장음표시 사용
491쪽
autem anno MCCXIX. in Ordinem Praedicatorum adlectus est, ut Echardus demonstrat, oportet illum ante annos aliquot in Academia nostra versatum regendis Medicinae scholis incubuisse; neque enim subito & tumultuaria opera celebris & eκcellentis viri famam consequi potuisset. Sed is postea, residia Medicina, ad sacra studia se contulit; & primus omnium suit, qui in scholis Parisiensibus in Theologia Fratres sui ordinis erudierit. Multa deinceps praeclarissime gestit . quae diligenter exposita, & illustrata sunt ab Echardo inter Scriptores Ordinis Praedicatorum . Multa etiam scripsiit, quἰς accurate ab eo recensentur . M hic si regerere vellem, actum agerem.
Epi opus Dunelmenses . DUbitavi, quem in ordinem referrem Nicolaum de Femham Anglum . qui prius Philosophiae prosetar in scholis Parisiensibus fuerat , dein Medicinae
in nostris; post autem totum se dedit rerum divinarum studio . atque in Theologum illustrem evasit. Sed praestat eum in classem Medicam referre, quoniam eam facultatem apud nos professus est. ab Fuit Nicolaus de Fernham . alias de Fuly, natione Anglus, ex eorum numero, qui anno MCCXXIX. Parisiis Oxonium concessit, ob turbas in Universitate illa excitatas. quas Bulaeus in ejus Historia exponit. Cum diu in Artibus. Philosophia scilicet, Parisiis docuisset. Bononiam venit, ubi Medicinam, in qua etiam excellens habebatur, publice prosessus est. c) Deinde ad sacrarum literarum studia se contulit; in quibus etiam adeo profecit, ut Magillerii honorem in ea facultate consecutus sit. Ad summam eruditionem accedebat morum probitas. & prindentia singularis. Eo factum est . ut Angliae Rex, & Regina non solum in 1amiliare consilium adsciverint; sed animarum quoque suarum moderatorem esse voluerint. & corporum curatorem. Anno MCCXXXIX. electus in Episcopum Conventrensem, recusevit tantum onus suscipere. do Rursum anno MCCXLI. a Monachis Duriel mensibus Episcopatus Dunelmensis ei delatus est; quorum electioni cum minime assentiri vellet, Daetias tandem non solum eorum Precibus& lacrymis. sed obiurgationibus etiuiti Robei L. Liti Olutcusis Epit copi, qui gravissimis rationibus ostendit, non posse illum sine piaculo onus illud deis
Clinare, tandem acquievit. ac de medico corporum factus est medicus animarum, ut ait vetus rerum Anglicarum scriptor. Θ Haec narrat Matthaeus Paris Nicolat ipsius & synchronus & amicus. Habita autem ratione temporum coniici potest . illum non multo post annum MCCXXX. in Academia nostra Medicinam docuisse.
Reverat autem ipse di s Nicolaus in Artitiis Parisius per plures annos i deinde de a Arte Medicinae Bononiae, in qua claruit gratiosus & peritus excellenter. Paris. Hi σν. AntIie. ad an. ΜCCXLI.
e taclesia rhinelmens dein pastore viduata, tandem suscepit magistrum Nicolaum de Fernetiam in episcopum , Viriam grandae. vum, & regis medicum, qui sc medico codiporum factus est medicus animarum . MCbιonte. de Mailara inιre Rem Anene. Seriptori veteri I s. l. pae. s. ad au. AIC Ll.
492쪽
Rotandus ex primis est, qui accurate de Chirurgia scripserint . post Graecos
nimirum, Arabes. Eum Guido de Cauliaco Rogerio proximum, Bruno superiorem aetate facit. Vixit autem Rotandus cum Hugone Lucensi, & Theo. dorico eius filio; ut ex Theodorico ipsis accipimus, qui Bolandum carpit, quasi alienis opibus ditare se vellet, sibique tribueret insgnem curationem viri nobilis ab Hugone teliciter susceptam,& absolutam. Locus singularis est ex The dorici Chirurgia. quem hic afferre non piget: Commendat , inquit, Ie ρυιdam , siaut Bolandus alieno vestitus Oeliere imbrias has nitituν dilatare, quod quem. dans abscisse parte pulmonis sanavit . In rei veritate quidam domisellas Bononiam is nobilis, me tune Bononiae exi ente, per manum DI. Hugonis parte pulmonis ab usi, mariWro Rolando ad Uente. νidente sanatus es. ca II. Haec Theodoricus: at si Rotandum ipsum audire velimus . fortasse hinrebimus, utri rides adhibenda sit. Guido de Cauliaco neutri credendum prutat, fit curationem illam , quam uterque sibi arrogat, ad fibulas ablegandam existimat. cc) Sed fieri tamen potuit . ut curationem, quam Prius ab Hugonefactam viderat Rotandus, ipse quoque post aliquod tempus se liciter tentaverit, ac persei erit; quod Theodoricus Ordini Praedicatorum iam adscriptus, & Bon nia absens ignoraverit. III. Fuit Rotandus patria Parmensis, ut non semel se ipsum dicit in Chi. rurgiae libro . qui editus est in eoilectione Veterum Medicorum. Constat autem di illum aliquando Bononiae versatum, ac vero simillimum est, ea ipsa artis suas praecepta, quae scripta reliquit, & typis edita habemus, iis, qui facultatem illam Profiteri vellent, exposui me, nondum constitutis publicis protessoribus, qui Medicinam in Academia nostra docerent. Novum ille quidem opus non excudit.
