totos dies. Et
n Annal. l. II. c. 4s. et hist. l. 3. c. 66.οὶ Annal. l. r s. c. II. De Germ. cap. 3q.pJ Lib. 2. epist. 4. q) Caesar. cap. 74. ν) Neron. c. 44. 1 I it. c. s. tὶ De claris oratoribus cap. 9 a. 10 Panes. C. sa κ Lib. 3. epist. is. I Declamati ago. Δὶ De sin. bon. et maior. l. a. c. a I, A De fin. l. s. c. as. b Cap. 13.c Hist. natur. l. 27. c. a.da Iasiit. orator. l. I. s. q.
732쪽
a radices feminini generis commemorantur. Co P ML E et I Nco RI OR A L apud SLNEeAM, quod comporeum et corporatum est apud e cκRONEM. g) Quod occidens veteribuS, nunc occlDENTALE D) quod ornens fictum legimus esse o RiENTALE. ι) Rufus, Ruin heus, et Ruber est apud Veterest RVBEvs non item. Atuvolsus: h natum esse vitulum, qui ter in die colorem mutaret, per quaternas horas, primum album, secundo rubeum, deinde nigrum. Sunt apud PALLADiv M l ὶ boues rubet coloris, et cOLUMELLA Μ m) colore rubesset fusio. Quod LIVIO u et aequalibus pernisule, nunc PERNI Ei AB ILL effecerunt. TAcietus: o) id perniciabile reo. CuRTi Vs: p) uix plurimorum oculis perniciabilis fuit. Quibus et Ciceroniana vox perniciosus q) sussicere potuisset. A crepo, crepare antiquUm est crepans sed cREPAx apud SENE ca M. r Idem s uvet Ric o M habet Pro veterum nutricam.
Neque satis caste verborum compositiones custo diuere : cum Cicero et Optimi scriptores quique adhuc commutationem, immutationem, aut permulation m habuerint : hac aetate, quasi aliud significaret, illis addita est TRANs MUTATIO. Ita QVINTILIANVs : t duos in Ono nomine faciebat barbarismos, et immutatione, et
733쪽
CAP. YI. DE SENES CXNTIs L. t. IDIOTIs Mis. 7rs transmutatione : Vm, nisi me Omnia fallunt, transmutationem literarum transpositionem vocat. Praeter ne cessitatem et usum coeperunt iam tum componere voces :Vt sunt co AEQVALEs apud col. V MELLAM v) qui, ubist paullum, inquit, anser confirmauit, in gregem coaequalium compellitur. Apud PETRONI vM x coaequale natalium sinciput. Licet verbum coaequare Veteribus
iam usitatum fuerit. F) Versari cum aliquo, α) vel apud aliquos, a vel inter aliquos b dicebant veteres. Huius
aeui scriptores cΟNVERsARI cum aliquo, vel alicui, vel inter aliquos. Ita e LUMELLA: o ut multitudo apum sine discordia cum parentibus suis conuersetur. SENE ca: d) conuersatur nobiscum. Idem: σ) nemo libenter tri- si conuersatur, nedum tristitiae. CoLvMELLA: D a- Mus a tenero conuersatus equis. SENE c A rhetor : g conuersata es diutius inter humano sanguine delibatos. I mPRpcARI maluerUnt, cum Veteribus issiceret precari. PLies ivs : h) diras Pompeio, quas ille mox luit, imprecatur populus. QVἰ N T i L i A N v s : ι) imprecari debialitates , naufragia, morbos. Concivis vix apud alium reperitur huius aeui scriptorem, quam apud FRONTI-
xv M, k ubi exactum concivium locum primum appellatum, deinde dictum fundum. Quamuis etiam sint, qui de sana scriptura dubitent. ι Vocabulum coNTER R
734쪽
N Evs P Li Nivs m) videtur primus finxisse : quo is designetur, qui eX eadem est terra, eidemque matrici attribuitur urbi.
