장음표시 사용
51쪽
IN UET. CHRIST. SACRIS USU XXXXVII
plius, meam calculo sito comprobare sententiam: quae maiuS accipiet robur, si ea, quam de Can. Aps H. dedi eXpositionem, b. XVII. veritati non penitus contraria est. Exinde enim apparet alia adhuc causa, cur Θυριιαμ α oblationiS tempore apportare iussi fuerint Primorum Seculorum Christiani.
Hactenus exposui res diuinas, saltem primarias, Thure incenso eX Veterum quidem mente, nobilitandas, riteque faciundas. Pauca, quae dicam, habeo, breuibus eXpedienda: nimirum ut a quo Θet quo ritu peracta sit suffitio, ostendam necesse est. Alterum supra passim indictaui. Scilicet Thuribula eum in modum ducebant, ut crucis formam describere viderentur a . Alium dabo tamen locum, qui hoc magis confirmet. Sumtus ille est ex 1M HABERTI Aρχιερατι κω f Libro Ponti sicali Eccles Gr. his conceptus ver
paucis demonstrem. Quos quidem hanc ab incunabulis ciuitatis Christianae repetere nouimus consuetudinem, scriptores Sedi Rom. addicti, SoTERIS P. R. decretum iactitant, quo sanXisse dicitur, ut nulla monacha pallam sacratam contingeret, nec INCENSUM poneret in Sancta Ecclesia c). Huius ferendae legiS causam, foeminae cuiusdam e MoNΤANi schola prodeuntis, et ministeriis sacris sese immiscentis, attentatum fuisse ait BARONIVS dBI ANCHINI autem hanc refert, quod muliere S nonnullae, moreS a SIMONE Samaritano suaque SELEM E seu HELENA, Vt aliis dicitur, introductos imitaturae, Sacris operari fuissent ausae e . Vtcunque sit, et quam probabiles
etiam v. g. XXI. quo loco hoe ostensiam Cons. Cl. BROEMELN l. c. g. vlt. ubi idem
est ex GAVANTO, l. c. p. I 28. cons. DURAN- ostendit verbis ex Trepico SABAE allatis. DVS l. c. cap. 3I. c) v. ANAsTAsius in Vit. Pontificum et quidem soΥERis, T. II. P IRI. edit. Rom. b) P. IIlI. De ritibus introitus et triO- et BARONivsi in AunaL T. II. ad A. I7I. Di P. S4. In obseruat. V. ad h. l. monet, 11. I. da l. e. solam CHRYSOsTOMI Littrigiam . praeeipere e) in not. historicis AEd ANASTASII l. e.
I hurificationem σοι:loesita perficiendam, quae ibidem ςΣtant P. I 34.
52쪽
etiam huius legis asserant causas, mihi tamen fidem haud iaciunt inam verba ipsius ita se habent, Vt eam falsam et supposititiam esse, non solum significent, sed prodant etiam. Quodsi enim Moniales aliqua re interdici debebant, ut iam tum in Ecclesia eXisterent,
oportebat. Quis autem est, qui SOTERIS aetate earum nomen ac
societatem, reS plane incognitas, plane inauditas fuisse ignoret Quem posteriore loco nominaui, BIANCHINI ipse hoc negare nequit: quo tamen lectoribus fucum sectat, eam appellationem ex Catalogi secundi phrasibus, a Bibliothecarum custodibus in hanc Sectionem ait tranStatam, deleta voce, olim ibi extante. At si haec argumentandi, seu potius coniiciendi Valeret ratio, nonne pari iure totam legem ab alio scriptam, soTER Isque nomine editam statuere possemus 3 quidni Θ Ego sane nihil video, quod me, cur illi maiorem, prae mea, Veritatis speciem tribuam, mouere queat. Cui aceediri, maiuSque rei ponduS addit, quod qua
pars erat cultus DEO Ο. M. Praestandi, SOTERIS tempore nondum
in consuetudinem Venerat, Vt supra dilucide expeditum fuit, i. XVI. ideoque PontifeX nullam, cur eum ulli interdiceret, habere poterat causam. Quod quum ita sit , nihil ex hoc decreto probari potest et debet, re omni ad consuetudinem legesque honesti redeunte; quae Episcopos, SacerdoteS, Diaconos immo. et Acolythos sumtionem facere iusserunt f . Vnum habeo, quod moneam. Nimirum non iS ego sum, qui, quem hactenus descripsi Thuris in Christianorum Sacris usum, omnibus Ecclesiae coetibus,
