De dativo pluralis Graeco [microform]. Dissertatio...quam scripsit...Pedro Warncke..

1쪽

AS par of the Foundations of ester Civiligation Preservatio Troject

Funded by the

NATIONAL ENDO MENT FOR THE HUMANITIES

Reproductions a noti made Without permission rom Columbia Universit Library

2쪽

Columbia University Librar reserves the right to refuse toaccepi a Copy rderrat, in iis udgement fulsi liment of the orderwould involve violationis me copyright law.

3쪽

GRAECO.

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERUATION DEPARI MENT

Master Negative Restriction on Se Origina Materia a Filme Existin Bibliographic Record

TECHNICAL MICROFORM DATA

5쪽

Conti meter

is si s l

in illu

3640

2.22.0

6쪽

DATIVO LURALIS GRAECO.

QUAM SCRIPSIT

AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES

AB AMPLISSIMO

7쪽

PRAECEPTORI DILECTISSIMO

8쪽

Pedrome0rgius Warneli Suerint, in Megalopolitanorum civitatis capite, natus sum die XII mensis Februarii anno h. s. LIX. patre Carolo matre aura e gente iganditana, quos adhuc superstites esse Valde laetor Aetatis anno decimo in patriae urbis gymnasium ridericianum Sum receptus, quod sub C. C. Hensi auspiciis etiam nune floret. Cujus potissimum viri doctrina et humanitate laetum est, ut antiquitatis graecae

et romanae animus amore incenderetur et admiratione Ma

turitatis igitur testimonio instructus Vere anni h. s. LXXVII , ut philologiae studii operam darem, Lipsiam me contuli, ibique per fere se semestria intersui Scholis et exercitationibus praecipue Virorum Illustrissim0rum G. CURTII, M. HEINZII, L. LANGII,

His omnibus viris, singulari ingenii 0ctrina ornatis optimeque de me meritis, gratias ago maXima Semperque habebo. rae ceteri autem GEORGII CVRΤ11, Viri Amplissimi, insigni animi benevolentia valde me obstrictum esse confiteor.

9쪽

ΡOTIORA COMPENDI SCRIBENDI.

Ad dativi vel p0tius locativi pluralis in lingua graeea terminationum miram arietatem, qua laetum est, ut hae 4 0r

ε σέ, Gl. t XSiSterent, seri non potuit, quin a diu viri rerum grammaticarum periti anim0 Studiaque adverterent. Sed

de hujus ine0nstantiae, quae aliarum dialeet0rum alia ratione speciem praebet Proteo simillimam, origine quamquam a multis viris iisque d0etissimis explicationes prolatae Sunt, tamen cum ita inter se8 illae sunt discrepantes tum nuper publici juris iactae tantopere a Vero abhorrere, tantam linguae inculcare mihi quidem videntur anomaliam, ut in illis aequiescere

nequeam atque denuo hane quaestionem in Xamen Vocare n0n

inutile f0re arbitrer. Ceterum pro quaestionis disseultate nequaquam mnia me ad liquidum perducere p088 confid0, sed satis mihi erit, explicationem jam dudum prolatam nunc paulo accuratius et plenius explicatam et stabilitam ad majorem probabilitatem adduXiSSe. Atque jam ita mihi rem institui, ut in re parte omnem

dissertati0nem dividerem. In prima perlustrabo et uberius recenSeb ea sententias, quae adhuc de terminationum illarum origine et progre88 a viris docti pr0latae Sunt. In Secunda parte t0tam materiam, id est omnes dativos pluralis numeri, qui inveniuntur in litterarum graecarum monumentiS, Secundum stirpes et terminationes digest0s in tabula reseram, Summamque peram impendi, ne qu0d exemplum me subterfugeret.

10쪽

- T Sed alterius tantum declinati0nis ' in consonante exeuntis rationem inibo, stirpium in a. o desinentium terminationes jam in priore parte, quam breviter fieri potest, Stringam. In tertia parte graecis illius casu formi cum linguarum cognatarum collatis, quantum in me itum St, operam dabo, ut sal8is pini0nibus jam in prima commentationis parte refutatis difficultateS, quae Se offerunt, expediam atque id qu0 de illarum

terminationum origine et progreSS perSURSum habeo, Xplanem. Appendieis l0e dativorum in εσσι et Ist Sum epicum adumbraVeram, quia non inutile fore arbitror, quibu Versus locis vel maxime hae sormae contineantur, quibus in formulis sollemnibus persaepe adhibeantur, de ea re conSpectum praebere. Sed ne nimis hic libellus acere Seeret, hanc commentarioli partem typis XScribendam n0 curaVi.li In hac distinctione secutus sum G. Curtium, Erl. p. 2 Sq.

CAPUT PRIMUM.

Reeensentur sententiae de dativi pli iratis in lingua grae ea terminationibus prolatae.

Pr recipue de Pa 'e assilui utrum unum tu rit omnium lutio orum suis tu primi genium. Antiquitatis quidem grammatici omnes, quoniam e Sermone attico in cujus Solius formis normam a regulam Spectabant, singulas dialectorum disserentias explanabant, ut in omnibus ceteris ejusmodi quaestionibus ita in hac re prorsus nihil valebant, Sed explieationes plane vana et sutiles protulerunt. Atque duplex quiddam proprium est veterum grammaticorum: primum enim uni cuidam linguae grae eae diale et forma ab attica consuetudine discedentes attribuere, deinde Getionibus quibusdam arbitrariis Xplieare Solent. Ita litteram ae0licam appellari nem ignorat Ahr. I p. 30), quamquam e lingui cognatis, ex graecae ipsius linguae vocabulorum sormati0ne, ectitulis singularum dialectorum omnibus dialeetis eam communem fuisse apparet. Nec minus notum est thessalicum dictitare grammaticos Veteres genetivum in os desinentem Ahr. I p. 22 adn. b), 0rta8Se pr0pterea, qu0d in hac dialecto usque ad recentiorem aetatem genetivus in os, X Oto correptuS, Vigebat Ahr. l. e. Cauer del. p. 24), qui apud Ae0les et in severi0re Dorismo Vulgo in ω Xit.

Ahr. I p. ill I p. 203). Quid igitur miraberis, qu0d etiam