Dialectologica studia. Fustia vocabula qua ratione in quinquaginta Normanniae inferioris vicos distribuantur. Thesim ... probonebat Ch. Guerlin de Guer

51쪽

PHONOLOGIA

52쪽

RUSTICA VOCABULA

a Voc. o liberari u ot apud scriptores duodecimi saeculi). Illam nolumus scrutari diphthongum, qua specie, per quas immutationes usque ad gallicum usum pervenerit Sat enim nobis erit eam dixisse, noStra in regione in Onum N Xtenua

EX. gratia nodum 9 ι; qih a ). Vocalis in aperta, in vocabulo P, propior gallico sermoni videtur esse, ut quae manifestam reddat rationem, quo pacto prisco u oppidani ad hodiernum per intermedium istu ir)transierint quae possunt conferri cum iis, quae infra, devocabulo si focum is dicemus. TOPOGRAPHICA DISTRIBUTI

53쪽

petiit

a Deficit inde quoque palatinUS Onus. Unde fit

3 Transit etiam ei ad meram vocem , unde gallicum Vocabulum pol necesSari Oritur. Nunc duas Xplanemus formas, qua normannicae rusticitatis proprias ducere licet. Si e triphthongo est: decidit elementum e elli tiro si diphthongus etiam Yti ad aerum sonum tali redigitur, alteram adipiscemur formam tali, cujus nostra regio nullum praestat testimonium.

Quod si e triphthongo bi elementum ' decidat eo MO; si inde elementum , in diphthongo i, per assimilationem ad tranSeat ), per contractionem denique si ex o fiatetu , ipsam evocabimus Ormam prUe a S), quae nobis

explananda erat. TOPOGR IPI ICA DISTRI RUTIO TABULA Q, Tota regio illam vocem tot comperiana habet.

54쪽

RUSTICA VOCABULA ai. - Peduculus. prof

55쪽

PHONOLOGIA IIII. De si refractione δε normannicae vocalis . - Quae sit illa si rei r.ictio u rc Viter X planatur. Lex illa, de qua Icaput III, 1', ' sermotaem habebimus, ad omnem sere rusticum sermonent, firma ac perpetua, adlaiberi potest, late patens, quam si emphaseos o et si distentionis is legem dicere audebimus. De qua lege iam alias disseruimus vide parier popu- Iaire auscia com uuue de Thaon, Sqq.). Hoc in loco tantum nobis est propositum memorare quibuS vere variis immutationibus e pristino sono ad rusticum OVum sonum transitum sit. Cui explanationi index adicietur formarum quas testificandi nobis data est facultaS Primo nobis notandum est, illos, ut ita dicamus, honeticos motus longe ana plius quana quibusdam aliis in regionibus, nostra in regione porrigi. Plerumque enim naturae ac Virtuti antecedentis consonantis ii soni subici videntur. Porro cum plerisque in locis nulius huiuscemodi sonus adsit, nullo saltem praecedente labiali consonante, vulgo contenditur illum sonum a labialis propinquitate suam ipsam certam im

Ibi vero fit aliter. Non solum enim sonus ille post Libiales litteras, sed etiam post et dentales et palatinas et Sibilantes ostenditur. Quapropter nobis aequum Videtur iliana Sonorum varietatem in se per Seque animadvertere, Seposita Omni antecedenti consonantis propinqua contagione. Quaevis o 0 romana, Sive e Ilatino i in OSitione, Seu ex latino u oriatur, talem qu .indoque patitur honeticam disten tionem, ut ad praecipui soni Litu quaedam tenuior, aSSumptiva vocalatur et adolescat, quae primo idem ac principalis ipsa vox

sonat.

Unde 00. Deinde fieri potest ut adventicius ille sonus ipse, legi convenienter, ex t chius adis transeat.1 Germanice si Verde linunx s. Vide Shar Brenner, Mundarten ii Schri fis prach in Bayern BambCr . I 89o.

56쪽

36 RUSTIC, VOCABULA Unde uo diphthongus oritur, quae ad merum o sonum redigi poteSt.

Posterius denique nonnunquam ad rus, cum aperta Ocali, cursum tendit. Alia ex parte, si e sono priore o proficiscamur, novo immutationis ordine, per intermedium sonum v, ad gallicum ipsum rex ocabimur Sum ad Venticio elemento, deficiente. Ut ad ea illustranda, exemplum SumamuS, Vocabulum ponamus latinum diutarum , quo prisca in lingua, fit forma Drn, aut potius Gor ac labente finali consonante, denique jo. Quid sequatur, explan UIUUS

Igitur, ut apparet, e M ad ulti transire possumus, denique ad v, quod nihil aliud in ibis praebet nisi gallicam formam,

finali consonante deficiente. Quod si nostra in regione, illa distentionis ex minime Vigeret tum, nec immerito, diceremus illud ju idem omnino valere ac gallicam formam, finali r deficiente. Cum ero nostra regio, ut antea vidimus, illam legem cognoscat, nobis vere licet illud M at firmare e priore forma j v mana 'isse, e Veterrimo j o ipsa orta. Cf. Rour cumbeto detulic cum cum ). Denique, clarum nobis nullius gallicae contagionis indicium erit, si formam julo, cum aperta Ocali, inveniamus, cum supra demonstraverimus e sola forma roo id est, cum clausa vocali), minime vero ei id est, cum aperta)formas ad gallicum usum

vergentes proficisci posse. Sequuntur testimonia IV u in positione, cui tonus adicitur, ν 9.

57쪽

nullum ostendat soni o testimonium, adtrit nobis obscurum CSt. a' , cui onus adicitur, cui non adicitur in o. Ex gratia

latino si manducare a pro 'eni Unt.

Exor H nil nasalis ii gallice ). Verbi gratia

manducare mast. Ex a fieri potesti. Id est Isse. Si labitur nasalis consonans, d ad merum transit. Unde rucyd. Deinde ab illo sono o incipit assueta immutatio : tuis te, meto e. Qui e denique, per intermedium nimi se ad anomalum transit nil quam formam propterea demiremur, quod omnino cum formis eis prioribus congruit, quae nos supra directe ad gallicum revocabant usum, ut sunt hi u disti du Velrti in moti in .

58쪽

RUSTICA VOCABULATOPOGRAPHICA DISTRIBUTIO TABULAE 26-JO. 26-27). o et O ubique viget. 28 Omnibus in vicis, unam audiimus vocem , quae sere ubique clausam, ter tantum apertam e praebet. 29 Praevalet vox et 'o Rarissime υ contingit. 30 Haudquaquam mirum legitimam distributionem singulari immutationis ordine perturbatam esse de quo Supra disseruimus. Rara vox o vergit praesertim ad Occidentem, paululum et ad septentrioneS.

59쪽

PHONOLOGIA