장음표시 사용
21쪽
partes non ita ut debebat, expleverat. Memorabile sane laudabilis taciturnitatis exemplum lAναπαυσας τουσαδελφους fratres consolatus Pauli M Bama- haemore,quiLystram 8e Iconium M Antiochiam reversi
βασιλειαν , Θis confirmabant animos discipulorum:hortantes ut permanerent in fide, M dicentes: oportere per multas afflictiones nos intrare in regnum Dei. Αct. XIV. 21. 27.
ιδων misio iumene quodam gregia corporis satura, eleganti vultu, fermenti e ingetuo atque indole, Unde prima Commendatio profecta esse videtur. Non desunt inquit Car. Scribanius Iesulta I. I. institutionis politico - christianae, cap. V. p. m. M. edit. Ani e . M DCXXXIV. qui hominem a vultu metiantur, ac totius corporis ha- 'hitudine. Mon quod bare signa non factariι, sed quia nee inania nec vacua momenta 3nt. Certe vi oratio, ita Nwustus latentium testis es index est ; ut non immerito aliquis scripserit et Non frustra docti mi misi dicunt, naturam ipsam magnis mentibus domicilia corporum digna metari, V ex multu hominis ae decore membrorum colligi posse, quantus illos mel uspiritus intrarit habitatori,
- του μαρΤυρος. Hunc coram ecclesia ae Christot se, omni tibi opera commendo. Ecce flagrantissimum apostoli desiderium , tenerrimumque in ignotum sibi adolestentem amorem l ut omnes suas curas cogitati nesque in id confert, ut initaribus studiis ab ineunte aetate Diuiti su by GOoste
22쪽
aetate imbueretur. Ο quam graviter peccant, qui praestantia ingenia nullis praeceptis e Xcolunt, neqUe erudienda neque docenda curant i Audiant divinas minas i Maledictus qui facit opus lebovae fraudet Ierem. XLVIII. io. Christi res agitur, salus ecclesiae Se reipublicae periclitatur, si vel unicus puer negligentia parentum: νel incuria praeceptorum pereat. Irreparabile profecto damnum, animam Christi sanguine redemtam intercideret Ferte opem quicunque potestis, per Deum perque Salvatoris vulnera vos oro l observatis saepe pueros hinc inde discurrentes sine duci-hus, sine magistris; agite, M sive vestrae, sive alienae
fidei eos committite. Digna sane res est, vestra conscientia teste, in qua omnis vestra cura , studium atque Opera ponatur. Repetet enim aliquando Deus vester, non charissimorum solum vestrorum pignorum animas, sed Sc alias, quarum salus vobis curae cordique
esse debebat. Viam vobis exemplo suo monstravit Ioannes, imo Se ille presbyter, qui adolescentem stiae fidei mandatum, in domum suam recepit, educavit, so-vit Sein sinu habuit. Si Deo chari esse cupitis, Se liberi vobis chari sint; eorum salus vestra suprema lex estol
vit. Alii propius ad fontem accedunt, M per m illumina-mit, vertunt. Hallosius a) per ri baptizavit reddidit. cui supra commemoratus D Pin assentit . dum ii luidonnale bapteme, transtulit. Et recte quidem, si sti- Ium antiquissimorum ecclesiae patrum spectes. Ita enim Iustinus Martyr apologia secunda Kαλωαι, inquir.