ac pari Vbique ratione obseruatum contendam: diuersam temporum locorumue conditionem Varia interdum produxisse discrimina, non credo solum, sed etiam prae me fero. Interea tamen iure quodam meo asseuerare ausim, Seculis mediis huius caerimoniae rationem, in maXima Ecclesiarum parte, fuisse talem, qualis a me eXposita est, argumentiSque corroborata. Restant fata ena randa, quae iam inde a Sacrorum emendatione, B. LUTHERI ministerio
f) v. f. XVIIII-XXV. cons. DURAN- λακονων ω το ςγιον μου, mi λαμβάνιον nus i. c. lib. V. c. 9. Singulare factum το Θυμιατή ιον , θυμια την liραν τράπεον est, quod de Imperatoribus tradit CoDI- ΣTΛΤΡΟΕΙΔΩΣ ' κρατον μἐν- . Nus. Ait nimirum illos, die coronat - τολα , προs ἄρκῖον, επεινκ προs Dπε-nis, antequam communiearent, fecisse ραν,-μενα ταύτα προς μεσημβρίον. ειτα thurificationem, eandemque barbare lο- πάλιν προς ωνατολας Θυμων Θυμιῆ κω qui liceat crucisorinem. Verba eius τον Πατριάρχην. v. HABERT. l. c. haec sunt: ασέρχετου ο βαρο-s μετοὶ των
53쪽
IN UET. CHRIST. SACRIS USU XXXXVIIII sterio facta, expertus est ritus, de hactenus disputaui: quo
rum eXpossitioni eo magis aliquantum tempori S operaeque tribbuendum existimo, quo scio certius, eam non solum necessariam, verum etiam B. L. Pergratam esse futuram. Quocirca veram eius faciem, e recentissimis scriptoribus emctam, eandemque, qualis hodie in praecipuis reip. Christianae familiis cernitur, hic ante oculoS ponam, causaS simul allaturus, cur aliis seruandus videtur, aliis iure meritoque antiquatuS.
Pro sulfitu in Sacris faciendo militant et Graeci et Romani e idque eo vehementiuS, quo magis sibi persuadent, hunc ritum esse ab Apostolis sancitum atque traditum. Illi Iacobaeam quam maXime laaitant Liturgiam a): hi Petrinam aliasque. Quarum auctoribus hunc morem praecipientibus, nefaS habent, Ullam fere Sacrarum Peragere rerum, quam Thure incenso non reddant m Misillustrem. Priorum Sacris interesse mihi licuit, quae eo tempore eX CHRYSOSTOMI Praescripto celebranda, semel iterumque vidi Thure nobilitari oportere. Namque hoc incendendum erat, in ipsis eorum auspiciis b): ubi Psalmi post introitum, quem Vocant,eYpediebantur, quo tempore Sacerdos, sumto thuribulo, in concione obambulans, singulos, qui adsunt, eius replet odore c): idem Sacerdos, sacris vestibus indutus, Vasa sacra su per προΘεσει d) rite collocauit H: Euangelium praelegitur, cuiuS etiam codeX terque quaterque thuris honore est mactandus: Missa senium, ut dicitur, inchoanda funduntur preces, instituiturque clσοδος μεγάλη f); eaque
Q Omnino quadruplex est Liturgia, quam diuersis quidem temporibus sequi solent Graeci in Sacris faciundis, nimirum Iacobi, Gregorii, Boilii et Chr Uomi: id quod docet, diesque, quibus singularum praescripta obsermantur, diligenter designat RICAvae in the present State in the Greeh Church Cap. XV l. p 3IT. sis D v. GOAR ad Evcholog. P. 2. ELS-NERVs in recentissima de scriptione Graecorum sub Mobamedanorum imperio degentium. P. II. cap. 6. p. 33O. et Acta Historico Eccles P. L. P. I 83. H v. Acta modo laudata, it. ELSNER.
e) v. Acta eit. p. I87. y Ita vocatur pompa, ubi Diaconus et Sacerdos, ille quidem cum patina panem sacrum continente, capitique imposita, hic
autem calicem Vtraque manu versum pe
ctus tenens, incedere solent, comitantibus ipsos variis Diaconis, thuribula manu gestantibus. v. ELSΝER. l. c. P. 237. c.