sed Rogerii Chirurgiam totidem verbis descripsit; id quod vir candidus non dissimulat: γ) multas tamen . easque non parvi momenti adnotationes de suo penu adiecit. &, quae dubia videri poteraut, suarum curationum exemplis identidem propositis confirniavit.
fg, gratia favente divina, exta tui sum ope. Tando et vocatur enim ad quemdam Bononiensem, quinto vel sexto die vulnerationis, in veni in imonia partem exivisse exterius inter costas. . . . Convocati ergo peritiores Chirurgi Maonienses eum pro mortuo reliquerunt Ego autem ii sua di amicorum suorum proci condescenidena , ab Episcopo venia imi rata, di tam ab ipso , quam a donuno suo, di illorum amicioribus securitate obterita et sere rogantibus atque adstantibus, cutim circa Halitus pro latitudine unguis minorix d gi- ei circumcidi ...... & cum pulvere ni o dc aliis adiutoriis frequenter procurato coli solidaeum est Dei gratia vulnus, di cuiatus ille
est. Post multum vero temporis cum domino suo Gerardo Rotandini Jeroso matri adivit,& inde iamdudum digressus , sanus atque inis columis vivit. e) Non obstante Rolando de Theodoriis eo, qui de hoe etiam repreherHendo Rotam duim , qui iacta it clarasse se pariem abscissam
pulmonit ab extra cum Pulvcre rubeo . a fidi
mat illud idem se vidisse. Guias Iematit. Tras. III. min. I l. ca l. d Exo Rotandus Parmensis in opera praesenti iuxta m cum posse in omnibus sermi uiri & literaturam Rogerii sum secutus , nec mirum s imperitia mea hoc egerit cum Pinne omnes sapientes hoc egisse nescantur die. Resaia. chirurg. suas M.
493쪽
Episcopus Cervienses. ΤΛm mira. atque diversa fuere Theodorici studia & officia, ut quamquam
cetera deussient, eo solum nomine maxime esset commemorandus. Pater ejus
Hugo Borgognonus, ex clara apud Lucenses familia , de quo supra diximus. Cuin is amici MCCXIV. Bononiam veni sibi a Populo Bononiensi conductus ad Mecicinam exercendam, venit una Theodoricus puer vix annos sex natus. a Is patris studia secutus est, ab eo in Medicina eruditus, praesertim in ea par Ie, in qua plurimum excellebat, nempe in Chirurgia. Socios habuit in eisdem studiis, S in eadem facultate exercenda Vel trum. & Franciscum fratres, b qui item a patre eruditi sunt, nec ignobilem locum tenuerunt inter Medicinae , & Chirurgiae prole sitires. Sed eos Theodoricus celebritate nominis
dicatorum ordo vix dum exortus mirum in modum in civitate nostra clarest re cceperat, multi ciue ad eum , ut saepe dii stum est, ingenio . & doctrina praenantes viri convolabant, Theodoricus ex eo numero fuit. Et quoniam alicubi in suis scriptis fatetur, non tandiu in Domini Hugonis, hoc est patris sui, obsciplina fuisse, quandiu opus erat, ut perfidiam Medicae artis cognitionem adipisceretur. c) quo factum est, ut multa ex iis, quae postea scripta reliquit, suis ipse experimentis cognoverit; credibile est, illum non admodum provecta aetate, atque in ipso iuventutis flore ordini Praedicatorum nomen dedisse, non multo post annum MCCXXX. aut MCCXXXI. , quo Beatus Dominicus innumeris miraculis clarus in Sani horum album relatus eli, vix annos decem postquam extremum diem Bononiae obierat.
ordine non latuit. Medicam facultatem, quam a patre didicerat, quantum coniicere possumus, magno plausu, maiorique omnium expectatione exercuerat,
minime deseruit. Ac mirum fortasse cuipiam videbitur, id permisisse primos illos Ordinis moderatores, quos de sanctissimi instituti sui disciplina tanto magis sollicitos fuisse existimo, quanto propius aberant ab ipsius ordinis origine. Sed hoc dandum fuisse arbitror non tam Theodorici praestatutae in arte Medica, quam ejus probitati & virtuti, ut non solum medendis suis fratribus intra coenobium operam impendere sineretur, sed etiam expetitus ab extraneis credere. tur citra noxae periculum posse artem Medicam extra claustra exercere.
