장음표시 사용
442쪽
π1M PsELLI DOCTRINA OCCURRENTIA. Mi
lade Mars, hinc Sol, deinceps Venus, ae sub Venere Mercurius & postrema Luna. Post ilhun sequuntur quatuor elementa, de quibus dixi. Desinita porro singulis Planetis tempora suae cujusque motionis, admirandum inter se concentum sive symphoniam habent.
- - ulla stellarum, neque planetae omnes, sed sola Luna a Igitur de pars eius lucida semper soli obversa est, caret luna lumine ν sed usquequaque dimidia pars ejus ineoqiunctione sive novilunio gibbus nobis obversia ut ita dicam calvaria illuminata est. In plenil , Lis ad nos vergens totum est lucidum, siaperius au- Biter novilunium Vero ac plenilunium pro ratio-atile distit, fit nobis vel corniculata, ves dimidiata vel decrescens; quam dimidium eius illuminatur , aut dimidium, aut plus
in lallarum significatione, Se quomodo hiems&
QR aestas fiat 3 Ignifica io est, quando oriens vel cum tile exorta ut Canis volo vitalia quaedam fixarum, aerem quatuor anni temPO-ribus alimG Moyses hoc siibinnuit, cum ait: Erant in signa, de in tempora, et in - - - ῆ lla siquidem matutino vel vespertino ortu suo QNimi ex-sgnificat. De Utate vero & hieme atque caeteri anm te rariti S ciendum est, quod, quando Sol nobis est australis, desuper capite nostro sinur, sicit Utatem. Et quando versatur in Ariete, aequinoctium emit. Quando autem ex adverso positus cancri chelas attige-Tir,'aurianinum, alterumque assert aequinoctium.
η'itenapinis I iodus singulis planetis sit tributa 3
u ali' 'eris Deus tempora definita statuit motionum, secundum Pr , magnitudinis stiluerarum, & Henlarae, qua distant. Saturnusi veteris sissisimior de majorem describem circulum, triginta: periodum stam exolet & ab luit. Iupiter ipsi proximus Mars duobus & laridis . Soli, Venerique ac Mercurio; maius anni est consutura. Luna undeviginti diebus & dimia quu m e numma hosce consideraverit, sapientiam condiatoris
443쪽
444쪽
iN PsELLI DOCTRINA OCCURRENTIA. is
toris mirabimr, siquidem omnes rationes harmonicas in illis observare licet octavam, quintam, quartamque.
Cometa generatur ex fuliginosa materia, quando enim pars huius permotum, ut diximus, succenditur, & tenuior illa compages fuerit accensa statim procurrit ulterius, fitque stella cadens, sive quam discurrentem appellant. Si vero materia fuerit crassior, semen ignis succensi ibi continetur.&. cometam efficit. Sunt & variae formae cometarum propter diversimodam materiae illius succensionem. Nam quaedam in longum modo fit, & vocant trabem; aut in longum & latum, unde Proprie dictus Cometa naseirur; aut in profundum habet quasdam veluti descintillationes, & vocatur pogonias sive barbatus. Sunt & aliae cometarum appellationes, quas sermone procedente dicemus.
iae cause sit mundum hunc totum inclinari 3
M Itor Philosophos quosdam existimatites mundum loco suo excidisse situmque, quem Primum a Conditore accePerat, Perdidisse, polumque adeo borealem in altiorem partem obatum, australem vero depressum insta terram, & aequinoctialem ZDiram verius meridiem inclinatam esse. Us que adeone ignorant, quod Pro diverso climatum situ, poli iam supra hori zontem versamur, nec in mundo quicquam ideo mutatur aut transponitur. quodque australe clima habitandum sortitis polus borealis semper conspicitur& capitibus eorum imminet; australis vero infia terram Occultatur. Neutia quam igitur mundus in alteram partem inclinatus est, sed habitationum situs, inclinationem sibi laminatur.
445쪽
Anno 8i 3 . Eclipsis Solis annotatur in Miscessis Constitiatinopolitanis, quae acciderit quarto Maji, oriente Sole. ea ita ad tabulas Ρrutenicas invenitur, horis scilicet quanior &ῶ-midia post mediam noctem fer. q. Parallaxis latitud
Latitudo Lunae vera istentr. r. visa 6, as. Semidiam. Is, 49. Summa Semid. 33, 37. Scrup. residua 27, 2. eclipt. I o, r9. Sol in I 6. gradu Tauri. γ g m. Anno 8i9. Eclipsis Lunae annotatur in annsibus, quae contigerit die s. Febr. antequam Ludo suum Lotharium faceret Imperatorem, & eadem Miam visum. Sol erat in a a. graduAquarii.
