Domitii Ulpiani fragmenta libri singularis regularum, et incerti auctoris collatio legum Mosaicarum et Romanarum, quibus notas adjecit Joannes Cannegieter, ... accedunt ejusdem disquisitio de notis, et siglis veterum, et observationum miscellanearum

발행: 1774년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

tet, ad dotem dandam, dicendam, promittendamve, si legiti. mum tutorem pupillum habeat. Sed postea Senatus censitit, ut etiam in provincia quoque similiter a Praesidibus earum ex eadem

causa tutores dentur.

S. 2I. Praeterea etiam in locum muti, stiri ve tutoris, alterum dandum esse tutorem ad dotem constituendam Senatus censiuit. S. 22. Item ex Senatusconsilio tutor datur mulieri ei. cujus tu.

tor abest, praeterquam si patronus sit qui abest: nam in locum m. troni absentis alter peti non potest; nisi ad hereditatem adeundam. et nuptias contrairendas. Idemque permisit in pupillo patroni silio. S. 23. Hoc amplius Senatus censuit, ut, si tutor pupilli pupil- laeve suspectus, a tutela submotus fuerit, vel etiam justa de causii excusatus, in locum ejus tutor alius detur. g. 2ψ. Moribus tutor datur mulieri. pupillove, qui cum tutore suo lege, aut legitimo judicio agere vult, ut auctore eo agat ipse enim tutor in rem suam auctor fieri non potest qui Praetorianus tutor dicitur, quia a Praetore Urbis dari consuevit.

S. 25. Pupillorum pupillarumque tutores et negotia gerunt, et inhoritatem interponunt: mulierum antem tutores auctoritatem dumtaxat interponunt.

S. 26.

Caeterum ea quae in urbe singulari ali, suando ratione Dunt constituta. non aeque in provinciis recepta semper fuisse ostendit G. Noodi in OV. Lib. a. Cap. S., add. V. Noordhea in o . Dec. p. II 4. In provineia a Praesidibus earum. Quamvis usitatius dixisset Auctor in provinciis. uti hoc loco. ita alibi. vid. Scnulting. ad , I 8. b. t. , atque exinde haud temere quis coniiciat perperam in sugulari numero explicuisse scribas notam P, vel P , quibus Provinciae vox sigilificabatur, mini me tamen instequens censenda est ea,quae

hic occurrit, numeri syllepsis in letorum libris, vid. Eruditiss. Auctor O . Iur.

Civ. p. 84. es 8 . Idem de generis i aut a tione observat Noodtius Obj x. Cas. q. tu persona quoque nonnunquam variari sermonem in jure tradit Consuluis. Ryger-bos Obs CV. u. ρag. I S. I. Fallitur itaque s. Stryrius Ictus celeberrimus in egregio Tractatu de re Sensuum Disera. 4. Cap. 2. Num. I , O pinatus muto tantum, si scribere possit, impedimenti nihil esse, quo minus tutelam legitime administret. Quinam vero morbus a tutela repellat, erudite explicuit Idem Dissert. u. CV e. I c.

S. 24. Moribus jus hoc tribuit UINDnus, quoniam non ex ipsis legibus Decemviralibus. sed ex disputatione Prudentum

demum originem traxerunt, nataeque sunt

legis actiones. Lege agere est, experiri certa solennique legis actione. λι hie intellige eo modo. quo vel usurpari iam pissime alias ostendimus. moidesi. Judicium enim legitimum idem est quae actio legitima. Ita pluribus hunc I. exposuit pl. Bynkerm. Obs Lib. I. Cap. I S., qui et ibidem Tribonianum defendit, deco plerumque incusatum . quod in variis juris locis pru substituit curatorem .

manu Ulpiani est stirie Praetorius, compendium scripturae ex sui temporis latini, late librarius cxplicuit.