54쪽
DE THURIS que finita, Sacerdos populo impertitus est benedictionem g
Neque minus sissimenta cremant Graeci in exsequiis h), Missa pro defunctis, quorum sumus Praecipue comitatur preceS Pro demortuo faciendas, ut mihi hic loci obseruatum est, atque pompis illis solemnibus, quarum una est Vespere festum Paschatos antecedente, quo Ecclesiastici Graeci, ex Armenii Copticique, accensis cereis readunt ad S. Sepulcrum, ter circumeundum i) cet. altera ipso festo Paschatos, quo depictam resurrectionis CHRISΤi historiam in templis, non sine insigni laetitia circumgestare solent h). Ceterum Ut Sanctorum imagines Thuris honore non priuant l),
ita nec τὴν ἁγιαν et ἀντιμινσιοι ἡ) sine eiuS odore consecrant n): quin etiam AltariS lauatio, quinta maioris hebdomadae
susscipienda, absque illo absolui nequitii Antequam enim vela aut exui possitnt altari, aut abluto indui, Patriarcha sumtum faciat,opoctet bH. Sed satis de hac: ad Latinam pergamus familiam, de
qua idem est dicendum. QuamuiS enim morra Varios, quondam ituroductos, post Reformationis tempora, aut neglexerint Romani, aut saltem emendauerint, tantum tamen abest, ut de hoc cogitauerint antiquando, Vt potiuS subinde consilia inierint eius magis magisque stabiliendi. Testor Synodum Moguntinensem post ea tempora habitam p), Conciliumque Trident ιm, cuiuS Patres de eo, tanquam ritu Apostolico seruando, non decreuere solum, s. XVI. not. d. verum etiam tela in eOS mittere minati sun quos viderent, de ritibus in sua Missa usitatis, aliter esse sensuros, ac ipsi pronuntiassent q). Quo et decreto et Anathemate sancitus, ac veluti sacro vallo munituS, tam altaS, zamque firmas in eorum Sacris egit radices, ut coetus Sedi Rom. addicti eum nullo modo impugnare, nedum penituS abrogare audeant. Quid Z quod in omnibus fere diuinis ossiciis adeo saepe frequenterque V surpatur, Ut MIDDLETo-Nus, harum rerum testis ἀυτο ης, haud Perperam iudicet, fieri
H v. HABERT. l. e. p. 6sa. 6ργ Haec in libello singulari, ea Oeeasione composito, multa de hoc praecepit ritu, ut ostendis. XXV. duce SLEIDANOl. c. lib. XXI. p. 366. si . q) v. PAVLLI ANTONII doctrista pri. blica cincit Trident. Sess XXII. P. m. 154,
55쪽
IN UET. CHRIST. SACRIS USU LInon posse, quin peregrinus, Ut limina templorum salutauit, statim
Thura ibi incensa persentiscat, eorumque odore repleatur C. Ingressuris obiiciunt primaria eorum templa numerum haud exiguum uti altarium, ita et Sacrificorum: quorum illa odoramentis halant dulcissimis suauissimisque; hi thuribula, a puero sibi adstante, tradita, miris modis, mOX super, mOX circum altaria ducunt, quo varii cultus diuini actus rite peragantur s). Quorum numeroaecensenda est Missa, templorum altariumque consecratio, incessus, quOS Vulgo processiones Vocant, alia: quae omnia quum ex die is facile intelligi, vel ex eorum scriptis Liturgicis t) sine negotio hauriri, immo ubique fere locorum obseruari queant, oleum operamque mihi viderer perdere, si eis omnibus ac singulis enumerandis inhaerere Vellem.
Duplicem classem constituunt rei p. Christianae ciues, qui morem Thura odoresque inSacris incendendi, iure antiquatum statuunt. Quinam illi sint, unusquisque, Vel me tacente, Perspicit: causae, quibus commoti ita sentiant, mihi pauciS sun eXponendae. Atque . illi quidem, quos Reformatorum nomine scimus potissimum delectari, quum ritum, quantumui S antiquum atque ἀδιάφορον, non putent rectum seruandumque, nisi qui Legatis Clastisa i usurpatussir, eorumque moribus conueniat, quid statuere poterant de suf
fieitidi consuetudine, ab Apostolis haud praecepta, β. XVII L sed
Idolorum cultoribus, Ut multiS Videtur, repetita a Z quodnam fatum aliud, praeter aeternum eXilium, poterat ab iis ex perure in- stitutum inutile, superstitiosum, Pontificiis usitatum Z Quae argumenta quum Vel Britannis, multa Patrum priscorum instituta seruantibus, tam grauia Visa sint, tamque ponderosia, ut hunc' morem in suis Sacris abrogandum Putarent, Vti apparet eX DODWELLI
,Q v. Eius Letier om Rome, oeming plura qui quaerit,. adeat CHR. ΜATTH. an exact Conformi beti xt Popeis aud PFAFF. in Disius de Liturgiis, Missalis Paganim: or, the Religion of the present bus, leuis et Libris Ecclesiasticis, p. 42. si Romans, derived from ibat of their Hea- u .Hoc sibi peritiadent Μ1DDLETONibeu Ancessors. Quae literae aliqu0ties i. e. ELSNER l. c. P. I p. 283. et P. II. prodierunt et austae, et Gallice Germani- p. 3SO. PICTET dans lis Conformitet desceque versae. cons. Vers Germ. P. I s. si. Ceremontes modernes avde hs.sinciennes p. 72.s v. ΜIDDLETON l. c. p. IV. it. ELS- aliique, quos in praefatione sua enumerat, NER. l. e. P. II. P 2Iq. qui ΜIDDI.ETONI literas Germanice veri) Multa passim iam iam nominaui; . tit.