'MuHAM MEDEs ALFRAGANUs, seu ut habetur inera Palatina, AMET Us seu AHEMED, seu MUHA ui A ME Ti, anno Christi circiter pso. maximam Solis dnem observavit gr. 2 3. min. 3s. & H quinoctium
Astar seu Martii, & reliquit librum de Sciatet: sphaerii sorma, diyisione atque usu, de Arithmem rationibus stestarum d , Astrologica e , mearenta Ast-mica D & Chronologica ex PTOLEMAEO potistam com
pilata. ' :cI ALFRAGANUs illem est, ac FER CANEN sis. Vox enim est is Arabico articulo al, & Fergana, civitate ac Provincia Sogdian in rectius dicendus sit Alserganus. Quia in Arithmeticis excellula, Arabibus -- ἐξιχει Logista dicituri ..d Sic refert GusLIELMυs P AsTRΕorcus Veronensis Venetiis
e in Arabice ea edidit cum sua latina versone IACOBUR GOLIUMfὶ Haec elementa Rabbi a Acoa ANTO Lius in Hebraicum Idion quae translatio excusa mit Francos is9o. 8. IOANNEs autem Hispalatas Latinum ex Arabico Anno xi . transtulere, & commeritariis illiustrarunt CONRADUS GISNE RUS atque I Ac O Rus cnisT MANNUL Prossimum deii, mirisI493. 4. Narii .isIT. 4. & studio aAeoEI coin Α-eL 1 M.
446쪽
Anonymus Anno 8 o. tam validam observavit Eclipsin Solis, ut etiam stellae propter obscuritatem Solis visae sint, re busque color in terris mutaretur. ANNON ius maximam iuisse dicit. Luna in perigaeo fuit. De hac Ecii si in vita L υ o o v i c i rpi i haec notabilia verba inseruntur: Eclipsis Solis contigit tertia die letaniae majoris insolito modo. In tantum enim lucis
recessu tenebrae praevaluerunt, ut nihil a noctis veritate differ ure videretur. Stellarum namque ratus ordo ita cernebatur,
ut nullum sidus lucis Solaris hebetudinem pateretur; quin εpotius Luna, quae se ei adversam praebuerat, paulatim orien-tem petendo primum comiculatim illi lumen a parte occiden. tali restitueret in morem sui, quando prima vel secunda cer nitur, & sic per augmenta totam venustatem tota rota Solis reciperet. , Auctor fide dignus eii, quia Astronomiae peritiam habuit, stellasque omnes exacte calluit, &Ludovico monstrare est solitus: quod apparet ex colloquio, quod cum Ludovico de Crinita anni praecedentis, ejus lignificatis habuit: videtur aemulari MARCELLINUM. Idem Auctor A. 878. aliam obse vavit, de qua refert: Solem post horam nonam ita obscuratum filii se . per dimidiam horam, ut stellae in coelo apparerent, &omnes tibi noctem imminere putarent. G E M M A totalem fuisse allicinat, quod verbis est consentaneum. Luna post perigaeum
g, Id opus cia ni Noribergae editum est a PETREIO A. 3333. Cum instrumento primi mobilis phet ni Api AN3. Initio de sphaericis agit tria gulis, quantum quidem exigitur ad calculum Astronomicum. Ex hoc volumine, MERsENNus in Synops Mathem. p. 2 . ait; multa sumserunt
447쪽
emerulare voluit PTOLE AEUM, propterea eum coPERNicus vocavit PT OLE MAEI calumniatorem.
3 3 78. . MAIMON, Saracenorum Rex, qui A. 827. PTOLEMAEi arabice reddi curavit li .
hin Quam Graeci nuncupant μγων συνταξιν, Arabes praemiiso suo articulo Almagestiun vocitarunt. Translatioque ea dicitur numeros habere minus corruptos, ut, alios secutus, coNRADUs GEsNEnus ait Tom. II. Biblioth. Lib. VIII. tit. a. de Astronomia.
