장음표시 사용
471쪽
4m Aug. Budequitrum putatat Alengonium, hunc rei bellicae Praesectum, illum Gubernatorem & reis rum civilium Ρraesidem: ipsum vero re jecturum in Angliam, unde communi in iis cum Regina consiliis huc se recepturus
sit, ut conveniat fratrem. Nunc cum maXLme magno omnium assensu rationes repetere ab iis dicitur , qui hona Ecclesiastica
tractarunt, quos suspectant multa domum,& in rem suam avertisse. Bironius non magnas, sed selectas copias secum duxit, Regio equitatu confinium Gallicorum C stodiae relicto, remissisque OmnibuS , quorum aut res, aut animi diuturnioris belli morae non videbantur suffecturi, aut quorum licentia populis illis tolerabilis futura non erat. Intra mille equites , & peditum octo millia duxisse existimatur. Qui t men hoc leve malum putat, meo judicio
non leviter fallitur. Magnas paulatim radices agit, quibus eXtirpandis multum futurum sit negotii: cum & haud scio an pariter longius & propinquiuS eX aequo metuendum. Sunt qui amrment copias Ρa mensis morbo & fame amictari, praesertim Italicas recentes, talibus hibernis solibus nondum assuetas. Recepit Parmensis, antequam se in Brabantiam convertere, Oppiadum Cambressium. Is nunc arcta obsidione dicitur premere Diesthemium, Princi-
472쪽
Disolae. 463pis Auriaci ditionis oppidum; quo sine dubio potietur , nisi subito subventum sit.
Quo facto gradu Br ellam putant tent turum. Adsunt hic frequentes Helvetiorum Legati omnium fere pagorum , ut foedus cum hoc Rege renoVent, mutuo que jurejurando firment. Agitur ea res magna celebritate & laetitia, atque illi solennibus epulis magnificisque conviviis , quotidie accipiuntur, modo Regis, moindo civitatis Lutetiae , modo Guisianorum, reliquorumque aulae Ρrincipum. Quibus transactis, donatisque singulis magnis to quibus aureis, dimittentur. Fama est Regem & Lotharingiae Ducem eodem tempore huc venturos. Recentes redierunt ab insulis Tergeris Galli quidam, qui nunciant salva ibi omnia, nec ullius rei inopiam esse , praeterquam Vestimentorum, . quae jam magno studio illuc mittuntur; nam cum bona pars cum militum, tum navium Gallicarum, profligato Strossio, eo se recepit, iniecim fama nOVae eXpedi- . tionis non intermittit. Hic Rex dimissis in omnes regni sui provincias primariis & iu lustribus viris, per speciem corrigendorum si quae faecus administrata sunt, audiendarumque Omnium querimoniarum, id agit, ut magno tributo eas denuo Oneis ret; sed non videtur satis facile experiri. - Quid
473쪽
464 Aug. Budequii Quid tamen futurum sit assirmare non ausim; neque enim, quod saepe Rα -- luit, adsequutus est. Xv. Decemb. eso.
EPISTOLA XI. HAud scio an operae pretium sit re
ferre , quod nuper accidit Antuer-piae. Erat in cubiculo Alemonii Sanctus Lucas. Is cum gratia Regis excidisset, si ctam deinde Mengonii sequutum esse scripsi , ni fallor, alias. Eo praesente alius , nescio quis, nobilis aliquid dixit, quod ille dictum nollet, & in suam contumeliam acciperet. Itaque illi statim os manu percussit, coram & inspectante Mengonio. 1d Ρrinceps Auriacus, qui aderat, tulit i
digne , neque adeo iram tenuit, quin Alem. Eonio diceret, tam indignum facinus non debere esse impunitum, neque fuisse lat rum Imperatorem Carolum , cum Viveret, sed severissime in auctorem Vindicaturum,
cujuscunque tandem dignitatis aut fastigii fuisset. Inviolata & sacrosancta esse debere cubicula Ρrincipum, in quibus nulli sit i juriae locus. Ad ea hisce fere verbis S. L Cas : Ain vero, Carolum mihi narras 3 qui si viveret, & bona, & caput habere desiisses. Quo dicto se proripuit, omnesque Vecordis
474쪽
EPISTOLA XII. DImissi hinc ab Helvetiis Legati, sim
guli quingentorum aureorum torisque prius donati. Viginti sex fuerunt, quibus is honor habitus. Separatim tamen legationis principes aliis muneribus cumulati, argenti, suppellectilis, aliarumque rerum. Oratio, quam Rex in eorum discessu habuit, cum his litteris com juncta est. Leges, quibus id foedus renou tum est, habere non potui, tametsi in eo adlaboraverim. Isti videntur nolle vulgari.
