De thuris in vet. Christ. sacris usu ... disputabit Georgius Henricus Martini ... responsuro Carolo Friderico Moeckelio ..

5쪽

SACRIS

AUCTORITATE

AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS

AD D. XXIII. SEPTEMBR. cIo Io CCLII

PUBLICE DISPUTABIT

ANNAE MONTANO

LIPSI AE

7쪽

VS V

Iudicantur Thurris natura, origo, patria, variaeque species, sic diuersa nomina, β. I. quo facto docetur, hi incensum esse in Sacris Graecorum, I. II. et Romanorum, III. aliaque traduutur, qua se turi persouam, et caerimonias, hempusque huius consuetu- diuis, I. IIII Indesinitis describitur Iudaeorum mos, et cuius itissu, a quo, quandoque fuerit obseruatus, exponitur, I. V. statimque additur, eum iam δε tim apud ipsos exspirasse, I. VI. Positis legibus, qua bisoricorum identium, vel contradictionem alteri factam, obseruandis, , . VII. demonstratur, Christianos in Sacris stiis nullas mei ita incendisse Sec. I. I. VIII. nec Sec. II. teste quidem avs TINO Mart re,f. VIIII. ATHENAGORA et CLEMENTE Alexandrius, 3. X. nec quoque Sec. P C. N. III ex testimo uiis' TERTvLLIANI, I. XI ORIGENIs, g. XII. et ex thurificatione eius aeui idololatrica, Christianis aeque exitiosa ac odiosa, β. XIII. tandem nec sub Seo. IIII. initium, ex ARNOBII sententia, b. XIIII. eum tamen morem simul introductum esse inter reliquos ritus iuuumeros, Seculo dicto ad finem vergente et jurpari coeptos, f. XV. Hinc refelluntur aduersariorum argumenta, quibus hunc, de quo agitur, ritum Apostolicum esse, euincere laborant, XVI. in eius veram inquiratur originem, causisque tum plasticas, tum politicam, f. XVII. et ostenduntur progressus, quos iu Eccis a fucit, auctoribus T EODosio, Iuuiore, ac porrismum Episeopis Romanis, I. XVIII. Puibus confirmatis, thura lucensa fuisse docetur, quum fuimderent preces, β. XVIIII. quum praelegerent Euangelium, I. XX. quum celebr rent S. Coenam, I. XXI. ae Milbini, quam pro desurielis vocant, pompasque sacros,f. XXII. quum Salictorum, ut aiunt, reliquias honore suo mactarent, s. XXIII. Exorcismo vacarent, s. XXIIII. templa, altaria, et alia usto Sacra more suo consecrarent, I. XXV. ac mortuos denique sepelirent, g. XXVI. Bule qui Z et quo ritui si situm factarit, XXVII. et ubi hodie m adhuc viileat, ubι miuus .docerar, I. XXVIII et XXVIIII.

8쪽

DE THURIS g. I. xposituro mihi instignem Thuris in Sacris incendendi

morem, Graecae Romanaeque Ecclesiae, ut medio aevo, ita et hodie communem, utile visum est, immo necessarium, praefari quaedam de Thuris origine, huiusque in Sacris et Iudaeorum, et Gentilium Vsu: quorum illos Numini O. M. hos Diis thura dedisse, nemo ignorat. Idque eo magis faciendum duxi, quo fidentius, quoS euolui Auctores, alios ab illis, alios ab his repetere memini eum, de quo scribere decreui, ritum in Sacris Christianis. Quem tamen locum paucissimis, non tractare, sed attingere modo mihi licebit, ne in L. B. patientiam iniurius esse videar. Et primo quidem est Thus illud Viscum ex corticibus profluens, ita ut ex amy gdalo, ceraso, lacrymabili destillatione coalescens a). PLINIVS hanc scriptam dedit Thuris originem: Meti semel anno solebat minore occasione vendendi. Iam quaestus alteram vindemiam adfert. Prior atque naturalis vindemia circa canis ortum, flagrantissimo aestu, incidentibus, qua maxime videatur esse praegnans, tenuis usque tendi cortex. Laxatur hic plaga, non adimitur. Inde prosilit spuma pinguis. Haec concreta densatur, ubi loci natura poscat, tegete palmea excipiente, aliubi area circumpavita. Purius illo modo, sed hoc pondbrosius.

suod in arbore haesit, ferro depectitur. Ideo corticosum b). Arbor, cui thus debemus, vocatur Libanon, eandemque Arabiae solo insevit Summi Dei prouidentia c): quamobrem TERTVLLIANVs Arabicae arboris lacrymas illud appellare non dubitat d). Reperiri autem Varia eius genera, PLINIVS auctor est e , quorum Optimum, Thuris masculi nomine insignitum, in Sacris incendebatur faciundis, teste

qui Sabam, certam Arabiae prouinciam, alere scribit dicham arborem. Ideoque canit vIRGILIus, AEu. lib. I. v. qaO. s. ω ω - ubi templum illi, centumque Sabaeo Thure calent arae, sertisque recentibus halant.

e l. e. p 664. 2uod ex eo rotunditate

guttae pependit, Masulum Pocamus. - - . Religioni tributum, ne fixus alter inu=paretur. coni. DioscORIDES lib. I. c. 8 I. P. 4S.

