장음표시 사용
41쪽
nomen ejus ibi sus antevertisset, Agnum non immolatum comediiset, adeo Me Legis Mosaicae summam violasset imo ne Pascha quirim comedisse putandus esset. Sed nos negamus Agnum Paschalem mactandum fuisse in Templou quia Iuda omnia illa quae fecerunt meres eorum in comesian P. Paschriis exeuates de
lebami, ut praecipitur V. 1 a. q. se as. Exodi C
stodi verbum istud legitimum tibi, filiis tuis Lque in aeternum: cumque introieritis terram , quam Dominus daturus est vobis, ut pollicitus est, observabitis caeremonias istas. inqui Iudae, exesistes de Gupro immolarunt Agnum
pareMIte tollentes animal pertamilias vestras, mimmolate Phase . Ergo Agnus Paschatis non immolari mbebas a Sacerdotibus in m-XIX.
Si Chri quem agnum immolari vetuerat Deus, Deuter I 6. v.
s. ω6. nisi hoc ipsum JGrosolymae templum, quod
aedificari tandem iussit Deus, ut esset nomen ejus ibist 3 Reg. cap. 8. v. 6. Quod usque adeo certum est, ut& ipsi Judaei tu sui nunc Paschatis celebratione agnum Pasthalem ea maxime ratione non edant, quod everso Ierosolimae templo, siti'ue orbati sacerdotibus, eundem immolare ultra non possint loco sibi a Deo . . pra
Neque objicere juvat Moysem Judisos ex Egypto egredientes alloquentem dixisse Exod. a. v. I. Ite ioventes anima per familias usos, ct immolate
phase quasi animalis, seu agni immolatio fieri in privatis domibus posset. Ecquis enim ita bardus est, ut nesciat id a Moyse dictum, quo tempore necdum erat templum exstructum , nec in eo positum tabernaculum mandatum
42쪽
vero de facienda in Domo Domini, seu in Templogia immolatione , ad posterum tempus dum scilicet exstructum esset, datum fuisse
xlX. Sed das etiam, quod Agnus Paschalis immolari deberet in Templo , nihil inde contra nos concludi o es . Nam si ex eo quod in non fueνit in Templo 3mmolatus, concludit Dinissimus P. Serer ciristum e Pascha quidem an casse, disium cs ego concludere, Iesum non an Masse afcha, etsi caenam fecerit Lximam , quo die Iudai A. 1 num PasMaIem mactabaH. Nam secundam Uam P. Sero prima dies Mymorum incipiebat a secundis est ris diei decim quartari A qui Oisecipia accesserunt ad Christam ρ ima amym XIX. Eodem hic laboratur aequivoco, quo laboratum est supra num. 3. in e plicatione Meridiei, qui vesperam praeces prima dis
ad moram Quod cum ama nobis sublatum sit, illud iam restat evidentissimum, Distipulos opportuno tem pore misib esse , ut pacchalem agnum Parare, ataque immolare commode
possent cum hora deis ridie circiter prima sint missi, non sexta, ut fing re libet immolatio vero agni ab hora de meridie tertia usque ad sextam soleret fieri, ut ad vesperam edi posset.
rum, ut testantur sarri mavelista , et Discipuli aut in se adii essem , κνι
post diem decima uartam accesserunt a Iesum Si astem acces rumae mi sunt a. arandum Pascha isuis diei decim quarta ADηm non immolatum comedit Christus; quia ilia hera n pomeram parare Agnum immolatum πεm rempus raseum , quo mactari Agnas Pascha is δε-
ώς--, iam in axerata quia Agnus Paschalis immota Gbebo ante M - os meriaciem sextans , Prima a
43쪽
tem dies Azymorum incipiebat os horam sextam pomeridianam. Unde cum Discipuli mi sint post horam semiam pomeridianam, non potuerunt Agnum immolatum parare. Ergo etiam secundum Uem R. P. Sero Christus non manducavit Pascha , quia manducavit Agnum non