72쪽

. . . t De Tutelis. QS. 26. Si plures fiant tutores, omnes in omni re debent auctori. talem accommodare, praeter EOS, qui testimento dati sunt: nam ex his vel unius auctoritas issicit. 27. 4 utoris auelaritas necessiaria est mulieribus quidem in his re. bus, si lege, aut legitimo judicio agant, si se obligent, si civilen gotium gerant, si libertae suae permittant in contubernio alieni servi morari, si rem mancipi alienent. Pupillis autem hoc amplius etiam in rerum nec mancipi alienatione tutoris auctoritate opus estig. 23. Uberantur tutela mastuli quidem pubertate. Puberem autem Cassiani quidem eum esse dicunt, qui habitu corporis pubes apparet, id est, qui generare potest: Proculeiani autem, eum, qui quatuordecim annos explevit. Uerum Pristus eum puberem

δῖe, in quem utrumque concurrit, et habitus corporis, et num rus annorum. Feminae autem tutela liberantur.

E7. SP rem immeisi alienem Testatur Noh. bIee an codices omnes MSS. exhibere : si mancipia alienos. Certum tamen videtur ex his quae mox subsequuntur: pupitiis Me amplius in rerum nee mancipi

alienatione tutoris auctoritate opus est, et

hoc loco de re mancipi semonem institui se Auctorem; Credo scriptum fuisse mancipi postremam autem litteram, quae m. quam dixi, nota scripta rem de si biene Magnone, ob figurae similitudinem, pro Λ perperam accepisse descripto

rem.

S. 28. De pubertate ex corporis adstre-ctu judicata vid. Fometa Rer. GM.tib. a. Cap. x6. Uberius qumue de eodem egit

Uti unam tantummodo speciem allegavit Auctor, qua finitur masculi tutela, ita eundem sufficere ratum fuisse credo, un, cum nominasse mortis modum, quo cessa rei tutela seminarum, praesertim quum regulariter tutela earum fuerit perectua. Unam litterulam omissam statuo ab ime

ritis librariis, qui, quoniam senificationem ejus non intelligebant, adti e eam neglexerunt, M. scilicet, vel Θι utraque nota moriem designavit. illud ex Magiamne constat, hoc ex Valerio Probo didici, ut addit esse eam Iitteram Graecam hera ictam. Per vini vocabuli Misar, primae littera uti maluisse suspicor superstitiosissimos Romanos, quam ominosam mus vocem adhibere. Lacunam his verbis supplere Charondam in altera Fragmenti hujus editione teliatur Nob. Mec M. quae in manum viri convenerunι. quae si ex ipso Aured,

nensi Codice descripsit Chauondas, inui, lis est opera, quam in restituendo hoc cupite ex confletura collocavi. Hoc certe evidentissimum apparet ex Boetii loco, a Meemanno citato, itemque ex iis, quae hae de re disputat Otto de Perp. Am. Turisai. . solutam suille olim mulierum t telam in manum conventione, qua quippe in dominium transiere maritorum, ac spinciem quandam servitutis liberalis sustinum nt, adeoque jure potius dominii. quam iure tutelae virorum potestati subjectae fuerunt. Caeteros quod aut et modos, uibus tutela liberantur seminae, re inuit eos into I. e.

Quod de mortis voce omissa dixi. eandem excidisse credo in his Caji in Inst. υλα. Tit. 8. in pr. Ita demo tamen nepos , nemisve, et pronepas, Honestri e suorum

herebum numera Iuni, F praeciaeni per δε-na desierit c supple in ii iestate esse ex s quentibus M. vel Θ hoc est morae. me

alia ratione, vetati emancipatione. Nam si per idem te ut, quo quisse morietur,

sitius is potestare suι - etc. Possis et I gere aut per elliphn supplere, σοῦ desierit, id est mortuas fuerit, ,

73쪽

De CuratoribuΙ.

S. I. 1 uratores aut legitimi sunt, id est, qui ex lege duodecim a Tabularum dantur: aut honorarii, id est, qui a Prae

tore comutuuntur.