alio doctrinae genere. quod magis hominem religiosum decet. Poenitentiarius fuit Romani Pontilicis. Innocentii IV. . ut opinor; cl) quod munus in hominem sacris disciplinis non optime eruditum Conserri non poterat, praesertima doctissimo Pontifice, quem fuisse constat Innocentium IV. Postea creatus est Episcopus Bitontinus; incertum , quo anno. Sed anno certe MCCLXII. eam
habena in aetate sua LXXXXIII. annos. Cum eitur Hulo Theotiriei pater Bononiam Deae iraino MCCAEIR , osenni magor ege non poterat , natus nimi νum anas ΜCCC aut M VL bin Ut νque mae0 νι tιtudo Deeur pie sacpi e in aηιiqui1 tabatis , ac praeseνι- ἐκ Mimoνi I. coismun. Bon. eὶ vero modico valde tempore sui eum Doliticio Hugorae praedicto , neque vide re, neque comprehendere , neque dascere ad Necivin D ui expertissimas curas eius, ideo In parte Ista imperiae tam ex propria experientia & antiquorum eurabo I ,erficere, Ga leni maxime, quem a praedicto viro inimio in nullo novimus uisicordare. THMorie. proae .cbirurg
ta, veneri Patri de amieo carissimo D. A. Idei gratia Eμiscopo Valentitio Fr. Theodorieus eius dum patientia Bolonitensis Ecclesiae mini
ster indix ius opus diuticis assectatum . Dudum Pater cliariisme Rom, pariter existentes me vestium tunc temporis Capellanum Et Poeni. tentiarium I ni Papae afluctuose rogastis M. 1 doris. la pro . ei .
494쪽
Ecclesiam obtinuerat, & absens regebat. Erat eo anno Lueae In patria sua. &anno etiam ins quenti. μὰ Eidem clemens IU. anno MCCLXV. adhuc Lucae degenti mandavit . ut Lucenses ad bellum . quod Ecclesia Romana contra Mamstedum regem parabat, hortaretur. U Ac fieri potuit . ut ob Manfredi tyran. niciem diu debuerit Theodoricus ab Episcopatu suo abesse. Sed eum tamen ali quando a divisse, ac praesens administrasse, videtur, fortasse antequam Manne. clus ab Alexandro IV. hostis declaratus fuerit, & sacris interdictus; quod actum
V. Eo ipso anno, quo Mansredus debellatus est, Theodoricus translatus est ad Episcopatum Cerviensem, biennio jam vacantem, ut constat ex literis Clementis IV. datis anno II. V. Id. Iunii. Eas Ughellus viderat in autogr phis Vaticanis; sed cum ejus nomen una & altera litera Th. expressum ent, I homam fuisse hunc Episcopum putavit. Itaque Theodoricum inter Episcopos Bitontinos agnoscit nullum; inter Cervienses vero Thomam interserit . quem annis octo Epii copatum Cerviensem tenuisse dicit, cui demum an. MCCLXXIV. successerit Theodoricus ex ordine Praedicatorum assumptus. s VI. Episcopatum Cerviensem adeptus vix unquam a civitate nostra discessit. uti antea patriam suam incoluerat, cum Episcopatum Bitontinum gereret; cotum vero plane visus est Iares sibi apud nos perpetuo figere velle. Seu facile non est causim demonstrare , cur tam multis annis, quibus Episcopatum Cerviemsem gessit, ab anno scilicet MCCLXVI. ad MCCIl C. . vel nullam, vel parum certe diuturnam moram apud Ecclesiam suam secerit. G Non dubito tamen, quin Romanorum Pontificum indulgentia obtinuerit, ut absens Ecclesiam suam administrare posset. Et Nicolaus IV. ne in ossicii Pontificalis opprobritim iurigemtiae onere praegravaretur . Concessit, ut salis certum numerum ex Salinis Eccle.
siae Cerviensis singulis annis Bononiam transferre posset absque ullis vectiga.