I 379. ALMAEON filius ALBUM As Anis, ut habet CRISTMΑ NUS, Vel ALMANS Ris, ut habet nvi Nilo Lous in Theotica octavae Sphaerae, observasis dicitur Solis maximam declinationem Anno Domini it o. vel alii asoo. gr. 23. min. 33. sec.3O. VOS SIUS confundit eum cum ALMA MONE 9 366. 3 38C. Anno 8I8. & 8 i 9. annotantur ab A I M o i N o duae Eclipses,
una Solis, altera Lunae. Prior fuerit die 8. Julii, invenitur vero die r. Julii, mane horis sere duabus post Solis ortum, cum esset in gradu i 8. Cancri. Posterior acciderit die et . Novembris, hora noctis secunda, quae contigit, si more Romanorum numc- res, die a 3. Novembris, horis 6, 26. post meridiem, ser. 6. I alitudo Lunae septentrionalis i9, 38. Semid. Lunae 37, 3 q. Summa Semidiana 6i,29. Scrup. residua i ,3 i. Digiti ecliptici IM 27. I sin Amao 8r . Eclipsis Lunae acciderit secundum At Moi NUM die 6. Martii. hora noctis secunda. Sed mendum est in numero dierum, contigit enim die 18. Martii, horis poli meridiem 7, 9.
biduo post aequinoctium, Rhemis in Galliis.
Eodem Autore annotante Anno 8r8. dux Eclipses Lunae faciae fuerunt, prima die primo Julii, Luna in Occidente const, tuta, horis tribus post mediam noctem, cum Sol esset in 13. grydu Cancri Secunda die Nativitatis Christi circia mediam nodum,
448쪽
DE PRAECIPUIS MATHEMATICIS. 4rstser. 6. hora I, 43. Latitudo Lunae Australis a , r. Semiae Lunaei 6, im Summa Semid. S8, o. Scrup. residua 34, 38. Digiti Eclipt. ia, 48. Sol in 8. gradu Capricornis 383. In annalibus Francicis Anno 833. tres reseruntur Dilipses,
duae Lunae & una Solis. Prima Lunae fuerit die 3o. April. ho. ris scilicet 6, 3 o. post meridiem in ipso Lunae exortu, ubi tota Obscurata suit, Sol in ir. gradu sere Tauri Altera acciderit die r . Octobr. ser. 3. horis i o. post meridiem in Gallia. Sol in quinto gradu Scorpii Solis autem Eclipsis contigerit die
I 6. M i, rer. a. hora una ante meridiem. Parallaxis Lunae fuit 3i, 3. Latitudo septentrionalis si, s s. Visa septent. ro. II. Semid. Solis is, 3. Summa 3 i, is. Se p. residua II, 3. Digit.
eclipi. 4,r . Sol fere in principio Geminorum.
3 384. ALsυMAsAn sive ABO ASSAR Astrologica reliquit, Tractatus nempe octo de magnis conjunctionibus, annorum revolutionibus, & corum pr ectionibus, qui A. i 88. Augustae Vindelicorum excusi sunt cum Zodiaci & Planetarum figuris. Ejus autem Introductorium in Astronomiam prodiit Venet. Iψ89. i
i In hoe ALuta τυs M. in SpecuL Astron. I s. tot praeclara atque egregia de fide & vita aeterita testimonia invenit, ut liber hic paene supra Omnena laudem ipsi positus videatur. Idem &NA uorius in iudicio de Ono No intendisse videtur, quando iudicat, quod quantumvis esset . Iu- hamodanus, multa tamen de Christo apud alios non protrita dixerit. Inter alia asserit A LAUMAs AR, Mariam Deiparam natam fuisse sub prima facie
Virginis. Verba eius, ut ea ALBERTus I. allegat, simit sequentia: Ascen
dit in prima secie illius Virginis, quam vocant Olchinus Dapostes, Virgo' - pulchra atque honesta & iucunda, prolixo capillo, & pulcitra facie, haben, in manu duas spicas, de sedet ipsa super sedem stratam, de nutrit Puerum, dans ei ad comedendum in loco, qui dicitur Abrye Terra IIebraea j, ω
. Vocat ipsiam puerum quaedam geus Iesiim, cuius interpretatio Arabice est. - tace. & ascendit cum ea stella Uirginis aetern a. is cons B. ULRIct JUNI quondam Mathem. Prof Lipsiensis Disseret de erroribus Astrologorum tam
n, ema carisii Genethliacum Lipitat habita A. i oti
449쪽
Anno g o. ipsis Solis facta fuit, dum Imperator Oramatiae est, die s. Maji ser. 4. in vigilia Ascensionis Domini. hora septima, ut habent annales Fuldenses, cum Sol in vicesimo gradu tauri apud plejades esset.