XX. Opponit tandem R. P. Se U. Dato, quod Christus e mestionem Agni Paschalis amreverterit , in aum tamen XX.
Si sic est, ut modo finitur , si inquam Christus
consecravit sacrosanctam Eu inde aetymorum sum ancharisiam. Si enim Chrisus mortis sua prascius Pascharis celebrationem anteoccupavit, pari quoque ratione a-αymorum comesionem ant vertit eum comesis Azymorum Paschalis ritus pars magna esset ne ni cum panibus azymis, atque lactucis Agnus Paschalis comedendus esset. Liquet id exemplo diserti o. Si cui enim forte fortuna contingeret Paschatis celebrationem dis Q ferre in mensem alterum , satis scio an salva religi in mensem quoque alterum ne a quoquam conceditevertit, sed in sementato
coenam egit , quod non esset et a praeparatum; legem itaque violavit, hoc ipsum districtes, ac etiam sub maledicto vetantem rimo nec Pascha Iudaicum
vere celebrasse censendus. erit: cum azymorum Coinmestio , quam is fingitur omisisse, Paschalis ritus pars magna esset, a lege Nosaica diserte praescripta, ac definita . Quae duo haud
eomesionem umorum differebat , ut non nisi cum a-α is Pascha comederet . DAIerte admodum loquitur Lex possint. Quare ne ea de
Christo Domino sinistra opinio cuiusquam insideat
animo, id pro certo conino Num. cap. 9. Io. Homo, cludendum , statuenduma
44쪽
qui fuerit immundus super anima, aut in via procul in gente vestra, faciat Phase Domino in mense secundo quartadecima die mensis ad vesperam cum azymis. Iactucis agrestibus comedet illiad. Ss e so Chrsus vice versa Paschalis celebrationem praeo evoret , azymorum quoque comestionem pravertisset. A
que ita Chrsus in azymis statione excusasset quodque, inritium Dominum, si quo casu Paschalis agni
comestionem antevertinet, azymorum quoque comestionem anteveriurum fuis. se, ne eo in casu peccaret
in legem, quam se religiose semper impleturum, claraverat, non venu solvore legem, sed adimplere Matth. s. v. 7. Mue nim Christum a legis vio- celebrasse convincitur . Sed respondems facile Christusemm celebravit lascha in primis vesperis diei decia quam , die Iovis filiaeet Sed tune non erant in promptu placenta normem ratae s tune enim incipiebantillas Iuda comparare Chrsus non potuit mamaucare aema, quia nondum
qua die Pascha praemature celebrasse fingitur, praeparatae non essent placentae infermentatae. Quandoquidem ad eas sibi parandas lex obligabat, si quo O te casu in aliud tempus, quo illi in promptu non essent, Paschatis celebrationem transferre contigis, set ut habetur lib. Num.
Censura in Gracum Theologum fricta
Caeterum mirari mihi subiit, Graeco Theologo, ut sinam illam, de anticipata a Christo Domino Pascha
45쪽
tis celabratione sententiam novis pigmentis obduc ret, in mentem non venisse speciosam illam allegoricam rationem, ingeniosamque Gerardi ossi Considerationem, qua hoc idem systema adstruere sibi vusus est Disserti de Tempore Passionis f. q. in qua e iam nonnulli e nostris delicias faciunt. Quo ne pe anticipati, ut Graeci volunt, a Christo Domino Easchatis celebratione, consequens sit, eum ad Primas Paschatis vesperas fuisse mortuum atque ita factum quod utriusque Testamenti analogia postulare videbaturo ut qua die typicus Agnus a Judaeis
mactandus erat, verus Agnus in cruce mactatus fuerit ab iisdem atque ita veritas egregie typo responderit. Gratulor tamen maxim quod speciosa illa Vol
si Consideratione captus non fuerit Graecus hoster quae si penitius expendatur, non admodum urgere deprehenditur Rationes enim illae allegoricae, e typOrum cum veritate consonantia petitae , rem quidem, si fiat, congruentem ostendunt, factam nihilominus non evincunt. Cum veritatem typo in omnibus, ac per omnia respondere necesse non sit, in minutis potissimum circunstantiis,in adjunctis. Alias vix ullam veteris Testamenti figuram impletam haberemus in novo Satis ergo in praesenti veritas typo respondet, in hac ipsa testivitate Paschali, qua typicus Agnus
mactandus, edendusque erat , Christus verus Agnus in cruce fuerit immolatus, etsi non eadem festivae diei hora utriusque mactatio facta sit. Typicus enim ante primas Pascitatis vesperas, hora post meridiem tertia , a Sole iam ad occasum inclinante mactari solitus erat, Sole prorsus occiduo manducari debebat, ut est apud Iosephum lib. V. de bello Jud. c. I. Verus autem Agnus Christus Dominus hora diei quasi
46쪽
quasi sexta, seu ad meridiem in crucem est actus,
Si quis tamen strictiorem veritatis cum figura Christi cum Agno typico analogiam , ct consonathliam velit, non unam, sed duplicem dabimus. Dic mustiue Christum Dominum hac ipsa prima Pata . tis vespera , qua typicus Agnus immolabatur , debatur, ad mortem fuisse traditum a discipulo pro ditore misse comprehensum , anibus ligatum, raptumque ad tribunal atque ita jam tunc pisse mactari,& quodammodo mori et posthac tantum in crucem sit actus, atque in illa extinctus Aut certe reponemus , Christum Dominum mactationis suae tempus aliquantulum protraxisse , ut vel hoc pacto significaret, figuram ad finem tandem est perductam veritatemque supra figuram ipsam permansuram ,
duraturam legique veteri novam tandem successisse icujus idcirco novus Agnus non veteri prorsus ritu, sed quodammodo novo immolabatur in cruce.