VII. Bononiae habitavit in Burgo Ricco, ut hodiedum vocatur vicus e Sa. ragotia celebri civitatis via diductus. Ibi domum habuit cum viridario; eam. que domum in ipso Epistopatus Cerviensis initio sibi aedificandam curavit. ch Plures etiam haud exigui pretii fundos in agro Bononiensi, & alibi acquisivit. Ac fuit illi quaestus permagnus ex arte Medica, quam exercuit etiam Postquam Episcopus creatus est . si9 Itaque, cum ad quaestuosim prosessionem accederet L l l a reli,
Cervierisem episcopum . . . . Actum in domodni episeopi present. sr. Rietardo qnd. mag. Maiaveriture de Luca &α An. MCCLXXXXII. die XXIX. Octobr. Patet ex ianumeri, e tractuum tabuiaaraeosorici Discopi Ceνυιen , qua 1 babemvr in ἀνetitos Bon. in annos evios ab au. Μ LX, ULM Μcclic., exι remum diem obiit. g Ne in ossicia palloralis oborobri iam indi. gentiae onere praegraveris . . quod de sale tuo, quem de saliliis propriis , di latinarum petis nibus percipis, extra civitatem eas em ovieu. usque Bononiam , ab oe alicujus ex ctione pedagii tantam annis lingulis sacere
deterri valeas quantitatem, cuius valor apua civitatem Cervi et . prae sita summam XL. libra. rum I uronensium non excedat. Datia apM Udi
scias qi id. drii Hugonia de Luca procurator Uen. Pal. Fr. Thedem ei Cervion. episcopi absolvi e Prosperinum Muratorem , qui domos ii ii di episcopo aedifieaverat in Samgotia in Burgo Ricco . Ex Com. Bonon.
Considra ut ea fidem , quam ipse Fris
memoνialibus Com. Bon. Cum olim Barletus de Cremona vendiderit Fr. Tederixo de ordiae Da r. Predicat. & episcopo Botontino hortum eum edificio & alboribus & vitibus retro ecci Lam S. Petri majoris in loco ubi dicitur
via me ana. . . . . pretio ce. libr. deri. Luc Cn.
& cum lis di questio esse polist inter i plum ven. Pati dn. D. I ederigum olim Botominum nunc
495쪽
religioso homine digna parcitas, & sobrietas. μὰ facile potuit divitias non
modicas comparare . Ac cc perat etiam, antequam Episcopus crearetur, abundare opibus; quas ut libere retinere posset, dubium non , quin indultum sibi fuerit tum a Romano Pontifice, tum ab sui ordinis Praelatis; quemadmo. eum eκ eorumdem indulgentia obtinuit, ut quae ante Episcopatum acquisierat, post Episcopatum adeptum. retinere posset. Uidetur autem id unum spe. etasse in congerendis opibus, ut haberet, quo indigentibus succurreret, de piis operibus sumptus praestaret, tacite carpens aliquos sui temporis Praelatos . qui patrimonium pauperum in equis, & armis, eu vestibus, es numerosis famulo. rum gregibus, est innique luxu absumerent. Vi II. In nova Ecelesia Fratrum Praedicatorum, quae eius aetate exstructa est. pietatis suae monumentum insigne reliquit; majus enim sacellum cum altari sua impensa excitavit, ubi & sepulcrum sibi parari voluit. μθ Fratribus sui Ordi Dis Conventus Lucens s. qui admodum pauperes erant . pro comparandis velit hus non modicam pecuniam, donatione inter vivos facta, attribuit. Montalibus Conventus Lucensis. quas de Angelis vocabant, agros S praedia dona. vit. ρυ Testamentum condidit anno MCCII C. XV. Kal. Nov. cum extremo morbo decumberet. Et scilicet Nicolaus III. testandi potestatem secerat. literis ad eum datis V. Non. Maji anno II., hoc est, anno MCCLXXVIII. D Sed ante illud tempus testamen turn aliud fecerat, cui & codicillos adjecit. Q Foditasse tunc existimabat, sire Pontificis venia testamenti factionem sbi competere. propterea quod, annuente Pontifice, lucrum ex Medicinae professione factum retinebat. Sed primum illud te ita mentum cum codicillis posteriori irritum factum est. Itaque haeredes aequis partibus instituit Ecclesiam Cerviensem, & Fratres sui ordinis Conventus Bononiensis, & Lucentis. υ Pluribus autem legara
dedit. In primis reliquit Theodorico, ciJ Hugoni, & Vel truccio syst nepotibus
sitis, fratrum suorum filiis, libros suos medicose ex quo intelligitur plurimum sollicitim fuisse de perennanda , ac propaginda in suis posteris facultate Medi. ca, quam a Patre acceperat. Fiatri Hugoni, nepoti item suo, ex ordine praedicatorum Legendas Saniliorum , 5e Summam Monatilinam legavit. necnon fi Tenos aureos xx. in annos singulos. Fuit is probatae virtutis. & famae in ordi
ne suo , in quo anno MCCCIII. Romanae provinciae praesectiaram gessit. l Fratri