3 3in. ALBA TEGNius Syrus, sive M A HUME DE s ARACTEN sis k . filius GEB Ri AUC H AN i, filii CRUEm, claruit circa annum Christi 888. l) multa magni momenti circa Solem, Lunam. stellas fixas atque obliquitatem Zodiaci observavit. Docuit quoque, quomodo horologia inaequalium horarum ad loci lati tudinem exstruantur, & Auronomiam congestit in .
kὶ Aractensis dicitur, quia Aractae in Syria soluit. lὶ De aetate ex ipso ALBA TEGNio cognoscere licet. Nam A. tar. dies. Septembri ait, se Verum aequinoctium autumnale Arache iii Syria o servasse horis IV. cum dimidia, & quarta Prope. Accedit, quod a morte Alexandri M. annos numeret no7. At ea antecessit aeram Chri iti vulgarem annis ara. Quos si auferas a numero Aractense, supersunt tro . Comperit . quoque Solis declinationem esse 23'. 3s , ac Primam Arietis post aequinoctium grad. is'. ' m) Sequitur sere ordinem PTOLEMAE . Nam premittit nonnulla de chordis in circulo, in ordine ad trigonometriam. Tum scientiam primi 1 bilis, di eius problemata capitibus XVII. explicat. Secundo de stellis fixis capitibus X. Tertio de Sole tribus capitibus. Quarto agit de Luna eiusque oppositionibus, coniunctionibu , Eclipsibus, exinde de aliis planetis, totamque Astronomiam restituit. Multas liabet observationes proprias. Dissicilis est hie Auctor ob phrasin non satis latinam, sed quae sapit Arabicum idionia. Typis mandatus est Norimbergae is; . . & iterum Bononiae i cum aliquot additionibus Io AN. REGIOMONTANi, ex Vaticana bibliotheca transcriptas in quarto. Eius observationes circa declinationem Zodiaci, de loca steli rum sunt maeximi momenti in Astronomia; p TOLEMAEUM enim correxit, cum iam aevo suo Ptolemaici canones manifeste a coelo dissiderent.
3 387. Hic interserere iuvabit quendam catalogum Arabicorum Mathematicorum. Cum enim eorum aetates sint incertae, magnopere hac parte saepius Christiani scriptores, ignorantia rerum 2 Arabia. Digitig toste
450쪽
DE PRAECIPUIS AIATHEMATICIS. M Arabicarum, coecutiunt satius visum fuit, si eos secundum literas digerere Contentus sorem. s 388. ALDi LAZiTH, Astrologus, librum reliquit, qui inscributur Archibia. Auctor GUILIELMUS PAST REGI CUSVeronensis libro de rerum originibus Venet. Isq7.s 389.
multos conscripsit libros, qui laude digni sunt, imprimis erat
Astronomiae peritus. Obiit A. 428. Heg. AB ULPHRAIUS. . g DO. ALPATRA Gius de Astiologia commentatus fuit: cujus meminit A LB E R Τ υ s in sua Summa. Ejus Systema cosorum recenset cHRisTOPHO Rus CL Avius in Commenti in Sphinram de s Acsto Bosco, Sistud evertere annititur p. 7. sel
ARCANDAM, vel ARCANDUM, qui &ALCANDRiNUS,
librum composuit de veritatibus & praedictionibus Astrologiae,& praecipue nativitatum. Parisiis editus est A. rs r. I9a.nLTH1M Arabs & ipse Centiloqui una, sive centum aph rismos, de Astrologia indiciaria reliquit. Item libellum de Horis planctarum. Venet. A. I 493. Basileae etiam HERvΛGius A. Is 33. Cum IULIO Fin Mi Co, Scaliis. β 393. HABAsu composuit tres tabularum astrononaicarum libroia In primo tradit regulas, in secundo observationes, & in tertio tabulas. 3 39
HERMΕΥis Centiloquium, sive centum sententiae, editae sunt Venetiis A r 93. cum tripartito PTOLEMAEi; de Basileae