S. I. Curatores dantur proprie puberibus . tutores impuberibus. Curatores te. stamento non dantur, dati tamen consiris mantur a Praetore, V. S. I. cis Curat. . Utrumque ouod dixi indicat Papinianus in L. 6. D. M Cansirin. Tur. vel Curat. ratione aliquantum praepostera. Si inquit silio pubem pater tutorem , aut impuberieuratorem riderit, eum inquimionem Pra De eos confirmare debebit. Inversum oriadinem putat Rustardus, legendumqne filio impuriri, et piseri curatorem. Eodem mota exhibet Hugo a Poria et Haloander, quam transpositionem Verborum sequuntur plerique. Sunt qui ad juris antiqui vestigia esse arbitramur, quo In Patrissamilias arbitrio positum luit,

quo tempore liberos in tutelam suam v rure vellet, eique juri attribuendum volunt. quod tutorum etiam ad octavum de cimum annum datorum exempla supersunt in letorum stamentis, v. IOI. s. r. D. d. ond. re Dem. Cons. Merili. Obs Lib. r. Qis. 16. Sed jam Papiniani aetate defini. tum sitim ' novimus pubertatis terminum, v. S. ult. Tu. praeced. Quod autem attinet ada. IOI. eis similesque, dicendum est, non de jure ibidem an, sed de voluntate testatorum. Τωολογιαις sorte non inepte quis accenseat Papiniani sermonem . in iure non ram obviis. Ita noster in s. r. Tit. XI. Feminis tam impuberibus quam puberibus . ubi vid. Schesting. Add. Tit. aa. S i . Plura dabit Noodiae S. et I O. Adjungo L. Io. pr. D. M TU. Tut. dicscio tamen an ex si glis ita commodius possit locus restitui: Si f I pub ri . . . . am Ii' puberi, hoc est, A filisi uberi . . . . aut item puberi, contule

Magnonem. Ain. s hoc malis, pro impuberi redde jam puberi. Eandem, quam modo dixi, transpositionem adhibendam censent Interpretes nonnulli. quid quod in textum quas certam admiterint, in his Pauli Lib. 3. Sement. Tu. I . S. vn : Si fratri puberi eantroversia fiat, an pro parte impuberis disserri causa dehor, variatum est: sed magis est, ut di=erri non debeat. Haec scriptura est librorum vetustorum. Editores ex suo ingenio exhibuerunt: Si fra

tri iNuberi . . . parte puberis. . . . Nol

lem factum. Agitur eo Titulo de Carbo. niano Edicto, quod ita exponit Ulpianus in L. I. pr. D. de Carbo n. MEL: Si euieontroversia fiet, an inter liberos A. et ἰ- pubes sit, orausa cognita, perinde pine οdatur, ae si nuru iae ea re eonirmesa esses, et jucietum in tempus pisertatis, eas. D eoenita, diseritur. Impuberi soli, non etiam puberi naccurrit edictum L. 3. S. A. eod. De eo autem quaeritur, quid obtineat, si duobus fratribus controversia fiat, quorum alter pubertatem attigit, alter adhuedum impubes est, utroque petente Carbonianam bonorum possessionem, diseserendumne sit judicium. necne ' An, quia conjuncta est utrius'ue causa, et pubes quoque gaudubit privilmo impuberi

concesso. causaque adeo differetur 2 Non alienus certe videtur ab hac sententia I lianus, viae L. a. S. 8. De Caes. M. Contra existimat Paulus d. f., quia utriusque causa haud sacile potest separari. ideo ne impuberis quidem causam disserri oportere. Praevaluisse videtur Pauli opinio. ropterea. quia etiam si praejudicium peroe sat impuberi, Possit is per restituti nem in integrum adjuvari major iactus. Ar

74쪽

g. x. Lex duodecim Tabularum furiosum, itemque prodigum,

eis bonis interdictum est, in curatione jubet esse adgnatorum. S 3. A Praetore constituitur Curator, quem ipse metor voluerit, libertinis prodigis, itemque ingenuis, qui ex testamento parentis heredes facti, male dissipant bona: his enim ex lege curator dari non poterat: cum ingenuus quidem non ab intestato, sed ex testamento heres factus sit patri: libertinus autem nullo modo patri heres fieri possit, qui nec patrem habuisse videtur, cum servilis cognatio nulla sit. 4. Praeterea dat curatorem ei etiam, qui nuper pubes lactus, idonee negotia sua tueri non potest.