23쪽
μα,λινο, in b. e. voeatur lavacrum hoc illuminatio , quod eorum qui haec ascunt mentes illaminantur. Et Ioannes Chrys : cateches ad eos qui illuminandi sunt: καλωαι scribit, Gu φωτ ιτμα, - αυlο αυτ γ εκα λεω vocatur sc illuminatio, Se ita hoc ipsum baptisma ipse quoque Paulus appellavit. Sic Cyprianus epist. uda ad Donatum de baptismo suo . ait: Sed postquam undae genialis auxilio, superioris aevi labe detersa, in expiatum pectus ac purum, desuper se lumen infudit, postquam coelitus spiritu hausto, in novum hominem nativitas. secunda me reparavit i cc. Vnde baptizandi, sive qui nomen suum professi fuerant ut baptizarentur, φωτιο νει seu φωribue illuminandi; M sons cui immergebantur, nunc το ιδαa- nunc το appellabatur. Ita Cyrillus Hierosolymitanus catecheses Octodecim τω, φωτι μνω illu- minandorum, Se Chrysostomus duas in tua se luΤ scripsit. Non ergo male, cum Combeuuu a tum Valesius b το ιφωτιο h. l. per bapti Zare, interpretatus est. Accedit ad hanc versionem si suus presbyter, qui se eandem ita explicat: Num mero pνesbyter Qin domum suam adolescentem suscipit commendatum,ti cum omni diligentia enutrit, amplectitur, fovet, ad ultimum etiam baptismigratiam trait. Nec dissentit Auastasius Sinaita, qui ita exponit: κω μετα τινα χρονον εβαπτισπου φανον αυτον εποιηM. Iam vero aliquanto post tem
pore etiam bactizamit V ebrisianum feeit. Pari modo
Antiocbus Homil. CXXII. ιδων τινα Mαν με ευφυε τα τον καὶηχη-ειν, παρ αντου-βαarnes,lα adolescentem conspicatus nativae a in notis ad Anasusium. ι in suo Eusebio. ic) Llu H.
24쪽
nativae indolis dexteritate praesignem, cum fidei rudimentis instruxisset &c. Φυλακτηριον Tutamen,mallem phylacterium. Quaeso vero, quid hoc monstri 8 Sunt qui putant, grandes fuisse fimbrias acutissimis spinis instruthis , quibuS ambulantes aut sedentes Iudaei aliquando pungerentUr, ne legis divinae obliviscerentur. Sed risum teneatis amici. Hieronymus ait: Pharisi eos ut legis admodum observantes viderentur, decalogum in membranis seu duobus voluminibus conscripsi de , quorum alterum fronti coronae vice circumposuiment. alterum brachio, ut sive quo manum porrigerent, essent in conspectu, sive oculos moverent, ob oculos versaretur. Hunc morem testatur,suo etiam aevo viguisse, apud Iudaeos, Persas atque Babylonios, eosque qui cum sequuntur, religio- . sissimos omnium haberi. Syri in vocant, quod a verbo quodam derivari solet, quod coniunxit, connexuit , inter alia significat. Unde nesῖn orationem dici Volunt, quod nos Deo coniungat per meditationem Massectum. Hinc Phan frontalia, appendices, appellari
Putant. Cameroesa exinde phylacteria illa dicta
esse existimat, quod praecipuus eorundem usus in Oratione esset, ad eum scilicet modum . quo pontificii galli corollis suas, vel si mavis, rosaria, Pate nostres nUnctipare solent. Neque satis convenit inter autores , quot commatibus s. versiculis huiusmodi te- phillin constiterint. Nicolaus enim de Dra, iudaeus ex iudaeis, postea vero christianus, prodit, quod integros duodecim versus illis inscribant iudaei, nempe Deut. VI. I-6. eap. XII. I-H. Hieronymus vero, Beda ac The
25쪽
Theophylactus opinantur, toriam decalogum illis insertum; aliis,mandatum de diligendo proximo solum, urgentibus. Alii assirmant iter ex AEgypto in illis suisse consignatum, M quatuor rei gras seu Lectionibus, comprehenium. Quarum prima constat V. 3-9. DeUt.VI. al- . tera Exod. XIII. I - Io. tertia Exod XIII. ira I6. quarta Deut. XI. I3-2l. ut adeo triginta quasi versibus tota compages constet. Ita Sebindlerus in Lex. Pentagi. pag. 699. scribit resu: diei duas laminas , heu membraniam coris inclusas , quarum una asiletur fronti , altera manui jinifrae. Additque , quod in his describatur egressio ex AEgypto 4. sectionibus. Fagius vero domunculorum , Inquit, in quibus 4. lectiones in membranulis scriptae, inclusae continentur , 4. iuxta iudaeos esse oportere. Et subiicit: Si vel plura vel pauciora ement receptacu- la, gravissimum committi peccatum. Theophylazus sa duarum saltem membranularum facit mentionem: Scri-hebant, dicit, in duabus chartulis decalogum legis, ponebant unam super frontem, M alteram super dextram suspendebant. Epiphaniin bo negat quidquam phylacteriis fuisse inscriptum , nec membranulas ea fuisse , sed latas quasdam purpurae notas, conspicuis palliorum locis praetextas. Samuel Petitus se huiusmodi mede sive phylacteria ideo iudaeis mandata censet, quod eum maiores, dum inquilini AEgyptica servitute premerentur, superstitiolis M obscoenis a-muletis frontem munirent, Deus praeceperit, ut abiectis illis gentium φυλαίηνοις, decalogum in membranulis
26쪽
nulis desorptum in stontibus gestarent. Id quod sun
damento suo non carere vidctur. Sed quid recensio. ni diversarum opinionum tam diu immoror 8 Evolvat,
ebaelis denique uec dissertationes duas, quarum altera dePb lucteriis Iudaeorum in penere,altera de eorundem usu
in specie agit. Ioannes cir opbI Menstilius in sua Sota seruuischnico tractatu de suspecta adulterii uxore, potiora huius argumenti momenta exMSto EtZ Chijim deduxit,figurisque aeneis phylacteria sua erudito orbi stitit. Maiora tamen dare posset si vellet,laudatus maxime venerabilis DN. Praepositus vov.dero aritiqui nonnulla primae magnitudinis, non parvo pretio sibi comparavit. Sunt autem P Briseu duae membranulae receptaculis coreaceis per aediculas distinctis, inclusae,in quibus 4. Iegis reperimus periodos Exod. XIlI, 3-IO. XIII. II- i 6. Deut. VI, s-9. Devr. X l, 13-2I. quas summa cum religione alligatas gestant assidue Iudaei,& frontem M brachium iisdem ornantes,vel potius onerantes. Fronti quod assigunt M in 'o P LP vocmi, eo loco esse solet, quo
cerebri infantis palpitatio sentitur, 'a pDi beta mcυ Ba l. Taanim. fol. I6. i in glossae Alterum sinistra tenet
27쪽
se P in nominatur. -Αmho insitam vim quandam soccultam puto qualitatem habere creduntur ad fugandosDaemonas M ad omnis generis adversa averruncanda. Hinc in Hieros Beracfol.2.4. a) relatum legimus : Necesse est ut recitentur phylacteria vespere domii ): n pNna n, ad fugandos Daemonas. Quae opinio quam vetusta sit vel ex Hieroumi Comm: in Matth. XXIII. s. M autore impers. Oper. in Matth. Hom. 43. satis constat; damnata tandem ab Antiochena synodo b M Laodicensi , Canone 36. Videtur hic abusus M Clementis nostri aevo viguisse, unde illa loquendi formula irrepserit: Ephesii- num presbyterum sibi persuasisse, satis tutum hunc adolescentem fore, utpote signaculo domini, quod praestantissimi amuleti M phylacterii instar esset, probe communitum. Vnde & Sinaita: Ptitabat se hune in tuto colloease ae satis communivisse, quod σμαγιtis pro omnibus malis averruncandis suffceret. Dummee scribo in Balsamonem incido, qui ad LXI. Canaeon in trullo p. 433. de ι haec habet, quae cit
Clementis verba non parum illustrare videntur. Amu-
letorum praebitores φυLκlvm dicuntur. vincula quaedam ex sericiis filis contexta, quae πώγγια dicuntur, praebent : quae aliquando quidem intus habent scripturas, aliquando vero falsa quaedam alia quaecunque inciderint. Dicunt autem haec iuvare, si ex collis eorum qui ea accipiunt perpetuo pendeant, ad Omne malum averruncandum. Egregium munimentum lminus tamen tutum illo divino, quod σψρο-
28쪽