Antiquis noua nomina substituebant, atque adeo sermonis castitatem dignitatemque non verebantur commaculare. Teste 3ENE ca Philosopho, n) quod tunc
BREvt ARI PM erat, Olim cum Latine loquerentur , Dinnarium vocabatur. CONVERSATIONEM dixerunt, quam veteres consuetudinem. VELLE I us: O nec aestite conuersatio hominum. Qv i N T I L I A N V s : p nee tutioν inter seruos malos, quam ingenuoS parum modesos con-viersatio est. TACITVs : q) donec idem sacerdos soli ram conuersiatione mortalium Deam templo reddat. S vgca: ν aegris inimica est multorum conuersatio. Mem: s tam bonorum, quam malorum, longa conuersario am rem induit. SEMEca rhetor t in illis non conuersatiacum viris licentiosor. DORMIT Riv Μ substituerunt v terum cubiculo. ΡL I N i Vs: v in pariete Zormitorii IMPRE ea et ro VOX noua deteriori plerumque sensu execrationi substituta. Ita P Lirii us x) de populis Atla tibus: solem orientem ocridentemque dira imprecatione cintuentur. SENECA : F) caput sanctum tib., Hira ima precatione defigis. GRATITUDO et NGRATII vno v eabula barbara laguntur apud VALERIFΜ ΜΑXIMvM
735쪽
I bri quinti secundo et tertio capiti inscripta: perperam et in melioribus libris, fide codicum intorum antiqui simorum, legitur de gratis et de ingratis. Pro gratitudine dixerunt veteres animus gratus, voluntas grais, senimus beneficis memor. CIchsto: Σ memorem in bene meritos animum. Idem a ) Graeca utitur Voce ἀχαροφας,
quod non fecisset, si ingratitudo ciuitate fuisset donata. Nec usquam Tullius, cum de re ipsa tamen dixerit; nec Seneca in libris de beneficiis , aut ipse Valerius Μaximus, ubi. de gratis et ingratis loquitur, barbara ista.
vocabula virpauit. Acquis a Tici veteribus compar tio fuit, nec forsan hac. aetate, nisi apud FRONTINU b) legitur, ubi de collectione aquarum: adiuuatus sons aquae virginis, quae Romam derivatur, ex compluribus aliis ac stionibus.. Deinde: acquisitionum iactus rivi subterranei iciunt etc. LIGAT va A vix apud alium huius vel antiquioris aeui criptorem, quam apud PALLA DI UM RVTi LIVM c) reperitur.. Ligatura, inquit,i in vitibus locum debet mutare, ne unum semper a uitas
conterat vinculorum. SUPERFLvITAspro copia est
pud p LiNsvΜ : d) supersultate pampinorum, i. e. Paumitum, atria replere. Vt VeteribuS Maritas, ita rece tioribus huius aeui scriptoribus vox Acir As placuiti PLINI vs : e) qtiae est illa natura, quae voracitatem in toto mundo auidisimam prae da/nno sui pascit. Ρ v ai T a . vix apud alium huius aeui scriptorem, quam apud p Α-LADIUM', D reperitur, qui dz Vino, mox sumere puri-- XX x X 3 tate
s, De re rustica l. II. c. . in c
736쪽
ν 1g CAP. X l. DE SENESCENT 1s L. L. IDI TIs Mis. ratem colarique debere, et in usum referri. Tutius ergo pro ea Veterum Vtimur elegantia, munditis, castitate quamuis apud TvLLIVM g) legamus: cum omnes impuritates pudica in domo quotidie susciperes. SuMMITMapud P A L L A DIU M quoque est pro fastigio. Perfectis , inquit, h) parietibus, in summitate fructura testacea
cum coronis prominentibus M. ADUERSITAS, .Pro rebus dubiis, aduersis etc. valere coepit. Hinc PLINIUs:
quod inter se aduersari scorpiones oleo mersos et stelliones, dicere Poterat: magnam, inquit, aduersi tem oleo merm et sellionibus putant esse. NIMIETAs, pro nimia rerum copia, legitur apud cOLUMELLAM atque PALLADIUM. Hic h) sanguinis, inquit, nimi tatem prohibet. ille : ι) nimietate verni pabuli pecudes exhilaratae lasciuiunt. SuSTENTAc ULUM et columen coniunxit ΤAcITVS, m) qui solus fere hac aetate vOcabulum istud fulcro substituit. Eidem n) commilito, qui in eodem manipulo est, COMM ANIPULARI si et qui ex couino, siue curru, armatus Pugnat cou IN Rivs o) dictus est. Cuc VM A vas superne angustum, inim porrecto collo, ad aquam calefaciundam. PETR NIvs : p cucumam ingentem foco apposuit. Et diminuta significatione, cervix, inquit, cucumulae. q) At MA
TIALU, r Per synecdochen, integrum balneum, sed
gὶ Philipp. orat a. cap. hJ Lib. I. c. l . vid. eiusdem libri c. g. et II. l. a. c. I s. et t. q. c. ι . iὶ Hst. natur.
