장음표시 사용
371쪽
ANATOLius Alexandrinus, Christianus, in Laodiceno Ευ s E B ii succestar: Erat omni genere literarum, Μ thematicis praecipue disciplinis excultus xx . Scripserat Iabros X. Arithmeticorum, e quibus stamenta leguntur in Theol gummis Arithmeticae p. 9. 16. a . 3 6. 6 . yy & de tempore celebrandi Paschatis ZZ . Primus enim Enninde Acis
xx) Sinin eam go scribit ni ERONYMUs: MANATOLr .mtat isdrinus, Laodiceae Syriae Episcopus, sub PROBO&CA Ro Impλ, 'o nae vir ibit in Arithmetida, Geometria, Astronomia, Graimmatim,
-Rhetorica, Dialectica; cuius ingenii maritudinem de volumino, quo M,Oer Pascha composuit, de de decem libris de Arithmeticae institu tibiis,
Mintelligere possumus. ,, tyy ConL. B. FABRI cIus L c. p. 27s. T. II. ubi quaedam Matheniatica adducit. Σκὶ Ex eius Canone Paschali refert quaedam Eus EB i Us Integrum scriptum e latina veteri versione produxit in lucem, is AEGIDrus BucΗERIUS , una cum aliis ejusdem argumentis A a) Ita pΕTAvius in Commentario ad Canonem A NATO IUM Primus ille, inquit, Enneade eterida lunarem ad Chris seinventionem aptare tentavit, nullius, ut reor, ante solo tritutione vero suerit institutus, docent ipsa Anatolii verba, quae iaejus transcripsit EusElli us L c. Habes in primo anno novilismensis, quod caput est totius circuli XIX. annorum i secundum AEgyptios quidem die XXVI. mens, fissecundum Macedones vero die XXII. Mensis Dystri, ut aute - Ο -rent, ante diem XI. Kalendarum Aprilium. ,, Fata huius e M E Ri υ s Comment. in Cam Pasch. ANATOLII cap. I. pag. 46 , quia isdem vix in usum ductum existimo cyclum AMATO Li i, nisi sis ad pineosoannos Laodiceae, ubi ANATOLius fuit Episcopus, aut vicinis etiam locis. tu enim subsistere non potuisse, vel solae literae Dominicales, culto et secollocatae, satis arguunt. Et facile illum exes erit Eus Eari Cesariensis yelus non ita multo Post usurPari coeptus. ,, .
lus, Philosophus idem& historicus, siquorundam coniecture fidam,
372쪽
DE PRAECIPUIS MATHRMATICIS. Πρfidimus, Jurisconsultus insignis, ad consularem dignitatem - evectus, ut & ob dulcedinem sermonis, alter fuerit dictus xΕ-
Noptio N, qui Tactica sua Adriano Caesari nuncupavit b , &gemini maris conscripsit Periplum c .
bὶ Tria eius operis rapita supersunt. Primi initium desident r. Id
caput plane tacti cum est: inque eo ordinem sequiturae L 3 AN i; sed sic, ut quandoque, tacito nomine, reprehendat. Alterum caput est περὶ γυι--σων Pωμωκοῦν, και οπως ci παλα Pωρα , de exercitationiabus Romanis, & quomodo se olim exercuerint Romani. Tertium continet ἔκταξιν πεσὶ πιανῶν , de instructione aciei adversiis Alanos. Haec ex codice Medi Manens paucis, ut videtur, Verbis ab initio mutila edictit, vertit,ti notis illustravit scuEFERus una cum Mauritii Imp. libris XII. artis miliataris. Nico LAus deinde s LANC ARDUs Tachicam ex scit EP Eni e litione - una eum aliis ARR3 ANI opusculis praelo iterum subjecit, & iconisinis quibusdam auxit Amflelodami A. 1683. 8. Hic notanda erit antiquorum dicendi sermula, qua inter maritimaxe terrestria itinera distinguunt, & illa , haec τῆς πενόδου vocabulo indicant, ut recte notat PERIZONI Us a l AELIANUM, qui kl ipsum Lib. IV.ro. ita effert: X ματα γὰρ κοι τῆς περιόδ. κοὐ τοῦ ταυτην ῆχον πρMατιν. In hoc tra latu exponit ARRl ANus Periplum Ponti Euxini a Trapezunte usque ad Dioscuri ada, atque inde ad Bos', rum Cim merium indeque ad Thracium & ipsis, Byzantium urbem. Eum graece primus edidit si sis MUNDUs GELEN rus cum periplo maris Erythraei, peripla MANNO Nas, PLUTARCHO de fluminibus ae montibus, &s TR Aa Nis Epitome, Basileae apud Frobentum asy3. Latine eum vertit post ADR1A
Ceographicis ABRAHAMion τε Lix additis graece & huine in lucem emisse Lug 1. H77. Dein eum divulgavit NICOLAus a LANcARous AmsteLI683. R. Extat quoque in Io AN. Hunso Ni Geographiae veteris seriptoribus Ctietas minoribus Tom. L Ou. I698.