Arminentum quaestionis propostae non git. Adgnat. Tur. Curator proprie test rem: intellexit Anianus, frustra itaque ex mento dari non poterat, quoniam Lex de eo verum Icti sensum quaerimus. Pro his tutore loquitur, non de curatore, pra finiani quod Miamsi malini cui vel quin terquam de custode suriosorum et prodi- etiamsi. Curatores honorarii dicuntur, eo- gorum, ex adgnatis gentilibusve eligendo. dem modo, quo jus honorarium vocatur Sed et hi magis tutores quam curatoresius Praetorium, a Praetore honorato con- dicendi sunt, curator enim principaliterstitutum. Vid. S. 7. Ide Iur. Nat. Gent. bonis datur, hi autem et rebus et pers et Civ. Praetura enim vite honor nis constituuntur; quamobrem saepissime est, quippe quae dignitas summa omnium- quoque tutelae nomine designatur prodique maxima fuit, eo praesertim tempo- gorum furiosorumque cura ab iis, qui non re, quo et Consulatum gerebant Prao admodum solliciti fuere de proprietate

tores, v. L. 7. g. I. D. de Pust. G mri, L. Verborum. HOrat. Lib. 2. Sat. 3. U. 2IT.

paterfamilias intestato moritur, eique im- Praetor, et ad fanos aleat tutela propino pubes sutis ex his heres, adgnatus str D stuos. mus ιutelam nancitor. Si furiosus aut prodigus eri t. ast ei eusios nee escit aqua- Deinde et ingenuis prodigis ex Lege euratorum ροηιλυ-ue in eo, pecuniave ejus tor dari non μterat, eo casu , quum non

potestas esto. Viae lac. Gothost. ad Lexes ab intestato, quo de unice Lex caverat, XII. Tabb. in Probati. ad Tab. V. Eo ita- sed ex testamento heredes illi existerent pa-que casu solumniodo Hospexit Lex, si te- tri suo. intercedere itaque debuit Praestamentum non condidistet pater. Inter- tor, cujus partes fuerunt aluvare, minpretatione Prudentum postea sic fuit am- plere, vel corrigere jus civile, V. L. 7. D. pliatum, ut et tutor quasi ex lege daretur, de PV. et Pur. Hic ergo curatores quo

si testamento quidem condito decessisset, que dedit illis, qui ex testamento heredes

at tamcn, quantum ad tutelam attinet, iacti fuerant.

intestatus obiisset pater. v. S. I. I. de L

75쪽

De Coelibe, 0rbo, et Solitario Patre.

I. T em Iulia prohibemur uxores ducere Senatores quidem. . si que eorum, libertinas, et quae ipsae, quarumve pater, materve artem ludicram fecerit: item corpore quaestum Κ

cientem.

S. et Ceteri autem ingenui prohibentur ducere lamm, a lenone Ienave manumissam, et in adulterio deprehensam, et judicio pinblico damnatam, et quae artem ludicram luceriti Adjicit inurbcianus, et a Senatu damnatam.

Titi Mil. Eruditione aeque ac jucum juribus antiquis Romanorum et Hebrae ditate commendandum Schediasma scripsit rum, Germanorum item, aliarumque gen-Vir iuris ac litterarum peritissimus C. P. tium elevamissime pertractavit. addidit Hesman de almis. Osibus quis sub poema quoque de jure missi morum, Gemianis inire tenetur, in quo mate- Hamstolieten appellatorum, quod ex moriam omnem de coelibum poenis, rum ex ribus hodiernis obtinet.

Feminis lex Iulia a morte viri anni tribuit vacationem: a divor uo, sex mensium: lex autem Papia a morte viri, biennii: a repudio, anni et sex mensium.

Tit. XlV. Ad hunc Tit. conferri omni rerum matrimonium. adiungit denique deno velim ejusdem, intem modo laudavi, tempore repudiatis conj bus praescripto, Viri Praestantillimi Diatri ben de secur antequam ad secundas nuptias se denuo virum nuptiarum temporibus, ubi id Uit, conferre possunt. ut ostenderet, itura quod temporis spa- Ad legem Iuliam et Papiam Poppaeam lium conjugi propter alterius conjugis a, integrum novissime commentarium in imsemiam ad secunda vota convolare liceat, cem protulit Cl. Heincccius, in quo mul- deinde termino disputat, intra quem vi- ta Er3gmenti nostri capita optime expo- duae vel viduo permittitur transire ad ab suit.