Thedet rus erga Ceri iensem gemi eccIesiam, di faniram oc intulit iam pedi sotiae, qlia multa hona quoivit acile ingressum Religionis FCatrum Piae s.catoriam , pol hi tigres in dicti Oidinis, ac pust linam adeptus
Acci c. die Xικ. Iavuarii. a Quia ergo praesitus diius Fri Thed ricus liabebit qiraindam pecuitiae quantitatem , quam illo intuitu studuerat congregare res cara ex pei, sag λpern ras, quas multi Praelati facioni in equis & armis, , multitudine lamia. Ioriam , de vellibus, & aliis sumptuosis, & non solum sui,ei sua declinando, sed etiam aliquat do nece litaria restringerido, si aduit ei in parctis, it liaberet unde γ.set saccre elimositaM eom. vetentes . M ebarta donaticinis i Mer vivos, quam THOI-ieus frit Frairibus P .EIleatoribus Coa. Devius Lu6 is. Esita es an Append. ad To. IRNisceli. Bajur. edit. Ge. p. 6 3. b) Veci. Pat. dc Drius Fr. I hedericus. . . recogitans , quod poliri iam ipse prose:stis suit in Vidi ite Praedicatoruin , dc antequiani Pr moveretur ad episeopalis apicem dignitatis ,
multa sperquisivit mediantibus labor,bus ec pinritia sua, seientie , Ac valde multa collata libi erunt a magnis Bamnibus, ec Praelatis, νIiis alie Iaersonis, quae quidem sibi personaliter conseremitti ir pro ter predicta , dc alias gra tias a Nomino sibi datas, tamen eo ipso Mai. retiantur ordini pressa isto. Et nihilominus iae se poli assumptionem episcopatus eadem sibi reticiuit de licentia Summi Pontificis, ec Odidinis memorati. Ibid. e Vide quae Iupra a notata sunt. d) F. us ioclationis cHνι am ἐκ Appendire Nistellandorum Balatii editam supra iasιον
496쪽
Pritri Theodorico, item nepoti suo, & ex ordine Praedicatorum omnes sermo. Des suos liga Uit. serino nes nimirum, ut ego interpretor, quos ipse scripserat, di ita sua Bitontina, vel fortasse etiam Cerviens Ecelestia . si quando ad eam accerut . ad populum recitavit. Frat Cisco Episcopo Selymbriensi , ab hic etiam e r. t ex O di ne Praedicatorum, pro servitiis sibi, di Ecclesiae suae Cerviensi praestitis, domum reliquit de Ciconiis appellatam in Burgo Ricco: quae domus sitae citur iuxta domum Episcopi Bethleem itani. Videtur autem huius Episcopi Se-Ivn: brie illis opera usus in administrando Episcopatu Cerviensi. Sacram lupelle eluem non paucam Ecclesiae suae cervienti legavit. Mitto cetera, quae in ejus testamenti excerptis in Appendice legi possunt. IX. Obiit B noniae exeunte anno MCCII C. IX. Kal. Ian. cum vixisset annis XCIV. ab Hugone Patre suo non degenerans, quem prope Centenarium Theodoricus ipse viderat. b Extremis vitae suae temporibus parum bona valetudine usus est, & incommodam habuit senectutem. cca Sepulcrum sibi vivus paraverat in Eccles a Fratrum Praedicatorum prope aram maximam, in sacello. quod eius impensa constructum fuerat, ubi hic titulus legebatur, quem attulit Ughellus:
497쪽
HANC CAPELLAM FECIT FIERI FRATER THEODORICD
DE BOR GOGNONIBUS DE LUCΛ ORD. PREDICAT. EPI. CERVIEN. QUI HABENS IN ETATE SUA LXXXXIII. ANNos IN EPISCOPATU VERO OBIIT ANNO DOMINI M. CC. LXXXXVIII. IN VIGILI ΛNATIVITATIS DOMINI. ORATE PRO EO.M De gestis ejus in Episcopatu Bitontino, vel Cerviensi nihil ad nos peris venit ; nisi forte memorandum iit, quod anno MCCLXXIR Plancadulum. Belis videre, es Saκum Gattarium Ecelesiae Cerviensis castra in emphyleusim concessit Andreae Castellani Aiadalonis, eluque filiis ac nepotibus, acceptis ab eo quadringentis libris Bonon. . & pacta levi pensione deinceps in annos singulos. ca Eiat Andreas Castellani ejus filius. qui Senator urbis Romae fuerat post Bram
caleonem fratris sui filium , antiquae virtutis virum . & apud scriptores eorum temporum hoc nomine celebrem, quod magistratum illum, cuius magna erat auctoritas, Cum summa severitate exercens, effraenem nobilium Romanorum lis centiam coercuerit. Sed Theodoricus, nisi coactus. ea castra alienavit . ut tunc tempora serebant, vel non satis firma erant Cerviensis Ecclesiae jura in ea castra, vereor, ne parum eiusdem Ecclesiae utilitati consuluerit, cum potentissimae familiae ea castra obligavit. Etiam Octavianus Ubaldinus Episcopus B noniensis Castellano Andalonis Qumfructum, & usum pDntim, sic enim tabula Ioquuntur. fer a Roeehre de Ba lo & castri. & nemorum, & agrorum adjacentium pro servitiis Episcopatui Bononiensis impensis. & impendendis com cessit. μ9Xl. Erat Bononiae iisdem temporibus Theodoricus alter, Episcopus Faventinus , quem aliquando suspicatus sum eumdem esse cum nostro, qui ante Bitontinum. & Cerviensem Episcopatum, Faventinum gessisset. Sed ratione temporum melius Considerata . Comperium est, alterum ab illo esse. Bononiae degebat ad annum MCCLXXVI. , so quo tempore Theodoricus noster proculdu-hio Episcopatum Cerviensem gerebat. Ughellus hunc quoque Faventinum Episcopum ignoraverat ; sed Tondutio Faventinae Historiae scriptori aliquid de illo