737쪽
priuatum et partium, cui suffciat alienum, cucumam Vocat. In oppositione
Torquatus nitidas, inqUit, vario de marmore them
Exstruxit: cucumam fecit Otacilius. Atque etiam temporis successit, quod optimo fuit proximum, ut fieri solet ex analogia, necessitate urgente non una, ficta fastiaque sunt verba, communi doctorum consensu ac suffragio popus, Latinitate donata. ΕΟ r ferimus Latinis inauditum seruatoris nomen, Vt post hac ad saltilis Originem aliquo modo designandam dic retur fALvATOR, iam tum Traiani Caesaris aetate. Quod discimus ex inscriptione veteri: s) IOVI. CUST
ceronis tempore hoc verbum non fuisse, vel inde patet, quod ipse non unum potuerit in toto Latio reperire, quod Graecorum sotera exprimeret. In Verrem de iurisdictione Siciliensi : t) Sotera, inquit, infirmum viadi S racusis. Hoc quantum est Z ita magnum, ut Latino vno verbo exprimi non possit. Vt comugium veteres, ita senescentis LatinitatiS scriptoreS etiam dixerunt DIFFUGI v M. Ita TACIT Vs I v) turbauere consilium proximo--m diffugia. Analogiae ut haberent rationem, P IR Tic AM quoque die Sees m libita ut muscam et fabricam, adhuc Praeceptores QSINTILIANI x) dubitarunt. Vnde REI MANNUS V. Cl. F) Vocem piratices,
t Apud a RVTER v M p. I9. n. s. t) Verrina actione IV cap. vo Hist. L a. c. 3'. x Instir. orat. L Mα 3. γὶ Introductione in histosiam vocabulorum linguae Latinae pag. 11.
738쪽
sibi periclauci, hac tempestate in Latinam linguam fui se introductam. At cIcERO et iam tum egestate, i quit, et improbitate coactus piraticam fecit.