circa annum 18 orta filii Epoesia Diocletiana, quam
vrisgo cum AEgyptiis aeram Martyrum, cum ΕυSEBio aeram Persecutionis, cum AEthiopibus aeram gratiae, cum Muhamm,
Hanis aeram Εlkupti sive Coptitarum historici vocare solant. Deducitur autem ab in tempore, quo post Cari & Numeriani obitum Dioc TIANυs Impaator dictus est.
373쪽
innotescerent. d) Triplices lamant Indictiones. Prima dicitur Caesareas es in solvendis pensionibus, & signandis instrumentis mirationem haberi voluerint. Secunda vocatur Constantinopolisentatiores Fastos signarunt olim & adhue hodie signant. Tertia Romana, cuius initium connectitur cum Kalendis Ianuarii, &. tur Caesaream ac Conflantinopolitanam, Post quatuor menses sere. e) Quae stabilitur Eus Enii verbis ad annum IR olymp 'D1κτ ιων Κωμαντινιανοῦν ἐντευΘεν Dantur adhuc sententiae, quas longa serie D. AEGIDI Us s TRAUCuius insia p. I46. recenset, & nostram quatuor argumentis optimam esse mIAM BLICHus, patria ei suit Chalcis, Coelestas; tempore Constantini M. Clarus fuit. Praece
ANATOLiUM primum, deinde PoRPHYRIUM. parte PLATONis dogmata adprobavit, licet, ut
alios etiam Philosophos consuluerit, Pythagoricia neque Graecorum modo sapientes, sed quoque Chaldaeos & alios quoscunque, ita ut ad Ecbdiis, ut tanquam in lyrae variis e sonis concentu MMusicam conjunxerit D. Extant adhuc de ejus scriptis Math maticis Commentarii Pythagorici sive μαλεμ ιμ'Επισημης, de Mathemmca communi disciplina g dem nem
h , Ad deperdita pertinent i -καὶ Θεολ. --ακ i, min, de Physicis, Ethicis & Divinis quae in numerorum doctrina
374쪽
DE PRAECIPUIs MΑΤHEMATICI s. 3 sido mina observantur liber quintus, sextus & septimus collectio. nis Pythagoricorum dogmatum i). a -Liber nonus, Institutiones Geometricae, ad eorundem diu,
' D His verbis utitur Iuui ANus de altero IAM BLICHOEM. XXXIV. ad eundem . gin Hactenus in multis Bibliothecis, ut Vaticana, Medicea, Caesaerea, Regia Parisiensii, Bodleiaria atque Iohannea Hamburgens, in hac tamen tantum latina eorum verso delitescit. Quaedam fragmenta eum sua latina versone edidit N i e o L A υς , TELLrus ad tacem libri de Mysteriis AEgypti mrum, Rom. 1sin. 4. De verilone Latina, quae iii Bibl. Vaticana asservatur de descripta luit, censuram LUCAs uo TENius adsciripsit: Uersio puerilis inepta, salia, quae IAM BL cui mentem ne per nebulam quidem perspexit, cuius autor Graecae & Latinae Linguae que ac Philosophiae & Mathematic nam disciplinarum imperitus fuit, unde hoc opus merito ad β γ ταμε
h) De quo supra egimus sub Nicomachor' Hic autem tantum diviso peris annotanda eriti uabet autem hoc opus divisionem Matheseos ex duplici quantitate, continua scilicet, & discreta; agit vero in hoc opere de eretia, de primo de numeris in genere, de numeris planis, de selidis, alii mei: In seeunda parte de numeris lungioribus, de medietatibus caeterisque 3n genere. In hoc opere sunt pauca utilia muter notionem figurat um ii
i) Conse Ad Ricius in Bibi Gri T. IV. P. 292. .hin Vita Pythag. seet Lo. de ad Nico MAcui Arithmeticam P. I I. I 6. . I) His decem libris universum upus IAM a LiCRi collectionis Pyth gorieorum issismatum absbluebatur, facitque I AMR LICHus horum omnium mentionem in treino commentarii ad Nico MAcili Arithmeticen. Hoc opus etiam x ui ERONYMus libro III. in Rufinum p. 46 Cuius enim sunt illa Nonne PYTHAGORAE, in quibus omnia ejus breviter dogmata continentur & in quae lati: limo opere Philoso Phus commentatus est I AM si icitus, imitatus ex parte Moderatum virum eloquentissimum, & AR cui νμuM ac bus IDEM Pythagorae audito S. -
HEPHAESTio Thebanus, graece condidit iudicia de dum decim coeli signorum appellationibus, at sectibnibus &esse .