9쪽

IN UET. CHRIST. SACRIS USU

Verbenasque adole pingues, et mascula thura f). Quocum conuenire videtur thus illud purissimum, Ebraeis nare' P27 dimim g), variisque Sacris destinatum atque reseruatum Degotiis, de quibus alio dicturus sitim loco. Ceterum hoc unum addere licear, quod lingua Latina a Primaeva sua munditie recedente, Incensi nomen sit introductum, Unde modernarum, quas Vocant, linguarum voces, quibuS thuS signare solent, suam traXerunt originem b).

g. II.

Quum de Thuris origine ac nominibus, satis, Ut quidem eXissimo, sit disputatum, fas est, ut morem Diis thura dandi, inter eorum cultoreS quondam Viguisse, paucis demonstrem. Omnium autem atque singulorum, quoS telluS Vnquam Vidit, populorum omneS, qua sumtum, ritus hic tradere nec possum, nec si possim, velim; quum et mei illud non patiatur instituti ratio, et de gentibus, Arabiae felici vicinis, nullum sit dubium, quin in suis illud usurparint sacris: siquidem viri diuinitus acti haud raro id testantur, ac de more isto loquuntur tanquam de re notissima a). Qua pro Pter meo non male functus videbor officio, si de Graecis Romanisque, populis in antiquitate celeberrimis, Protulero testimonia, unde eOSthura in Sacris peragendis adhibuisse, apparebit. De Graecis, Romanos aetate antecedentibuS, Primum dicendum esse videtur: quo vero loco tantum abest, Vt multa eXcitare scriptorum loca, Vt potius uno eorum, quae diXi, Veritatem Ostendere, atque rem omnem

Originem, quis est, qui non perspiciat ig) Leu. XXIIII, 7. cons. scni LERI a) o. Reg. XI, 8 ; a. Reg. XVI, 3, 4; Lex. Pentagi. s. v. l I p. 92I. XVII, II; I. Parris. XXVIII, 3. 4. cons./. Macc. I, 8i II, IS . . F v. du FnnsNE in Glo si s v. incen sum. B in Plui. v. III 4. T p. 46. ii Hinc manat Italorum Incensi, Anglorum Nube v. qas. p. 77. edit. Huster. cons. Iucens, Gallorum Encens. Germanorum poRpuvRivs de Afirmitia, lib. II. P. I48-Vero parem cum vocibus edit. Lugd.

10쪽

VIDE THURIs

Unde sequitur, Ut, quos ob neglectam Thuris' incensionem legi

mus reprehensos, eam antea Vsurparint Graeci. Haec enim que rela recte locum habere non poterat, ea Vel nunquam introducti', vel non neglecta consuetudine. Idemque nos docet Alexandri M. vetusto Macedoniae more sacrificantis eXemplum, ante quem nC-bilissimus quidam puer Thm bulum tenens, adstabat, qui carbone ardente in brachio suo delapi, dolorem, quem sentiebat vehementissimum, silentio tamen pressit, brachiumque immobile tenui line thuribulum concuteret arreptum, Regisque impediret sacritacium c .

f. III.

De Graecis ad Romanos delatus iterum haud opus esse duco Thuris in horum Sacris usum multis demonstrare verbis, maXime

quum Praeter alios rituum Romanorum Scriptor S, IO. B. CASA LIVS a) et SIGB. HAVER CAMPUS b) eum satis ostenderint. Ne tamen Plane α σύμβολος hinc discedam, rem istam e Livio confirmabo. Sic autem illea Eo anno nimirum V. C. CCCCLVII.) prsblice vivum ac THUS sacrificiis praebitum o). Et Vbi caerimoni S e X Ponit, quae, quum Mater Idaea Romae acciperetur, obseruatae erant, hiS Vtitur ve his: Eae Matronae primores ciuitatis per manus succedentes deinceps aliae aliis, o ui est usa rivitate obinam, I HIRIBULIS ante iAmias positis, quao v. v ALE R. M A X. Lib. III. cap. 3.

chades. . Or: The YAtiquistes Greece, T. L Lib. I. PHILOsdRAΥ1 in Viri Apol-Iou. lib. I Cap. 3I. p. 39. f edit. Lips lo- eum silentio transire non possum, his conceptum verbis: Κhοιξαμενος Apollonius regis cuiusdam magnifica quidem, at cruenta tamen, sacrificia aspernatus

a de Pro u. Rom. ritibus, Cap. XV. p. 86. b) in Comment. ad TERTvLL. Apolog. Cap. XXX. P. 277-c lib. X. c. 23. Idque eo tempore per Miros jacris faciundis videtur factum, quoniam, aucto hoc collegio ad numereant quindenarium, subsequenti tempore et praesertim in Lud. See. XVviros id fecisse videmus ex numo DOMITIANI, in quo Imperator XVvir in suggestu ante templi porticum vasa duo ante pedes habet, ex quibus summenta petentibus largitur, ut cS notis numi intelligitur, in quo scri-