Σφρογιδα vs Clemens votat. de quo Iam dispiciemus. Quod Sigillam divinum nativa significatione denotet, est in contem ; quodnam autem illud sit, e prioribus, puto, liquet. Cum enim baptisini menti nem fecerit Clemens, quo christianorum cohorti asscriptus adolescens ς eundem hic quoque designari, apparet. Ita enim antiquissimi Patrum Ecclesiae Io qui amanti IoanneN Damasee- l. 4. orthod. fid. c. I ubi de fide M haptismate agit. Nυνμεν ουν, inquit ,
ptismum primitias Spiritus S. accepimus : se initium alterius mitae sit in nobis ipsa regeneratio U Agillaru P0 fferium is illuminatio. Ratio huius appellationis haec esse videtur, quod quemadmodum tigillum authoris sui est indicium; ita divinus baptismus est fgnum benota illorum, qui Deo nomen suum dedere, de grege Domini ac Dei nostri Christi sunt, verique Christiani evasere. Id quod modo dictus Damascenus cap. XI. N ante illum uasthus A. in oratione de baptismo egregie explicarunt. Ita Caesarius sa) dicit baptisma esse
σφαγεδα της - aης πιλιωη γ M Basilius sb σφυγδααμ γωρηΤ Vocat, imo ipse Clemens ne ster του κηρυγμα-σφρογia appellat. e) His non obstantibus, non desunt inter pontificios, qui per σωγδα του κυριου Confir- .mationis Sacramentum intelligi volunt. Ad hos per
29쪽
nam Eustbii versionem L Christopiarsoni consuluisse videtur. Illa vero ita se habet: ιφωrun Baptismi Sacri,
mento illuminavit chripe. - κυρ. cum lacramentOCOm' firmationis, tanquam perfecta tutaque eius animi custodia obsignasset &c. a Sed recte P. Hallois homo pontaficius iudicat b) istam adustionem i. e. Sacramento Confirmationis, quae non est in graeco, sed ab ipis explicandi gratia adiecta, nisil malere,& nonnullis errandi oeea nem praebere imo perquam absurdam esae l. CP, spo. col. i. in. Addit ille: Nam sigillum Domini h. l. non Sacramentum Confirmationis sed Baptis ni significat. Idem & Combeuus ce) agnoscit & ingenue fatetur, quod ille Eusebii interpres , nempe Christo- Horsonus paraphrasi sua sensum Gementis male detorquens obscurans M pervertens , incautos ac graeci idiomatis rudes lectores in errorem inducat ac risui exponat, dum se magnum aliquod argu- , mentum pro Confirmationis Sacramento proferre ex Eusebio putant, cum re vera nihil pro illis Eusebius faciat. Ita pontificii pontificium iugulanti Et unde quaeso probabunt boni illi. viri, Patres ecclesiae suo- .rum confirmationem, vel illuminationis vel divini sigilli nomine dignam deputasset Baptisma vero σψυγ- appellatione ciem Venire , quis negare auderet Adear, cui volupe est , Misera ecclesiasticum Thesaurum, No exempla inveniet numero innumera. Qui ius adiungi merentur illa Gregorii Nazianzem verba, de diversis baptismatii nominibus prolata -κα-
30쪽
S. Orim Hierosolymitanus sa) baptizandos ita affo
σποτη Accedite ad mystiuum signaculum , ut sitis bene
salutare V admirabile folium imprimit, metuese tremunt daemoneN U cognoscutit angeli ut illi quidem abalis iant bi vero ut Amsteum amplectantur. Et pro X i me
spiritualeboe salutaresigillum, opus es propria electione. De adultis vero sermo est. Et Basilius seleuciae episcopus h) Theolam suis verbis baptisma ab apostolo Pau
lo petentem inducit: Molo. σος μοι κ oriri P ,ου διδασκαλε
τη-χυςω σγγὶα Da mibi ipse , o magiser Christ Ag evrum. Cui paulo post inter alia respondet Paulus: - τηε δια του ἀγ- βαπτισματο- τευξη χαυτ m Ugratiam per S. baptisma eonsequeris. Cum itaque Ephesinus noster presbyter animum induceret suum, divina hac gratia, cra immersione collata,adolescentem sibi commendatum satis sore munitum, roboratum ac firmatum, animo deinceps otiola esse coepit, credens, dormienti sibi hoc confecturum Deum, ut flos aetatis omni virtutum genere, unus omnium maxime floreret. Hinc rarius officio suo iunctus, tam sollicita cura atque custodia in posterum non opus fore confisus.Ex qua infelicissima ne-