Sic jam Regi de peditatu provisum est;
equitatum sibi abunde esse in Regno suo arbitratur. Restat pecunia , quae cuditur ea, qua nuper scripsi ratione ; qua etsi h ctenus parum profectum est, provinciis omnibus aures ad hujusmodi postulata parum praebentibus, tamen 11c adhuc insudatur , ut quid futurum sit astirmare non audeam. Don Antonius cum aliouot navibus huc se retulit. An quod ad Tergeras sibi parum tutus Videretur; an quod suam praesentiam adhortationemque non parum momenti ad novam expeditionem habituram putaret , mihi incompertum. Venit certe, & jam saepius ad secretum Reginae colloquium admissus est. Hospitium ei datum proximum aedibus, quaS nOVa
475쪽
466 Aug. svsbequii Regina construXit, quo saepe secedere so-Ιet. Is Don Antonius diebus proximis Dieppam profectus eii, ut praesenS martia timum apparatum urgeat, alioquin desiderio suo remissiorem. Dici non potest, quam sint omnium istorum adversus Hispanos eXulcerati animi, quantaque belli cupiditate teneantur. Liber sub praelo es
dicitur, quo jus, quo sibi Regina senior
Lusitaniae Regnum vindicat, proliXe e ponitur. Auriacus cum febre periculosa laboraret, eX qua convaluisse dicitur, pro ejus salute non modo per Belgium, Verum hic quoque Ecclesiae quae se repurgatae Religionis nomine Venditant, preceS publiacae habuere. Ρarmensis Diestam, atque alia pleraque non nobilissima loca in ditionem recepit, eX quo ita BruXellae immunet , ut non sit extra periculum, nisi fio disse Bironii hostis non contemnendi cum copiis adventus aliquid mutet. Quem quidem in Campaniam iturum riunt, ut loCaquaedam Parmensis consiliis valde necessaria eXpugnet. AlenZonius ab Ant e tensibus obtinuit, ut trecentis nobilibus Gallis hospitia in ea urbe designarentur. Diem objisse Ducem Albanum ex Hispania allatum dicunt. Ρraesidium, quod est Cam-hrisii equitatu validum, magnam adsere Gallis qui ' sunt Cameraci molestiam,
476쪽
Omnem eam regionem suo discursu infestans. Multos Utinquerchae cives praesidium Gallicum interfecit, cum illi adver-1 us ejus insolentiam arma cepissent. Tur- hae Colonienses hic sunt in Omnium se mone. Ρost hunc qualemcumque fumum magnum incendium eXpectandum. Venit huc Dux Lotharingiae cum duobus filiis, incertum qua de causa. Vulgo serunt, ut
filiam Duci Sabaudiae despondeat, filio
Vero maXimo natu UXOrem petat Regis Navarrae sororem. Caesaream Majest. Vestram Deus Opt. Min. in hunc annum &alios quamplurimos sua Ope auctam & conservatam velit. Cui ego me , negotiumque librorum Graecorum, quod jam tot annis pendet, humillime commendo. XVI.
EPISTOLA XIII. ΡΕrquam foedae sunt hic tempestates,
solis jam per multos menses Austris aeris imperium obtinentibus, & per continentes pluvias & procellas desaevientibus, ad haec intempestivo & pestifero tempore
obnoxiam morbis aestatem portendentibus. Flumina ripas supergressa longe lateque campos inundant. Sic madent agri, atque ita continua luvie diluuntur, ut corrumpantur sata , cultoribusque exigua spes bona
477쪽
468 Aug. Rinbequumessis relinquatur; ex quo non modo fu- tura, graVior annona timetur, Verum jam sentitur, aucto pro dimidia parte frumenti pretio. Huc accedunt crebra paene Oh oculos naufragia inter trajectum in Angliam vel in Zelandiam. Certe totum littus Aquia lanicum tabulis, malis, antenniS, gubernaculis , aliisque navium spoliiS, quae maris furor eXpurgavit, refertum memorant, ut non temere qui si1dera speculantur, etiamsi nihil aliud sit, hunc magnae Conjunctionis annum mortalibus formidolosum praeduxerint. XIX. Januarii, CIO. D. LXXXIII.
EPISTOLA XIV. NUncii proxime ex Anglia , deinde ex
Brabantia huc allati, mirum in modum Reginam & totam civitatem perturbarunt. Ii significabant magis quam declar hant , orto inter Gallos & cives Ant e pienses dissidio, ad internecionem Gallos caesos. Curas ingeminabat Alengonius; a quo cum nullae essent litterae, de ejus incolumitate dubitabatur. Sic aliquot dies abierunt ; demum alii super alios nuncii venerunt, qui rem quemadmodum gesta erat, retulerunt; non ita tamen plane, quin multa desiderentur; neque omneS uno modo.