suboluit, non ita tamen, ut amplius, quam ejus nomen adnotare potuerit. XLI. Utebatur extremo vitae suae tempore. cum ad senectutis incommoda frequentes etiam aegritudines accederent. duobus Medicis, Bertholacio Bon
niensi . e & Pancio conterraneo suo . O quibus legata in testamento dedit:
nec dubito , quin uterque aliquo in honore fuerit. Sed Pancius aliqua ingenii sui monumenta reliquit, eumque interdum laudat Gentilis Fulginas Medicus aetate sua celeberrimus. Quaestiones de re Medica scripsit . quarum unam vidi in codice manu exarato bibliothecae Fratrum Minorum Caesenae, g eκ qua de ingenio auctoris indicare licet; redundat enim subtilitatibus, & speculationibus, ut fere cetera eorum temporum scripta. Vt Ir αὶ Vid. Appeus.
trata S. Dominici ex una νrarte . da. Carac sa uxor qu. dn. Iacobini de Argelata ex alte. Ta compromittunt in dri. D. 'I edericum epise Pum Faventinum de si te que Vertebatur inter eas occasione divisonis timat domus politae indi sta contrata ex instrumento manu veriture Bombi notar. dicti dri. episcopi facto heri M. notia in domo i t. Bonacursia de Matagnano prinserit. D. Petro de Trent , D. Alberico ore. predie. εα- Ex M. t. com.
d. an. die XV. Ia vem Pater dra. h. Th derἱ ep. Faven. hem qn. dn. Lue e vendLdit iure proprio dii. Caracose fit. dn. Bologni ii stipulatili vice di nomine d n. Talgidie suae matris medietatem uniux domus pro indiviso, quam misi det cum an. Placidia pretio xxv. libri present. D. Petro I ridentino fit. Guidolino Pa
498쪽
XIII. successorem habuit Theodoricus in EpIscopatu Cerviensi Antonium ex ordine Mincium. ab Atque hic etiam emendandus est, ct supplendus Ughellus, qui hunc Theodorici su celsorem ignoravit, nec alium post illum agnovit , quam Matthaeum, qui anno MCCCVIII. Cervie:1sem Ecclesiam regebat.
Scripsit Theodoricus Chirurgiam , quae admodum diu in pretio fuit. Ea sinpius typis excusa est; di omnium antiqui istina editio est , quae prodiit Umnetiis anno Mil D. Passim etiam reperitur manu exarata in bibliothecis . quae antiquis codicibus abundant. Me defuit . qui selectiora doctrinae capita ex eo libro colligeret, & ita in unum redacta vulgaret. Adde, quod vix dum ab auctore edita est . in Hispanicam, sive Catalaunicam linguam est conversa . Hinc factum est, ut Echardus eius auctorem Theodoricum natione Hispanum ci ediderit. Denique cum Ires olim celebrarentur Chirurgorum sectae, earum secunda ex Brunt & Theodorici nomine
dicebatur. b ut auctor est Guido de Cauliaco, qui dimidio iaculo post
Theo loricum floruit. & fortasse illo vivente natus est. Sed tamen Guido ipse Theodoricum reprehendit, quod Brunum exscripserit, ac nihil praeterea in librum suum intulerit, quam quaedam magis iii Hugonis somnia. Verum haec censura plus aequo severior est, nec palum inius a . Plura assert Theodoricus experimenta a se capta, plura ab Hugone, & ab aliis. Fatetur autem initio operis . se de Chirurgia scribere secundum rationem medendi ab Hugone usurpatam , atque, ut ipse ieciιndum medicationem domitii Hugonis de Luea . Erat autem tanta de Hugoire hominum ex illi matio, quemadmodum supra demonstratum eli, ut quamquam nihil aliua
scripto mandasser Theodoricus. quam quod ex illius disciplina acceperat; non propterea parvi faciendus estet eius liber. Q od si revera Guido de Cauliaco existimavit. Theodoricum. si quid boni h. bet. surripuisse ex Bru- ni Chirurgia. & solum quasdam Hugonis fabulas addidisse; cur illum non raro ipse allegit in suis hirurgiae commentariis Cur post Gu donem tot alii ejus artis professores Satis fuerat Brunum laudasse. Nonne fatetur Guibdo ipse. unam ex Chirurgorum seistis, quae aetate sua agnoscebantur, ex Bru- ni & Theodorici nominibus appellatam Freindius Guidonis de Cauliaco judicium secutus est: sed negare tamen non potuit, aliquid singulare esse in Theodorici libro; atque in primis Chemiae non plane imperitum fuisse . Nec parvi momenti res est , Theodo. ricum omnium primum fuisse . qui dilucide scripserit de salivatione perumstiones mercutiales procurata. & ejus regimen praescripserit, ut Frei metus ipse fatetur. Quamquam igἰtur multa a Bruno acceperit Theodoricus,