375쪽
. Anno 328. dimisso consessu Nicaeno, ut Maliger Lib. lit
nonum IlagoPcorum P. I 72. arbitratur, cyclus Solis insilistus fuit, quam sententiam Vero DIONYSIUS PETAvius Lib. VI. de Doctrina temporum refutat ajens: SCALiGERUM hoe
divinare & derivari sellam ejus opinionem ex eo, quod Nice, nam Synodum, ad illum annum usque du*sse putaveriti Hic clus monstrat informa anni Juliani seriam initialem anni cu jusvis, Sc consequenter cluracteres hebdomadicos reliquorum dierum: Pateticit item Literam Dominicalem & quantitatem
ius usus hodie fere oboleverit propter alaticipationem Lunae ioannis Julianis, restat tamen hic usus, quod terminum pasch Iem, quemadmodum olim ab Ecclesia ordinatus est , adhuc ostendit, cujus beneficio Paschata, quo se mensis etiam ante mille & ducentos annos celebrata sint, scire possumus n).mὶ Hoc liquet ex AMBRos Ii Epistola : Non mediocris, inquit, esse 'sepientiae, diem celebritatis definire Paschalis, & Scriptura disima nos instruit, de traditio maiorum: qui eos venientes ad Synodum Nicienam, inter illa fidei, ut vera, ita admiranda decreta. etiam super celebritate memoram, congre- atis peritissimis ealculandi. decem dc novem armorum collegere ratiotieni,& diuisi menstim constituere circulum, ex quo exemplam in annos resques rei rueretur. H unc circulum i Enne ecaEt da nuncupaverunte seque illud. quod non debeamus Vana quadam opinione super celebritate huiusmodi sumaare, sed Vera ratione comperta, ita omnium eoncurrat assino, ut una nocte ubique sacrificiam pro resurrectione Domini deseraturo 'S. in F Ad hune cIuna excomamrumanam praebuerunt magnae contenti nes inprimitiva Ecclesia de tempore Pastiatis celebrandi. Has prolixe d seripsit c Ai visius in privstantissimo opere Chronologico P. 132. cuius naserit net. Noricam transscribere libet: Asiatici, qui I o A N N i s Evangeli
allatorina Apostolonim vestigia seMe mur, Piata celebraim cum
376쪽
Inipiamemque etiam striam quartus decimus dies aetatis. iue in mense p sthali incideret. Europaei contra in Italia & Gallia Pascha idem in plenilunio proxime post aequinoctium vernum celebrabant; sed non in quavis feria. d tantum in sexta prima sive in die Dominico. Ita fiebat, ut non tantum iniectis Paschatis, sint liuetavin tutegra hebdomade: interdum etiam precipue cyelo Lunae o lavo &decimo nono, integro mense cum Asiaticis discreparent. Himus qui Asiaticae Ecclesiae litem super hac removit, Lit pius, Papa R manus, qui anno aerae Christianae is7. relicto Proposito omnes iussit Pascha die. Dominico, Romanoriis more, celebrare. Hinc multiplices in Ecclesia coim tentiones exortae sunt, ηd quas sedandas D. POLYCARPus cum aliis Romam
contendit, suam sententiam proposuit, libertatem Ecclesiae desin lit, & ne hoc iugo gravaretur, disrecatus est. Id factum an. 16s. Sed Pontifici R
mano penitus non persuasit, uterque enim in sua sententia mansit, hac tamen pacis inita conditione, ne alter alterum propter diversitatem ceremoniarum condemnaret; Cum propter diversam ceremoniariam obser vantiam, nouoporteat scindi fidei consonatui . Tandem vica on Papa hoc edictum Pu Pontificis renovavit, & Asiaticas Ecclesias diversum morem sequentes' condemnavit. Duravit hoc dissidium ultra centum annos, usque ad concialium Nicaenum. Interea multiplices Synodi coactae sunt, quibus res componeretur, & Episcopi in Palaestina tandem Romanis conseiiseriant. Sed Asiatici alia in sua sententia permanserunt. Cycli etiam plurimi ab otiosis excogitati siuit, quibus Patarata in ordinem admotum Lunae dirigere conati sunt. Hippo LYτυs quidam inter Primos fuit, qui cyclum sedecim a norum primo anno Imperatoris Alexandri Mammeae proposuit, anno arrae Christianae m. Sed statim hi ceycius vitium fecit & reiectus est: aliis tamen a tentius de hac re cogitandi uionem praebuit. Ideo post sexaginta annos fero ANATO Uius in ara elum decemi vennalem primus proposuit. quem inchoavit ab initio Dioc LETiANi, quemque repetita memoria Graecorum apud Athenienses m anno nrapio Meto lico extrinit. AN AT OL ius