Vt in substantitiis nominibus veterum seruandis non satis religiosi fuerunt, senestente Latina lingua, scriptores .: ita Vulgo ad n a, qVae vocant, adiettiua qu que fingenda proni. Quod Ictum et commentitium ashuc fuit, maluerunt nunc esse FICTITIUM. Ita PLINI v s et a) fictilium non potes videri. IMMACvLA- TvM, quod ante eum OmneS incorruptum, dixit Luc vs : b)Abscondat fortuna nefas, Romanaque tellus Immaculata sevi struetur favuine Magni. INTELLIGIBILE dixerunt, quod intelligi potest. Ita certe SENECA : cI bene agitur cum senectute, s illuc longo studio intentoque peruenit, Mi hoc et bonum, et inteia tigibile est. Paulo post : se bile iudicant bonum ζ nos contra intelligibile. VISIBILE et IN v I SIBILE, quod veteribus aspectabile, vel non aspectabile suit, hoc seculo dixerunt. PLINIus: d) oculi vi item eius partem a cipiunt. CORN. CELSus: e) s manantia corpuscula per inui ilia foramina subsisendo iter claudunt. HOC U ro TVLLIVs f eleganter ita circumscribit: animus oculorum erigit obturum. Alibi: g) res caecae et ab mspectus iudicio remotae. RA Τ I o N A LIs, imo RATION BILIs itemque IRRATIONALIS et IRRATIONABI-xIs, dicebatur qui ratione Praeditus, vel cum ratione
739쪽
conueniens, rationis item expers, aUt mente et ratione
vacuus. Apud sENECAM D) et QVINTILIANvM i animal rationale. SENECA etiam: h quaedam, inquit. ιt sicis, moralibus rationalia immixta sunt. Ita philosophia quoque rationalis. l) Alibi: m) rationabilem, in quit, sortiris naturam. Rursum : u adiicimus rati nati irratio D. Q v INTILIANUS: O fa a es descriptio, si dicas, equus est animal rationale nam es equus animal, sed irrationale. Idem: p) es igitur et Uus quia dam irrationalis etc. QVINTILIANVS ab illo tamen superiori diuersus et q Dut quidam irratiouabiles impetus auimorum. Alibi et alius r) irratiouabilem casum habbet. CORN. CELSUS S) irrationabile animal. N E GTRALE quod neutrius est partis, Otiosum, vel medium dixerunt. QVINTILIANVS : t) quae femiuina post
ne ν nares, aut neutrali feminos Agni .nt. MOX : υ) n mina neutralia Vocat. Ρ R A E S E N T A N E V M, quod penetrans aut emcra, fuit: PLINIO X praesentaneum
venenum, et pracsentaurum medicamentum. SVE ΤΟ
N I o 3 item praesentaneum venenum ζ SENECA ΕΣ bo letus praesentaneus. Et QVINTILI AN US a) virus, inquit, praesentaurum paro, quod statim, quod subito corripiat.b in Epist. t. i) Instit. Orat. l. 7. c. 3. Epist. io L. I in Apud eundem epist. 89. Conser. e Exsus passim, ubi Graecorum λογικον rationiae interpretatus est. m) De vita beata c. I 4. n Epist. 94. confer. eius d. epist. 7r. Instit. orat. l. 7. c. 3. pJ Lib. IO. c. I. q) Decum. 313. r Declam. F.
sὶ Praefat. l. I. tὶ Institi orat. l. I. c. q. v L. c. cap. D πὶ Hii . nat. l. 16. c. I. l. 28. c. I . - ,
740쪽
inpiat. Quae roscida, rorantia, vel etiam rorata meis re, praeter necessitatem RORULENTA secerunt. COL v MELLA: b) cauendum, ne vites rorulentae, sed siccae, strantur. PLINIvS: c) cum es rorulenta Cypros. Iσemed) ne doles materiam, nis sccam neue gelidam, neue
roruleutam. Rursum : est uuam ne legito rorulentam.
Et, noxium si in rorulentum pecudem duceres. 1 Quod boni saporis et conditum diXerunt SAPI-Dv M. Ita API cIVS: g auem fastidiorem et aiatiorem facies, et ei pinguedinem seruabis ζ si eam farina, oleo subacta, contectam in furnum miseris. Sic et
alibi ius sapidum h) sapidiores pisices ,' i) et similia ha
het. Quasi non sufficeret illis, veterum qUod volunta-wium satis elegans vocabulum fuit: illi sPONTANEvM substituere. Ita apud PLINIUM h) virgisca aetas 'omeanea: apud SEN.cAM l) agilitas spontaneus motus ULS v PER cI LIosus, qui est grandis supercilii, fasta pisnus dicitur. Apud sENEcAM m tristes et supercili s alienae vitae censores. FRisi DARivs tudiendi Frigia daria cella balnei, ubi frigida lavamur, P Li Nio v vOcatur. Apud PALLAD 3 v M o sunt balneae frigidariae papud PETRON ivba p) frigidaria inerra. Inclutus et celebris FAMi GERATVs quoque dicitur: ut Creta insula apud ME LAM q) multis famigerara fabulis. Qui certus, haud dubius, seniper ab antiquis, IN Dus ivs