56쪽
LII DE THURIS epistola supra allegata, β. VIII. sub fin. quanto magis ad id facien
dum impellere debebant illos Ssnodi Dorderacenae amicOS, qui cuiuscunque fere ritus aduersarios se esse non obscure indicant 'Quare non est, cur horum, de Thure in Sacris spernendo decretum valde miremur. Consimili modo cessauit in Sacris Prote- flantium Thuris Vsus. Qui quanquam ἁλαφοροις b) accensendus videbatur ritibus, quos sine peccato seruari posse, neC temere abrogandos putabant pii Maiores c): tamen a cultu diuino eum abesse iusserunt. Ad quam legem ferendam stabiliendamque non leue momentum habuisse arbitror auctoritatem B. LVTHERI, qui in duplici libello, nimirum de Captiuitate Molonica, K MDXX. scripto, et de Lormula Missae et Communionis pro Eccles Vitemberg. ad D. NICO L. HAVSMANNUM, Sacrorum apud Cygn. Praesuli, A. MDXXIII. dato,. satis significauit, se odorum in Sacris incensionem, si non spernere abominarique, saltem nec amare, eique patrocinari. Priori enim loco e Sacramento Eucharistiae elicienda censet ornamenta, hymno' cereOS, Omnemque rerum eX ternarum pompam M. Atque huius partem non vltimam essiciebat sumendi mos: hunc igitur eis verbis e ciuitate Christiana Protestantium proscripsisse est existimandus. Posteriori autem, improbatis denuo eXterniS Vestium, Vasorum, cereorum, cet. in cultu diuino additamentis, caerimonias non nisi sanctas Castasque obseruare iubet, et Missae Ca-nonem in posterum omnino spernere: tandemque de praelegendo Evangelio PraecipienS, cereorum quidem, odorumque facit men-4ionem, sed eos ea occasione incendere nec Vetat, nec commendat, satius ducenS, rem cuiuSque permittere arbitrio e). Quod, si quid iudico, satis testatur, B. puriorum Sacrorum Restitutorem de more, quem hactenus eXPosui, non admodum praeclare sensisse, huncque antiquari, quam stabiliri, maluisse. Eius itaque tum auctoritate, tum argumentis moti, Maiores omnem Thuris in Sacris faciundis usum penitus negle Xere, adeo, Vt nullum eius extare Videamus vestigium. Idque iam ante A. S. R. MDXXV.
decu b) v. Aug. Confess. p. 13. 28. ss eius o v. eius Opp T. II. p. 636. edit. lat. Apolog p. 2O . 2C8. Epit. p. 6 I s. eius Ienens. Verba haec fiant: Sexto sequitur Declarat. p. 789. ed. Recheiab. Gogelii lectio, ubi uec candelas, nec THnc v. Aug. Cons p. 13. et 3I. eius RIFICATIONEM prohibemus, sed nes4 o g. l. c. exigimus: liberum esto. Idem lihellus aQ v. LvTH. Opp. T. XVII. p. 52 I. D. P. SPERATO Germanice conuersius eraedit. Lips. tat T. III. Opp. p. 333. L. edit. Germ.Ien.