igitur cum propter inventionem huius cycli celebris esset, & Concilium Oec menicum Nicaeae paulo post Glebraretur; C troveria tota de Paschate ita decisa fuit, ut pronunciaretur secutulum Luropaeos de Romanos, ut relicto Paschate Iudaico Pascha Christi semper stria prima celebretur post quartam decimam Lunam eius Novilunii, quod aequinoctio verno, cuius sedes in visces Martii figebatur. Proximum esset. Huic fiebat, ut cyclo Lunae 16. Paschatis terminus citim. cflet dies M. Martii. quemadmodum & hodie in Calendario nostro observatur, remotissimus vem cyclo Lunae octavo in die 18. April. Verum cum id temporis pauci essent, qui motum Lunae &P
siliatis ratuinem inriclesia exacte intelligerent, in Cuncilio Niceno Epistop.
377쪽
Alexandrino mandatum fuit, ut mensem & diem Paschatis inquireret, & tempestive Episcopo Romano & aliis Metropolitanis indicaret, ibique ad relia quos Episcopos idem perscriberet, ut in singulis Ecclesiis &Par uis in festo Epiphanias die 6. Diauarii post praelectum Evangelium populo significaretur, quando, quo mense, & die ieiunium incipiendum & Pascha celebrandum
esset. Is mos continuatus fuit annos sere quinquaginta quinque, donee Tu hopui L Us Alexandrinus, Presbyter, &postea Episcopus, parapegma sive catalogum conscriberet Paschatum suis diebus celebrandorum per nonaginta& quinque annos, quem ad Omnes Episcopos in toto orbe terrarum dimisit;. fictum hoc anno Diocletiano m. anno aerae Christianae 38o. Primo anno TRE nosti Maioris Imperatoris, cui cyclum hunc deditavit, post annos n. cx- 'ait Lus Episcopus Alexandrinus cyclum hunc THEOPHILI abrogavit an no Diocletiani in. ae Chri Hatiae 437. de novum catalogum de integro condiadit, in quo Paschata in annos celebranda descripserat. Interea temporis,
ne Alexandrini soli Paschatis indicendi scientiam sibi vendicarent, Latini etiam Astronomicis studiis incubuerunt, & motum Lunarem didicerunt, &cum Catalogus c Y n i L L 1 nonaginta quinque annorum non in orbem redire di eo desinente novo aliquo catalogo opus esset, ut in multos annos Paschatis tempus haberi posset; Cyclum Lunarem novendecim annorum cum cyclo Solis viginti octo annorum miscuerunt, sive multiplicarunt, & ex hae mixti ne periodum magnam annorum Hr. consecerunt, quo spatio exacto, omnes Neomeniae, & omnia festa mobilia in eundem diem mensis, &in easdem ferias redirent. Primus qui excogitavit hanc perio lum, suit Vicroni Nus Mis i TANus quem tamen BEDA Victorium appellat) ab ili L Anio Papa eum catus Romam periodum suam consecit, de Proposuit anno inae Christianae 463. eamque inchoavit ab anno Pasitoriis Dominicae, ut ipse putabat, ab anno ID TIn Enit, duobus GEMi Nis Coss. llic periodo Galli, Arigli & Hispaluus sunt multis annis, ut exempla osten hint apud UR EGO RIuas Turonens cim. Hanc perit dum annorum suer. interpolavit, Postea Dio Nusi Us Exiguus, natione Scytha, & Monachus; qui hanc periodum retraxit ad annum Nativia