multa etiam de suo addidit, sive excogitaverit ipse, sive ab Hugone patre suo tradita fuerint, qui non fabulis di figmentis. sed doctrina & peritia
artis suae ad eam famam, quam diximus, perUenerat. Sed mirum est, cum tam saepe, tamque honorifice Theodoricus Hugonem in eo libro nominet, nunQuam eum dicere patrem suum. Et tamen id omnino
indubium est, Theodoricum esse Hugonis filium. Talis nimirum appellatur in tabulis anno MCCXC. scriptis, quas ex libris Memorialium Comminnis Bononiae indicavit mihi Cl. Montius. O Λnno item MCCLXXXVIII.
ffici, qui indefferenter omnia vulnera eum vi- xoue de Mea a communi Bovon. Mim M cesti .
499쪽
Mgni I Naecum Theodorieus testamentum fecisset, voluit, Franciscunt, & Ubertum . germanos fratres suos, filios Hugonis Lucensis illud ratum habere, quemadmodum in iisdem Memorialibus Communis Bononiae adnotatum est, ut idem vir clarissimus animadvertit. ab Sed ipse quoque Theodoricus subobscure videtur indicare. se unum esse ex Hugonis filiis , cum de areana quidam curatione agens, quam Hugo non solebat filios suos docere , nisi Licramento adactos, se nemini tradituros, hanc ait. se ab Hugone absque
ulla religione sacramenti didicisse. b
Erat adhuc Theodoricus in familia Pontificis Romani, Poenitentiarii munere iungens, cum hunc librum scribere aggressus est. Id autem suscepit auctore fit suasore Andrea Episcopo Valentino; se enim ejus Episcopi nomen litera A. indicatum interpretari oportet. Ipse quoque fuit ordinis Praedicatorum professor. & Valentinam cathedram tenuisse dicitur ab anno MCCXLVIII. ad MCCLXXVI. Is autem eum ad Ecclesiam suam ex Ita ia in Hispaniam properaret. secum attulit Theodorici librum non plane elimatum, & absolutum. Quare crebris eum literis. & nunetis interapellare non destitit, ut opus incudi redderet, & perficeret. Id a Theodorico actum est, cum esset jam Episcopus Bitoiuinus, quemadmodum in ipso libri prooemio testatur. Apparet autem, non modicum tempus fluxisse a prima huius libri inchoatione ad postremam eius editionem ab auctore faciam , quae accidere debuit ante annum MCCLXVI., eo enim anno ad Ecclesiam Cerviensem a Bitontina translatus est. Hunc librum cum Echardus antiqua illa Catalaunica lingua scriptum . quae tunc etiam Valentiae communis erat , in codice bibliothecae Regiae Pariu ensis reperisset, nec de auctoris nomine dubitare posset, quod erat in ipsa libri fronte scriptum, Theodoricum quemdam Catalaunum induxit,
eui & hune de Chirurgia librum, & alia Theodorici Cerviensis Episcopi opera adiudicavit. Sic autem incipit Theodorici Chirurgia in codice Regio Parisiensi, ut ab Echardo indicatur. QTe eomen ment deI Iure is quat compita Frare Thederae de V oνδεε dela PredA
graeia de De bisso de Hatrem stare Thederis. Tractatum quoque scripsit de sublimatione Arsent ei, quem Echardus eadem Catalaunica lingua scriptum vidit in codice Parisensi ad calcem Chirurgiae cum hoc titulo: Del sublimament de V Aruenita. scripsit Theodoricus alium librum, qui nondum . quod sciam, typis est editus . Est de cura equorum; ac Mulo medicinam inscripst. Hunc ego vidi in codice chartaceo bibliothecae Barberinae, d) atque habet hunc titulum et
Deipit Muloni dieina ex dictu Mericorum Mutomedicorum sapientum, eo Llata a ven. pat. G. Theodorico Ordinis prae.lieatorum Diso o Ceννυυ7. Mu- Iomedicina apud Graecos , Latinosque auciores non fuit cura postema Totum autem opus sub finem prooemii in hunc modum partitur. Primo ergo dicemus de generatione nutritione e -rum. Seeundo de laqueatione 'e' anatione. Tertio de eustodia doctrina . Quarto de eo nitione pulchritudinis. Quinto de conservatisve sanitatis. Sexto de infrmitatibus meditanis rem diis. Septimo de vitiis eorrigendis . potionibus conferendis. Hic etiam liber H An. MCCLXXXVIII. die NXIII. Jan.