His itaque longe missis, seu mysticis, seu propriis,
ac litteralibus rationibus, quas omnes milles, vanas ostendimus illud certissime concludendum Christum Dominum Pascha suum, definita per legem die, celebrasse, nulloque pacto anteoccupasse. Fuit illa certa semper, constans, indubitata rutriusque olim Ecclefiae sententia , cujus nobis testes locupletissimi sunt, Tertuli lib. contra Iudaeos . . origenes Homit a3. in Numeros, Cyrilsus Ierosolymitanus Catechesi a. Eusebius Caesariens lib. to D monstrationis Euangelicae cap. 6. Joannes Chrysost mus Homil. 8a in Joannem, Epiphanius haeresi o. Hieronymus in cap. a6. Matthaei, Leo Magnus serm. de Passione . A qua quidem constam priorum Omnium
47쪽
mnium iaculorum sententia deflectere velle, per sp
ciem unius, alteriusve Scripturarum Oraculi, quiadem male detorti, Win absonum sensum inflexi, haud satis scio, an non audacioris consilii sit. Quid etiam, quod in ea praegravi Controversa, de certo celebrandi Christiani Paschatis dies, quae a secundo Christiani nominis taculo, universam Ecclesiam per
annos amplius trecentos exercuit, Maticis Luna χη Marti una cum Judatis celebrandum contendentiabus, Christi quod ita celebrasset exemplo sem
manorum Pontificum inventus est unciuam, qui Christum Luna 4 cum Iudaeis re ipsa celebrasse negaverit , speciosumque illud Asiaticorum flindamentum fausi convicerit; sed aliis longe multis quaesitis momentis nartodecimanos impugnarunt. deo scilicet in universa Ecclesia, cum Latina, tum Graeca illud ceristum, indubitatumque habebatur, Christum Dominum Luna decimaquarta ad secundam vesperam una cum Judaeis Pascha Judaicum celebrasses. Alias tam expeditam diruendi praecipui Quartodecimanorum iund menti viam minime neglexident. Quae sane consid ratio Theologum omnem, cui non omnino frons periit , continere in ossicio sola posset, ne quid mussite in oppositum, neve novas de postremo Christi Domini astitate opinationes , quas tota retro damnavit antiquitas tueri praesumat, atque defendere. Iis attendant velim nonnulli Romanae Communio nis Theologi recentiores , qui ea , quam hactenuSimpugnavimus, de anticipato a Christo Domino J daici Paschatis tempore , sententia plus nimio des ctati, ac veluti falcinati, consecutionem inde esidiam multo periculosiorem: Christum scilicet Iudaicum Pascha
48쪽
Pascha minime celebrasse Agnumque, azyma misnime comedisses; sed rit Judaico plane neglecto, Eucharistica duntaxat coenam instituisse, corpusque suum, sanguinem sub mysticis symbolis sumendum Apostolis tradidisse . Consecutionem illam ex falso principio, etsi gratis admitteretur, via nulla , ratione nulla fluentem damnat Ecclesia Catholica in sacris precum mciis Judaicum Pascha, Agnum nimirum,& azyma a Christo in ultima coena comestum affirmans: Noctis recolitur coena novi a qua Christus creditur agnum, o a m de/isse fratribus iuxta legitima
pristis indulta patribus . Pos agnum typicum expletis epulis, corpus Dominicum datum Disicipulis , sic totum omnibus, quod totum singulis ejus fatemur manibus. Da- innat Concilium Trident sess. aa. cap. I. Chrsus, imquiens, in carna novi a , qua nocte tradebatur , cele-ιrato veteri Pascha , quod in memoriam exitus de . Dpto multitudo filiorum Israel immolabat, novum instia ruit Pascha Damnat constans, firma Patrum Traditio Origenis Tract. s. in Matthaeum S. Joannis Chrysostomimomil. a. in Joann. S. Hieronymi in cap. 6. Matthaei, S. Augustini Epist. 86. S. Epiphani haeresi o Cyrilli , Theodoret , Eusebii, Bedae, aliorumque D. Thoma laudatorum in Catena aurea ad cap. aa. Lucae, is A qua quidem Traditione ne- in Patrum abscessit, Christumque Judaici Paschatis celebrationem omisisse commentus est. Quod enim a nuper novi illius systematis deserusere iactatum initio fuerat, D. Petrum Alexandrinum, an Praefatione Chronici Paschalis , seu Alexandrini, nuperrime a Carolo is ange publicati, illud idem acerrime propugnast e veterumque Patrum, Clementis Alexandrini Apollinaris Hieropolitani, Hippolyti
49쪽
Portuensis auctoritate confirmaste id inquam sibilis, risu ab eruditis universis exceptum est: quibus certo liquet, Praefationis illius, ex variis variorum Scriptorum centonibus consarcinatae, auctorem non esse, nec est post Magnum illum Petrum Alexandrinum, anno xx. Martyrio unctum cum Script res laudet, variaque gesta narret, aetate illa longe posteriora Prolata vero illic Clementis, Apollinaris, Hippolyti testimonia sola referentis fide niti, lubrica certe , ac plane nulla . Quibus motus Clarissimus Chronici Publicator Carolus is ange , hanc miserae huic laciniae notam appinxit ad marginem, falsi sunt ista. Quare id certo relinquitur , Patrum omnino neminem novo huic systemati QSagari. Patribus autem summo consentu statuentibus , Christum Dominum Judaicam coenam, seu Agnum Paschalem in mor tis pervigilio manducasses, Divinasque Scripturas in eum sensum interpretantibus , ingentis audaciae, Cpetulantiae est, oppositum statuere velles, sacrasque Scripturas in contrarium sensum inflectere.