76쪽

De Decimis.

Vir et uxor inter st matrimonii nomine decimam capere pus. sunt. Quod si ex alio matrimonio liberos superstites habeant,

praeter decimam, quam matrimonii nomine capiunt, totidem decimas, pro numero liberorum, accipiunt. item communis filius, siliave, post nonum diem amissus, amissave, unam decimam ad-

.. x x jicit, Tit. m. Naviculariis hoc privilegium

concini Constantinus in L. 7. C. u . de

Navi L, in vaeritone legis Iuliae et Papiae potiantur , ut vitam nullis intravenientibus liberis, sic lemndum ostendit Iac. Gothostedus es viri ex testamento

uxorum solidum eviant, et ad uxores in-ιegra Diaumas perveniat ma iurum. Pro nonum, aut, quod exhibent codices alii uoinisum, praesum nominalium . uti et in S. I. Tu.seq. Hoc certe probabiliter refinsitur ex nominum, si per compendium scriptum putes, accedit et alia ratio, quia nonus dies in maribus tan- ummodo fuit dies luiuicus, non item hi inis, quibus Octavus erat.' Quae luerint ii iinalia docuit Macrob. in Saturnat. Lib. I. Cap. I 6. Multa de die lustrico congessit Hein c. ad L. Pul. et Pap Lib. a. p. 34., qui Merillium secutus corrigit

uominum stem.

Quandoque accipio pro aliqua vice, M liquo tempore, aliquando, sua notione voculam in jure usitari ex linicis ci scitur, imo ad telectam Latinitatem pertinere hanc significationem ostendit Vorstius de Lasis. ωeθαρ. a 39. Subilatelligi autem arbitror particulam β, cujus cili pus frequentissima est in Iurisconsultorum scriptis; vide Uirum si lustr. atque Eruditissimum C. V. Uouit in OV. Miscem pag. 4 . observa tionis hujus neglectus fraudi fuit plurimis, qui variis modis id egerunt, ut Vocem hane invitis codicibus textui intersererelit. Exemplo sint ea. quae in medium produxit Doctiss. Put ii in DraFrra. p. 25. Pauea ex timensis numero addidisse nobis cum maxime sumeteti In D. de Constis. He. Constituto saιis non facit. inquit Paulus, qui soluturum te eoastituit, si ostierar fori octionem. Si quis autem ominstituat se sa/Dflaturum. jug. .m, via pignora det, non traetur, quia noli inιμ- sit, quemadmo uin fatis ciat. Sunt qui ei si ruforem substituunt; sed ut hoc temere, liquidem et haec vox saepissi Masubaudienda omittitur. Ita in L. 39. S. t. et 4. de Statu liberis Labeo, opitus -- ηderunt. Item in g. a. ibid. Labeo, ID Qntius responderunt. Ac , ne quid da-hites. Plene in . - . ibid. Labeonis Noem Antentia. Adde quae liae Mellis observavit 'ir elegantioris iurisprudentimperitissimuq C. A. Uan wachendoriri. e. Cop. 3. Alii per geminationis remedium eum constituat malum. Facillimum esset

cmendandi genus, si substituamus: FAd fi=rem, aut si qui autem, hoc sensu: si

autem, qui ininstituat se Diisfacturum, quod malo. me est, quod moreturque piam, quod avrem poli secunctam vocem rejiciatur, quum eandem non raro etiam post tentam P ni conitet. v. Cl. I. Amt-gen. Plin. Pavet. p. 337. Sed non tali auxilio res indiget. Eouem modo pro CD, uod addunt nonnulli, in L. I. S. I. Deda

uriis., cum convicium, commode re

poni possit reuolatum si sit ; verum et haec isne crisi se defendit lectio vulgata. Idem est , judicium de L. . D. Quis. ad Liberti prori. non lici, de qua via. Auctor obs

r. Civ. p. III. Adde Best p. a74 Ad-1 a junge

77쪽

iicit: duo autem, post nonum diom amissi, duas decimas adjiciunt. Praeter decimam, etiam usumstumam tertiae parus bonorum ejus capere possunt: et quandoque liberos habuerint, eiusdem partis proprietatem. Hoc amplius mulier praeter decimam dotem petet legatam sibLpraeterea L. 32. , i 3. D. is Ree.