Cum veri. pat. fr. Thecleric. dei gratia ep. Cerviensia ex auctoritate tibi a sei. ree. dii. Nicolao pp. . . . data & concella sinitri test, mentum condidisset voluit quod dii. Fr. Uber
tua di Franciscus filii qnd. clii. Hugonis de Lucta germani qui illi id ratificarent. Ea mem. JaeoAni de tabia in Μem. Com. Bou. b Pulvis mirabilis, quem dia. Hugo sibi
appropriat, misceatur. Et ego in veritate num.
quam vidi aliqtiem, nee audivi, qui praedictam
ctiram sciret, vel uteretur illa, nisi praedictum virum cum suis. Ipse tamen nullum de filiis ab que iuramento docebat. Docuit tamen me iam Pene centenarius nullo extorto iuramen ti scidere. TMMorie. lib. lI. Cbirine. r. a. e Ecbard. Seriptori Ord. Praeite. Ioe. He.
500쪽
PaopEsso REsher eadem Catalaunica lingua extat in codice Regio, & eiusmodi initium habet: Asa eomensa la eλιgia deis Co is , per flo cytis Hau curve . he driis . he evenarati ferens la sua Maior . si porteγn. Ac prima quinque capita paucis abiblvit, totum in duobus resiquis. Non igitur dedigna tus est Tae oricus locum sibi esse tuter 'VIedicos Veterinarios , qua nimirum pecora, & Iumenta curant, & ab aliquibus Mutomedici appellantur. Extat in eodem Regio codice Tractatus de cura Ac ipitrum eidem Theodorico tributus . cuius pariter initium affert Echardus in hunc modum: AF eo. mei. a te libre deI nudriment , he de la eura delis oceis, lor quati s portueoha easa. Inter codices manu exaratos, qui sunt Florentiae in b bliotheca Rh hardiana .recenset Cl. Lamius Tractatum Erii copi Cermiesis de Aluminibus . Sa- Iibtis , qui pertinere videtur ad Theodoricum. Est autem codex notatus L. III. Chartae. in fol. n. XIII. Sermones quoque de rebus sacris edidit, ut fere solebant iis temporibus doctio. res quique Episcopi. Eos ipse memorat in suo Testamento . nec alibi eorum vestigium reperio. Habitos fatile arbitror in Ecclesia Bitomina, veICerviensi. ad Cleri, & populi sui inititutionem.
VELTRUS, ET FRANCISCUS THEODORICI FRATRES
SEiungendi non sunt a Theodorico Episcopo Cerviensi Velirus, & Franciscus
eius fiat res, quos natos in civitate nos a arbitror, postquam Hogo Borgin gnonus eo venit ad Medicinam exercendam. ab Uterque patris proscisionem cum Theodorico secutus est; neuter tamen Mcdicinae do 'tor est appellatus. Vel trus iam inde ab anno MCCXLV. inter Medicos censebatur. Eo enim anno quaestio in eum habita es . quod noctu armatus per civitatem discurreret. Is autem hac defensione usus eli, quod non aliter ire poterat ad curandos aegrotos, idque anno superiori Hugoni patri suo concessum fuisse, ut ob eamdem causam armatus incederet. G Non diu tamen postea Bononiae fuissse videtur; ac multa sunt. quae suadent. illum ex civitate nostra Lucam migrasse in maiorum suorum
patriam, ibique in summa senectute Hugoni patri suo, & Theodorico fratri hac etiam in re similem, obiisse. Anno MCCCXII. adhuc in humanis agebat, db annis amplius LXκ postquam Medicinam Bononiae exercere coeperat. II. Franciscus Veliri frater notior est ex antiquis tabulis civitatis nostrae, ubi Medicam facultatem exercuit quoad vixit. Sequebatur ille Lamberlacciorum partes, cum civiles turbae exortae 1unt; sed expulsis & proscriptis Inmbertac-ciis. ipse mitissimam poenam sustinuit. Ad fines Guarnatae interioris . sic enim
aiebant, damnatus est. Hac autem eiu modi poena erat, ut non liceret e civitate egredi injussu Magistratuum Urbanorum. Neque gravius quidquam statutum eit in alios sere Mediis factionem Lamberlacciorum secutos, quamvis in reliquos Lamberlaccios ita quandoque saevitum sit, ut atrocitate non Videantur caruisse, quae in eos latae sunt leges. & edicta. ce Sed Medicinae