57쪽
IN VET. CHRIST. SACRIS USULIII
decursum sentio ab ipsis factum. LeX illa Nouae Constitutionis Eooles Catheis. Vitemberg. quam CanoniCi, antiquorum rituum tenacissimi, non nisi repetitis LVI HERI Senatusque Vitem erg. literis coiri pulsi et quasi coacti, D. XXl III. Dec. A MD XXV. sanXerunt, quaque suo tum, tanquam Puerilem caerimoniam penituS Prohibueres , ea, inquam, in causa est, cur ita sentiam. Quum enim in hoc negotio certe imitati sint aliorum Euangelicorum instituta, neque primi Thuris in Sacris incendendi osores fudit: sequitur, ut Protestantium coetuS, ante hanc legem promulgatam, non amplius seruarint morem, quem per tot Secula sine Apostolorum exemplo PraeceptiS-que in Ecclesia usurpatum vidimus. Paucis annis Post de eo antiquato gloriatur LVTHER Us. Sic enim scribit in Catechisemo Mai. et quidem Conclusione Decalogi: Ibi scilicet apud Pontificios) thura
incenduntur ac tomiamata, ibi pulsatur et cantillatur ζ , aliaque commendantur opera mere humana: non autem, ut apud noS, diuini Decalogi Vera eX ponitur ratio, nec quoque laudantur opera, hu
milia quidem illa, sed a Summo Numine ipso praecepta, hominibusque Praescripta. Quae quum ita sint, neminem futurum Puto, cui epocham, qua Thura in Protestantium Sacris abrogata diXi, male determinasse videbor. Moliebatur quidem, Ut aliorum, ita
et huius ritus, restitutionem et e Xercitium UALENT. TE UT LEBIVS,
Hildef. Episcopus h), cui post sit Tragati Videntur Formularum, quas Interim Vocant, auctoreS 0: nec dubium est, quin illi Protestantium, quibus vi metuue compulsis nil nisi parendi gloria erat relicta, iure quasi postliminii eum in Sacra sua redire et exercere iussurint A): at sedatis eius aeui turbis, et parta per Transactionem P μ- G 3 ut nycm,
θη De motibus consiliisque acerrimi huius Protestantium hostis vid. SECRENDORF. in Comment. de Lutherani o Lib. III. Sest. 3I. p. 8 p. qui ex eius libello MSto, post Comitia A. MD XXXXu. Spirae habita, consecto, Imperatorique dicato ea eXcerpsit, quae notatu quam maxime digna visa fiant. 0 Verbis quidem conceptis de Thure nil praecipiunt: sed qui Cl. BIECRII COminent. de triplici Interim, et quidem Ratisb.
rumque, qui nil nisi Papatum ea ratione introductum iri scribunt, probe ponde rauerit iudicia, mihi facile adsentietur. k) Idem fecisse videntur Theologi Misienses, qui in solemni Formula, cui Interim Lipf. nomen est, decreuerunt, ut Missa in posterum peragi debeat campanarum sqnitu, candelis, vasis, vestibus ae
caerimoniis adhibitiS. V. BIECΚ. l. e. p. 382.
qui p. Is a. scribit: Hoc potissmum modo secerunt Theologi, quos diXi, Missuens' pi Missa Pontificia - - de o probilia re
58쪽
LIIII DE THURIS IN VET. CHRIST. SACRIS USU
tii si , Tacemque Religiosam omnimoda libertate eam denuo, quam ante, ubique induit faciem Ecclesia, emendatis Sacris addicta. At que iam inde ab hoc tempore Protestautes, quos quidem scio, omnes, praeter Hilde ac et Asca Me ciueSil), illosque, quorum Sacris Cl. CALvo ERIVS Olim Praefuit m), ignorare consuetudinem, de qua hactenus disputaui. VnuSquiSque nostrum non immerito mecum laetatur, nOS diurni S Oraculis ita esse eruditos, Ut non grana thuris unius asis, Arabicae arboris lacrymas. sed orationem de carne pudica, da anima innocenti, de Spiritu Sancto profectam, Deo gratum thymiama esse sciamuS. Tουτω τὼ παντος δημειουργω ηM UI Hi,λος ὐ δειτ' οωμιοητος. ουδε κνιονῆς, ουδε της ἀπο τῶν ἀνΘων mus Θυμιαμάτων ε διας, ἀυτὸς - η τε α ευωδία ἀπιδεης ηος, ἀπροςδεής,
ceperetur. Quod si sectum est, non potuere non sumtum simul adhibere. v. F. XVI. XXI. XXVIII. t de utriusque civibus comperi, quod in Sacris matutinis, illi quidem, singulis diebus Dominicis pariter ac festis, post praelectam Evangelii pericopam, ab aeditimi famulo, quem vocant; hi autem primo quoque Natiuitatis Christi, et Paschatos die, captis Sacrorum auspiciis, a superiore aedis custode, per totum templi ambitum thura incensa circumgestari patiantur: sed, utabis loquar TERTULLIANI, nec eodem ritu, nec eodem habitu. neC eodem apparatu, quo apud Pontis
ni) v. cius Ris. Eccles P. I. lib.II. Sect. a. c. 93. ubi scribit: ride quod apud nos
censum adoletur, prisco mori haud est consutaneum, sed ex Rom. ritu id dimanauit. Num vero recte senserit Vir Doctiss. aliis, ut diiudicent, relinquam. Qui argumenta mea I. XVI. g. allata ponderar,