Ar tr. , ad quam egit Idem p. 172., et Marchari Merpr. Lιb. I. Cap. 24 D ni-que L. 9. S. 3. Dc de Scto Maceae, L. I. n. A Donat. int. Vir. et Uxor. , nec non Paulum in Sentent. Lib. a. Tu. l. s. I 2. Postremo in hanc classem refero suoque . L. 3 pr. D. de Legat. L, L. N. 3. 4. D. ad bd iam TrebelL, L. Ias. La. D. de reb. Obsig., L. 0. S. vlt. D. Ae Duob. Mis, L. s I. D. de Furtis. Dubito tamen num et

Idem dicendum de L. I . de Serv.

Corr. Interdum tamen et inutilis sit servus ut non expediat talem servum habere f. Disputarunt de verbis illis A. Faber in Rat. ad h. l. , et Varia eruditione praeclarus Vir, Monymus in Obf. Pur. v. p. II 8., nec non Cl. Best p. 27. m accipere possis pro esse possit, aut pro est, per Enallagen temporis praesentis pro impersteto. Dissileri tamen nolo praefacere conjecturam eorum , qui m corrigunt. Litteras s et s sicili negotio commutari potuissesteit scripturae paritas. v. Sciopp. de Art. Crit. p. 7. Nisi tamen malis: idem tamen et inviilis si M. Eadem Olim nota perscripta suisse interdum ct idem auctor est Paulus Diaconus. Usunis elum tertiae partis memorat quoque Venulejus in L. tiis. D. de Usset vj r. leg. Nihil interest utrum hon

rum quis, an rerum tertiae partis usum- fructum legaveris; Nam, si norum usus- fructus legabitur, etiam aer aIienum ex M-nis deduceIur, et quod in actionibus eru inputabitur. At, si emarum rerum usus fructus legMur eris, non idem observabitur. De verborimr sensu exponendo . aliorumve ausibus exhibendis , non est quod quidquam laborem, Plena manu dabunt haec Ampl. Bynkersn. in OV. Lib. a. Cap. 24., et Schulting b. I. Adde Cl. lai ne c. l. e. 8ag. 260., qui cum Byωkershoechio secit. Existimat Praeses Gravissimus tres a Ventileto tractari 1pecies,

primum an legetur ususfructus honorum, dein an rerum, postremo an rerum certarum. In bonorum et rerum ususructu hoc observari, ut deducatur aes alienum, et computetur quod in actionibus est, contra vero obtinere in rebus certis legatis.

Attamen, quod pace Manium Egregii dixisse liceat, dubia quaedam superes Videntur, quae propter opinioni huic sus- Dagari quis detractet. Id enim si volui set Venutrius, dicendum, puto, suisset:

si bonorum aut rerum. . . . Tum etiam

rinde arbitror, utrum quis scripserit i Ilator: Seio Deo usumfructum tertiae stadi

tis bonorum meorum. an rerum mearum.

Di rea vero longe causa est, si ita dix rit in testamento: sem usum'uctum fundi mei Tusculani. Quid quaeris' hoc mota restituendum Iocum conjicio: Nostra imures, utrum honorum quis, an rerum te

tiae partis usu ractum Iegaveris hoc est, utrum bonorum omnium, an ceditae et definitae tantummodo partis rerum suarum, veluti tertiae, quam vir et uxor capere possunt. Imposuit, credo, librariis similitudo notarum, quibus utramque --cem exaratam olim fuisse, nιλ pura, etcnostra, testantur Magno et Diacon . .