talis Christi, ut ipse putabat, opus aggrinus est, antio Me Christianae n6 &periodum suam inchoari voluit anno aene Christianae n&WHac interpolati inieinecit, ut perio his haec non vicro Rii'Aquitani, sest Droue, si inputare rur. Hic idem docuit, Ecclesiam numeraret annos noni ab Epocha Dioel sana, ut tum usitatum erat: Sedab'armis Nativitati athisti, ut quidem put vit: sed eum hae in re hiennio aberrasse, ex Chronologia patet d. noster c ALvisius i. c. cap. 6.&M, Termini hi Pasthales, quos vicToatus & Dio Nusius ex vicYo Rio fixit, ita lenii in usu fuerunt mille sere amnis, & secundum eos Pascha tanto temime. cst, observantiu e
378쪽
36s.siue in nostris Melesiis. ubi Calendarium Gregorianum rocum non habot
Sed tamen eosdem iam vitium fecisse, negari non potest. Nam cum Pascha ex veteri instituto de ex decreto Concilii Nicaeni celebrari debeat, proxime post illud plenilimium, quod sequitur aequinoctium vernum, &vero AEquinoctium vernum tanto temporis spatio a die M. Μart. quo die termini illi paschales reguntur, per dies Io ascenderit, accidit, ut plenilunia quaedam inveniantur, quae quidem sequuntur aequinoctium vernum, sed tamen pro Psehalibus Pleniluniis non habentur, idque accidit praecipue cyclo Lunae tertio, octavo, undecimo .& decimo nono. Hucusque cALvisius: Ex quibus patet, quod accuratius in indagando Paschatis termino progrediamur,
si calculi Astrononiici quam huiusmodi cycli vestigiis insistamus. 3 263.
Anno 3i6. Glipsis Solis ficta die 6. Julii . feria sexta
horis septem ante meridiem in ipso Solis exortu, quae propterea Romaet bilior apparuit, cujus meminit A Un Lius Victor. Parallaxis Latitud. 3 a s r. Latitudo vera Septentrionalis I 4 37. Latitudo visa australis I 8, is. Semidiameter Solis is, 3. Summa Semidiametrorum 3I, 33. Scrupula residua I 3, 18. Digiti ecliptici s, i 8. Sol in I . Cancri.
Anno 324. tantus fuit in Campania Solis desectus, ut meridie stellae viderentur; hoc factum fuit die 6. Augusti, feria uinta post meridiem, horis quatuor & minutis 23 27. ubi usi Latitualia 3s,38. Latitudo versevera a s,38. Unde visi australis remanet V, o. s naidiameter Is, a 3. Scru'pula residua r9,s7. Digiti ecliptici ue a. . Sol iri gradu i 3,
i erat Constanti, Het Primum Ethnicis imbutus crat superstitionibus, inproWectiori aetate vero adjuvante Deo Trin uno Christianam fuit amplexus religionem Q. , Cum adhuc
senti iuerit. Libros Vlu. Mathe os vel potius Astrologiae Iudiciar p c scripsit, ut quibus agit de vi ac potestatibusi ἡ, gκ 3 stellarum
379쪽
-i o) Hinc eruditum, diaertum ac pium librum condidit de errore pr sinarum religionum ad Constatuimn & Conlisi item August ipὶ Ex supra dictis de nomine Mathematicorum patet, Mathesin p Astrologia Apotelesinatim &Mathematicos pro Astrologis passim poni ab illa
aetate ac dcinceps. Hinc ars Mathematica damnabilis erat & interdicta omnino..Quam ob causam PiRMι cus callide negat licet Astrolo ae patrocinium susceperit . Imperatoriam genesin esse astrologorum regi subie iam, non quod solum Imperatorem criscret esse ας ερων & supra ustra. Dil quod vetitum esset lege capitali stapplicio cautiam. Ita Lib. I. cap. ulcitcribit: Cave ne quando de statu Reipublicie vel de vita Romani Imperat Ans aliquid interroganti respondeas. enim: oportet nec licet, ut de stitu,ateipublicae aliquid NEFARIA cu Rio iTATE. uicamus. Sed &sceleratus, atque omni animadvetiione dictus est, si quis interemtus de fato dixerit Imperatoris, quia nihil nec dicere poterit nec invenire. Scire enim te isconvenit, quod & Aruspices quotiescunque a petivatis interrogati de statu silmperatoris fuerint, & quaerenti respondere Noluerint, exta temper, quae,siad hoc destituta fuerant, venarum ordines involuta confusion i iit' bepse .isSed nec aliquis Mathematicus verum aliquid de fato Imperatoris definire, poterit, solus enim Imperator stellarum Non subiacet cursibus. & solas est in securus seis stellae deeernendi non habent Potestatem. Cum enim suom totius