Dicam quae intellexi, & quae mihi ad rei fidem
478쪽
Dimia. 469fidem propius accedere Videntur. Quae noniadum novi, supplebo postea; & quae perperam mihi narrata sunt, corrigam. Videor mihi meminisse ad C. M. V. scribere, Alen-gonio esse in animo facto per Angliam itinere, huc Venire, ut Regem Viseret, &, ut est credibile , de rebus & toto statu Belgii
Cum eo communicaret; interea Vero qui suas vices obirent, relicturum Monpenserium & Bironium. Cum is ergo cum Bironio ageret, ut eam conditionem susciperet, coepit tergive ari & recusare Bironius; quod diceret sibi negotium futurum cum gente inquieta & turbulenta; neque tamen habere quo se reciperet, si quid durius incidisset; non posse prohiberi tam frequentem Gallicam nobilitatem, quin aliquando petulantius aliquid aut contumeliosius in
Cives admitteret; eX quo cives statim ad arma concursuri essent, atque Omnibus perniciem intentaturi. Adversus hoc con
modissimum fore, si quem locum Galli in
sua potestate haberent, quo se reciperent, ubi tuti essent ab omni concitatione atque impetu populi. Ad eam rem sibi Opportunisminam videri arcem, quae minimo ne gotio refecta, & valido firmata praesidio re-Ceptaculum praebitura esset. Esse jam in urbe magnam Gallorum frequentiam, cum nobilium, tum aliorum, a quibus nullo
479쪽
4 o Aur. Budequii negotio occupari posset; nec fore dissicile
potiri unius portae civitatis, perque eam, tam propinquo eXercitu suo , quantumvis copiarum in urbem introducere. Habere Aleiagonium , ne tumultui intersiit, magnam urbe egrediendi causam, ut eXerciutum inspiciat quem iose adduXerit, nec in reliquis ullam fore dissicultatem, si modo Alemonio, & nobilitati quae praesens sit, haec sententia placeat. Major nobilitatis pars licentiae assueta in eam sententiam, quae ipsi patrocinaretur , facile dilcessit;
integriorem traXit verecundia, ne tanto negotio metu se subtrahere Videretur.
Subscripsit postremo omnium votis Aleri-zonius. Ρostridie iturus in castra porta egreditur. Sed multi eX ejus custodia, notae audaciae homines , ad eam rem delecti, in ponte, qui trans fossam in agros ducit, consistunt, neque AlenZonium sequuntur. Cives qui erant in ejus pontis & portae Custodia , Gallos monent, ut pontem liberent , vel Dominum sequantur, Vel in Urbem redeant. Illi obaudiunt, & nihilomunus in ponte remanent. Sed durius dei Ceps a civibus appellati, ipsi quoque non minus serociter respondent; sic a verbis ad manuS Ventum. Galli, qui pixidarii erant omnes , & ad Cogitatum facinus Venie-hant , facile civium alios vulnerant, alioS
480쪽
occidunt, alios propellunt, atque ita ponte & porta potiuntur. His adjungunt se alii, cum pedites, tum equites, qui eXAlengonii comitatu vicinis lociS ex Composito substiterant, unaque omneS facto RPmine in urbem irrumpunt. Ad quem tumultum eXercitati cives, qui in moenibus stationem habebant, occurrunt ab utraque
Parte portae; in viam se dimittunt, & cum Grilis, qui ad portae custodiam remans
Tant, pugnam ineunt. Cujus is fuit exitus , ut facti superiores, portam, quod Unum adnitebantur, clauderent. Ajunt AlenZonium mox recurrisse, & petiisse ut in urbem intromitteretur, sed ei non alia quam bombardarum voce responsum. In terea Galli per urbem discurrunt, & quam-Vis eX Omni parte convenientes contra se Civium copias vident, tamen non se deserunt , neque de victoria desperant . 1 umpta ab usu armorum contra rudes & imbelles cives fiducia. Alii ad arcem gradum inferunt ; alii de arce parum solliciti domos civium invadunt, ut eas diripiant ; qui
paulo post omnes, eXceptis pauciS, impressioni civium impares, temerarii incoepti morte poenas luerunt. Ferunt Regiunam seniorem, cum haec audiret, in la-ChrymaS, & in has voces prorupisse : Utunam , Alemoni, ante multos annOS eXtim