78쪽

m Soliri Festate inter virum et uxorem

De Solidi Capacitate inter dirum et uxo rem

s. i. A liquando vir et uxor inter se sblidum capere possunt:

velut si uterque, vel alteruter eorum nondum ejus

aetatis uint, qua lex liberos exigit: id est, si vir minor annorum viginti quinque sit, aut uxor annorum viginti minor: item si uir, que lege Papia finitos annos in matrimonio excesserint, id est, vir sexaginta annos, uxor quinquaginta: item si cognati inter se coierint usque ad sextum gradum: aut si vir absit, et donec abesset, intra annum, postquam abesse desierit, libera inter eos testamenti faetio est: si jus liberorum a Principe impetraverint: aut si filium filiamve communem habeant: aut quatuordecim annorum filium, vel filiam duodecim amiserint: vel si duos trimos, vel si tres post

nonum diem amiserint: ut intra annum tamen ot sex menses etiam

unus cujuscunque aetatis impubes amissus itidi capiendi jus praestat. Item si post mortem viri intra decem menses uxor ex eo peperit, stilidum ex bonis ejus capit. f. a. Aliquando nihil inter se capiunt, id est . si contra Iegem Juliam, Papiamque Poppaeam contraxerint matrimonium: verbi gratia , si famosam quis uxorem duxerit, aut libertinam Senator. S. 3.

S. I. Meerman exiit beta Anee a. et mira , pro praestat deinde praestet. Ulpia nus in 36. ex quidi eaus inni. . quae desumta est ex libro ejus sexto ad Legem Iuliam et Papiam, Reipublicae causa ait abesse eos Dios inrelistimus, qui non fui ram-di eausa, sed eoacti absunt. Non dubitandum itaque, et hoc loco, quo de iisdem lcgibus agit idem ictus, intelligendam este absentiam rei publicae causa, imo a Nostro, qui accuratillime loqui solet,

id additum puto, sed a librariis omissum, scriptum suisse credo: si viR. P. C. absit, hoc est, si vir rei publieae eausa ab- , t

ste Magnone. Verba intricatiora paululum ita interpretor: Libera quoque est,

Taeter casus ante memoratos, .lmamenti

nctio inter conjuges, adeo ut et solidum hi .imer se capere postat, si vir resp. ca sa absit, per id tempus quo abest, modo

tamen intra annum. computatione facta ab eo tempore, postquam abesse desierit. Pro ut intra remnendum arbitror at intra, quas voculas in codicibus vetustioribus inter se coniundi saepenumero notarunt Celeberr. Burmannus ad Poetas LM. Min. Hol. I. pag. 67. et Cl. Noodi Prob. Lib. I. Cas. 4. et alibi. Conser obf. MMe. ML GL 3. ρ. Ista. A et V litteras in Longobardico caractere haud raro permutari oblemat Cl. Dulier ad Hor. Lib. I. Cop. q. N. S., et Lib. I. Cop. I. Num. 4., add. Salmas ibid. Lib. I. Cap. I. N. I8.

De jure unico filii in percipiendis decimis

et solidi capacitate pluribus agit M. Veris tranius Maurus in Thes. Pur. Onon. Tom. . 3 p. 977.

79쪽

g. g. Qui intra sexagesimum, vel quae intra quinquagesimum annum neutri legi paruerit, licet ipsis legibus post hanc aetatem liberatus esset, perpetuis tamen poenis tenebitur, ex Senatusconsulisto dimiciano: sed Claudiano Senatusconsulto major sexagenario, si minorem quinquagenaria duxerit, perinde habebitur, ac si mi.

nor sexaginta annorum duxisset uxorem.

S. 4. Quod si major quinquagenaria minori sexagenario nupserit, impar matrimonium appellatur: et Senatusconsulto Calvitiano jubetur non proscere ad capiendas hereditates, et legatas tales.