Morbis Imperator & Dominus; satum ejus Dei summi iudicio gubernatur. -Sed Astrologet qui de tuae artis certitudine sis persinasus, bono sis animo, ne istimeas edicta vel capitalia supplicia, si enim tuae constellationes' tibi vii sepromittunt & adstruunt longaeu. , & portem placi iam ne maximus
qὶ Liber primus Astrologiam iudiciariam adversiis a mulos. Itamdit, e riunque rationes distatuit. In secundo libro Zodiacumin signa partitur, pidnetarum domicilia, altitudines, deiectiones, si qriam decanos, sines, diu na&nocturna gaudia, ducatus, trigonorum domin .sDorum ori indive sis climatibus, militum cardines, lora secunda, aspectus planetarum signorum . Cognationes. vitae datorem, cronoeratorem, aliaque Astiologiae iudiciis me fundamenta explicata Tertio libro Mundi thema, si Eulorumque .planetarum d creta, perfuimus elistationes , Item Mercurii cum reliquis. Plinetis decres
Proponit. Quarto Lunam applicat ad stapulos Planetas, ejusqpe dessi ouem anneta uno ad alium Explicat, item generitis ejus decresa, tum fortum a
380쪽
Forat, genitum, d linum, rimcm deercra setalla, XXXV L decano fimorum iri es ni simitu fa myinu Quinto simplicia carduium decretia, tagulorum planetariun j guli, Zodiaci lignis, & in aliorum planeinium domicita decretas poniti agit deridiationibus, seu aspectibus pisnetarim, ne a trigono, sextili, oppositione, quadrato, de decretis item planetae euiuslibet, dum suerit onocrator. Septimogenituras expositorum, genitinooim, lib. notum, monim, adoptivorum considerat. Octavo ciere minavit, quae clara sidera cum singulis signis oriantur, singulorum item sm tum myrib genesin. HOC Opira,clare Procedit. Varias editiones adducit B. r AB Ricius in Bibl. Lat. p. 7. Ex hoc libro Io. PIcus Lib. L in Asir Ira iam p. m. animadvertit, FrRMιCUM ipsum Astrologiae & Mathematic rum disciplinaritin haud peritum fuisse, sed alios exscripsisse; Sic enim seribit Quid memorem Matemum, in rudimentis Arithmeticae se halluetia nantem, ut stribat, quid decernat Mercurius cum in no fluma genitura coeli medium occupaverit, quas a Sole Mercurius Plus quadrasima aut ei rei,er partibus abesse unquam possit, aut a coeli medio Sol per noctem plus se-
Pilia a semper non absit. Mitto alia multa, in quibus cum semper mutae loquentiae, exiguae semper sipientiae hominein deprchendes. A Satis etiam sit de vi R Micu M laudat. HIERON. CARDANUs in quartum psoLr-M Ei contextui XXIV. ubi, commerulato PTOLEblIEo, subiungit Q indico, cavendum esse ab omnibus aliis libris; nisi quis velit legere eommentaria HAL v, & FIRMIOUM Ob linguae candorem dc memoriam vel in statis. π
Iu Lius vinMicus Lib. I. c. r. ad annum 334. annotat
Eclipsin Solis magnam , hora una ante meridiem. Ea invenii tur Se 37. Julii Romae, minutis 4s. poli meridiem. Parallaxis latitudinis eo tempore est a V, 6. Latitudo vera i Vita o, ar. Semidiameter Solis is, s . Scrupula residua 3i,17. Digiti ecliptici ii,s8. Sol in az, 3 s. Cancri.
MAXIMUS EPIRO TR anno 361. sub Iuliano Caetae de
THEOPHicus, Episcopus Alexand inus, sub Theodosio SQuore cyclumPaschalem ordinavit, cum secundum Emead caeteri,