Itaque mortua muliere, dos caduca erit.

f. 3. De matrimonio sex senarii eum quinquagenaria, senis cum juvencula, et vetulae cum juvene integram scripsit tractationem Juridicam Vir insignis C. P. Ninnan. in qua et de Timerii et Claudii circa liaec constitutionibus pluribus disserit. De eodem, ut et de Senatusconsulto Persiciano egit Cl. Heineccius I. c. p. Icci, nec non Cl. s. l. AmtZenitas in Misicelu. s. nuperrime editis, C p 7. De partu a quinquagenaria majore edito inacitat idem Hosnan in muri male Litterario vi Insignioribus Puerpreti Temporibus

s. q. Apulrii locum, in notis citarum a criti vindicat. et impar matrimonium contendit esse omnem conjunctionem, quae est extra nuptias, Consultist . Nooruxere in Obs. Dee. p. IV. De Senatusconsulto Calvisiano sic mirim seribendum Optime monuit Augustinus, vid. Auctores praecedente cita tos. Quod Gaudiano illic resere Codex Ruredanensis librariorum tribuo oscitam tiae, qui Perueram saepe repetu ut ea quae

mox praecellerant.

De Caducis.

S. i. Quod quis sibi testamento relictum, ita ut jure civili ca-

Z pere possit, aliqua ex causa non ceperit, caducum appellatur, veluti cecidit ab eo: verbi gratia, si coelibi, vel La-

. I. Cui acius legit reciderit. Malo quesuti racias as eo, hoc est, vel quia. Etymologiam respiciens Ictus caducum appellatum ait, quod cecidit ab instituto herede aut legatario. lta soliti noliri vide clytriologias iuris subjecitas inuqeulisis Latinit. ιμι. Ictar. a G. Dustero editis p 46α. Add. Menas. in Amoenit. ur. Cip. cap. 39., et Duusumam in Conjectutinoris Lib. u. Cap. e. Isidorus Orig. m. Cap. 23. Intestata bereditas inquit est, quae testimento scripta non est, aut . si scripta sis, iura tamen nequaquam est vilita. dura imis dicuntur, quia ejus heredes cecideruui. Relcribe caduca se. hereditas. ivde dieitur. pereor Meeman dat ρ rerrinus. HOC certum videtur dictum sui id antiquitus etiam pereger, Vide quae

80쪽

De Caduein dircno Iuniano legatum merit, nec intra dies centum vel coclebs Iesparuerit, vel Ginus jus quiritium consecutus sit: aut si ex parte

heres scriptus, vel legatarius ante apertas tabulas decesserit, ves p reger factus sit. S. 2. Hodie ex constinatione Imperatoris Antonini omnia caducamo vindicantur: sed servato jure antiquo liberis, et parenubus. S. 3. Caduca cum. suo onere fiunt: ideoque libertates, et legata, et fideicommissa ab eo data, ex cujus peisona hereditas caduca facta est, salva sunt. Scilicet et legata, et fideicommissa cum suo onere fiunt caduca.

notarunt Viri docti in lexim Fabri, et surpasse veteres, Tribonianum dein, qua- hoc loco. si in L. 22. S. 6. D. de Hered. Petit. 4 et in L a. Rectissime , tr Consultiss. Pu an α L. ia. pro aerario substituisset eum ab in Inserpret. Cap. 36. Ulpianum a cris vin- Heii ccio et Bachio male insimulatum, dicat, atque ex L. Impr. D. de uremsei defendit. ostendit promiscue si ci et aerarii voces uin

Τ Ι Τ U .L U S XVIII. qui habeant jus antiquum in Caducis.

Item liberis, ct parentibus testatoris usque ad tertium gradum lex Papia jus antiquum dedit, ut heredibus illis institutis, quod quis

ex eo testamento non capit, ad hos pertineat, aut totum, aut ex parte, prout Itinere possit.

Titi XVIII. Plenius ex Auredanensi nica littera H et hie et fieres designahatur Codice sic exhibet Meeman : ut he, teste Magnone, hic fons erroris. Dignis. redibus illis institutis , qui ex testamento em sima sunt, quae ad hunc Titulum conmpere mu possunt, quod quis hic ex eo etc. ramur, quae de iure antiquo adnotavit Scriptum irier aedit ua ur. Pro hie, Vir nulli secundus Jac. GOtiaostedus in quod huc non convenit, repono heres. U. L. C. I b. de Legistis. Heredit.

SEARCH

MENU NAVIGATION